Tag Archives: Nardini

In the Mix Caffè Rosita

De beste zomercocktail: de Rosita

De Negroni is qua balans een van de beste creaties die ooit bedacht zijn: droog, bitter, lichtzoet. Indien jij behoort tot de groep liefhebbers van bitterzoet, dan zit je nu goed. Deze Rosita is het zomerdrankje bij uitstek voor jou want het smaakt gewoon naar meer. En je kan de Rosita ook gemakkelijk op voorhand maken en op fles bewaren.

Is dit een tequila based Perfect Manhattan waaraan Campari is toegevoegd, of een tequila based Negroni met twee soorten vermout? Hoe dan ook, het gebruiken van twee soorten vermout, namelijk de met koffie geïnfuseerde zoete rode vermout en de droge witte vermout is de sleutel tot succes van deze Rosita. Onze versie is een aanpassing van Gary ‘Gaz’ Regan‘s bewerking van een recept uit een oud exemplaar van Mr. Boston: Official Bartender’s Guide. De hartige smaken van de Dolin blanc of Noilly Prat versterken de aardse en vegetale kenmerken van de Patrón Reposado tequila .

Wat heb je nodig?

  • 45 ml Patrón Reposado tequila (of Mezcal)
  • 22.5 ml met koffie geïnfuseerde zoete vermout (Carpano Antica Formula)
  • 22.5 ml droge witte vermout (Dolin blanc, Noilly Prat)
  • 22.5 ml Bitter (Martini Riserva Speciale Bitter, Campari, Nardini, …)
  • zeste van appelsien

Hoe maak je het?

Roer alle ingrediënten over ijsblokken in een mengglas en zeef vervolgens in een gekoeld Nick & Nora-glas. Kneus de zeste over het drankje uit, wrijf het zachtjes over de rand van het glas en plaats het in het drankje.

NM.

Maar wie is Rosita?

Hey Rosita! Donde vas con mi carro Rosita?
tu sabes que te quiero
pero ti me quitas todo
ya te robasta mi television y mi radio
y ahora quiere llevarse mi carro
no me haga asi, rosita
ven aqui
ehi, estese aqui al lado rosita

Bitter

Bitterness is just one feature of these liqueurs which, when done well, are nuanced and balanced and feature bitter, herbal, citrus and balsamic notes in harmony. When mixed with spirits, they can mellow considerably and add flavour, aroma and structure to a drink.

Italians do it Bitter: i bitter e gli amari 

In Italië is bitterheid zowel in drinks als in gastronomie heel belangrijk en maakt deel uit van de Italiaanse identiteit.

In drinks komt bitterheid in twee vormen: aperitivi and digestivi. De laatste categorie bestaat uit de kruidige amari (zie artikel), terwijl de tweede categorie al lang bestaat maar nu pas aan het boomen is, dankzij het succes van de twee ikonen, Campari en Aperol.

De aperitivi categorie kunnen we dan eigenlijk nog eens gaan opdelen in twee, namelijk de pure aperitivo drankjes en de bitters. Beide zijn fel roodkleurig, gemaakt op basis van wijn of andere spirits en geïnfuseerd met kruiden en specerijen en gemixed met zoethouders om de intensiteit te verzachten. De aperitivo drankjes uit de eerste categorie zijn in het algemeen lichter van kleur en lager in alcohol (ABV). De tweede categorie zijn echt wel hoger in alcohol en …. bitter.

Rode Bitters

De meest rode bitters onstonden in de 19de eeuw in het noorden van Italië. Oorspronkelijk werden ze gemaakt om geneeskundige effecten, maar langzamerhand vonden ze hun weg als ingrediënt van een cocktail Campari werd bijvoorbeeld internationaal bekend door de Negroni, de Americano (zie recept) en de Sbagliato (zie recept). Dat terwijl de meeste andere bitters eerder binnen Italië bekend bleven. Maar toch zijn ze er altijd geweest en maakten ze deel uit van de aperitivo cultuur.

Bitters: een overzicht

Waar we vroeger enkel Campari konden vinden in de winkelrekken, hebben we nu keuze genoeg. Vandaar dat we de belangrijkste nog eens op een rijtje zetten. Met dank aan Buonsenso Francesco (Aartselaar) en Distillery Nardini (Bassano del Grappa)

Nardini Bitter 24% ABV

Grapperia Nardini is gelegen aan de befaamde en historische brug in Bassano Del Grappa (zie artikel) en is één van de oudste distilleerderijen in Veneto en Italië. Nardini is een bitter aperitief in de stijl van Campari, maar met minder zuur en meer kruidige smaken. Het is gekleurd met behulp van vegan ingrediënten.

