Tag Archives: Angostura

Gin & Sloe Gin

IN THE MIX OLD TOM SANGUINELLO

Het is het seizoen van de bloedappelsienen en het zou dus zonde zijn om daar niets mee te doen. Gin en bloedappelsien gaan heel mooi samen. In tegenstelling tot de redelijk zoete navels smaken bloedappelsienen ietwat zurig, wat voor mij het sap veel lekkerder maakt dan het sap van navels. Daarnaast zijn bloedappelsienen zeer gezond wegens de uitzonderlijk krachtige anti-oxidantia die ze bevatten en de grote hoeveelheden vitamine C. We maken een cocktail met het sap van bloedappelsien, voegen daar de smaak van rozemarijn aan toe en gebruiken de Old Tom gin van Sacred Spirits (zie artikel), omwille van de subtiele smaak van Spaanse appelsienen, en omdat die wat zoeter is dan een klassieke London Dry Gin. Je kan er eventueel nog een scheutje Triple Sec of Cointreau bijdoen, maar dat hoeft niet.

Het resultaat is een eenvoudige maar heel lekkere cocktail, heerlijk in deze donkere dagen. Toch opletten geblazen, want het is een stevige cocktail, die je niet voelt aankomen.

Wat heb je nodig?

  • 1 klontje suiker
  • 2-4 druppeltjes angostura bitters
  • 5 blaadjes rozemarijn
  • sap van 1 bloedappelsien (30 ml)
  • 60 ml Old Tom gin
  • 1 schijfje bloedappelsien en 1 takje rozemarijn voor de versiering

Hoe maak je het?

  • Leg het suikerklontje in een Old Fashioned glas. Druppel de angostura bitters op het suikerklontje. Doe er de blaadjes rozemarijn bij en gebruik een stamper (muddler) tot het suikerklontje gebroken is.
  • Giet er het vers geperste bloedappelsiensap bij en de gin. Doe er de ijsblokken bij, roer even om met een barlepel en versier met een schijfje bloedappelsien en een takje rozemarijn.
  • Genieten maar.

NM.

Gin & Sloe Gin

In the Mix: de Martinez

De cojones van Martínez

Zo titelde Hans Vandeweghe, de sportjournalist bij De Morgen, want enkele dagen na zijn contractverlenging durfde Martínez het aan om Radja niet mee te nemen naar het WK. Net zoals alle andere 10 miljoen Belgen en Rode Duivel supporters, heb ik hier ook mijn mening over. Ik denk niet dat deze beslissing een slimme zet is geweest en ik vind ook niet dat dit een teken is dat Martínez ballen heeft. In ieder geval, de kritiek op sociale media is een redelijk grote storm geworden. We zullen het pas na het WK weten of het thuislaten van een sterke speler én vooral een publiekslieveling een goede beslissing was. Ik denk het eerlijk gezegd niet, tenzij Martinez een wit konijn heeft.

De echte Martínez heeft wel cojones

Hij past in het rijtje van de grote klassieke cocktails maar wordt heel dikwijls vergeten. Maar toch past deze fluwelen blend van Old Tom gin, maraschino likeur, zoete vermout en bitters in het lijstje van de Martini, Manhattan, Old Fashioned en Negroni. Geschiedkundig zit er ook een logische evolutie in: de Martinez stamt voort uit – en is een variatie van – de Manhattan en komt voor de Martini.

Wie de Martinez heeft uitgevonden kan niet achterhaald worden, wel weten we dat hij al in 1884 in de Modern Bartender’s Guide van O.H. Byron beschreven stond (Same as Manhattan, only you substitute gin for whisky). In die tijd werd The Martinez gemaakt met Old Tom gin (London Dry Gin was toen nog niet beschikbaar in de VS), Curaçao en Angostura bitters.

De Martinez legt las cocktail de nadruk heel erg op vermout, een categorie drinks die duidelijk aan een revival bezig is.  En er is nu ook veel meer keuze in vermout dan pakweg 125 jaar geleden. Dus we kunnen gaan experimenteren.

De ratio vermout versus gin is 2 : 1. Maar binnen die structuur is voldoende ruimte voor creativiteit. Iedereen heeft zodoende zijn receptuur voor een Martinez. En ook ik speel graag met de soorten gin en vermout. Ik koos deze keer als basis een London Dry Gin. Ik ging niet voor een zoete vermout, maar koos voor de Sacred Extra Dry Vermouth: kurkdroog, kruidig en een beetje spicy, omdat ik een Martinez met cojones wou maken.  Om dit ‘gebrek’ aan zoetheid te compenseren heb ik er ietsje meer Luxardo bijgedaan. Maar je kan even goed een combinatie van vermouts nemen.

