Tag Archives: stirred

Sherry, Whisky Whiskey Bourbon Rye

In the Mix: de vergeten Butchertown cocktail

We eindigen de sherryweek met een variant op de klassieke Manhattan, de Butchertown. Butchertown is een stadje in Kentucky, en het is tevens de naam van een vergeten stirred mixed drink. Joost zal het weten waarom een drankje in de vergetelheid geraakt, maar deze vond ik wel de moeite om nog eens van onder het stof te halen.

Het is een stirred drankje en vooral boozy en gespierd. De basis is een stevige hoeveelheid rye whiskey, maar de vermout van de Manhattan vervangen we door Amontillado sherry, die met zijn rijke smaak en toetsen van hazelnoot meer complexiteit zal geven aan de rye. De Cointreau Noir, een harmonieuze mix van Remy Martin cognac en Cointreau sinaasappellikeur, zorgt dan weer voor het fruitige element.

Het resultaat is heerlijk en maakt van de Butchertown mijn type drankje: boozy (door de Rye) en voor de rest flirtend met de mooie zone tussen zoet en droog! Een aanrader!

Wat heb je nodig?

  • 60 ml rye whiskey
  • 20 ml Vina AB Amontillado Seco van Gonzalez Byass
  • 10 ml Cointreau Noir
  • 2 dashes Angostura Orange Bitters

Hoe maak je het?

Zet een cocktailglas of een coupette in de vriezer. Vull een mengglas met ijsblokken en voeg er de rye whiskey, sherry, Cointreau Noir en de bitters bij. Stir ongeveer 30 seconden tot de je de juiste afkoeling bereikt hebt.

Haal het glas uit de diepvriezer en giet de inhoud van het mengglas door een zeef in het glas. Kneus een stukje schil van een appelsien boven de inhoud en gooi dit in het glas.

De Little Italy, een speelse variant van de Manhattan

In the Mix Little Italy

NM.

Amaro - Bitters

In the Mix Amorevolezza cocktail

Cosa vuoi di più dalla vita?

Amaro‘s – Italiaans voor bitter – blijven mijn favoriete digestieven, omdat ze het ook echt zijn (zie artikel). Wegens de drukke bezigheden van de laatste maanden was ik de amaro een beetje uit het oog verloren. Na een trip naar de kelder koos ik voor deze Amaro Lucano, een karamelkleurige amaro met een bitterzoete smaak en een ABV van 28%. Deze amaro bestaat al sedert 1894 en werd samengesteld door Pasquale Vena, een patissier. Hij gebruikte hiervoor meer dan 30 kruiden. Het recept is vanzelfsprekend geheim. Deze Amaro Lucano brak heel snel door want de Vena familie werd de hofleverancier van het Huis Savoye (zie het wapenschild op de fles).

Amaro Lucano S.p.A. is een familiebedrijf in Pisticci in de provincie Matera (Basilicata). De naam Lucano komt van lucania, een andere naam voor Basilicata. 

We gaan met deze stevige en kruidige amaro een cocktail maken. Met de bitterheid hebben we dus al een stevige basis en een ronde smaak, en die gaan we combineren met de zoetheid en pompelmoessmaak van Aperol. De finishing touch wordt wat vers geperst citroensap, dat voor de nodige zuurheid zorgt en de ‘stroperigheid’ van zowel de amaro en de Aperol wegneemt. En hiermee heb je dus een heel lekkere aperitivo.

Wat heb je nodig?

  • 30 ml Amaro Lucano
  • 15 ml Aperol
  • 15 ml citroensap

Hoe maak je het?

Doe alle ingrediënten in een shaker gevuld met ijsblokken.

Deze cocktail moet geroerd worden (stirred), niet geshaket. Waarom? Omdat omdat we een fluwelen mondgevoel willen, de juiste verwatering en vooral, een heldere cocktail. Alle ingrediënten blenden mooi samen, de temperatuur van de vloeistof daalt tot de juiste koeling en de verwatering is onder controle. Giet door een cocktail zeef – strainer – in een vooraf gekoeld glas.

