Tag Archives: Campari

JUNGLE BIRD: EEN VOGEL KOMT EEN BAR BINNEN EN …

Thomas Timmermans met de Belroy’s Bijou Jungle Bird

Ter ere van Jeffrey Ong Swee Teik (1948 – 2019)

Op 26 februari 2019 overleed Jeffrey Ong. Vermoedelijk weet niemand wie deze man is, want hij zocht nooit de publiciteit op, en daarenboven duurde het tot vorig jaar vooraleer men Ong kon linken aan de uitvinding van de Jungle Bird. De Jungle Bird staat de laatste jaren terug wat meer in de belangstelling, maar daarvoor was de Jungle Bird eerder een obscuur tiki drankje. Toch is het dankzij de revival van tiki cocktails een favoriet bij vele bartenders. Tiki style cocktails zijn meestal rum based, zoet en fruitig en vooral zomers licht en verfrissend. Een groot deel van de aantrekkingskracht van de Jungle Bird is de eenvoud. Je hebt slechts vijf ingrediënten nodig: rum, Campari, ananassap, limoensap en gewone suikersiroop. En het is – denk ik – de enige tiki cocktail met Campari. Op de foto de Belroy’s Bijou versie van de Jungle Bird, waarvoor dank.

Wie is Jeffrey Ong?

Iedere klassieke of tijdloze cocktail heeft zijn verhaal, waardoor deze cocktail de bar waarin hij ontstond overstijgt, ook buiten die landsgrenzen een eigen leven begint en door bartenders elders in de wereld op de menukaart wordt gezet. Zo gebeurde het ook met de Jungle Bird. De uitvinding van de Jungle Bird is eigenlijk een heel leuk verhaal. Ergens in 1971 begint men in Kuala Lumpur (Maleisië) met de bouw van een vijf sterren Hilton hotel. Dus moet men ook personeel recruteren voor onder andere de verschillende bars van het hotel. Zo ook voor de The Aviary Bar.

De toenmalige Food & Beverages manager recruteert een aantal locals om de bar uit te baten. Eén van die locals is Pirabakaran Arumugan en die wordt bartender onder de naam Jason, want Pirabakaran lag niet zo goed in de mond. De andere bartender is Ong Swee Teik en die wordt dan maar Jeffrey genoemd. Samen met de F & B manager wordt de menukaart gemaakt. Tot deze op een bepaald moment beseft dat het wel leuk zo zijn om de gasten die aankomen in het hotel een welkomsdrankje aan te bieden, zo net na ze van het vliegtuig komen en met tropische temperaturen worden geconfronteerd. En zo kwam Jeffrey Ong op de proppen op 6 juli 1973 met de Jungle Bird, één van zijn 5 suggesties. De Hilton in Kuala Lumpur is trouwens door honderden wereldleiders en VIP’s bezocht, naast de normale gasten en toeristen. En die kregen bij aankomst in de Aviary Cocktail lounge allemaal een Jungle Bird aangeboden.

Jeffrey Ong
Jeffrey Ong – uiterst rechts op de foto

Ere wie ere toekomt

De Jungle Bird werd voor het eerst vermeld in 1989 in “The New American Bartender’s Guide” van John J. Poister, met een verkeerde datum en geen naam van een uitvinder. Het is pas eind vorig jaar dat een journalist na drie (3) jaar onderzoek de Jungle Bird kon linken aan Jeffrey ONG, die spijtig genoeg vorige maand in alle anonimiteit overleed (geboren op 10 augustus 1948).

Jungle Bird Originele Receptuur

  • 45 ml Dark rum
  • 20 ml Campari
  • 120 ml vers ananassap (later verminderd tot 45 ml)
  • 15 ml limoensap
  • 15 ml simple syrup

NM.

Campari Negroni Competition

Wie volgt Sofie Ketels op?

De finale van de Campari Negroni Competition vindt plaats op 10 juni in het MAS in Antwerpen.

In december 2015 won Sofie Ketels de allereerste bartender competition van Campari, met haar originele versie van de legendarische roaring ‘20’s-cocktail Campari Negroni: ‘The Mistress’.

https://www.nullammicrowaveum.com/sofie-ketels-wint-allereerste-campari-bartender-competition-met-originele-negroni-mistress/

Iconische Campari Negroni viert 100ste verjaardag

Feestjaar van start met lancering Red Diaries-kortfilm ‘Entering Red’

Met een adembenemende Ana de Armas op het grote scherm in Milaan, opent Campari een speciaal feestjaar. De Hollywood-actrice schittert in de Red Diaries-kortfilm ‘Entering Red’ die een ode brengt aan Negroni, de legendarische cocktail op basis van Campari, die zijn 100ste verjaardag viert. Deze tijdloze klassieker – officieel uitgeroepen tot ‘s werelds op één na populairste cocktail – zal straks ook de meest getalenteerde Belgische bartenders inspireren in een “Campari Negroni Competition”.

