Tag Archives: Suntory

De Sammy Davis Jr mixed drink met Suntory Hibiki Harmony whisky

Samuel George Davis Jr. beter bekend als Sammy Davis Jr werd in New York geboren op 8 december 1925 en overleed op 16 mei 1990). Hij was zanger, entertainer, komiek, danser en muzikant maar vooral zeer getalenteerd. Net zoals de andere leden van The Rat Pack was ook hij gelinkt aan een merk van spirits, in dit geval Suntory.

The Rat Pack: the Kings of Swingin’

De heilige drievuldigheid – Frank Sinatra, Dean Martin en Sammy Davis Jr. – bereikte een hoogtepunt in hun respectievelijke carrières precies toen ze zich verenigden in The Rat Pack. De Rat Pack was de oerbelichaming van het idee dat we niet op deze aarde worden gezet om te werken tot de dood, maar dat we hier zijn om te swingen.

Sinatra was al een star crooner – en nog getrouwd – toen hij een relatie met Ava Gardner begon. Toen dit in de media kwam kreeg vooral zijn carrière een grote klap en kwam de voor de heel onzekere Sinatra een periode van wanhoop (en I’m A Fool To Want You). Waardoor hij de onbetwiste meester van de dronken saloon-ballade werd. Dean Martin’s breuk met Jerry Lewis stelde Dean in staat om uit de schaduw van het spelen van hetero’s te stappen en meester-entertainer te worden. Het verkeersongeluk dat Sammy Davis Jr. een oog kostte, gaf hem een frisse kijk op het leven (letterlijk en figuurlijk) en een laatste boost tot supersterrendom.

Kortom, ze hadden alle drie al eens tussen het puin gezeten, maar wisten dat daar iets lag of was dat de moeite was om mee te nemen.

The Rat Pack was altijd gelinkt aan feesten en booze. Voor hun was wijn prima bij het avondeten, bier was geweldig om naar een basebalwedstrijd te kijken, maar de benzine die de Rat Pack aandreef was sterke drank. Jack (Daniel’s) Rocks was de primaire brandstof, aangevuld met dry martini’s en whisky.

Sammy Davis Jnr en Suntory Whisky

Toen Suntory de Amerikaanse entertainer en ‘rat pack’-lid Sammy Davis Jr in 1970 voor hun campagne gebruikten, waren ze één van de eerste Japanse bedrijven die een Amerikaanse beroemdheid in hun advertenties gebruikten. De advertentie was niet alleen een groot succes, maar het werd ook een blauwdruk voor het bedrijf, waarmee ze hun hele merk op basis van deze tv-spots cultiveerden.

Deze advertenties zijn nu cultureel erfgoed, en de Amerikaanse regisseur Sofia Coppola gebruikte het zelfs als een plot in haar film ‘Lost in Translation’ uit 2003.

In deze vroege incarnatie van de advertentie zit een duidelijk dronken Sammy Davis Jr aan een eenzame tafel die is versierd met niets meer dan een fles Suntory, een emmer ijsblokken en een highball. De one shot take is een ongelooflijke prestatie van Sammy Davis Jr en laat echt zien wat een natuurlijke entertainer hij was.

Hibiki Harmony Master’s Select

Kanzen is Japans voor perfectie of volledigheid, en dat is deze whisky. De Hibiki Whisky is een subtiele en harmonieuze mix van een aantal malt- en graanwhisky’s (Yamazaki, Hakushu en Chita) die zorgvuldig zijn gemengd om een volledig pallet van smaken en aroma’s te creëren. De verschillende distillaten rijpten op verschillende vaten: bourbon, sherry, Japans eik en Japanse pruimenwijnvaten.

Verleidelijk en raadselachtig, deze Hibiki whisky is de uiting van de ongeëvenaarde kunst van blenden, fijn vakmanschap en een gevoel van luxe van het House of Suntory.

Hibiki werd gelanceerd in 1989 om het 90-jarig jubileum van Suntory te herdenken en is sindsdien het toonbeeld van The Art of Japanese Whisky. Hibiki Whisky is niet alleen de meest bekroonde blended whisky van Japan, maar ook een van de meest prestigieuze en geëerde whisky’s ter wereld.

Wat heb je nodig?

  • 45 ml Hibiki Harmony Master’s Select
  • 20 ml Lustau Pedro Ximenez San Emilio (of Lustau Vermut Rojo – Rode Vermout)
  • Zwaar geturfde Islay whisky (Laphroaig of Octomore, …)
  • 1 grote cold brew koffie ijsblok

Hoe maak je het?

