Tag Archives: kathedraal

Arras (Noord-Frankrijk)

ArrasAtrecht – is een héél gezellige stad van ongeveer 40.000 inwoners in Pas-de-Calais in Noord-Frankrijk. Sfeervol en gezellig en niet zo ver rijden, dus ideaal voor een korte break. Zie onderaan het artikel voor nog meer foto’s;

Je kan er genieten van de eeuwenoude architectuur, het culturele leven maar zeker van de gezellige binnenstad. En hoewel de inwoners geen Nederlands praten, is het een op en top Vlaamse stad, en wordt niet voor niets de “parel van de Vlaamse architectuur” genoemd.

Maar vergeet ook de lokale streesproducten niet. Vele gerechten zijn gemaakt met de lokale kaas maroilles (sterk geur), maar ook de cœur d’Arras, een pittige roodschimmel in hartvorm is lekker. Maar de bekendste gastronomische specialiteit van Arras is ongetwijfeld de andouillette: “l’Andouillette d’Arras”. Ondertussen ook erfgoed geworden. Puur vakmanschap dat gelukkig door gepassioneerde ambachtslieden wordt verdergezet.

“A l’Andouillette d’Arras” Hugues Becquart. Rue du Marché-au-Filé

Grand-Place en Place des Héros

Arras is vooral geliefd om zijn prachtige barokke pleinen. Midden in Arras ligt het prachtige Grand-Place omringd door flamboyante klokgevels. Dit monumentale plein is nog indrukwekkender als je weet dat het verwoest is tijdens de Eerste Wereldoorlog. Alle 17e-eeuwse herenhuizen zijn na de oorlog weer steen voor steen opgebouwd. Ook het Place des Héros, er direct naast, is op dezelfde liefdevolle manier uit haar as herrezen. Hier staat het gotische stadhuis en de beroemde belfort. Gezellig plein, waar je moeite hebt om te kiezen tussen de vele terrassen!

Onder dit Heldenplein zijn er vele onderaardse gangen gegraven in de kalkrotsen. Les Boves zouden in totaal 25 kilometer gangenstelsels hebben. De eerste zouden dateren uit de 10de eeuw, mogelijks zelfs uit de Romeinse periode. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was het een dankbare schuilplaats en kregen de gewonde Engelse soldaten hier de nodige eerste zorgen toegediend.

Het belfort van Arras

De beffrois zijn uniek voor Noord-Frankrijk en België en ze maken sinds enkele jaren deel van de Werelderfgoedlijst van Unesco. In de middeleeuwen waren deze klokkentorens een manier voor de bourgeoisie om de rijkdom van hun stad te tonen. Ook deed het belfort dienst als wachttoren voor aankomende vijanden of brand in de stad. Bijzonder erfgoed dus en door de carillons dragen ze ook qua geluid bij aan de gemoedelijke sfeer van veel steden in Nord en Pas-de-Calais. Het belfort van Arras is 75 meter hoog en je kunt hem beklimmen: zicht over de hele stad!

De kathedraal van Arras

De Cathédrale Notre-Dame-et-Saint-Vaast d’Arras is een prachtige kerk en mooi voorbeeld van klassieke architectuur. Verken deze aanrader met het statige interieur en bekijk binnenin de vele religieuze kunstwerken zoals de Kapel van de Maagd en de indrukwekkende glas-in-loodramen.

Maar ook buiten het centrum van Arras zijn er nog veel dingen te doen en te bezoeken.

Carrière Wellington

De Carrière Wellington is een heel indrukwekkende WOI-locatie. In de kalkgrotten onder Arras bereidden Britse en Nieuw-Zeelandse soldaten tijdens WOI een offensief voor. Dit wordt herdacht in het huidige Memorial Carrière Wellington. Met een helm op het hoofd ga je diep onder de grond om het gangenstelsel te bezoeken waar 24.000 Britse soldaten zich schuilhielden tijdens de Eerste Wereldoorlog. De verrassingsaanval die zij moesten uitvoeren op de Duitsers was gedoemd te mislukken. Als je ziet waar en in welke omstandigheden de troepen de aanval van 9 april 1917 voorbereidden, kan je alleen maar veel respect opbrengen. Toch hebben die jonge jongens wekenlang in de donker zitten wachten op een vrijwel zekere dood. Je hoort hun (voorgelezen) brieven aan het thuisfront, ziet hun tekeningen op de muren en ontdekt hoe gedisciplineerd de militairen hun lot gedwee tegemoet gingen. Kippenvel.

