Tag Archives: bitter

In the Mix Italian Dandy

Iedereen heeft zo wel enkele flessen drank in de barkast staan die je niet alle dagen gebruikt of zelfs vergeet. Tot je er letterlijk en figuurlijk het stof afdoet en de inhoud van de fles eens herbekijkt. Bij mij is dat Strega, de goudgele Italiaanse amaro en aperitivo. Van in het begin van deze blog maakten we al recepturen met Liquore Strega. Het is misschien de niet meest voor de hand liggende spirit voor een bartender, omwille van het smaakprofiel of de kleur, maar toch is er zoveel moois mee te doen.  

Strega betekent heks en Benevento, het stadje in Italië waar Strega werd uitgevonden stond toen bekend als heksenstad. Vele mixed drinks en cocktails gemaakt met Liquore Strega hebben het woord heks in de titel. Liquore Strega mag wat mij betreft meedoen in de boom van Italiaanse bitters, vermouts en andere spirits want Strega heeft echt een heel interessant smaakprofiel: zeer kruidig, maar toch zoeter dan de meeste aperitivi.

Je moet Strega enkel in de juiste niche zetten en je bent vertrokken. Combineer Strega met andere Italiaanse producten – met een lichter of minder viscoos smaakprofiel: met de bubbels van Prosecco voor een Strega Spritz of on the rocks met een twist. De combinatie Strega – cognac en Strega – gin werken ook heel goed. 

Deze Italian Dandy werkt voor mij heel goed. De combinatie Strega (amaro) met een zoete vermout en een likeur op basis van appelsien is een aanrader. Vandaar zijn plaats in de lijst van tien beste #AperitivoEstivo. Tot zover Aflevering 8! Tot volgende week!.

Amaro Liquore Strega 40 % – Distilleria Strega Alberti Benevento

Strega Liquore, een zachte, bitterzoete likeur met fijne notities van kruiden en vanille. Strega – een bitter (amaro) wordt al sinds 1860 geproduceerd in Benevento in Campania. Het is eigenlijk een digestief van 40 graden, gemaakt van ongeveer 70 aromatische kruiden. Strega betekent heks en zou genoemd zijn naar de heksen die toendertijd rondvlogen in Campania. De gele kleur komt van saffraan. Ernest Hemingway, schrijver en beroepsdrinker, die ook lange tijd in Italië verbleef, vermeld Strega in één van zijn boeken – A Farewell to Arms – maar hij zelf verkoos grappa, wegens het hogere alcoholgehalte. En in The Godfather van Mario Puzo zie je ook regelmatig Strega verschijnen, want het was het favoriete drankje van John “Johnny” Fontane. Met Liquore Strega maak je de West Coast Cocktail (zie artikel).

Wat heb je nodig?

  • 45 ml Liquore Strega 
  • 45 ml rode zoete vermout
  • 10 ml Triple Sec – Orange Liqueur – Curaçao
  • 2 dashes of Angostura bitters

Hoe maak je het?

Giet alles in een mengglas gevuld met ijsblokken. Roer met een barlepel tot je de juiste verkoeling en dillutie (verwatering) hebt. Giet door een zeef in een cocktailglas. 

Woord van de week: Salute, a cent’anni

De meest voorkomende toast in Italië bij het klinken met de wijnglazen is salute, wat gezondheid betekent.Maar je kan ook Salute, a cent’ anni zeggen, waarmee je alle klinkers een leeftijd van 100 jaar toewenst. De kans is groot dat ze echt 100 jaar worden want Italië heeft een hele grote hoeveelheid eeuwelingen en dat zou te maken hebben met het Mediterraans dieet. In Sardinië is er een grote concentratie aan honderdjarigen maar ook in Acciaroli (Amalfikust). Daar zijn 2000 inwoners en 300 zijn meer dan 100 jaar. Acciaroli kwam hier al aan bod op deze blog want Ernest Hemingway baseerde er zijn klassieker “Old Man and the Sea” op.

Suggestie bij de aperitivo: Zalm Saltimbocca

Vandaag staat er zalm saltimbocca op het menu. De klassieke saltimbocca alla Romana is een klassieker uit de Romeinse keuken, gemaakt met kalfsvlees, prosciutto, kappers en salie. Saltimbocca is Italiaans voor ‘springt in je mond’ en dat doen de smaken van dit gerecht ook.