Samen met de Martini bitter, één van mijn favorieten. De Nardini bitter is kruidig en plezant bitter. Sinaas, gentiaanwortel en Romeinse absinthe zijn kundig geblend om een likeur te ontwikkelen die plezante kruidige bittere toetsen presenteert. De heldere rode kleur ontwart een passie voor smaak en de liefde om die te delen. 
Zeer verfrissend wanneer hij wordt opgediend met een koude soda of tonic en als bereiding in cocktails en long-drinks.

https://www.nardini.it/en

Luxardo Bitter 25% ABV

Het bedrijf, dat vooral bekend staat om zijn maraschino-likeur, dateert uit het 19e-eeuwse Kroatië en is nu gevestigd in Padua, aan de noordelijke Adriatische Zee. Fel rood van kleur, kruiden- en citrusaroma’s en onderscheidende gentiaan- en alsemaroma’s, die Luxardo Bitter onderscheiden van de andere bitters.

Een klassiek Italiaanse rode bitter aperitivo, gemaakt door infusie van fruit en kruiden, waaronder zoete en bittere sinaasappels, rabarber, munt, marjolein en tijm. Heel helder en rood, met aroma van bloedappelsien en pittig roze pompelmoes. De smaak is zoet gecompenseerd door de bitterheid van kinine en de schil van bloedsinaasappel, kers en munt. Pittige afdronk. Over het algemeen bitter met uitgesproken pittige citrus. Maar minder bitter dan bijvoorbeeld Campari.

Martini Riserva Speciale Bitter

De Martini Riserva Speciale Bitter is geïnspireerd op het originele recept uit 1872, waaraan Martini een hippe toets heeft gegeven. De Martini Riserva Speciale Bitter was winnaar productinnovatie van het jaar tijdens de Bargiornale Barawards 2017 en tilt de bitter echt naar een hoger niveau.

Martini gebruikt 100% natuurlijke ingrediënten. De belangrijke ingrediënten zijn uiteraard de overheerlijke aromatische kruiden afkomstig uit de streek van Torino. De kruiden komen met een extra rijke zoetheid met onder de kinine een zware bitterheid. Hinten van onder andere kardemom, kaneel, roos en saffraan zijn heerlijk waarneembaar. Voor veel mensen de ideale basis voor het maken van diverse mixen. Het alcoholvolumegehalte ligt met 28,5 Alc/Vol hoger dan bij de meeste andere bitters. 

Bitter Rossi d’Angera 25% ABV

Complexe bitter aperitief van de traditionele Italiaanse producent Rossi d’Angera ,met een donkere kleur en rijke kruiden en specerijen. De bitter is ontstaan in de jaren 20 en wordt op ambachtelijke manier gemaakt. De beste kruiden en specerijen worden zorgvuldig uitgekozen en geïnfuseerd en dan gecombineerd met een eigen hydro-alchol oplossing. Deze oude methode zorgt in tegenstelling met andere meer commerciële methodes dat het bittere de kruidigheid gaat stimuleren, zonder de verschillende nuances te gaan neutraliseren. Heel uitgesproken bitter.

https://www.rossidangera.it/shop/aperitivi/bitter

Campari 25% ABV

Campari is een alcoholische drank waarbij de typische bitterzoete smaak wordt verkregen door de infusie van planten, fruit en kruiden, aangevuld met suiker en gedistilleerd water. Campari is de meest bekende bitter.

Het is een echte bitter, gekenmerkt door zijn karakteristieke donkerrode kleur. Campari wordt vaak gebruikt in cocktails en wordt vaak geserveerd met frisdrank, tonic of citroensap, of met prosecco als een spritz.

Bij Campari denken we onmiddellijk aan de Negroni (zie artikel) en Garibaldi (zie artikel).

Sacred Rosehip Cup 18% ABV

Sacred Spirits zijn gestaag hun gamma premium spirits aan het uitbreiden en ze nemen echt de tijd om elk nieuw distillaat te perfectioneren.

