Tag Archives: clafoutis

Clafoutis met prei, gerookte zalm en Gruyèrekaas

Wat is een clafoutis?

Clafoutis is een typische bereidingswijze uit de Limousin, die bestaat in zoet maar ook hartige versie (klik hier voor een clafoutis van bloedworst en appelen). Een clafoutis is geen taart maar is meer een soort veredelde pannekoek. Clafoutis is een woord uit de Limousin en is afgeleid van “claufir” en betekent zoveel als ‘volledig vullen’. En dat gaan we ook doen. We schikken ons basisbestanddelen in ovenvaste schotels en vullen deze dan verder op met het deeg. 

Een hartige clafoutis

We maakten ooit een clafoutis van bloedworst en golden delicous appel. Met dit hartig recept herontdekken we de hartige clafoutis, want normaal maken we zoete clafoutis (zie recept onderaan).

Dit is een warm comfort food gerecht om deze winter te proberen. Je maakt dit recept voor 4 personen in nog geen 20 minuten.

Dit kan als voor- of hoofdgerecht of zelfs aperitiefhapje en is ook een leuk idee voor een brunch.

Wat heb je nodig?

  • 200 gram gerookte zalm
  • 4 eieren
  • 120 g Zwitserse Gruyère AOP
  • het wit van 4 stelen prei
  • 3 eetlepels bloem
  • 20 cl room
  • 20 cl melk
  • Zout en peper

Hoe maak je het?

Verwarm de oven voor op 200 graden. Snij ondertussen het wit van de prei in kleine stukken. Laat deze even smelten in een pan met een beetje olijfolie. Klop intussen de eieren los met de bloem, room en melk. Kruiden met zout en peper. Rasp de kaas. Beboter vier clafoutisvormen en giet het preimengsel erover. Snijd de gerookte zalm in reepjes en verdeel over het preimengsel. Bedek met clafoutisdeeg en werk af met Gruyèrekaas.

Bak gedurende 35 minuten in de oven. Serveer er een lekkere gekoelde wijn bij.

NM.

Far Breton met Pruneaux d’Agen

Het is mottig weer en we zitten voor de tweede keer in semi-lockdown, dus gaan we bakken. Deze keer kozen we voor een gerecht uit Bretagne, namelijk de Far Breton. Deze Bretoense pruimentaart serveer je bij de koffie.

In Bretagne ontkom je niet aan dit klassieke en heel geliefde dessert, en iedere Bretoen heeft wel zijn eigen versie. Maar deze recepten hebben wel één ding gemeen: nooit de oven open doen tijdens het bakken, want anders valt je Far in elkaar.

Een Far Breton lijkt een beetje op een clafoutis (zie recept) kwa textuur. Maar een far is iets zwaarder en wordt met pruimen (Pruneaux d’Agen) gemaakt in plaats van van kersen. De echte naam in het Bretoens is farz fourn en Far is latijns voor tarwe.

Meestal hebben ze ook wel ergens een grote pot met pruimen op eau-de-vie, Calvados of Armagnac in de keuken staan. Die kan je ook gebruiken, maar ideaal zijn gedroogde ontpitte pruimen die we laten opwellen in een alcohol naar keuze.

Wat heb je nodig?

  • 1 liter ml volle melk
  • 200 gram bloem
  • 200 gram suiker
  • 4 eieren
  • snuifje zout
  • 50 gr (gesmolten) boter
  • rum, eau-de-vie, armagnac of calvados
  • 200-300 gram Pruneaux d’Agen – ongeveer 15 – of andere gedroogde pruimen zonder pit

Hoe maak je het?

De pruimen minstens een dag van tevoren laten wellen in een schaaltje alcohol.

Oven voorverwarmen op 180° graden.

De melk lichtjes laten opwarmen. De bloem en de suiker in een mengkom doen en in het midden een kuiltje maken. De eieren er één voor één bijdoen en goed mengen met een houten lepel. Giet daar de lauwe melk en heel goed mengen.