Een feestjaar van formaat voor een klassieker van formaat. De iconische Negroni bestaat vandaag 100 jaar en bewijst als geen ander dat elke Campari-cocktail een verhaal vertelt. Deze drank op basis van Campari, rode vermout en gin werd voor het eerst geserveerd in 1919, in Firenze, in Caffe Casoni aan Via de Tornabuoni.

Wie is Camillo Negroni?

De legende vertelt dat graaf Camillo Negroni overwoog om zijn vertrouwde Americano te bestellen, maar besloot dat het tijd was voor iets anders. Geïnspireerd door zijn laatste reis naar Londen, vroeg hij zijn vriend, barman Forsco Scarselli, om een vleugje gin in plaats van sodawater toe te voegen. De barman willigde met plezier zijn verzoek in en garneerde de nieuwe cocktail met een schijfje sinaasappel, om het verschil te maken met de klassieke Americano met een citroenpartje. De graaf vond de nieuwe cocktail bijzonder lekker en het drankje raakte bekend als ‘Graaf Negroni’s Americano’ of de ‘Americano met een vleugje gin’. Hoe dan ook, Negroni was geboren…

En zo creëerde de graaf een van de meest invloedrijke cocktails aller tijden. Overal ter wereld vind je een bartender die je de iconische Negroni kan serveren. Het originele recept – de perfecte balans van gelijke delen Campari, rode vermout en London Dry Gin – is intussen een eeuw oud en wordt nog altijd gesmaakt. International Bartenders Association (IBA) vermeldt daarbij Campari als officieel ingrediënt. Dus, geen Negroni zonder Campari!

Feestjaar start met première ‘Entering Red’ in Milaan…

De 100ste verjaardag van Negroni wordt allereerst gevierd met de wereldwijde lancering van ‘Entering Red’. Deze kortfilm, die centraal staat in de Campari Red Diaries-campagne van 2019, werd geregisseerd door Matteo Garrone (‘Dogman’). Hollywood-actrice Ana de Armas (‘Blade Runner 2049’) en de Italiaanse acteur Lorenzo Richelmy (‘Marco Polo’) nemen de kijkers mee op een onverwachte ontdekkingsreis naar de wereld van Campari – met een glansrol weggelegd voor de jarige Negroni.   

‘Entering Red’ brengt een verhaal vol mysterie, intriges en romantiek. De film bevat ook cameo-optredens van zes van ‘s werelds beste bartenders, de Red Hands, die een eigenzinnige twist geven aan het klassieke recept.

‘Entering Red’ wordt wereldwijd digitaal gelanceerd en is te bekijken via het officiële YouTube-kanaal van Campari: https://www.youtube.com/EnjoyCampari.

… en “Campari Negroni Competition” met de beste Belgische bartenders

Met een Campari Negroni Competition brengt Campari meteen ook een spannend vervolg op de kortfilm die het feestjaar lanceert. Vanaf 5 februari, daagt het aperitiefmerk Belgische en Luxemburgse bartenders uit om een eigenzinnige twist te geven aan het originele recept, gebaseerd op een combinatie van gelijke delen Campari, rode vermout en gin.

Een onafhankelijke, internationale jury en een consumentenpanel zullen deze zomer beslissen welke bartender het origineelst zijn stempel drukt op de klassieker. De finale van de Campari Negroni Competition zal plaatsvinden in België op maandag 10 juni. De jaarlijkse Negroni Week zelf loopt van 24 tot 30 juni 2019. Een week waarin tal van bars en restaurants over de hele wereld een goed doel steunen én cocktailfans de meest verrassende varianten van deze klassieke cocktail kunnen proeven.

Wie wordt de opvolger van Sofie Ketels?

Negroni staat op de officiële cocktaillijst van de International Bartenders Association. Overal ter wereld worden IBA-cocktails bereid volgens het originele recept. Intussen is Negroni, voor het 5de jaar op rij, opnieuw verkozen tot de tweede populairste cocktail ter wereld volgens Drinks International, Business Insider & The Independent. De meest populaire uitvoering van Negroni blijkt trouwens ook de meest eenvoudige: 3 cl Campari, 3 cl rode vermout en 3 cl gin, rechtstreeks in een tumbler gevuld met ijs en afgewerkt met een schijfje sinaasappel.

