Tag Archives: cayennepeper

Scampi in remoulade saus

Remouladesaus

Wanneer het warm weer is is het niet altijd eenvoudig om een gerecht te kiezen, want je wil geen uren in een warme keuken staan. Vandaar dit koud gerecht van scampi met een klassieke saus uit de Franse keuken, remoulade.

Remouladesaus onstond rond de zeventiende eeuw in Frankrijk. De naam van de saus komt uit het dialect van Picardië, ramolasEn dit betekent mierikswortel. Het woord ramolas zelf is afgeleid van het Latijnse armoracea.

De saus heeft sedertdien een evolutie doorgemaakt. Origineel werd ze gemaakt met eidooier, olie en azijn of citroensap, mosterd, mierikswortel, gehakte augurken, peterselie, kervel, dragon en bieslook en wat ansjovispuree. En heel dikwijls werd er ook geraspte groene selder aan toegevoegd. Inderdaad, nogal uitgesproken smaken want de saus was bedoeld om de smaak van bedorven vlees of vis te verbergen.

In Louisiana met zijn heel uitgesproken Franse invloeden is remoulade heel populair en is ze iets pikanter omdat ze er paprika en of ketchup aan toe voegen.

Wij serveren onze koude scampi met in remoulade saus. Ook lekker in een broodje trouwens!

Wat heb je nodig?

  • 1 citroen, zeste en sap
  • 5 EL mayonaise (of aïoli)
  • een snuifje zout
  • 1 EL fijn gesnipperde peterselie
  • 1 EL fijn gesnipperde dragon
  • 1 EL mierikswortel saus
  • 1 theelepel moster
  • ¼ theelepel cayennepeper
  • gekookte scampi voor 4 personen
  • rucola

Hoe maak je het?

Neem een grote mengkom en roer de mayonaise los met het citroensap, de zeste van de citroen, een snuifje zout, fijn gesnipperde platte peterselie end ragon, mierikswortelsaus, een klein beetje mosterd. Ik doe er ook een beetje cayennepeper bij.

Dek af en zet weg in de koelkast. Kook de scampit tot ze gaar zijn. Laat uitlekken en afkoelen.

Meng de scampi met de remoulade en lepel deze op een bord met rucola. Bestrooi met wat fijn gesnipperde dragon.

NM.

Garnalencocktail uit de oude doos

De garnalencocktail is een gerecht uit de oude doos. Dit iconisch voorgerecht ‘prawn cocktail‘ ontstond in de jaren 60 in het Verenigd Koninkrijk. Het was de tijd van de minirokken en de Beatles. Deze creatie van Fanny Craddock waaide snel over naar onze contreien. Je kon in de jaren 1960 naar geen feest of dineetje gaan of er stond garnalencocktail op het menu. Er hingen altijd wat scampi’s over de rand van het glas. Eigenlijk geen zicht maar toen heel revolutionair.

Teveel is teveel, dus dit voorgerecht verdween rond de jaren 80 van het menu. En toch blijft het iets lekker, vandaar dat we het nog even in de kijker zetten. In deze oude klassieker zijn het de kleine dingen die het verschil maken: goede scampi’s, verse sla en een lekker sausje gemaakt met whisky, cayennepeper en een paar druppeltjes Worcestershiresaus voor de kick. Dat recept kan je onderaan vinden. Smakelijk!

Wat heb je nodig?

Ingredients

  • 400 gram gekookte scampi
  • 4 kleine slaatjes
  • radijsjes
  • bieslook
  • een snuifje zoet paprikapoeder

Hoe maak je het?

Dresseer de blaadjes sla op de bodem van een groot glas. Meng de scampi’s met de whisky cocktailsaus en dresseer deze op de sla. Hang enkele scampi’s op de rand van het glas. Werk af met stukjes radijs, gesnipperde bieslook en een snuifje paprikapoeder.

Zelfgemaakte whisky cocktailsaus

Deze whisky cocktailsaus is een echte klassieker en mag dus niet ontbreken in de garnalencoctail.

De whisky zorgt voor de echte cocktailsmaak en geeft de saus een lekkere kick, samen met de cayennepeper en de worcestershiresaus.

Wat heb je nodig?

NM.

Duivelse kalfsniertjes

Tijdens het wijnfestival zal Benoît Couderé van Carrefour vijf van mijn recepten van een passende wijn voorzien. Deze wijnen kan je in de Carrefourhypermarkten vinden. Deze duivelse kalfsniertjes zijn een delicatesse, maar ik weet nooit goed welke wijn hierbij serveren. De wijnsuggestie van Benoît – een verfijnde Bordeaux Château Roc de Cazade vind je hieronder.

