Tag Archives: single malt

Glorious Bastard whisky van Asta Morris

Ik werd op 26-jarige leeftijd geïntrigeerd door whisky en heb mijn eerste lessen in de wondere wereld van de whisky gekregen van de grote Bob Minnekeer. Ik woonde toen ik Gent en niet zover vanwaar Bob zijn whisky tastings deed. En dat verhaal is blijven duren. In al die jaren van tastings en whiskybezoeken heb ik al veel pareltjes mogen proeven. Het leuke aan het whisky verhaal is dat het nooit stopt want er komen nog steeds heel wat lekkere dingen op de markt. U weet ondertussen wel dat ik al eens een voet durf binnen zetten bij Belroy’s Bijou. Telkens ik naar de backbar kijk gaan mijn ogen automatisch naar het rijtje waar de flessen van Asta Morris staan, want misschien staat er wel een nieuw juweeltje tussen. Het was op zo een zondag zeteldag, dat Dieter mij met zijn gekende blik liet verstaan dat hij iets nieuws binnen had. En zo kon ik al een tijdje geleden de Glorious Bastard proeven. En ik was onder de indruk. Helaas was de fles nog niet voor gewone stervelingen op de markt en moest ik tot een week geleden wachten tot ik ze op de Whisky & Spiritsbeurs van Anverness zelf kon kopen. Ondertussen heb ik ook al de cocktail geproefd die Dieter en Dries met de Glorious Bastard maakten.

Een lange inleiding om te zeggen dat je deze Glorious Bastard zonder enige twijfel op je verlanglijstje voor de eindejaarsfeesten mag zetten. En als je dan toch eens in Belroy’s Bijou binnengaat, vergeet dan niet de Glorious Bastard creatie van Dries en Dieter te proeven, een aanrader.

Wie is Asta Morris?

Asta Morris brengt een gamma single cask whisky op de markt, voornamelijk in Japan. Daarnaast ook een vatgerijpte gin: NOG! (ofte No Ordinary Gin). De gin rijpt minimum een jaar op vaten die voorheen een Asta Morris whisky-botteling bevat hebben. Volgens velen is het vat immers het belangrijkste ingrediënt om tot een goed eindproduct te komen.

Enter de Glorious Bastard

De Glorious Bastard kwam tot stand door een initieel pijnlijke vergissing. Een vat whisky moest overgezet worden naar een refill bourbon vat. Na enkele weken proefde Bert een staaltje uit dit vat, en kwam nogal gauw tot de conclusie dat hij niet naar refill bourbonvaten gezet was, maar wel naar en ex-NOG! vat. Eerste conclusie was: een vat whisky verknoeid. Herproeven, en nog eens herproeven met vrienden deed Bert deze vergissing zien als een opportuniteit. Een nieuw merk was geboren.

Glorious, omdat hij redelijk apart is. Bastard omdat wij dit zien als een ‘bastard’ vat. Niemand eerder deed ooit dergelijke rijping. Dit is dus eens iets écht nieuws. Batch 1 is bijna uitverkocht, en aanbevolen retailprijs is 49.95- Euro.

Waar kan je de Glorious Bastard nog proeven?

We lanceren Glorious Bastard op Japanse wijze: via cocktailbars. Volgende bars zijn er een cocktail mee aan ‘t bereiden:

– l’Apereau – Blankenberge.

– The Pharmacy – Knokke.

– Bar Check-in – Doornik.

– The Cobbler – Gent.

– Jiggers – Gent.

– Bar Burbure – Antwerpen.

– Belroy’s Bijou – Antwerpen.

– The Jane – Antwerpen.

– Koks & Tales – Hasselt.

Er komen filmpjes over de cocktails en quotes van de bartenders op de Asta Morris Facebook page. Ook de bars gaan er sociale media een geven.

Glorious Bastard Tasting Notes

Neus: Vol citrus, leuke houterige toetsen, wat vanille, lichte hints van cacao.

Smaak: Licht prikkelend en vrij romig, heel frivool, malty sweet, citrus houdt aan (sinaas, mandarijn), ook duidelijke florale toetsen.

Finish: Blijft fruitig, maar op de zijkanten van de tong komt de cacao opzetten, de citrus houdt echter de bovenhand.

Waar kan je de Glorious Bastard kopen?

  • Crombé 3.0 – Kortrijk
  • Horeca Totaal – Brugge
  • Cave Saint-Jacques – Tournai
  • Proof – Gent
  • Timstasting – Oudenaarde
  • Jurgen’s Whiskyhuis – Zottegem
  • Huis Hardies – Mol
  • Huis Windels – Mechelen
  • Dram 242 – Lebbeke
  • The Single Malt Whisky Shop / Vissers – Zammel
  • Chemin des Vignes – Brussels
  • Anverness – Antwerpen
  • Hanos Wommelgem
  • Hanos Hasselt

NM.

Nikka, voor jullie getest

Indien je een fan bent van Schotse whisky is er een grote kans dat je ook van Japanse whisky zal houden.

Dominic Roskrow, een notoir whisky-liefhebber zei er dit over: “Japanese whisky has taken a Scottish blueprint and quite deliberately tweaked it to suit a Japanese palate. It just happens that those tweaks have resulted in a range of whiskies that appeal equally to Western palates.” Whisky wordt trouwens op dezelfde manier geschreven als de Schotse, dus zonder de e.

