De sensationele Spaanse keuken gaat veel verder dan tapas en paella en dit prachtige gerecht met gebraiseerde kip is hiervan het bewijs. Gebraiseerd in Spaanse sherry en geserveerd met geroosterde groenten, en dat resulteert in een smakelijk gerecht.
Braiseren
Braiseren (of smoren) is een combinatie van braden en stoven. Het verschil tussen stoven en braiseren, is dat bij braiseren eerder weinig vocht (1 – 3) wordt gebruikt. In dit geval sherry en kippenbouillon. Het is dus het garen en zacht maken van producten in een pan met gesloten deksel en met weinig vocht die door hun samenstelling niet geschikt zijn voor korte bereidingstechnieken.
Wat heb je nodig?
35 gram rozijnen
60 ml droge Spaanse sherry
1 middelgrote bol look, gehalveerd
350 gram prei, schoongemaakt, in dunne plakjes gesneden
Doe de rozijnen en sherry in een kleine kom en laat 10 minuten wellen. Schik ondertussen de look, prei, wortel en olijven op de bodem van een grote braadpan. Giet daarover de bouillon. Dek af met folie. Rooster gedurende 20 minuten.
Giet het vocht af in een kom en zet apart. Doe de rozijnen en de boter in een blender. Kruiden met peper en zout. Pureer tot een gladde massa.
Maak een klein zakje onder het vel van elk van de stukjes kip en druk de gearomatiseerde boter in de zakjes.
Haal de schaal met de groenten uit de oven. Leg de kip met de velkant naar boven op de groenten. Giet de sherry erover, besprenkel met olijfolie en kruid de stukken kip. Zet nog 30 minuten terug in de oven.
Serveer de kip en groenten bestrooid met de amandelen, peterselie en granaatappelpitjes.
Konijn is mager vlees dat heerlijk is in winterse gerechten zoals ovenschotels. Konijn was in de eerste helft van de 20e eeuw een typisch gerecht voor het armere deel van de bevolking. De tijden zijn inmiddels veranderd, maar konijn is en blijft hoogwaardig vlees en is zeker waard om op je menu te staan.
De dieren worden jong geslacht – na 12 tot 13 weken, want dan is het vlees sappig en mals. De structuur van konijn is sowieso erg fijn en de smaak is mild. Het lijkt daardoor zelfs wat op gevogelte.
Maar konijn is ook erg gezond. Een konijnenbout bevat zo goed als geen vet en een laag cholesterolgehalte.
Tajine
We maken dit gerecht klaar in een tajine, een aardewerken stoofpot. We voegen veel aromaten toe en zo krijg je een fantastisch gerecht voor de koude maanden.
Wat heb je nodig?
1 konijn in stukjes gesneden
12 gedroogde abrikozen
20 gram geschaafde amandelen
4 uien
1 theelepel geraspte gember
1 kaneelstokje
1 snufje saffraan
1 scheutje olie
1 theelepel kurkuma
2 theelepels ras el hanout
Zout en peper
Hoe maak je het?
Snij de ajuin fijn. Laat de gedroogde abrikozen 1 uur wellen in water en snij ze dan in reepjes.
Verhit een pan met olie en braad de stukken konijn 2 minuten aan elke kant. Voeg de uien, abrikozen en alle kruiden toe. Kruid met peper en zout en kook nog 5 minuten.
Giet alles in een tajineschaal en bedek met bouillon. Zet het deksel op de tajine en gaar in de oven op 170° C gedurende 1 uur.
Rooster de amandelen in een droge pan. Bestrooi het gerecht voor het serveren met geroosterde amandelen.
Torta Caprese is een traditionele Italiaanse cake, gemaakt met donkere chocolade en amandelen. We maken er onze eigen versie van met witte chocolade, limoncello en citroensap. Deze cake heeft een gouden korst, is zacht van binnen, is geparfumeerd met citrus en heeft krokante stukjes witte chocolade. Een heerlijke cake waarvoor we geen bloem gebruiken.
Wat heb je nodig?
250 gram witte chocolade plus 50 gram extra, in fijne stukjes gehakt
200 gram zachte gezouten boter
250 gram geblancheerde amandelen
180 gram suiker
5 eieren, eiwit en eigeel gescheiden
Zeste van 1 citroen
60 ml vers citroensap
30 ml limoncello
1 handjevol amandelschilfers
Poedersuiker
Hoe maak je het?