Beboter een ronde of rechthoekige ondiepe ovenschaal (ca 25cm diameter en 5cm diep). Verdeel de uitgelekte pruimen over de bodem en giet het beslag er op. Leg daar wat stukjes koude gezouten boter op en zet weg in de oven.

In ongeveer 50 minuten goudbruin bakken in de oven.

Warm serveren met poedersuiker indien als nagerecht, of serveer koud als taart.

NM.

Gazpacho van abrikozen

4520

Je moeder heeft het je ooit gezegd in een zoveelste poging om je groenten te doen eten dat wortelen zeer belangrijk waren voor je zicht. Ze had wel gelijk omdat wortelen onder andere veel bètacaroteen bevatten. Maar ook abrikozen bevatten heel veel bètacaroteen en Vitamine A, die goed zijn voor je arendsogen. Daarnaast bevatten ze grote hoeveelheden vezels, Vitamine C en potassium, kortom alles dat goed voor je is.

Het ei van de zon

De abrikoos is die mooie oranje of zelfs bijna rode vrucht die het begin van de zomer inluidt. De Persen noemden de abrikoos “het ei van de zon”. Ze zijn familie van de perzik, hebben een zacht veloeren vel met een sterk aroma, zijn niet overdreven sappig maar hebben een zachte textuur en zoete smaak.

Abrikozen bestaan al duizenden jaren in China en zijn tot bij ons geraakt via Armenië, vandaar ook de echte naam Prunus armeniaca. Het zijn de Romeinse legioensoldaten die ze hebben meegebracht en inde Romeinse en mediterrane keuken hebben geïntroduceerd. In die tijd werden abrikozen enkel voor het eten gegeten omwille van de medische kwaliteiten en ze zijn pas veel later verschoven naar desserts.

Grote producenten van abrikozen zijn Italië (l’albicocco) en Frankrijk, waar de teelt van abrikozen geconcentreerd is in de Roussillon rond het stadje Rivesaltes, dat al 40 jaar een groot evenement rond de abrikoos organiseert. De apricot Rouge de Roussillon, één van de oudste en betere variëteiten, wordt maar op kleine schaal geteeld terwijl diegene die we meestal in de winkel terugvinden de Royal Roussillon is.

Maar veruit de grootste producent ter wereld van abrikozen is de streek rond Malatya inTurkije. De burgemeester van Malatya Ömer Faruk Öz was onlangs wereldnieuws want hij was er als de kippen bij om een doos van de beste abrikozen te laten leveren bij Angelina Jolie, na haar dubbele mastectomie. Dat abrikozen medische kwaliteiten hebben is gekend (vermindering van hartkwalen en leveraandoeningen) maar recente studies tonen aan dat ze ook Vitamine B17 en Amygdaline bevatten, die zeer efficiënt zijn in kankerbestrijding.

Malatya promoot al tientallen jaren de abrikoos die prominent aanwezig is in de Turkse keuken, onder andere door het Apricot Film Festival (elk jaar in juli). Daar kan je geen Gouden Palm winnen maar wel – hoe toepasselijk – een Gouden Abrikoos (trouwens ook de naam van het grootste hotel in Malatya).

We maakten vroeger  al een tarte tatin en clafoutis van abrikozen en rozemarijn, deze keer een verfrissend aperitiefhapje, een gazpacho van abrikozen.

Wat heb je nodig?

  • 600 gram abrikozen
  • Vers geperst sap van 1 citroen
  • 30 gram suiker

Hoe maak je het ?

Abrikozen rijpen niet verder nadat ze geplukt zijn en bewaren ook niet zo lang. Koop ze dus op het juiste moment. Was de abrikozen eerst. We gaan de pit verwijderen door met een mes langs de natuurlijke lijn van de abrikoos te gaan, geef er dan een korte draai aan en verwijder de pit. Als je de abrikozen niet onmiddellijk gaat gebruiken, besprenkel ze dan met wat vers citroensap, zo blijven ze mooi hun kleur behouden.

Giet 30 cl water in pan met dikke bodem, voeg er de suiker bij en breng aan de kook. Eens het water kook verminder je het vuur en mogen de halve abrikozen erbij.