Doe de eerste twee ingrediënten in een mengglas gevuld met ijsblokken.

Spray geturfde whisky in een glas of doe een barlepel geturfde whisky in een glas en giet het dan weg (a rinse). Je hebt echt maar een subtiele toets van geturfdheid nodig.

Nu nog even stirren/roeren tot je de juiste afkoeling en verwatering hebt. En in je glas gieten.

Dan nog een groot ijsblok dat je gemaakt hebt met cold brew koffie erbij. Cheers!

NM.

Suntory Toki Japanse Whisky 43% ABV

Suntory Toki Japanse Whisky: een blend van traditie en innovatie

Het Japanse woord “toki” betekent tijd en is een goed gekozen naam voor een whisky die zowel traditie als innovatie belichaamt.

Suntory Whisky Toki, een Japanse whisky van the House of Suntory kwam al op de internationale markt in juni 2016 maar is pas dit jaar bij ons verkrijgbaar. Van Suntory weten dat ze hun erfgoed respecteren maar dat ze ook vele aan heruitvinding en innovatie doen. Dat wil zeggen dat ze traditie respecteren, maar dat ze die gaan uitdagen door de hierarchie van de componenten te veranderen. Deze Toki is een ‘zuster’ van de Hibiki, waarin dezelfde componenten op een totaal andere manier geblend worden.

De Japanse drankengigant Suntory (eigenaar is van onder andere Jim Beam) heeft “geselecteerde” (lees: overgebleven) vaten van de Hakushu en Yamazaki-distilleerderijen (beide zijn malts) en de Chita-distilleerderij (graan whisky) gemengd. In tegenstelling tot eerdere Suntory blends, vertrouwt deze op Hakushu als primaire malt, niet op Yamazaki. De Yamazaki-componenten zijn gerijpt in zowel Amerikaanse witte eik als Spaanse eik. De Hakushu in Amerikaanse witte eik.

Het resultaat is een ronde en zoete blend met een verfrissend citruskarakter en een kruidige afdronk. Deze NAS (No Age Statement) blend wordt gebotteld op 43% ABV, in een fles die lijkt op een glazen baksteen.

Hoe drink je deze Toki?

Japanse whisky is kunst en subtiliteit, aromatisch, floraal en toch complex. Je kan deze Toki dus gewoon neat drinken maar ook als een typische Japanse highball of Mizuwari (zie artikel). Een Mizuwari 水割り is een combinatie van Japanse whisky, water en ijs.  Het is een ideale dorstlesser of iets voor zij die niet zo graag pure whisky drinken. En aangezien het ABV sterk naar beneden is gehaald, kan je het ook perfect bij een Japans gerecht serveren.

Toki in een cocktail

Zij die op zoek zijn naar nog meer smaak kunnen de Toki verwerken in een cocktail. In Bar Burbure verwerkt Stef de Toki whisky in een Antoki cocktail, het toppunt van een subtiele krachtpatser. Zacht van smaak met een rijk karakter. Heerlijk lekker!

Toki Shōga

Voor onze Toki Shōga gaan we iets verder met het zoete van de blend en voegen er een beetje Cherry Heering kersenlikeur aan toe. Daardoor krijgen we de kleur van Japanse kersenbloesem. Maar Shōga is Japans voor gember, vandaar dat we gaan aftoppen met sprankelend gemberbier. Het resultaat is een energieke verfijnde cocktail met een lichte, verfrissende smaak.

Wat heb je nodig?

  • 50 ml Suntory Toki Japanese Whisky
  • 10 ml Cherry Heering likeur
  • gemberbier

Hoe maak je het?

Neem een Collins of gelijkaardig type glas en ‘build‘ de cocktail in het glas zelf. Doe er de Toki en Cherry Heering in. Vul met ijsblokken en vul dan gemberbier bij. Roer even om en versier. Ik koos voor twee geglaceerde wilde Amarena kersen van Fabbri.

NM.

Nikka, voor jullie getest

Indien je een fan bent van Schotse whisky is er een grote kans dat je ook van Japanse whisky zal houden.

Dominic Roskrow, een notoir whisky-liefhebber zei er dit over: “Japanese whisky has taken a Scottish blueprint and quite deliberately tweaked it to suit a Japanese palate. It just happens that those tweaks have resulted in a range of whiskies that appeal equally to Western palates.” Whisky wordt trouwens op dezelfde manier geschreven als de Schotse, dus zonder de e.