 #Campari #RedDiaries

#NoNegroniWithoutCampariw

NM.

IN THE MIX: THE JASMINE

De volgende roze cocktail in de reeks “nullam goes pink” is deze boozy Jasmine. Laat je niet misleiden door de onschuldig lijkende roze kleur, deze cocktail is geen doetje. In tegenstelling tot de Cosmopolitan (zie receptuur) komt de roze kleur hier van de Campari. Campari heeft een zoete bittere smaak en is het belangrijkste ingrediënt voor cocktails zoals de Americano (zie receptuur) en de Negroni (zie receptuur). Terwijl bij de Cosmopolitan vooral zoet overheerst is dit een soort instapcocktail, voor zij die Campari willen ontdekken. De smaak en de intensiteit van de Campari in de Jasmine wordt heel goed weggemoffeld door de andere bestanddelen, zoals de Cointreau, de gin en het citroensap. Dus veel meer boozy dan een Cosmopolitan en je proeft ook wat bittere toetsen. Lees onderaan hoe je van deze Jasmine een lichtere maar sprankelende versie maakt. Ideaal voor Valentijn, voor ieder wat wils.

Wat heb je nodig?

  • 45 ml gin
  • 25 ml vers geperst citroensap
  • 10 ml Campari
  • 10 ml Cointreau

Hoe maak je het?

Giet alle ingrediënten in een cocktailshaker, vul deze met ijsblokken en shake gedurende 15 seconden. Giet/Strain in een gekoeld cocktailglas. Versier met een stukje zeste van citroen.

De Sprankelende Versie van de Jasmine

Dit is een nogal boozy cocktail – dus met een hoog ABV – maar je kan er gemakkelijk een lichte, sprankelende versie van maken, Verminder de hoeveelheden alcohol, bereid op dezelfde wijze als hierboven, maar giet in een highball glas en vul bij met champagne of prosecco.

  • 30 ml gin
  • 15 ml Campari
  • 15 ml Cointreau
  • 15 citroensap

ongeveer 120 ml Champagne of Prosecco

NM.

In the Mix Lucien Gaudin

Lucien Gaudin

Lucien Gaudin (27 september 1886) overleed op 23 september 1934 en was één van de grootste Franse schermers ooit. Hij won verschillende gouden medailles op de Olympische Spelen in 1924 en 1928, zowel met de degen als met de floret. Lucien “l’escrimeur” Gaudin was jarenlang één van de meeste gedecoreerde Franse Olympiërs.  Gaudin – bankier van beroep – pleegde in 1934 zelfmoord nadat zijn bedrijf in de financiële problemen raakte.

Dankzij zijn populariteit werd er ook een cocktail naar hem genoemd, de Lucien Gaudin. Deze werd voorhet eerst vermeld in Cocktails de Paris in 1929, toen een zeker Charlie de Coupe d’Honneur won met deze cocktail. 

Deze eerste klasse aperitief is echter – onterecht – in de vergetelheid geraakt. Ook bij mij. Het is pas toen mijn maatje Dries Botty Brand Ambassador werd bij Cointreau, dat ik er terug aan dacht. 

De Lucien Gaudin is een Franse variant op de Negroni (zie artikel). De basis spirit is gin en deze wordt gecombineerd met Campari. De zoete vermout van de Negroni vervangen we door droge vermout en Cointreau. Het resultaat is een aangenaam zoet en bitter drankje, maar rijk en droog van smaak. Het eerste wat je proeft is de gin, de complexe appelsien/citrus smaken en tegelijk het zoete van de Cointreau en dan pas de bittere finish van de Campari. De Lucien Gaudin ligt goed in de markt bij de liefhebbers van de Negroni en Boulevardier en is een perfect opstart drankje voor zij die de Negroni nog iets te bitter vinden.

Lucien Gaudin

Wat heb je nodig?

  • 45 ml London Dry Gin
  • 15 ml Campari
  • 15 ml droge vermout (Dolin Dry of Noilly Prat)
  • 15 ml Cointreau

Hoe maak je het?