Zet het deksel op de pan en laat ongeveer 30 minuten sudderen. Roer af en toe eens om.

Haal van het vuur en laat afkoelen. Giet er het sap van 1 citroen bij en giet dit alles in de keukenrobot. Pulseer tot je een hele gladde massa hebt. Zet een paar uur weg in de koelkast.

Dien dit frisse aperitiefhapje op in kleine glaasjes (of verrine), al dan niet met een ijsblokje en versier met in julienne gesneden blaadjes munt.

NM.

 

Clafoutis van abrikozen

3722

Van 7 tot 14 juli loopt in Yerevan (Armenië) de zestiende editie van het GOLDEN APRICOT Yerevan International Film Festival. Malatya in Turkije en een deel van Armenië zijn veruit  de grootste producent ter wereld van abrikozen. Trouwens abrikozen zijn uit China bij ons geraakt via Armenië, vandaar ook de echte naam Prunus armeniaca. Abrikozen zijn prominent aanwezig in de Turkse keuken en ook Armenië doet zijn duit in het zakje om de abriokoos te promoten, door het organiseren van het  Golden Apricot Yerevan International Film Festival (elk jaar in juli, want dat is de periode van de abrikozen. Daar kan je geen Gouden Palm winnen, maar wel – hoe toepasselijk – een Gouden Abrikoos.  

Andere grote producenten van abrikozen zijn Italië (l’albicocco) en Frankrijk, waar de teelt van abrikozen geconcentreerd is in de Roussillon rond het stadje Rivesaltes, dat al 40 jaar een groot evenement rond de abrikoos organiseert. De apricot Rouge de Roussillon, één van de oudste en betere variëteiten, wordt maar op kleine schaal geteeld terwijl diegene die we meestal in de winkel terugvinden de Royal Roussillon is.

Het ei van de zon

De abrikoos is die mooie oranje of zelfs bijna rode vrucht die het begin van de zomer inluidt. De Persen noemden de abrikoos “het ei van de zon”. Abrikozen zijn de sterren van de zomerse keuken: in taarten, in carpaccio, in gazpacho, in sorbet, gegrild, in tajine, in tarte tatin, … en ga zo maar door. Je kan er echt alles meedoen. Wij maken er deze keer een clafoutis van, die zo in je picknick mand kan.

Wat is clafoutis?

Clafoutis is een typische bereidingswijze uit de Limousin, die bestaat in zoete maar ook in hartige versie (klik hier voor een clafoutis van bloedworst en appelen of deze clafoutis van kersen). Een clafoutis is geen taart, maar is meer een soort veredelde pannenkoek. Het woord clafoutis is afgeleid van “claufir” en betekent zoveel als ‘volledig vullen’. En dat gaan we ook doen. We schikken onze basisbestanddelen in ovenvaste schotels en vullen deze dan verder op met het deeg. Deze clafoutis van abrikozen maak je van start tot finish in minder dan dertig minuten. Geen springvorm gebruiken want het deeg loopt er zo uit.

Wat heb je nodig ? voor 6 personen

  • 500 gram niet te rijpe abrikozen
  • 60 gram boter en wat extra om je vorm in te vetten
  • 4 eieren
  • 25 cl volle melk
  • 125 gram poedersuiker
  • 40 gram bloem
  • 40 gram amandelpoeder
  • 100 gram amandelschilfers
  • 1 snuifje zout

3743

Hoe maak je het ?

Verwarm de oven voor op 210 graden.

Spoel de abrikozen af en snij ze in twee. Verwijder de kern. Laat de 60 gram boter smelten.

Gebruik de overige boter om je vorm (ik gebruikte een gietijzeren pan) in te boteren. Een tip: strooi wat suiker in je vorm. Deze zal tijdens het afbakken karameliseren en een stroperig korstje aan je clafoutis geven.