Japanse whisky’s zijn zowat de lievelingen van de bartenders, en dat is begrijpelijk want Japanse whisky is opmerkelijk en uniek, en verdient deze hype. Ze winnen ook meer en meer internationale prijzen. De vraag is dus heel hard gestegen en dat maakt deze whisky nogal duur, ook omdat een aantal jaren geleden de recessie in Japan heel hard toesloeg en een aantal distillerijen moesten sluiten. Dus een aantal van de hele goede Japanse whisky’s zijn niet meer te krijgen, en zij die ze in hun kelder hebben liggen, laten hem daar ook liggen. Toch blijven de grote twee, Suntory en Nikka nieuwe producten op de markt brengen en komen er ook meer en meer nieuwe kleine distillerijen in actie. Ben je geïnteresseerd, volg dan eens een Japanse whisky tasting bij Anverness in Antwerpen, de ideale manier om kennis te maken.

Wat maakt Japanse whisky zo speciaal?

De distilleries, vooral de nieuwe, hechten enorm veel belang aan detail en vertonen een obsessieve zoektocht naar smaakevenwicht en kwaliteit.

Het is duidelijk dat de Schotse single malt whisky hun grote inspiratie was. En dat zie je in het feit dat sommige Japanners ook met barley gemaakt worden en zelfs geturfd zijn, beide ingevoerd uit Schotland. Chichibu daarentegen probeert hetzelfde effect te verkrijgen, maar dan met lokale producten. Anderen proberen met lokale gist en water ene eigen nuance of effect te beogen. Het is zoals Roskrow hierboven zegt: ze nemen een Schotse single malt als voorbeeld en gaan die dan aan het eigen nationaal smaakgevoel gaan aanpassen. Een ander verschil met Schotse whisky zijn de vaten. De Japanse worden gerijpt op Japanse mizunara eik, waar door je een zijden textuur krijgt en een ander smaakprofiel dan bvb Franse eik of bourbon of sherryvaten.

 

De geschiedenis

De geschiedenis van de Japanse whisky begint bij de Schotse whisky, ergens rond 1918. Toen vertrok Masataka Taketsuru naar Schotland om er te leren hoe je Schotse single malt whisky maakt. In 1923 bouwde Shinjiro Torii, de stichter van Suntory, de eerste whisky distillery in Japan. Hij noemde ze Yamazaki en huurde Taketsuru in.

De samenwerking duurde niet zo lang en er kwam een split van. Torri bouwde zijn Suntory verder uit met naast de Yamazaki distillery ook nog de Hakushu en Chita distilleries en zijn Hibiki blended whisky. Taketsuru stichtte Nikka met de Miyagikyo distillery in het noorden en Yoichi, op het verafgelegen noordelijke eiland Hokkaido.

Nikka

Nikka heeft een aantal pareltjes in zijn assortiment waar ik al jaren fan van ben. Hier een kort overzicht van mijn ervaringen.

Nikka All Malt

We beginnen met de Nikka Alt Malt, een blend van Yoichi en Coffey Still Miyagikyo single malt. Een Japanner met een hele mooie gouden kleur. Een rustige whisky met een zoete geur, zeer zacht en romig van textuur.  Coffey heeft niets met coffee te maken, het is de naam van een type distilleerkolf, genoemd naar Aneas Coffey.

Nikka Coffey Grain Whisky

Deze Coffey Grain Whisky is eigenlijk de ideale whisky voor highballs en andere mixed drinks. Light en zijdezacht, met toetsen van vanille en peer, donkere chocolate en – niet lachen – maar een smaak die me doet denken aan specerijen die je gebruikt om te bakken

Nikka Taketsuru Pure Malt

Een NAS – No Age Statement –  blend van Taketsuru, genoemd naar de stichter. Zou vermoedelijk rond de 1 jaar oud zijn. Bevat een hoog percentage malt whisky van Miyagikyo, terwijl de rest van Yoichi komt. Wat gerookte toetsen, sherry, espresso en fruit. Heel elegante whisky

Nikka Whisky from the Barrel

Een karaktervolle whisky die heel wat meer PK heeft dan de andere Nikka’s. Onversneden – straight from the barrel – dus komt aan 51,4%. Maar toch is deze Nikka zacht en verfijnd, licht kruidig met complexe smaken van hout, wat citrus, vanilla (van de bourbonvaten) en toffeesnoep. Eén druppeltje ijswater doet wonderen met deze aanrader.

NM.

 

 

Sail away with Bunnahabhain and Deanston Whisky

Cinoco Spirits organiseerde een heel originele whisky tasting: Sail Away with Bunnahabhain! Eigenlijk Bunnahabhain en Deanston, want beide whisky’s kwamen uitgebreid aan bod. In de line up stonden maar liefst 3 single malts van Deanston en 5 van Bunnahabhain vermeld, waaronder een aantal unieke pareltjes. Nullam dus spoorslags naar de Haven van Oostende waar we aan boord van de Nele het ruime sop kozen, dit in het gezelschap van een keure whisky liefhebbers, Richard Crampin (Deanston Brand Ambassador), Stephan de Bolle en Chris Lauriers van Cinoco én Bob Minnekeer, de man die me 25 jaar geleden introduceerde tot de geheimen van single malt. Zo meteen de tasting, maar eerst even een woordje over de twee distilleries. Meer foto’s op de facebook pagina van Nullam.

Deanston

De Deanston distillery vind je op de oever van de rivier Teith in Doune (Pertshire), op ongeveer een uurtje rijden van Edinburgh. Ze openden hun deuren al in 1785 maar niet als een distillery maar als een katoenspinnerij.

Bunnahabhain

De distillery van Bunnahabhain gebouwd in 1881 (zie artikel) ligt een beetje verder dan Port Askaig, aan de Sound of Islay, bijna recht tegenover het eiland Jura met zijn imposante bergen, de Paps of Jura. Bunnahabhain is Gaelic voor monding van de rivier, in dit geval de Margadale waar de distilleerderij zijn water haalt.

Bunnahabhain, the Gentle Giant of Islay, is normaal gezien een milde whisky en niet of weinig gerookt : “it’s the sea air and pure spring water that some say fortifies our spirit.” Bunnahabhain is één van de meest onderschatte single malts van Islay, maar is een bezoekje meer dan waard en niet alleen omwille van het prachtige uitzicht op de Paps en hun strand.