Ik kies voor een 3 : 1 verhouding gin/Campari, zoals de Lucien Gaudin oorspronkelijk bedoeld was. De gin was prominent aanwezig en counterde de bittere Campari.  Maar eigenlijk kan je alle ingrediënten individueel aanpassen, dus ook naar een 2:1 verhouding.

Meng alle ingrediënten in een gekoeld mengglas gevuld met ijs. Roer (stir) tot je de juiste verwatering en afkoeling hebt, en giet door een zeef in een gekoeld cocktailglas. Een stripje appelsienschil mag er zeker bij.

NM.

In the Mix il Carosello

In Aperitivo Estivo Aflevering 9 mengen we één van de populairste Italiaanse drankjes Aperol met een amaro en een zuur tot een heel fris zomers drankje, met als resultaat een carrousel van smaken in je mond. Verder op het menu, verderlichte gnocchi op basis van ricotta en muziek van Jovanotti. Verder hebben we het over uitstelgedrag. Zeker lezen, tenzij je iets dringenders te doen hebt 🙂

Aperol

Aperol is een oranjekleurige Italiaanse aperitieflikeur, wat bitter van smaak zoals Campari maar zoeter, met toetsen van appelsien, gentiaan, rabarber en wat aromatische kruiden. De Aperol Spritz is een zeer populaire aperitivo in Noord-Italië, meer specifiek in de Veneto regio en aan het Gardameer:  licht in alcoholgehalte (11%), verfrissend en een fel oranje kleurtje. Koppel daaraan een blitze marketingcampagne die zich ook naar de jeugd richt, en je hebt de formule voor een succesverhaal: Aperol Spritz. 

Aperol bestaat al sinds 1919. Het werd gelanceerd op de Internationale Beurs van Padua door de broers Barbieri. Het werd toen heel snel populair. Aperol kende een hele grote bekendheid in de jaren 60 door een TV reclameblok “Il Carosello”. De Italiaanse acteur Tino Buazzelli sloeg zich tijdens deze clip op het voorhoofd en riep “Ah, Aperol”. Deze catch phrase verspreidde zich als een lopend vuur door Italië. 

De zoete Aperol, met toetsen van appelsien, gentiaan, rabarber en wat aromatische kruiden, combineren we met een Amaro – Italiaans voor bitter – waarin we gelijkaardige smaken terugvinden: Amaro Ramazotti

Deze Amaro Ramazotti van 30 graden uit Milaan bevat digestieve elementen en heeft een uitgesproken appelsiensmaak, maar je herkent ook gentiaan, rabarber en kaneel. Hij wordt veel als aperitief – on the rocks – genuttigd. Maar Amaro Ramazotti is ook een perfecte after dinner slaapmuts, en om helemaal decadent te doen, geserveerd met wat donkere chocolade.

Het derde element is vers citroensap om wat friszuur toe te voegen en om dat ‘dikke’ mondgevoel van de Aperol en amaro te verminderen. 

Wat heb je nodig?

30 ml Amaro Ramazotti
15m ml Aperol
15 ml citroensap

Hoe maak je het?

Combineer al de ingrediënten in een mengglas gevuld met ijsblokken. Roeren tot je de juiste verkoeling en verwatering hebt. Giet door een zeef in een vooraf gekoeld glas. Werk af met een zeste van citroen.

Woord van de week: Chi tempo e tempo aspetta, tempo perde

Chi tempo ha e tempo aspetta, tempo perde. Het is eigenlijk een uitnodiging of oproep om onmiddellijk te handelen en niet uit te stellen tot het laatste moment. Uitstelgedrag of procrastinatie is tijdverlies en heeft niet zoveel zin want het zorgt bij velen enkel voor extra stress. De believers zullen dan weer zeggen dat ze veel beter werken op deze manier en dat wachten tot het laatste moment ook zijn voordelen heeft. Denk er maar even over na. In ieder geval, je kan het nu ook in het Italiaans zeggen. 

Suggestie bij de aperitivo: 

Vandaag doen we iets met de keizerin van de tomaten, de Pomodoro San Marzano dell’Agro Sarnese-Nocerino. San Marzano tomaten hebben in vergelijking met andere tomaten veel dikker vruchtvlees, minder zaden en zijn veel intenser van smaak. Geliefd bij chefs over de ganse wereld is dit de ideale tomaat voor een echte tomatensaus. Bij deze lekkere tomatensaus geven we gnocchi, maar deze keer maken we een lichtere versie van gnocchi, dus niet op basis van aardappelen, maar met ricotta. De traditionele gnocchi op basis van aardappel komen uit Firenze, maar deze lichtere versie wordt vooral gemaakt in het zuiden, in de wondermooie streek rond Amalfi. Daar worden ze ndundari genoemd. 

