Tag Archives: confituur

Burrata met venkelconfituur

Burrata is fotogeniek én superlekker!

Dit recept is eenvoudig uit te voeren, maar het is ongelooflijk lekker en zal zeker indruk maken op uw familie en vrienden. Je kan het als voorgerecht serveren of als aperitiefhapje.

Venkel is zeer gezond en bevat weinig calorieën. Het is een vetvrije groente en een goede bron van mineralen. Maar vooral, venkel bevordert de spijsvertering en verdrijft het hongergevoel. Je kan zowel de naar anijs smakende knol gebruiken maar ook de stelen en het loof, bijvoorbeeld als garnituur.

Van de venkel maken we een confituur en die serveren we met burrata, superlekker en ook heel fotogeniek. Je kent het wel, het moment waarop het mes de mozzarella wegsnijdt en een dikke berg stracciatella en room vrijgeeft. Burrata in combinatie met verse rijpe tomaten en een scheutje olijfolie … er is niets beters.

Wat heb je nodig?

  • 500 gram venkel
  • 500 ml azijn (chardonnay, appel, witte balsamico, …)
  • 500 gram suiker
  • burrata
  • olijfolie
  • baguette

Hoe maak je het?

Venkelconfituur

Snijd eerst de groene stelen, eventuele bruine delen en een reepje van de onderkant af. Het fijne groen kun je apart houden als garnering. 

Snijd de bol in dunne plakjes van ongeveer 2 mm dik (bij voorkeur met een mandoline).

Meng in een pan de suiker en azijn. Breng zachtjes aan de kook en laat de suiker oplossen. Verhoog het vuur en reduceer de vloeistof tot ¼ van het oorspronkelijke volume en voeg vervolgens gesneden venkel toe.

Kook op hoog vuur, onder voortdurend roeren om te voorkomen dat de suiker aanbrandt. De venkel is klaar als hij er glazig uitziet en je een plakkerige, confituurachtige consistentie hebt.

Haal de venkel uit de pan en zet weg in de koelkast om af te koelen.

Afwerking

Nappeer wat van de venkelconfituur op een bord. Leg er een stukje burrata bij. Werk af met wat groen van de venkel en een fijn straaltje olijfolie. Strooi er wat grof zeezout over en serveer met geroosterd stokbrood.

NM.

Confituur van Bacon

Bacon Jam: mijn favoriete fingerfood

Confituur van bacon diende voor mij het volledige gamma van smaken hebben: wat zoet, wat zout, wat gerookt en wat pikant. Dit zou voor mij dicht bij umami zijn. Na wat recepten te hebben samen gezocht vond ik er geen enkel dat daaraan voldeed. Dan maar een basisrecept proberen samen te stellen en de ingrediënten er bij passen die voor mijn smaak een perfecte confituur van bacon zouden benaderen.

Ik heb een aantal personen laten blind proeven en die wisten niet waar ze het hadden, ook omdat je deze textuur niet met spek associeert en ook omdat de verschillende smaken hun werk doen en de pure smaak van spek wat zullen maskeren. Maar ze waren wel unaniem dat het lekker was.

De eerste stap was de witte labojas aantrekken want het werd een dagje experimenteren.

Het basisingrediënt is natuurlijk spek. We kozen voor een mooi stuk gerookte spek. De andere ingrediënten voor de basis zijn ajuin, look en ciderazijn.

Uiteindelijk kwamen we uit bij maple syrup, een scheutje Jack Daniel’s Tennessee Whiskey, een niet typische bourbon whiskey waarin ook wat maple syrup verwerkt is, komijnpoeder en wat rode chilipeper (een mengeling van chipotle en ancho chili). Verder hebben we er ook een kopje espresso en wat bruine suiker (voor de karamelisatie) bijgedaan. Niet zo heel vreemd omdat vele van deze ingrediënten ook in rubs gebruikt worden.

De uiteindelijke versie zoals hieronder beschreven is heel lekker en kan je gewoon bij het ontbijt serveren op toast, of als aperitiefhapje of bij gegrild of geroosterd vlees.

Wat heb je nodig?

  • ½ kilo gerookte spek
  • 1 ajuin
  • 4 teentjes knoflook
  • 1/4 cup ciderazijn
  • 1 espresso
  • 1/4 cup bruine suiker
  • 1/4 cup maple syrup
  • 1/4 cup Jack Daniel’s whiskey
  • 1 EL chilipepervlokken
  • 1/2 theelepel komijn
  • Eventueel wat vers gemalen zwarte peper

Hoe maak je het?

Snij de gerookte spek in kleine stukjes en bak deze in een pan met zware bodem op een middelhoog vuur. Ik heb hiervoor geen vetstof gebruikt en het vet van de spek zijn werk laten doen. Roer af en toe om. Wanneer de stukjes krokant beginnen te worden, ben je klaar. Giet het overtollige vet weg, maar hou ongeveer een eetlepel over.

Voeg er nu de fijn gesnipperde ajuin bij en laat deze onder voortdurend roeren zacht worden. Dit zal ongeveer 5 minuten duren. Nu mag de fijn gesneden look er bij. Deze laten we maximum één minuutje mee bakken. De ajuin en de look mogen niet verbranden. Verlaag desnoods je vuur.

We gaan de inhoud van de pan nu blussen met de vloeibare ingrediënten, te beginnen met de ciderazijn, de espresso en de whisky. Verlaag het vuur en doe er nu de zoete bestanddelen bij: maple syrup en de bruine suiker. Deze moeten bij het inkoken voor de zoete toets en voor het stroperige effect van je confituur zorgen.

Als laatste mogen de kruiden erbij die voor het pittige en pikante effect gaan zorgen, namelijk de gedroogde rode chilivlokken en het komijnpoeder.