De Masterclass

We kregen maar liefst 8 whisky’s in recordtempo te proeven. De eerst drie waren van Deanston: de Deanston NAS (No Age Statement), de Deanston 12 years en de splinternieuwe Deanston 15 jaar Organic.

  • Deanston 12 years 46.3% is een non-chillfiltered whisky – vandaar de gouden kleur – met een zachte smaak: honing, fruit en wat florale toetsen. Je krijgt ook wat aroma van citrus in de neus. Een frisse whisky.
  • Deanston Virgin Oak NAS 46.3% is een No Age Statement single malt, dus over de leeftijd weten we niets. Toch – althans voor mij – drinkt hij als een jonge whisky. Gerijpt in ex-bourbon vaten en afgewerkt in new eiken vaten. Iets te weinig uitgesproken smaakaroma’s. Een instap whisky.
  • Deanston 15 years Organic 46.3% Deze Organic was een ander paar mouwen. Nog niet te verkrijgen op de Belgische markt, maar hopelijk duurt dit niet te lang want dit is een aanrader, en het eerste wow moment tijdens deze tasting. Volledig traditioneel gemaakt en 100 % Organic, van ingrediënt tot de rijping in nieuwe eiken vaten en de botteling. En na 15 jaar rusten kwam deze organic uit de warehouse van Deanston. Je ruikt fruit en Amerikaanse eik en op je tong krijg je toetsen van specerijen, vanille en honing en zoete eik. Lange en stevige afdronk. Top!

Chris en Richard voorzagen ons van deskundige uitleg. Na Deanston kwamen vijf mooie expressies van Bunnahabhain aan de beurt.

  • Bunnahabhain XII 12 Year Old 46.3%: de entry level Bunnahabhain, licht geturfd voor een Islay whisky. De smaak is licht en fris maar er is toch genoeg complexiteit.
  • Bunnahabhain Ceòbanach 46.3%: Ceobanach betekent “Smoky Mist” en deze goed geturfde whisky is geïnspireerd op de periode toen Bunnahabhain zwaar geturfde whisky maakte. De smaak is dus rokerig, aards en hinten van vanilla en hout (omwille van de rijping in ex-bourbon vaten). Gebotteld zonder chill-filtration. Heel lekker.
  • Bunnahabhain Stiùreadair 46.3%: nog zwaarder geturfd dan de twee hiervoor. Gerijpt op first and second fill sherry vaten. De smaak? Zwarte peper, zee, rode vruchten en boterige koekjes. My kinda dram!
  • Bunnahabhain Môine 46.3% no age statement (NAS) Mòine is Gaelic voor turf (peat). Deze geturfde special edition heeft op een mix van Sherry, rode wijn en bourbon vaten  gerijpt en dat smaak je. Een topper.
  • Bunnahabhain Môine Oloro 60.1% no age statement (NAS) Limited Edition geturfde Bunnahabhain op cask strength, gerijpt op Oloroso sherry vaten. Mijn absolute favoriet! Spijtig genoeg bij ons niet te verkrijgen

Burgers en een Cocktail op Mensenmaat

Na de whisky master class op zee was het tijd om de innerlijke mens te versterken met lekkere burgers van M’nu Catering Concepts. Daarbij werden we een cocktail geserveerd op basis van de Black Bottle Blended Scotch whisky van Bunnahabhain. Deze blend wordt gemaakt met whisky van de 7 distilleries op Islay.  Met dank aan Peter Grunewald van Cocktails op Mensenmaat voor de lekkere drankjes.

Met dank aan de mensen van CINOCO en Seppe van Holy2 voor deze hele mooie ervaring.

NM.

In the Mix Rob Roy

Het begint allemaal bij de Manhattan

Toen de Manhattan cocktail Amerika veroverde in 1874 was het al rye whiskey dat de klok sloeg. Door wat zoete vermouth bij de nogal pittige en kruidige rye te doen werd de cocktail evenwichtig. En de bitters zorgden voor intrigue en diepgang van deze sterke cocktail.

Scotch vervangt Rye

Ongeveer twintig jaar later kwam echter de blended Scotch van Dewar’s op de Amerikaanse markt, en deze was veel zachter van smaak dan de rye. Het was dus een kwestie van tijd tot een pientere bartender in de Waldorf-Astoria in New York de rye in de Manhattan verving door Scotch. Een nieuwe klassieker was geboren, genoemd naar een legendarische Schot, Rob Roy – Raibeart Ruadh in Gaelic, een soort Schotse Robin Hood. Op dat ogenblik – in 1894 – speelde trouwens de Broadway show ‘Rob Roy’, een operette over het leven van Rob Roy MacGregor,

Rob Roy is een sterke cocktail

Het percentage alcohol van de Rob Roy zal naturlijk afhangen van de whisky die je gebruikt en de hoeveelheid vermouth die je er bij doet. Maar je mag toch rond de 30 % rekenen, dus het is geen lichte cocktail. Het is een “up” cocktail, wat betekent dat de voorbereiding in een mengglas gebeurt (stirred), gezeefd (strained) en dat er geen ijs in het eindresultaat – in je glas – zit… “up” van “Give it to me straight up“: zeg me de waarheid, maar zonder de bullshit.  Up cocktails zijn hoger in alcoholgehalte dan de meeste andere cocktails en worden daarom in een kleiner glas geschonken.

Punt e Mes

Punt e Mes is een Italiaanse vermout en betekent “punt en een half “. Punt e Mes is vooral een zoete vermouth met wat bittere toetsen (kwa smaak ergens tussen rode vermout en Campari) en wordt vooral gebruikt voor cocktails zoals de Negroni (zie recept), de Americano (zie recept) en de Manhattan. Punt e Mes werd tot 2001 gemaakt door de familie Carpano uit Turijn.

