Tag Archives: Roquefort

Slaatje van steak, gekarameliseerde rode ajuin en blauwschimmelkaas

1460

Charles VI van Frankrijk werd op 3 december 1368 geboren. Onder zijn bewind werd Taillevent benoemd tot grote baas van de Koninklijke keukens. Taillevent was de grote promotor van sterke rode wijnen uit het zuiden van Frankrijk en zorgde voor de doorbraak van de Bourgondische wijnen. Charles VI is de koning die in 1411 alle rechten gaf aan Roquefort-sur-Soulzon in de Franse Auvergne, een soort voorloper van de beschermde oorsprongsbenaming (BOB). Dat betekent dat vanaf dat moment, alle Roquefortkaas verplicht moest rijpen in de grotten aldaar, en nergens anders, en dat geen enkele andere kaas die naam mocht gebruiken.

De legende van Roquefort

Nullam heeft op deze blog al een paar dingen gedaan met deze lekkere kaas, maar we geven je nog even de legende van de befaamde Roquefort mee, een mooi verhaaltje voor het slapen gaan. Héél lang geleden liet een jonge Franse herdersjongen zijn schapen grazen in de buurt van het dorpje Roquefort-sur-Soulzon. Plots brak er een hevig onweer los met zeer hevige stortbuien waardoor de jongen gedwongen werd om in de dichtstbijzijnde grot te gaan schuilen. Toen de regenbui was gestopt verliet de jongen terug de grot, verzamelde zijn schapen en keerde terug naar huis. Hij had echter zijn lunch vergeten in de grot.

Weken later kwam hij per toeval terug voorbij de grot en vond er zijn lunch nog steeds op dezelfde plaats. Het brood was echter opgedroogd en verbrokkeld maar de kaas was veranderd en vertoonde nu groene aders. Het zag er niet zo appetijtelijk uit maar de jongen had zo een grote honger dat het hem eigenlijk niet kon schelen. Hij nam een beet uit de kaas en tot zijn grote verbazing bleek dat de kaas veel beter was geworden en eigenlijk heel lekker was.

Hij verliet onmiddellijk de grot en liep als een gek naar het dorp waar hij het kersverse mirakel meedeelde aan de dorpsbewoners. Ze keerden met hem terug naar de grot om de wonderkaas te proeven. En van dan af brachten ze kaas naar de grot om hem te veranderen in blauwschimmelkaas.

Moraal van het verhaal

Over smaken en kleuren valt natuurlijk niet te twisten, maar het is niet omdat het er niet lekker uitziet of niet lekker ruikt, dat het niet lekker is. Maar probeer of proef tenminste, misschien verander je wel van mening.

Nullam gebruikt heel dikwijls blauwschimmelkaas in sausen of salades. Ook in het recept van vandaag hebben we Roquefort gebruikt, in combinatie met gebakken steak en rode ajuin, salade en een pittige vinaigrette.

Voor de vegetarische versie van dit recept laat je gewoon de steak vallen en vervang je die door een groente van je keuze.

Wat heb je nodig? Voor 4 personen

  • Gemengde sla naar keuze, genoeg voor 4 personen
  • 75 gram Roquefort blauwschimmelkaas
  • Steak naar keuze
  • 3 medium rode ajuinen (in 4 gesneden)
  • wat olijfolie
  • verse tijm
  • 2 EL Aceto Balsamico

Voor de vinaigrette

  • 3 EL olijfolie
  • 2 EL Aceto Balsamico
  • 2 EL Dijon mosterd

Hoe maak je het?

Warm de oven voor op 200 graden. Neem een ovenschotel, snij de rode ajuinen in vier stukken en schik ze in de ovenschotel. Doe er wat olijfolie op, kruid met peper en zout en werk af met wat verse tijm. Laat deze gedurende 15 tot 20 minuten bakken in de oven tot de ajuinen zacht zijn en de randen mooi gekarameliseerd. Besprenkel onmiddellijk met wat balsamico azijn.

Terwijl de rode ajuinen in de oven zitten maken we de vinaigrette door de olijfolie goed te mengen met de mosterd en balsamico. Kruiden met peper en zout.

