Tag Archives: limoncello

Torta Caprese is een traditionele Italiaanse cake, gemaakt met donkere chocolade en amandelen. We maken er onze eigen versie van met witte chocolade, limoncello en citroensap. Deze cake heeft een gouden korst, is zacht van binnen, is geparfumeerd met citrus en heeft krokante stukjes witte chocolade. Een heerlijke cake waarvoor we geen bloem gebruiken.

Wat heb je nodig?

250 gram witte chocolade plus 50 gram extra, in fijne stukjes gehakt
200 gram zachte gezouten boter
250 gram geblancheerde amandelen
180 gram suiker
5 eieren, eiwit en eigeel gescheiden
Zeste van 1 citroen
60 ml vers citroensap
30 ml limoncello
1 handjevol amandelschilfers
Poedersuiker

Hoe maak je het?

Verwarm de oven voor op 175 graden

Neem een cakevorm van 25 cm. Bedek de binnenkant en bodem met bakpapier.

Doe de boter en witte chocolade in een kleine sauspan of au bain marie en laat deze op een zacht vuurtje smelten. Roer goed om en zet even weg.

Doe de amandelen in een blender en blitz tot je amandelpoeder hebt. Voeg er de suiker bij en blitz nogmaals. Giet dit mengsel in een grote kom.

Klop de eigelen op tot ze heel schuimig zijn. Voeg het eigeel mengsel bij het amandelmengsel, evenals de zeste en het sap van de citroen.

Meng hierbij de gesmolten witte chocolade en limoncello. Meng zachtjes door elkaar. Klop het eiwit op tot je harde pieken hebt en voeg dit heel zachtjes onder het beslag. Niet overmengen!

Giet dit in de cakevorm. Besprenkel met amandelschilfers. Bak gedurende 40 minuten in de oven. Besprenkel halverwege met de kleine stukjes witte chocolade. Laat 15 minuten afkoelen en werk af met poedersuiker.

NM.

Witte chocolade en limoncello cake

Nullam bakt het Bruin ... desserts en andere guilty pleasures

Migliaccio Napoletano

February 6, 2018 Nullam Microwaveum

Migliaccio, een carnavalskraker uit Napels

Migliaccio is een eenvoudige maar lekkere zoeternij uit Napels. De naam is afgeleid van millet (gierst), een oude graansoort die mettertijd vervangen werd door tarwe. In lang vervlogen tijden werd gierst enkel gebruikt in La cucina povera, de keuken van arme mensen.

De ingrediënten voor de migliaccio zijn dezelfde als die voor de vulling van de Napolitaanse sfogliatella (of sfogliata). Het traditionele recept van de Napolitaanse Migliaccio met zijn eenvoudige ingrediënten zoals griesmeel en ricotta, is in feite gekoppeld aan de boerentraditie en en respecteert getrouw de Napolitaanse traditie van het Carnaval (carne levare: het opheffen of wegnemen van het vlees). Naast carnaval wordt migliaccio ook nog gemaakt op vastenavond en ter gelegenheid van Pasen.

Ik heb dit dessert in individuele vormen gemaakt, maar je kan dezelfde hoeveelheden gebruiken voor een grote taartvorm met een diameter van 24 centimeter.

Serveer deze lekkernij met een glaasje gekoelde limoncello (zie receptuur).

Wat heb je hiervoor nodig?

200 gram griesmeel (semolino)
500 ml melk
500 ml water
300 gram ricotta
zeste van appelsien
zeste van limoen
40 gram boter
1 theelepel Vanille extract
4 eieren
250 gram suiker

Hoe maak je het ?

Neem een pan en verwarm de melk en het water met de stukjes zeste van citroen en appelsien, zonder het kookpunt te bereiken. Voeg vervolgens de boter toe en roer verder om. Verwijder vervolgens de stukjes zeste. We gaan nu geleidelijk aan het griesmeel toevoegen. Roer met een garde op een middelmatig vuur tot de vloeistof gaat indikken.

Haal van het vuur en laat afkoelen.

Klop in een kom de eieren en de suiker tot je een schuimig mengsel hebt dat in volume is verdubbeld.

Voeg hierbij de gezeefde ricotta en het vanille extract en blijf roeren met de garde tot je een mooi homogeen beslag hebt. Nu mag je er ook de afgekoelde griesmeelcrème voorzichtig aan toevoegen.