Neem een mengkom en klop de eieren op. Doe er een snuifje zout bij en giet er al kloppend de suiker bij. Dan mag je nu de bloem toevoegen (al strooiend). Blijf mengen. Nu is het de beurt aan het amandelpoeder. En als laatste mogen de gesmolten boter en de melk erbij. Goed blijven mengen tot je een glad beslag hebt.

Verdeel de abrikozenhelften over de bodem van je bakvorm, met de open zijde naar boven. Giet je beslag over de abrikozen. Verdeel wat kleine stukjes boter over de oppervlakte van je deeg en bestrooi met amandelschilfers.

De bakvorm mag nu in de oven. Haal de clafoutis uit de oven na ongeveer 40 minuten of tot het oppervlak mooi goudbruin is.

NM.

Clafoutis van kersen

4894

Het fruit waar ik naar echt uitkijk tijdens de zomer is de kers. Deze blinkende steenvrucht met zijn felrode kleur is een beetje het manusje-van-alles in de keuken, omdat je de kers kan verwerken in zowel cocktails, desserts (bvb zwarte-woud taart), hartige gerechten, sausen en vinaigrettes.

WK Kersenpitten spuwen

Samen met het verschijnen van de kersen in de winkels worden er natuurlijk ook allerlei evenementen georganiseerd met de kers in de hoofdrol, zoals het Wereldkampioenschap kersenpitten spuwen. Ik weet het, deze sport verdwijnt een beetje in de achtergrond door andere meer mediatieke megaevenementen zoals Wimbledon en de Ronde van Frankrijk, vandaar deze oproep aan Sporza en de grote sportkranten om toch wat meer belang aan deze unieke en vooral dopingvrije sport te hechten. Zoek het maar eens op, in juli worden verschillende kampioenschappen kersenpitten georganiseerd, onder andere in Nieuw-Zeeland, Canada en de Verenigde Staten, dus de sport leeft. Eau Claire, een 656 inwoners tellend stadje in de staat Michigan, is al jaren de organisator van de Wereldkampioenschappen kersenpitten spuwen, telkens in de maand juli.

Cherry Pit Spit

Het huidige wereldrecord, 29,12 meter werd in 2004 in Eau Claire gevestigd door een zekere Brian “Young Gun” Krause. Diezelfde dag – hij was in bloedvorm – spuwde hij nog eens 33,62 meter ver in de freestyle competitie.

Echt zonde dat deze sport onopgemerkt voorbijgaat. Ik was zodanig gefascineerd bij het lezen van de verslagen dat ik wou deelnemen aan dit WK. Dit wereldkampioenschap kersenpitten spuwen leek me een hele grote sportieve uitdaging en dacht er zelfs aan mijn deelname te combineren met een weekje vakantie in het mondaine Eau Claire. Op een mooie zaterdagmorgen eind juni ben ik begonnen met het ontpitten van 1 kilo kersen maar na het spuwen van 20 kersenpitten was ik nog maar 5.31 meter ver geraakt en had ik al barstende hoofdpijn. Ik kwam tot het pijnlijke besef dat ik niet meer tijdig in topconditie zou zijn en ben dan maar overgeschakeld op plan B, een clafoutis van kersen maken.

Wat is een clafoutis?

Clafoutis is een typische bereidingswijze uit de Limousin, die bestaat in zoet maar ook hartige versie (klik hier voor een clafoutis van bloedworst en appelen). Een clafoutis is geen taart maar is meer een soort veredelde pannekoek. Clafoutis is een woord uit de Limousin en is afgeleid van “claufir” en betekent zoveel als ‘volledig vullen’. En dat gaan we ook doen. We schikken ons basisbestanddelen in ovenvaste schotels en vullen deze dan verder op met het deeg. Deze clafoutis van kersen maak je van start tot finish in minder dan dertig minuten, waarbij het ontpitten van de kersen de hoofdbrok in beslag neemt. Geen springvorm gebruiken want het deeg loopt er zo uit.

Wat heb je nodig?

  • 600 kersen
  • 4 eieren
  • 125 gram suiker plus wat extra voor de vormen
  • 125 gram bloem
  • 30 cl melk
  • 30 gram ongezouten boter voor het invetten van de vormen
  • Poedersuiker voor de decoratie

Hoe maak je het?

