Tag Archives: Drooglegging

Caesar Salad

Caesar salad: puur toeval

9065

Mexico – Tijuana, 4 juli 1924 – US Independence Day.

Tijuana, bijgenaamd speeltuin van de duivel, was een aantrekkingspool voor Amerikanen tijdens de drooglegging. Alcohol was verboden, dus gingen ze maar over de grens om te ontsnappen aan de strenge regels. De grenscafés en casino’s deden er gouden zaken. In de keukens van één van hen, Cardini’s café in Tijuana, is er die dag lichte paniek want er is veel meer volk gekomen dan Caesar Cardini lrgverwacht voor deze speciale feestdag en ze zitten al vroeg door hun voorraden heen. Caesar Cardini kwam dan op het lumineuze idee om met de laatste ingrediënten een salade te maken, maar dan wel op spectaculaire wijze klaargemaakt voor de neus van de klanten : “give the people a little show and they’ll never realize it’s only a salad“. De Caesar Salad was geboren en van overal kwam men kijken naar zaalbereiding van Cardini en zijn befaamde salade. Cardini had veel klanten onder de sterren uit Hollywood, vandaar dat deze salade snel zeer populair werd in Hollywood en zich zo als een lopend vuurtje verder verspreidde.

Cardini opende eind de jaren 30 een kleine delicatessenwinkel in Los Angeles en in 1948, wegens de wereldwijde grote vraag naar de dressing, bracht hij deze professioneel op de markt.

Wat heb je nodig?

  • Romeinse sla
  • Croutons
  • Dressing

9050

Hoe maak je het?

De originele Caesar salade werd gemaakt met Romeinse sla, croutons en een rijke dressing van eigeel, parmezaan, look, citroensap en Worcestershire saus. In tegenstelling tot wat men eerst dacht zat er geen ansjovis in, maar de Worcestershire saus zelf heeft een lichte ansjovissmaak.

Hoe maak je croutons?

Neem was sneden wit brood en snij in blokjes. Meng deze blokjes met olijfolie, lookpoeder en zout en bak ze in een pan of in de oven tot ze goudbruin zijn.

Hoe maak je de dressing?

Oorspronkelijk werd de saus gemaakt met rauw eigeel maar het gevaar voor Salmonella werd te groot. Ei werd dan maar vervangen door mayonaise. Wil je toch ei op een veilige manier gebruiken, leg dan je ei gedurende 45 seconden in kokend water – niet langer – en laat het afkoelen. Meng het eigeel met  de andere ingrediënten en je dressing is klaar.

Cardini’s original Caesar dressing

Lijkt dit allemaal te moeilijk dan is er toch een zeer goede oplossing, namelijk de originele saus van de maestro himself, en te vinden bij Delhaize. Ik ben eigenlijk geen voorstander van kant en klare sausen maar dit is een pure dressing gemaakt met hoge kwaliteitsingrediënten zonder kunstmatige toevoegingen, zoals geur- en smaakstoffen. Cardini’s original Caesar dressing bevat alle originele ingrediënten, die je ook proeft, is romig en vrij dik en heeft ook de nodige zuurte.

De originele Caesar Salad is door de jaren heen ook geëvolueerd van voor- en bijgerecht naar hoofdgerecht: je voegt er gewoon reepjes gegrilde kip, steak of scampi’s bij en je hebt een volledige maaltijd.

NM.

 

In the Mix: Between the Sheets

2055

“The problem with the world is that everyone is a few drinks behind.” Humphrey Bogart

Silk Panties, Slippery Nipples, Screaming Orgasms en Between The Sheets: als u deze namen hoort, wat is het eerste waar je aan denkt? Ik dacht het al, maar neen hoor, het zijn de namen van klassieke cocktails, ontstaan in de periode van de jaren 30 tijdens de grote drooglegging – the Prohibition – in de VS. Blijkbaar stak het toen ook niet zo nauw met de regels van de moraal, maar dat zal wel aan het gebrek aan alcohol te wijten geweest zijn.

Deze klassieke jaren 30 cocktail ontstond in Parijs, in Harry’s New York Bar, een zeer bekende bar (die nog steeds bestaat) waar je trouwens wel altijd één of andere ster kon zien. De bar werd bezocht door onder andere Hemingway, Humphrey Bogart, Coco Chanel, Rita Hayworth en vele anderen. Het was ook in Harry’s New York Bar dat George Gershwin de musical ‘An American in Paris’ schreef, met in de hoofdrollen Gene Kelly en Leslie Caron.

Harry’s New York Bar was eigenlijk een bar die in Manhattan gelegen was maar op een bepaald moment volledig werd ontmanteld en terug heropgebouwd in Parijs. De vroegere barman Harry MacElhone werd de nieuwe eigenaar en hij zal de geschiedenis in gaan als de geestelijke vader van deze lekkere cocktail.

Het is een variant op een andere bekende cocktail, de Sidecar. Between the Sheets is een mooi gebalanceerde cocktail, met Cognac als dominante smaak en genoeg zuur door de aanwezigheid van citroensap. Wil je een iets fruitiger smaak kan je de Cognac vervangen door Apricot Brandy of schnapps op basis van perziken.

