Tag Archives: Pablo Picasso

Pablo Picasso – La Bouteille de Suze – 1912

Kunst en spirits, ze zijn nauw verbonden. We hebben het al een aantal keren gehad over beroemde schrijvers zoals Hemingway en Scott Fitzgerald, vandaag hebben we het over Pablo Picasso en Suze.

Suze, de vriendin van de maag

Suze, l’amie de l’estomac, is de slogan van Suze, een Franse kruidenlikeur die in 1889 gelanceerd werd door Fernand Moureaux (zaakvoerder van een distilleerderij in Maisons-Alfort). Het is een kruidenlikeur – een bitter of amaro – op basis van gentiaan wortels, versterkt met een infusie van sinaasappel voor een bittere, rijke en krachtige smaak. De kruidenlikeur – die toen nog geen naam had – kreeg al een gouden medaille op de Wereldtentoonstelling van 1889 in Parijs. De naam Suze was het koosnaampje van Suzanne Jaspart, de schoonzuster van Fernand Moureaux.

La Bouteille de Suze van Pablo Picasso

La Bouteille de Suze van Pablo Picasso is een sleutelbeeld van het latere synthetische kubisme, ontwikkeld door Georges Braque, Juan Gris en Picasso, waarin de kunstenaars afzonderlijke elementen uit het echte leven in hun foto’s synthetiseerden om objecten en omgevingen te suggereren. In La Bouteille de Suze uit 1912 gebruikte Picasso gesneden fragmenten van krantenpapier, behangpapier en bouwpapier, evenals gouache en houtskool, om een ​​drankfles met een etiket en links een glas en een asbak met sigaretten en rook voor te stellen.

Deze abstracte, gefragmenteerde elementen lijken allemaal te rusten op een blauwe tafel voor een muur met diamantpatroonbehang en krantenpapier. Het krantenpapier dient als een formeel element en suggereert ook de populaire Parijse caféactiviteit van het lezen van de krant tijdens het roken en drinken. De teksten voegen een politieke en sociale dimensie toe aan het beeld: ze plaatsen krantenartikelen die verwijzen naar gruwelijke gebeurtenissen uit de Eerste Balkanoorlog naast verhalen over Parijse frivoliteit. Samen met de teksten verwijzen de vervormde, gefragmenteerde vormen in dit kubistische beeld naar moderne omstandigheden zoals het ontbreken van samenhangende perspectieven of betekenissen in een constant veranderende wereld.

Picasso’s werk kan dus worden gezien als een waarschuwing voor de absurditeit van het moderne leven en tegelijkertijd genieten van de eenvoudige genoegens van het leven.

Meer weten?