Wij gaan er een variant met verse zalm van maken, waarbij we de zalm gaan omwikkelen in Prosciutto di Parma. Zalm is gezond want het is een vette vis en bevat een grote hoeveelheid – meervoudig onverzadigde – omega3 vetzuren. Serveer deze zalm saltimbocca als voorgerecht of als hoofdgerecht met verse pasta. Zorg er voor dat de stukken ongeveer even groot en dik zijn, zo heb je geen problemen met verschillende gaartijden.

Klik hier voor het recept: zalm saltimbocca

Muziek bij de aperitivo: Paolo Conte

Paolo Conte is een Italiaanse zanger – componist en tekstschrijver. Op 81-jarige leeftijd lokt hij nog steeds volle zalen met zijn zeer herkenbare doorrookte stem. Net die korrelige stem geeft extra charme aan zijn soms nogal melancholische liedjes. Maar hij is ook bekend om zijn lichtvoetige meezingers: “It’s wonderful”, “Via Con Me” en “Happy Feet” om er maar enkele te noemen.

Zijn eerste grote hit was ‘Max’ maar Conte kan verschillende stijlen aan, alhoewel jazz zijn grote liefde blijft. We kozen vandaag een nummer uit 1979 met een culinaire toets, namelijk ‘Un Gelato Al Limon

Un gelato al limon, gelato al limon gelato al limon
Sprofondati in fondo a una citta
Un gelato al limon e vero limon
Ti piace?
Mentre un’altra estate passeraLiberta e perline colorate, ecco quello che io ti drao
E la sensualita delle vita disperate
Ecco il dono che io ti faro

Sashimi van tonijn en Martini Riserva Speciale bitter gel

Sashimi of in het Japans 刺身 is een Japans gerecht van verse, rauwe vis (en schelpdieren) die met een zeer scherp mes in dunne schijfjes gesneden wordt. De sashimi wordt gewoonlijk geserveerd met verschillende sauzen en versiering. Voor de volgende aflevering  van #AperitivoEstivo pasten we deze techniek toe op tonijn, en maakten er twee Italiaanse sausjes bij. De eerste is een frisse emulsie van olijfolie en de zeste en sap van citroen. De tweede is een crème van zure room en mascarpone, terug opgefrist met zeste en sap van limoen en basilicum. En om de smakencombinatie compleet te maken, geven we er wat gel van Martini Riserva Speciale bitter bij. Want die bitter-zoete toetsen gaan wonderwel samen met de rauwe tonijn. Italiaanser kan het niet!

Wat heb je nodig? Voor 4 personen

  • 200 gram tonijn
  • roze peperbollen
  • zout
IN THE MIX BICICLETTA

Voor de Martini Riserva Speciale bitter gel

  • 150 gram Martini bitter
  • 5 gram agar agar

Eetbare bloemen

geschaafde amandelen

mascarpone

zure room verse basilicumblaadjes

zeste en sap van 2 citroenen

olijfolie

Hoe maak je het?

Martini Riserva Speciale bitter gel

Laat de Martini bitter opwarmen in een pan, maar ga niet boven de 82 graden. Haal van het vuur en meng er de agar agar onder. Goed roeren tot alles afgekoeld is. Giet in een rechthoekige ondiepe schaal en zet dit weg in de diepvriezer (droogvriezen)

Emulsie van olijfolie, zeste en sap van citroen

Een emulsie is een mengsel dat bestaat uit niet mengbare vloeistoffen die normaal gezien geen stabiel en homogeen mensgel vormen, in dit geval olijfolie en citroensap. Dus hebben we een emulgator nodig. Meng alle ingrediënten en voeg er Xanthaangom aan toe of een ander verdikkingsmiddel. Zet weg in de koelkast.

Crème van zure room, mascarpone, basilicum en zeste en sap van limoen

Meng 2 EL zure room en 1 EL mascarpone in een mengkom. Rasp er de zeste van  1 limoen boven en meng er 2 EL limoensap bij. Breng op smaak met basilicum en grof zeezout. Zet weg in de koelkast zodat de smaken kunnen mengen.

Snij de rauwe tonijn met een heel scherp mes in fijne sneetjes. Kruiden met roze peper en wat grof zeezout. Rol losjes op en leg op een serveerschotel of individueel bord. Spuit de verschillende sausjes rond de sashimi van tonijn. Haal de opgesteven gel van Martini Bitter uit de diepvries en laat op kamertemperatuur komen. Steek er rondjes uit en dresseer deze op het bord. Versier met geschaafde amandelen en eetbare bloemen. 

