Aperol spritz

Het prototype van de spritz gaat terug naar de tijd van de Grieken en de Romeinen, maar de moderne spritz komt oorspronkelijk uit het in de 19^e eeuw door de Habsburgers bezette Noord-Italië. Het zijn de Oostenrijkse soldaten die een ‘spritz’ water bij de lokale wijn deden, om die zo beter accepteerbaar te maken voor hun aan Riesling gewoon geworden smaakpalet. De spritz was geboren maar onderging een evolutie: eerst met het ontstaan van sodawater (begin 19^e eeuw), dan met het toevoegen van bitter (de puur Italiaanse toets) en tenslotte met prosecco (einde 20^e eeuw).

Spritz rules

1. Een spritz moet bruisen: ofwel door soda, de prosecco of een sprankelende wijn, maar een spritz is geen spritz zonder het bruisend effect.
2. Een spritz is laag in alcoholpercentage. Een spritz drink je wanneer de dag bijna om is en de avond gaat beginnen.
3. Een spritz is een aperitivo – iets dat je voor het avondeten consumeert, en moet daarom een zekere graad van bitterheid hebben, omdat deze een invloed heeft op de appetijt.

Spritz life

Het archetype van de spritz is een combinatie van 3 delen prosecco, twee delen bitter en één deel soda (zie receptuur. Eerst alleen bekend in het noorden (Veneto, Trentino en Friuli) maar dankzij Aperol werd de spritz Italië’s meest populaire cocktail. En omwille van het succes van de Aperol spritz zijn er ondertussen ontelbare variaties.

De spritz is niet zomaar de ideale combinatie van bruisende bubbels en bitterheid. Het is een belangrijk hoofdstuk in de evolutie van de cocktailcultuur en de Italiaanse identiteit geworden en ondertussen ook een wereldwijd gekend aperitivo ritueel.

NM.