Muziek bij de aperitivo: Jovanotti

Iemand die niet mocht ontbreken in deze tiendelige serie is Jovanotti. Jovanotti is de artiestennaam van de Italiaanse singer-songwriter Lorenzo Cherubini. De naam Jovanotti refereert aan het Italiaanse woord Giovanotto (jonge man). Deze Italiaanse superster heeft geen enkele moeite om voetbalstadions en grote concertzalen te vullen. Bekende platen van zijn hand zijn ‘L’Ombelico Del Mondo‘ en ‘Serenata Rap‘.

Zijn carrière begon eind de jaren 80 met een dj-set en hij groeit al snel uit tot poprapper en dj, die vooral elementen uit de wereldmuziek combineert en zo een nieuwe, unieke Italiaanse muziekvorm creërt. Ik ontdekte Jovanotti in de jaren 90 op Marktrock in Leuven en was er helemaal weg van. Hij werkte samen met de groten der aarde en is ondertussen al toe aan 14 studioalbums. 

Zijn half gezongen, half gesproken stijl heeft veel weg van een lezing door een Beat Poet. We kozen voor één van zijn eerste grote hits uit 1992, Ragazzo Fortunato

NM.

In the Mix Agavoni cocktail

Voor de vijfde aflevering van #AperitivoEstivo – we zitten in de helft – gaan we even grasduinen in de wereld van de opera. Drama verkoopt, moet Puccini (zie artikel)  gedacht hebben, toen hij in 1887 zijn wereldberoemde opera Tosca schreef. Tosca is het verhaal van Mario Cavaradossi, een revolutionair en zijn lief Floria Tosca. Hij wordt gemarteld door Scarpia, een politiebaas, om verraad te plegen. Maar het is uiteindelijk Tosca, die het niet meer kan aanzien, en die alles verraadt.  En Cavaradossi wordt veroordeeld tot het vuurpeloton. We luisteren daarom naar de dramatische aria uit deze opera, ‘E lucevan le stelle’. Ondertussen maken we de cocktail van de week, een verrassende variant op de Negroni, maar niet met gin maar met tequila. Ook voor onze foodpairing – pasta alla Norma – zitten we in de wereld van de opera,  maar dan bij de opera Norma van Vincenzo Bellini. Het woord van de week is culaccino.

De Agavoni

De Negroni is een klassieke Campari cocktail waar we al uitvoerig  over bericht hebben. En we hebben ook al wat varianten gemaakt. Vandaag kozen we voor een Negroni op basis van tequila, een creatie van de Duitse bartender, stoker en auteur Bastian Heuser.

Silver, blanco of witte tequila is de meest voorkomende tequila en wordt onmiddellijk na distillatie gebotteld. Hij is dus niet gerijpt. Probeer een 100% agave te gebruiken om de gin te vervangen. De toetsen van citrus in de Campari wordt versterkt door de druppeltjes orange bitters en de etherische oliën die vrijkomen door het kneuzen van de zeste van pompelmoes. Dit alles samen zorgt voor een pittige variant van de klassieke negroni, waarin de tequila nieuw leven blaast.

Wat heb je nodig?

  • 20 ml silver tequila
  • 20 ml zoete vermout Carpano Antica Formula
  • 20 ml Campari
  • 2 dashes orange bitters
  • zeste van roze pomplemoes

Hoe maak je het?

Vul een old fashioned glas met ijs. Doe er de tequila, zoete  vermout, Campari en de orange bitters bij. Stir tot voldoende gemengd en gekoeld. Kneus er de zeste van de roze pompelmoes over en versier met een stukje zeste.

Woord van de week: culaccino

Culaccìno is afgeleid van het woord culo (letterlijk de kont, het achterste). Culaccino wordt gebruikt om het laatste stukje van een salami of stuk brood aan te duiden, maar culaccino betekent ook de afdruk van een nat glas op een tafel. Dat weten we dan ook weer! Oh, het meervoud is culaccini.

Suggestie bij de aperitivo: Pasta alla Norma (receptuur)

Ma questo e Norma!