Smakelijk!

NM.

In the Mix de Bitter Red Devil

In de vierde aflevering van #AperitivoEstivo stellen we jullie de Bitter Red Devil voor, een aperitivo die je ook als digestivo kan serveren, gezien de grote aanwezigheid van Italiaanse bitters.

Als basis kozen we de Martini Riserva Speciale Bitter. Deze bitter is geïnspireerd op het originele recept uit 1872, waaraan Martini een hippe toets heeft gegeven.

Daar voegen we twee buitenbeentjes aan toe, namelijk de Fernet-Branca en Cynar, geen klassieke amari want veel kruidiger en meer bitter dan zoet.

Fernet-Branca is een speciaal geval en ligt aan het andere einde van het spectrum van de bitters, want meer bitter dan zoet. Het is een siropige digestief die, toegevoegd aan een mixed drink er veel meer diepgang aan geeft, en zo je drankje meer complex en interessant maakt.

Het andere buitenbeentje amaro is Cynar, een jonge amaro uit 1952, die hoofdzakelijk gemaakt wordt op basis van de artisjok, maar met een toets van bloemen en kruiden die voor het zoete element zorgen. Cynar werd in Italië gelanceerd in 1952. Angelo Dalle Molle experimenteerde met cynarine, een bittere stof uit de wortels en bladeren van artisjok. Hij verfijnde de smaak met 13 kruiden en planten tot een diepbruine bitterzoete likeur.

Deze Bitter Red Devil is een feest voor de liefhebbers van bitters. Maar opletten met de verhoudingen. Begin met 5 ml (een barlepel of een theelepel) en proef eerst.

Voor het zoete element kozen we de Martini Riserva Speciale Ambrato, nog een topper uit het gamma van Martini. Deze witte vermout wordt gemaakt van Italiaanse wijnen en exotische botanicals die samen in eikenhouten vaten rijpen. Het resultaat is een bloemige vermout met aroma’s van citrusvruchten en een vol karakter.

Deze aroma’s gaan we nog versterken met de etherische olie uit de schil van de appelsien en met 15 druppels orange bitter van Peychaud’s, Waarom Peychaud’s? Omdat die veel lichter, fruitiger en minder bitter is dan de andere orange bitters is.

Wat heb je nodig?

  • 60 ml Martini Riserva Speciale Bitter
  • 7 ml Cynar
  • 7 ml Fernet-Branca
  • 30 ml witte zoete vermout (Martini Riserva Speciale Ambrato)
  • 15 druppels Peychaud’s orange bitters
  • 1 zeste van appelsien

Hoe maak je het?

Vul een mengglas met ijsblokken en giet er de Martini bitter en vermout, Cynar en Fernet-Branca in. Een barlepel is 5 ml dus begin met een barlepel, proef even en pas aan tot 7 ml of volgens je eigen smaak. Doe er de 15  druppels orange bitter bij en kneus de zeste van appelsien boven het mengglas. Stirren tot de juiste afkoeling en verwatering en strainen in een gekoeld glas. Versier met de zeste van appelsien.

Woord van de week: trasecolare

Trasecolare is Italiaans voor verbluft, iets waar je mond van open valt. Ik was aan dit artikel bezig toen de grote wereldleider met het oranje haar in België, het VK en op bezoek bij Putin was, en hij door zijn dwaze uitspraken zowat iedereen sprakeloos – flabbergasted – achterliet.

Suggestie bij de aperitivo: Panzanella

Panzanella is een klassiek voorgerecht uit Toscane en Umbrië en komt eigenlijk uit de cucina povera (armemensenkeuken), want het slaatje bestaat uit oud brood en nog wat restjes uit de keuken. Het wordt ook soms panmolle genoemd. Er bestaan natuurlijk weer eindeloze variaties van dit gerecht, maar waar niet over gedebatteerd wordt is het belangrijkste ingrediënt, namelijk het rustieke zoutloze brood – pan sciocco – genaamd. Dus geen fluffy wit brood zoals wij ze hier kennen, want het brood moet zijn vorm houden. Klik hier voor de receptuur.

Muziek bij de aperitivo: Parlami d’amore Mariù

Parlami d’amore Mariù werd voor het eerst gezongen op 15 oktober 1932 door Vittorio De Sica in de film Gli uomini, che mascalzoni (tekst en muziek van Ennio Neri en Cesare Andrea Bixio). Het was onmiddellijk een grote hit.

