Tag Archives: Peru

In the Mix Pisco Smash met verse koriander

We bereiken stilaan zomerse temperaturen en dan is een smash cocktail de ideale afkoeler. Dit keer maken we een smash met pisco: aromatisch, kruidig en subtiel zoet en de verse koriander zorgt voor een beetje frisheid.

Onderaan dit artikel geven we je nog twee extra recepturen, namelijk een Basil Smash met gin en een Tequila Smash met tequila en salie.

Wat is een smash?

De definitie van een smash is eigenlijk semantiek. Het is een cocktail waarmee je enorm kan variëren en de seizoenen volgen. Je hebt ijs nodig voor de afkoeling en de verwatering, maar het hoeft niet noodzakelijk in het glas. Je kan seizoensgebonden fruit gebruiken als ingrediënt of als garnituur. Ook met de spirit die je als basis gebruikt kan je vrij variëren. Munt lijkt een voor de hand liggende smaakmaker, maar ook andere kruiden, zoals koriander en salie werken.

Pisco es Perú!

Pisco is een sterke drank die wordt gedistilleerd uit druiven. Pisco zit voor mij kwa smaak ergens tussen grappa en tequila. De drank wordt gedronken in Peru en Chili.

Het is niet met zekerheid te zeggen waar pisco oorspronkelijk vandaan komt. De enige zekerheid is dat de Spanjaarden druiven meebrachten naar hun kolonies in Zuid-Amerika om daar wijn van te maken voor hun kerkelijke ceremonies. Peruaanse en Chileense producenten zijn verwikkeld in een langdurige juridische strijd om het recht de drank onder de naam ‘pisco’ te produceren.

Wat heb je nodig?

  • een handjevol korianderblaadjes met stelen
  • 30 ml suikersiroop 1:1
  • 30 ml vers citroensap
  • 15 ml vers limoensap
  • 90 ml Pisco

Hoe maak je het?

Deze hoeveelheden zijn voor 2 cocktails.

Muddle ongeveer 30 korianderblaadjes met citroensap en limoensap in een cocktailshaker. Voeg de pisco en suikersiroop toe. Vul de shaker met ijsblokken en shake tot de shaker goed gekoeld is, ongeveer 30 seconden. Zeef in 2 voorgekoelde glazen gevuld met ijs. Garneer met takjes verse koriander.

NM.

In the Mix Pisco Sour

Pisco es Perú!

Pisco is een sterke drank die wordt gedistilleerd uit druiven. Pisco zit voor mij kwa smaak ergens tussen grappa en tequila. De drank wordt gedronken in Peru en Chili.

Het is niet met zekerheid te zeggen waar pisco oorspronkelijk vandaan komt. De enige zekerheid is dat de Spanjaarden druiven meebrachten naar hun kolonies in Zuid-Amerika om daar wijn van te maken voor hun kerkelijke ceremonies. Peruaanse en Chileense producenten zijn verwikkeld in een langdurige juridische strijd om het recht de drank onder de naam ‘pisco’ te produceren.

Pisco staat voor:

  • Pisco is een stad in de gelijknamige provincia, in de Ica-regio van Peru. De stad ligt op ongeveer 250 kilometer ten zuidwesten van Lima.
  • In de Valle de Elqui in Chili ligt een dorp dat ook Pisco heet. De oorspronkelijke naam van dit dorp was echter Las Gredas. Later werd dit gewijzigd in Pisco Elqui om de Chileense claim op de naam Pisco kracht bij te zetten.
  • Het woord ‘pisco’ is afkomstig uit het Quechua waar het de naam van een vogel is (pisku, phishgo, pichiu of pisccu). De vallei waar deze vogel veel voorkwam is tegenwoordig de Pisco-vallei.
  • Ook de bewoners van deze vallei werden ‘piskos‘ genoemd. De piskos waren goede pottenbakkers en ze maakten onder andere potten waarin drank werd opgeslagen, die eveneens ‘piskos’ werden genoemd. Uiteindelijk kreeg de drank in de potten dezelfde naam als de potten en hun makers: pisco.