De eenvoud van deze cocktail zorgt ervoor dat de whisky die je gebruikt kan schitteren. Een blended whisky is de natuurlijke keuze maar je kan ook een goede single malt gebruiken, zoals bijvoorbeeld een mooi geturfde Laphroaig.

Wat heb je nodig?

  • 1 jigger Monkey Shoulder
  • 1/3 jigger Punt e Mes
  • 2 druppeltjes Angostura bitter
  • Een stukje zeste van citroen

Hoe maak je het?

Vul een mengglas met genoeg ijsblokken en giet er de blended whisky en de vermouth bij. Doe er paar druppels Angostura bitter bij en roer goed om.

Giet in een gekoeld cocktailglas. Strijk de rand van het glas in met de zeste van citroen en geef het stukje zeste een twist boven het glas, zodat de etherische oliën vrijkomen.

NM.

Scottish Coffee

25 januari is Burns Night

Auld Lang Syne van Robert Burns

De kans is groot dat je dit liedje al een paar keer luidkeels hebt meegezongen. Auld Lang Syne – herinnering aan vervlogen tijden – is een gedicht en oude Schotse ballade van de hand van de Schotse dichter Robert Burns. Hij heeft het zelf op muziek gezet, hoewel de melodie die wij kennen niet de originele is. Auld Lang Syne wordt traditioneel gezongen op Hogmanay, de overgang van het oude naar het nieuwe jaar, maar zeker ook op Burns Night.

Robert Burns werd geboren op 25 januari 1759 en overleed op 37-jarige leeftijd in Dumfries op 21 juli 1796. Burns heeft heel wat gedichten geschreven en bijgedragen tot de Schotse cultuur en was zeer populair. Een paar jaar na zijn dood besloten vrienden zijn verjaardag te herdenken en zo werd 25 januari Burns Night.

Wat doe je op Burns Night?

Burns Night is een viering volledig gewijd aan de gedichten van Robert Burns, Haggis en whisky. Op het menu staat meestal cock-a-leekie soup , een soep gemaakt van kip en prei, de klassieker Haggis, neeps and tatties, en als dessert cranachan of bannocks (zie artikel).

Na de verwelkoming wordt meestal getoost en een woord van dank uitgesproken (de Selkirk Grace van Robert Burns). Na de soep is het tijd voor het plechtig moment en wordt de haggis binnengebracht op een streepje doedelzakmuziek. De haggis wordt aangesneden en “Address to a Haggis“, het meest bekende gedicht van Burns wordt voorgelezen. De haggis wordt geserveerd met een puree van aardappelen (tatties), en de klassieke neeps (van het Engelse turnip).

Na de haggis is het tijd voor meer getoost ter ere van de onsterfelijke Robert Burns. De traditionele drank op deze festiviteit is natuurlijk whisky.

Na het dessert, de toosts en nadat voldoende whisky is gevloeid kan de avond beëindigd worden met het zingen van “Auld Lang Syne“. Er zijn drie coupletten en bij het eerste gaat iedereen in een kring staan en geef je elkaar de hand bij het zingen. Bij het tweede couplet haak je de armen in elkaar en bij het derde couplet wordt de kringen zowel kleiner als groter gemaakt.

Een leuke avond, opgedragen aan een grote Schot, een grote dichter en herinneringen aan vervlogen tijden waarbij de welsprekendheid en de haggis centraal staan.

Scottish Coffee

Dit jaar eens geen whisky maar een hart- en ledematen verwarmend drankje, dat zeker welkom is bij deze koude temperaturen. We maakten deze Scottish Coffee met Grand Marnier en Monkey Shoulder, een Triple Malt Whisky bestaande uit Single Malt Whisky’s: Glenfiddich (zie artikel), Balvenie and Kininvie. Eigenlijk een blended malt. De naam Monkey Shoulder verwijst naar de schoulderblessure die vele arbeiders kregen bij het continue opscheppen van gerst. Je kan Monkey Shoulder perfect zo drinken maar deze whisky is heel geschikt om te mixen.

Wat heb je nodig ?

  • 15 ml Monkey Shoulder Blended Malt Scotch Whisky
  • 15 ml Grand Marnier
  • Espresso
  • Slagroom
  • Een schijfje appelsien (optioneel)

Hoe maak je het?

Giet de whisky en de Grand Marnier in een toddy glas. Vul aan met vers gemaakte espresso of sterke koffie. Roer even om met een barlepel en spuit er de opgeklopte slagroom op. Versier eventueel met een schijf appelsien.

Slàinte Mhath,

NM.

Glenfiddich, onze volgende geschenktip

EINDEJAARSFEESTEN: KEN JE IETS PRESTIGIEUZERS DAN EEN WHISKY?

Nullam bezocht vorig jaar de Glenfiddich Distillery in Dufftown (Baile Bhainidh), in het hartje van de Speyside in het noordoosten van Schotland en nam er deel aan de onvergetelijke Pioneer Tour (zie ons verslag). Normaal dat een whisky van Glenfiddich een geschenktip voor onder kerstboom is.

Over whisky is het laatste woord nog niet geschreven. Vooral in de jaren 70 was het de sterke drank bij uitstek. Whisky werd gedronken door kunstenaars, creatievelingen en andere opinieleiders. Het was een prestigieuze drank met karakter, een smaak die zich bleef ontwikkelen…

En vandaag? Wel, eigenlijk is er niet zoveel veranderd. Whisky – of hij nu afkomstig is uit Schotland, Ierland of Japan, of een hoog of laag turfgehalte heeft – blijft een prestigieuze drank. Iets voor kenners bijna… Het is een alcoholische drank die we graag cadeau doen en krijgen tijdens de feestdagen. Whisky delen we graag met vrienden. Daarom stellen wij je voor de feestdagen eens te meer een schitterend aanbod whisky’s voor die je kunt (her)ontdekken in aangenaam gezelschap. Want een goede whisky betekent ook een goed gevoel en een moment van samenhorigheid om de banden aan te halen.