Ondertussen werd dit liedje door alle groten van de wereld gezongen: onder andere Pavarotti, Jovanotti, José Carreras, Placido Domingo, Tino Rossi, Adamo en ook onze eigen Helmut Lotti. Het succes is dus nooit gestopt en het merkwaardige aan dit nummer is dat sinds het uitbrengen in 1932 er in elk decennium een hit mee gescoord is. Een tijdloze klassieker dus. De bij het grote publiek bekendste versie is die van Achille Togliani omdat die door Dolce & Gabbana van onder het stof werd gehaald voor de commercial voor hun Light Blue parfum (link naar youtube).

Voor zij die willen meezingen, hier een stukje van de tekst

Come sei bella più bella stasera Mariù!
Splende un sorriso di stella negli occhi tuoi blu!
Anche se avverso il destino domani sarà
Oggi ti sono vicino, perche sospirar?
Non pensar!

Parlami d’amore, Mariù!
Tutta la mia vita sei tu!
Gli occhi tuoi belli brillano
Fiamme di sogno scintillano

NM.

In the Mix Bicicletta

We zijn allemaal gewoontedieren, ook ik. Maar tijdens een brunch stelde een Italiaanse vriend me voor om eens te veranderen en hij bestelde voor mij een Bicicletta“Trust me” zei hij, met een zwaar Italiaans accent, je zal er weg van zijn. En hij had gelijk ook. Deze mixed drink – ideaal voor bij een brunch of een zomerse picnic – is bitter, zoet en bruisend en niet te te sterk. En je hebt niet meer dan 3 ingrediënten nodig. Ideaal voor de tweede aflevering van #AperitivoEstivo 

De Bicicletta

De Bicicletta kreeg zijn naam door de Italiaanse mannnen die net teveel ophadden en al zwalpend met hun “biciclettas” naar huis reden. Sono brillo – ze zijn dronken – was wel heel toepasselijk.

Slechts drie ingrediënten

Deze mixed drink ontstond in de jaren 30 in Lombardije en werd gemaakt met Campari. Wij vervangen de Campari door een andere bitter, namelijk de Martini Riserva Speciale Bitter. Deze bitter is geïnspireerd op het originele recept uit 1872, waaraan Martini een hippe toets heeft gegeven

Gebruik een droge Italiaanse wijn, zoals een Pinot Grigio omdat deze mooi balanceert met de bittere componenten van de Martini. En dan heb je nog enkel wat soda water nodig, en om in de Italiaanse sfeer te blijven gebruiken we San Pellegrino. Een tip: voeg genoeg bruisend water toe, zodat je een sprankelend drankje krijgt en om het wat lichter te maken, maar niet teveel zodat je drankje niet verwatert en je nog steeds een mooie rode kleur hebt.

Wat heb je nodig? Per cocktail

  • 60 ml Martini Riserva Speciale Bitter
  • 60 ml Droge witte wijn (Pinot Grigio)
  • 30 ml Bruisend water (San Pellegrino)
  • 1 stukje schil van een appelsien

Hoe maak je het?

Giet de Martini bitter en de witte wijn in een groot glas. Voeg er ijsblokken aan toe en top af met wat bruisend water. Versier met een stuk schil van een appelsien.

Suggestie bij de aperitivo

Onze suggestie vandaag is een primi piatti, namelijk ricotta gnocchi. Deze gnocchi zijn gemaakt op basis van ricotta en zijn een lichtere versie dan de klassieke gnocchi van aardappelen uit Firenze. Deze lichtere versie wordt vooral gemaakt in het zuiden, in de wondermooie streek rond Amalfi. Daar worden ze ndundari genoemd. Deze streek was veel armer dan het rijke Firenze, dus gebruikten ze wat ze in huis hadden. Gebruik bij voorkeur doppio zerobloem, een type bloem die erg fijn gemalen is. Serveer met een lekkere tomatensaus en veel basilicum. Het recept vind je hier.

Muziek bij de aperitivo

Marco Masini komt net als de gnocchi uit Firenze. Hij was al op heel erg jonge leeftijd een begenadigd pianospeler. Hij wordt ontdekt in een pianobar en breekt door in 1990 en wint dat jaar het Festival van Sanremo met Disperato (zie clip)In de jaren 90 scoort hij vele hits, ook buiten Italië, en wint daarna nog een paar keer datzelfde festival. Zijn albums Marco Masini, Malinconoia, T’innamorerai en Il cielo della Vergine oogsten veel succes maar hij krijgt ook kritiek omwille van de zware onderwerpen in zijn songs en het soms grove taalgebruik (Bella stronza en Vaffanculo).

