Tag Archives: Amalfi

PAESTUM

De heel goed bewaarde oude Griekse tempels in Paestum in Campania zijn een niet te missen attractie voor zij die het zuiden van Italië bezoeken. De historische site van het oude Paestum behoort tot het Nationaal park Cilento en werd in 1998 erkend als werelderfgoed van de UNESCO. Paestum ligt een goede 60 kilometer onder Salerno, in een grote vlakte. Het gebied tussen Salerno en Paestum is voornamelijk landbouwgebied. Langs de kust liggen dan weer mooie zandstranden, van het binnenland afgescheiden door een smalle strook dennenbossen. Paestum ligt slechts op 100 km van (de luchthaven van) Napels en er is ook een vlotte treinverbinding. En toch wordt Paestum door de meeste bezoekers aan Napels en de Amalfikust “vergeten”, in tegenstelling tot Pompeï en Herculaneum. Jammer, want Paestum is een unieke bezienswaardigheid omwille van de drie best bewaarde Oud-Griekse tempels ter wereld.

Drie tempels en één museum

Paestum is de klassieke Romeinse naam voor Poseidonia – stad van Poseidon –  een belangrijke stad uit het oude Magna Graecia, het in de Oudheid door Grieken gekoloniseerde gebied in het zuiden van het huidige Italië. de Grieken stichtten deze stad al in de 6de eeuw voor JC.

Op deze archeologische site staan drie indrukwekkende tempels met Dorische zuilen, namelijk de Tempel van Neptunus, de Tempel van Ceres en de Tempel van Hera. Naast de tempels kan je op de site nog een aantal overblijfselen uit een ver verleden vinden, zoals een amfitheater.

De oudste tempel was toegewijd aan Hera, de godin van de vruchtbaarheid, maar werd door onderzoekers voor lange tijd de Basilica genoemd omdat hij door de Romeinen als “basilica” (= plaats van samenkomst) gebruikt werd. De tweede tempel is die van Neptunus of Poseidon (de Griekse tegenhanger van de Romeinse god Neptunus), maar door vondsten uit de tempel zou blijken dat ook deze tempel aan Hera was gewijd. Er zijn echter ook geschiedkundigen die menen dat het een tempel voor Zeus of misschien wel Apollo was. De derde tempel is toegeschreven aan de godin Ceres, maar deze tempel was waarschijnlijk ooit bedoeld voor de godin Athena.

Plan je bezoek goed van deze historische overblijfselen liggen vredig onder de meestal blakende zon. Vermijd dus de warmste momenten van de dag. Of zoek even beschutting in het heel interessante museum. De ganse site is ‘s avonds trouwens heel mooi verlicht.

Het Archeologisch Museum van Paestum

Blijf dus niet alleen in de bar van het Archeologisch Museum plakken, maar bezoek ook het indrukwekkende museum zelf. Hier worden niet alleen in Paestum gevonden voorwerpen tentoongesteld, maar ook vondsten uit Foce del Sele, een nabijgelegen Griekse opgraving. Onder de artefacten bevinden zich vele kleine terracotta beeldjes en grotere incomplete beelden, maar ook vazen en ander aardewerk. Vooral erg indrukwekkend zijn de diverse, authentieke Griekse graftombes die er zijn gereconstrueerd, waarvan de Tombe van de Duiker het pronkstuk, een prachtvoorbeeld is van Oud-Griekse schilderkunst.

Ontspan na je bezoek aan Paestum aan het strand

Op kleine afstand van de archeologische site van Paestum ligt een prachtig strand, waar je in de zomer heerlijk kunt afkoelen na de brandende hitte van de oude stad.

Je zit ook middenin de streek van de Mozzarella di Bufala dus je zal een aantal mozzarella boerderijen passeren, waar je échte, verse mozzarella kan krijgen.

