Tag Archives: coulis

Panna cotta met een coulis van kaki

De kakiboom komt van nature voor in de Himalaya en in de bergen van Myanmar, Thailand, Indochina, Korea en Japan. Wereldwijd wordt de vrucht gekweekt in de subtropen en in de tropen hoger dan duizend meter. De kaki is de nationale vrucht van Japan, maar het is mogelijk dat de oorsprong ervan in China ligt, waar men hem ‘Chinese pruim’ noemt, vandaar soms ook de naam ‘kakipruim’. De bekendste soorten zijn de sharonvrucht (de in Sjaron in Israël geteelde kaki) en de persimmon.

Deze kleurrijke vrucht, afkomstig uit Azië, is alomtegenwoordig in de winter. We combineren deze oorsterse vrucht met een klassieker uit de de Italiaanse keuken, de panna cotta. Het moet dus niet altijd een coulis van rood fruit zijn.

Wat heb je nodig?

  • 2 kaki’s
  • 50 cl vloeibare room
  • 1 vanillestokje
  • 100 gram suiker
  • 3 EL vloeibare honing
  • sap van 1 citroen
  • 2 blaadjes gelatine

Hoe maak je het?

Laat de gelatine weken in een kom met koud water.

Breng de room aan de kook met de (poeder)suiker. Leg het vanillestokje op een snijplank en snij het stokje overlangs door. Schraap vervolgens de zwarte vanille zaadjes, ook wel merg genoemd, met het mesje uit het stokje en voeg dit bij de room.

Giet de gelatine af en roer deze door de hete vloeistof. Meng goed en verwijder het vanillestokje. Laat afkoelen.

Schil de kaki’s en snij ze in stukjes. Doe ze in de blender met de honing en 3 EL citroensap.

Giet een beetje persimmoncoulis op de bodem van 4 glazen en zet deze 10 minuten in de vriezer. Vul aan met de afgekoelde room. Zet de glazen minimaal 4 uur in de koelkast voordat je opdient.

Serveer met de rest van de kaki coulis ernaast.

NM.

Pittige Gazpacho van Pruimen

7090

Pruimen – en dat weten we al een tijdje – zijn het nieuwe superfruit. Ze zijn heel gezond, bevatten heel veel anti-oxidanten en weinig of geen calorieën of vet. Maar je mag ze niet pellen want al deze supergezonde stoffen zitten namelijk in de schil.

Deze hele lekkere vruchten zijn typisch voor het einde van de zomer en de herfst. Het is puur persoonlijk maar het is één van die vruchten waar ik kan blijven van eten. En ik vind de pruimen met die mooie purperen kleur en zijn verschillende schakeringen heel mooi.

We speelden met het idee om eens iets speciaal te doen met pruimen en niet het klassieke konijn met pruimen en na wat zoeken in onze archieven en wat experimenteren kwamen we uit bij deze kruidige gazpacho. We begonnen met het testen van een pruim, want vooraleer we konden beginnen, moest ik weten hoe sappig en hoe zoet of zuur de pruimen waren, want dit zou de richting van het recept bepalen. En zo kwamen we uit bij de gazpacho. De pruimen waren heel sappig, zoet en slechts een beetje zuur dus kozen we voor een vanillestokje, wat steranijs, kruidnagels en kardemom om deze gazpacho op smaak te brengen. Tijdens het zoeken vielen we op een oud gezegde van Boerken Kevin (wie kent Boerken Kevin nog trouwens?), namelijk “Wie het zwijn voert met kaneel, is niet echt professioneel”, vandaar dat we er ook nog een kaneelstok hebben bijgedaan.

Ik heb eerst een poging gedaan om de pruimen te roosteren in de oven maar dat was geen groot succes. We kozen dan maar voor de “en papillote” techniek (al cartoccio in het Italiaans). Een niet zo voor de hand liggende techniek voor fruit, maar je krijgt wel een heel goed resultaat. De pruimen worden gestoomd tot ze zacht zijn, samen met de aromaten die al hun delicate smaken loslaten. Gewoon heerlijk.

7121

Wat heb je nodig?

  • ½ kilo pruimen
  • 50 gram suiker
  • 2 kaneelstokken
  • 2 stukken steranijs
  • 1 vanillestokje
  • 2 kruidnagels
  • 6 kardemompeultjes
  • 300 ml water

Hoe maak je het?

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Proef een pruim zodat je de sappigheid, zoetheid en zuurtegraad kan inschatten. De pruimen die ik gebruikt heb waren zoet met een lichte toets van zuur, dus heb ik de suiker beperkt tot 50 gram. Indien de pruimen nogal aan de zure kant zijn, mag je de hoeveelheid een beetje suiker verhogen. Maar je kan op het einde er ook nog altijd wat bijdoen.