Soorten Pisco

  • Puro – Pisco geproduceerd van slechts één druivensoort, meestal van de Quebranta-druif.
  • Acholado – Geproduceerd uit een mix van verschillende druivensoorten.
  • Mosto Verde – Een zeldzaam type specialiteit pisco; de spirit wordt gedistilleerd uit gedeeltelijk gefermenteerde druivenmostwijn.

Amargo Chuncho

In Peru wordt de Pisco Sour Fórmula Tradicional  gemaakt met Pisco, suikersiroop, ijsblokken en veel limoensap, dit alles bedolven onder een laag eiwitschuim. De Pisco Sour wordt agewerkt met enkele druppeltjes Amargo bitters.

Amargo Chuncho of Chuncho Bitters worden genoemd naar de etnische groep van de Amazone-indianen die de Spaanse veroveraars weerstonden. Dit zijn de oorspronkelijke Peruviaanse bitters en zijn de enige bitters voor een echt authentieke Pisco Sour.

Wat heb je nodig?

  • 50 ml pisco
  • 30 ml limoensap
  • 20 ml suikersiroop
  • eiwit
  • Amargo Chuncho bitters

Hoe maak je het?

Doe 50 ml pisco, 20 ml suikersiroop, 30 ml vers limoensap en een eiwit in de shaker en shake goed. Voeg ijsblokken toe en schud nog eens flink op. Giet de drank daarna in een voorgekoeld glas. Garneer met een limoenpartje en drie druppels Amargo bitters. Deze bitters zorgen voor fixatie van de schuimlaag op de cocktail.

NM.

Crudo van zeebaars

Vandaag staat een crudo van zeebaars op het menu. Zeebaars – bar de mer – is te vinden in de Middellandse Zee en heeft mager vlees met een lichte, delicate smaak. Ze worden verkocht van september tot en met april. En moeten minsten 36 cm lang zijn om verkocht te mogen worden. De grotere exemplaren zijn ideaal om te fileren. Voor deze crudo moet je vis heel vers zijn.

Wat is nu een crudo en wat is het verschil met andere rauwe bereidingen?

Crudo, Sashimi, Tartare, Ceviche, Tiradito en Carpaccio?

Laten we beginnen met de meest algemene term. Crudo is Italiaans en Spaans voor rauw of ongekookt, vis of vlees genappeerd met een dressing of vinaigrette. Het is eerder een algemene term en er is geen speciale techniek voor nodig.

Carpaccio is een type crudo waarbij het ongekookte ingrediënt flinterdun wordt gesneden. Ook hier komt er een vinaigrette aan te pas.

Nog een andere vorm van crudo is tartaar of tartare. Het verschil met carpaccio is de vorm waarin het ongekookte ingrediënt is gesneden. Een tartaar is eerder in blokjes gesneden dan in schijfjes.

Sashimi is een ook rauwe bereiding maar is geen crudo. Sashimi is delicaat gesneden rauwe vis, zonder vinaigrette of dressing. Het gaat hier vooral over de kwaliteit van de vis, die gedood wordt ike jimi stijl, door een nagel door de hersenen te jagen, waardoor de smaak en textuur beter behouden blijft.

Ceviche is dan weer geen crudo maar is toch verwant. Het gaat om rauwe vis of zeevruchten die in citrussap gegaard worden. De oorsprong ligt in Zuid-Amerika.

Tiradito is een mix van alle dingen waar we het hierboven over hebben gehad; het is gemaakt van rauwe vis, in dunne plakjes gesneden (zoals carpaccio of sashimi) en vervolgens gemarineerd in een zuur mengsel (zoals ceviche). Het marineren duren echter maar ongeveer 20 minuten, in plaats van de langere marinade die een ceviche normaal krijgt. Tiradito maakt deel uit van de Nikkei-keuken, een vorm van Japans-Peruaanse keuken die is ontstaan na een 19e-eeuwse toestroom van Japanse immigranten naar Peru.