Verwarm de oven voor op 175 graden
Neem een cakevorm van 25 cm. Bedek de binnenkant en bodem met bakpapier.
Doe de boter en witte chocolade in een kleine sauspan of au bain marie en laat deze op een zacht vuurtje smelten. Roer goed om en zet even weg.
Doe de amandelen in een blender en blitz tot je amandelpoeder hebt. Voeg er de suiker bij en blitz nogmaals. Giet dit mengsel in een grote kom.
Klop de eigelen op tot ze heel schuimig zijn. Voeg het eigeel mengsel bij het amandelmengsel, evenals de zeste en het sap van de citroen.
Meng hierbij de gesmolten witte chocolade en limoncello. Meng zachtjes door elkaar. Klop het eiwit op tot je harde pieken hebt en voeg dit heel zachtjes onder het beslag. Niet overmengen!
Giet dit in de cakevorm. Besprenkel met amandelschilfers. Bak gedurende 40 minuten in de oven. Besprenkel halverwege met de kleine stukjes witte chocolade. Laat 15 minuten afkoelen en werk af met poedersuiker.
Wat is er beter dan een geslaagde maaltijd afsluiten met een digestief? Twee digestieven, hoor ik U zeggen. Deze keuze laat ik aan jullie over. Of al de drankjes die zogezegd als digestivo geserveerd worden, het werkelijk ook zijn is een andere vraag, maar het is een elegante manier om een avond of een gezellige maaltijd af te sluiten in het gezelschap van mensen die je dierbaar zijn. Je hebt lekker gegeten en of je bent ontspannen en dan komen de digestieve drankjes boven water. De tongen komen los en alle problemen in de wereld worden in sneltempo opgelost.
Het biedt je dus een ceremoniële manier om over je dag te reflecteren. We gaan het vandaag niet hebben over de klassieke digestieven, maar over een echte vini di meditazioni , zoals de Vin Santo. Vroeger werd de week voor Pasen de heilige week genoemd. Een aloud gebruik uit Italië tijdens deze periode, is een maaltijd afsluiten met een glaasje Vin Santo en een biscotti.
Vin
Santo – Vino Santo – Vinsanto: wat is het nu?
Dit zou eigenlijk een vraag voor de Slimste
Mens kunnen zijn of voor een cursus sommelier. Ze bestaan wel alle drie, maar
het zijn totaal verschillende wijnen in alle opzichten. Het ontcijferen van de
Da Vinci code is kinderspel in vergelijking met het zoeken naar hun oorsprong.
Vino Santo is de wijn uit de regio Trentino (tussen Bolzano en het Gardameer) en hoofdzakelijk gemaakt op basis van de Nosiola druif.
Vinsanto daarentegen is een zoete wijn afkomstig van het eiland Santorini, ontstaan toen het eiland onder de controle van Venetië was. Deze wijn wordt gemaakt op basis van de assyrtiko, athiri en aidani druif. Vinsanto is dus wijn afkomstig uit Santorini (etymologisch van agia eirini over Santa Irene naar uiteindelijk Santorini)
Verwarrend? Inderdaad, want er kwam in 2002 zelfs EU wetgeving aan te pas om het kluwen te ontwarren. Er was blijkbaar genoeg bewijs dat de oorsprong van Vinsanto – in één woord – in Santorini lag, dus mochten de Italianen hun zoete wijn Vin Santo – in twee woorden – noemen. Santo is hier trouwens te verstaan als heilig, omdat de wijn – zo dacht men in de 14e eeuw – geneeskracht had en daardoor werd de overschot na de mis aan de zieken gegeven.
Wat is Vin Santo?
Vin Santo is dus een zoete dessert wijn, afkomstig uit Toscane, gemaakt op basis van de Trebbiano en Malvasia druiven. Hij bestaat al heel lang maar werd vooral tijdens de renaissance bekend doordat de handelaars uit Florence deze wijn uitvoerden tijdens hun handelsreizen. Tijdens het oogsten worden de beste druiven uitgezocht en op rieten matten te drogen gelegd (cannici). Passito is een Italiaanse term die gebruikt wordt voor natuurlijk zoete wijnen die gevinifieerd worden op basis van ingedroogde druiven. Het drogen van de druiven (appassimento) is een methode die zo oud is als het wijn maken zelf.
