Tag Archives: James Bond

Andere

Een goede avond start met vermout

Vandaag geen recept voor een gerecht of een cocktail. We hebben het even over een trend, namelijk vermout. Vermout zit de laatste tijd duidelijk in de lift: “They appeal to the drink-less-drink-better vibe of the young and discerning drinker,” en vermout zou volgens trendwatchers wel eens de nieuwe gin kunnen zijn. Ook trendy bars zoals Bar Burbure spelen daar op in en bieden je als opener een klein glaasje vermout aan. Een andere reden voor de comeback van de vermout is de populariteit van cocktails zoals de Manhattan (zie artikel) en de  Negroni (zie artikel). Maar het gevaar bij een ‘hype’ is heel reëel, namelijk kwaliteit, want daar ging het in het verleden fout.

Vermout: de comeback

In de jaren 1960 tot 1980 was vermout heel populair. De grote merken keken op geen euro meer of minder om de toenmalige sterren te strikken van een reclame campagne. Denk maar aan Joan Collins, de topdiva en ster van de hyperpopulaire reeks Dynasty. Zij maakte reclame voor Cinzano, en als Joan Collins op TV Cinzano vermout drinkt, dan deed je dat thuis ook.

Maar ook de James Bond films, kaskrakers van formaat en al van in het begin de set voor heel wat product placement, deden mee. De toenmalige James Bond, Sean Connery, maakte vanuit zijn bad op de set, publiciteit voor Martini vermout. Het Franse merk Noilly Prat speelde dan weer de Franse elegantie en verfijndheid uit in zijn marketing.

Er werden gigantische budgetten besteed aan marketing. Het was de tijd van de grote haartooien en nogal komisch geïnspireerde clips (zie onderaan): “It plays on a pseudo sophistication and an illusion of luxury that the brand knew its consumers revelled in. In essence, the work tapped into the sitcom format; we know the characters, we know the joke, very little surprises us, and yet we laugh every time”. 

Een regenboog aan kleuren en stijlen

In die tijd werd vermout on the rocks gedronken: de rode zoete vermout of de witte droge, of ook nog de half and half, een mix van beide. En daarmee hebben we ook al de toenmalige stijlen benoemd: wit en droog en rood en zoet (Italiaanse stijl vermout). Nu, jaren later, kwamen er extra stijlen bij: extra dry, zonder maar enige hint van zoet (Marseilles Dry Noilly Prat en Chambéry Dry Vermouth Dolin); blanc/blanco/bianco, voor een iets rijkere en honingzoete versie van dry (Chambèry Blanc stijl of Italiaanse zoet witte); ambrato/amber, ergens tussen blanco en zoet, in verschillende kleurenschakeringen en smaken; rosato, de vermout equivalent van rosé wijn.

Less is more

Vermout is leuk om drinken, niet aleen omdat het een lekkere aperitivo is om de avond mee te starten, maar vooral omdat het low ABV is.

De meeste mensen kennen vermout alleen maar als bestanddeel van een cocktail, maar voor mij is het heel belangrijk dat je hem ook puur als aperitief met een blokje ijs kan drinken. Heel lekker en verfrissend voor op een zwoele zomeravond. 

Ook ik betrap er mezelf op dat ik de laatste tijd terug graag een witte vermout on the rocks ga drinken. Mijn favoriete witte vermouts zijn – in willekeurige volgorde:

  • de Cocchi Americano, nog altijd gemaakt volgens een recept uit 1891 door Giulio Cocchi
  • de 100% Belgische Forest Vermouth Blanc met zijn frisse aroma’s van citrusvruchten en een zachte, halfzoete afdronk;
  • en de Martini Riserva Speciale Ambrato, heel lekker en gemaakt door  Giuseppe ‘Beppe’ Musso, de master blender die ook de Rubino heeft ontwikkeld voor Martini.

Cin Cin,

NM.

Try a taste of Martini – Anytime any place, any where – That’s martini

Collett Dickenson Pearce / Joan Collins Cinzano

Gin & Sloe Gin

Dirty Martini met Zeekraal

Zeekraal (Salicornia) is een geslacht van zoutverdragende succulenten uit de amarantenfamilie (Amaranthaceae). Je kan deze planten vinden in zoutmoerassen of op onze stranden.  

Je kan deze zoute groente gebruiken in de keuken, maar wij maken er vandaag een feestelijke Dirty Martini mee. Een dirty martini is een Dry Martini (zie recept) waaraan wat olijvensap wordt toegevoegd voor een intenser smaakbeleving.