Wat heb je nodig?

  • 2 roma tomaten
  • ½ citroen
  • zeebaars
  • zwarte olijven
  • 1 rode ajuin
  • 100 ml vers citroensap
  • olijfolie
  • grof zeezout
  • rucola

Hoe maak je het?

Rasp de romatomaten op een rasp tot al het vlees is geraspt en er alleen vel over is. Het vel mag weg. Kruid de geraspte tomaat met wat zout.

Snij de halve citroen in kleine partjes.

Snij de visfilets met een scherp mes – in een hoek van 45 graden – in plakjes van maximum 1 cm dik. Snij in één vlotte beweging.

Schik de zeebaars op voorgekoelde borden. Schep er een beetje geraspte tomaat omheen. Strooi er stukjes citroen over.

Werk af met zwarte olijven, rode ajuin en rucola. Bestrooi met grof zeezout en besprenkel met wat goede olie.

NM.

Ceviche van kabeljauw met vijgen

Een aantal jaren terug deden we een rondvraag bij onze lezers over wat je zoal kon koken zonder electriciteit. Ceviche ook soms tartare genoemd – was één van de mogelijke oplossingen. Lees ook de belangrijke tip onderaan!

Ceviche of Tartare

Ceviche is het nationale gerecht van Peru. De Peruviaanse keuken is een amalgaam van verschillende invloeden. De Incas marineerden vis in bier en vruchtensap. De Spaanse conquistadores brachten de limoenen en ajuinen mee en de Japanse immigranten brachten de sashimi manier om vis te snijden mee. Deze verschillende stijlen en ingrediënten kwamen tezamen in Lima, de stad der koningen, en de ceviche was geboren.

Het steringrediënt van ceviche is verse vis, eigenlijk alle soorten zeevruchten (fruto del mar), samen met nog een paar andere, eenvoudige ingrediënten, zoals sap van limoen, chilipepers en rode ajuin. Dat zijn de basisingrediënten voor ceviche en daarmee kan je verder experimenteren.

De vis of zeevruchten worden in kleine blokjes gesneden en worden gekookt – gegaard – zonder warmtebron. Ze garen door ze te laten marineren in limoensap. Ideaal is limoensap omdat de limoen de hoogste zuurtegraad van alle citrusvruchten heeft en daardoor kookt de vis veel sneller.

Bij warm weer is dit een ideaal en verfrissend voorgerecht. De receptuur is voor 6 personen.

Wat heb je nodig?

  • 400 gram kabeljauw of kabeljauwhaasje
  • 1 rode ajuin
  • 1 limoen
  • 6 vijgen
  • 1 handjevol kervel
  • fleur de sel
  • zwarte peper
  • piment d’Espelette
  • fruitige olijfolie

Hoe maak je het?

Snij de vis in beetgare blokjes. Doe ze in een kom met de zeste en het sap van 1 limoen, zout en peper en een snuifje piment d’Espelette. Voeg er een beetje olijfolie aan toe. Meng goed dooreen en zet weg in de koelkast. Na ongeveer 1 uur is je vis gaar.

Ofwel serveer je deze ceviche op individuele bordjes ofwel op een grote serveerschaal.

Snipper wat kervel fijn of waterkers. Meng deze onder de vis. Was de vijgen en snij ze in mooie schijfjes. Leg deze rond de rand van het bord of de schotel.

Versier met met wat blaadjes waterkers of jonge scheuten.

Leche de Tigre

De Peruvianen noemen het overgebleven pittige sap van de marinade ‘leche de tigre’, melk van de tijger. Het is het beste middel tegen een zwaar hoofd van een nachtje stappen en teveel alcohol. Vaak wordt het bij ceviche gegeven in een klein shotglas.

NM.

In the Mix: Lillet en Basilicum Cocktail

2873

Dat basilicum niet enkel om te koken is hebben we bij Nullam al dikwijls aangetoond. Kijk er het archief maar eens op na. Basilicum verwerkt ook heel goed in cocktails, maar zoals bij alles geldt ook hier het motto ‘met mate te gebruiken’ en weten met andere smaken en aroma’s je met basilicum gaat combineren.