Een goede whisky drinken is een echt ritueel.
• Eerst kies je het juiste glas, bij voorkeur een tulpglas met smallere hals dat alle aroma’s concentreert.
• Daarna laat je de goddelijke vloeistof walsen, zodat deze volledig tot haar recht kan komen.
• Er bestaat geen verkeerde manier om whisky te drinken. Het kan neat (niet aangelengd) of met een paar druppels water, of met een ijsblokje. Iedereen drinkt zijn whisky op zijn eigen manier om er ten volle van te genieten.

Glenfiddich / Glasspack

Maak kennis met ‘s werelds vaakst bekroonde single malt-whisky in een prachtige geschenkset, speciaal voor de eindejaarsfeesten. Kies uit een fles van onze godendrank van 12, 15 of 18 jaar oud en twee exclusieve glazen.

Glenfiddich 12yo, onze originele single malt-whisky, heeft minstens twaalf jaar in Amerikaanse en Spaanse eikenhouten vaten gerijpt. Dankzij deze vaten kan onze whisky zijn complexe aroma ontwikkelen, gekenmerkt door een elegante ronde smaak, vergezeld van toetsen van verse peer en subtiele vleugjes eik.
Aanbevolen verkoopprijs: € 34,99
Verkrijgbaar bij cavisten.

De Glenfiddich 15yo heeft een rijke en complexe smaak en rijpte in drie types eikenhouten vaten voor hij werd overgebracht naar een uniek artisanaal Solera-vat. Bij deze bijzondere methode wordt het vat nooit geleegd, maar steeds halfvol gehouden waardoor de smaken zich harmonieus vermengen en er een karaktervolle whisky ontstaat met een intense complexiteit, een vleugje honing en gedroogde vruchten.
Aanbevolen verkoopprijs: € 49,99
Verkrijgbaar bij cavisten.

De Glenfiddich van 18 jaar oud werd geproduceerd in kleine individueel genummerde loten en combineert een vleugje fruitige zachtheid van het Spaanse olorosohout met een aroma van eik, afkomstig van traditionele Amerikaanse vaten. Na minstens drie maanden in eikenhouten vaten versmelten de rijke en zachte aroma’s met elkaar. Zo ontstaat een single malt-whisky met een uitzonderlijk romig en opmerkelijk diep karakter met toetsen van gebakken appel, specerijen en robuuste accenten van eikenhout. Elk lot is uniek en van een buitengewone kwaliteit.
Aanbevolen verkoopprijs: € 82
Verkrijgbaar bij cavisten.

Glenfiddich / 21 years old

Maak kennis met deze verrukkelijke en traditionele single malt-whisky die zijn sublieme final touch dankt aan meester-distilleerder Brian Kinsman. Hij laat de whisky rijpen in bourbonvaten met een vleugje Caraïbische rum, gemaakt volgens een geheim recept dat afkomstig is van tropische eilanden. De rum versterkt de kwaliteiten van de whisky en verrijkt hem met exotische toetsen van gember, vijg, limoen en banaan. In combinatie met een extra vleugje kruidige karamel wordt deze combinatie onweerstaanbaar en heerlijk. Het ideale geschenk in een nieuwe en schitterende set.
Aanbevolen verkoopprijs: € 169
Verkrijgbaar bij cavisten.

NM.

The Glenrothes Single Malt Whisky

The Glenrothes: te gebruiken in goed gezelschap

De Select Reserve was de eerste non-vintage whisky van The Glenrothes, dat voordien enkel single malts met jaartal bottelde. De Select Reserve was meteen een succes en werd zowat het visitekaartje van het huis. Met het eindejaar treft u deze Speyside single malt in de rekken aan in een stijlvolle kraft kartonnen box met twee elegante tumblers. Leuk om te geven en nog prettiger om te krijgen.

Aanbevolen verkoopprijs: 41,99€

 

Nullam goes Glenfiddich

Dufftown

In deel 7 van Nullam goes Scotland rijden we deze keer van Inverness via Carrbridge, Grantown-on-Spey en Craigellachie naar Dufftown, het mekka van de whisky distilleries. Een rit van iets meer dan een uur, door een prachtige streek. In de vroege ochtenduren zagen we nog de sporen van de nachtelijke vorst, maar als snel deed de zon een schuchtere poging om door te breken en veranderde het glooiende landschap van onder andere de Conval Hills in een mooi schilderij.

Dufftown (Baile Bhainidh) ligt in het hartje van de Speyside in het noordoosten van Schotland en ligt aan de oevers van rivieren Fiddich en Dullan. Dufftown – de historische naam is Mòrthlach – staat volledig in het teken van single malt: barley boeren, douane en accijnzen, vatenmakers (de speyside cooperage), whisky winkels, tastings enzoverder. Dufftown – pakweg 1500 inwoners – is de officieuze single malt hoofdstad van Schotland en had ooit zeven distilleerderijen: Mortlach, Glenfiddich, Glendullan, Dufftown, Kininvie en Balvenie en voorheen ook Parkmore, Convalmore en Pittivaich. Vandaar het gezegde “Rome was built on seven hills, Dufftown stands on seven stills”. Maar ook om en rond Dufftown heb je de ene na de andere distillery. Als liefhebber van whisky waan je je in het aards paradijs. En er moeten dus keuzes gemaakt worden.