We vervangen het olijvensap door zeekraal. Zeekraal komt uit de zee en is dus van nature zout. We infuseren deze in gin, zodat we een hele natuurlijke Dirty Martini krijgen. Daar voegen we vermout van Cocchi Americano bij, zoeter dan de droge Noilly Prat. James Bond zou trots zijn op deze Dirty Martini.

Zeekraal infuseren in gin

Neem een glazen pot met deksel en doe er wat zeekraal in. Je mag die zelfs licht kneuzen. Voeg er 250 ml gin bij en schud even op. Zet weg op een donkere koele plaats. Hoe lang je laat infuseren hangt van je eigen smaak af, maar dit kan tot 2 dagen. Filteren en dan gebruiken. Deze hoeveelheid is goed voor 4 cocktails.

Wat heb je nodig?

  • 60 ml met zeekraal geïnfuseerde Belroy’s Gin (of een ander type London Dry Gin)
  • 20 ml Cocchi Americano vermouth
  • zeste van citroen en een takje zeekraal voor de garnish

Hoe maak je het?

Vul een mengbeker met ijsblokken en doe er de gin en Cocchi Americano in. Goed mengen met een barlepel tot je de juiste afkoeling hebt. Giet in een voorgekoelde coupette of Martini glas. Kneus de zeste van ctiroen boven het glas. Versier met een takje zeekraal en een zeste van citroen.

NM.

Zeekraal: een parel van een groente

Hieronder volgt nog een recept van gepocheerde brosme geserveerd met een klassieke beurre blanc saus met zeekraal. Deze knapperige, lichtzoute zeegroente past immers uitstekend bij vis en zeevruchten. 

Brosme met beurre blanc saus en zeekraal
Andere, Spirits & More

Cointreau on the rocks

1 Comment

Onze eerste cadeautips zijn speciaal voor wie houdt van lekker tafelen en drinken: een mondgeblazen cognac glas uit de Holmegaard Fontaine reeks. Deze zijn ideaal voor een Cointreau on the rocks, waarbij je nog kan kiezen uit de gewone Cointreau en de nieuwe verbluffende Cointreau Noir. 

Toen er nog geen alcoholcontroles waren (en de dieren nog konden praten) was het de gewoonte dat een diner werd afgesloten met één – lees meerdere – pousse-café. De maaltijden waren toen nog veel rijker en bourgondischer en men had iets nodig om de digestie te bevorderen. Alhoewel de meeste van die pousse-cafes helemaal niet digestief waren. Het was de tijd van de cognac, calvados, armagnac maar ook de Cointreau on the rocks. En die was geliefd bij zowel mannen als vrouwen. Cointreau is voor velen een tijdloze likeur die altijd zal blijven bestaan, omdat er gewoon een publiek voor bestaat.

Een beetje geschiedenis

In 1875 distilleerde Edouard Cointreau een spirit op basis van zoete en bittere appelsienschillen.  Heel vernieuwend voor die tijd. Hij vond ook de vierkante amberkleurige fles uit, die nog altijd de signature look van Cointreau is. 

In 1898 creëerde hij Pierrot, het symbool van de brand en in 1899, pas 3 jaar na de uitvinding van de film, maakte hij de eerste reclamespot voor Cointreau.  

Dat Cointreau vooruitstrevend was en bleef, bleek ook uit het feit dat Cointreau in 1960 al met James Bond in zee ging. En dit kon tellen kwa product placement.

In 1989 fusioneert Cointreau met cognac merk Rémy Martin, gaat op de beurs en wordt een hele grote speler op de spiritsmarket.

In de jaren 90 dronk iedereen Cosmopolitans (zie receptuur). Dankzij Carry Bradshaw van ‘Sex and the City‘ werd de Cosmopolitan één van de meest beroemde (dames)cocktails, want de verleidelijke roze kleur en de licht zuur-zoete smaak maakten deze bijzonder geliefd bij de dames. 

Cointreau blijft vooruitstrevend en innovatief omgaan met marketing. Net voor de eeuwwisseling was er de succesvolle campagne “Voulez-vous Cointreau avec moi?” en in het begin van het nieuwe millenium was het al “BeCointreauversial” wat de klok sloeg. 

In 2005 lanceert Cointreau de hippe Cointreaupolitan, en in 2007 wordt Dita Von Teese de Brand Ambassador. En in 2012 is de Cointreau Fizz, heel chic en gemakkelijk: Cointreu, limoensap en sodawater. 