PARCO ARCHEOLOGICO DI PAESTUM

Via Magna Grecia, 919 – 84047
Capaccio Paestum (SA)

www.museopaestum.beniculturali.it

In the Mix Italian Dandy

Iedereen heeft zo wel enkele flessen drank in de barkast staan die je niet alle dagen gebruikt of zelfs vergeet. Tot je er letterlijk en figuurlijk het stof afdoet en de inhoud van de fles eens herbekijkt. Bij mij is dat Strega, de goudgele Italiaanse amaro en aperitivo. Van in het begin van deze blog maakten we al recepturen met Liquore Strega. Het is misschien de niet meest voor de hand liggende spirit voor een bartender, omwille van het smaakprofiel of de kleur, maar toch is er zoveel moois mee te doen.  

Strega betekent heks en Benevento, het stadje in Italië waar Strega werd uitgevonden stond toen bekend als heksenstad. Vele mixed drinks en cocktails gemaakt met Liquore Strega hebben het woord heks in de titel. Liquore Strega mag wat mij betreft meedoen in de boom van Italiaanse bitters, vermouts en andere spirits want Strega heeft echt een heel interessant smaakprofiel: zeer kruidig, maar toch zoeter dan de meeste aperitivi.

Je moet Strega enkel in de juiste niche zetten en je bent vertrokken. Combineer Strega met andere Italiaanse producten – met een lichter of minder viscoos smaakprofiel: met de bubbels van Prosecco voor een Strega Spritz of on the rocks met een twist. De combinatie Strega – cognac en Strega – gin werken ook heel goed. 

Deze Italian Dandy werkt voor mij heel goed. De combinatie Strega (amaro) met een zoete vermout en een likeur op basis van appelsien is een aanrader. Vandaar zijn plaats in de lijst van tien beste #AperitivoEstivo. Tot zover Aflevering 8! Tot volgende week!.

Amaro Liquore Strega 40 % – Distilleria Strega Alberti Benevento

Strega Liquore, een zachte, bitterzoete likeur met fijne notities van kruiden en vanille. Strega – een bitter (amaro) wordt al sinds 1860 geproduceerd in Benevento in Campania. Het is eigenlijk een digestief van 40 graden, gemaakt van ongeveer 70 aromatische kruiden. Strega betekent heks en zou genoemd zijn naar de heksen die toendertijd rondvlogen in Campania. De gele kleur komt van saffraan. Ernest Hemingway, schrijver en beroepsdrinker, die ook lange tijd in Italië verbleef, vermeld Strega in één van zijn boeken – A Farewell to Arms – maar hij zelf verkoos grappa, wegens het hogere alcoholgehalte. En in The Godfather van Mario Puzo zie je ook regelmatig Strega verschijnen, want het was het favoriete drankje van John “Johnny” Fontane. Met Liquore Strega maak je de West Coast Cocktail (zie artikel).

Wat heb je nodig?

  • 45 ml Liquore Strega 
  • 45 ml rode zoete vermout
  • 10 ml Triple Sec – Orange Liqueur – Curaçao
  • 2 dashes of Angostura bitters

Hoe maak je het?

Giet alles in een mengglas gevuld met ijsblokken. Roer met een barlepel tot je de juiste verkoeling en dillutie (verwatering) hebt. Giet door een zeef in een cocktailglas. 

Woord van de week: Salute, a cent’anni

De meest voorkomende toast in Italië bij het klinken met de wijnglazen is salute, wat gezondheid betekent.Maar je kan ook Salute, a cent’ anni zeggen, waarmee je alle klinkers een leeftijd van 100 jaar toewenst. De kans is groot dat ze echt 100 jaar worden want Italië heeft een hele grote hoeveelheid eeuwelingen en dat zou te maken hebben met het Mediterraans dieet. In Sardinië is er een grote concentratie aan honderdjarigen maar ook in Acciaroli (Amalfikust). Daar zijn 2000 inwoners en 300 zijn meer dan 100 jaar. Acciaroli kwam hier al aan bod op deze blog want Ernest Hemingway baseerde er zijn klassieker “Old Man and the Sea” op.

Suggestie bij de aperitivo: Zalm Saltimbocca

Vandaag staat er zalm saltimbocca op het menu. De klassieke saltimbocca alla Romana is een klassieker uit de Romeinse keuken, gemaakt met kalfsvlees, prosciutto, kappers en salie. Saltimbocca is Italiaans voor ‘springt in je mond’ en dat doen de smaken van dit gerecht ook.

