Tag Archives: London Dry Gin

Koffie Kàn lanceert eigenzinnige “Roaster’s” koffiegin

Koffie Kàn is een Bélgische familiale koffiebranderij die al meer dan 40 jaar lang een unieke, eigen ontwikkelde technologie hanteert voor het branden van koffie. Op een eerlijke, milieu- en mensvriendelijke manier én volgens de principes van Slow Food. Marjolein Vermeersch, koffiespecialiste en eigenares van de Wenduinse koffiebranderij Koffie Kàn, lanceert in samenwerking met The Bruges Gin Society haar eigenzinnige Roaster’s Gin. Hiermee etaleert ze haar kennis en passie voor de koffieboon en beantwoordt ze onmiddellijk één van de laatste gin trends: gin-tonic met koffie. 

1 oktober is Internationale dag van de Koffie, een ideaal moment om even stil te staan bij de nieuwe Roaster’s Gin. We stellen jullie vandaag de Gin voor, receptjes volgen later.

Na de koffie en het Slow Coffee boek, nu de Roaster’s Gin

Marjolein Vermeersch is niet aan haar proefstuk toe want vorig jaar bundelde ze samen met Martine Nijsters hun vakkennis in het boek Slow Coffee . Het resultaat is een praktisch inspiratieboek voor mensen die bewust willen genieten van hun koffiemoment.

Ik ben een Koffie Kàn fan van het eerste uur (zie vorige artikelen over de Koffie Kan Slow Coffee, de Cold Brew Coffee Negroni, de Mizudashi Cold Brewed Coffee, …). 

Koffie en alcohol: een match made in heaven

Koffie en alcohol gaan goed samen als het aankomt op cocktails. Chefs en gekende bartenders experimenteerden er recent mee. Sindsdien vloeit de cocktail vlot over de toog en dat is de Wenduinse Marjolein Vermeersch van het gekende Koffie Kàn niet ontgaan.

Marjolein is bij manier van spreken tussen de koffiebalen geboren en intussen de derde generatie koffiebrander in de familie. Van kleins af aan boeide de wereld van koffie haar mateloos en leefde ze mee met het reilen en zeilen van Koffie Kàn. Sinds 2011 runt ze het bedrijf met dezelfde bezieling en eigenzinnigheid die ze bij haar ouders zag, en weet ze er een eigentijdse invulling aan te geven om de koffiegenieters van vandaag te interesseren.

Inspiratie: koffieijsblokken!

Toen zij een paar jaar geleden geen ijsblokjes had voor haar gin-tonic, gebruikte ze koffie-ijsblokjes die ze maakt met de halve koffiekan die soms na het ontbijt overblijft. En dat smaakte heerlijk! Met haar ontwikkelde neus en smakenpalet zag ze hierin onmiddellijk een opportuniteit.

Marjolein Vermeersch: “Een gin met een lekkere koffiesmaak zou heel wat mensen kunnen verrassen en ook bekoren. Door mooie frisse toetsen zou de Roaster’s Gin bij warm weer in de smaak vallen, terwijl een volle koffiesmaak ook ‘s winters een succes kan zijn.” Net als bij hun koffie, was het voor Marjolein en echtgenoot Frederik niet voldoende om een middelmatige smaak op de markt te brengen. De koffie-gin moest er stààn én gewoon echt lekker zijn.