Wat is Lillet?

De basis voor deze cocktail is Lillet, een Franse aperitiefwijn die gemaakt is uit 85% Bordeauxwijnen en 15% gemacereerde likeuren. Lillet noemde vroeger Kina-Lillet en had een hoger kininegehalte van de Chichone berk uit Peru), nu is dat heel wat minder. Lillet is misschien niet zo bekend bij het grote publiek, maar wordt regelmatig gebruikt als basis voor cocktails (zoals bvb. de Vesper Martini – zie artikel). Dus gaan wij er wat tonic bijdoen om te compenseren. De 15% gemacereerde wijnen zorgen voor de zoete citrussmaak, omdat er onder andere zeste van Spaanse appelsien in zit. Daarom gebruiken we voor deze cocktail 1724 Tonic uit Argentinië, omdat ook hier kinine uit Peru inzit (geplukt op 1724 meter hoogte, vandaar de naam).  De andere logische ingrediënten zijn een beetje vers geperst citroensap en een scheutje gin.

We versieren met een stokje komkommer, een kaneelstok en een blaadje basilicum. Dit is een hele lekkere cocktail met een echt interessante twist, een lange afdronk en een perfect in evenwicht zijnde smaak van zoetheid en bitterheid.

2865

Wat heb je nodig? Per glas

  • Ijsblokken voor de shaker en de glazen
  • 125 ml Lillet
  • 2 EL Gin
  • 2 EL vers geperst appelsiensap
  • basilicumblaadjes
  • Tonic
  • 1 stukje komkommer
  • 1 kaneelstok

Hoe maak je het?

Neem een shaker en vul met ijsblokken, Lillet, gin, appelsiensap en de gekneusde basilicumblaadjes. Goed schudden.

Vul elk glas met ijsblokken en verdeel de inhoud van de shaker over de glazen. Vul bij met Tonic.

Versier met een stokje komkommer, een kaneelstok en een blaadje basilicum.

NM.

Alfajores met Dulce De Leche

3038

Alfajores zijn traditionele Arabische koekjes die je vooral in Medina Sidonia in Spanje kan vinden. Medina Sidonia is een klein pittoresk stadje met witte straten, gelegen in de buurt van Jerez de la Frontera en Cadiz, in het het hartje van de provincie Cadiz. Het werd in de achtste eeuw veroverd door de Moren, vandaar de Arabische invloeden. Het koekje Alfajor vond eeuwen later dankzij de ontdekkingsreizigers en kolonisten zijn weg naar Argentinië, Mexico, Peru en Uruguay, waar het razend populair is, en meestal met dulce de leche wordt gegeven.

Het recept hieronder is de Zuid-Amerikaanse versie van alfajores en die verschilt van de oorspronkelijke arabische versie. Ik heb deze lekkere koekjes lang geleden leren kennen in New York. Tijdens een wandeling viel mijn oog op een soort sandwichkoekjes die aan elkaar hingen met een soort karamel. Van een vriendelijke mevrouw heb ik toen de ganse uitleg gekregen. Alfajor – enkelvoud – is dus een zacht maar kruimelig koekje die per twee aan elkaar worden geplakt met dulce de leche, eventueel met poedersuiker bestrooid en in de kokos gerold.

Het leuke aan deze koekjes is dat je kan gaan experimenteren met het deeg, door het toevoegen van vanilla extract (of amandelextract), wat zeste van een citroen of limoen of wat cognac (of brandy). Deze geeft geen likeursmaak aan je alfajores maar de lichte toets van brandy combineert goed met het vanilla extract en de zeste en geeft je koekje een extra dimensie. Hou je net zoals ik niet van kokos, dan kan je alfajores door fijn gemalen noten rollen.

Maak zelf je dulce de leche. Het recept volgt hieronder, het is zo gemakkelijk en je zal echt tevreden zijn met je zelfgemaakte dulce de leche.