Praktische info: Rue Arthur Deletoille, 62000 Arras

Canadian National Vimy Memorial Park

Vimy – tussen Lens en Arras – is een ontroerende WOI-gedenkplek. Het indrukwekkend oorlogsmonument is omringd door bos, kraters en loopgraven. Bij de Mémorial de Vimy kom je meer te weten over een heldhaftige veldslag van WOI. En de rol die duizenden Canadese soldaten daarbij speelden. Het gebied van 110 hectare werd door Frankrijk vlak na WOI in bruikleen gegeven aan Canada.

Ooit was dit doodstille platteland het middelpunt van de bloedige veldslagen rond Arras. Al 130.000 Franse en 20.000 Britse soldaten waren hier sinds 1915 gesneuveld voordat de Canadezen kwamen in 1917. Ter voorbereiding op de slag hielden de Canadese divisies zich schuil in een ondergrondse steengroeve en maakten ze extra gangen richting het front. Ondersteund door bombardementen wisten de 17.000 Canadese soldaten de heuvelrug van 7 km in slechts 3 dagen te heroveren op de Duitsers. Een onverwachte en spectaculaire overwinning. Maar ook een kostbare. Want in 3 dagen sneuvelden 3.600 Canadezen en raakte 7.000 man gewond.

Praktische info: Chemin des Canadiens, Route départementale 55, 62580 Givenchy-en-Gohelle,

La Targette British Cemetery

La Targette British Cemetery is een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog, gelegen in de Franse gemeente Neuville-Saint-Vaast – ongeveer 6 kilometer ten noorden van Arras – in het departement Pas-de-Calais. Het terrein heeft een min of meer rechthoekige vorm met een oppervlakte van 2.852 m² en is achteraan begrensd door een natuurstenen muur. De zijkanten zijn met een haag afgebakend. Aan de voorzijde staat het Cross of Sacrifice op het niveau van de straat met aan weerszijden een toegangshek. De graven liggen op een lager niveau. Achteraan staat de Stone of Remembrance centraal op een verhoogd terras en geflankeerd door twee schuilgebouwtjes. 

NM.

NULLAM GOES MATERA (Italië)

Matera, stad van de Sassi, is de Culturele Hoofdstad van 2019

Matera mag zich in 2019 – samen met de Bulgaarse stad Plovdiv – Culturele Hoofdstad van Europa noemen. Dat op zich is al een reden om Matera te bezoeken. Maar Matera is nog omwille van veel andere redenen uniek. Wij gingen er op citytrip en laten jullie meegenieten van iets heel uniek.

Het kleine stadje in Basilicata wordt al zo’n 35.000 jaar onafgebroken bewoond. Het is daarmee een van de oudste steden ter wereld en een van de eerste plaatsen waar mensen zich in Italië in de prehistorie vestigden.

Wie Matera zegt, zegt grot- of rotswoningen, ‘Sassi‘ genoemd. De Sassi vormen een soort stad onder de stad – een Citta Sotteranea – en worden nog altijd bewoond of gebruikt als restaurant, museum, winkel, galerie of hotel. Matera ligt op een berg en deze ruimtes zijn uit de rotsen uitgehouwen – laag per laag en van boven naar beneden. Heel uniek, want als je door Matera wandelt, loop je eigenlijk altijd op iemand zijn dak. Dat kan je zien omdat er hier en daar een soort dakvenster uitsteekt, zodat er toch wat licht naar binnen kon.

Voor een volledig fotoalbum klik je hier.

Matera als filmdecor

Deze Sassi zijn de reden waarom Matera als allereerste plaats in Italië in 1993 op de Lijst van Werelderfgoederen van Unesco belandde. En de Sassi dienden als decor voor een groot aantal op de Bijbel geinspireerde films zoals The Passion of Christ (met Mel Gibson), The Young Messiah, King David en Ben Hur.