Vet de individuele vormen of een taartvorm van 24 cm in met boter en bedek deze met bakpapier. Giet het mengsel in de vormen en nivelleer het oppervlak met een spatel.

Bak in een voorverwarmde oven op 200 ° gedurende 1 uur. Verwijder de migliaccio als het oppervlak goud gekleurd is en laat ze minstens een paar uur afkoelen vooraleer je gaat snijden. Versier met fijn of poedersuiker.

NM.

Andere

In the Mix: Limoncello tijm Collins

August 30, 2016 Nullam Microwaveum

Ik zou ze echt geen eten willen geven, zij die met een fles limoncello van vakantie zijn teruggekeerd of zij die nog een fles limoncello staan hebben van vorig jaar. Onaangeroerd uiteraard. Je staat in de tax free winkel op de luchthaven en je wil nog dat laatste vakantiegevoel verzilveren, dus koop je maar een fles limoncello. De klassieke paniekaankoop. En dan kom je thuis en ofwel verdwijnt je fles voor eeuwig in de kast of haal je ze toch eens boven bij het eerste bezoek van buren of vrienden. En plots smaakt de limoncello toch niet meer hetzelfde als op dat leuke terrasje in de zon of na een leuke maaltijd in één of andere lokale trattoria. Ligt het aan de mindere kwaliteit van jouw fles of aan de minder idyllische setting?

Tom Collins? Wie?

Wij gaan met limoncello een variant van de klassieke Tom Collins maken, versierd met een takje tijm. Een Tom Collins is een cocktail op basis van gin, citroensap, siroop en sodawater. Deze cocktail ontstond in het begin van de 19e eeuw in Londen en werd uitgevonden – hoe kan het ook anders – door een barman die Collins noemde. De Tom komt van Old Tom Gin, die de genever verving die oorspronkelijk werd gebruikt.

Tussen haakjes, je eigen limoncello maken is gemakkelijker dan je denkt. Volg ons eigen recept en de 10 geboden voor het maken van jouw eigen limoncello.

Wat heb je nodig ? per persoon

25 ml limoncello (zie recept)
35 ml gin
Sodawater
Een takje verse tijm
Schijfje citroen

Hoe maak je het?

Giet de hoeveelheden limoncello en gin in een glas gevuld met ijsblokken. Vul bij met soda en versier met een takje tijm en een schijfje citroen.

NM.

Schaaldieren

Bruschetta van scampi ‘da Zaccaria’

June 16, 2016 Nullam Microwaveum

Voor dit gerecht maken we een klein uitstapje naar het land van de Sirenen, want zo werd de kust van Amalfi genoemd door Homerus. Amalfi is de meest spectaculaire kuststrook van Italië: ten zuiden van Napels, ongeveer 60 km lang en zich uitstrekkend van Sorrento tot Salerno. Dit gebied van onbetwiste schoonheid en uniek natuurlijk landschap wordt gekenmerkt door de combinatie berg en zee, landbouwer en visser en is door Unesco tot werelderfgoed uitgeroepen. Door de aanwezigheid van de zee is er natuurlijk een overvloed aan vis en schaaldieren, maar daarnaast is de kuststreek van Amalfi ook gekend voor zijn typische citroenen.

Het is zeker dat de citroenen uit Amalfi al bekend waren ten tijde van de Romeinen, getuige daarvan de vele mozaïeken en fresco’s waarop ze voorkomen, alhoewel citroenen toen eerder voor hun esthetische en aromatische kwaliteiten gebruikt werden.

De typische citroen geteeld in Amalfi is de “Sfusato Amalfitano“. Het sap dat wordt verkregen uit de Amalfi citroenen is in vergelijking met andere citroenen veel meer geparfumeerd, heeft meer smaak en zuur. In de heuvels van Massalubrense en de vlakten Sorrento vind je een iets ander type citroen maar van dezelfde familie, de “Oval Femminello”: ovaal, middelgroot, lichtgeel, zoet, bevat overvloedig sap, weinig pitten en een intens parfum. Deze citroenen zijn het geheim achter de intense smaak van limoncello, een digestief dat door iedereen wel gekend is.

Met een beetje geluk kan je deze citroenen in België vinden. Voor het gerecht van vandaag gaan we de heerlijkheden uit Amalfi combineren, limoncello, scampi en citroen. Voor de saus van dit gerecht gaan de zoete smaak van limoncello (zie recept) combineren met het zure van vers geperste citroensap en de krokant gebakken look. Het gerecht zou ontstaan zijn in één van de vele restaurantjes in Amalfi, namelijk da Zaccaria, vandaar de naam.