Wij gaan er een variant met verse zalm van maken, waarbij we de zalm gaan omwikkelen in Prosciutto di Parma. Zalm is gezond want het is een vette vis en bevat een grote hoeveelheid – meervoudig onverzadigde – omega3 vetzuren. Serveer deze zalm saltimbocca als voorgerecht of als hoofdgerecht met verse pasta. Zorg er voor dat de stukken ongeveer even groot en dik zijn, zo heb je geen problemen met verschillende gaartijden.

Klik hier voor het recept: zalm saltimbocca

Muziek bij de aperitivo: Paolo Conte

Paolo Conte is een Italiaanse zanger – componist en tekstschrijver. Op 81-jarige leeftijd lokt hij nog steeds volle zalen met zijn zeer herkenbare doorrookte stem. Net die korrelige stem geeft extra charme aan zijn soms nogal melancholische liedjes. Maar hij is ook bekend om zijn lichtvoetige meezingers: “It’s wonderful”, “Via Con Me” en “Happy Feet” om er maar enkele te noemen.

Zijn eerste grote hit was ‘Max’ maar Conte kan verschillende stijlen aan, alhoewel jazz zijn grote liefde blijft. We kozen vandaag een nummer uit 1979 met een culinaire toets, namelijk ‘Un Gelato Al Limon

Un gelato al limon, gelato al limon gelato al limon
Sprofondati in fondo a una citta
Un gelato al limon e vero limon
Ti piace?
Mentre un’altra estate passeraLiberta e perline colorate, ecco quello che io ti drao
E la sensualita delle vita disperate
Ecco il dono che io ti faro

In the Mix Bicicletta

We zijn allemaal gewoontedieren, ook ik. Maar tijdens een brunch stelde een Italiaanse vriend me voor om eens te veranderen en hij bestelde voor mij een Bicicletta“Trust me” zei hij, met een zwaar Italiaans accent, je zal er weg van zijn. En hij had gelijk ook. Deze mixed drink – ideaal voor bij een brunch of een zomerse picnic – is bitter, zoet en bruisend en niet te te sterk. En je hebt niet meer dan 3 ingrediënten nodig. Ideaal voor de tweede aflevering van #AperitivoEstivo 

De Bicicletta

De Bicicletta kreeg zijn naam door de Italiaanse mannnen die net teveel ophadden en al zwalpend met hun “biciclettas” naar huis reden. Sono brillo – ze zijn dronken – was wel heel toepasselijk.

Slechts drie ingrediënten

Deze mixed drink ontstond in de jaren 30 in Lombardije en werd gemaakt met Campari. Wij vervangen de Campari door een andere bitter, namelijk de Martini Riserva Speciale Bitter. Deze bitter is geïnspireerd op het originele recept uit 1872, waaraan Martini een hippe toets heeft gegeven

Gebruik een droge Italiaanse wijn, zoals een Pinot Grigio omdat deze mooi balanceert met de bittere componenten van de Martini. En dan heb je nog enkel wat soda water nodig, en om in de Italiaanse sfeer te blijven gebruiken we San Pellegrino. Een tip: voeg genoeg bruisend water toe, zodat je een sprankelend drankje krijgt en om het wat lichter te maken, maar niet teveel zodat je drankje niet verwatert en je nog steeds een mooie rode kleur hebt.

Wat heb je nodig? Per cocktail

  • 60 ml Martini Riserva Speciale Bitter
  • 60 ml Droge witte wijn (Pinot Grigio)
  • 30 ml Bruisend water (San Pellegrino)
  • 1 stukje schil van een appelsien

Hoe maak je het?

Giet de Martini bitter en de witte wijn in een groot glas. Voeg er ijsblokken aan toe en top af met wat bruisend water. Versier met een stuk schil van een appelsien.