Sacred Rosehip Cup is een bitter likeur (18% ABV) op gin basis. Verwacht een florale en zachte smaak met lekkere zoete invloeden. Er zitten – voor de volledigheid – maar liefst 27 botanicals in, zoals rabarber en rozenbottel. En dat maakt de Sacred Rosehip Cup Liqueur een goede aperitivo cordial. Doe er gin en vermout bij en je hebt een Negroni, of doe er limonade bij en je hebt een klassieke Pimm’s Cup.

Maar wij maakten er een Low ABV Spritz mee (zie artikel en receptuur). De Rosehip Cup is onze bitter, de mousserende wijn zorgt voor de spritz, net zoals het sodawater, dat helpt om het alcoholpercentage naar beneden te halen. Hyacinth B. zou het zo omschrijven: “A devilishly simple and light, fresh and fruity all-day and early evening drinking sipper“.

Een Belgische Bitter van Distillerie de Biercée

De Biercée Bitter is een fruitige bitter op basis van fruit en natuurlijke planten.

4466

De bitterheid ontstaat door bittere sinaasappel, gentiaan en engelwortel te combineren met geroosterde cacaobonen en speciaal voor de distilleerderij gebrande koffie. De fruitige smaak is afkomstig van distillaat van citrusvruchten en rood fruit. Het harmonieus samenspel van al deze ingrediënten leidt tot een stijlvolle en evenwichtige bitter. Met 20% alcohol is Biercée Bitter de perfecte partner voor uw zomerdrankjes en -cocktails. In combinatie met fruitsap, premium tonic of zelfs gewoon met limonade, zal het de smaakpapillen van liefhebbers van frisheid en bitter verwennen.

Nullam proeft grappa in Bassano del Grappa

9113

Grappa

Een paar jaar geleden is er een wereld voor mij open gegaan, de wereld van de grappa. Zoals velen heb ik al die jaren gedacht dat er maar één grappa was, een harde witte alcohol die je keel in brand zet. Maar niets is minder waar. Grappa is trendy geworden, niet alleen in Italië, maar ook in België. Waar een restaurant vroeger één fles grappa had, ergens diep weggestoken in de hoek van de bar, zie je nu dat de sommeliers toch de keuze hebben aangepast en kan je al eens een speciale grappa op de kaart vinden.

Grappa, was net zoals whisky vroeger, de drank van de armere klasse. De flessen grappa waren dan ook navenant: wat overschotjes van wijnflessen en bijna met de hand geschreven labels. Kijk nu maar eens rond in de betere zaken: grappa heeft een extreme makeover ondergaan. Het is een deel van de Italiaanse cultuur en je ziet in grappa ook de evolutie van de gebruiken.

Wat is Grappa?

Grappa is één van Italië’s meest populaire drankjes. Per jaar worden er meer dan 40 miljoen flessen gemaakt. Het is ook een puur Italiaanse alcohol, want sinds 1989 beschermd door de Europese Unie kan grappa enkel in Italië gemaakt worden, met grondstoffen – de pulp of pomace – die enkel uit Italië komt en de gisting en een distillatie die moet gebeuren zonder toegevoegd water.

Waar ontstond het?

Na een eerste grondige kennismaking met grappa te hebben gehad is Nullam dan maar op bedevaart gegaan, naar waar het allemaal begonnen is, Bassano del Grappa.  Bassano del Grappa is een stadje in Veneto in het noorden van Italië, ook bekend voor die uniek mooie houten brug, de Ponte Vecchio of de Ponte degli Alpini. Niet gemakkelijk om er te geraken, want je moet eerst een flinke tocht door een zeer mooie bergstreek maken.

Zoals bij alle oude zaken is ook het ontstaan van Grappa gekleurd door vele legenden, de eerste al van rond de 2de eeuw voor de jaarwisseling. Maar het is wachten tot de jaren 1300-1400 vooraleer de eerste distillatietoestellen (met koeling door water) ontstonden waarmee grappa gemaakt kon worden. En het zijn de Jezuïeten die deze distillatietechniek een paar eeuwen later op punt hebben gesteld.

Bassano del Grappa, een stadje in de bergen, werd gesticht door de Romein Bassianus. Het was onder andere gekend voor zijn wol, zijde, koper, keramiek en de drukker Remondini. Bassano del Grappa is altijd al een rijke en vruchtbare regio geweest waar druk om gevochten is. Ook later in de 18e eeuw bleef het een druk bevochten gebied, en ook Napoleon Bonaparte verbleef maanden in Bassano del Grappa. In de Tweede Wereldoorlog vond daar trouwens één van de bloedigste gevechten plaats, waarbij duizenden soldaten het leven verloren. En, niet te verwonderen eigenlijk, want er is alcohol aanwezig, want dan duikt Ernest Hemingway op: hij was er ambulancier tijdens WW2 en vestigde zich daar na de oorlog (A Farewell to Arms).