Japanse whisky’s zijn zowat de lievelingen van de bartenders, en dat is begrijpelijk want Japanse whisky is opmerkelijk en uniek, en verdient deze hype. Ze winnen ook meer en meer internationale prijzen. De vraag is dus heel hard gestegen en dat maakt deze whisky nogal duur, ook omdat een aantal jaren geleden de recessie in Japan heel hard toesloeg en een aantal distillerijen moesten sluiten. Dus een aantal van de hele goede Japanse whisky’s zijn niet meer te krijgen, en zij die ze in hun kelder hebben liggen, laten hem daar ook liggen. Toch blijven de grote twee, Suntory en Nikka nieuwe producten op de markt brengen en komen er ook meer en meer nieuwe kleine distillerijen in actie. Ben je geïnteresseerd, volg dan eens een Japanse whisky tasting bij Anverness in Antwerpen, de ideale manier om kennis te maken.

Wat maakt Japanse whisky zo speciaal?

De distilleries, vooral de nieuwe, hechten enorm veel belang aan detail en vertonen een obsessieve zoektocht naar smaakevenwicht en kwaliteit.

Het is duidelijk dat de Schotse single malt whisky hun grote inspiratie was. En dat zie je in het feit dat sommige Japanners ook met barley gemaakt worden en zelfs geturfd zijn, beide ingevoerd uit Schotland. Chichibu daarentegen probeert hetzelfde effect te verkrijgen, maar dan met lokale producten. Anderen proberen met lokale gist en water ene eigen nuance of effect te beogen. Het is zoals Roskrow hierboven zegt: ze nemen een Schotse single malt als voorbeeld en gaan die dan aan het eigen nationaal smaakgevoel gaan aanpassen. Een ander verschil met Schotse whisky zijn de vaten. De Japanse worden gerijpt op Japanse mizunara eik, waar door je een zijden textuur krijgt en een ander smaakprofiel dan bvb Franse eik of bourbon of sherryvaten.

 

De geschiedenis

De geschiedenis van de Japanse whisky begint bij de Schotse whisky, ergens rond 1918. Toen vertrok Masataka Taketsuru naar Schotland om er te leren hoe je Schotse single malt whisky maakt. In 1923 bouwde Shinjiro Torii, de stichter van Suntory, de eerste whisky distillery in Japan. Hij noemde ze Yamazaki en huurde Taketsuru in.

De samenwerking duurde niet zo lang en er kwam een split van. Torri bouwde zijn Suntory verder uit met naast de Yamazaki distillery ook nog de Hakushu en Chita distilleries en zijn Hibiki blended whisky. Taketsuru stichtte Nikka met de Miyagikyo distillery in het noorden en Yoichi, op het verafgelegen noordelijke eiland Hokkaido.

Nikka

Nikka heeft een aantal pareltjes in zijn assortiment waar ik al jaren fan van ben. Hier een kort overzicht van mijn ervaringen.

Nikka All Malt

We beginnen met de Nikka Alt Malt, een blend van Yoichi en Coffey Still Miyagikyo single malt. Een Japanner met een hele mooie gouden kleur. Een rustige whisky met een zoete geur, zeer zacht en romig van textuur.  Coffey heeft niets met coffee te maken, het is de naam van een type distilleerkolf, genoemd naar Aneas Coffey.

Nikka Coffey Grain Whisky

Deze Coffey Grain Whisky is eigenlijk de ideale whisky voor highballs en andere mixed drinks. Light en zijdezacht, met toetsen van vanille en peer, donkere chocolate en – niet lachen – maar een smaak die me doet denken aan specerijen die je gebruikt om te bakken

Nikka Taketsuru Pure Malt

Een NAS – No Age Statement –  blend van Taketsuru, genoemd naar de stichter. Zou vermoedelijk rond de 1 jaar oud zijn. Bevat een hoog percentage malt whisky van Miyagikyo, terwijl de rest van Yoichi komt. Wat gerookte toetsen, sherry, espresso en fruit. Heel elegante whisky

Nikka Whisky from the Barrel

Een karaktervolle whisky die heel wat meer PK heeft dan de andere Nikka’s. Onversneden – straight from the barrel – dus komt aan 51,4%. Maar toch is deze Nikka zacht en verfijnd, licht kruidig met complexe smaken van hout, wat citrus, vanilla (van de bourbonvaten) en toffeesnoep. Eén druppeltje ijswater doet wonderen met deze aanrader.