Boordevol ideeën en met een duidelijk beeld van het karakter van haar toekomstige gin ging ze op zoek naar de juiste partner voor de ontwikkeling van haar favoriete cocktail. Al snel bleek het niet zo eenvoudig om een fluwelig en citruszoete gin met een subtiele koffiesmaak te ontwikkelen.
Na wat omzwervingen doorheen verschillende provincies werd ze verrast door The Bruges Gin Society die de opdracht wel aankon en de koffie van Koffie Kàn net als een troef voor een dergelijke gin zag. Koffie Kàn is namelijk gespecialiseerd in milde koffies boordevol aroma maar van nature met weinig cafeïne. De zachte en trage verwerking van de koffiebonen van het koffiehuis blijkt ideaal te zijn voor de gin die Marjolein vandaag lanceert. “Het typische karakter van Koffie Kàn garandeert een lage zuurtegraad, waardoor de combinatie gin-tonic nog beter dan is met welke andere koffie”, aldus Joachim Augustyn van The Bruges Gin Society”

Tasting notes

In tegenstelling tot heel wat andere gins is de Roaster’s Gin 43°, en geen 40°, sterk en bovendien een echte London Dry Gin. Deze manier van destilleren garandeert de puurste vorm van een gin en sluit alle synthetische of andere toevoegingen op het einde uit. 

De Roaster’s Gin is fluwelig, citruszoet en heeft een subtiele koffiesmaak.

Serveertip

Roaster’s Gin combineert perfect met Fever Tree Mediterranean. Vul het glas met voldoende ijs en werk af met kardemom. Zo komt Roaster’s Gin het meest tot zijn recht.

Meer informatie

https://koffiekan.eu/koffie/Roasters-Gin

NM.

In the Mix Lucien Gaudin

Lucien Gaudin

Lucien Gaudin (27 september 1886) overleed op 23 september 1934 en was één van de grootste Franse schermers ooit. Hij won verschillende gouden medailles op de Olympische Spelen in 1924 en 1928, zowel met de degen als met de floret. Lucien “l’escrimeur” Gaudin was jarenlang één van de meeste gedecoreerde Franse Olympiërs.  Gaudin – bankier van beroep – pleegde in 1934 zelfmoord nadat zijn bedrijf in de financiële problemen raakte.

Dankzij zijn populariteit werd er ook een cocktail naar hem genoemd, de Lucien Gaudin. Deze werd voorhet eerst vermeld in Cocktails de Paris in 1929, toen een zeker Charlie de Coupe d’Honneur won met deze cocktail. 

Deze eerste klasse aperitief is echter – onterecht – in de vergetelheid geraakt. Ook bij mij. Het is pas toen mijn maatje Dries Botty Brand Ambassador werd bij Cointreau, dat ik er terug aan dacht. 

De Lucien Gaudin is een Franse variant op de Negroni (zie artikel). De basis spirit is gin en deze wordt gecombineerd met Campari. De zoete vermout van de Negroni vervangen we door droge vermout en Cointreau. Het resultaat is een aangenaam zoet en bitter drankje, maar rijk en droog van smaak. Het eerste wat je proeft is de gin, de complexe appelsien/citrus smaken en tegelijk het zoete van de Cointreau en dan pas de bittere finish van de Campari. De Lucien Gaudin ligt goed in de markt bij de liefhebbers van de Negroni en Boulevardier en is een perfect opstart drankje voor zij die de Negroni nog iets te bitter vinden.

Lucien Gaudin

Wat heb je nodig?

  • 45 ml London Dry Gin
  • 15 ml Campari
  • 15 ml droge vermout (Dolin Dry of Noilly Prat)
  • 15 ml Cointreau

Hoe maak je het?

Ik kies voor een 3 : 1 verhouding gin/Campari, zoals de Lucien Gaudin oorspronkelijk bedoeld was. De gin was prominent aanwezig en counterde de bittere Campari.  Maar eigenlijk kan je alle ingrediënten individueel aanpassen, dus ook naar een 2:1 verhouding.

Meng alle ingrediënten in een gekoeld mengglas gevuld met ijs. Roer (stir) tot je de juiste verwatering en afkoeling hebt, en giet door een zeef in een gekoeld cocktailglas. Een stripje appelsienschil mag er zeker bij.

NM.