7163

Het symbool van Bassana del Grappa is de unieke overdekte houten brug, de Ponte degli Alpini, ontworpen in 1569 en verschillende malen (door gevechten) verwoest, de laatste keer tijdens WW2. De soldaten van de Brigata Alpina zien het zowat als hun brug want ze hebben na één van de verwoestingen zelf voldoende geld opgehaald en de herstelling ook zelf uitgevoerd.

Hoe wordt grappa gemaakt?

Grappa wordt gemaakt door het distilleren van de druivenmoer (pomace, vinacce of marc), namelijk hetgeen overblijft na het persen van de druiven voor het maken van wijn: dus, de schillen/vellen, zaadjes, stammen en de pulp.  Vroeger liet men niets verloren gaan en werd uit de overblijfsels via een tweede distillatie grappa gemaakt.

De overblijfsels worden door een tweede distillatieproces gebracht, dat er de overblijvende smaken uit haalt. Het resultaat van dit distillatieproces is de bekende witte grappa en deze wordt onmiddellijk gebotteld (grappa bianca) of gerijpt in eiken vaten tot de grappa een wat geler kleur krijgt (grappa gialla of grappa affinato in legno).

Grappa is een alcohol gemaakt door distilleren, dat wil zeggen dat de pulp en de alcohol lichtjes worden opgewarmd. Er verdwijnt veel door de evaporatie, maar wat overblijft, is geconcentreerd met een alcoholpercentage tussen de 40 en 45 procent alcohol.

Grappa maak je van de pomace van één druivensoort of van een combinatie van pomace van verschillende druivensoorten. Als de pomace tenminste uit 85% procent van één druivensoort bestaat wordt de alcohol grappa di monovitigno genoemd en wordt de naam van de wijn- of druivensoort er aan toegevoegd (Grappa Gewürztraminer, Grappa Müller Thurgau, Grappa di Amarone, Grappa Moscato, Grappa Chardonnay …).

De regel is dat de beste wijn niet altijd de beste grappa levert. Zoals gezegd wordt grappa gemaakt van de overblijvende pulp na het wijn maken, dus hoe meer smaak de wijn er al heeft uitgehaald, hoe minder smaak er overblijft voor de grappa.

De Grappa di Amarone is dan weer een speciaal geval, omdat de pomace van Amarone al een tweede keer gebruikt wordt om recioto wijn te maken. De pomace voor de grappa gemaakt van Amarone is dus al twee keer gefermenteerd voor hij nog eens gedistilleerd wordt om er grappa van te maken.

De smaak van grappa, eigenlijk net zoals wijn, wordt onder andere bepaald door het type en de kwaliteit van de druiven, maar ook het distillatieproces speelt een belangrijke rol, net zoals het water. Nardini, maker van de meest traditionele grappa’s, kocht al in 1779 een strategisch gelegen gebouw in Bassano aan de oever van de Brenta rivier, omwille van het zuivere water dat in overvloed aanwezig was. Maar ook omdat de rivier gebruikt werd voor het transport van de grappa richting Venetië. De Grapperia Nardini – hun devies “Innovation in the name of tradition” – bestaat trouwens nog en is gelegen aan de oostkant van de brug. Een bezoekje meer dan waard!

9089

Soorten grappa

De meeste mensen kennen de jonge, witte grappa, die onmiddellijk na distillatie gebotteld wordt en nog zes maanden bewaard blijft vooraleer hij in de distributie gaat. Het voordeel van grappa zijn de oneindige mogelijkheden omwille van de regio, de wijngaarden, de pulp, soorten distillatie, oogst, rijpingsproces en ga zo maar door. Al deze factoren zorgen voor oneindig verschillende smaken. De monovitigno en de traditionele grappa’s zijn voldoende bekend en kan je overal vinden, maar het publiek heeft duidelijk de smaak te pakken van de oude gerijpte en gepersonaliseerde grappa’s (zoals de barrique), een beetje zoals bij cognac en whisky. Grappa is trendy zeiden we al, getuige daarvan is de recent op de markt gebrachte grappa die vooral mikt op een vrouwelijk publiek, de grappa morbida. Morbida is Italiaans voor zacht en mild. En grappa wordt ook meer en meer in de keuken gebruikt vandaar ook de ontwikkeling van grappa sprays.