3026

Alfajores

Wat heb je nodig? Voor ongeveer 30 koekjes

  • 1 ¼ cup maïzena
  • ¾ cup bloem
  • 1 theelepel bakpoeder
  • ¼ theelepel baking soda (natriumbicarbonaat)
  • ¼ theelepel zout
  • 100 gram ongezouten boter, op kamertemperatuur
  • 6 EL suiker
  • 2 grote eigelen
  • dulce de leche

Optioneel

  • 1 theelepel brandy of cognac
  • 1 theelepel puur vanilla extract
  • poedersuiker

Hoe maak je het?

Verwarm de oven voor op 160 graden Celsius en plaats een ovenrek in de middelste positie. Gebruik anti-kleefbakplaten, silpat of leg er bakpapier op.

Neem een mengkom en zeef de maïzena, bloem, bakpoeder, baking soda en zout.

In een andere kom ga je met een mixer de boter en de suiker opkloppen, met andere woorden, de boter cremeren. Zorg dat je boter echt zacht is. Hoe harder, hoe meer kruimelig je deeg zal zijn. Klop de zachte boter en de suiker op met een mixer gedurende ongeveer 10 minuten tot het mengsel bleek van kleur geworden is. Het is belangrijk van lang genoeg op te kloppen zodat je deeg smeuïg is en de suiker volledig is opgelost.

Voeg de eierdooiers toe, één voor één, en klop goed na elke toevoeging. Schraap de zijkanten en de bodem van de kom met een rubberen spatel indien nodig.

Vervolgens voegen we het droge maïzena-bloemmengsel bij de boter. Meng voorzichtig ondereen met een rubberen spatel. Het deeg moet samenkomen en zal nog wat kruimelig zijn. Vorm het mengsel in een bal en dek af met plastiekfolie. Laat je deeg ongeveer 3 minuten rusten op kamertemperatuur.

Bestuif je werkblad met wat bloem en wrijf ook je deegrol in met bloem. Rol het deeg uit tot een dikte van ongeveer 7 millimeter. Neem een ronde koekjessnijder van ongeveer 5 centimeter en schik de uitgesneden koekjes op je bakplaat, ongeveer 1 cm uit elkaar.

Bak de koekjes on geveer 12 minuten tot de randen lichtbruin worden. Alfajores moeten bleek van kleur blijven. Leg ze op een rooster zodat ze kunnen afkoelen. Indien ze niet allemaal op één bakplaat kunnen, bak ze dan in verschillende keren.

Wanneer de koekjes afgekoeld zijn, lepel je op de helft wat dulce de leche en bedek ze dan met de andere helft. Bestrooi eventueel licht met wat poedersuiker.

3043

Dulce de leche: een culinair accident

Eén van die dingen die ze volgens Nullam aan de ingang van het paradijs verkopen is dulce de leche, zoete melk letterlijk. Het is een verschrikkelijk lekkere kaloriebom, dat je op je boterham, op ijs en nog zovele andere dingen kan doen. Ik heb de alfjores met dulce de leche gemaakt voor een groep kinderen en die waren er helemaal weg van.

Samen met de alfajores is dulce de leche een belangrijk deel van de Argentijnse cultuur. Het is puur toeval – nog maar eens een lekkernij die zo ontstond – ontstaan tijdens een oorlog in 1829 in Argentinië, toen de keukenmeid een dessert wou maken met suiker en melk, maar door de vijand verrast werd en haar pan op het vuur had laten staan. Een paar uur later kon ze toch terug naar haar keuken en vond een ingekookte bruine substantie in haar pan. Een dappere soldaat proefde ervan en dulce de leche was geboren.

Je moet het echt eens proeven maar ook gewoon eens zelf maken. Er zijn veel recepten die gecondenseerde melk in een blik laten koken of je kan het in de supermarkt kopen, maar wij kiezen voor de traditionele methode.

9163

Wat heb je nodig?