Je kan dit gerecht gemakkelijk ook als hoofdgerecht serveren en het is – voor mij – even lekker op bruschetta als met pasta.

Wat heb je nodig? Voor 4 personen als voorgerecht

extra vergine olijfolie
2 teentjes knoflook, gesnipperd
12 scampi
sap van 1 citroen
Zeste van 1 citroen
½ dl Limoncello
1 dl droge witte wijn
4 sneetjes rustiek Italiaans brood of linguine pasta
1 bosje bieslook, fijngesneden
Zout en peper

Hoe maak je het?

Verwarm de olijfolie in een pan en doe er de look in. Bak de look tot deze lichtbruin ziet. Opletten dat de look niet verbrand.

Voeg er de scampi aan toe en bak deze gedurende 2 tot 3 minuten. Draai ze om en bak nog gedurende 1 minuut.

Giet er nu de limoncello, het citroensap en de wijn bij. Verhoog het vuur en breng aan de kook, dit gedurende 3 minuten.

Kook ondertussen de pasta beetgaar of toast het brood.

Als de saus klaar is zet je het vuur af en kruid bij met zout en vers gemalen peper. Je saus is een mooie citroenachtige glazuur.

Verdeel de pasta over de borden of leg op elk bord een geroosterde snede brood. Leg er de gebakken scampi op, giet er een lepel saus over, een beetje zeste van citroen en bestrooi met de gesnipperde bieslook.

Serveer warm.

NM.

Andere, In The Mix

Home Made Limoncello

March 24, 2016 Nullam Microwaveum

Citroenologie deel 3

Een paar maanden geleden deden we een peiling naar wat jullie na een perfect diner drinken en daaruit bleek zeer duidelijk dat Limoncello zeer populair is als digestief. Om het drieluik over citroenen af te sluiten en ook omdat het traditioneel de tijd van het jaar is dat ik zelf limoncello maak, geef ik jullie mijn recept voor Limoncello. Het is één van die dingen die echt veel beter zijn als je hem zelf maakt, dan de gekochte versie, ondanks het feit dat we niet die speciale citroenen uit Amalfi gebruiken (Sfusato Amalfitano of Oval Femminello).

Ik heb dit recept indertijd gekregen van een specialist en heb er zelf door de jaren heen hier en daar wat aan gesleuteld om uiteindelijk tot deze versie te komen. Het moeilijkste is niet het maken van de Limoncello, maar ervan blijven tijdens de periode dat de Limoncello staat te rusten. Een marteling.

Wat heb je nodig?

10 citroenen
1 liter vodka
750 gram wit kristalsuiker
1 liter water

Hoe maak je het?

Ziehier de 10 geboden voor het maken van Limoncello:

Gebod een: Selecteer uw citroenen. Indien mogelijk, selecteer biologische citroenen, want het is eigenlijk de schil die je gebruikt bij het maken van Limoncello en dat is ook waar alle pesticide in zit. Biologische citroenen hebben geen laagje wax, dus die rommel komt ook al niet terecht in je drank. Verwijder liefst ook de stickers.

Gebod twee: Was de citroenen. Biologisch of niet, was de citroenen onder zeer warm water en droog ze af met een papieren handdoek.

Gebod drie: Dit gebod gaat over kwaliteit in plaats van kwantiteit. We gaan de citroenen zesten, met andere woorden, de schil verwijderen. Vermijd in elk geval dat er wit meekomt want dat geeft een bittere smaak. Dit is ook de stap die het meeste werk met zich meebrengt. Ik voorzie altijd een paar citroenen meer dan wat het recept vraagt. Verlies geen tijd met een hobbelige citroen want we hebben enkel het dunne gele laagje nodig. Ik gebruik een Microplane zesteur omdat deze enkel een zeer fijn laagje weghaalt, maar je kan evengoed een dunschiller gebruiken (zie foto).

Je vraagt je natuurlijk af wat je nu gaat doen met de overblijvende citroenen. Wel, je kan de citroenen persen en het verse citroensap invriezen of je zoekt eens in het archief van nullam voor een paar recepten met citroensap.

Gebod vier: De alcohol. Na lang experimenteren met pure alcohol, graanalcohol enzoverder ben ik bij wodka gebleven, maar wel een wodka die een zo neutraal mogelijke smaak heeft zodat hij geen smaak geeft aan je Limoncello.