Duivelsaus

In de tijd dat de dieren nog konden spreken was duivelsaus een klassieker. Om de saus wat kruidiger of pikanter  te maken werd ze geduiveld, Zo kennen we de duivelsaus die bij vis werd geserveerd  en waaraan peperbollen en cayennepeper werden toegevoegd. Uit Engeland kwam de duivelsaus die bij vlees werd geserveerd en waar Worcestersaus of worcestershiresauce (zie artikel) en mosterdpoeder werd bijgedaan. Deze “devilling” techniek  komt uit het Victoriaanse tijdperk. Een typisch ontbijt in die tijd waren de geduivelde lamsnieren. En die staan vandaag op het menu.

Je kan voor deze bereiding kiezen uit lamsnieren of de meer verfijnde kalfsnieren. Zorg dat de nieren vers van de beenhouwer komen. Verwijder de fijne vliezen en de stukken vet en snij de nieren in schijfjes of in grotere stukken. Dat is volgens je eigen voorkeur, maar het heeft wel een invloed op het bakken van de niertjes. Ze moeten rosé gebakken zijn, want anders krijg je rubber.

Om de niertjes en de saus te ‘duivelen’ gebruiken we mosterdpoeder van Colman’s mustard powder, dat een beetje pittiger is dan ons mosterdpoeder. Ik durf er zelfs een beetje Engelse mosterd bijdoen, om de saus nog wat scherper te maken. De Worcestershire sauce voegt nog wat meer zoetzure pit toe en wil je echt een nog intensere smaak, dan kan je er een stukje ansjovis of wat anjovis essence bijdoen. Om het geheel af te maken fruiten we een sjalot samen met de niertjes.

De wijnsuggestie van Benoît Couderé van Carrefour

Tijdens het wijnfestival zal Benoît vijf van mijn recepten van een passende wijn voorzien. Deze wijnen kan je in de Carrefourhypermarkten vinden.

Château Roc de Cazade  Bordeaux ‐ Rood

Druiven: Merlot (60%), Cabernet Franc (20%) en Cabernet Sauvignon (20 %)
Alcohol : 12.5 %

Deze verfijnde Bordeaux met toetsen van blauw fruit en cassis en goed aanwezige fijne tannines is ideaal om de smaak van deze kalfsnieren – een delicatesse op de voorgrond te brengen. Deze mooi evenwichtige wijn met lange afdronk is een bewaarwijn – un vin de garde – die nu al kan rivaliseren met de grote Bordeaux.

Wat heb je nodig? 

  • Lams- of kalfsnieren
  • 25 gram bloem
  • cayennepeper
  • verse peper van de molen
  • een snuifje zout
  • een sjalot, fijn gesnipperd
  • platte peterselie
  • 1 theelepel mosterpoeder
  • Worcestershire sauce
  • boter
  • witte wijn (of kippenbouillon)

Hoe maak je het?

Kuis de niertjes op en snij ze in stukken (zie boven). Dep ze droog met keukenpapier en bestrooi ze met wat bloem, waar je wat peper, cayennepeper en zout hebt bijgedaan. Zo krijg je een krokant korstje. Ik marineer ze nooit en maak ze dus altijd au naturel.

Smelt de boter in een grote pan. Wanneer het schuimt verdwijnt mogen de bebloemde niertjes en de fijn gesnipperde sjalot in de pan. Bak deze in ongeveer tien minuten gaarop een hoog vuur.

Bestrooii met een eetlepel bloem en voeg er geleidelijk aan de witte wijn (of bouillon) bij. Schud even aan de pan zodat je een goede basis hebt om de geduivelde saus verder af te werken.  Vervolgens mogen de smaakmakers erbij: het mosterdpoeder, de mosterd en wat druppeltjes Worcestershire saus. Kruid met peper en zout en laat ongeveer 5 minuten sudderen tot de saus voldoende is ingedikt. Proef de saus en controleer de kruiding. Werk eventueel af met een paar druppeltjes vers citroensap. Werk af met fijn gesnipperde platte peterselie en serveer op een mooi stuk brood.

NM.

 

Aïoli van groene erwten

Voor de volgers van Nullam is aïoli zeker geen onbekende, want we geven dit regelmatig bij één of ander gerecht. Denk maar aan deze superlekkere bourride met aïoli (zie recept). Aïoli is in realiteit een look mayonnaise, dus wil je een beetje gezond bezig zijn, moet je er natuurlijk niet te veel van eten. Het is natuurlijk niet gemakkelijk om van lekkernijen te blijven, maar mijn filosofie is dat je van alles wel een klein beetje mag eten.

Ik had een groene saus nodig om te contrasteren met de kleur van het hoofdingrediënt, en dus kwam ik op deze aïoli van groene erwten. Erwten die we eigenlijk veel te weinig gebruiken, vandaar, geef ze een kans.