In the Mix: Bee’s Knees

Bee's Knees

Een speakeasy cocktail uit de periode van de Drooglegging

Guerlain

In 1853 ontwierp Pierre-François-Pascal Guerlain de Eau de Cologne Impériale voor Keizerin Eugénie haar huwelijk met Napoléon III. Deze parfum werd gebotteld in een hele mooie fles versierd met gouden bijen, het symbool voor royalty. De bij is nog steeds het embleem voor excellence voor het merk Guerlain. Bijen hebben altijd al een belangrijke rol gespeeld, net zoals de honing van de bijtjes. 

Guerlain

Speakeasy tijd

De naam van de cocktail voor vandaag is “bee’s knees”. Hebben bijen dan kniën? Neen, het is gewoon ‘slang’ net zoals the cat’s whiskers, the flea’s eyebrows and the snake’s hips. De term Bee’s Knees werd tijdens de drooglegging – the Prohibition – gebruikt als slang voor ‘het beste’ of uitstekend. Deze cocktail werd tijdens deze periode van totaal alcoholverbod gecreëerd. Slang en codewoorden waren toen dus een ware rage, want men moest heel voorzichtig zijn met wat men zei.  In die periode werd ook heel veel illegaal gestookt, wat niet altijd de kwaliteit van de spirits ten goede kwam. De Bee’s Knees cocktail is eigenlijk een variatie van een gin sour, waaraan dus honing en citroensap werd toegevoegd om de afschuwelijke geur van ‘bathtub gin’ te camoufleren.

De eenvoud van de Bee’s Knees cocktail is tegelijkertijd ook een deel van zijn magie. Als je op zoek bent naar een verfrissend drankje hoef je echt niet verder te zoeken. Slechts 3 ingrediënten dus mogelijkheid om wat te variëren, maar, een grote MAAR, het moet er wel boenk op zijn, om het met de woorden van een bekend Brand Ambassador te zeggen. En hoe beter de ingrediënten hoe beter het eindresultaat zal zijn. 

De smaken van een goedgemaakte gin kunnen heel complex zijn. We kozen voor een London Dry Gin. Suiker als zoetmaker ligt misschien meer voor de hand maar honing zorgt voor de florale, warme tonen die je niet kan vinden in suiker. Voeg honing toe aan een base spirit zoals gin en je krijgt een interessante complexiteit. Honing is een product van bijen en krijgt zijn smaak van de omgeving waar de bijen rondvliegen. We noemen dat terroir. Die omgeving zal de uiteindelijke smaak van de honing gaan bepalen (net zoals bij wijn of kaas). Kies dus een honing die mooi past bij de smaak van je gin. Het laatste ingrediënt zijn de citroenen. Kies voor citroenen met een aangename aciditeit en veel smaak, niet die hele zure waar je haar van rechtstaat.

Wat heb je nodig?

Voor de honingsiroop

  • 350 gram honing
  • 80 ml warm water

Per cocktail

  • 30 ml vers geperst citroensap
  • 20 ml honingsiroop
  • 60 ml gin

Hoe maak je het?

We beginnen met de honingsiroop. Combineer de honing met warm water en roer tot alles gemengd is. Gebruik onmiddellijk of bewaar in de koelkast (ongeveer 5 dagen)

Combineer de drie ingrediënten in een met ijs gevulde shaker en shake tot je de juiste verkoeling en verwatering hebt. Giet door een fijne zeef in een cocktailglas en versier met een eetbare bloem en of een strip citroen.

NM.

Hoe maak je de perfecte Negroni?

‘There’s no cheers without a cause’

Zeven dagen, drie ingrediënten en één manier om iets terug te doen, namelijk een Negroni voor het goede doel drinken. De Belgische opbrengst gaat dit jaar naar Water For People, een project dat wereldwijd de toegang tot drinkwater en adequate sanering wil verbeteren. We drinken dus Negroni voor het goede doel!