Duw de vanillestok plat en snij deze over de lengte in zodat je er gemakkelijk de zaadjes kan uitschrapen. Snij de pruimen in twee helften en verwijder de pitten. Doe alle ingrediënten in een kom en meng goed dooreen.

Neem een grote ovenschaal en bakpapier. Bereid een vel bakpapier dat groot genoeg is voor de pruimen. Giet er de alles op uit en vouw toe zoals een papillote. Zorg dat de zak goed verzegeld is. Zet de braadslede in de voorverwarmde oven en bak gedurende 30 minuten tot de pruimen zacht zijn. Haal uit de oven en laat afkoelen.

Vis er al de aromaten uit en giet de pruimen en het vrijgekomen sap in een blender. Pulseer tot je een hele gladde puree hebt. Zet de blender nu op de laagste stand en giet er het water in een fijn straaltje in, tot je de gewenste dikte hebt verkregen.

Giet nog eens door een fijne zeef en laat afkoelen in de koelkast tot je klaar bent om op te dienen.

Variaties

Zoals je kan zien op de foto’s heb ik de gazpacho geserveerd in een klein glaasje met een blaadje munt en in een iets dikkere versie als een coulis met een bol roomijs erbij. Vervang de munt eventueel door een paar blaadjes estragon. Je kan van deze gazpacho ook zeer snel een granita maken.

NM.

De perfecte panna cotta

0019

Panna cotta behoort samen met tiramisu tot de populairste Italiaanse desserts. Desserts gemaakt van melk en room vind je in veel keukens terug en de verschillen zijn soms zeer klein: posset (zie recept), manjar blanco, de Engelse blanc-manger (koemelk en gebonden met maïzena) enzoverder, terwijl de echte panna cotta uit Piemonte gemaakt is met room en gelatine.

Panna cotta of gekookte room  is een elegant dessert met een fluwelen textuur, gemaakt door melk, room en suiker te laten opkomen, er dan gelatine bij te doen, in vormpjes gieten en in de ijskast te laten opstijven. Het wordt veelal geserveerd met één of andere coulis en vers fruit. Gemakkelijk te maken dus.

Maar niet alles is wat het lijkt, zoals met vele eenvoudige recepten. De smaak en de textuur moet echt zeer goed zijn, want je kan je niet verstoppen. Je kan dus snel en zonder al te veel moeite een goede panna cotta maken, maar wil je nog een stapje verder gaan dan zal je moeten experimenteren met de verhoudingen en de soorten room omdat dit de textuur gaat veranderen (rijker, romiger, lichter, …).

Aroma’s

Nog een woordje over aroma’s. De regel is dat als je er een aroma aan toevoegt, het delicaat en subtiel moet zijn. Het meest gebruikte aroma in panna cotta is een vanillestokje, maar je kan ook rozenwater, saffraan, karamel of de zeste van een citroen toevoegen. Laat de vanillestok een tiental minuten trekken in je mengsel, maar snij natuurlijk eerst de vanillestok open en schraap het vanillemerg er uit omdat dit er ook in moet.

Ook een vleugje alcohol kan, zoals bijvoorbeeld amaretto of cognac. Voeg dit echter toe op het einde wanneer het mengsel al iets afgekoeld is en begint op te stijven (geleren), of de smaak zal verdampen.

0029

Wat heb je nodig? Voor 6 personen

  • 4 blaadjes gelatine (zie artikel)
  • 350 ml dubbele room (zie hier voor tip)
  • 100 gram suiker
  • 350 ml volle melk
  • 1 vanille stok

Hoe maak je het?

Week de gelatineblaadjes in een kom met wat koud water.

Giet de room en de melk in een pan, voeg er de suiker bij verwarm op een zacht vuurtje al roerend tot de suiker is opgelost, tot net aan de kook. Neem de pan van het vuur en laat afkoelen.

Knijp de gelatine uit en roer deze in het lauwe roommengsel tot het opgelost is. Roer af en toe eens om.

Giet door een fijne zeef in de vormpjes. De gelatine zal nu zijn werk doen. Laat de vormpjes ongeveer 4 uur of een nacht in de koelkast rusten.

Tot zover ging alles zeer goed: maximum 15 minuten voorbereiding en een nachtje rusten, dus een dessert dat je gemakkelijk op voorhand kan maken.

Nu komt voor velen echter het moeilijkste deel: de panna cotta’s omdraaien op een bord. Je recept zal waarschijnlijk zeggen dat je potjes eerst een korte duik in kokend water moeten maken en dat je de inhoud met een mes moet losmaken. Spijtig genoeg en zeker in momenten van stress werkt dit niet, met als resultaat, verbrande vingers.