Suggestie bij de aperitivo

Onze suggestie vandaag is een primi piatti, namelijk ricotta gnocchi. Deze gnocchi zijn gemaakt op basis van ricotta en zijn een lichtere versie dan de klassieke gnocchi van aardappelen uit Firenze. Deze lichtere versie wordt vooral gemaakt in het zuiden, in de wondermooie streek rond Amalfi. Daar worden ze ndundari genoemd. Deze streek was veel armer dan het rijke Firenze, dus gebruikten ze wat ze in huis hadden. Gebruik bij voorkeur doppio zerobloem, een type bloem die erg fijn gemalen is. Serveer met een lekkere tomatensaus en veel basilicum. Het recept vind je hier.

Muziek bij de aperitivo

Marco Masini komt net als de gnocchi uit Firenze. Hij was al op heel erg jonge leeftijd een begenadigd pianospeler. Hij wordt ontdekt in een pianobar en breekt door in 1990 en wint dat jaar het Festival van Sanremo met Disperato (zie clip)In de jaren 90 scoort hij vele hits, ook buiten Italië, en wint daarna nog een paar keer datzelfde festival. Zijn albums Marco Masini, Malinconoia, T’innamorerai en Il cielo della Vergine oogsten veel succes maar hij krijgt ook kritiek omwille van de zware onderwerpen in zijn songs en het soms grove taalgebruik (Bella stronza en Vaffanculo).

Een bruisende aperitivo, een heerlijke primi piatti en een streepje muziek om lekker mee te zingen… wat wil je nog meer?

NM.

Ricotta gnocchi

3438

Vandaag doen we iets met een tomaat, maar niet zomaar een tomaat, maar de Pomodoro San Marzano dell’Agro Sarnese-Nocerino, de keizerin der tomaten. San Marzano tomaten hebben in vergelijking met andere tomaten veel dikker vruchtvlees, minder zaden en is veel intenser van smaak. Geliefd bij chefs over de ganse wereld is dit de ideale tomaat voor een echte tomatensaus.

San Marzano sul Sarno

De San Marzano tomaat dankt zijn naam aan het stadje San Marzano sul Sarno in de Italiaanse provincie Salerno, waar het de eerste keer gezaaid werd. San Marzano ligt dichtbij Pompei in de schaduw van de Vesuvius. En dat Mediterraan klimaat, de vlakke en vulkanische bodem met hoge hoeveelheden fosfor en potassium én de gunstige invloed van de zee dragen ongetwijfeld bij tot de uitzonderlijke kwaliteit. De San Marzano ziet er dus ook anders uit dan een gewone tomaat en dat zou te wijten aan de kruising van 3 soorten zaadjes, namelijk de Fiascona, de Fiaschella en de Koning Umberto. Deze tomaat is ideaal om er een heerlijke tomatensaus van te maken. De kenmerkende zoete smaak komt pas echt tot zijn recht bij het inkoken. Het veel dikkere vruchtvlees en de hoge hoeveelheid pectine zorgt voor een dikke saus en je zal er ook weinig zaadjes in vinden. Ik geef je geen recept voor tomatensaus mee, eerst en vooral omdat er genoeg te vinden zijn in ons archief. Mijn tomatensaus is heel eenvoudig en wordt gemaakt met San Marzanotomaten (rood), look (wit) en verse basilicumblaadjes (groen), een echte saus van la mamma.

Ricotta gnocchi

Bij deze lekkere tomatensaus geven gnocchi, maar deze keer maken we een lichtere versie van gnocchi, dus niet op basis van aardappelen, maar met ricotta. De traditionele gnocchi op basis van aardappel komen uit Firenze, maar deze lichtere versie wordt vooral gemaakt in het zuiden, in de wondermooie streek rond Amalfi. Daar worden ze ndundari genoemd. Deze streek was veel armer dan het rijke Firenze, dus gebruikten ze wat ze in huis hadden. Gebruik bij voorkeur doppio zerobloem, een type bloem die erg fijn gemalen is. We geven jullie nog twee tips mee. Laat het deeg even rusten vooraleer je begint, omdat het gemakkelijker te verwerken is. En zorg dat je saus klaar is, want de gekookte gnocchi gaan onmiddellijk in de saus.