De Negroni cognoscenti drinken deze Italiaanse aperitivo al jaren. De combinatie van slechts drie ingrediënten – gelijke delen gin, Campari en zoet vermout – zorgt dat dit drankje toegankelijk is voor het grote publiek. De aantrekkelijkheid van de Negroni is eenvoudig uit te leggen: complex, niet te zoet, sterk en vooral ook verfrissend.

Ideaal dus als een klassieke aperitivo, met wat cicchetti erbij, en meer moet dat niet zijn. Een Negroni is licht bitter en dat geeft het net dat tikje gesofisticeerdheid.

De verhoudingen – gelijke delen – zijn perfect, daar moet je niet aan sleutelen. Waar je wel kan mee spelen zijn de base spirits en de vermout: rum, tequila, mezcal, aperol, cynar, vin d’oranges, cold brew coffee …. alles kan.

Hoe maak je nu de perfecte Negroni?

Wat heb je nodig?

  • 1 deel Gin
  • 1 deel Campari
  • 1 deel rode vermout
  • een stukje appelsienschil

Hoe maak je het?

Zoals reeds gezegd, intussen is de kwaliteit van de gin er enorm op vooruitgegaan en ook het aanbod. Er wordt aangeraden om deze mixed drink met eerder neutrale gin type London Dry Gin (bijvoorbeeld Bulldog) te maken, maar nu er zo een groot aanbod van verschillende soorten gin is, is het leuk om een beetje te experimenteren. In de loop der jaren is de kwaliteit van de gin sterk verbeterd, zodat ook de hoeveelheid gin in deze cocktail toegenomen. Bulldog gin is een London Dry Gin uit het VK en wordt viervoudig gedistilleerd in koperen ketels.

We kozen voor de Cinzano Vermouth “1757” Rosso , een premium vermout en small batch productie. Deze vermouth is een hommage aan de stichters van Cinzano, Giovanni Giacomo en Carlo Stefano, die al in 1757 Cinzano opstarten in Turijn. Deze vermout is zeer rijk en intens van smaak en heeft een zijdezachte finish. En met het duo Campari en Cinzano hebben we de klassieke Milaan-Turijn samenstelling.

Het recept van de klassieke Negroni is theoretisch gezien redelijk eenvoudig: 1 maatje vermout, gin en Campari. Maar zoals alle dingen met weinig ingrediënten is het zaak om de juiste smaakbalans te vinden: de alcohol van de gin, het bitter van de Campari en het zoete van de vermout. Geen van de drie mag overheersen.

De Negroni is een mixed drink die je moet roeren (a stirred drink), dus de cocktailshaker heb je niet nodig. Je vult je mengglas met ijsblokken en giet er de vloeistoffen in. Belangrijk is de verwatering en de koeling. Dus goed roeren met een barlepel. Dan door een zeef in het glas gieten en pas dan eventueel nog een ijsblokje toevoegen. Serveer de  Negroni bij voorkeur in een tumbler of laag cocktailglas. Neem een stukje appelsienschil en kneus dit boven je glas zodat de etherische oliën vrijkomen boven de drank. En doe er dan het stukje schil bij.

CinCin,

NM.

In the Mix: de Martinez

De cojones van Martínez

Zo titelde Hans Vandeweghe, de sportjournalist bij De Morgen, want enkele dagen na zijn contractverlenging durfde Martínez het aan om Radja niet mee te nemen naar het WK. Net zoals alle andere 10 miljoen Belgen en Rode Duivel supporters, heb ik hier ook mijn mening over. Ik denk niet dat deze beslissing een slimme zet is geweest en ik vind ook niet dat dit een teken is dat Martínez ballen heeft. In ieder geval, de kritiek op sociale media is een redelijk grote storm geworden. We zullen het pas na het WK weten of het thuislaten van een sterke speler én vooral een publiekslieveling een goede beslissing was. Ik denk het eerlijk gezegd niet, tenzij Martinez een wit konijn heeft.