Een paar tips om dit te vermijden. Gebruik geen vormpjes met al te dikke randen. Vooraleer je de potjes vult, wrijf ze even in met een neutrale en smaakloze olie, dat helpt bij het losmaken. Ten tweede, vul de potjes tot bovenaan, dat helpt ook bij het losmaken, maar vooral bij het plaatsen op het bord. Om dit te vermijden kan je de panna cotta ook in mooie vormpjes maken en ze er helemaal niet uithalen.

Serveer de panna cotta bijvoorbeeld met wat vers rood fruit, dit zorgt voor een scherp contrast. Ik heb de panna cotta met lemon curd (zie recept) en met honing en pistachio noten geserveerd.

NM.

Snelle braambessen en appelcake

6202

Ik realiseerde me gisteren dat je na 11 oktober geen braambessen meer mag plukken, dus ga ik snel nog even dit recept posten. 11 oktober is Michaelmas dag volgens de oude kalender – de dag van Michel of Michael en de overlevering wil dat de duivel die dag uit de hemel werd gegooid en in een braambesstruik viel. Volgens de folklore zou hij uit woede op de braambesstruik gespuwd of geplast hebben, vandaar dat je geen braambessen meer kon gebruiken. Ik was eigenlijk verbaasd om te zien dat deze dag nog in vele landen in ere gehouden wordt. In de moderne kalender valt de dag van Michel of Michael op 29 september.

Braambessen vallen, net als frambozen,  onder de categorie zachtfruit of kleinfruit, dat groeit op stekelige heesters, vandaar waarschijnlijk de woede van de duivel.

We gebruiken de braambessen in combinatie met appel om er een typische teatime cake van te maken, in combinatie met zachte spekjes, een soort marshmallows waarin we een coulis van braambessen hebben verwerkt, zodat ze een gemarbreerd effect hebben.  Je kan er geroosterde amandelschijfjes in verwerken om een crunchy effect te krijgen.

Wat heb je nodig?

Voor de cake

  • 150 gram braambessen
  • 140 gram ongezouten boter
  • 140 gram lichtbruine basterd suiker
  • 100 gram zelfrijzende bloem
  • 100 gram amandelpoeder
  • 1 ei en 2 eigelen, opgeklopt
  • ½ theelepel vanilla extract
  • 1 theelepel bakpoeder
  • 1 theelepel nootmuskaat (liefst vers geraspt)
  • Ongeveer 200 gram in schijfjes gesneden appel (bij voorkeur Bramley)

Voor de braambesmallow

  • 30 gram braambessen
  • 100 gram kristalsuiker
  • 2 eiwitten
  • 1 theelepel vers geperst citroensap
  • 1 eetlepel geroosterde amandelschilfers
  • Poedersuiker, voor de versiering

8075Hoe maak je het?

We beginnen met de coulis van braambessen die we door de lichte meringue gaan mengen. Doe de bessen en 1 theelepel water en suiker in een kleine pan en zet op een laag vuur. Laat even doorwarmen en pureer de bessen tot een coulis. Laat afkoelen.

Verwarm de oven voor op 160 graden. Ik heb een vierkante cakevorm van 23 cm gebruikt. Gebruik bakpapier op de bodem en de zijkanten en vet in waar nodig.

Klop de boter met de suiker op. Neem de zachte boter en snij die in blokjes. De boter mag in een grote mengkom. Voeg er de suiker aan toe. Klop zacht op tot de boter met de suiker vermengd en is en verhoog het ritme tot je een lichte romige massa hebt. Dan mogen de eieren er bij en het vanilla extract. Na de natte ingrediënten is het de beurt aan de droge: de bloem, het amandelpoeder, bakpoeder, nootmuskaat en een snuifje zout mogen er nu onder gespateld worden. Het resultaat is een redelijk dik beslag.

Deze mag je in de cakevorm gieten. Verdeel de appelschijfjes over het deeg, evenals de braambessen. Het deeg mag nu in de oven. Bak in het midden van de oven gedurende ongeveer 45 minuten of tot een tandenstoker er proper uit komt. Haal uit de oven, maar zet de oven niet af.

We gaan nu de spekjes maken, een variante van de marshmallows. Je hebt een spuitzak met een grote spuitmond nodig. Klop de eiwitten met het citroensap en een snuifje zout stijf. Doe er de suiker, één eetlepel per keer bij. Goed opkloppen tussen elke lepel suiker. Het resultaat is een stijve, glanzende meringue. Giet er de afgekoelde braambescoulis over en schep dit alles, zonder te mengen in de spuitzak. Spuit ongeveer 20 hoopjes ter grootte van een walnoot op een bakplaat, bestrooi met geroosterde amandelschijfjes en bak af in de oven, ongeveer 10 tot 12 minuten. De spekjes zullen net genoeg ‘gezet’ zijn. Laat 30 minuten afkoelen op de bakplaat en daarna op een rooster.

Snij de cake in stukken, bestuif met poedersuiker en werk af met een spekje.

NM.