Een bruisende aperitivo, een heerlijke primi piatti en een streepje muziek om lekker mee te zingen… wat wil je nog meer?

NM.

De Americano, zomers en verfrissend

De Americano

Voor de eerste aflevering van #AperitivoEstivo gaan we voor de Americano, een klassieke shortdrink met een verhaal. Naast het recept voor deze zeer verfrissende aperitivo geven we je ook een suggestie voor een aperitiefhapje en muziek. Lees dus zeker verder.

De Americano, in het begin de Milano-Torino genoemd vanwege de oorsprong van de ingrediënten, verscheen al in 1860 in Milaan. Campari komt namelijk uit Milaan en Cinzano (de vermout) komt uit Turijn. Deze zachte mixed drink op basis van rode zoete vermout en de nogal bittere Campari, werd snel heel populair en het was trouwens de eerste cocktail die James Bond bestelde in Casino Royale.

Een Americano maken is heel gemakkelijk: gelijke delen Campari en zoete vermout en aftoppen met una spruzzata di acqua di soda. De Americano, voor velen niet alcoholisch genoeg, werd de Negroni, door de soda door gin te vervangen. Maar dat verhaal leest u hier.

Wat heb je nodig? Per cocktail

  • 3 cl Campari
  • 3 cl droge rode vermouth
  • ijsblokken
  • sodawater

Hoe maak je het?

De Americano is een shortdrink cocktail, dus die maak je best in een tumbler glas. Vul de tumbler met een paar ijsblokjes en de Campari en rode Vermouth. Vul aan met sodawater. Werk af met een stukje sinaasappel of ‘a twist of lemon’ (een citroenkrul).

Wil je een lichtere versie, neem dan een hoog glas en giet er meer soda bij.

Suggestie bij de aperitivo

Bij een aperitivo horen ook antipasti. En wat is gewoon lekker en geen werk in de keuken? Inderdaad, gewoon wat sneetjes gesneden Parmaham. Niets leuker dan na het werk wat te borrelen met een lekkere  aperitief erbij. De Americano past daar heel goed bij, want hij is licht en gemakkelijk te drinken.

Muziek bij de aperitivo

We No Speak Americano” van Yolanda Be Cool in mijn hoofd en ik krijg het er maar niet uit. Erg is dat, heel erg. Het originele liedje “Tu vuò fà l’americano” is van de hand van de Italiaanse zanger Renato Carosone, die het liedje in 1956 schreef voor één of ander liedjesfestival op de radio. Het meeslepende deuntje is een combinatie van swing en jazz en werd in ontelbare films gebruikt, en zelfs door de bloedmooie Sofia Loren gezongen. Het werd pas in 2010 een grote internationale hit toen het Australische duo Yolande Be Cool het door hun samplemachines haalden.

Het liedje gaat over een Italiaan uit Napels, die de toenmalige Amerikaanse lifestyle kopieerde en zich gedroeg als een echte Yankee. Hij rookte Camel sigaretten, dronk whisky en soda, hield van rock ’n roll en probeerde baseball te spelen. Maar hij woonde nog steeds bij de mama en was er financieel van afhankelijk. Het is eigenlijk een satire op het veramerikaniseren in het naoorlogse zeer agrarische zuiden van Italië (“Tu vuo’ fa’ l’americano, mericano, mericano… ma si’ nato in Italy!). Klik op de foto als je de originele niet gesamplede versie van Renato Carosone wil beluisteren.

NM.

In the Mix Gin & Martini Riserva Speciale Sour

Sour (cocktail)

De sour cocktails zijn een familie van mixed drinks. De meest bekende zijn de Margarita (zie artikel) , Daiquiri, Kamikaze, de Whiskey Sour en de Sidecar (zie artikel).  De Sour cocktails bestaan ongeveer uit 2 delen alcohol, tegenover 1 deel zuur en 1 deel zoet.