Doordat de druiven buiten worden opgeslagen ondergaan ze de invloed van de temperatuurschommelingen en de seizoenen (zo gaan ze afwisselend gisten en rusten). Na het oogsten blijven ze zo 4 maanden liggen. Het vocht verdampt ondertussen op natuurlijke wijze en het suikergehalte in de druiven stijgt. Daardoor bekomt men een heel weelderige zoete wijn. Vanaf maart worden de druiven dan opgeslagen in speciale kleine houten vaten (caratelli) en zo zullen ze nog minstens vier jaar rijpen. De prijs van dergelijke wijnen is iets duurder dan de wijnen gemaakt op de traditionele manier, omdat je meer druiven nodig hebt. Laat je dus niet vangen aan de goedkope Vin Santo wijnen.
Dat het een speciale wijn is blijkt ook uit dit: in vervlogen tijden gaf de schoonvader Vin Santo aan de jonge bruid toen ze voor het eerst in haar nieuwe huis binnen ging.
Cantucci
Naast een glaasje Vin Santo, hebben we ook iets zoet nodig dat er perfect bij past. Cantucci betekent eigenlijk uiteinde (van een koekje of van de deeg) of overschotje. De koekjes van gelijke vorm werden in de winkels verkocht en de armen moesten genoegen nemen met de resterende hoekjes en kantjes. Dat zijn de cantucci. De originele komen uit Prato in Toscane. Het recept voor cantucci werd uitgevonden in 1858 door Antonio Mattei, die er nog steeds zijn winkel heeft. De originele formule waarmee hij een prijs won op de Wereldtentoonstelling van Parijs (1867) bestond uit bloem, verse eieren, suiker, amandelen en pijnboompitten.
Prato is ook de stad van de bekende renaissance schilder Fra Filippo Lippi, beroemd voor zijn magnifieke frescoes. In de vroeg 20e eeuw nam de reputatie van de cantucci enorm toe want Herman Hesse maakte er zijn favoriete koekje van. Cantucci worden in wijn gedopt om ze wat zachter te maken en hun aroma nog meer te laten uitkomen.
Wat heb je nodig?
250 gr bloem
250 gr suiker
2 grote eieren
150 gr geroosterde amandelen (gepeld en grof gehakt)
2 theelepels bakpoeder
Hoe maak je het?
Verwarm je oven tot 200 ° Celsius.
Meng de droge ingrediënten goed ondereen.
Klop de eieren goed los en voeg ze langzaam bij de droge ingrediënten. Neem een
(ingevette) bakplaat en verdeel het deeg in lange rollen van ongeveer 3 tot 4
centimeter dik.
Bak de rollen gedurende 20 minuten. Haal ze
uit de oven en laat ze afkoelen. Snij de rollen schuin in schijfjes van 2
centimeter. Cantucci zijn biscotti, dubbel gebakken koekjes. Dus gaan we ze nu
een tweede keer bakken. Leg de schijfjes op de bakplaat en laat ze nog 5 tot 10
minuten uitdrogen op een temperatuur van 150 °.
Dit is afhankelijk van je oven, dus het kan
eventueel wat langer duren tot de ze de gewenste bruine kleur hebben. Het enige
waar je moet rekening is mee houden is, dat je cantucci steeds harder zullen
worden.
Hallo…… Het is 4 uur ’s namiddags en plots komt de volgende vraag naar boven: wat ga ik vanavond klaarmaken? Ondanks al onze goede voornemens, hebben we de weekmaaltijden niet altijd even goed gepland of hebben we geen tijd gehad om de nodige shopping te doen.
We worden in onze eigen omgeving heel veel geconfronteerd met vragen voor snelle maar toch lekkere en afwisselende gerechten. Vandaar dat we een aantal artikelen op deze blog zullen wijden aan familiegerechten die voldoen aan de maximum 30 minuten limiet, met een minimum aan ingrediënten, maar die toch heel lekker zijn. Weinig ingrediënten is zeker geen synoniem voor smaakloos. Er zijn veel recepten die je kan klaarmaken met 3 of 4 ingrediënten of met wat je vind in de ijskast of proviandkast, zodat je geen extra shopping moet doen. Hopelijk vind je iets inspirerend in deze recepten die in minder dan 30 minuten klaar zijn.
Het eerste onder de dertig minuten recept is een snelle pasta met zalm schotel die zelfs klaar is in twintig minuten. Zeer eenvoudig te maken met een heerlijke symfonie van smaken: naar anijs geurende dille, frisse citroen en amandelen.