Wat heb je nodig?

  • 60 ml zoete vermout
  • 30 ml gin
  • 1 1/2 barlepel Luxardo maraschino likeur
  • 2 dashes orange bitters
  • Lemon twist

Hoe maak je het?

De Martinez is een stirred cocktail. Doe alle ingrediënten in een met ijsblokken gevuld mengglas. Stir tot je de gewenste afkoeling en verwatering hebt. Giet in een gekoeld coupeglas en werk af met een stukje citroenschil.

NM.

Whisky Whiskey Bourbon Rye

In the Mix Horse’s Neck

Yarno en Dieter van Belroy’s Bijou in zwaar overleg

“Dat gaat er altijd in”

Dit zijn de gevleugelde woorden van mijn vriend Dieter, de bebaarde bartender van Belroy’s Bijou. En hij heeft gelijk, want de Horse’s Neck is licht, fris en verkwikkend. Het begon allemaal rond de jaren 1890 toen de Horse’s Neck een niet-alcoholisch drankje was, gemaakt met ginger ale, ijsblokken en een lange strip citroenschil. Doordat de citroenschil over de rand van een Old Fashioned glas hing zag het eruit als de nek van een paard, vandaar de naam. Pas vele jaren later werd er brandy of bourbon aan toe gevoegd voor een “Horse’s Neck with a kick’ of “Stiff”.

Als je op zoek bent naar een drankje met bruis en de smaak van gember, zoek dan niet verder want de Horse’s Neck is het. Een cocktail bestaande uit maar twee ingrediënten lijkt op het eerste zicht gemakkelijk, maar er is wat voorstudie nodig.

Twee ingrediënten

We beginnen met de keuze van ginger ale. James Bond zei ooit dat “the cheapest way to improve the quality of a poor drink is with a good mixer”. Een goede ginger ale is dus de sleutel tot succes: Canada Dry, Fever-Tree of Schweppes zijn de meest voorkomende en daaruit ga je moeten kiezen volgens je persoonlijke voorkeur: meer of minder gember of zoeter.

Het tweede ingrediënt is bourbon. Ik heb in Bijou ook al wat testen bijgewoond om de juiste bourbon te vinden . De keuze ligt voor mij persoonlijk nog altijd bij Bulleit Bourbon Kentucky Straight Bourbon Whiskey. Bulleit met zijn 45 % alcohol en zijn hoog rye gehalte (rond de 30%) heeft voldoende kick en een spicy smaakprofiel dat ideaal is voor de Horse’s Neck.

Na elke sip krijg je de kick en de warmte van de bourbon, een lichte gloed van de gember, om te eindigen met het friszure van de citrus.

Net daarom kan je de Horse’s Neck het ganse jaar door drinken: verfrissend en verwarmend.

Wat heb je nodig?

  • 5 cl Bourbon
  • 15 cl ginger ale
  • 5 druppeltjes angostura

Hoe maak je het?

Vul een longdrinkglas met 5 ijsblokken. Giet er de bourbon over en de druppeltjes angostura. Leg een lange sliert citroenschil in het glas en top af met de ginger ale. Even omroeren en je Horse’s Neck is klaar.

NM.

In The Mix, Whisky Whiskey Bourbon Rye

In the Mix Rob Roy

Het begint allemaal bij de Manhattan

Toen de Manhattan cocktail Amerika veroverde in 1874 was het al rye whiskey dat de klok sloeg. Door wat zoete vermouth bij de nogal pittige en kruidige rye te doen werd de cocktail evenwichtig. En de bitters zorgden voor intrigue en diepgang van deze sterke cocktail.