Ze bestaan uit een basisspirit, een zuur (citroen- of limoensap) en een zoete vloeistof (siroop, triple sec, cointreau, grenadine, ananassap, enz). Sours zijn zowat de oudste cocktails (Jerry Thomas had ze in 1862 al in zijn boek) en hebben die juiste balans tussen zoet en zuur (tart) en toch genoeg alcohol om er een stevige en kleurrijke cocktail van te maken met een mooi, elegante opaciteit.

Voor deze gin en bitter sour gebruikte ik de onwaarschijlijk lekkere Martini Riserva Speciale Bitter, geïnspireerd op het originele recept uit 1872, waaraan Martini een hippe toets heeft gegeven en Jensen’s Bermondsey Gin.

Een fluwelen textuur

Gin, Bitter en citroensap combineren heel goed maar hebben toch elk hun scherp kantje. Het eiwit brengt dit alles samen en zorgt voor een fluwelen textuur. Deze sour cocktail doet de smaakpapillen van je tong dansen van vreugde: de bitter smaakpapillen zitten vanachter op je tong, de zuur smaakpapillen situeren zich aan beide zijkanten en de zoete smaakpapillen zitten helemaal vooraan. Daar zit dus het succes van deze cocktail. Zowat je ganse smaakpalet wordt geprikkeld.

Wat heb je nodig?

  • 30 ml gin
  • 20 ml Martini Riserva Speciale Bitter
  • 20 ml vers geperst citroensap
  • 15 ml simple syrup (suikersiroop)
  • 1 eiwit
  • 1 dash orange bitters
  • 1 schijfje appelsien

Hoe maak je het?

Doe de gin, de Martini bitter, citroensap, siroop, bitters en eiwit in een shaker en schud alsof je leven ervan afhangt.

Vul dan de shaker met ijsblokken en shake tot het eiwit schuimig is. Strain in een gekoelde coupette en versier met een schijfje (gedroogde) appelsien.

NM.

 

In the Mix Amorevolezza cocktail

Cosa vuoi di più dalla vita?

Amaro‘s – Italiaans voor bitter – blijven mijn favoriete digestieven, omdat ze het ook echt zijn (zie artikel). Wegens de drukke bezigheden van de laatste maanden was ik de amaro een beetje uit het oog verloren. Na een trip naar de kelder koos ik voor deze Amaro Lucano, een karamelkleurige amaro met een bitterzoete smaak en een ABV van 28%. Deze amaro bestaat al sedert 1894 en werd samengesteld door Pasquale Vena, een patissier. Hij gebruikte hiervoor meer dan 30 kruiden. Het recept is vanzelfsprekend geheim. Deze Amaro Lucano brak heel snel door want de Vena familie werd de hofleverancier van het Huis Savoye (zie het wapenschild op de fles).

Amaro Lucano S.p.A. is een familiebedrijf in Pisticci in de provincie Matera (Basilicata). De naam Lucano komt van lucania, een andere naam voor Basilicata. 

We gaan met deze stevige en kruidige amaro een cocktail maken. Met de bitterheid hebben we dus al een stevige basis en een ronde smaak, en die gaan we combineren met de zoetheid en pompelmoessmaak van Aperol. De finishing touch wordt wat vers geperst citroensap, dat voor de nodige zuurheid zorgt en de ‘stroperigheid’ van zowel de amaro en de Aperol wegneemt. En hiermee heb je dus een heel lekkere aperitivo.

Wat heb je nodig?

  • 30 ml Amaro Lucano
  • 15 ml Aperol
  • 15 ml citroensap

Hoe maak je het?

Doe alle ingrediënten in een shaker gevuld met ijsblokken.

Deze cocktail moet geroerd worden (stirred), niet geshaket. Waarom? Omdat omdat we een fluwelen mondgevoel willen, de juiste verwatering en vooral, een heldere cocktail. Alle ingrediënten blenden mooi samen, de temperatuur van de vloeistof daalt tot de juiste koeling en de verwatering is onder controle. Giet door een cocktail zeef – strainer – in een vooraf gekoeld glas.

NM.

In the Mix: Kombucha Martini Bitter Spritz

Vandaag stellen we onze eerste cocktail met kombucha voor. Kombucha thee, wanneer het fermentatieproces gedaan is, resulteert in een friszurig en sprankelend drankje. Ik heb al in het ‘Hoe maak je kombucha‘ artikel uitgelegd, dat je wat kan spelen met de smaak, door met de ingrediënten en de duurtijd van het fermentatieproces te variëren. Toen ik voor de eerste keer van mijn eigen batch proefde, vond ik die karakteristieke ‘tartness’ van frambozen terug, en moest ik onmiddellijk aan een spritz denken.  De kombucha vervangt dus de Prosecco in deze spritz.