Dille heeft een anijsachtige smaak, net zoals zijn verwanten anijs en venkel. Je kan zowel de zaadjes als de naaldvormige blaadjes gebruiken. Dille is prominent aanwezig in de Scandinavische en Baltische keuken maar ook in Duitsland, Polen en Rusland. Dille kook je niet mee of meng je niet met andere kruiden omdat het dan zijn smaak verliest.
Wat heb je nodig?
3 zalmfilets (voor 4 personen)
Klein klontje boter
50 gram dille
50 gram witte amandelen zonder vel
1 teentje knoflook
4 EL olijfolie
zeste van 1 citroen
sap van 1 citroen
linguine
Hoe maak je het?
Kruid de zalm met peper en zout, leg er eventueel een klein klontje boter op of giet er een fijn straaltje olijfolie over en bedek de filets losjes met aluminiumfolie. Leg ze op een bakplaat en bak in de oven op 180° Celsius gedurende ongeveer 12 tot 15 minuten, afhankelijk van de dikte van de filets. Haal uit de oven en verwijder het vel. Brokkel de zalm in stukken en zet even opzij.
Doe de dille, amandelen, knoflook en olijfolie in een keukenrobot of blender en pureer tot je een gladde, smeuïge massa hebt. Wil je een iets grovere consistentie of heb je geen keukenrobot, dan kan je gewoon alles met de hand fijnhakken. Voeg er nu de zeste van de citroen en het citroensap bij, en meng goed dooreen. Proef en kruid bij indien nodig.
Kook de linguine volgens de aanwijzingen op de verpakking. Hou een aantal lepels kookvocht over vooraleer je de pasta afgiet.
Doe de pasta in een grote kom, meng er het dille-amandelmengsel onder door, doe er wat van het kookvocht bij en werk af met de stukjes zalm.
Het is wel 1 april vandaag maar bij Nullam geen aprilvis maar skrei op het menu. Skrei is de naam voor kabeljauw uit het Noorse Lofoten, een eilandengroep voor de kust van Noorwegen, maar echt in het verre Noorden. Alle dorpen hebben er namen met bijna enkel deze ø of å of æ in hun naam.
Wat is Skrei?
Skrei, afkomstig van het Noorse woord “skreid” of zwerver is een kabeljauw, die zoals het woord zegt lange tochten naar de Barentsz zee aflegt. Hij is dan ook maar een paar maanden per jaar te vinden (meestal tussen januari en maart). Skrei wordt ook winterkabeljauw genoemd, een echt seizoensproduct dus. Delhaize promootte skrei rond Valentijn als de “lovefish”.
De Noren gebruiken skrei om tot stokvis ter verwerken door deze in koude lucht te drogen, of tot klipvis of bacalao. En deze vis gebruiken wij om brandade de morue klaar te maken (zie hier voor het recept).
Skrei wordt gekenmerkt door zijn spierwitte kleur en zijn stevig vlees. We bereiden de filet van skrei door deze een krokant jasje van gemalen amandelen te geven, dat goed past bij de delicate smaak van de skrei. Kan je geen skrei vinden, neem dan kabeljauw, heilbot of een andere stevige witte vis.
Wat heb je nodig? voor 4 personen
4 filets skrei
bloem
peper en zout
2 eieren
150 – 200 gram amandelpoeder
2 EL zeste van citroen
Hoe maak je het?
Neem drie (3) platte schalen. In de eerste doe je de bloem en zout en peper. In de twee schaal de licht opgeklopte eieren en in de derde schaal doen we het amandelpoeder en de zeste van citroen en nog een snuifje zout.
Kruid de filets een beide zijden met peper en zout en haal ze door elk van de schalen. Bij de laatste mag je goed aanduwen zodat het notenmengsel goed blijft vasthouden aan de vis.
Verwarm twee EL olijfolie op een middelmatig vuur in een grote braadpan en bak de vis tot hij aan beide kanten mooi bruin is en gaar. Afhankelijk van onder andere de dikte van de vis en het vuur duurt dit tussen de 3 à 4 minuten.
Zoals je op de foto’s kan zien heb ik deze vis geserveerd met een smeuïge puree en gebakken witloof, waaraan ik aan het einde wat suiker heb toegevoegd om het te laten karamelliseren. Zo krijg je de smaak van amandelnoten van de vis, het tegelijk wat bittere en zoete van het witloof en de boter van de puree. Ook kwa texturen zitten we goed, want we hebben krokant en smeuïg.