Groene erwten bevatten eigenlijk heel veel voedingselementen, kijk het er maar eens op na. Om die niet allemaal kwijt te spelen, doe ik de diepvrieserwten in een pot en giet er kokend water over. Zet er een deksel op en geef de erwten even de tijd om naar de oppervlakte te zwemmen. Haal ze dan uit de pot en spoel ze onder koud water zodat ze hun felle kleur niet verliezen.

Zeker de cayennepeper niet vergeten, omdat je een beetje kick nodig hebt, want erwten zijn nogal aan de zoete kant.

Wat heb je nodig? 

  • 225 gram erwten (diepvries)
  • 2 teentjes look, geplet en fijn gesnipperd
  • 1 eigeel
  • 100 ml olijfolie
  • cayennepeper
  • zout

Hoe maak je het?

Maak de diepvrieserwten klaar zoals hierboven uitgelegd.

Doe de eieren samen met 1 eetlepel water in een foodprocessor en pureer tot je een gladde massa hebt.

Klop de eierdooier samen met de fijn gesnipperde teentjes look op met een garde. Blijf roeren terwijl je de olijfolie in een heel fijn straaltje toevoegt. Doe dit heel voorzichtig tot wanneer je een mooie emulsie hebt en de aïoli dikker wordt. Wanneer je alle olie gebruikt hebt mag je er de puree van groene erwten bij doen. Controleer de kruiding en doe er een beetje zout bij en zeker afwerken met een snuifje cayennepeper.

NM.

Duivelse niertjes

Duivelsaus

In de tijd dat de dieren nog konden spreken was duivelsaus een klassieker. Om de saus wat kruidiger of pikanter  te maken werd ze geduiveld, Zo kennen we de duivelsaus die bij vis werd geserveerd  en waaraan peperbollen en cayennepeper werden toegevoegd. Uit Engeland kwam de duivelsaus die bij vlees werd geserveerd en waar Worcestersaus of worcestershiresauce (zie artikel) en mosterdpoeder werd bijgedaan. Deze “devilling” techniek  komt uit het Victoriaanse tijdperk. Een typisch ontbijt in die tijd waren de geduivelde lamsnieren. En die staan vandaag op het menu.

De liefhebbers van slachtafval (zie rubriek quinto quarto voor meer recepten) zullen deze delicatesse enorm waarderen, de haters daarentegen, ja, die moeten maar even hun ogen dichtdoen.

Je kan voor deze bereiding kiezen uit lamsnieren of de meer verfijnde kalfsnieren. Zorg dat de nieren vers van de beenhouwer komen. Verwijder de fijne vliezen en de stukken vet en snij de nieren in schijfjes of in grotere stukken. Dat is volgens je eigen voorkeur, maar het heeft wel een invloed op het bakken van de niertjes. Ze moeten rosé gebakken zijn, want anders krijg je rubber.

Om de niertjes en de saus te ‘duivelen’ gebruiken we mosterdpoeder van Colman’s mustard powder, dat een beetje pittiger is dan ons mosterdpoeder. Ik durf er zelfs een beetje Engelse mosterd bijdoen, om de saus nog wat scherper te maken. De Worcestershire sauce voegt nog wat meer zoetzure pit toe en wil je echt een nog intensere smaak, dan kan je er een stukje ansjovis of wat anjovis essence bijdoen. Om het geheel af te maken fruiten we een sjalot samen met de niertjes.

Serveer dit alles op een mooi stuk toast of geroosterd brood en geef er een Vedett IPA van Moortgat bij (of een Guinness Black Velvet).

Wat heb je nodig? 

  • Lams- of kalfsnieren
  • 25 gram bloem
  • cayennepeper
  • verse peper van de molen
  • een snuifje zout
  • een sjalot, fijn gesnipperd
  • platte peterselie
  • 1 theelepel mosterpoeder
  • Worcestershire sauce
  • boter
  • witte wijn (of kippenbouillon)

Hoe maak je het?

Kuis de niertjes op en snij ze in stukken (zie boven). Dep ze droog met keukenpapier en bestrooi ze met wat bloem, waar je wat peper, cayennepeper en zout hebt bijgedaan. Zo krijg je een krokant korstje. Ik marineer ze nooit en maak ze dus altijd au naturel.

Smelt de boter in een grote pan. Wanneer het schuimt verdwijnt mogen de bebloemde niertjes en de fijn gesnipperde sjalot in de pan. Bak deze in ongeveer tien minuten gaarop een hoog vuur.

Bestrooii met een eetlepel bloem en voeg er geleidelijk aan de witte wijn (of bouillon) bij. Schud even aan de pan zodat je een goede basis hebt om de geduivelde saus verder af te werken.  Vervolgens mogen de smaakmakers erbij: het mosterdpoeder, de mosterd en wat druppeltjes Worcestershire saus. Kruid met peper en zout en laat ongeveer 5 minuten sudderen tot de saus voldoende is ingedikt. Proef de saus en controleer de kruiding. Werk eventueel af met een paar druppeltjes vers citroensap. Werk af met fijn gesnipperde platte peterselie en serveer op een mooi stuk brood.