The Glenfiddich Distillery en de Glenfiddich Pioneer Tour

In de Glenfiddich Distillery wordt de meest populaire single malt whisky van de wereld gemaakt. Opgericht in 1886 door de stichter William Grant is deze distilleerderij nu al vier generaties lang in handen van de familie Grant, een unicum in de single malt business, en ze zijn er bij Glenfiddich terecht trots op. Voor mij extra reden om deze gigant te bezoeken en we schreven ons in voor de 4 uur durende Pioneer Tour.

Dit moet zowat het beste bezoek en tasting zijn die ik ooit heb gedaan. Alles zat goed van het begin tot het einde, met een zeer gepersonaliseerde ontvangst, door Beth Galloway, onze tour guide. Het woord ‘familie’ is de rode draad in dit ganse verhaal van Glenfiddich, en het begint al in de indrukwekkende Grant family wall in het prachtige visitor centre. We worden ontvangen in een heel gezellige ruimte en je waant je net in de living van William Grant, en daar begint het Glenfiddich verhaal. William Grant, die met weinig middelen en voor een appel en een ei een distillery koopt en er met de hulp van de ganse familie een succesverhaal van maakt. In elk onderdeel van het verhaal en het bezoek staat beleving en authenticiteit centraal en alle vragen worden uitvoerig beantwoord, door een hele onderlegde maar sympathieke toergids. Totaal het tegenovergestelde van de steriele Diageo verhalen.

De Pioneer Tour

Na een hartelijke ontvangst met koffie of thee en versnaperingen in wat de living van William Grant zou kunnen geweest zijn, wordt de kleine groep na een korte inleiding en film ondergedompeld in een bijna vier uur durend familieverhaal, dat begint in het Mash House. Daar wordt de barley gemalen en bij water van de Robbie Dhu bron gevoegd en opgewarmd tot 64 graden. De mash wordt dan suiker en uiteindelijk een zoete wort.

Vandaar gaat het richting Still House. Zeer impressionant want er staan maar liefst 28 koperen pot stills, die 24 uur per dag draaien om aan de vraag te kunnen voldoen. De pot stills zijn uniek van vorm maar toch verschillend, want Glenfiddich wil dit traditionele element behouden omdat dit bijdraagt tot de unieke smaak.

Daarna komen de verschillende warehouses aan de beurt. Twee miljoen vaten liggen hier rustig te rijpen. Een hoogtepunt van deze tour was het unieke Glenfiddich Solera systeem: 15 jaar oude Glenfiddich uit drie verschillende vaten (American bourbon, Portugese sherry nieuwe eik) worden in een groot Soleravat (een tun van den uit Oregon) gemengd en verder gerijpt. Het vat blijft altijd voor minstens de helft vol vooraleer het wordt bijgevuld om zo de consistente kwaliteit van de 15 Year Old Glenfiddich Solera Reserve te behouden. Zo krijg je een elegante zachte single malt, met een diepe en intense smaak van honing, fruit, vanille, wat kruiden en eik. Deze 15 jaar oude Solera met een lange afdronk was trouwens een van de hoogtepunten tijdens de tasting later die dag.

The angel’s share

Maar de oude single malts liggen niet in de moderne warehouses, maar in de oude dunnage warehouses, zonder temperatuurcontrole en gebouwd met oude traditionele bouwmaterialen. Deze lage opslagplaatsen hebben geen vensters maar zeer dikke muren en zijn dus minder onderhevig aan de speling van de seizoenen. Maar alles moet er dan wel met de hand gebeuren. Daarbinnen mochten geen foto’s genomen worden omdat het risico op ontvlamming heel groot is. Je ruikt en voelt de aanwezigheid van pure alcohol. Whisky rijpt in eiken vaten en de poren van eikenhout zorgen ervoor dat de whisky kan binnendringen in de poren van het hout maar ook ontsnappen via de poren. Sommige vaten lagen daar al meer dan 50 jaar te rijpen en zijn dus niet meer vol. Hoe hoger de ambiante temperatuur, hoe sneller een whisky rijpt en hoe meer de inhoud van een vat gaat ontsnappen, met andere woorden de alchohol en/of het water verdampt. Het is de vochtigheid die bepaalt of het verlies meer alcohol of meer water is. Een vat verliest gemiddeld 2% inhoud per jaar, gelijk aan 5 flessen op cask strenght. Dit wordt “the angel’s share” genoemd.

Warehouse Number Twelve

Opslagplaats nummer 12 is home to the Malt Master’s Selection, en daar is waar het gebeurt. Maar liefst 4 vaten van tussen de 20 en de 25 jaar oud werden speciaal uitgekozen door de 6th Malt Master Brian Kinsman, en hier mogen we zelf een flesje vullen, met behulp van een valinch, een koperen tube om staaltjes uit een vat te halen. De keuze maken uit deze vier bijzondere vaten was voor iedereen een bijna religieus moment. Uiteindelijk, en na veel getwijfel, viel mijn keuze op een exclusieve Glenfiddich single cask uit 1993, gerijpt op een Sherry Oloroso vat, een cask strenght van 62, 92 %. Vooraleer deze te bottelen heb ik toch even van deze goddelijke nectar kunnen van proeven. Gewoon wow en sprakeloos!

De tasting.

Het laatste onderdeel van deze indrukwekkende tour is de tasting, in een prachtige ruimte, ingericht als zou het de eetkamer van wijlen William Grant zou kunnen geweest zijn. Maar liefst 6 Glenfiddich single malts stonden in de line-up: de Glenfiddich 12 Year Old, Glenfiddich 15 Year Old, Glenfiddich 18 Year Old, Glenfiddich Rich Oak, Glenfiddich 21 Year Old en de Glenfiddich 30 Year Old. En dit alles met de deskundige uitleg van Beth, onze gids.
Kijk even hier voor meer informatie en tasting notes: http://www.glenfiddich.com/collection/all/

Een aanrader!