Gebod vijf: Nu kunnen we beginnen mengen. Zorg voor een glazen pot of flessen die groot genoeg zijn voor de wodka, de zeste en de siroop. Wat je ook gebruikt, zorg dat het proper en gesteriliseerd is. Combineer de schil en de wodka in een zeer schone glazen en gesteriliseerde pot en doe het deksel erop. Ik plak er ook altijd een label op met de datum.

Gebod zes: Geduld en wachten. Ik bewaar de nieuw gemaakte Limoncello in mijn keuken, kwestie van er elke dag wat aan te schudden. Sommigen zeggen dat niet nodig is, maar misschien kan ik er gewoon niet afblijven. Je ziet je Limoncello ook stilaan geel worden. Na 5 dagen wachten voeg ik er de siroop aan toe.

Gebod zeven: De siroop. Mijn standaard recept voor een gewone siroop is 4 cups water met 3 cups witte suiker. Ik gebruik hiervoor water uit een fles en gewone witte suiker. Ik heb geëxperimenteerd met andere soorten suiker maar vond dat die op subtiele manier een smaakje toevoegden. Maak de siroop op de gewone manier door het water en de suiker ongeveer 15 minuten te laten opborrelen en laat afkoelen tot kamertemperatuur. Je mag nu de siroop bij het mengsel van alcohol en zeste doen. Schrijf ook de nieuwe datum op het etiket. Nu begint een periode van minimum 40 dagen wachten en verhuist de Limoncello naar de kelder onder het motto “uit het oog is uit het hart“.

Gebod acht: Na 40 dagen nagelbijten is het moment van de waarheid aangebroken. Als je echter niet onder druk staat mag je zelfs nog wat langer wachten, want hoe langer je mengsel rust, hoe zachter de smaak wordt. Kan je helemaal niet meer wachten, ga dan verder naar gebod 9 en laat de Limoncello eventueel na het filteren en op flessen trekken nog wat rusten.

Gebod negen: Filter de Limoncello. Ik doe altijd een dubbele filtering met allerlei soorten doe het zelf gemaakte filters, gewoon om te vermijden dat je een Limoncello krijgt die er uitziet als troebel badwater. Dit is één van de belangrijkste stappen en ook een arbeidsintensieve. Maar hij is o zo nodig omdat het filteren voor de kleur, de helderheid en de smaak zorgt. Nog een belangrijke tip: je wil natuurlijk zoveel mogelijk vloeistof overhouden na de filtering, maar er zal op het einde een moment komen waarop er vloeistof in je filter blijft staan en er niet meer door loopt. Er is een reden voor. Probeer dit niet te redden, gooi gewoon weg. Daarom net filteren we.

Gebod tien: De flessen voor de Limoncello. De tweede keer dat ik de Limoncello filter komt hij terecht in de uiteindelijke flessen. Welke flessen je ook gebruikt, zorgt dat ze gesteriliseerd zijn.

Het is gebeurd, je bent klaar! Je wordt beloond voor het lange wachten want je mag nu eindelijk ook gaan proeven. De Limoncello zal in de volgende dagen zeker nog wat zachter worden, dus als je nog wat kan wachten, proef dan pas de eerste keer een week na het bottelen. Een pure marteling, maar je geduld zal beloond worden.

Bewaar de flessen Limoncello in de diepvriezer. Schenk hem ijskoud in kleine glaasjes.

Cin cin of salute!

NM.

Nullam bakt het Bruin ... desserts en andere guilty pleasures

Witte chocolade en limoncello cake

March 24, 2016 Nullam Microwaveum

Het viel me op dat ik al lange tijd geen enkel dessertje meer heb gepost en dat ik daar dringend iets moet aandoen. Dus gaan we vandaag voor een koude cake op basis van witte chocolade, blauwe bessen (blueberries), limoncello en lange vingers. Inderdaad een koud dessert, want de cake gaat in de koelkast om op te stijven. De lange vingers of savoiardi zorgen voor het sponsachtig en luchtig effect, de witte chocolade en de room voor het smeuïge en de stukjes meringue en geroosterde amandelschilfers voor het krokante. De limoncello geeft een toets van citrusvruchten aan het geheel. We hebben de hoeveelheid limoncello beperkt, zodat de ganse familie kan genieten van dit dessert, maar als je deze cake maakt voor volwassenen mag je gerust de hoeveelheid wat verhogen.