Vincenzo Bellini (1801–1835) was één van de meest succesvolle Italiaanse componisten. Tijdens één van zijn vakanties aan het mooie Lago di Como, waar hij te gast was bij diva Giuditta Pasta, schreef hij de opera Norma, en creëerde hij voor haar de rol van Norma. Norma is zijn meest gekende opera en het stuk ‘Casta Diva‘, één van de meest dramatische episodes in de opera, werd onsterfelijk gemaakt door Maria Callas (beluister hier). Deze opera werd voor het eerst opgevoerd op 26 december 1831 in het Teatro alla Scala in Milan.

“Un opéra doit faire couler les larmes, causer l’horreur et amener la mort grâce au chant” en dat is Norma zeker. Maar ook eten brengt dezelfde emoties teweeg. Het verhaal van deze Pasta alla Norma, een typisch Siciliaans gerecht is ook doorspekt met emoties. Toen de auteur Nino Martaglio dit gerecht voor de eerste keer proefde was hij zo ontroerd door de uitzonderlijke smaak  en zei toen het volgende: “Ma questo e Norma!“.

Una vera Norma werd het synoniem voor alles was uitzonderlijk van schoonheid of smaak was. En Pasta alla Norma was geboren.

Muziek bij de aperitivo: “E lucevan le stelle” uit Tosca van  Giacomo Puccini

Tosca is een opera met drama pur sang, gebaseerd op een driehoeksverhouding waarbij op het einde iedereen sterft. Drama verkoopt dus, maar het is wel veruit mijn lievelingsopera, met onvergetelijke aria’s zoals Vissi d’Arte en het dramatische ‘E lucevan le stelle . 

E lucevan le stelle” (“En de sterren blonken”) wordt gezongen door Mario Cavaradossi, terwijl hij op het dak van Castel Sant’Angelo wacht op zijn executie.

E lucevan le stelle is één van de meeste beroemde opera aria’s geschreven in B mineur voor een tenor. Het begint heel stil (Andante lento appassionato molto) en dan komt het stuk voor klarinet. En dan mag de tenor zich volledig laten gaan. De techniek noemt spinto, waarbij de stem van een sopraan of tenor het gewicht van een lyrisch en/of dramatisch stuk moet aankunnen, vooral de grote muzikale climax (squillo). Ze gaan als het ware door een muzikale muur. Pavarotti kon dit, vandaar dat we voor zijn versie van E lucevan le stelle kozen.

Voor zij die willen meebrullen, hier een stukje van de tekst

E lucevan le stelle,
Ed olezzava la terra
Stridea l’uscio dell’orto
E un passo sfiorava la rena.
Entrava ella fragrante,
Mi cadea fra la braccia.
O dolci baci, o languide carezze,
Mentr’io fremente le belle forme disciogliea dai veli!
Svanì per sempre il sogno mio d’amore.
L’ora è fuggita, e muoio disperato!
E muoio disperato! E non ho amato mai tanto la vita!
Tanto la vita!
NM.

In the Mix de Garibaldi

In de derde aflevering van #AperitivoEstivo stellen we jullie de Garibaldi voor. De naam zegt jullie waarschijnlijk niets, maar Campari Orange wel, want zo is deze aperitivo wel bekend bij het grote publiek. En Garibaldi kennen jullie waarschijnlijk ook wel, want er is geen enkel gehucht of stad in Italië dat geen Garibaldi straat, plein of standbeeld heeft. Zie hieronder voor de receptuur, het Italiaanse woord van de week, onze foodsuggestie en een streepje muziek van Amadeo Minghi.

Wie is Garibaldi?

Giuseppe Garibaldi werd op 4 juli 1807 geboren in Nice (Nizza). Garibaldi was een Italiaanse generaal, politicus en nationalist en wordt soms wel eens de Italiaanse ‘vaders des vaderlands’ genoemd.

Hij speelde een heel belangrijke rol tijdens de Risorgimento – de Italiaanse eenwording – waarin hij persoonlijk vocht en leiding gaf.

Hij vocht onder andere tegen de Fransen en vanaf 1860 streed hij met zijn 1089 I Mille soldaten voor de vrijheid van Italië. In 1870 vocht hij tegen de Zwitsere Garde en de Pauselijke Zoeaven voor de controle over Rome. Rome werd zo de hoofdstad van Italië en de pausen raakten hun wereldlijke macht kwijt.

Campari en Orange: de Garibaldi Cocktail

De naam Garibaldi voor deze aperitivo is een beetje in onbruik geraakt en we kennen hem tegenwoordig beter als de Campari & Orange. Campari komt uit Milaan – het noorden – en appelsienen uit het zuiden en die twee samen vertegenwoordigen de eenwording van Italië. Vandaar de naam Garibaldi, naar de man die de Risorgimento verpersoonlijkt.