NM.

 

Asperges met Hollandaise saus

Nullam is een absolute liefhebber van asperges, de onbetwiste koningin der groenten, en heeft er al ontelbare keren gegeten en klaargemaakt, sinds het seizoen van de asperges van start ging begin april. Je kan op onze website talrijke recepten met asperges terugvinden, van de klassieke asperges op Vlaamse wijze tot Gegrilde groene asperges met een dressing van bruine miso tot een Slaatje van asperges met pancetta en bloedworst en ga zo maar door. Gewoon ‘asperge’ intikken in de zoekmotor bovenaan rechts en de recepten komen er zo uitgerold, samen met een foto, om voor jou de keuze iets gemakkelijker te maken.

2231

Het seizoen van de asperges is redelijk kort, namelijk van 18 april tot op 24 juni, de dag van Sint-Jan, reden te meer om er van te profiteren. Vandaag kozen we voor een klassieke bereiding, namelijk asperges met botersaus, beter gekend als hollandaise. Hollandaise is één van de vijf moedersauzen of sauces mères uit de klassieke Franse keuken.

Ik kies voor de techniek met de geklaarde boter omdat de saus dan iets dunner is, maar wel romiger maar omdat ze beter bestand is tegen hogere temperaturen, en dus de kans kleiner is dat de saus gaat schiften.

Een vraag die ik regelmatig krijg, is of de saus op voorhand kan gemaakt worden. Wel ja, dat is geen probleem. Belangrijk bij een hollandaise is dat je blijft kloppen tot de saus goed gebonden is en dus stabiel is. Giet de warme saus in een thermosfles (van bvb Klean Kanteen) en bewaar tot je ze nodig hebt.

Wat heb je nodig?

Asperges voor 4 personen

Voor de Hollandaise saus

  • Het sap van 1 citroen
  • 3 eigelen
  • 3 cl koud water
  • 250 gram boter
  • Zout en vers gemalen zwarte peper
  • cayennepeper

7667

Hoe maak je het?

De koningin der groenten bestaat in witte en groene vorm. De witte zijn onder de grond gegroeid en hebben geen licht gezien, terwijl de groene wel boven de grond hebben gegroeid.

Wanneer je asperges koopt, zorg er dan voor dat ze zo vers mogelijk zijn. Voor je ze kan gebruiken in een gerecht moeten ze wel eerst getrimd worden. Breek het uiteinde van de asperge af: het moet er zonder probleem afbreken en niet plooien, want anders heb je oude asperges. De volgende stap is de asperges schillen, van de kop naar de voet toe. Ofwel gebruik je een speciale dunschiller voor asperges, ofwel een scherp keukenmes. De bedoeling is de asperges zachter te maken en door er een dun laagje af te halen, kan het water gemakkelijker binnendringen.

De volgende stap is de asperges koken. Vul een aspergekoker – of een andere grote pot – met water, voeg er zout aan toe en breng aan de kook. Het ideale scenario is de asperges rechtopstaand koken met de toppen net boven water. Bind ze ook samen met keukenkoord. Zodra het water kookt de asperges voorzichtig in de pot laten zakken en het vuur ietsje verminderen.

Asperges zijn een product van de natuur, daarom is het moeilijk om exact te zeggen hoelang je ze moet koken (afhankelijk van dikte, versheid enz.), maar het zal gewoonlijk rond de 10 minuten zijn. Controleer dit door met een vork in het onderste gedeelte te prikken. Ze moeten zacht zijn maar je moet toch nog een beetje weerstand voelen. Zet het vuur dan af en laat nog een paar minuutjes doorgaren. Haal ze voorzichtig uit de pot en laat ze uitlekken op een keukenhanddoek.

De Hollandaise saus

Smelt de boter en schep de melkresten weg. We hebben enkel de geklaarde boter nodig. Hou de gesmolten en geklaarde boter ondertussen warm.

Giet het water en de helft van het citroensap in een pan met dikke bodem. Kruid met peper en zout en doe er de eigelen bij. De pan mag op een middelmatig vuur, want de saus mag niet verbranden of the heet worden. Klop met de garde in de vorm van een acht, zonder stoppen.

Na een paar minuten mag de pan van het vuur en mag je er de gesmolten boter in een fijn straaltje bijgieten. Blijven kloppen tot de saus mooi gebonden is. De rest van het citroensap mag er bij. Kontroleer de smaak en de kruiding en pas aan indien nodig. Werk af met een snuifje cayennepeper.

NM.