De echte Martínez heeft wel cojones

Hij past in het rijtje van de grote klassieke cocktails maar wordt heel dikwijls vergeten. Maar toch past deze fluwelen blend van Old Tom gin, maraschino likeur, zoete vermout en bitters in het lijstje van de Martini, Manhattan, Old Fashioned en Negroni. Geschiedkundig zit er ook een logische evolutie in: de Martinez stamt voort uit – en is een variatie van – de Manhattan en komt voor de Martini.

Wie de Martinez heeft uitgevonden kan niet achterhaald worden, wel weten we dat hij al in 1884 in de Modern Bartender’s Guide van O.H. Byron beschreven stond (Same as Manhattan, only you substitute gin for whisky). In die tijd werd The Martinez gemaakt met Old Tom gin (London Dry Gin was toen nog niet beschikbaar in de VS), Curaçao en Angostura bitters.

De Martinez legt las cocktail de nadruk heel erg op vermout, een categorie drinks die duidelijk aan een revival bezig is.  En er is nu ook veel meer keuze in vermout dan pakweg 125 jaar geleden. Dus we kunnen gaan experimenteren.

De ratio vermout versus gin is 2 : 1. Maar binnen die structuur is voldoende ruimte voor creativiteit. Iedereen heeft zodoende zijn receptuur voor een Martinez. En ook ik speel graag met de soorten gin en vermout. Ik koos deze keer als basis een London Dry Gin. Ik ging niet voor een zoete vermout, maar koos voor de Sacred Extra Dry Vermouth: kurkdroog, kruidig en een beetje spicy, omdat ik een Martinez met cojones wou maken.  Om dit ‘gebrek’ aan zoetheid te compenseren heb ik er ietsje meer Luxardo bijgedaan. Maar je kan even goed een combinatie van vermouts nemen.

Wat heb je nodig?

  • 60 ml zoete vermout
  • 30 ml gin
  • 1 1/2 barlepel Luxardo maraschino likeur
  • 2 dashes orange bitters
  • Lemon twist

Hoe maak je het?

De Martinez is een stirred cocktail. Doe alle ingrediënten in een met ijsblokken gevuld mengglas. Stir tot je de gewenste afkoeling en verwatering hebt. Giet in een gekoeld coupeglas en werk af met een stukje citroenschil.

NM.

In the Mix: Pepermunt Martini

3581

More Tea, Vicar?

Deze typische stiff upper lip uitspraak werd vroeger gebruikt toen een oude tante of nonkel last had van winderigheid. In een eerder wanhopige poging om de genante stilte na het geluid van een wind te verbreken werd “More Tea, Vicar?” gebruikt. Later is deze uitspraak zijn eigen leven gaan leiden en werd ze gebruikt bij een faux pas of om uit een vervelende situatie te geraken of om het onderwerp te veranderen. En werd het de titel van een nummer van Iron Maiden en van Brandford Marsalis zijn side project, Buckshot LeFonque. Zij speelden een ideale mix van classical jazz met rock, R-2152555-1267100157.jpegpop, R&B en hip-hop en Some Cow Fonque (More Tea, Vicar?)

Bermondsey is een traditionele gin die onder de categorie van de London Dry valt. Er wordt enkel en alleen gebruik gemaakt van botanische ingrediënten die eveneens teruggevonden kunnen worden in oude gins vanaf 1800. Deze small batch London Dry gin bevat dus geen komkommer, paradijszaad, rozen of andere gelijksoortige bestanddelen. Wel overduidelijke toetsen van jeneverbessen, sterk aromatisch en gecombineerd met een zijdezacht mondgevoel en dat maakt van de Jensen Bermondsey Gin een top gin. De gin wordt trouwens gedistilleerd dichtbij de Maltby Street Market in Bermondsey in Londen.

Jensen’s Gin maakt twee gins, een London Dry Gin en een Old Tom. Beide zijn traditionele gins – Gin as it was. Gin as it should be – maar de Old Tom is een verhaal apart want die is gebaseerd op een oud handgeschreven recept dat Christian Jensen, de Deense oprichter, vond in een oud boek.

