Tag Archives: Maraschino

In the Mix The Red Hook

De Red Hook is een boozy kruising tussen de Brooklyn en de Manhattan en is een creatie van voormalig Milk & Honey-barman Enzo Errico. Het drankje bouwt voort op de klassieke whiskybasis van de Manhattan en Brooklyn maar speelt met de subtiel bitterzoete Punt e Mes vermout. Door toevoeging van maraschino-likeur wordt deze cocktail net iets zoeter en toegankelijker.

Uit de beroemde Milk & Honey bar in New York komen ook de Paper Plane en The Penicillin, beide creaties van de hand van Sam Ross.

The Manhattan

Er zijn maar weinig cocktails waarover zoveel boeken geschreven zijn. De Manhattan wordt heel dikwijls de “King of Cocktails” of de “Drinking Man’s Cocktail” genoemd. Tony Abou-Ganim, gevierd auteur van onder andere The Modern Mixologist zei over deze cocktail het volgende: “The Manhattan cocktail is an elusive tipple, mysterious, swanky, sexy, and sophisticated, which instantly says something about the person who drinks one”.

The Brooklyn

De Brooklyn is een van de vijf cocktails die vernoemd zijn naar de stadsdelen van New York City, samen met de Bronx, de Manhattan, de Queens en de Staten Island Ferry. Het lijkt op een Manhattan, maar dan met een specifiek type bitters en de toevoeging van Maraschino-likeur.

Wat heb je nodig?

  • 60 ml Rye whiskey
  • 15 ml zoete vermout Punt e Mes of Martini Rosso
  • 10 tot 15 ml maraschino-likeur, naar smaak

Hoe maak je het?

Doe alle ingrediënten in een mengglas. Voeg ijsblokken toe en stir. Zeef in een voorgekoeld coupéglas.

NM.

Luxardo viert zijn 200-jarig bestaan

Luxardo bestaat 200 jaar en dat kunnen we niet laten voorbijgaan, want het is een belangrijk ingrediënt in vele cocktails. Het verhaal van 200 jaar “italianità spiritosa” en aan het einde van dit artikel, de receptuur voor The Last Word cocktail.

Luxardo

Al 200 jaar produceert Luxardo likeuren, sterke drank en kersen die zijn gestird, geshaket en gegarneerd in enkele van ‘s werelds beste cocktails.
Waar geweldige cocktails worden gemaakt, is er Luxardo Maraschino. Sinds de oprichting in 1821 in Zara (Venetië) door Girolamo Luxardo, is Luxardo een vaste waarde geweest tijdens de gouden eeuw van de cocktails, tot aan ons huidige moderne tijdperk van ambachtelijke mixologie. Sinds de oprichting in 1821 door Girolamo Luxardo is het merk in vele bars te vinden. En zeven generaties Luxardo-familie hebben geholpen om klassiekers te perfectioneren en barmannen en te inspireren.

“Ik ben vereerd om 200 jaar van de erfenis van onze familie te vieren”, zegt Franco Luxardo, Senior Partner bij Luxardo. “De vijfde, zesde en zevende generatie van onze familie zetten zich samen in om de continuïteit van Girolamo Luxardo’s visie te garanderen en zo de identiteit van een onafhankelijk familiebedrijf te behouden.”

Buon compleanno Maraschino!

The Last Word

Deze cocktail wordt gemaakt met 4 gelijke hoeveelheid ingrediënten, wat het voor bartenders gemakkelijk maakt.

Op het eerste zicht lijkt het ook een combinatie die niet kan werken: sterke gin – de Last Word stamt uit de Drooglegging en de gin toen was niet verfijnde bootleg gin – gecombineerd met een krachtige kruidenlikeur en Luxardo Maraschino en limoensap. Maar wonder boven wonder, de ingrediënten mengen wonderwel. Er is overduidelijk synergie: Het geheel is meer dan de som van de delen.

Twee andere elementen die bijdragen tot de cult status is het gebruik van groene Chartreuse en Maraschino, de geheime ingrediënten van vele bartenders.