En daar zijn de inwoners van Matera heel fier op. De huisjes in een groot aantal lagen zijn niet meer bewoond, omdat het niet meer hygienisch was. In de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw werden de Sassi een probleem. Er woonden teveel mensen in de grotten, de sanitaire voorzieningen waren onvoldoende en de woningen werden een broeihaard van ziektes. Vandaar dat eind van de vorige eeuw een groot aantal huisjes door de overheid onbewoonbaar verklaard werden en de bewoners werden verkast naar moderne blokken in het nieuwe stadsgedeelte van Matera. Toen ik op verkenning was door Matera kwam ik een oudere man tegen, die tegen zijn zin had moeten verhuizen, maar nog elke dag zijn oud – nu leegstaand huisje kwam bezoeken. Een schrijnend verhaal.

Een wandeling door de Sassi

Matera is gebouwd tegen een steile helling, boven een kloof gevormd door de Bassento rivier. De uitgehouwen grotten in de rotswanden worden al duizenden jaren bewoond. De Sassi zijn een perfect voorbeeld van hoe bouwwerken een harmonieus geheel kunnen vormen met de omgeving.

Je kan dus een groot deel van deze rotswoningen bezoeken. De Sassi worden verdeeld in twee groepen: de Sasso Barisano met rotswoningen die nu dienst doen als restaurant, winkel, cafeetjes en hotels en de Sasso Caveoso waar je het grotleven het beste kan zien.

Ga zeker eens binnen in Casa Noha, een museum met multimediale projectie die je de geschiedenis van de Sassi toont; en de Casa Grottadi Vico Solitario.

De kathedraal van Matera

De kathedraal ligt op de top van de Civitas heuvel en torent boven Matera uit. De kathedraal stamt uit de dertiende eeuw en ligt precies tussen de Sassi Barisano en Sassi Caveoso in waardoor je op beide delen van de stad en de wijde omgeving een fenomenaal uitzicht hebt.

De Grotkerken van Matera (Chiesi rupestri)

Er werden niet alleen woningen in de grotten ingericht, maar ook hele kerken. Dat gebeurde vooral in de Middeleeuwen toen monniken op de vlucht sloegen voor vervolgingen in het Byzantijnse Rijk en hun toevlucht zochten in de grotten van Matera. Ze maakten er een soort gebedscentra van. Onder de kerken creëerden ze een hele wereld van kapels, heiligdommen, kloosters en cryptes. Het interieur van deze grotkerken is vaak schitterend gedecoreerd.

Matera en omgeving telt maar liefst 150 van dit soort kerken. Je kan er verschillende bezoeken. St. Peter Barisano, Saint Lucia alla Malve, Santa Maria de Idris, Chiesa di Madonno della Virtu, Chiesa di San Nicola del Greci en de vier kerkjes Il Convincio di Sant’Antonio zijn enkele mooie voorbeelden.

De Palombaro Lungo

Palombaro Lungo is een groot waterreservoir onder het centraal gelegen Piazza Vittorio, aangelegd in 1846. Het indrukwekkende vijftien meter diepe reservoir voorzag de inwoners van Matera van water. Het reservoir is een onderdeel van een uiterst ingenieus systeem van tunnels, kanalen en grotten.

Tot zover een aantal van de bekendste plekjes in Matera.

NM.

Ossobuco Alla Milanese

9109

Vooraleer we het recept geven, eerst een klein beetje geschiedenis van dit historisch gerecht. Ossobuco of osso buco is een klassiek Milanees gerecht en betekent zoveel als ‘been met een opening’, verwijzend naar de mergpijp in het midden van de kalfsschenkel. De kalfsschenkel wordt horizontaal in stukken gesneden en heeft in het midden een been met beenmerg. Dat stukje beenmerg draagt bij tot de smaak van de ossobuco en werd vroeger uitgelepeld met een ‘essatore’. Een essatore of scavino is klein rond lepeltje en dateert uit vervlogen tijden, toen er nog ontelbare stukken bestek op tafel lagen. Ik heb er ooit eens één gezien in een antiekwinkel in Milaan. De originele ossobuco is een witte ossobuco, zonder tomaten.