NM.

In The Mix, Whisky Whiskey Bourbon Rye

In the Mix Rob Roy

Het begint allemaal bij de Manhattan

Toen de Manhattan cocktail Amerika veroverde in 1874 was het al rye whiskey dat de klok sloeg. Door wat zoete vermouth bij de nogal pittige en kruidige rye te doen werd de cocktail evenwichtig. En de bitters zorgden voor intrigue en diepgang van deze sterke cocktail.

Scotch vervangt Rye

Ongeveer twintig jaar later kwam echter de blended Scotch van Dewar’s op de Amerikaanse markt, en deze was veel zachter van smaak dan de rye. Het was dus een kwestie van tijd tot een pientere bartender in de Waldorf-Astoria in New York de rye in de Manhattan verving door Scotch. Een nieuwe klassieker was geboren, genoemd naar een legendarische Schot, Rob Roy – Raibeart Ruadh in Gaelic, een soort Schotse Robin Hood. Op dat ogenblik – in 1894 – speelde trouwens de Broadway show ‘Rob Roy’, een operette over het leven van Rob Roy MacGregor,

Rob Roy is een sterke cocktail

Het percentage alcohol van de Rob Roy zal naturlijk afhangen van de whisky die je gebruikt en de hoeveelheid vermouth die je er bij doet. Maar je mag toch rond de 30 % rekenen, dus het is geen lichte cocktail. Het is een “up” cocktail, wat betekent dat de voorbereiding in een mengglas gebeurt (stirred), gezeefd (strained) en dat er geen ijs in het eindresultaat – in je glas – zit… “up” van “Give it to me straight up“: zeg me de waarheid, maar zonder de bullshit.  Up cocktails zijn hoger in alcoholgehalte dan de meeste andere cocktails en worden daarom in een kleiner glas geschonken.

Punt e Mes

Punt e Mes is een Italiaanse vermout en betekent “punt en een half “. Punt e Mes is vooral een zoete vermouth met wat bittere toetsen (kwa smaak ergens tussen rode vermout en Campari) en wordt vooral gebruikt voor cocktails zoals de Negroni (zie recept), de Americano (zie recept) en de Manhattan. Punt e Mes werd tot 2001 gemaakt door de familie Carpano uit Turijn.

De eenvoud van deze cocktail zorgt ervoor dat de whisky die je gebruikt kan schitteren. Een blended whisky is de natuurlijke keuze maar je kan ook een goede single malt gebruiken, zoals bijvoorbeeld een mooi geturfde Laphroaig.

Wat heb je nodig?

  • 1 jigger Monkey Shoulder
  • 1/3 jigger Punt e Mes
  • 2 druppeltjes Angostura bitter
  • Een stukje zeste van citroen

Hoe maak je het?

Vul een mengglas met genoeg ijsblokken en giet er de blended whisky en de vermouth bij. Doe er paar druppels Angostura bitter bij en roer goed om.

Giet in een gekoeld cocktailglas. Strijk de rand van het glas in met de zeste van citroen en geef het stukje zeste een twist boven het glas, zodat de etherische oliën vrijkomen.

NM.

Gin & Sloe Gin, Vermout - Vermouth

In the Mix Dry Martini

3247

Shaken, not stirred: de Dry Martini

De Dry Martini is zonder twijfel en meer dan enige andere drank, de alcohol die we associëren met klasse en stijl. Het is de enige echte koning van de cocktails.

Het is ook de cocktail waarover al het meest geschreven en gedebatteerd is, want er zijn een hele reeks vragen en dilemma’s die op voorhand moeten opgelost worden: gin of vodka, welke gin, olijven of niet, één of meerdere olijven en ga zo maar door.

De perfecte Martini: gin of vodka?

James Bond, de held uit de boeken van Ian Fleming, heeft ons al de tips aangereikt om, al dan niet samen met Mrs. Moneypenny, de perfecte Martini te maken, maar die was op basis van vodka. De smaak is lichtjes anders, dus houden wij het bij de klassieke Dry Martini op basis van gin. Dit was dus al het eerste dilemma: gin of vodka.