Nog terwijl de rode ajuinen garen en net voor ze klaar zijn, bakken we de steak(s). Wrijf ze in met wat olijfolie en gooi ze in een warme pan. Kruiden met peper en zout. Kook ze gaar volgens je voorkeur maar even lang aan beide zijden. Laat de steak na het bakken een beetje rusten vooraleer je deze in fijne sneetjes snijd.

Dresseer de salade op de borden, kruiden met wat peper en zout en een beetje olijfolie, schik de rode ajuinen er rond, leg wat sneetjes steak op de salade, wat verbrokkelde blauwschimmelkaas en werk af met de pittige vinaigrette. Zeer lekker en klaar in minder dan 30 minuten.

NM.

Salade van rode quinoa, steak, medjool dadels en roquefort

2094

De zon is eindelijk van de partij, nu nog wat warmere temperaturen en we zijn helemaal tevreden. Dat betekent dat we stilaan terug buiten kunnen aperitieven en de wintergroenten vervangen door frisse slaatjes. 2013 is nog altijd het jaar van de quinoa, dus gaan we zowel witte als rode quinoa in deze salade verwerken. Voor het groene gedeelte kozen we voor jonge spinazie en raketsla (ruccola) en voegen er gebakken steak en blauwschimmelkaas aan toe. Ben je vegetariër dan kan je de steak gewoon weglaten.

We hebben nu ongeveer alle ingrediënten voor een lekkere slaatje: iets crunchy, iets zout en peperig maar we hebben nog iets nodig om de sterke smaak van de blauwschimmelkaas te compenseren. We kozen deze keer voor Medjool dadels uit Marokko, de vruchten van de dadelpalm. Medjool dadels behoren tot de oudst gekende vruchten ter wereld en werden vroeger alleen voor koningen geserveerd. Ze smaken heel zoet, een smaak die te vergelijken is met honing en hebben een dikke, maar zachtere textuur dan andere dadels. Ze zijn de Rolls Royce onder de dadels en worden soms ook wel eens “het brood van de woestijn” genoemd.

Rekening houdend met de textuur en de smaken van de andere ingrediënten kozen we voor een marinade waaraan we wat komijnpoeder en chilipoeder aan toe voegen. Daarin gaan we de steak een uurtje laten rusten.

2070

Wat heb je nodig?

  • Steak (naar keuze)
  • Medjool dadels
  • Roquefort of ander blauwschimmelkaas
  • Ruccola
  • Jonge spinazie
  • 3 EL vers geperst citroensap
  • 1 theelepel chilipoeder
  • 1 theelepel komijnpoeder
  • Peper en zout
  • 1 EL olijfolie
  • 2 EL ciderazijn
  • 2 theelepels Dijon mosterd
  • 2 theelepels honing
  • 1 rode ajuin

Hoe maak je het?

We beginnen met de marinade voor de steak. Neem een glazen of keramieken schaal en doe er 2 EL citroensap, chilipoeder, komijnpoeder en wat peper en zout in. Meng goed dooreen en leg er de steak in. Laat even rusten op een koele plaats en draai na een tijdje de steak om, zodat beide kanten de marinade kunnen absorberen.

Vervolgens maken we de vinaigrette met de overblijvende EL citroensap, olijfolie, mosterd, honing en azijn. Voeg er wat fijngesnipperde rode ajuin bij.

Verwarm de grill (of een grillpan) en bak de steak volgens je voorkeur. Laat even rusten onder aluminiumfolie.

Neem een grote serveerschaal en verdeel de ruccola en jonge spinazie. Snij de steak in fijne strips (liefst tegen de draad) en voeg ook deze toe, samen met de in fijne stukjes gesneden dadels en roquefort.

Werk af met een paar lepels vinaigrette.

NM.

Worcestershire saus: een culinair accident

7970

Voor vandaag het verhaal van weer maar eens een culinair accident, namelijk de Worcestershire saus, voor velen onder ons een tongbreker, met uitzondering van Jan “Just Because” Becaus natuurlijk. Het verhaal van Lea & Perrins Worcestershire Sauce begint in 1835 in het stadje Worcester in het graafschap in Worcestershire, gelegen in de Britse West-Midlands op ongeveer 50 km van Birmingham.