Een ander voordeel is dat The Last Word een sour is, waarbij men citrus gaat balanceren met het zoete van de likeuren. Het is dus voornamelijk een oefening in evenwicht tussen zoet en zuur en complexe aroma’s. En daar speelt Luxardo een grote rol in.

Wat heb je nodig?

  • 30 ml Gin Bombay Sapphire
  • 30 ml groene Chartreuse (of Izarra uit Baskenland)
  • 30 ml vers limoensap
  • 30 ml Luxardo Maraschino likeur

Hoe maak je het?

Doe alle ingrediënten in een shaker en vul met ijsblokken. Schud heel goed op (30 seconden) en giet door een fijne zeef – straight up – in een gekoeld type coupette glas. Er is normaal geen versiering – garnish – voor The Last Word, maar een groen blaadje munt mag altijd. Het oog wil ook wat.

NM.

In the Mix Icy Last Word

Het laatste woord

Er zijn weinig thema’s die de laatste jaren zoveel polemieken teweeg brachten als de coronacrisis. Iedereen was expert en duwde zijn mening erdoor of wou gelijk hebben. Het ging er soms hard, heel hard aan toe. Op het eerste gezicht lijkt het dat mensen die het laatste woord willen hebben, heel zelfbewust zijn, en toch maskeert zo’n gedrag meestal angst en onzekerheid. Dat anderen van mening verschillen met jou, vormt normaal gezien geen bedreiging. Maar mensen die altijd gelijk willen krijgen daarentegen, hebben eerder een broos zelfbeeld. Een afwijkend standpunt ervaren ze als een afwijzing van hun volledige persoon. En ze zullen er dan ook alles aan doen om gelijk te krijgen. Nuance en luisterbereidheid was soms ver te zoeken. Interessante tijden dus.

Dat brengt mij bij de cocktail voor vandaan, een variante op de klassieke Last Word, namelijk de Icy Last Word. We gaan er eiwit aan toevoegen om er zo een fluweelzachte versie van te maken, met een heel leuk mondgevoel.

Groene Chartreuse

De Last Word wordt gemaakt met 4 gelijke hoeveelheid ingrediënten, wat het voor bartenders gemakkelijk maakt. Een ander element dat bijdraagt tot de cult status is het gebruik van groene Chartreuse, het geheime ingrediënt van vele bartenders. Een ander voordeel is dat The Last Word een sour is, waarbij men citrus gaat balanceren met het zoete van de likeuren (Chartreuse en Maraschino). Het is dus voornamelijk een oefening in evenwicht tussen zoet en zuur en complexe aroma’s.

De klassieke Last Word en deze versie met een laagje eiwitschuim zijn het beste bewijs dat het geheel is meer dan de optelsom van de delen.

Wat heb je nodig?

  • 30 ml GIN Bombay Sapphire
  • 30 ml groene Chartreuse (of Izarra uit Baskenland)
  • 30 ml vers limoensap
  • 30 ml Luxardo Maraschino likeur
  • 1 eiwit

Hoe maak je het?

Doe alle ingrediënten in een shaker. Schud heel goed op (20 seconden). Na de dry shake vul je de shaker met ijsblokken. Shake nog eens goed en giet door een fijne zeef – straight up – in een gekoeld type coupette glas. Er is normaal geen versiering – garnish – voor The Last Word, maar een groen blaadje munt of een eetbare bloem mag altijd. Het oog wil ook wat.

NM.

In the Mix Brandy Crusta

De vergeten cocktail

De Brandy Crusta cocktail is wat ik een fancy cocktail noem. Voor het eerst gemixt in 1850, was deze cocktail één van de eersten met vers geperst citroensap als ingrediënt. Een Italiaanse immigrant – Joseph Santini – maakte deze cocktail in het toenmalige Exchange Hotel in New Orleans. Een hele innovatieve cocktail, want tot dan bestonden cocktails uit een spirit en smaakmaaker: water, suiker en bitters. Hij kwam op het idee om er vers geperst citroensap bij te doen. Ook innovatief is dat dit één van de eerste cocktails was waarin commercieel ijs werd gebruikt. Toen nog heel zeldzaam, en enkel beschikbaar in de betere hotels.