  • 3 liter melk
  • 2 eetlepels vanilla extract
  • 1 theelepel natriumbicarbonaat
  • 800 gram fijne suiker

Hoe maak je het?

Doe alle ingrediënten in een zware pan met dikke bodem. Zet de pan op een heel laag vuur en laat rustig sudderen gedurende ongeveer 2 uur. Roer af en toe eens om. Je zal zien dat je mengsel langzaam dik en bruin wordt. De dulce de leche is klaar wanneer als ze blijft aan je lepel hangen. Laat een beetje afkoelen en giet in gesteriliseerde glazen potten die je in de koelkast bewaart.

NM.

Ceviche van vis en aspergetagliatelle

0021

Vandaag staat een ceviche van vis en aspergetagliatelle op het menu. Ceviche is een gerecht dat vanzelf kookt door gebruik te maken van het natuurlijke zuur van een marinade op basis van limoen- of citroensap. Er komt geen warmtebron aan te pas.

Ceviche is het nationale gerecht van Peru. Peru heeft een zeer rijke keuken, die Escoffier jaren geleden als derde beste keuken ter wereld klasseerde. De Peruviaanse keuken is een amalgaam van verschillende invloeden. De Inca’s marineerden vis in bier en peru1vruchtensap. De Spaanse conquistadores brachten de limoenen en ajuinen mee en de Japanse immigranten brachten de sashimi manier om vis te snijden mee. Deze verschillende stijlen en ingrediënten kwamen tezamen in Lima, de stad der koningen, en de ceviche was geboren.

Het steringrediënt van ceviche is verse vis, eigenlijk alle soorten zeevruchten (fruto del mar), samen met nog een paar andere, eenvoudige ingrediënten, zoals sap van limoen, chilipepers en rode ajuin. Dat zijn de basisingrediënten voor ceviche en daarmee kan je verder gaan experimenteren.

De vis of zeevruchten worden in kleine blokjes gesneden en worden gekookt zonder warmtebron. Ze garen door ze te laten marineren in limoensap. Limoensap is ideaal omdat de limoen de hoogste zuurtegraad van alle citrusvruchten heeft en daardoor de vis veel sneller gaar is.

Bij warm weer is dit een ideaal en verfrissend voorgerecht en fusion in alle aspecten. Bij ons misschien nog niet zo doorgedrongen, maar probeer het eens uit. Het is echt niet moeilijk en eens je techniek onder handen hebt kan je naar hartelust gaan experimenteren.

0026

Wat heb je nodig?

  • 400 gram stevige witte vis (ik koos voor kabeljauwhaasje)
  • Witte asperges
  • Olijfolie
  • 4 limoenen
  • gekonfijte citroen
  • 1 rode ajuin
  • 1 rode, groene en gele chilipeper
  • 1 EL suiker
  • koriandersalsa

Hoe maak je het?

De Ceviche

Ceviche is dus vis of andere zeevruchten die worden gemarineerd in limoensap. Je laat het geheel een beetje rusten, zodat het zure limoensap de proteïne kan aanvallen, met andere woorden de vis laten garen.

Ceviche vereist superverse vis, die in stukjes van gelijke grootte is gesneden. Je doet er limoensap bij, een snuifje zout en wat fijn gesneden rode ajuin. Hoe lang moet dit nu marineren? Dat is een beetje afhankelijk van de gekozen vis én de hoeveelheid, maar maximum een uur in de koelkast laten rusten, lijkt me een goede keuze. Langer verandert de textuur doordat de proteïne teveel afgebroken wordt. De vis wordt opaak (en is niet meer transparant, net zoals wanneer je vis in de pan of in de oven bakt) en dan is hij klaar voor gebruik.

Voor dit recept koos ik voor een ceviche van kabeljauwhaasje, omdat ik een mooi dik stuk in Delhaize had gevonden, maar je kan gelijk welke stevige vis gebruiken. Trouwens alle ingrediënten komen uit Delhaize. Verwijder het vruchtvlees van de gekonfijte citroen en spoel de schil onder koud stromend water. Dep droog en snij in fijne strips. Snij de rode, gele en groene chili peper diagonaal in schijfjes. Snij de rode ajuin zeer fijn met een mandoline.

