Tag Archives: Pantelleria

Cantucci van Antonio Mattei

Sluit je eetfestijn af in stijl met cantucci van Antonio Mattei en Pantelleria Passito Licquoroso, een versterkte zoete witte wijn. Beide zijn trouwens leuke geschenken.

Pantelleria Passito Licquoroso

Een van de leukste zoete wijnen komt van het eiland Pantelleria, voor de westkust van Sicilië. De maker van deze Pantelleria Passito Licquoroso – Cantine Pellegrino – is ook bekend van de Marsala Pellegrino (zie artikel). Het eiland werd de dochter van de wind genoemd, door de Arabieren die het eiland domineerden. Er is dus inderdaad veel wind op dit kleine eilandje, en de bodemstructuur is vulkanisch gesteente.

Op Pantelleria wordt een witte zoete wijn gemaakt volgens de passito methode. Tijdens de gisting, waarin suiker wordt omgezet in alcohol, wordt alcohol toegevoegd (vandaar versterkte wijn). Dit zorgt ervoor dat de gistcellen sterven en er restsuiker overblijft. Aan dit halffabrikaat wordt een hoeveelheid op de hellingen ingedroogde, zoete druiven toegevoegd.

De Pantelleria Passito Licquoroso wordt gemaakt van Zibbibo druiven. De wijn is licht amberkleurig en door de vulkanische bodem krijgt de wijn een intense geur van abrikoos, honing en gedroogde vijgen. De smaak is evenwichtig en honingzoet, met tonen van gedroogde vijg en lichte hints van abrikozen. Een traditionele begeleider van deze wijn zijn droge zoetigheden, zoals panettone (zie artikel) of cantucci.

Cantucci koekjes van Antonio Mattei

Naast een glaasje Pantelleria Passito, hebben we ook iets zoet nodig dat er perfect bij past. Cantucci betekent eigenlijk uiteinde (van een koekje of van de deeg) of overschotje. De koekjes van gelijke vorm werden in de winkels verkocht en de armen moesten genoegen nemen met de resterende hoekjes en kantjes. Dat zijn de cantucci. De originele komen uit Prato in Toscane. Het recept voor cantucci werd uitgevonden in 1858 door Antonio Mattei, die er nog steeds zijn winkel heeft. De originele formule waarmee hij een prijs won op de Wereldtentoonstelling van Parijs (1867) bestond uit bloem, verse eieren, suiker, amandelen en pijnboompitten.

Prato is ook de stad van de bekende renaissance schilder Fra Filippo Lippi, beroemd voor zijn magnifieke frescoes. In de vroeg 20e eeuw nam de reputatie van de cantucci enorm toe want Herman Hesse maakte er zijn favoriete koekje van. Cantucci worden in wijn gedopt om ze wat zachter te maken en hun aroma nog meer te laten uitkomen.

Wil je cantucci zelf maken, dan volgt hier het recept.

Wat heb je nodig?

  • 250 gr bloem
  • 250 gr suiker
  • 2 grote eieren
  • 150 gr geroosterde amandelen (gepeld en grof gehakt)
  • 2 theelepels bakpoeder

Hoe maak je het?

Verwarm je oven tot 200 ° Celsius.

Meng de droge ingrediënten goed ondereen. Klop de eieren goed los en voeg ze langzaam bij de droge ingrediënten. Neem een (ingevette) bakplaat en verdeel het deeg in lange rollen van ongeveer 3 tot 4 centimeter dik.

Bak de rollen gedurende 20 minuten. Haal ze uit de oven en laat ze afkoelen. Snij de rollen schuin in schijfjes van 2 centimeter. Cantucci zijn biscotti, dubbel gebakken koekjes. Dus gaan we ze nu een tweede keer bakken. Leg de schijfjes op de bakplaat en laat ze nog 5 tot 10 minuten uitdrogen op een temperatuur van 150 °.

Dit is afhankelijk van je oven, dus het kan eventueel wat langer duren tot de ze de gewenste bruine kleur hebben. Het enige waar je moet rekening is mee houden is, dat je cantucci steeds harder zullen worden.

NM.

Merluzzo alla ghiotta

7898

Dit is een stoofpotje voor alle seizoenen. Dat het niet altijd vlees hoeft te zijn of en lange gaartijd nodig heeft, bewijst deze merluzzo (zwaardvis) alla ghiotta, een typische familieschotel uit Sicilië, meer bepaald uit Messina. Naast Vincenzo Nibali, de Haai van Messina, is Messina ook bekend voor de wondermooie Riviera dei Ciclopi, met de pittoreske vissersdorpjes Catania en Acireale.

Geen ingewikkelde ingredïenten, gewoon eenvoudige producten uit de streek en altijd voorhanden: lekkere rijke tomaten van San Marzano, groene olijven, kappertjes uit Salina of Pantelleria (ook Dochter van de Wind genoemd, hét eiland van de kappertjes en op een boogscheut van Sicilië) en vis. Als je zwaardvis kan vinden, gebruik deze dan, anders kan je gelijk welke stevige witte vis gebruiken.

En voor de rest laat je de temperatuur en je stoofpot zijn werk doen : zachtjes laten garen en de smaak van de verschillende ingrediënten tot een harmonieus geheel laten samenkomen.

Assolutamente da provare!!!

Wat heb je nodig?

  • 750 gram stevige witte vis (ik gebruikte kabeljauwhaasje)
  • 2 San Marzano of roma tomaten
  • 1 rode ajuin
  • 2 stengels groene selder
  • 50 gram kappertjes
  • 250 gram groene olijven
  • 1 teentje look
  • Rode chilipepervlokken
  • 600 gram aardappelen, vastkokend
  • Platte peterselie, voor de afwerking
  • Olijfolie
  • Peper en zout

Hoe maak je het ?

Dep de vis droog, snij in kleinere stukken en kruid met peper en zout.

Snij de tomaten in grove stukken. Snij ook de stengels groene selder fijn. Neem een grote pan die in de oven mag of een braadslede en doe er de stukken tomaat, de selder, fijn gesneden ajuin, look, olijven, kappertjes en rode chilipepervlokken in. Meng even dooreen en bedek met schijfjes aardappel tot de groenten volledig bedekt zijn.

Zet een deksel op de pan en zet op een middelmatig vuur. Laat dit gedurende ongeveer 20 minuten rustig sudderen. Schud af en toe eens zachtjes op. Na twintig minuten zouden de aardappelschijfjes zacht en bijna gaar moeten zijn.

Leg de stukken vis op de aardappelschijfjes en dek terug af met het deksel. Kook dit gerecht verder tot de vis gaar is. Wanneer je vis kook verliest hij zijn doorschijnendheid en wordt de vis opaak. Vis is gaar wanneer hij volledig opaak is en gemakkelijk uiteen valt wanneer je er met een vork in prikt. Dit duurt ongeveer 10 tot 12 minuten, maar de gaartijd is natuurlijk afhankelijk van de grootte van de stukken.

Dien onmiddellijk op. Werk af met fijn gesneden platte peterselie en wat meer kappertjes.

NM.