De suikerrand

De Brandy Crusta is omwille van de ingrediënten de voorloper van de Sidecar (zie receptuur): brandy (of cognac) en Cointreau. De Brandy Crusta kreeg zijn naam voor de suikerkorst op de rand van het glas. Heel belangrijk: maak die op voorhand en laat de suikerrand hard worden in de koelkast of de diepvriezer. Anders krijg je nat suiker dat van je glas glijdt.

De lange citroenschil

Voor de Brandy Crusta heb je ook nog een lange strip citroenschil nodig die volledig past aan de binnenkant van je glas, en die er de helft bovenuit komt. De suikerrand zal deze op zijn plaats houden.

Zoet en zuur balans

Dit is je mise en place voor de Brandy Crusta, maar het loont de moeite. Je kan gelijk welke Brandy gebruiken, maar ik gebruikte de Cognac Rémy Martin 1738 Accord Royal, een soepele en heerlijk zachte cognac die tot een leeftijd van 20 jaar is gerijpt in speciaal geselecteerde eikenhouten vaten. Het andere ingrediënt is Cointreau (of dry curaçao), vers geperst citroensap, een beetje suikersiroop, een beetje maraschino likeur en een dash
Angostura bitters. Speel een beetje met de verhoudingen tot je de juiste balans van zoet en zuur hebt.

Shaken en strainen en je bent klaar!

Wat heb je nodig?

  • 60 ml Brandy of Cognac
  • 1 barlepel Cointreau
  • 1 barlepel Maraschino liqueur
  • 1 barlepel vers geperst citroensap
  • ½ – 1 barlepel suikersiroop
  • 1 – 2 dashes Angostura Bitters

Hoe maak je het?

Doe alle ingrediënten in een shaker gevuld met ijsblokken. Shake en double strain in een uiteraard vooraf gekoeld glas.

NM.

In the Mix: The Aviation Cocktail

Vandaag in “In The Mix” hebben we het over The Aviation, een vergeten cult klassieker. De Aviation cocktail verscheen voor het eerst in een cocktailboek in 1916, namelijk in ‘Recipes for Mixed Drinks,” van de New Yorkse bartender Hugo Ensslin. Hij was trouwens de uitvinder van de Aviation. Ooit was deze mixed drink gekend als een “bartender handshake”, een favoriet onder de bartenders. Ondanks de cult status, verdween deze cocktail van de menukaarten.

Bad Luck

Het verhaal van de Aviation lijkt er één te zijn van bad luck en moeilijk te vinden ingrediënten. Eén van de redenen is natuurlijk de Drooglegging (Prohibition). Ten tweede waren de belangrijkste ingrediënten, Crème de Violette en Maraschino toen onmogelijk te vinden. En dat is natuurlijk een groot nadeel bij een old skool mixed drink waarvoor je maar vier ingrediënten nodig hebt. Komt daar nog bij dat Harry Craddock bij het schrijven van één van de cocktailbijbels – de Savoy Cocktail Book (1930) – de Crème de Violette vergeet te noteren. En zo krijgt de Aviation een cult status, omdat velen hem nooit gedronken hebben.

De comeback

Na de Drooglegging begon de Aviation aan zijn comeback. De Aviation is een variant van een gin sour, waarbij de Maraschinolikeur als zoetmaker dient. Niemand weet waar de naam vandaan komt, maar de Crème de Violette zorgt voor de florale toets, én de lichtpaarse kleur. Waardoor de cocktail de kleur van de hemel krijgt.

Gelukkig kunnen we nu én Maraschino en Crème de Violette op de markt vinden. Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar die van het merk Giffard, omwille van de diepe smaak, dat extra beetje zoet en de florale geur.