Ik heb hier trouwens op Nullam een heel lekker gerechtje waarbij we eend flamberen met grappa: Scaloppine van eendenborst met een saus van gedroogde kersen, geflambeerd met grappa.

Zoals je aan de foto’s kan zien hebben we redelijk wat grappa’s geproefd. Bij het proeven deel je best de grappa’s onder volgens deze 4 categorieën

  • Jonge grappa
  • Op vat gerijpte grappa: (2 tot 4 jaar) de houtsoort bepaalt de kleur en de smaak)
  • Aromatische grappa: grappa gemaakt van druiven met een uniek aroma, zoals bvb Amarone, Muscat, Traminer, …
  • Gearomatiseerde grappa: grappa met een infusie van de smaak van fruit, noten of kruiden (amandel, honing, peer, vijg, cedro, zoethout, enz)

9117

Grappa proeven

Bij het proeven van grappa ga je best van de jonge grappa naar de gearomatiseerde grappa en van laag naar hoog alcoholpercentage. Jonge grappa wordt normaal gezien fris gedronken (rond de 8 tot 12 graden) terwijl de oudere wat meer op kamertemperatuur mogen zijn (rond de 16 tot 18 graden).

Grappa is zware kost en moet dus met gezond verstand en traag gedronken en geproefd worden, waarbij je aandacht moet hebben voor geuren en smaken. Ideaal drink je grappa uit een speciaal tulpvormig glas voor grappa (zie foto), maar een sherryglas werkt ook. Een aanrader is om tussen de verschillende grappa’s een beetje melk te drinken om de smaakpapillen te verversen.

Bij grappa is de geur ook heel erg van belang. Je kunt grappa ook ‘proeven’ door er wat op de rug van je hand te wrijven en er aan te ruiken. Goede en goedgemaakte grappa heeft een lekker aroma en onzuiverheden bij het maken van grappa kan je er al ruikend uithalen.

Wat doe je nog met grappa?

Dat een drank met een dergelijk hoog alcoholpercentage bacteriën doodt bij het begin van een verkoudheid is nogal logisch.

Maar grappa is natuurlijk het meest gekend als digestief – “digestivo“, een drankje dat na een maaltijd gedronken wordt om de spijsvertering te bevorderen.

Grappa kan je zoals al gezegd ook in de keuken gebruiken, vooral bij hartige gerechten, maar het combineert ook goed met chocolade en koffie. Mazzetti d’Altavilla heeft zelfs een likeur van grappa met koffie (Graspanera: grappa e caffè insieme per digerire forte).

Caffè corretto

Je espresso ‘s morgens verbeteren met een scheutje grappa is heel gewoon in Italië. Het noemt er je koffie verbeteren of caffè corretto. Heel lekker maar als je slechts een lichte toets grappa in je koffie wil, dan heeft Alexander Grappa, het ideale ding voor jou geproduceerd. Grappa in een sprayfles, net als een parfum en heel handig om een vleugje grappa toe te voegen aan koffie, desserts maar ook bijvoorbeeld aan een goede sigaar.

9131

Ammazzacaffè

Een ammazzacafè is een koffiedoder, dat teruggaat tot een gebruik van de adel, namelijk een likeur drinken, onmiddellijk na een koffie om de smaak te verzachten, want meestal rookten ze er ook wel een sigaar bij.

Resentin of pussacaffè

Beiden betekenen hetzelfde maar resentin komt uit Veneto en pussacaffè uit Piemonte. Het is je espressokopje ‘uitspoelen’ met een bodempje grappa. Je doet gewoon wat druppels grappa in je bijna lege tas en drinkt die in één keer leeg.

7184

Bassano del Grappa en het Grappa Museum

Toon je interesse voor grappa en ben je in de buurt van Bassano del Grappa dan kan ik je maar één ding aanraden: bring eens een bezoekje aan Grapperia Nardini, gelegen aan de Ponte Vecchio, of aan het Museo della Grappa van Poli, een andere zeer gekende producent, en slechts 20 meter verder gelegen. Je kunt er alles vinden over de geschiedenis van grappa en het distillatieproces, je kan er ook een aantal proeven of je kan ook de stokerij van Poli bezoeken.

NM.