Snij de vis in blokjes of dunne schijfjes en schik deze in een keramische of glazen schotel. Giet er 2 EL olijfolie over en de helft van het limoensap, wat rode ajuin en wat stukjes chilipeper. Zet weg in de koelkast tot de vis niet meer transparant is.

0026

De Tagliatelle van Asperges

We maken vervolgens de tagliatelle van asperges, daarvoor gaan we in ieder geval de gekuiste witte asperges met een mandoline in fijne linten snijden. Zet de mandoline op de fijnste stand en wrijf het vlakke gedeelte in met wat olie, zodat het glijden met de asperges makkelijker gaat.

Ik heb de tagliatelle van asperges al gemaakt met kort geblancheerde asperges en met ceviche style asperges. De mening van de proefkonijnen inclusief mezelf ging unaniem voor de ceviche style asperges omwille van smaak en textuur. Giet dus wat olijfolie in een glazen of keramieken schotel. We gaan echter de asperges niet garen met (zuur) limoensap, we kozen voor een lichtere en minder zure vloeistof, namelijk Aceto Balsamico Bianco. Deze azijn is gemaakt van de most van witte druiven maar is niet gerijpt. Hij is zacht van smaak en laat je ingrediënten niet verkleuren. Voeg een beetje rietsuiker bij de olie en de azijn. Roer even om tot de suiker opgelost is. Proef even van het mengsel en pas de hoeveelheden desnoods aan. Leg nu de slierten asperge in de kom. Kruid de tagliatelle van asperges met peper en zout. Laat ongeveer een 30 tot 40 minuten garen, tot de slierten asperges gemakkelijk buigbaar en ‘al dente’ gaar zijn. Proef eventueel een stukje.

De Assemblage

We gaan nu de borden dresseren. Zet een serveerring in het midden van het bord. Haal de tagliatelle van asperges uit de kom. Laat deze uitlekken en meng er een theelepel koriandersalsa door. Vul de serveerring op met de tagliatelle van asperges, in de vorm van een NM tip van de dagnestje (zie foto). Werk verder af met de vis, een streepje olijfolie, de stukjes chilipepers, rode ajuin, verse korianderblaadjes,  gekonfijte citroen en wat groen van een venkelknol.

Onze Tip

De Peruvianen noemen het overgebleven pittige sap van de marinade ‘leche de tigre’, melk van de tijger. Het is het beste middel tegen een zwaar hoofd van een nachtje stappen en teveel alcohol. Vaak wordt het bij ceviche gegeven in een klein shotglas.

Smakelijk.

NM.

Ceviche

Een tijdje geleden publiceerden we een artikel over de totale blackout in New York, eind de jaren 70. We vroegen jullie toen wat je zoal kon koken zonder electriciteit. Ceviche was één van de mogelijke oplossingen. Het is een gerechten dat vanzelf kookt door het zuur van het limoen- of citroensap en niet door een warmtebron.

5846

Ceviche is het nationale gerecht van Peru. Peru, het zal jullie misschien verwonderen, heeft een zeer rijke keuken. Meer dan honderd jaar geleden was dit de grote Escoffier ook al opgevallen, want hij klasseerde ze toen als derde beste keuken ter wereld. De Peruviaanse keuken is een amalgaam van verschillende invloeden. De Incas marineerden vis in bier en vruchtensap. De Spaanse conquistadores brachten de limoenen en ajuinen mee en de Japanse immigranten brachten de sashimi manier om vis te snijden mee. Deze verschillende stijlen en ingrediënten kwamen tezamen in Lima, de stad der koningen, en de ceviche was geboren.

Het steringrediënt van ceviche is verse vis, eigenlijk alle soorten zeevruchten (fruto del mar), samen met nog een paar andere, peru1eenvoudige ingrediënten, zoals sap van limoen, chilipepers en rode ajuin. Dat zijn de basisingrediënten voor ceviche en daarmee kan je verder gaan experimenteren.