Wat heb je nodig?

  • Campari
  • Appelsiensap
  • Ijsblokjes

Hoe maak je het?

De oorspronkelijke verhoudingen voor deze mixed drink was 50% Campari en 50% appelsiensap over een glas met ijsblokken.
Vul een glas met ijsblokken en giet hierover de Campari, vul het glas daarna met appelsiensap. Niet roeren om het effect van de kleurlagen niet te verstoren. Versier met een half schijfje appelsien voor extra kleureffect.

Tegenwoordig worden zoetere varianten gemaakt, die op een 40/60 verhouding neerkomen, tot zelfs 25/75.

Woord van de week: Menefreghismo

Elke week geven we ook een Italiaans woord mee, en deze week is dit menefreghismo, als in ‘il suo è menefreghismo bello e buono!’. Het is een woord dat een attitude weergeeft en betekent zoveel als onverschilligheid.

Suggestie bij de aperitivo: bigoli con le sarde

Het recept voor vandaag is een klassieker uit de Siciliaanse keuken, namelijk bigoli con le sardepasta met sardines. Lekkere sardines met heerlijk geurende wilde venkel, echt “La Sicilia nel piatto” en gemakkelijk zelf te maken. Volg deze link voor de receptuur.

Muziek bij de aperitivo

Voor de muziek bij de aperitivo gaan we even terug in de tijd, naar 1996. Toen bracht Amadeo Minghi het nummer Cantare d’Amore (zie youtube) uit, een echte tearjerker. Amadeo Minghi is een gevierd singer songwriter die nummers schreef voor vele grote Italiaanse artiesten, zoals Andrea Bocelli. Hij nam ook verschillende keren deel aan het grote Sanremo Muziekfestival. En daar scoorde hij een megahit met “Vattene amore“, in een duet met de populaire Mietta.

NM.

 

In the Mix Bicicletta

We zijn allemaal gewoontedieren, ook ik. Maar tijdens een brunch stelde een Italiaanse vriend me voor om eens te veranderen en hij bestelde voor mij een Bicicletta“Trust me” zei hij, met een zwaar Italiaans accent, je zal er weg van zijn. En hij had gelijk ook. Deze mixed drink – ideaal voor bij een brunch of een zomerse picnic – is bitter, zoet en bruisend en niet te te sterk. En je hebt niet meer dan 3 ingrediënten nodig. Ideaal voor de tweede aflevering van #AperitivoEstivo 

De Bicicletta

De Bicicletta kreeg zijn naam door de Italiaanse mannnen die net teveel ophadden en al zwalpend met hun “biciclettas” naar huis reden. Sono brillo – ze zijn dronken – was wel heel toepasselijk.

Slechts drie ingrediënten

Deze mixed drink ontstond in de jaren 30 in Lombardije en werd gemaakt met Campari. Wij vervangen de Campari door een andere bitter, namelijk de Martini Riserva Speciale Bitter. Deze bitter is geïnspireerd op het originele recept uit 1872, waaraan Martini een hippe toets heeft gegeven

Gebruik een droge Italiaanse wijn, zoals een Pinot Grigio omdat deze mooi balanceert met de bittere componenten van de Martini. En dan heb je nog enkel wat soda water nodig, en om in de Italiaanse sfeer te blijven gebruiken we San Pellegrino. Een tip: voeg genoeg bruisend water toe, zodat je een sprankelend drankje krijgt en om het wat lichter te maken, maar niet teveel zodat je drankje niet verwatert en je nog steeds een mooie rode kleur hebt.

Wat heb je nodig? Per cocktail

  • 60 ml Martini Riserva Speciale Bitter
  • 60 ml Droge witte wijn (Pinot Grigio)
  • 30 ml Bruisend water (San Pellegrino)
  • 1 stukje schil van een appelsien

Hoe maak je het?

Giet de Martini bitter en de witte wijn in een groot glas. Voeg er ijsblokken aan toe en top af met wat bruisend water. Versier met een stuk schil van een appelsien.

Suggestie bij de aperitivo

Onze suggestie vandaag is een primi piatti, namelijk ricotta gnocchi. Deze gnocchi zijn gemaakt op basis van ricotta en zijn een lichtere versie dan de klassieke gnocchi van aardappelen uit Firenze. Deze lichtere versie wordt vooral gemaakt in het zuiden, in de wondermooie streek rond Amalfi. Daar worden ze ndundari genoemd. Deze streek was veel armer dan het rijke Firenze, dus gebruikten ze wat ze in huis hadden. Gebruik bij voorkeur doppio zerobloem, een type bloem die erg fijn gemalen is. Serveer met een lekkere tomatensaus en veel basilicum. Het recept vind je hier.