Wat heb je nodig? Voor 8 personen

  • 450 gram ricotta
  • 400 gram”00″ of doppio zerobloem
  • 6 eigelen
  • 60 gram Parmezaan, vers gemalen
  • Een snuifje nootmuskaat
  • Peper en zout
  • Basilicum voor de afwerking

Hoe maak je het?

Laat de ricotta uitlekken in koffiefilters of in een neteldoek (ongeveer een uur).

Doe de doppio zerobloem met de ricotta, de eigelen en de Parmezaanse kaas in een grote kom en meng tot je een zachte, vochtige deeg hebt. Daar mag een snuifje nootmuskaat bij. Controleer de consistentie van je deeg door een beetje deeg in je hand te nemen. Als het nog aan je hand plakt (zoals kauwgom) moet er nog bloem bij gedaan worden. Begin met één eetlepel per keer, tot je een goede niet klevende consistentie hebt. Dek af en zet 30 minuten weg in de koelkast

Bestrooi je werkblad en je handen met bloem. Ook op de bakplaat waarop de afgewerkte gnocchi komen mag je wat bloem strooien.

Verdeel het deeg in 4 stukken en rol het uit tot een lange rol of cilinder van ongeveer 2 cm dik. Neem een scherp mes en snij er in een vloeiende beweging stukjes van ongeveer een ½ cm van. Herhaal dit voor de overige stukken deeg.

Je kan de stukjes deeg zo laten, en dan heb je kussentjes. Ofwel wrijf je ze zachtjes tegen een speciaal geribbeld houten plankje voor gnocchi (of tegen de achterkant van een vork)

Breng het gezouten water aan de kook. Zorg dat de saus warm is want we gaan de gnocchi verder afwerken in de pan met de saus (spadellata).

Giet de helft van de gnocchi – om geen overbevolking in je kookpot te krijgen – in het kokende water. Roer zachtjes rond zodat ze niet aan elkaar kleven. De gnocchi zullen zeer snel aan de oppervlakte komen. Laat ze dan nog twee minuutjes verder garen. Haal ze uit de pan met een uitleklepel en laat de gnocchi nog even snel doorwarmen in de saus. Dien warm op, afgewerkt met een blaadje basilicum.

Herhaal met de rest van de gnocchi.

NM.

Bruschetta van scampi ‘da Zaccaria’

7371

Voor dit gerecht maken we een klein uitstapje naar het land van de Sirenen, want zo werd de kust van Amalfi genoemd door Homerus. Amalfi is de meest spectaculaire kuststrook van Italië: ten zuiden van Napels, ongeveer 60 km lang en zich uitstrekkend van Sorrento tot Salerno. Dit gebied van onbetwiste schoonheid en uniek natuurlijk landschap wordt gekenmerkt door de combinatie berg en zee, landbouwer en visser en is door Unesco tot werelderfgoed uitgeroepen. Door de aanwezigheid van de zee is er natuurlijk een overvloed aan vis en schaaldieren, maar daarnaast is de kuststreek van Amalfi ook gekend voor zijn typische citroenen.

Het is zeker dat de citroenen uit Amalfi al bekend waren ten tijde van de Romeinen, getuige daarvan de vele mozaïeken en fresco’s waarop ze voorkomen, alhoewel citroenen toen eerder voor hun esthetische en aromatische kwaliteiten gebruikt werden.

De typische citroen geteeld in Amalfi is de “Sfusato Amalfitano“. Het sap dat wordt verkregen uit de Amalfi citroenen is in vergelijking met andere citroenen veel meer geparfumeerd, heeft meer smaak en zuur. In de heuvels van Massalubrense en de vlakten Sorrento vind je een iets ander type citroen maar van dezelfde familie, de “Oval Femminello”: ovaal, middelgroot, lichtgeel, zoet, bevat overvloedig sap, weinig pitten en een intens parfum. Deze citroenen zijn het geheim achter de intense smaak van limoncello, een digestief dat door iedereen wel gekend is.