Verwarm de oven voor op 200 graden. Beboter een grote ovenschaal of een paar individuele schaaltjes en strooi er wat suiker in.

Was de kersen en verwijder de steeltjes en de pitten. Verdeel de kersen over de ovenschalen.

Klop de eieren op met de suiker, tot je een schuimende massa hebt die bijna in volume verdubbeld is. Meng er al verder kloppend de bloem beetje bij beetje onder, en ook de melk. Goed mengen.

Wanneer je klaar bent, mag je het deeg over de kersen gieten en de schalen gedurende 30 tot 35 minuten in de oven zetten.

Haal de clafoutis uit de oven en laat afkoelen. Bestrooi met wat poedersuiker.

NM.

Clafoutis van bloedworst en Golden delicious

1143

Een aantal weken terug peilden we naar je ‘zwarte beest’ en er waren toch wel een paar personen die bloedworst hebben geantwoord. Blijkbaar zijn de kampen verdeeld, you love it or you hate it en is er geen middenweg. Het vorige artikel op Nullam, Opgevulde Golden delicious appel met bloedworst en ajuin, deed het nochtans goed, vandaar dat we nog een tweede artikel aan bloedworst besteden, deze keer klaargemaakt op een niet zo typische manier, namelijk als een clafoutis.

Bloedworst en appel zijn twee typische winterproducten uit de Limousin. Hun variant van de Golden geniet er beschermde oorsprongsbenaming sedert 2005. Ook de bereidingswijze, clafoutis, komt uit de Limousin. We kennen allemaal de klassieke clafoutis van kersen, een heel lekker en zomers dessert, maar clafoutis bestaat ook in de niet zoete variant en is dan eerder een voor- of tussengerecht (entremets).

Wat is clafoutis?

Een clafoutis is geen taart maar is meer een soort veredelde pannenkoek. Clafoutis is een woord uit de streek en is afgeleid van “claufir” en betekent zoveel als ‘volledig vullen’. En dat gaan we ook doen. We schikken ons basisbestanddelen in ovenvaste schotels en vullen deze dan verder op met het deeg. Onze clafoutis maak je van start tot finish in dertig minuten. Geen springvorm gebruiken want het deeg loopt er zo uit en dan ga je meer dan dertig minuten bezig zijn om je oven terug proper te maken.

zwart beest

Wat heb je nodig ? voor 6 personen

  • 4 grote bloedworsten
  • 3 tot 4 grote appelen (Golden voor het beste resultaat)
  • 6 eieren
  • 20 cl room
  • 40 gram bloem
  • Piment d’espelette of rode chilipepervlokken
  • Peper en zout

Hoe maak je het ?

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Haal met een scherp mesje het vel van de bloedworsten. Ik heb voor gewone bloedworsten gekozen, zonder ajuin of andere ingrediënten, maar gelijk welke soort bloedworst is hier op zijn plaats. Snij ze vervolgens diagonaal in schijven van ongeveer 1 centimeter dik.

Schil de appelen en verwijder het klokhuis met een appelboor en snij elke appel in twee stukken. Snij nu elke helft in schijven van ongeveer 1 centimeter dik.

Neem 6 individuele ovenschaaltjes of 1 grote ovenschaal die je vooraf beboterd hebt. Schik achtereenvolgens schijfjes appel en bloedworst dakpansgewijs of in de vorm van een rozas. Kruiden met peper en zout. Werk af met een paar snuifjes piment d’Espelette.

Klop de eieren met de room en de bloem tot een luchtig mengsel. De liefhebbers van Normandië mogen er gerust een scheutje cider of calvados bijdoen. Om er een clafoutis van te maken gaan we de inhoud van de ovenschaaltjes bijvullen met het deeg.

Bak gedurende 20 tot 25 minuten in een warme oven. Dien onmiddellijk op, eventueel met wat in water gekookte kastanjes die je een paar minuutjes in boter hebt laten opkomen.

Schenk er een lekkere witte wijn bij.

NM.