De vis of zeevruchten worden in kleine blokjes gesneden en worden gekookt zonder warmtebron. Ze koken door ze te laten marineren in limoensap. Ideaal is limoensap omdat de limoen de hoogste zuurtegraad van alle citrusvruchten heeft en daardoor kookt de vis veel sneller.

Bij warm weer is dit een ideaal en verfrissend voorgerecht en fusion in alle aspecten. Bij ons misschien nog niet zo doorgedrongen, maar probeer het eens uit. Het is echt niet moeilijk en eens je techniek onder handen hebt kan je naar hartelust gaan experimenteren.

Zie ook de belangrijke tip onderaan dit artikel.

5855

Wat heb je nodig?

  • 400 gram stevige witte vis
  • Olijfolie
  • 4 limoenen
  • 1 gekonfijte citroen
  • 1 avocado
  • 1 rode ajuin
  • 1 rode chilipeper
  • 1 theelepel kappertjes
  • 1 tomaat
  • 1 venkelknol
  • 1 EL suiker
  • Ruccola

Hoe maak je het?

Ceviche is dus vis of  andere zeevruchten die worden gemarineerd in limoensap. Je laat het geheel een beetje rusten, zodat het zure limoensap de proteïne kan aanvallen, met andere woorden de vis koken. Ik ga mij hier niet aan een meer technische uitleg wagen want mijn kennis van scheikunde is altijd beperkt geweest tot dingen maken die ofwel ontploften of enorm stonken.

Ceviche vereist superverse vis, die in stukjes van gelijke grootte is gesneden. Je doet er limoensap bij, een snuifje zout en wat fijn gesneden rode ajuin. Hoe lang moet dit nu marineren? Dat is een beetje afhankelijk van de gekozen vis of de soort zeevrucht én de hoeveelheid, maar maximum twee uur in de koelkast laten rusten, lijkt me een goede keuze. Langer verandert de textuur doordat de proteïne teveel afgebroken wordt.

Ik maak meestal ceviche met een stevige witte vis of sint-jakobsschelpen. De vis wordt opaak – niet meer transparant, net zoals je vis in de pan of in de oven kookt, en dan is hij klaar voor gebruik.

Snij de vis in blokjes en schik deze in een keramische of glazen schotel. Giet er 2 EL olijfolie over en de helft van het limoensap, wat rode ajuin en een rode chilipeper. Zet weg in de koelkast, ongeveer 2 uur tot de vis niet meer transparant is.

Verwijder het vruchtvlees van de gekonfijte citroen en spoel de schil onder koud stromend water. Dep droog en snij in fijne strips.

Verwijder de schil van de avocado en snij deze in de lengte in stukken.

Maak en kruis in de bodem van de tomaat en dompel deze 30 seconden in kokend water. Verwijder de schil en het binnenste vruchtvlees en snij in kleine blokjes.

De avocado, gekonfijte citroen en blokjes tomaat mogen nu in een mengkom samen met de fijn gesneden rode chili en de kappertjes. Kruiden met peper en zout.

Verwijder de buitenste harde bladen van de venkel en snij deze zeer fijn met een mandoline. Giet er resterende olijfolie en limoensap over en meng goed dooreen. Kruiden met peper en zout en sprenkel er wat suiker over. Zet even opzij.

We gaan nu de borden dresseren. Begin met wat ruccola, dan de venkelsalade, avocado en tomaat. Werk af met de vis, een streepje NM tip van de dagolijfolie, de chilipeper en gekonfijte citroen en wat groen van de venkelknol.

Leche de Tigre

De Peruvianen noemen het overgebleven pittige sap van de marinade ‘leche de tigre’, melk van de tijger. Het is het beste middel tegen een zwaar hoofd van een nachtje stappen en teveel alcohol. Vaak wordt het bij ceviche gegeven in een klein shotglas.

Smakelijk.

NM.