Je kan ook het witlof weglaten en deze vervangen door wat blaadjes jonge sla en een snelle vinaigrette van olijfolie, citroensap, een sjalotje, fijn gesnipperde dragon, gekruid met peper en zout. Daardoor krijg je een friszure component.
Ik heb ten allen tijde alle mogelijke soorten noten in voorraad omdat ik ze graag gebruik in de keuken. Tijdens de afgelopen feestdagen viel het mij nog maar eens op hoeveel zoete als hartige gerechten noten bevatten. Mijn favoriete noot – en ook de meeste voedzame – is wel de amandel, in al zijn vormen: gemalen, geschaafd, geblancheerd, geroosterd, in amandelspijs of in melkvorm.
Ik heb eens opgeschreven in wat voor gerechten ikzelf de laatste maanden amandelen heb gebruikt: de vulling van een kalkoen, forel, tajine, groene bonen (zie recept), kip korma, romesco saus, panforte, frangipane (zie recept) en amaretti koekjes. Je kan er waarschijnlijk zelf nog een hele reeks bij bedenken. Wat een variëteit aan gerechten!
Als je tijdens de eindejaarsfeesten eens rondom je heen kijkt zie je trouwens overal desserten met amandelen. Denk maar aan de grote hoeveelheden marsepein die door scholen en scouts worden verkocht. En ieder land heeft wel één of meerdere amandelspecialiteiten. Spanje heeft onder andere de polvorones, mantecados en turrón; Griekenland heeft glykisma amygthalou en amygthalota; Duitsland heeft zijn pfeffernüsse and mandelspritzgeback; Italië de amaretti en calcionetti; Frankrijk zijn bresiliennes, amandes glacées en cuisses des dames (Schenkele uit de Elzas) en ga zo maar door. De amandel moet zo één van de meest gebruikte ingrediënten in de keuken zijn.
Een tijdje geleden zocht ik een saus die bij witte rijst paste en kwam ik uit bij deze amandelsaus van Claudia Roden. Zij is één van mijn favoriete culinaire schrijfsters, niet zozeer voor de recepten an sich maar voor de achtergrond, het onderzoek naar het ontstaan van gerechten vooral uit het Midden-Oosten. Deze amandelsaus is een specialiteit uit Damascus in Syrië maar heeft ook al een hele geschiedenis en kruisbestuiving achter de rug.
Wat heb je nodig?
½ cup gemalen amandelen
2 ½ cups lichte kippenbouillon
Peper en zout
2 teentjes look, zeer fijn gehakt
2 EL fijn gehakte platte peterselie plus nog een beetje voor de decoratie
½ theelepel suiker
Sap van 1 citroen
Een snuifje kurkuma (turmeric)
Hoe maak je het?
Meng het gemalen amandelpoeder en de koude kippenbouillon in een sauspan. Breng tot het kookpunt en voeg er all de andere ingrediënten aan toe. Verminder het vuur en laat 20 tot 30 minuten reduceren. Roer af en toe eens om.
Voeg er eventueel een snuifje kurkuma aan toe, zodat je een mooie lichtgele kleur krijgt. Je saus is klaar wanneer al je ingrediënten goed gemengd zijn in een rijke, smaakvolle saus.
Werk af met wat platte peterselie en serveer over dampende rijst.
In deze aflevering van “Nullam bakt het bruin” en speciaal op verzoek van één van onze lezers, deze snelle appel frangipane tart. Met deze taart kan je echt niet misdoen, want ze valt in de smaak in alle leeftijdscategorieën tussen 8 en 88 jaar. Ze combineert een krokante, boterige korst met de unieke smaak van amandelen en het zoete van de appelen.
Je kan deze taart maken van zodra er lekkere appelen voorradig zijn. Ik verwerk meestal een mix van appelen in taarten en mijn favoriete mengeling naar smaak is Granny Smith, Braeburn en Pink Lady. Voor deze frangipane koos ik voor de Braeburn, een appel uit Nieuw-Zeeland, ontstaan als een kruising tussen een Granny Smith en een Lady Hamilton. Het is een stevige appel met een lichtzoete en lichte friszure smaak, die ook bij het bakken zijn vorm bewaart. De Braeburn appel – te vinden in Delhaize – bevat ook niet teveel sap, wat de appel perfect maakt voor taarten.
De basis is kruimeldeeg (of pâte brisée) die zelf al genoeg smaak heeft maar die ook als afscherming dient zodat de vrijgekomen sappen niet doordringen en de korst van de taart dus krokant blijft.