Welke gin je gebruikt hangt af van je eigen voorkeur en smaak. Ik persoonlijk kies voor een lichte, droge gin die minder sterk naar geneverbessen smaakt, zoals de Jensen Bermondsey gin.

3578

Hoe een Dry Martini serveren?

Hoe serveer je een Dry Martini, want dat is het volgende dilemma. Een Dry Martini wordt ‘straight up’ geserveerd, dus zonder ijs, in een gekoeld Martiniglas. Je doet er ofwel een stukje zeste van citroen bij, ‘a twist’, dat je eventueel wat uitperst boven het glas zodat de etherische oliën zich over de Martini kunnen verspreiden. Of je serveert de Martini met olijven. Volgens de regels van de barmanologie is het ofwel een stukje zest ofwel olijven, nooit de twee samen.

Olijven of niet?

Waarom doen we eigenlijk olijven in een Dry Martini? Voor velen zijn de groene olijven het beste van de Martini, omdat dit een extra smaak toevoegt en omdat de olijven het bindmiddel zijn die zorgen voor de symbiose, namelijk de smaak van gin en vermouth bij elkaar brengen. De olijven die je hiervoor gebruikt zijn olijven die op vocht bewaard worden. Het zout in het vocht samen met de smaak van de olijf zorgen voor de extra dimensie.  Terug volgens de regels van de kunst wordt een Martini geserveerd met 3 olijven op een cocktailprikker. Een echte Dry Martinidrinker zal ook de olijven pas op het laatste opeten, omdat ze dan al een beetje van de gin en vermouth hebben geabsorbeerd.

Shaken or Stirred?

Shaken or stirred? Moet je de Dry Martini nu schudden of roeren, dat is het volgende dilemma. Volgens de mixologisten moet elke Martini geschud worden.

2025

De Verhoudingen

Waarop slaat nu het droge in Dry  Martini? De droogheid van een Martini  heeft te maken met de hoeveelheid vermout die je gebruikt. Hoe minder vermout, hoe droger je Martini. En daarmee zijn we bij het laatste dilemma gekomen, de verhouding gin tot vermouth: ook hier zijn er terug vele variaties, maar de regel is 5 op 1.

Tot zover de regels van de kunst, maar Martini’s maken én drinken moet een plezier blijven en geen karwei. In ieder geval, je zou nu in staat moeten zijn om een overheerlijke Martini te maken. Nog één tip: gebruik geen al te grote glazen en doe ze ook niet helemaal vol, omdat je Martini die ‘chill’ moet hebben en behouden tot de laatste druppel.

Wat heb je nodig?

  • Gin en Vermouth (bijvoorbeeld Noilly Prat): verhouding 5 op 1
  • Een reepje citroenschil (a twist of),
  • 3 groene olijven

Hoe maak je het?

Vul een martini glas met ijs en koud water en zet apart. Vul een cocktailshaker met flink wat ijsblokjes en giet er de vermouth op. Doe er nog wat ijsblokjes bij en dan de gin. Roer eens om. Sluit de shaker af en schud een paar keer. Giet het water en het ijs uit het Martiniglas en giet de Martini door de zeef van de shaker in het glas.

Versier met een strip citroenschil of 3 olijven op een prikker.

De varianten

Er zijn dus ontelbare varianten van de klassieke Martini, maar ik wil nog even stilstaan bij de ‘smoked Martini’. De ‘smoked Martini’ is een klassieke Martini maar je doet er een heel klein beetje single Malt bij om dat gerookte effect te krijgen. Als je een whisky zoekt die fel gerookt van smaak is moet je naar de Hebrideneilanden. De single Malts die zich daar perfect toe lenen, zijn die van het eiland Islay (zie artikel). In het zuiden heb je de sterk geparfumeerde whiskies Lagavulin,  Ardbeg en Laphroaig (zie artikel) en in het Noorden heb je de lichtere versies zoals Bunnahabhain, Bowmore, Caol Ila en Bruichladdich (zie artikel).

NM.

3254 NM In the mix