John Wheeley Lea en William Henry Perrins, twee scheikundigen en partners in een drugstore winkel in Broad Street krijgen er het bezoek van Sir Marcus Sandys, een lokale edelman, en gewezen gouverneur van Bengalen, een voormalige Britse kolonie en nu Bangladesh genoemd. Hij had een recept van een saus dat hij leren kennen had tijdens zijn verblijf in Bengalen en wou dat Lea & Perrins deze voor hem namaakten.

De saus was echter niet te eten en de glazen potten belanden in de kelder. Bij hun verhuis in 1837 vinden ze de potten terug en om welke reden dan ook, proeven ze terug van de saus, die nu een heerlijke aromatische saus geworden is, simpelweg door het gisten en het verouderen. De Lea & Perrins Worcestershire Sauce is geboren en op 28 augustus 1837 krijgen ze het patent.

Deze culinaire accidenten blijven mij intrigeren want wat drijft een scheikundige om van een pot te gaan proeven die hij na jaren in zijn kelder terugvindt? Of iemand die een stuk kaas achterlaat in een grot en dagen erna terugkeert en deze beschimmeld terugvindt, maar deze omwille van de grote honger toch maar opeet (zie het verhaal van de Roquefort kaas). Ik zou het dus niet gedaan hebben.

https://www.nullammicrowaveum.com/2011/12/03/salade-van-steak-gekarameliseerde-rode-ajuin-en-blauwschimmelkaas/

Deze vissaus met een unieke smaak krijgt zijn typische smaak van de belangrijkste bestanddelen: ansjovis en tamarinde. En ze is niet meer uit onze keuken weg te slaan, want we gebruiken ze bijvoorbeeld in caesar salad. In ieder geval werden de volgende Worcestershire Sauce niet meer in glazen potten gemaakt, maar worden gedurende 18 maanden in houten vaten bewaard, wat aan de saus een nog rijkere smaak geeft.

Worcestershire Sauce Trivia

Koop je een flesje Worcestershire saus in het VK dan is deze nog steeds in papier gewikkeld. Lea & Perrins hadden zoveel success met hun saus dat ze al zeer snel moesten exporteren. DE enige mogelijkheid was per boot maar de ruwe zee eiste zijn tol en de meeste flesjes braken. Vandaar de papieren wikkel om ze te beschermen.

Barman Fernand Petiot van de beroemde “Harry’s New York Bar” in Parijs (zie In the Mix: Between the Sheets en In the Mix: Soixante-quinze), mengde in 1921 vodka met tomatensap. Hij deed er en paar druppeltjes Worcestershire saus bij en de Bloody Mary was geboren (zie In the Mix Bloody Mary).

Op 30 september 1938 werd een persfoto verspreid van een topoverleg tussen Hitler, Mussolini, Chamberlain en Daladier  over de kwestie Sudetenland. Heel toevallig, maar wel prominent Four Flags Sauceaanwezig op de foto genomen tijdens het diner, stond een flesje Worcestershire saus.

De Worcestershire saus van Lea & Perrins is natuurlijk de bekendste, maar gezien de populariteit van dit type saus, waren er op hetzelfde moment en in Worcester alleen al 30 andere fabrikanten. Lea & Perrins probeerden via de rechtbank het gebruik van de naam “Worcestershire Sauce” te beperken, maar de rechter volgde hen niet en liet het gebruik van de naam door iedereen toe. Maar alleen Lea & Perrins mogen er ‘Original and Genuine‘ aan toe voegen.

Nog even dit. Tussen de concurrerende Worcestershire sausen zat ook de Four Flags Sauce, met daarop, zoals de naam het zegt, vier vlaggen, namelijk deze van Groot Brittannië, Frankrijk, Rusland en België en de vermelding “A fine combination – cannot be beaten“. Dit trok natuurlijk mijn aandacht, maar er is helaas weinig over te vinden, tenzij dat deze saus werd gemaakt in 1914 of 1915 – de periode van de Eerste Wereldoorlog – en dat ze werd opgedragen aan de toenmalige geallieerden.

Hieronder vind je enkele gerechten waarin Worcestershire Sauce wordt gebruikt. Klik op de foto of de titel en je gaat door naar de desbetreffende pagina.

Texas Barbecue saus

 

Big Daddy’s Steak Sauce

 

BBQ saus op basis van ciderazijn en perziken

3410

De enige echte Buffalo wings

3536

Caesar Salad

9065

Wie was Diane in steak Diane?

8142

Scampi étouffée

1790

NM.