Martini Riserva Speciale Bitter

Voor deze eerste cocktail wou ik ook de Martini Riserva Speciale Bitter gebruiken, geïnspireerd op het originele recept van Martini Bitter uit 1872, waaraan Martini een hippe toets heeft gegeven.

De Martini Riserva Speciale Bitter was niet voor niets de winnaar productinnovatie van het jaar tijdens de Bargiornale Barawards 2017. 

Deze bitter is gelaagder en complexer dan zijn Milanese tegenhanger en tilt de bitter naar een hoger niveau. In de nieuwe Riserva Bitter gebruikt Martini 100% natuurlijke ingrediënten, gekozen door kruidenspecialist Ivano Tonutti en master blender Beppe Musso. De belangrijke ingrediënten zijn de aromatische kruiden afkomstig uit de streek van Torino. Het alcoholvolume ligt met 28,5 % ABV hoger dan de meeste andere bitters.

Daarnaast wou ik er ook nog wat pit en extra aroma bij, dus koos ik voor mezcal, met zijn subtiele smokiness, chili pepper, chocolade, en hout aroma’s.

Onderaan krijg je nog een tweede versie van deze spritz, gemaakt met Apero, maar met ietsje meer ABV dan een klassieke aperol spritz.

Wat heb je nodig?

  • 50 ml mezcal
  • 25 ml Martini Riserva Speciale Bitter
  • 50 ml kombucha
  • Een paar druppels Peychaud’s Aromatic Cocktail Bitters
  • Soda
  • een schijfje appelsien

Hoe maak je het?

Doe de mezcal, Martini Riserva Speciale Bitter en kombucha in een glazen mengglas gevuld met ijs. Doe er wat druppels Peychaud’s bitters bij, en stirr.

Giet in een gekoeld glas. Aftoppen met een beetje soda. Versier met een schijfje appelsien.

Boozy Aperol Spritz

Vervang de Martini Riserva Speciale Bitter door Aperol.

NM.

Sacred Gin Negroni

Een woordje Negroni geschiedenis

Graaf Camillo Negroni was aan het genieten van een Americano, maar wou blijkbaar iets met wat meer alcohol en vroeg de barman om in zijn volgende cocktail de soda te vervangen door gin. We zijn in 1919 in Caffè Casoni in Firenze. De barman verving de soda door gin en versierde de cocktail met een gekruld streepje appelsienschil, zodat iedereen kon zien dat het geen Americano (zie receptuur) was. U moet weten dat in die tijd de gin helemaal niet te vergelijken was met de gin nu, en zeker niet zo verfijnd. Maar toch moet deze nieuwe samenstelling in de smaak gevallen zijn want de graaf kon zijn familie overtuigen om te investeren in een vooraf gemengde Negroni cocktail. Ze startten de Negroni distillerie in Treviso en verkochten deze versie als de Antico Negroni.

Orson Welles

De eerste referentie naar de Negroni kwam van Orson Welles, die enkele jaren na het einde van de Tweede Wereldoorlog in Rome werkte. Hij schreef over Negroni naar het thuisfront dat “The bitters are excellent for your liver, the gin is bad for you. They balance each other.” In ieder geval, de Negroni moet indruk gemaakt hebben en staat trouwens ook op mijn lijst van 25 iconische cocktails.

Negroni met Sacred Spirits

Voor een Negroni heb je een bitter, een vermout en een gin nodig en die halen we uit het gamma van Sacred. De Sacred Gin is gebaseerd op een formule uit 1660, het jaar van de Dutch Gift, toen de markt van de specerijen gedomineerd werd door de Nederlandse Oost-Indische Compagnie. In die tijd werd ook een Encyclopedie van de specerijen bijgehouden, de Hortus Indicus Malabaricus en het is daaruit dat Ian Hart de formule haalde. De naam Sacred – heilig – komt trouwens van een van de gebruikte botanicals, de Boswellia Sacra ofte wierook.

Elke van de twaalf botanicals wordt apart gedistilleerd en later geblend tot het eindresultaat op 40% ABV. Door deze vacuümdistillatie op lage temperatuur en druk krijg je hele frisse, zuivere smaken, want door de lage temperatuur zijn de botanicals nooit gekookt. Je moet er maar eens op letten: de citrus in sommige gins, waarvan ik de naam niet ga noemen, smaakt eerder naar konfituur.