Een onvergetelijk moment en een waardige afsluiter van mijn beste bezoek aan een distillery ooit. Een aanrader voor iedereen, van diegene met basiskennis tot diegene die op zoek is naar wat meer. Bij Glenfiddich nemen ze de tijd om je in de watten te leggen en op al je vragen met de glimlach te antwoorden. Bij de tasting gingen we ruimschoots over tijd, maar dat was geen enkel probleem.

Na een toer van ruimschoots vier uur was het tijd om dit alles even te laten bezinken en iets te eten in het Malt Barn restaurant van de distillery. En moet ik er bij vermelden dat ik nog even gestopt ben in de heel verzorgde GLENFIDDICH DISTILLERY SHOP?

NM, met dank aan Francine en Beth Galloway.

Robert Burns Night: 25 januari

9744

Should auld acquaintance be forgot,
And never brought to mind?
Should auld acquaintance be forgot,
And auld lang syne!

Auld Lang Syne (Robert Burns)

Auld Lang Syne

De kans is groot dat je dit liedje al een paar keer luidkeels hebt meegezongen. Auld Lang Syne – herinnering aan vervlogen tijden – is een gedicht en oude Schotse ballade van de hand van de robert burnsSchotse dichter Robert Burns. Hij heeft het zelf op muziek gezet, hoewel de melodie die wij kennen niet de originele is. Auld Lang Syne wordt traditioneel gezongen op Hogmanay, de overgang van het oude naar het nieuwe jaar, maar zeker ook op Burns Night.

Robert Burns werd geboren op 25 januari 1759 en overleed op 37-jarige leeftijd in Dumfries op 21 juli 1796. Burns heeft heel wat gedichten geschreven en bijgedragen tot de Schotse cultuur en was zeer populair. Een paar jaar na zijn dood besloten vrienden zijn verjaardag te herdenken en zo werd 25 januari Burns Night.

Wat doe je op Burns Night?

Burns Night is een viering volledig gewijd aan de gedichten van Robert Burns, Haggis en whisky. Op het menu staat meestal cock-a-leekie soup , een soep gemaakt van kip en prei, de klassieker Haggis, neeps and tatties, als dessert cranachan of bannocks.

Na de verwelkoming wordt meestal getoost en een woord van dank uitgesproken (de Selkirk Grace van Robert Burns). Na de soep is het tijd voor het plechtig moment en wordt de haggis binnengebracht met doedelzakmuziek. De haggis wordt aangesneden en “Address to a Haggis“, het meest bekende gedicht van Burns wordt voorgelezen. De haggis wordt geserveerd met een puree van aardappelen (tatties), en de klassieke neeps (van het Engelse turnip).

Na de haggis is het tijd voor meer getoost ter ere van de onsterfelijke Robert Burns. De traditionele drank op deze festiviteit is natuurlijk whisky.

Robert Burns single malt whisky

Er is zelfs een Robert Burns single malt op de markt, erkend door de World Burns Federation. Burns zou zelf een whisky liefhebber geweest zijn, maar welke Schot is dat niet. In ieder geval de Robert Burns single malt van 43 graden wordt gebotteld door de Isle of Arran distillery en is licht aromatisch en nogal fruitig en floraal van smaak, zowel naar geur als afdronk. De whisky is gerijpt op 70% Bourbon Casks en 30% Sherry Casks, de ideale aperitief whisky.

Na het dessert, de toosts en nadat voldoende whisky is gevloeid kan de avond beëindigd worden met het zingen van “Auld Lang Syne“. Er zijn drie coupletten en bij het eerste gaat iedereen in een kring staan en geef je elkaar de hand bij het zingen. Bij het tweede couplet haak je de armen in elkaar en bij het derde couplet wordt de kringen zowel kleiner als groter gemaakt.

Een leuke avond, opgedragen aan een grote Schot, een grote dichter en herinneringen aan vervlogen tijden waarbij de welsprekendheid en de haggis centraal staan.

9873

Haggis

Haggis – you love it or you hate it – is veel werk om klaar te maken. En ik kan me voorstellen dat niet iedereen zin heeft om aan de slag te gaan met het hart, de longen en de lever van schaap. Geen probleem, want haggis wordt ook in kant-en-klare pakketten verkocht. Ze zijn bijvoorbeeld te vinden bij Anverness in Antwerpen, net als de Robert Burns whisky en vele andere tradionele Schotse en/of Engelse eetwaren.

We wensen je een fijne Robert Burns night.

NM.

Kilchoman

9491

Nullam goes Scotland (deel 2)

Vandaag zijn we terug op het eiland Islay voor een nieuwe aflevering over Single Malt whisky. De eerste dag gingen we op bezoek bij Laphroaig, Lagavulin en Ardbeg (zie artikel) omdat deze niet ver van de haven van aankomst (Port Ellen) verwijderd waren. Vandaag gaan we naar de andere kant van het eiland, naar Kilchoman. We rijden van Port Ellen via Bowmore en na een korte tussenstop rijden we rond het supermooie Loch Indaal, richting Bruichladdich, Port Charlotte en Portnahaven. Een tocht van 20 miles (ongeveer 45 minuten) langs mooie, pittoreske dorpjes, wilde stranden en prachtige zichten op Loch Indaal. Loch Indaal splijt het eiland bijna in twee en deze ruige kant van het eiland is zeer aantrekkelijk voor liefhebbers van fauna en flora.