Scotch vervangt Rye

Ongeveer twintig jaar later kwam echter de blended Scotch van Dewar’s op de Amerikaanse markt, en deze was veel zachter van smaak dan de rye. Het was dus een kwestie van tijd tot een pientere bartender in de Waldorf-Astoria in New York de rye in de Manhattan verving door Scotch. Een nieuwe klassieker was geboren, genoemd naar een legendarische Schot, Rob Roy – Raibeart Ruadh in Gaelic, een soort Schotse Robin Hood. Op dat ogenblik – in 1894 – speelde trouwens de Broadway show ‘Rob Roy’, een operette over het leven van Rob Roy MacGregor,

Rob Roy is een sterke cocktail

Het percentage alcohol van de Rob Roy zal naturlijk afhangen van de whisky die je gebruikt en de hoeveelheid vermouth die je er bij doet. Maar je mag toch rond de 30 % rekenen, dus het is geen lichte cocktail. Het is een “up” cocktail, wat betekent dat de voorbereiding in een mengglas gebeurt (stirred), gezeefd (strained) en dat er geen ijs in het eindresultaat – in je glas – zit… “up” van “Give it to me straight up“: zeg me de waarheid, maar zonder de bullshit.  Up cocktails zijn hoger in alcoholgehalte dan de meeste andere cocktails en worden daarom in een kleiner glas geschonken.

Punt e Mes

Punt e Mes is een Italiaanse vermout en betekent “punt en een half “. Punt e Mes is vooral een zoete vermouth met wat bittere toetsen (kwa smaak ergens tussen rode vermout en Campari) en wordt vooral gebruikt voor cocktails zoals de Negroni (zie recept), de Americano (zie recept) en de Manhattan. Punt e Mes werd tot 2001 gemaakt door de familie Carpano uit Turijn.

De eenvoud van deze cocktail zorgt ervoor dat de whisky die je gebruikt kan schitteren. Een blended whisky is de natuurlijke keuze maar je kan ook een goede single malt gebruiken, zoals bijvoorbeeld een mooi geturfde Laphroaig.

Wat heb je nodig?

  • 1 jigger Monkey Shoulder
  • 1/3 jigger Punt e Mes
  • 2 druppeltjes Angostura bitter
  • Een stukje zeste van citroen

Hoe maak je het?

Vul een mengglas met genoeg ijsblokken en giet er de blended whisky en de vermouth bij. Doe er paar druppels Angostura bitter bij en roer goed om.

Giet in een gekoeld cocktailglas. Strijk de rand van het glas in met de zeste van citroen en geef het stukje zeste een twist boven het glas, zodat de etherische oliën vrijkomen.

NM.

Campari, In The Mix, Tequila & Mezcal

In the Mix: Dill Rosita Cocktail by Jigger’s

0298

Rood is de kleur die met Valentijn geassocieerd is. En we konden deze speciale dag niet laten voorbijgaan zonder iets met rood te doen. Dus kozen we voor een cocktail met Campari. De Rosita is van dezelfde familie als de Negroni, maar de gin is vervangen door Tequila. Ik kreeg de inspiratie voor deze cocktail tijdens een bezoek aan Jigger’s The Noble Drugstore in Gent, waar de Dill Rosita op de kaart stond.  Ik ben nogal voorzichtig als het op cocktails met tequila aankomt, maar de versie van Olivier Jacobs was echt lekker. En heel verrassend van smaak door de dille. Ik ken zijn receptuur niet, want Olivier kennende zal hij er wel een heel eigen interpretatie aan gegeven hebben met vermoedelijk eigen gemaakte infusen, maar van mij krijg je het klassieke recept.

We kozen voor de Tequila El Domador Reposado – Puro Agave die we gisteren voorstelden en die bij Delhaize te verkrijgen is. Reposado is een tequila die minimum 3 maanden heeft gerijpt in eiken vaten en in dit geval heeft de tequila 4 maanden gerijpt. Deze is smeuïg in het gehemelte en geeft zachte aroma’s prijs zoals karamel met boter, gegrilde noten met als afdronk een lichte houttoets.

Tegenpolen trekken aan: we hebben al het bitter van de Campari, vandaar dat we voor het evenwicht wat zoete vermouth gaan toevoegen. Zo krijgen we een bitterzoete cocktail, gemaakt met eenvoudige ingrediënten, die toch een complexe smaak heeft. Ook dit jaar gaat Campari verder met zijn Bitter – Sweet campagne, met als boegbeeld Kate Hudson.

Jigger’s kan je vinden in Oudburg 16 te 9000 Gent

Wat heb je nodig?

  • 1 1/2 maatje Tequila Reposado
  • 1/2 maatje zoete vermouth
  • 1/2 maatje droge vermouth
  • 1/2 maatje Campari
  • een paar druppels Angostura bitters
  • een paar takjes dille

Hoe maak je het?

Combineer alle ingrediënten in een mengglas gevuld met ijs.. Stir en giet door een strainer (een zeef) in een met ijs gevuld Old Fashioned glas. Versier met de takjes dille en een stripje citroenschil.

NM.