In 2015 wordt de bloedmooie Franse actrice Laetitia Casta, Creative Director voor Maison Cointreau. En in 2018 vervoegt Dries Botty de ploeg van Cointreau.

Cointreau on the rocks

Je kan Cointreau straight drinken maar de smaken van de likeur komen pas tot uiting on the rocks, dat is dus met ijsblokken en in een mooi groot glas. En probeer zeker eens de Cointreau Noir, een mix van de Cointreau sinaasappel likeur met cognac van het Huis van Rémy Martin, voor een mooi evenwicht van bittere en zoete smaken, gekoeld met enkele ijsblokjes.

Holmegaard Fontaine brandy glass

Het cognac glas uit het Holmegaard Fontaine-assortiment van Michael Bang geeft een goede cognac de ruimte die hij verdient. Zijn korte steel en wijde bodem nodigen je uit om langzaam van de gouden druppels te genieten, terwijl ze worden getemperd door de warmte van je hand. Het glas kan ook worden gebruikt voor een ijskoude Baileys of deze Cointreau on the rocks. Dit volledig mondgeblazen assortiment bestaat ook uit glazen voor verschillende soorten wijn, champagne, water, longdrinks en cocktails. Een geweldig en stijlvol cadeau-idee – niet in het minst voor jezelf!

NM.

Andere, Gin & Sloe Gin, Vodka

In the Mix: de Vesper Martini

honey-ryder-in-dr-no

Vandaag in “In the Mix” stellen we een iconische short drink voor, namelijk de Vesper. Deze aperitief is misschien beter bekend bij het brede publiek als de Vesper Martini, want het was de favoriete cocktail van James Bond. James Bond bestelde de Vesper al in 1953 in het boek Casino Royale van Ian Fleming. In de gelijknamige film Casino Royale zien we hoe James Bond, gespeeld door Daniel Craig ‘spontaan’ een cocktail bedenkt en deze naar zijn lief Vesper Lynd noemt. De rol van Vesper Lund werd gespeeld door Bond Girl Eva Green (van de Campari kalender), maar de oorspronkelijke rol was voor de Zwitserse schoonheid Ursula Andress. Dit sekssymbool met de zwoele blik uit de jaren 60 kon ijsblokken doen smelten en deed vele harten sneller slaan.

Ursula Andress

Hoe komt de cocktail nu aan de naam Vesper (latijn voor avond)?  Bond Girl Ursula Andress legt uit dat ze geboren was “on a very stormy evening“, en dat haar ouders haar daarom Vesper noemden. In ieder geval, de cocktail werd heel populair dankzij de Bond film, en lag aan de basis van de door iedereen gekende catch phrase “shaken, not stirred” van Sean Connery.

De cocktail onderging wat veranderingen in de tijd, want in de originele versie werd Kina Lillet gemixt, een quinquina drank, ooit gemaakt in 1887 voor de Franse soldaten in Noord-Afrika als medicijn tegen malaria. In de jaren 80 werd het kinine niveau verminderd en ontstond het veel minder bittere Lillet Blanc. Kina Lillet bestaat dus niet meer maar we hebben een vervanger, namelijk de Aperitivo Cocchi Americano. Dus we kunnen naar hartelust Vesper Martini en Corpse Reviver #2 maken.

Wat heb je nodig?

  • ½ shot Cocchi Americano
  • 1 shot vodka (ik gebruikte Grey Goose)
  • 3 shots Gin (ik gebruikte Jensen Bermondsey)
  • 5 ijsblokjes
  • Een stukje citroenschil

Hoe maak je het?

Deze shortdrink is op zijn best als alle ingrediënten ijskoud zijn. Zet de cocktailglazen dus een tijdje in de vriezer. Meng alle ingrediënten in een shaker met de ijsblokken en schud door elkaar.

Schenk uit in de glazen en versier met een stukje citroenschil.

NM.

Gin & Sloe Gin, Vermout - Vermouth

In the Mix Dry Martini

3247

Shaken, not stirred: de Dry Martini

De Dry Martini is zonder twijfel en meer dan enige andere drank, de alcohol die we associëren met klasse en stijl. Het is de enige echte koning van de cocktails.

Het is ook de cocktail waarover al het meest geschreven en gedebatteerd is, want er zijn een hele reeks vragen en dilemma’s die op voorhand moeten opgelost worden: gin of vodka, welke gin, olijven of niet, één of meerdere olijven en ga zo maar door.