NM.

 

 

Islay Single Malt

9893

De drie B’s: Bowmore, Bruichladdich en Bunnahabhain

Alle goede dingen bestaan uit drie, zegt het spreekwoord. Islay, the Queen of the Hebrides, is in alle opzichten een prachtig eiland met aan zeer mooi aanbod aan Single Malt whisky’s. Voor de derde en laatste tasting doen we de drie overblijvende distilleerderijen op Islay, beginnend met de letter B, namelijk Bowmore, Bruichladdich en Bunnahabhain. We stoppen onderweg ook even bij een excentrieke Schot met een zeer oud weefgetouw.

Ter herinnering, de eerste tasting ging door aan de Kildalton kust van het eiland, want onze haven van aankomst was Port Ellen. Op een boogscheut van de haven en bijna naast elkaar gelegen vinden we achtereenvolgens Laphroaig, Lagavulin en Ardbeg, drie schitterende en typische Single Malts. Klik op deze link voor het volledige artikel: Single Malt Whisky: de heilige drievuldigheid

De tweede tasting was aan de noordwestkant van het eiland, na een korte rit van Port Ellen via Bowmore, en zo rond het supermooie Loch Indaal. Een paar mijlen voorbij Bridgend sla je rechtsaf op de B8018, richting Rockside Farm. Na een korte tocht door de heuvels met ruige landschappen kom je aan de Rockside Farm in Kilchoman. En daar in het dorpje met dezelfde naam is de Kilchoman Distillery gelegen. Klik op deze link voor het volledige artikel: Van gerst tot fles: Kilchoman

9895

Bruichladdich

We beginnen in Port Charlotte bij de Bruichladdich Distillery. Ze noemen zich met enige trots de non-conformistische, progressieve Hebridean distillers. Ze vinden dat de whisky industrie teveel lijdt aan industrialisatie, eigenbelang en winstbejag. Daarom moeten de Bruichladdich producten karakter hebben, organisch zijn en verbonden met het terroir. Ze zijn er trouwens fier op dat er geen enkele computer gebruikt wordt in het productieproces.

De gebouwen werden gebouwd in 1881, specifiek als distilleerderij. Het is dus geen omgebouwde boerderij. De distilleerderij die er voordien gehuisvest was ging op de fles en was ook lange tijd gesloten tot ze in 2000 door een groep privé-investeerders gekocht werd. Het Victoriaanse decor werd behouden maar verder werd alles uit elkaar gehaald en volledig gerenoveerd en hersteld. In 2013 lagen ze ook weer even stil omdat de stills en ovens uit 1881 volledig werden nagekeken, vooraleer de productie op te drijven naar 1.5 miljoen liter per jaar. De eerste jaren waren moeilijk maar het harde labeur werd beloond, want in 2012 werd Bruichladdich gekocht door Remy-Cointreau, voor méér dan 10 keer de prijs die de privé-investeerders oorspronkelijk betaalden.

In tegenstelling tot de klassieke Islay single malts zijn de whisky’s van Bruichladdich slechts licht geturfd van smaak. Bruichladdich en Kilchoman zijn trouwens de enige twee die nog on site bottelen. Bruichladdich onderscheidt zich van de andere Islay whisky’s door zijn zeer hippe visuele identiteit, niet alleen van de labels, flessen en verpakkingen, maar ook de andere coole merchandising, te vinden in de zeer hippe shop. Ga gelijk welke whiskywinkel binnen en de Bruichladdich flessen haal je er zo uit. Ze zijn ook zeer actief op de sociale media en hebben overal webcams hangen. Het is een beetje een museum dat eigenlijk nog in volle bedrijvigheid is.

6209

Het devies van Bruichladdich is ‘Variety – Our Spice of Life’. Ze verdelen hun grote variëteit whiskies in 4 categoriën met elk hun specifiek smaakprofiel: Mood Malts, Multi Vintage, Single Vintage en de Specials.

Naast de Bruichladdich whiskies maken ze ook de zeer populaire en superlekkere The Botanist Gin, waarover we al heel veel hebben geschreven.