3578

Wat heb je nodig?

  • 35 ml Jensen Bermondsey gin
  • 25 ml limoen
  • 25 ml pepermunt thee
  • 10 ml gewone suikersiroop 1:1
  • blaadjes verse munt
  • Een theekopje en muntblaadjes voor de versiering

Hoe maak je het?

Maak een pepermunt thee en laat deze afkoelen.

Vul je cocktailshaker met ijsblokken en flink wat verse muntblaadjes. Giet er de afgekoelde thee, de gin en de suikersiroop over. Doe er het sap van een halve limoen bij. Goed shaken en door een zeef in een martini glas gieten.

Ofwel maak je er echte thee van en vul je een theekopje met crushed ice en giet je daar de cocktail over. Werk af met een paar muntblaadjes.

NM.

Bar Burbure guest bartending: Connaught Bar London

We hadden het al eerder over Bar Burbure en de ambities van Jurgen Lijcops, namelijk de top 50 van de wereld. Het niveau moest dus naar omhoog, getuige daarvan de Green Card Cocktails, stuk voor stuk vloeibare parels. Een andere manier om die ambitie waar te maken is de toppers van de wereld naar Bar Burbure en/of Antwerpen Zuid te brengen.

Jurgen wil in 2018 elke maand een liquid chef van wereldniveau presenteren. De strategie is duidelijk: de guest bartender maakt drie of vier signature cocktails en Jurgen en zijn team zet daar hetzelfde aantal eigen creaties tegenover. Wat het resultaat daarvan is, wel, daar zullen we het in een volgend artikel eens over hebben.

De eerste in de rij was Vincenzo Pagliara van de Connaught Bar in London. Hij kwam begin januari het beste van zichzelf geven en shaken op een “guestbartending event” in Bar Burbure. Hij serveerde exquise “signature” drinks met als thema OXLEY GIN. Hij presenteerde achtereenvolgens een D(rye) Martini, een Clear Clover, een Tom & Jun en een Silky Rickey. Team Burbure zette daar drie eigen creaties tegenover, een Oxley Gin & Tonic, Tangerines in the mist en een Emperors Garden.

The Connaught Bar

The Connaught Bar uit Londen viel vorig jaar nog in de prijzen als 4de beste bar ter wereld. Ik ben er zelf nog niet geweest, maar je kan geen glossy magazine openstaan of er staat wel iets over deze bar in:  ‘a bar for the impossibly beautiful, a bar of high heels and glimmering lights, of perfume and leather. Aside from oddly thumping music, the Connaught is wonderfully detached from the world – a place of its own, cosy and winter warm when it needs to be, light and summery when desired‘.

The Connaught binnengaan is in een nieuwe wereld terechtkomen, waarbij conversaties vloeien over sprakelende glazen en kaarsverlichte tafels. Het mooie interieur is ontworpen door David Collins, en ademt Cubisme, stijl 1920 en tijdloze elegantie en glamour uit. De menukaart puilt uit van eigen versies van de klassiekers, maar ik heb me laten vertellen door de kenners dat de echte The Connaught ervaring de Martini trolley is.

Oxley Gin

Oxley Gin is een zéér innovatieve London Dry gin van de Bacardi groep waarbij men ‘koud’ gaat distilleren! Dit wil zeggen dat men onder een vacuüm distilleert bij -5° C waardoor de smaken beter behouden blijven. Hitte heeft sowieso een invloed op de ingrediënten, hetgeen bij koude distillatie vermeden wordt.

The Connaught Praktische Informatie

Carlos Place, Mayfair, London, W1K 2AL

Bar Burbure Praktische Informatie

Vlaamsekaai 41, 2000 Antwerpen

Next Up: The Savoy’s American Bar (zie artikel)

NM.

