De daiquiri, pure elegantie

Een daiquiri is een perfecte blend van limoensap, rum en ijs. het hoeft dan ook niet te verbazen dat deze ontstaan is in een tropische regio. Een ideale combinatie die je wapent tegen de hitte en vochtigheid. Een elegante cocktail die er heel uitnodigend uitziet omwille van zijn doorzichtigheid, een beetje zoals glanzende alabaster. Ik was dan ook blij dat ik de daiquiri kon maken in dit superbe Cabernet cocktailglas van Holmegaard (ontwerp door Peter Svarrer).

Ik heb het hier uiteraard niet over de fluoroze monsterachtige creaturen, gemaakt met siropen met kunstmatige aardbeismaak, over crushed ice gegoten met wat goedkope rum, die als daiquiri verkocht worden.

Strikt genomen is een daiquiri een eenvoudige variatie op de tijdloze punch: een deel zuur, twee delen zoet, drie delen spirit en vier delen niet sterk. Het geniale is dat ijs de vervanging is van de niet sterke delen. En dat zal te maken hebben met het tijdperk waarin deze cocktail ontstond, namelijk rond het jaar 1920, toen ijs ook in tropische gebieden ten allen tijde voorhanden was. Want daarvoor was het een pure luxe (lees maar eens Gabriel García Márquez A Hundred Years of Solitude).

In de lijst van de meest invloedrijke cocktails.

Een daiquiri heeft zeker zijn plaats in de lijst van 25 iconische cocktails. Het is een tijdloze klassieker omwille van de geniale eenvoud. Je hebt er geen lange lijst van moelijk te vinden ingrediënten voor nodig en met een beetje oefening kan je de techniek leren. Je hebt alleen een geoefende hand nodig om de juiste verhoudingen te vinden: niet te zoet, niet te zuur, niet te koud en niet te warm.

De Rum Daiquiri is een ongeveer perfecte cocktail: eenvoudig, elegant en zowat het meest verfrissende drankje dat je kan krijgen. Samen met de Martini, de Manhattan en een handjevol andere toppers heeft de daiquiri zijn plaats veroverd in het pantheon van mixed drinks. De daiquiri verpersoonlijkt het karakter en de geest van de rum (de base spirit) zonder dat je complexiteit nodig heb of veel voorbereiding. Eén sip en je waant je op een maagdelijk wit zandstrand op één van de Caraïbische eilanden of in de straten van Havana, waar de Daiquiri vandaan komt.

Ontstaan van de daiquiri

Zoals bij de meeste cocktails is er heel wat verwarring over het ontstaan. De meest geloofwaardige mythe is deze van de Amerikaanse ingenieur Jennings Cox, die na een dag werken in de broeierige hitte beseft dat hij zonder gin en whisky zat, en buiten rum niets had om zijn gasten aan te bieden. Hij deed dan maar rum, limoen en suiker in een shaker. Zijn gasten waren helemaal weg van dit drankje en vroegen naar de naam. Aangezien hij deze mixed drink ter plaatse had uitgevonden, noemde hij deze naar Daiquiri, een strand dichtbij zijn werk in Havana (Cuba). We zijn 1896.

Een ander verhaal is dat van William Shafter, een Amerikaans legerofficier die in 1898 in Cuba was voor de Spaans -Amerikaanse oorlog. Hij proefde er wat elke Cubaan toen dronk (rum, limoensap en suiker) maar hij vond dat er ijs bij moest, en de daiquiri was geboren.

Welk verhaal is het juiste? Niemand weet het. Maar het is wel een beetje eigenaardig dat iemand krediet krijgt voor een cocktail waarvan de ingrediënten al van zeker 1740 samen gemengd worden. Admiraal Edward Vernon van de Britse Navy beval dat alle matrozen naast hun portie rum (grog)  ook limoen en suiker kregen (tegen de scheurbuik). Men wist toen al dat de (zoete) rum en de (zurige) limoenen bij elkaar pasten als Nicole en Hugo.

Het lijkt alleszins op een geval van inboorlingen die al eeuwen iets doen, de Westerlingen komen aan en ‘ontdekken’ dit, geven het een naam en lopen met de eer weg. Kolonialisme, zeker?

In comes Ernest Hemingway

De daiquiri zou vermoedelijk nooit die legendarische status bereikt hebben zonder de tussenkomst van de beroemde schrijver Ernest Hemingway. Ja, hij weer! In 1932, na de publicatie van ‘Death in the Afternoon‘ en op het toppunt van zijn roem, besloot hij de drukte in Florida te ontwijken om rustig verder te kunnen schrijven. Hij huurde een kamer in Havana en ging regelmatig schrijven in El Floridita, een cocktailbar op wandelafstand van zijn hotel (wegens betere wifi). El Floradito was een kruising van een gesofistikeerde hotelbar en een gezellige bodega. Barman van dienst was Constantino Ribalaigua Vert en hij introduceerde de Floridita daiquiri aan Hemingway (die met maraschino). Hemingway was een notioir drinker, maar had ook diabetes. Bij het proeven van de cocktail was zijn suggestie om de suiker weg te laten en de dosis rum te verdubbelen. De versie van de daiquiri ging de geschiedenis in als de Papa Doble, want Papa was de bijnaam van Hemingway. En door hem werd de daiquiri bekend over de ganse wereld.

Wat heb je nodig?

• 60 ml Cubaanse rum
• 30 ml vers geperst limoensap
• een barlepel gewone suikersiroop
• een barlepel maraschinolikeur
• Angostura bitters (optioneel, voor de versiering)

Hoe maak je het?

Een klassieker met drie eenvoudige ingrediënten. Maar het juiste evenwicht krijgen vraagt oefening. De verhoudingen zijn eerder indicatief. Elke rum heeft een ander smaakprofiel en niet elke limoen heeft dezelfde zuurtegraad. Begin met deze verhoudingen en pas aan waar nodig.

Doe alle ingrediënten in een shaker en shake lang genoeg tot je de juiste temperatuur en verwatering. Oefening baart kunst. Maar dat is net het leuke.

NM.