We kozen voor blauwe bessen (of blueberries) omdat ze zeer veel vitamine C, vitamine A, Vitamine B1 en B2 bevatten maar ook calcium, magnesium, ijzer en antioxidanten. Ik gebruikte originele Italiaanse savoiardi maar je kan ook de gewone lange vingers gebruiken. Savoiardi zijn een sponsachtige koekjes uit de Aosta vallei in de Italiaanse Alpen, een streek die vroeger gekend was als het Hertogdom van Savoye, vandaar de de naam. Savoiardi zijn wat dikker dan onze lange vingers (of boudoirs) en absorberen gemakkelijker vocht zonder hun krokante consistentie te verliezen.

Dit is een heel verfrissend dessert, ideaal voor de warme dagen die in aantocht zijn.

Wat heb je nodig ?

250 gram witte chocolade
80 ml room
meringuenestjes
2 doosjes blueberries
¾ cup amandelschilfers
12 lange vingers (savoiardi)
120 ml limoncello (zie recept)
Poedersuiker voor de versiering

Hoe maak je het?

Neem een cakevorm en leg er een dubbele laag plastiekfolie in. Zorg dat er genoeg over de zijkanten hangt, om de cake volledig te kunnen bedekken en om de cake gemakkelijk uit de vorm te halen.

Laat de witte chocolade – in stukjes gebroken – samen met de room op een zacht vuurtje smelten au bain-marie. Roer af en toe eens om tot je een gladde massa hebt. Haal van het vuur en meng er de in stukjes gebroken meringue, driekwart van de blauwe bessen en driekwart van de amandelschilfers onder.

Bedek de bodem van je vorm met de savoiardi (snij ze desnoods wat bij tot ze in de vorm passen). Sprenkel er ongeveer de helft van de limoncello over. Nu mag de witte chocolademengeling in de vorm. We eindigen met nog een laag savoiardi. Duw lichtjes aan. Sprenkel de resterende limoncello over de koekjes.

Sluit de vorm nu af met de plastiekfolie en duw aan. Zet er desnoods een licht gewicht op. Zet de cake we in de koelkast gedurende ongeveer 6 uur of tot de cake volledig opgesteven is.

Wanneer je klaar bent om de cake te serveren open je de plastiekfolie en gebruik je die om de cake uit de vorm te halen. Leg deze omgekeerd op een serveerschaal en verwijder volledig de plastiekfolie. Decoreer met de overblijvende blauwe bessen en de geroosterde amandelschilfers. Bestrooi met wat poedersuiker. Snij in stukken met een scherp mes en dien op.

NM.

Keukentechnieken en weetjes

De citroen: het gele werkpaard

March 2, 2016 Nullam Microwaveum

We are living in a world today where lemonade is made from artificial flavors and furniture polish is made from real lemons. ~Alfred E. Newman

Hier bij Nullam zitten we niet om een provocerende uitspraak meer of minder verlegen, kwestie van het debat wat aan te zwengelen. De uitspraak hier boven is eigenlijk volledig terecht: omdat het allemaal zo snel moet gaan, lopen we dikwijls voorbij aan de echte smaken van fruit en groenten, want geen enkele winkelversie kan tippen aan de smaak van vers geperst citroensap of vers geraspte zeste.

We hebben de laatste tijd veel vragen binnen gekregen over citroenen en het gebruik van de zeste, vandaar dat we er een blogpost gaan aan wijden. De citroen is één van de belangrijkste ingrediënten en smaakmakers in de keuken, denk maar aan al die heerlijkheden die je met citroenen maakt. Citroenen hebben een consistente smaak het ganse jaar door en zijn niet alleen een rijk aan vitamine C, maar geven aan talrijke gerechten net dat ietsje meer, en niet alleen aan desserts dus. Zowel hartige als zoete gerechten profiteren van de scherpe, frisse smaak van citroenen.

Wat gebruik je?

Van een citroen kan je werkelijk alles gebruiken: zowel het sap, het vruchtvlees, als de schil. Kies je citroenen in functie van waarvoor je ze gaat gebruiken. Er zijn feitelijk maar twee soorten citroenen op de markt: grote met een dikke schil en kleine met een dunne schil. De een geeft al wat meer sap dan de andere. Het is dus eigenlijk een beetje “wegen met het blote oog” en constant proeven, en dat is waar het om gaat bij koken. We koken met producten van de natuur en deze variëren per definitie.