Met een beetje geluk kan je deze citroenen in België vinden. Voor het gerecht van vandaag gaan we de heerlijkheden uit Amalfi combineren, limoncello, scampi en citroen. Voor de saus van dit gerecht gaan de zoete smaak van limoncello (zie recept) combineren met het zure van vers geperste citroensap en de krokant gebakken look. Het gerecht  zou ontstaan zijn in één van de vele restaurantjes in Amalfi, namelijk da Zaccaria, vandaar de naam.

Je kan dit gerecht gemakkelijk ook als hoofdgerecht serveren en het is – voor mij – even lekker op bruschetta als met pasta.

Wat heb je nodig? Voor 4 personen als voorgerecht

  • extra vergine olijfolie
  • 2 teentjes knoflook, gesnipperd
  • 12 scampi
  • sap van 1 citroen
  • Zeste van 1 citroen
  • ½ dl Limoncello
  • 1 dl droge witte wijn
  • 4 sneetjes rustiek Italiaans brood of linguine pasta
  • 1 bosje bieslook, fijngesneden
  • Zout en peper

Hoe maak je het?

Verwarm de olijfolie in een pan en doe er de look in. Bak de look tot deze lichtbruin ziet. Opletten dat de look niet verbrand.

Voeg er de scampi aan toe en bak deze gedurende 2 tot 3 minuten. Draai ze om en bak nog gedurende 1 minuut.

Giet er nu de limoncello, het citroensap en de wijn bij. Verhoog het vuur en breng aan de kook, dit gedurende 3 minuten.

Kook ondertussen de pasta beetgaar of toast het brood.

Als de saus klaar is zet je het vuur af en kruid bij met zout en vers gemalen peper. Je saus is een mooie citroenachtige glazuur.

Verdeel de pasta over de borden of leg op elk bord een geroosterde snede brood. Leg er de gebakken scampi op, giet er een lepel saus over, een beetje zeste van citroen en bestrooi met de gesnipperde bieslook.

Serveer warm.

NM.

Home Made Limoncello

9344

Citroenologie deel 3

Een paar maanden geleden deden we een peiling naar wat jullie na een perfect diner drinken en daaruit bleek zeer duidelijk dat Limoncello zeer populair is als digestief. Om het drieluik over citroenen af te sluiten en ook omdat het traditioneel de tijd van het jaar is dat ik zelf limoncello maak, geef ik jullie mijn recept voor Limoncello. Het is één van die dingen die echt veel beter zijn als je hem zelf maakt, dan de gekochte versie, ondanks het feit dat we niet die speciale citroenen uit Amalfi gebruiken (Sfusato Amalfitano of Oval Femminello).

Ik heb dit recept indertijd gekregen van een specialist en heb er zelf door de jaren heen hier en daar wat aan gesleuteld om uiteindelijk tot deze versie te komen. Het moeilijkste is niet het maken van de Limoncello, maar ervan blijven tijdens de periode dat de Limoncello staat te rusten. Een marteling.

9213 Sfusato Amalfitano

Wat heb je nodig?

  • 10 citroenen
  • 1 liter vodka
  • 750 gram wit kristalsuiker
  • 1 liter water

Hoe maak je het?

Ziehier de 10 geboden voor het maken van Limoncello:

10 geboden-1

Gebod een: Selecteer uw citroenen. Indien mogelijk, selecteer biologische citroenen, want het is eigenlijk de schil die je gebruikt bij het maken van Limoncello en dat is ook waar alle pesticide in zit. Biologische citroenen hebben geen laagje wax, dus die rommel komt ook al niet terecht in je drank. Verwijder liefst ook de stickers.

Gebod twee: Was de citroenen. Biologisch of niet, was de citroenen onder zeer warm water en droog ze af met een papieren handdoek.

Gebod drie: Dit gebod gaat over kwaliteit in plaats van kwantiteit. We gaan de citroenen zesten, met andere woorden, de schil verwijderen. Vermijd in elk geval dat er wit meekomt want dat geeft een bittere smaak. Dit is ook de stap die het meeste werk met zich meebrengt. Ik voorzie altijd een paar citroenen meer dan wat het recept vraagt. Verlies geen tijd met een hobbelige citroen want we hebben enkel het dunne gele laagje nodig. Ik gebruik een Microplane zesteur omdat deze enkel een zeer fijn laagje weghaalt, maar je kan evengoed een dunschiller gebruiken (zie foto).