De perfecte Martini: gin of vodka?

James Bond, de held uit de boeken van Ian Fleming, heeft ons al de tips aangereikt om, al dan niet samen met Mrs. Moneypenny, de perfecte Martini te maken, maar die was op basis van vodka. De smaak is lichtjes anders, dus houden wij het bij de klassieke Dry Martini op basis van gin. Dit was dus al het eerste dilemma: gin of vodka.

Welke gin je gebruikt hangt af van je eigen voorkeur en smaak. Ik persoonlijk kies voor een lichte, droge gin die minder sterk naar geneverbessen smaakt, zoals de Jensen Bermondsey gin.

3578

Hoe een Dry Martini serveren?

Hoe serveer je een Dry Martini, want dat is het volgende dilemma. Een Dry Martini wordt ‘straight up’ geserveerd, dus zonder ijs, in een gekoeld Martiniglas. Je doet er ofwel een stukje zeste van citroen bij, ‘a twist’, dat je eventueel wat uitperst boven het glas zodat de etherische oliën zich over de Martini kunnen verspreiden. Of je serveert de Martini met olijven. Volgens de regels van de barmanologie is het ofwel een stukje zest ofwel olijven, nooit de twee samen.

Olijven of niet?

Waarom doen we eigenlijk olijven in een Dry Martini? Voor velen zijn de groene olijven het beste van de Martini, omdat dit een extra smaak toevoegt en omdat de olijven het bindmiddel zijn die zorgen voor de symbiose, namelijk de smaak van gin en vermouth bij elkaar brengen. De olijven die je hiervoor gebruikt zijn olijven die op vocht bewaard worden. Het zout in het vocht samen met de smaak van de olijf zorgen voor de extra dimensie.  Terug volgens de regels van de kunst wordt een Martini geserveerd met 3 olijven op een cocktailprikker. Een echte Dry Martinidrinker zal ook de olijven pas op het laatste opeten, omdat ze dan al een beetje van de gin en vermouth hebben geabsorbeerd.

Shaken or Stirred?

Shaken or stirred? Moet je de Dry Martini nu schudden of roeren, dat is het volgende dilemma. Volgens de mixologisten moet elke Martini geschud worden.

2025

De Verhoudingen

Waarop slaat nu het droge in Dry  Martini? De droogheid van een Martini  heeft te maken met de hoeveelheid vermout die je gebruikt. Hoe minder vermout, hoe droger je Martini. En daarmee zijn we bij het laatste dilemma gekomen, de verhouding gin tot vermouth: ook hier zijn er terug vele variaties, maar de regel is 5 op 1.

Tot zover de regels van de kunst, maar Martini’s maken én drinken moet een plezier blijven en geen karwei. In ieder geval, je zou nu in staat moeten zijn om een overheerlijke Martini te maken. Nog één tip: gebruik geen al te grote glazen en doe ze ook niet helemaal vol, omdat je Martini die ‘chill’ moet hebben en behouden tot de laatste druppel.

Wat heb je nodig?

  • Gin en Vermouth (bijvoorbeeld Noilly Prat): verhouding 5 op 1
  • Een reepje citroenschil (a twist of),
  • 3 groene olijven

Hoe maak je het?

Vul een martini glas met ijs en koud water en zet apart. Vul een cocktailshaker met flink wat ijsblokjes en giet er de vermouth op. Doe er nog wat ijsblokjes bij en dan de gin. Roer eens om. Sluit de shaker af en schud een paar keer. Giet het water en het ijs uit het Martiniglas en giet de Martini door de zeef van de shaker in het glas.

Versier met een strip citroenschil of 3 olijven op een prikker.

De varianten

Er zijn dus ontelbare varianten van de klassieke Martini, maar ik wil nog even stilstaan bij de ‘smoked Martini’. De ‘smoked Martini’ is een klassieke Martini maar je doet er een heel klein beetje single Malt bij om dat gerookte effect te krijgen. Als je een whisky zoekt die fel gerookt van smaak is moet je naar de Hebrideneilanden. De single Malts die zich daar perfect toe lenen, zijn die van het eiland Islay (zie artikel). In het zuiden heb je de sterk geparfumeerde whiskies Lagavulin,  Ardbeg en Laphroaig (zie artikel) en in het Noorden heb je de lichtere versies zoals Bunnahabhain, Bowmore, Caol Ila en Bruichladdich (zie artikel).

NM.

3254 NM In the mix