Wat kan je doen met het sap van de citroen?

Kleinere citroenen met een dunne schil zijn ideaal om uit te persen omdat ze meer sap bevatten. Hoe zwaarder, hoe meer sap ze bevatten. Als je citroenen wil persen, hou ze dan op kamertemperatuur, omdat ze dan gemakkelijker hun sap loslaten. Rol de citroen met je handpalm een paar keer over en weer op je keukenblad, om ze gemakkelijker te kunnen uitpersen.

Citroensap wordt natuurlijk veel gebruikt in desserts maar het werd eerst gebruikt om rauwe vis te ‘koken’. Zonder citroen zou er geen ceviche geweest zijn. Ceviche ontstond in Peru als een manier om vis te bewaren vooraleer koeltechnieken bestonden. In Tahiti en Peru gebruiken ze deze techniek al eeuwen om verse gevangen vis te marineren (en te koken) in citroen- of limoensap.

Het sap van de citroen kan ook gebruikt worden als een substituut voor azijn, als je een dressing of vinaigrette met een lichtere smaak wil.

Citroensap helpt ook om je vlees malser te maken. Een marinade gemaakt met citroensap of wijn gaat door een chemische reactie, veroorzaakt door het zuur in citroen of wijn, inwerken op het bindweefsel van het vlees. Daardoor wordt je vlees malser en vermindert de tijd die warmte nodig heeft om collageen om te zetten in gelatine. Deze techniek werkt enkel maar als je vlees lang genoeg laat marineren.

Een paar druppels citroensap voorkomen (eigenlijk vertragen) verkleuring van appelen, avocado, aardappelschijfjes etcetera, die normaal gaan oxideren bij blootstelling aan de lucht. En met een paar druppels citroensap in het kookwater vermijd je ook verkleuring bij het koken van bloemkool of aardappelen waardoor ze mooi wit blijven.

Wat doe je met het vruchtvlees van de citroen?

Ook het vruchtvlees van de citroen wordt gebruikt, bijvoorbeeld in tajines. In zout ingemaakte citroenen zijn minder scherp van smaak maar voegen een unieke en exotische tint toe aan de Noord-Afrikaanse keuken en geven ook net dat beetje extra smaak aan vele andere gerechten. Probeer de normale hoeveelheid zout te verminderen om de zoutheid van ingemaakte citroenen hun werk te laten doen. Combineer voor een geslaagde en smaakvolle tajine de schil van ingemaakte citroenen met groene olijven.

Wat kan je doen met citroenrasp of zeste?

Zeste is het buitenste gekleurde deel van de schillen van citrusvruchten. De zeste bevat een essentiële olie die aan je gerechten een intense smaak van citroen geeft zonder er vloeistof aan toe te voegen. Grote citroenen met een dikke schil zijn ideaal om de zeste ervan los te maken, omdat een dikke schil dit gemakkelijker toelaat. Zeker vermijden om het wit onder de schil mee te raspen want dit heeft een bittere smaak.

Er zijn verschillende soorten instrumenten te verkrijgen om een citroen te raspen (zesteur of zestemes). De meest gekende heeft een handvat en een gebogen, klein blad met 5 kleine oogjes of gaatjes met een scherpe rand, waardoor je mooie strips of slierten verkrijgt. Een ander soort zijn de raspen gemaakt van microplane die een nog fijnere rasp geven. Je kan de schil ook verwijderen met een dunschiller en deze strips dan in julienne snijden (bvb om limoncello te maken).

Als je voor een gerecht de zeste van een citroen nodig hebt vergeet dan niet deze mooi te boenen met water om de dunne waslaag te verwijderen. Deze worden aangebracht om de citroen tegen uitdrogen te bewaren. Als een citroen gebruikt voor het sap en de zeste, eerst de zeste verwijderen en dan pas uitpersen.

Heb je teveel zeste, dan kan je de rest in een ijsblokvorm doen, water erover en in de diepvriezer bewaren. Ook het resterende sap kan je zo invriezen. Doe de ingevroren blokjes daarna wel in een vrieszakje.

Je kan het sap en de zeste of rasp onderling omwisselen: 1 middelgrote citroen = 1 eetlepel citroenrasp = 2 tot 3 eetlepels citroensap (ongeveer).

Hopelijk hebben we hiermee toch een aantal van jullie vragen beantwoord.

NM.