De warm weer versie

In warm weer gebruik ik 20 ml citroensap, omdat het dan iets zuurder en frisser mag. In koud weer verminder ik naar 15 ml en durf ik er een barlepel suikersiroop bij doen. Voor de gin gaat mijn voorkeur voor de Aviation uit naar de Star of Bombay, het paradepaardje uit de Bombay collectie, maar heb je die niet in huis dan kan je een London Dry gin gebruiken.

Wat heb je nodig?

  • 60 ml Star of Bombay gin
  • 20 ml vers geperst citroensap
  • 15 ml Luxardo Maraschino likeur
  • 15 ml Giffard Crème de Violette likeur

Hoe maak je het?

Combineer alle ingrediënten in een shaker. Vul met ijsblokken en shake goed, tot je de juiste afkoeling en verwatering hebt. Double strain in een gekoelde coupette of Martiniglas. Versier met een eetbaar bloemetje.

NM.

In the Mix THE LAST WORD

The Last Word

Groen

De wereld wordt weer voor één dag volledig groen want het is 17 maart, dus St. Patrick’s Day. Deze keer geen Iers gerecht maar een groene cocktail met cult status, namelijk The Last Word. En daar zijn verschillende redenen voor. De cocktail wordt gemaakt met 4 gelijke hoeveelheid ingrediënten, wat het voor bartenders gemakkelijk maakt. Denk maar aan die andere klassieker met gelijke hoeveelheid ingrediënten, de Negroni (zie artikel). Een ander element dat bijdraagt tot de cult status is het gebruik van groene Chartreuse, het geheime ingrediënt van vele bartenders. Een ander voordeel is dat The Last Word een sour is, waarbij men citrus gaat balanceren met het zoete van de likeuren. Het is dus voornamelijk een oefening in evenwicht tussen zoet en zuur en complexe aroma’s.

Synergie: Het geheel is meer dan de som van de delen

Op het eerste zicht lijkt het ook een combinatie die niet kan werken: sterke gin – de Last Word stamt uit de Drooglegging en de gin toen was niet verfijnde bootleg gin – gecombineerd met een krachtige kruidenlikeur en Maraschino en limoensap. Maar wonder boven wonder, de ingrediënten mengen wonderwel en maken van het geheel iets dat groter is dan de optelsom van de delen.

De kleur van de cocktail is dus groen, maar er is nog een link met het groen van Ierland. Namelijk de uitvinder: Frank Fogarty. Hij was geen bartender maar een stand up comedian en vaudeville artiest in Detroit. Hij was Iers en zijn artiestennaam was The Dublin Minstrel. Hij vond The Last Word uit in een sportclub, net voor de start van de Prohibition.

The Last Word

Chartreuse bestaat trouwens al sinds 1605 en is een kruidenlikeur (elixir) dat door kartuizermonniken in de Alpen wordt gemaakt. Ik gebruik Chartreuse ook voor Zuppa Inglese, een heel lekker dessert.

Wat heb je nodig?

  • 30 ml GIN Bombay Sapphire
  • 30 ml groene Chartreuse (Izarra uit Baskenland)
  • 30 ml vers limoensap
  • 30 ml Luxardo Maraschino likeur

Hoe maak je het?

Doe alle ingrediënten in een shaker en vul met ijsblokken. Schud heel goed op (30 seconden) en giet door een fijne zeef – straight up – in een gekoelde type coupette glas. Er is normaal geen versiering – garnish – voor The Last Word, maar een groen blaadje munt mag altijd. Het oog wil ook wat.

NM.

The Last Word

In the Mix: Argo

Grey Goose is een Franse vodka en behoort tot de Bacardi groep. Het graan dat gebruikt wordt voor deze vodka komt uit Picardië in het Noorden van Frankrijk en wordt daar gemalen en gedistilleerd. De pure alcohol wordt vervolgens getransporteerd naar Gensac, een dorpje in de buurt van Cognac en wordt daar vermengd met puur bronwater. Grey Goose is een super premium vodka, oorspronkelijk gemaakt voor de Amerikaanse markt, want daar investeren ze heel veel. Ik was vorig jaar nog te gast bij Grey Goose in de fantastische Le Logis (zie video).