Ossobuco zijn in witte wijn gebraiseerde kalfsschenkels op smaak gebracht door een traditionele soffritto van fijn gesneden wortel, ajuin en selder. Geen tomaten want die kwamen pas later uit de Nieuwe Wereld. In de moderne versie worden er wel stukjes tomaat aan toegevoegd. De andere onmisbare smaakmaker van ossobuco is de gremolata, een mengeling van peterselie, look en de zeste van citroen. Daar mee hebben we de belangrijkste bestanddelen van een ossobucco.

Risotto alla milanese

Vermits de ossobuco uit Milaan komt wordt hij opgediend met een al even traditionele bondgenoot, de risotto alla milanese, een romige goudkleurige risotto. De risotto is goudkleurig omdat er wat saffraan wordt bijgedaan. Deze risotto dateert uit 1574. Milaan is de stad met die heel mooie kathedraal, de Duomo. Een Vlaamse glaskunstenaar uit Leuven, Valerio di Fiandra, was aan het werk aan de getinte vensters van de kathedraal, en om een gouden tint aan het glas te geven mengde hij er saffraan bij. De saffraan werd en beetje zijn handelsmerk en op het huwelijk van zijn dochter werd er als eerbetoon saffraan bij de risotto gedaan.

12291773_1199438240072017_7508364753690248785_o

Als je ooit eens op doortocht bent in Umbrië, stop dan eens in het stadje Città della Pieve, in de buurt van het Lago Trasimeno, heel bekend voor zijn saffraan (Zafferano di Città della Pieve Umbria)

Wat heb je nodig ? voor zes personen

  • 6 stukken kalfschenkel
  • 2 medium ajuinen
  • 200 gram wortelen, in fijne blokjes gesneden
  • 200 gram fijn gesneden selder
  • 1 teentje look, fijn gesneden
  • 5 EL olijfolie
  • bloem
  • 375 ml droge witte wijn
  • 1 blik romatomaten, in stukken gesneden
  • 350 ml kalfsfond
  • Gedroogde tijm
  • Zout en vers gemalen zwarte peper

Voor de gremolata

  • 1 teentje look, zeer fijn gesneden
  • Zeste van een citroen
  • 1 handjevol fijn gesneden platte peterselie

Hoe maak je het?

Verwarm de olie op een middelmatig vuur in een grote pan met zware bodem. Je pan moet groot genoeg zijn om de kalfsschenkels in één laag te kunnen leggen. Strooi wat bloem op de schenkels en bruin ze aan alle kanten. Bak de schenkels desnoods in twee keer als dat gemakkelijker is.

Haal de kalfsschenkels uit de pan en verminder het vuur.

Verwarm ondertussen de oven tot 175 graden.

Ossobuco is een Italiaans gerecht dus is de basis een soffritto: we stoven de gelijke hoeveelheden wortel, selder en ajuin aan tot ze zacht zijn. Doe er op het laatste ook het fijn gesnipperde teentje look bij.  Deglaceer met de wijn en schraap alle bruine aanbaksels los. Nu mogen de blokjes tomaten erbij en wat takjes tijm.

Leg de aangebakken schenkels op de soffritto en giet er wat van de saus over. Kruid met peper en zout, zet het deksel op de pan en zet gedurende 1 uur en 30 minuten in de oven. Het vlees moet echt zacht zijn en bijna van het been vallen. Overgiet een paar keer met de saus.

9101

De Gremolata

We maken ondertussen de gremolata. Combineer de platte peterselie, de fijn gesnipperde  look en de zeste van citroen in een kommetje.

Haal de schenkels uit de pan en schik ze op een serveerschaal. Hou ze warm. Proef de saus en kruid bij indien nodig. Indien ze saus te dun is laat ze dan nog een paar minuutjes indikken op een zeer hoog vuur.

Giet de saus over de kalfsschenkels en werk af met een paar lepeltjes gremolata.

Mangia! Mangia!

NM.