9883

Bowmore

In het midden van het eiland ligt Bowmore, de hoofdstad. De Bowmore distilleerderij is gelegen in de hoofdstraat op een boogscheut van Loch Indaal en de Laggan Bay. Bowmore is de oudste van Islay, actief sinds 1779. De pristijn witte stenen gebouwen hebben een abdijachtige charme. De unieke gewelfde opslagplaats voor de vaten whisky van Bowmore – de nr. 1. Vaults – ligt gedeeltelijk onder zeeniveau en wordt bij hoogtij regelmatig overspoeld. Ze worden door de kenners omschreven als de beste rijpingsplaats ter wereld. Bowmore heeft een heel mooi Visitor Centre en ook de tour is heel goed en leerrijk, vooral de indrukwekkende gewelven bleven me bij. Bowmore whisky heeft minder turfsmaak dan Ardbeg, Laphroaig en Lagavullin maar een meer uitgesproken iodiumsmaak. Bowmore gebruikt Amerikaanse bourbonvaten en Spaanse Oloroso sherryvaten voor de rijping en dat proef je. Mijn voorkeur gaat uit naar de ‘gewone’ Bowmore  12 jaar en de 18 jaar oude, beide zeer warm en rokerig. Ook Bowmore is in buitenlandse handen, namelijk het Japanse consortium Suntory.

Vooraleer de rit verder te zetten, stoppen we even in de The Harbour Inn (op wandelafstand én met zeezicht) om de innerlijke mens te versterken. Aan lokale zeevruchten geen gebrek, ook omdat Bowmore zijn eigen vissershaventje heeft. We kozen voor haggis, hairy tatties en een hebridean coffee om te eindigen.

2169

Islay Woollen Mill

Islay is meer dan een eiland met alleen maar whiskydistilleerderijen. Het is eiland is een paradijs voor liefhebbers van fauna en flora. En op de weg tussen Bowmore en Port Askaig ligt de Islay Woollen Mill, waar de liefhebbers van Schotse tweed, cashmere en tartan hun hartje kunnen ophalen. Gelegen aan het einde van een smalle bijna niet te vinden landweg, in een prachtig kader van een bruisend riviertje, bomen en wildgroei ligt de oude molen. Na het openen van de voordeur voel je je onmiddellijk in een schatkamer. De molen werd gebouwd in 1883 en binnen staat één van de eerste weefgetouwen ooit. Na jaren niet meer gebruikt te zijn werd deze eigenhandig opgeknapt door de excentrieke eigenaar Gordon Covell.  Een werkelijk schitterende man en een wandelend geschiedenisboek, die nog zelf het weefgetouw bedient en er prachtige tweeds mee weeft. In het winkeltje – waar de tijd is blijven stilstaan – kan je een ongelofelijk aanbod van handgemaakte en unieke stukken van superkwaliteit vinden. Hij levert ook aan het prestigieuze Savile Row in Londen. Een tussenstop meer dan waard.

9927

De overblijvende twee distilleries op Islay zijn Bunnahabhain en Caol Ila, en dat betekent ook dat we al richting ferry in Port Askaig rijden.

Bunnahabhain

De distillery van Bunnahabhain ligt een beetje verder dan Port Askaig, aan de Sound of Islay, bijna recht tegenover het eiland Jura met zijn imposante bergen, de Paps of Jura.  Bunnahabhain, the Gentle Giant of Islay, is een milde whisky en niet of weinig gerookt : “it’s the sea air and pure spring water that some say fortifies our spirit.” Bunnahabhain is één van de meest onderschatte single malts van Islay maar is een bezoekje meer dan waard en niet alleen omwille van het prachtige uitzicht op de Paps en hun strand.

Caol Ila

Een paar boogscheuten verwijderd van Bunnahabhain ligt de achtste distillery, namelijk Caol Ila. Caol Ila is veruit de grootste distillery: ze produceren natuurlijk single malt, maar het grootste gedeelte van de productie is voor blends van Johnnie Walker. En alhoewel Caol Ila dezelfde peated barley gebruikt als zijn zuster Lagavulin zijn de whiskies heel verschillend. Het is de minst aantrekkelijke van alle distillerijen, maar het schitterende uitzicht vanuit de stillroom en de Caol Ila 1998 Connoisseurs Choice gebotteld door Gordon & MacPhail maken veel goed.

0002

Port Askaig

Van hieruit vangt de terugreis aan. Na instructies van de lokale ferryman rijden we de boot op en vangt de overtocht aan onder een prachtige zonsondergang met zicht op Islay en Jura en de magistrale Paps. Om stil van te worden.

NM.