En zo heb ik lang geleden Grey Goose leren kennen, met name in New York, op een pre Oscar event. Net voor de Oscaruitreiking lanceerde het merk een aantal nieuwe cocktails op basis van Grey Goose (2013 Grey Goose Awards Season Collection). Deze cocktail, Argo, is een roze cocktail, geïnspireerd was op de film “Argo” van Ben Affleck: een zeer gesofisticeerde cocktail met de smaak van verse citrus, perzik en een vleugje glamour.

Naast Grey Goose vodka bevat deze cocktail ook schnaps op basis van perzik. Indien je dit niet hebt, geen probleem, gewoon vervangen door Maraschino likeur. De andere bestanddelen van de Argo cocktail zijn vers geperst roze pompelmoessap (voor de citrussmaak) en een paar druppeltjes Angostura bitters (voor de glamour). Opletten met de Angostura want 40 graden en het heeft een unieke smaak van onder andere kruidnagel die de cocktail niet mag overheersen. De hoevelheden zijn voor twee cocktails.

Wat heb je nodig?

  • 60 ml GREY GOOSE vodka
  • 30 ml Peach schnaps (of Maraschino likeur)
  • 75 ml vers geperst roze pompelmoessap
  • Een paar druppeltjes Angostura bitters

Hoe maak je het?

Vul zoals altijd de shaker met ijsblokken en giet er de ingredienten in. Schudden en door een fijne zeef in een mooi champagneglas (type coupe) gieten. Versier eventueel met een strip pompelmoesschil.

NM.

In the Mix Pink Lady cocktail

Op 21 juni, ter gelegenheid van de zomerzonnewende, stelden we jullie de White Lady cocktail voor (zie artikel), een Sidecar variant met gin in de plaats van brandy. De White Lady is licht en verfrissend: je krijgt de subtiele botanicals van de London Dry Gin, de zoetheid van de Cointreau en het friszuur van het citroensap. Opletten, want ondanks de zeemzoete naam is de cocktail sterker dan je denkt.

Hetzelfde geldt voor de Pink Lady. Jack Townsend, de voorzitter van de New Yorkse bartenders gilde omschreef de drinker van wat hij een girly, frilly cocktail noemde een stil en beschaamd meisje dat in de administratie werkte, dat misschien twee keer per jaar naar een cocktailbar wordt meegetrokken wordt door collega’s en de onschuldig ogende Pink Lady bestelt, omdat hij roze is en het toch wel geen kwaad zal kunnen.

Niets is minder waar, het is opletten geblazen: de basis van deze Pink Lady is London Dry Gin, citroensap voor het friszure en eiwit voor de body. De druppeltjes frambozensiroop zijn eerder voor de decoratie en kleur. Om de gin te versterken moet er echter nog iets bij, om meer diepte en ruggegraat aan deze cocktail te geven. In de oorspronkelijke Pink Lady ging Laird’s Applejack, een sterke alcohol gemaakt op basis van appelen (Jacking betekent het alcoholgehalte opdrijven, in dit geval door cider te concentreren door  freeze distillation). Je zou de Applejack kunnen vervangen door de gelijkaardige calvados, maar ik koos voor de Belle Fleur van Jigger’s, een eau-de-vie op basis van een lang vergeten én biologische appelsoort, de Belle Fleur (zie artikel).

Deze roze vintage cocktail is perfect voor Valentijn.

Wat heb je nodig ? per cocktail

  • 4 ½  cl London dry gin
  • 1 ½ cl Jigger’s Belle Fleur
  • Sap van ½ citroen
  • 4 druppels frambozen siroop (of grenadine)
  • 1 eiwit (voldoende voor 2 cocktails
  • Maraschino kers

Hoe maak je het ?

Giet al de ingrediënten in een shaker. Goed schudden gedurende minstens 10 seconden. Je moet het eiwit de tijd geven om te emulsifiëren. Doe er dan wat ijsblokken bij en schake nog eens 10 seconden. Giet door een puntzeef in een gekoeld glas en werk af met een roze kers.

NM.