0473

Je vraagt je natuurlijk af wat je nu gaat doen met de overblijvende citroenen. Wel, je kan de citroenen persen en het verse citroensap invriezen of je zoekt eens in het archief van nullam voor een paar recepten met citroensap.

Gebod vier: De alcohol. Na lang experimenteren met pure alcohol, graanalcohol enzoverder ben ik bij wodka gebleven, maar wel een wodka die een zo neutraal mogelijke smaak heeft zodat hij geen smaak geeft aan je Limoncello.

Gebod vijf: Nu kunnen we beginnen mengen. Zorg voor een glazen pot of flessen die groot genoeg zijn voor de wodka, de zeste en de siroop. Wat je ook gebruikt, zorg dat het proper en gesteriliseerd is. Combineer de schil en de wodka in een zeer schone glazen en gesteriliseerde pot en doe het deksel erop. Ik plak er ook altijd een label op met de datum.

Gebod zes: Geduld en wachten. Ik bewaar de nieuw gemaakte Limoncello in mijn keuken, kwestie van er elke dag wat aan te schudden. Sommigen zeggen dat niet nodig is, maar misschien kan ik er gewoon niet afblijven. Je ziet je Limoncello ook stilaan geel worden. Na 5 dagen wachten voeg ik er de siroop aan toe.

0320

Gebod zeven: De siroop. Mijn standaard recept voor een gewone siroop is 4 cups water met 3 cups witte suiker. Ik gebruik hiervoor water uit een fles en gewone witte suiker. Ik heb geëxperimenteerd met andere soorten suiker maar vond dat die op subtiele manier een smaakje toevoegden. Maak de siroop op de gewone manier door het water en de suiker ongeveer 15 minuten te laten opborrelen en laat afkoelen tot kamertemperatuur.  Je mag nu de siroop bij het mengsel van alcohol en zeste doen. Schrijf ook de nieuwe datum op het etiket. Nu begint een periode van minimum 40 dagen wachten en verhuist de Limoncello naar de kelder onder het motto “uit het oog is uit het hart“.

Gebod acht: Na 40 dagen nagelbijten is het moment van de waarheid aangebroken. Als je echter niet onder druk staat mag je zelfs nog wat langer wachten, want hoe langer je mengsel rust, hoe zachter de smaak wordt. Kan je helemaal niet meer wachten, ga dan verder naar gebod 9 en laat de Limoncello eventueel na het filteren en op flessen trekken nog wat rusten.

Gebod negen: Filter de Limoncello. Ik doe altijd een dubbele filtering met allerlei soorten doe het zelf gemaakte filters, gewoon om te vermijden dat je een Limoncello krijgt die er uitziet als troebel badwater. Dit is één van de belangrijkste stappen en ook een arbeidsintensieve. Maar hij is o zo nodig omdat het filteren voor de kleur, de helderheid en de smaak zorgt. Nog een belangrijke tip: je wil natuurlijk zoveel mogelijk vloeistof overhouden na de filtering, maar er zal op het einde een moment komen waarop er vloeistof in je filter blijft staan en er niet meer door loopt. Er is een reden voor. Probeer dit niet te redden, gooi gewoon weg. Daarom net filteren we.

0484Gebod tien: De flessen voor de Limoncello. De tweede keer dat ik de Limoncello filter komt hij terecht in de uiteindelijke flessen. Welke flessen je ook gebruikt, zorgt dat ze gesteriliseerd zijn.

Het is gebeurd, je bent klaar!  Je wordt beloond voor het lange wachten want je mag nu eindelijk ook gaan proeven. De Limoncello zal in de volgende dagen zeker nog wat zachter worden, dus als je nog wat kan wachten, proef dan pas de eerste keer een week na het bottelen. Een pure marteling, maar je geduld zal beloond worden.

Bewaar de flessen Limoncello in de diepvriezer. Schenk hem ijskoud in kleine glaasjes.

Cin cin of salute!

NM.