We kunnen hier niet alle foto’s publiceren, maar wil je nog meer zien van de prachtige landschappen en de distillerijen, klik dan door naar onze Pinterest pagina

Een paar mijlen voorbij Bridgend sla je rechtsaf op de B8018, richting Rockside Farm. Na een korte tocht door de heuvels met ruige landschappen kom je aan de Rockside Farm in Kilchoman. En daar in het dorpje met dezelfde naam is de Kilchoman Distillery gelegen. Wij dromen bijvoorbeeld van een nieuwe TV maar Anthony Wills droomde al lang van een eigen distilleerderij en in 2004 werd die droom waar. Na wat financiële moeilijkheden opende hij de Kilchoman Distillery en de productie startte in 2005. Kilchoman is een boerderij-distilleerderij met een heel betrouwbare productie ten opzichte van de grote distilleerderijen op het eiland. Ze produceren jaarlijks ongeveer 100.000 liter alcohol, en zijn daarmee één van de kleinste van Schotland. Kilchoman vierde in 2015 zijn 10-jarig bestaan, met een tour door West-Europa. En ze brengen steeds betere whisky’s op de markt.

2399

From Barley to Bottle

Kilchoman is uniek in vele opzichten: het is gelegen op de plaats waar eeuwen geleden de eerste whisky werd gemaakt, nadat de techniek werd ingevoerd uit Ierland. En het is de enige distilleerderij op Islay waar het volledige productieproces van malting tot bottling nog in eigen handen is (want de andere grote distilleerderijen voeren veel in en doen niet alles zelf meer). Het devies van Kilchoman is dan ook ‘taking whisky back to its roots’.  De grond rond de boerderij is zeer vruchtbaar, dus ideaal voor het telen van de zomergerst (barley)(die ook door Bruichladdich wordt gebruikt) , en er is voldoende water en turf aanwezig.

Kilchoman heeft zwarte sneeuw gezien, want er waren al financiële problemen bij de opstart (kostprijs ongeveer 5.5 miljoen pond sterling). Om U een idee te geven van de prijzen: een koperen distilleerkolf, op maat gemaakt, kost ongeveer 3 miljoen euro, en er staan er zo twee. Een ander probleem was eerder juridisch van aard: een opstartend bedrijf kan niet zomaar alcohol onder de beschermde naam ‘whisky’ produceren en onmiddellijk beginnen verkopen. Door één of andere wet moet er 5 jaar gewacht worden. Met andere woorden heeft Kilchoman, dat toch 30 man personeel tewerkstelt, 5 jaar mogen produceren en kosten maken zonder 1 euro inkomen. En het was hard, heel hard.

Maar in november 2009 was het eindelijk zover: de release van de eerste officiële single malt whisky van Kilchoman was een feit.

9465

De Rondleiding

De rondleiding was zeer goed en alles was open voor het publiek, ook de ruimte waar de floor maltings gebeuren. Kilchoman is één van de 6 overblijvende distilleerderijen die nog aan floor malting doet, en dan nog van hun eigen op de boerderij geteelde barley. Je ziet dat het een nieuwe distillery is want alles blinkt nog mooi. Wat mij opviel bij deze rondleiding was de passie waarmee de gids sprak over hun product, ‘hun kind’. Ze heeft het ook niet onder stoelen of banken gestoken dat ze zwarte sneeuw gezien hebben en bedankte de andere distilleries op Islay voor de geleverde hulp, want zonder hen hadden ze het nooit overleefd. Het andere personeel dat je tegenkomt tijdens de rondleiding is zeer vriendelijk en je voelt zo dat het een echt en hecht team geworden is. Na de rondleiding is er mogelijkheid tot een tasting in het bezoekerscentrum annex café.

De Tasting

In september 2009 werd de eerste single malt uitgebracht (een 3 jaar oude). In juni 2011 volgde dan de eerste release van de Kilchoman Single Malt Whisky100% Islay’, genaamd “the Inaugural”. In February 2012 kwam de Machir Bay op de markt, de Kilchoman beginnersversie (gerijpt op nieuwe bourbon vaten en afgewerkt oloroso sherry tonnen) en in april 2012 kwam er een 5 jaar oude Sherry Cask op de markt (80% first fill en 20% refill – 46% alcohol). Maar mijn voorkeur ging echter uit naar de 2nd edition 100% Islay die pas in september 2012 op de markt kwam. De tweede editie is een 50-50 vatting van 3 en 4 jaar oude whisky, gerijpt op bourbonvaten. Deze whisky ruikt en smaakt veel minder naar turf dan de andere Islay single malts, en je proeft wat zoete toetsen en wat peper. De Kilchoman heeft een mooi gebalanceerde, geturfde smaak met tropisch fruit en vanille, dit door de rijping op bourbon- en sherry-vaten. En vraag me niet waarom maar ik proefde de smaak van hooi. Een licht goudkleurige whisky met een mooie balans.

9478a

De whisky van Kilchoman werd laaiend enthousiast onthaald door de kenners. En dat is te begrijpen want hij is goed en uniek. Wanneer Kilchoman deze kwaliteit kan aanhouden, zullen hun latere versies van 12 of 16 of 20 jaar oud gemakkelijk de concurrentie kunnen aangaan met de hele grote. Ik heb het geluk gehad hem puur te kunnen proeven op de jonge leeftijd van 3 en 4 jaar en zal met ongeduld nog een kleine 10 jaar wachten om nog eens te kunnen proeven, wanneer het vat zijn werk gedaan heeft. Kilchoman ga je niet in de tax free shops vinden en hij is niet via de traditionele kanalen te verkrijgen dus het wordt een beetje zoeken. Sedert 2012 is er ook de  Loch Gorm, de enige Kilchoman whisky die volledig op sherry-vaten gerijpt wordt. En naast de gebruikelijke whisky’s, worden er ook elk jaar vintages, gerijpt in bourbon-vaten, op de markt gebracht.

De niet-whisky drinkers kunnen genieten van Kilchoman’s Bramble Liqueur gemaakt van zwarte bessen. En in de gezellige cafeteria kan je de ganse dag genieten van scones en ander lekker gebak, paninis, soep (onder andere de legendarische Cullen Skink) en heerlijke koffie, al dan niet gepimpt.

NM.