Muziek bij de aperitivo

Marco Masini komt net als de gnocchi uit Firenze. Hij was al op heel erg jonge leeftijd een begenadigd pianospeler. Hij wordt ontdekt in een pianobar en breekt door in 1990 en wint dat jaar het Festival van Sanremo met Disperato (zie clip)In de jaren 90 scoort hij vele hits, ook buiten Italië, en wint daarna nog een paar keer datzelfde festival. Zijn albums Marco Masini, Malinconoia, T’innamorerai en Il cielo della Vergine oogsten veel succes maar hij krijgt ook kritiek omwille van de zware onderwerpen in zijn songs en het soms grove taalgebruik (Bella stronza en Vaffanculo).

Een bruisende aperitivo, een heerlijke primi piatti en een streepje muziek om lekker mee te zingen… wat wil je nog meer?

NM.

De Americano, zomers en verfrissend

De Americano

Voor de eerste aflevering van #AperitivoEstivo gaan we voor de Americano, een klassieke shortdrink met een verhaal. Naast het recept voor deze zeer verfrissende aperitivo geven we je ook een suggestie voor een aperitiefhapje en muziek. Lees dus zeker verder.

De Americano, in het begin de Milano-Torino genoemd vanwege de oorsprong van de ingrediënten, verscheen al in 1860 in Milaan. Campari komt namelijk uit Milaan en Cinzano (de vermout) komt uit Turijn. Deze zachte mixed drink op basis van rode zoete vermout en de nogal bittere Campari, werd snel heel populair en het was trouwens de eerste cocktail die James Bond bestelde in Casino Royale.

Een Americano maken is heel gemakkelijk: gelijke delen Campari en zoete vermout en aftoppen met una spruzzata di acqua di soda. De Americano, voor velen niet alcoholisch genoeg, werd de Negroni, door de soda door gin te vervangen. Maar dat verhaal leest u hier.

Wat heb je nodig? Per cocktail

  • 3 cl Campari
  • 3 cl droge rode vermouth
  • ijsblokken
  • sodawater

Hoe maak je het?

De Americano is een shortdrink cocktail, dus die maak je best in een tumbler glas. Vul de tumbler met een paar ijsblokjes en de Campari en rode Vermouth. Vul aan met sodawater. Werk af met een stukje sinaasappel of ‘a twist of lemon’ (een citroenkrul).

Wil je een lichtere versie, neem dan een hoog glas en giet er meer soda bij.

Suggestie bij de aperitivo

Bij een aperitivo horen ook antipasti. En wat is gewoon lekker en geen werk in de keuken? Inderdaad, gewoon wat sneetjes gesneden Parmaham. Niets leuker dan na het werk wat te borrelen met een lekkere  aperitief erbij. De Americano past daar heel goed bij, want hij is licht en gemakkelijk te drinken.

Muziek bij de aperitivo

We No Speak Americano” van Yolanda Be Cool in mijn hoofd en ik krijg het er maar niet uit. Erg is dat, heel erg. Het originele liedje “Tu vuò fà l’americano” is van de hand van de Italiaanse zanger Renato Carosone, die het liedje in 1956 schreef voor één of ander liedjesfestival op de radio. Het meeslepende deuntje is een combinatie van swing en jazz en werd in ontelbare films gebruikt, en zelfs door de bloedmooie Sofia Loren gezongen. Het werd pas in 2010 een grote internationale hit toen het Australische duo Yolande Be Cool het door hun samplemachines haalden.

Het liedje gaat over een Italiaan uit Napels, die de toenmalige Amerikaanse lifestyle kopieerde en zich gedroeg als een echte Yankee. Hij rookte Camel sigaretten, dronk whisky en soda, hield van rock ’n roll en probeerde baseball te spelen. Maar hij woonde nog steeds bij de mama en was er financieel van afhankelijk. Het is eigenlijk een satire op het veramerikaniseren in het naoorlogse zeer agrarische zuiden van Italië (“Tu vuo’ fa’ l’americano, mericano, mericano… ma si’ nato in Italy!). Klik op de foto als je de originele niet gesamplede versie van Renato Carosone wil beluisteren.

NM.