Ik gebruikte een rechthoekige cakevorm van 30 cm op 20 cm, dus de hoeveelheden zijn aangepast aan deze vorm.
Verwarm de oven voor op 200 graden. We geven je twee versies mee, namelijk met zelfgemaakt kruimeldeeg en met kruimeldeeg dat je in de winkel kan kopen. Gekocht is misschien wel gemakkelijk en snel, maar zelfgemaakte kruimeldeeg is zoveel lekkerder, en het is echt niet zoveel werk.
Hoe maak je kruimeldeeg
Wat heb je nodig?
200 gram bloem (gezeefd)
150 gram ongezouten boter
100 gram suiker
10 gram water
1 gram zout
Hoe maak je het?
Kneed de boter en voeg er de suiker en het zout aan toe. Zeef de bloem boven dit mengsel en bewerk met wrijvende bewegingen tot dat je een soort kruimels krijgt. Als al de bloem is opgenomen, sprenkel je de vloeistof er over en mag je deze massa tot een bol vormen, in plastiekfolie wikkelen en even laten rusten in de koelkast. Uitrollen op een bebloemd werkblad.
Gekocht kruimeldeeg
Rol de kruimeldeeg over je rechthoekige vorm en knip de randen bij waar nodig. Prik de bodem in met een vork. Leg een vel bakpapier over je kruimeldeeg en giet er bakbonen of keramische kogels in. Bak gedurende 10 minuten en verwijder dan het bakpapier en de bonen en laat nog 10 minuten verder bakken, of tot je deeg mooi goudbruin is.
De Taart
Klop de boter en de suiker op tot deze licht en luchtig zijn. Voeg er dan de eieren één voor één bij, er zorg voor dragend dat je goed gemengd hebt vooraleer het volgende ei er bij gaat. Voeg er dan het amandelpoeder en de bloem bij. Giet dit mengsel over je deeg en strijk egaal uit.
Snij de appelen in vier, verwijder de schil en snij de partjes in dunne schijfjes. Leg deze mooi in het deeg, ze mogen lichtjes overlappen. Sprenkel nog wat gesmolten boter over de appelen.
Bak deze frangipane gedurende 35 minuten, of tot ze goudkleurig en klaar is. Haal uit de oven en laat in de vorm afkoelen. Je kan deze frangipanetaart afwerken met wat poedersuiker.
Het is soms moeilijk groenten kiezen bij een gerecht omdat niet iedereen alles lust. Sperziebonen, fijne boontjes met een heerlijke zoete smaak, zijn echter heel populair.
Lekkere sperziebonen of prinsessenbonen zijn een passende aanvulling van vele gerechten: want ze combineren goed met vele wildgerechten, kalkoen en ga zo maar door. Daarenboven zijn ze gemakkelijk en snel klaar te maken. Je kan ze op voorhand beetgaar koken, laten uitlekken en de geblancheerde sperziebonen pas afwerken wanneer je aan je hoofdgerecht bezig bent.
Meestal worden sperziebonen klaargemaakt met wat spek, maar wij maken vandaag een alternatieve versie met look- en amandelschilfertjes. Het is een soort sperziebonen “amandine” maar dan zonder de boter en met look.
Wat heb je nodig? voor 8 personen
1 kilogram sperziebonen, schoongemaakt
3 EL olijfolie
2 teentjes knoflook, in dunne schijfjes gesneden
1/3 cup geschaafde amandelen
zout en peper
Hoe maak je het?
Breng een grote pan water aan de kook. Voeg er 1 EL zout bij en dan de sperziebonen. Kook ze beetgaar – al dente – in ongeveer 5 minuten. Giet af en laat ze schrikken onder ijskoud water. Zo stopt het kookproces en behouden de bonen hun mooie groene kleur. Of je giet ze onmiddellijk in een kom met ijswater.
Neem een grote braadpan of een wok en verhit de olie op een middelmatig vuur. Doe de schijfjes look in de pan en bak al roerend gedurende 1 minuut. Voeg er dan de amandelen bij en bak nog een 2 tot 3 minuten tot alles mooi goudbruin is.
We gaan er laatste minuut de sperziebonen bij doen zodat ze kunnen opwarmen, kruiden met peper en zout en onmiddellijk opdienen. Wil je de smaak nog een beetje verbeteren, kan je er op het laatste moment nog een scheutje azijn bijdoen.
hoeveelheden marsepein die door scholen en scouts worden verkocht. En ieder land heeft wel één of meerdere amandelspecialiteiten. 