In the Mix Pink Lady cocktail

Op 21 juni, ter gelegenheid van de zomerzonnewende, stelden we jullie de White Lady cocktail voor (zie artikel), een Sidecar variant met gin in de plaats van brandy. De White Lady is licht en verfrissend: je krijgt de subtiele botanicals van de London Dry Gin, de zoetheid van de Cointreau en het friszuur van het citroensap. Opletten, want ondanks de zeemzoete naam is de cocktail sterker dan je denkt.

Hetzelfde geldt voor de Pink Lady. Jack Townsend, de voorzitter van de New Yorkse bartenders gilde omschreef de drinker van wat hij een girly, frilly cocktail noemde een stil en beschaamd meisje dat in de administratie werkte, dat misschien twee keer per jaar naar een cocktailbar wordt meegetrokken wordt door collega’s en de onschuldig ogende Pink Lady bestelt, omdat hij roze is en het toch wel geen kwaad zal kunnen.

Niets is minder waar, het is opletten geblazen: de basis van deze Pink Lady is London Dry Gin, citroensap voor het friszure en eiwit voor de body. De druppeltjes frambozensiroop zijn eerder voor de decoratie en kleur. Om de gin te versterken moet er echter nog iets bij, om meer diepte en ruggegraat aan deze cocktail te geven. In de oorspronkelijke Pink Lady ging Laird’s Applejack, een sterke alcohol gemaakt op basis van appelen (Jacking betekent het alcoholgehalte opdrijven, in dit geval door cider te concentreren door  freeze distillation). Je zou de Applejack kunnen vervangen door de gelijkaardige calvados, maar ik koos voor de Belle Fleur van Jigger’s, een eau-de-vie op basis van een lang vergeten én biologische appelsoort, de Belle Fleur (zie artikel).

Deze roze vintage cocktail is perfect voor Valentijn.

Wat heb je nodig ? per cocktail

  • 4 ½  cl London dry gin
  • 1 ½ cl Jigger’s Belle Fleur
  • Sap van ½ citroen
  • 4 druppels frambozen siroop (of grenadine)
  • 1 eiwit (voldoende voor 2 cocktails
  • Maraschino kers

Hoe maak je het ?

Giet al de ingrediënten in een shaker. Goed schudden gedurende minstens 10 seconden. Je moet het eiwit de tijd geven om te emulsifiëren. Doe er dan wat ijsblokken bij en schake nog eens 10 seconden. Giet door een puntzeef in een gekoeld glas en werk af met een roze kers.

NM.

No.3 Gin

n3londondry-gin

Not so very British

De No 3 London Dry Gin is een premium traditionele gin: fris, complex met intense geneverbessmaak en ideaal voor een dry martini (zie artikel). Wie denkt aan Kerstmis in Groot-Brittanië, denkt aan oversized rendieren, geparfumeerde Santa Clauses en over the top in groen en rood ge-visual-merchandise-de etalages. Voor het oer-Britse No.3 Gin mag het wat minder zijn: enkel groen volstaat. Hun giftpack bevat de kenschetsende groene fles en voor de gelegenheid krijgt u daar een stijlvol, geslepen cocktailglas in dezelfde kleur cadeau bij. You’re welcome.

Aanbevolen verkoopprijs: 34,99€

NM.

no-3_gin_pack_2

Sipsmith London Dry Gin

sipsmith

Sipsmith Less is more

Een goede gin behoeft geen krans. Maar wel een kadertje, vonden de jongens van de Londense Sipsmith distillery. En dus staat hun London Dry Gin dit najaar in de rekken in een minimalistische box die hun superieure small batched gin alle eer aan doet. Als u ‘m cadeau geeft, lees dan eerst zelf het verhaal op de box zodat u mee kan snoeven met de ongetwijfeld andere aanwezige kenners in het gezelschap.

Aanbevolen verkoopprijs: 36,99€