Ik vraag me soms af wat er door het hoofd van uitvinders gaat op het ogenblik dat ze de beslissende doorbraak voor hun uitvinding doen. En die ongelofelijke vastberadenheid om na weken, maanden en jaren tevergeefs te proberen en telkens opnieuw de moed vinden om opnieuw te beginnen. Op 4 augustus 1693 kwam Dom Pierre Pérignon de kelder van de abdij binnen en zag dat er schuim op zijn flessen stond. Hij had eindelijk een manier gevonden om de wijn uit de Champagnestreek te doen mousseren. Het verhaal gaat dat hij de volgende woorden zou uitgesproken hebben: “kom snel, ik proef de sterren”.
De champagne was geboren. Zijn eerste flessen sloot hij af met houten pennen met een trekhaak er aan en verzegeld met was. De flessen champagne werden in die tijd zeer voorzichtig getransporteerd, in stro gelegen en met de kruiwagen vervoerd, want door de druk van de kooldioxide schoten die pennen bij de minste verplaatsing uit de fles. Hij moest dus een andere oplossing vinden. Na wat experimenteren met andere afsluitdoppen kwam hij op het idee om de doppen vast te maken met een touw van hennep. Deze methode bleek te werken maar was zeer arbeidsintensief en niet heel praktisch. Sommige fabrikanten vervingen de hennepkoordjes door iets steviger (ijzer)draadjes, waardoor men een betere afsluiting van de fles kreeg maar dat leverde dan weer problemen bij het ontstoppen omdat er een speciale tang voor nodig was. Om zich niet meer te kwetsen bij het ontstoppen van de champagneflessen werd er dan maar een ring gemaakt in de ijzerdraadjes en werden voorgevormde draadjes gebruikt. Aan deze ring werd vaak een loden pastille gehangen met het woord champagne er in gegraveerd.
Toen de doppen al iets beter op de flessen bleven zitten was het probleem nog niet opgelost want de opgebouwde druk zocht dan maar een andere uitweg, namelijk via het zwakste deel van de fles, de bodem. Champagne maken en drinken in die tijd was een bezigheid met groot gevaar voor lijf en leden want ofwel knalde er een houten dop uit de fles ofwel de glazen bodem.
Dom Pérignon, een topchampagne bestaat nog steeds en behoort tot het champagnehuis Moët et Chandon. Ter ere van Dom Pérignon stellen we jullie deze cocktail voor, op basis van aardbeienpuree, Campari, vlierbloesemlikeur en champagne. Maar je kan de cocktail evengoed met Prosecco maken. Een schitterende cocktail waarmee je zeker gaat scoren bij je gasten: de zoete aardbeienpuree gecombineerd met de licht bittere Campari, de typische smaak en aroma van St. Germain (bloemen, peer, lychee en citrus) en de droge sprankelende Prosecco. Een topcocktail, ideaal om het feest te beginnen.
Wat heb je nodig? voor 6 cocktails
- 300 gram aardbeien
- 6 suikerklontjes (optie)
- 3 shots vlierbloesemlikeur (St. Germain)
- 3 shots Campari
- 1 fles Prosecco
Hoe maak je het?
Zet de champagneglazen, bij voorkeur flutes in de koelkast. Verwijder de groene steeltjes van de helft van de aardbeien en pureer ze. Filter de puree zodat je gaan zaadjes meer over hebt.
Wanneer het tijd is om de cocktails op te dienen leg je een suikerklontje op de bodem van elk glas. Dit hoeft niet, het maakt de cocktail enkel een beetje zoeter. Neem je jigger en giet ½ shot St. Germain Elderflower likeur in elk glas, gevolgd door ½ shot Campari. En een half shot aardbeienpuree.
Vul aan met de Prosecco en geef er de overblijvende aardbeien bij.
NM.
Negrita Dark Rum heeft gerijpt op eikenhouten vaten. Daaraan heeft deze rum zijn complexiteit en diepte aan te danken. Negrita rum heeft een gouden kleur. De zoete aroma’s van eikenhout, kruiden en citrus gaan we combineren met Florio di Marsala Ambra Dolce. Marsala is een versterkte wijn uit het stadje Marsala op het eiland Sicilië. Marsala, de gouden brug tussen oost en west, werd door Cicero “splendidissima urbs” genoemd omwille van de mooie villa’s openbare gebouwen. Marsala wijn bestaat in 3 tinten: goudgeel (Oro), amberkleurig (Ambra) en robijnrood (Robino) en 3 smaken droog (secco), halfdroog (demisecco) en zoet (dolce). Deze laatste, de zoete versie, gebruiken we natuurlijk om 