Wat heb je nodig? voor 1 cocktail

  • 20 ml Cognac
  • 20 ml lichte rum
  • 20 ml Cointreau
  • 15 ml vers geperst citroensap

Hoe maak je het?

Gebruik een shotglas of de maatbeker die bij je cocktailshaker past. Doe voldoende ijs in je cocktailshaker en giet er alle bestanddelen in. Goed schudden en door een fijne zeef in een martiniglas gieten. Werk af met een stukje zeste van appelsien.

Het is één van mijn favoriete cocktails en zal hem ook op het menu zetten tijdens de feesten. Indien je de Between the Sheets ook eens probeert, let dan op dat je de dames op de foto hieronder niet tegenkomt.

NM.

In the Mix: Death in the Afternoon

3305

Op 16 februari 1933 halen de illegale stokerijen in de VS opgelucht adem want het einde van de drooglegging – na bijna 15 jaar – is eindelijk in zicht. Het zal echter nog tot 5 december van hetzelfde jaar duren vooraleer de noodzakelijke ¾ meerderheid van Staten de wet die de drooglegging opheft (het 21ste Amendement) heeft geratificeerd en er terug officieel mag alcohol gedronken worden.

De Drooglegging (Prohibition)

In december 1917 werd het 18de Amendement goedgekeurd in het Amerikaanse Congres en vervolgens naar de verschillende Staten gestuurd voor ratificatie. Het 18de Amendement verbood het produceren, verkopen en transporteren van alcohol en likeuren voor persoonlijk gebruik. De Prohibition of de Drooglegging was een feit. Een speciale eenheid van de Schatkist opende jacht op de illegale stokers van moonshine en op de mafia die erg groot geld mee verdiende. Het is ook tijdens die periode dat velen het verbod omzeilden door weekendtrips naar Mexico. Tijdens die periode ontstond in Tijuana trouwens ook de Caesar Salad (zie recept).

Om het einde van de drooglegging te herdenken hebben we voor een speciale cocktail gekozen. Aan de andere kant van de wereld, in Europa, schreef Ernest Hemingway in 1932 het boek ‘Death in the Afternoon’, een non fictieverhaal over de Spaanse stierengevechten. Zoals jullie waarschijnlijk weten bracht Hemingway het grootste gedeelte van zijn tijd door met drinken in bars en schreef hij tussendoor ook wel eens een boek. Death in the afternoon is niet alleen de titel van een boek maar ook van een sterke cocktail door Hemingway himself uitgevonden toen hij in Parijs verbleef. De cocktail is gemaakt op basis van Absint en ijskoude Champagne, geschonken in een champagneglas, waardoor je een soort lichtgroen, decadent en melkachtig bubbelend drankje verkrijgt.

einde-drooglegging

Hemingway was duidelijk een fan van absinthe. Ook ik ben altijd gefascineerd geweest door het verhaal van Absinthe. Absinthe komt oorspronkelijk uit Zwitserland en had een zeer hoog alcoholpercentage. Maar het was niet de alcohol die Absinthe beroemd (of berucht) maakte maar de ingrediënten: anijs, venkel en artemisia absinthium, die thujon zou bevatten. En deze organische verbinding werd nu precies verantwoordelijk geacht voor de psychedelische effecten die Absinthe drinkers meemaakten en die leidden tot geweld, moorden en naakt rondlopen. Met als gevolg dat Absinthe verboden werd.

Thujon werkt wel op de neurotransmitters in de hersenen en het gehalte in Absinthe en vermout is daarom door de Europese Unie aan banden gelegd, maar zou nu toch niet verantwoordelijk zijn voor alle onheil dat door Absinthe werd aangericht. In ieder geval, Absinthe is terug vrij te verkrijgen in de handel.

Wat heb je nodig?

  • Champagneglas type flute
  • Absinthe 55°
  • Champagne Brut, koud

Hoe maak je het?

Absinthe is straf spul. Tijdens de voorbereiding van dit artikel heb ik de cocktail uitgeprobeerd met zowel Absint van 55 en 68 graden. Ik was al redelijk Absente minded met de versie van 55 graden. Ik heb ook een beetje met verschillende types champagneglazen gespeeld maar een flute was voor mij de beste keuze, omdat het eerst en vooral heel feestelijk is, maar de lange kelk met hoge voet zorgt er ook voor dat het je glas bij de steel kan vasthouden en de inhoud beter kan bekijken. Want naast de smaak is er ook het visuele effect van deze cocktail, namelijk deze toch wel speciale en spontane emulsie van absinthe met de koude champagne waardoor je dat lichtgroene effect krijgt.

Vul dus de bodem van een champagneglas met een shot absinthe en giet er de koude champagne op (verhouding ongeveer 1 op 4).  Bij het originele recept van Hemingway stond een voetnoot dat je er zo 4 tot 5 traag moest drinken. Niet aan te raden!

Boek suggestie: The Paris Wife door Paula Maclain

NM.