We kozen uit het gamma gins van Sacred voor de frisse Pink Grapefruit Gin.

Voor de bitter kozen we de Sacred Rosehip Cup, het Britse alternatief voor Campari want iets fruitiger en minder bitter. De Rosehip cup bevat 27 botanicals, waaronder Britse rozenbottel, rabarber en Peruviaanse gember. De natuurlijk rode kleur komt van Engelse druiven en rabarber. Je kan geen appelen met peren vergelijken, maar er zit meer diepte in de smaak dan Campari, minder bitter en rijker. Een gans andere drank.

De Rosehip pairt ook heel goed met de Carpano Antica Formula vermout, maar wij gingen voor de Sacred Spiced English Vermouth: een rijke donkere vermout gemaakt met absintalsem (wormwood) uit Somerset, organische tijm en wijn uit de Three Choirs Vineyard in Gloucestershire.

Wat heb je nodig?

  • 1 deel Gin: Sacred Pink Grapefruit Gin.
  • 1 deel Bitter: Sacred Rosehip Cup
  • 1 deel vermout: Sacred Spiced English Vermouth
  • een stukje appelsienschil

Hoe maak je het?

Het recept van de klassieke Negroni is theoretisch gezien redelijk eenvoudig: 1 maatje vermout, gin en een bitter. Maar zoals alle dingen met weinig ingrediënten is het zaak om de juiste smaakbalans te vinden: de alcohol van de gin, het bittere van de bitter en het zoete van de vermout. Geen van de drie mag overheersen.

De Negroni is een cocktail die je moet roeren, dus de cocktailshaker heb je niet nodig. Je vult je mengglas met ijsblokken en giet er de vloeistoffen in. Belangrijk is de verwatering en de koeling. Dus goed roeren met een barlepel. Dan door een zeef in het glas gieten en pas dan eventueel nog een ijsblokje toevoegen. Serveer de  Negroni bij voorkeur in een tumbler of laag cocktailglas. Neem een stukje appelsienschil en kneus dit boven je glas zodat de etherische oliën vrijkomen boven de drank. En doe er dan het stukje schil bij.

CinCin,

NM.

 

 

 

Fernet Branca onder de kerstboom

Amaro: life is bitter

Fernet-Branca is een speciaal geval amaro want hij ligt aan het andere einde van het spectrum, want meer bitter dan zoet. Het is de amaro met zowat het laagste suikergehalte. Het drankje is naast Italië, enorm populair in San Francisco en Argentinië (zie artikel)Fernet con Coca balanceert het zoete van de cola met het bittere van de Fernet.

Fernet Branca wordt al sedert 1845 volgens hetzelfde recept op basis van 30 verschillende kruiden gemaakt. Fernet werd gecreëerd door de auto-didactische apotheker Bernardino Branca en de naam Fernet die er aan toegevoegd werd, zou een fictieve Zweedse dokter geweest zijn, eigenlijk om wat meer medische credibiliteit aan het drankje te geven. Het is dus zowel een aperitivo als een digestivo. Fernet Branca stond ook al vermeld in de eerste cocktailboeken en wordt gebruikt voor de Hanky Panky en Toronto cocktails.

Museo Branca

 

En sedert kort hebben ze er nu ook een museum bij (zie link museobranca). Op de hoofdzetel van Fernet Branca in Milaan (Fratelli Branca Distilleerderijen, via Resegone) kan je terecht voor het verhaal van Branca, hun beroemde reclameposters van het begin van de twintigste eeuw, vintage foto’s, Carosello reclame en heel wat industriële relikwieën. Zeker de reclameposters zijn de moeite waard want Branca was een voorloper in communicatie en merchandising. En het is één van de weinige distilleerderijen die nog in volle stad actief is. Een idee voor je volgende bezoek aan Milaan?

Ode aan de pop art

Bij ons is Fernet-Branca vooral bekend als digestief, maar in Argentinië is het in combinatie met Coca-Cola de nationale mixdrank bij uitstek. Hoe het ook zij, mag het bittere drankje in geen enkele barkast ontbreken. Voor de feestdagen hulden de makers hun kenmerkende fles in al even opvallende metalen kokers die alledrie refereren naar bekende pop art kunstenaars.

Aanbevolen verkoopprijs: Fernet Branca in pop art tin box 20,99  euro