Laat dit nu minstens een uur sudderen of tot je een stroperige consistentie ziet. Je confituur is klaar. Haal van het vuur en laat wat afkoelen. Giet de massa in een blender en pureer tot je de juiste textuur hebt (niet te dik en niet te glad).

Je kan dit makkelijk tot 4 weken in de koelkast bewaren.

NM.

Popovers: de regel van 3

nullam-microwaveum-1733

Als je de tijd hebt of de tijd neemt om er van te genieten is er niets beter dan een lekker ontbijt. Ook voor diegene die het moeten klaarmaken is het leuk om eens wat variatie in het ontbijt te steken, zeker als je wat meer tijd hebt zoals in het weekend, in verlofperiodes of voor speciale dagen. Het mag ook eens iets wat anders zijn. Je kan in vroegere artikelen van Nullam al een aantal van die lekkere ideetjes vinden en voor vandaag hebben we popovers gemaakt. Geen paniek, ze zijn snel klaar en je hebt er geen speciale ingrediënten voor nodig, in ieder geval niets wat je normaal niet in huis hebt. Het is terug een voorbeeld van ‘less is more’, weinig ingrediënten en veel smaak en we respecteren ook de ‘fast’ in breakfast, want de popovers staan na goed 25 minuten op tafel. Warme popovers zijn heerlijk met een lekkere zelfgemaakte confituur of marmelade.

Waar komen ze vandaan?

Ik vond geen vertaling voor popover maar dat kan aan de oorsprong van het gerecht te wijten zijn. Het is namelijk ontstaan in de VS ergens in de 19de eeuw (de eerste referenties in kookboeken dateren ergens van rond 1850). Het zijn inderdaad de pioniers die uit Engeland kwamen die popovers op de culinaire kaart hebben gezet. Als je de lijst van de ingrediënten bekijkt en de wijze waarop het wordt klaargemaakt zijn er inderdaad gelijkenissen met “Yorkshire pudding” (die ook al veel langer bestaat), maar de hoeveelheden zijn niet juist. Het zou eigenlijk wel een door de oorspronkelijke pioniers verbasterde versie van kunnen zijn, maar dat is voer voor historici.

Voor mij vertegenwoordigt de popover één van de dingen die zo leuk zijn aan koken: weinig en eenvoudige ingrediënten en een grote metamorfose in korte tijd. Het slappe deeg zal in een hete oven snel beginnen rijzen tot goed over de vormpjes, vandaar de naam popovers. Gebruik een metalen muffinvorm of een vorm voor Yorkshire pudding maar geen silicone.

nullam-microwaveum-1720

Wat heb je nodig? Ongeveer 6 popovers

  • 1 ei
  • 250 ml melk
  • 120 gram bloem
  • ½ theelepel zout
  • Een bakvorm

Hoe maak je het?

Terwijl je het deeg maakt, laat je de oven voorverwarmen op 225 graden. Doe de bloem met het zout in een kom. In een andere kom doe je de melk en het ei, dat je lichtjes opklopt tot ze goed gemengd zijn. Voeg dan droog en nat bij elkaar en meng tot je een slappe deeg hebt.

Gebruik een popoverpan of metalen muffinvorm. Giet in elk individueel vormpje een klein beetje warme gesmolten boter. Giet nu je deeg in de vormpjes tot ze ongeveer voor ¾ gevuld zijn. Zet alles in de oven en wacht ongeveer 25 tot 30 minuten, en je popovers zijn klaar.

Warm serveren.

NM.

Marmelade

1974

National Marmalade Week

Op zaterdag 2 maart ging in het Verenigd Koninkrijk de National Marmalade Week week van start, dit voor het 8ste jaar op rij. De Dalemain Marmalade Awards & Festival loopt van 2 tot 9 maart in het wondermooie en idyllische Lake District in Cumbria. Een week die volledig in het teken staat van confituur en marmelade, één van de culinaire iconen van het VK.

sidebar_Marmalade_AwardsNaast het in ere houden van een traditie gaat de opbrengst van dit event naar een goed doel (Hospice at Home & Action Medical Research). Het thema dit jaar is ‘Go Orange‘, en er wordt gevraagd aan restaurants en deelnemers om iets te doen rond de befaamde orange marmalade.

Dit evenement promoot het zelf maken van authentieke, lekkere en goed kwaliteit marmelade en alles daar rond, zowel voor de industrie als voor families, kinderen, kookscholen en kookclubs, enzovoort. Verschillende prijzen zullen worden uitgereikt, onder andere voor de meest originele marmelade die van generatie tot generatie werd doorgegeven. De jaarlijkse Awards zijn niet gericht op de industrie maar op iedereen die een lekkere confituur of marmelade kan maken. De toegang is volledig vrij en het is een echt familieuitstapje. En ben je niet echt geïnteresseerd in marmelade kan je nog altijd het mooie Dalemain Mansion en de historische tuinen bezoeken (zie de website).

http://www.dalemain.com/mansion.htm

Het woord marmelade zelf komt van het Portugese marmelada, wat confituur van quince (marmelo) betekent. De eerste marmelade van appelsien stond al in 1677 in een kookboek uit Engeland beschreven, want dat land heeft natuurlijke een grote en lange confituurtraditie. Toen werd het nog niet als beleg gebruikt, maar eerder een aanvulling van rijstpudding of beenmerg. Pas veel later werd het een beleg voor krokante toast. En dat is mijn favoriete ontbijt: een heerlijk ruikende espresso met krokante, knapperige toast, belegd met marmelade van sinaasappel. De dag zo beginnen is een waar plezier.

NM.