Tag Archives: polvorones

Lekkere Amandelsaus uit het Midden-Oosten

2140

Ik heb ten allen tijde alle mogelijke soorten noten in voorraad omdat ik ze graag gebruik in de keuken. Tijdens de afgelopen feestdagen viel het mij nog maar eens op hoeveel zoete als hartige gerechten noten bevatten. Mijn favoriete noot – en ook de meeste voedzame – is wel de amandel, in al zijn vormen: gemalen, geschaafd, geblancheerd, geroosterd, in amandelspijs of in melkvorm.

Ik heb eens opgeschreven in wat voor gerechten ikzelf de laatste maanden amandelen heb gebruikt: de vulling van een kalkoen, forel, tajine, groene bonen (zie recept), kip korma, romesco saus, panforte, frangipane (zie recept) en amaretti koekjes. Je kan er waarschijnlijk zelf nog een hele reeks bij bedenken. Wat een variëteit aan gerechten!

Als je tijdens de eindejaarsfeesten eens rondom je heen kijkt zie je trouwens overal desserten met amandelen. Denk maar aan de grote Claudia-photo-Arabesque-coverhoeveelheden marsepein die door scholen en scouts worden verkocht. En ieder land heeft wel één of meerdere amandelspecialiteiten. Spanje heeft onder andere de polvorones, mantecados en turrón; Griekenland heeft glykisma amygthalou en amygthalota; Duitsland heeft zijn pfeffernüsse and mandelspritzgeback; Italië de amaretti en calcionetti; Frankrijk zijn bresiliennes, amandes glacées en cuisses des dames (Schenkele uit de Elzas) en ga zo maar door. De amandel moet zo één van de meest gebruikte ingrediënten in de keuken zijn.

Een tijdje geleden zocht ik een saus die bij witte rijst paste en kwam ik uit bij deze amandelsaus van Claudia Roden. Zij is één van mijn favoriete culinaire schrijfsters, niet zozeer voor de recepten an sich maar voor de achtergrond, het onderzoek naar het ontstaan van gerechten vooral uit het Midden-Oosten. Deze amandelsaus is een specialiteit uit Damascus in Syrië maar heeft ook al een hele geschiedenis en kruisbestuiving achter de rug.

2459

Wat heb je nodig?

  • ½ cup gemalen amandelen
  • 2 ½ cups lichte kippenbouillon
  • Peper en zout
  • 2 teentjes look, zeer fijn gehakt
  • 2 EL fijn gehakte platte peterselie plus nog een beetje voor de decoratie
  • ½ theelepel suiker
  • Sap van 1 citroen
  • Een snuifje kurkuma (turmeric)

Hoe maak je het?

Meng het gemalen amandelpoeder en de koude kippenbouillon in een sauspan. Breng tot het kookpunt en voeg er all de andere ingrediënten aan toe. Verminder het vuur en laat 20 tot 30 minuten reduceren. Roer af en toe eens om.

Voeg er eventueel een snuifje kurkuma aan toe, zodat je een mooie lichtgele kleur krijgt. Je saus is klaar wanneer al je ingrediënten goed gemengd zijn in een rijke, smaakvolle saus.

Werk af met wat platte peterselie en serveer over dampende rijst.

NM.

Canelés de Bordeaux

Met dank aan de nonnen

1609

Nonnen houden van zoete dingen. Het lijkt er op dat als ze niet aan het bidden zijn ze redelijk wat tijd in de keuken doorbrengen met het maken van zoete desserten. Denk maar eens aan recepten waarin het woord nonnen voorkomt: nonnevotten, nonnescheten, pets de nonnes, suspiros de monja, nonnezuchten en ga zo maar door.

Vele Spaanse desserts op basis van eieren en melk werden door nonnen gemaakt én verkocht om zo hun kloosters te helpen onderhouden. Vele van deze recepten zoals flan, crema catalana, tocino de cielo en polvorones om er maar enkele te noemen, gebruiken grote hoeveelheden eigeel (yemas) als basis. De reden daarvoor was dat ze het eigeel gratis kregen van de wijnboeren omdat die enkel het eiwit nodig hadden om hun sherry en rode wijnen helder te maken. Deze traditie is stilaan verdwenen, op uitzondering van enkele kloosters in Castilla y León en Andalucía.

Vandaag gaan we canelés (of cannelés) maken, een specialiteit van Bordeaux. Ook deze kleine lekkernijen werden door nonnen uitgevonden. De nonnen van het ‘couvent des Annonciades’ maakten hiervoor gebruik van de bloem die ze konden redden in het ruim van de boten die aanlegden in Bordeaux. Dit is maar een legende: het ontstaan van de canelé van Bordeaux heeft eveneens zijn oorsprong in het overschot aan eigeel uit de wijnbouw. Mocht je ooit in de buurt van Bordeaux zijn, stap dan eens binnen bij de meest gekende canaulier, namelijk pâtisserie Frédélian in Cap Ferret in Frankrijk.

Canelés zijn niet zo heel moeilijk te maken, maar het verschil zit in de details. Het beste is ze te maken in de echte koperen vormen die je inwrijft met bijenwas, omdat je dan die heerlijke, donkere gekaramelliseerde korst krijgt. Gebruik goede rum en echte vanille en hou je aan de juiste hoeveelheden en verhoudingen. En een laatste tip: laat je deeg voor minstens 12 uur rusten.

1481

Wat heb je nodig?

  • 2 cups volle melk
  • 3 EL gezouten boter, in blokjes gesneden
  • 1 vanillestokje (open gesneden)
  • ½ cup bloem
  • 1 cup suiker
  • 3 eierdooiers
  • 1/3 cup rum van goede kwaliteit

Hoe maak je het?

Dag 1

Meng de melk, boter en vanille in een middelgrote pan en breng aan de kook. Combineer ondertussen de bloem en de suiker in een middelgrote mengkom. Breek de eieren in een andere kleinere schaal.

Als de melk begint te koken, haal je de pan van het vuur. Vis er het vanillestokje uit.

Giet de eieren in een keer in het bloem-suikermengsel (nog niet roeren) en meng dit alles door de melk. Klop op met een garde tot het geheel een beetje schuimig is. Doe er de rum bij en meng nog eens goed dooreen.

Laat afkoelen tot kamertemperatuur en bewaar minstens 12 uur in de koelkast (liefst 24 uur).

Dag 2

Verwarm de oven gedurende 10 minuten voor op 200 ° C.

Wrijf de koperen canelévormen in met bijenwas en bestrooi met een beetje suiker. Gebruik je silicone vormen of heb je geen bijenwas kunnen vinden, dan kan je ook boter gebruiken.

Haal je deeg uit de koelkast en klop nog even los. Giet je deeg in de vormen tot ze voor 3/4de gevuld zijn.
Zet in de oven en bak gedurende 20 minuten op 200 graden zonder het openen van de ovendeur. Na 20 minuten zet je de temperatuur van je oven lager tot 180 ° C en bak je de canelés nog eens 40 tot 60 minuten (afhankelijk van je oven).

De canelés zijn klaar wanneer ze een donkere gekaramelliseerde korst hebben en een zacht binnenste. Laat ze even op een rooster afkoelen vooraleer je ze eet.

de truuk van grootmoeder copy

Tip vanillestokje

Echte vanillestokjes en vanille zijn duur. Werp daarom je gebruikte vanillestokjes niet weg. Maak ze schoon en laat ze opdrogen. Doe ze in een pot met suiker (ongeveer 50 tot 100 gram suiker per stokje) en na 3 weken heb je vanillesuiker.

NM.