Het fruit waar ik naar echt uitkijk tijdens de zomer is de kers. Deze blinkende steenvrucht met zijn felrode kleur is een beetje het manusje-van-alles in de keuken, omdat je de kers kan verwerken in zowel cocktails, desserts (bvb zwarte-woud taart), hartige gerechten, sausen en vinaigrettes.

WK Kersenpitten spuwen

Samen met het verschijnen van de kersen in de winkels worden er natuurlijk ook allerlei evenementen georganiseerd met de kers in de hoofdrol, zoals het Wereldkampioenschap kersenpitten spuwen. Ik weet het, deze sport verdwijnt een beetje in de achtergrond door andere meer mediatieke megaevenementen zoals Wimbledon en de Ronde van Frankrijk, vandaar deze oproep aan Sporza en de grote sportkranten om toch wat meer belang aan deze unieke en vooral dopingvrije sport te hechten. Zoek het maar eens op, in juli worden verschillende kampioenschappen kersenpitten georganiseerd, onder andere in Nieuw-Zeeland, Canada en de Verenigde Staten, dus de sport leeft. Eau Claire, een 656 inwoners tellend stadje in de staat Michigan, is al jaren de organisator van de Wereldkampioenschappen kersenpitten spuwen, telkens in de maand juli.

Het huidige wereldrecord, 29,12 meter werd in 2004 in Eau Claire gevestigd door een zekere Brian “Young Gun” Krause. Diezelfde dag – hij was in bloedvorm – spuwde hij nog eens 33,62 meter ver in de freestyle competitie.

Echt zonde dat deze sport onopgemerkt voorbijgaat. Ik was zodanig gefascineerd bij het lezen van de verslagen dat ik wou deelnemen aan dit WK. Dit wereldkampioenschap kersenpitten spuwen leek me een hele grote sportieve uitdaging en dacht er zelfs aan mijn deelname te combineren met een weekje vakantie in het mondaine Eau Claire. Op een mooie zaterdagmorgen eind juni ben ik begonnen met het ontpitten van 1 kilo kersen maar na het spuwen van 20 kersenpitten was ik nog maar 5.31 meter ver geraakt en had ik al barstende hoofdpijn. Ik kwam tot het pijnlijke besef dat ik niet meer tijdig in topconditie zou zijn en ben dan maar overgeschakeld op plan B, een clafoutis van kersen maken.

Wat is een clafoutis?

Clafoutis is een typische bereidingswijze uit de Limousin, die bestaat in zoet maar ook hartige versie (klik hier voor een clafoutis van bloedworst en appelen). Een clafoutis is geen taart maar is meer een soort veredelde pannekoek. Clafoutis is een woord uit de Limousin en is afgeleid van “claufir” en betekent zoveel als ‘volledig vullen’. En dat gaan we ook doen. We schikken ons basisbestanddelen in ovenvaste schotels en vullen deze dan verder op met het deeg. Deze clafoutis van kersen maak je van start tot finish in minder dan dertig minuten, waarbij het ontpitten van de kersen de hoofdbrok in beslag neemt. Geen springvorm gebruiken want het deeg loopt er zo uit.

Wat heb je nodig?

• 600 kersen
• 4 eieren
• 125 gram suiker plus wat extra voor de vormen
• 125 gram bloem
• 30 cl melk
• 30 gram ongezouten boter voor het invetten van de vormen
• Poedersuiker voor de decoratie

Hoe maak je het?

Verwarm de oven voor op 200 graden. Beboter een grote ovenschaal of een paar individuele schaaltjes en strooi er wat suiker in.

Was de kersen en verwijder de steeltjes en de pitten. Verdeel de kersen over de ovenschalen.

Klop de eieren op met de suiker, tot je een schuimende massa hebt die bijna in volume verdubbeld is. Meng er al verder kloppend de bloem beetje bij beetje onder, en ook de melk. Goed mengen.

Wanneer je klaar bent, mag je het deeg over de kersen gieten en de schalen gedurende 30 tot 35 minuten in de oven zetten.

Haal de clafoutis uit de oven en laat afkoelen. Bestrooi met wat poedersuiker.

NM.