Tag Archives: 16 februari

Scampi Diabolique

0236

16 februari is de naamdag van de Heilige Julienne, een martelares uit de 3e eeuw. Ze hield tot het einde vast aan haar geloof, zelfs toen ze uitgehuwelijkt zou worden aan een heiden. Haar eigen familie sloot haar op en martelde haar:  ze werd in een oven opgesloten, maar het vuur ging uit ; daarna werd ze in een bad met kokende olie gegooid, maar ook dat lukte niet; en teneinde raad werd ze dan maar onthoofd. Vandaag geen gerecht voor in de oven noch iets dat moet gefrituurd worden, maar scampi fra diavolo of diabolique, waarvoor paprika “in julienne” moet worden gesneden. En wie is nu die Julienne naar wie deze keukenterm verwijst ?

Se non è vero, è ben trovato

Juliana Maria Luísa Carolina Sofia de Oyenhausen e Almeida was de dochter van een Portugese markiezin en een Oostenrijkse graaf en was gehuwd met een Portugese graaf die Minister was aan het Spaanse Hof. Toen Napoleon Spanje en Portugal veroverde zakten de graven af naar Lissabon om hun eer aan Napoleon te betuigen. Ze waren vergezeld van de Franse generaal Junot. Niet lang daarna werd de bloedmooie Juliana de maîtresse van de generaal. Samen organiseerden ze in Lissabon grote banketten voor de Franse veroveraars.

Maar dan loopt het verkeerd en moeten ze vluchten naar Parijs, waar Junot hen rijkelijk installeerde. Juliana had een receptenboek uit haar jeugd meegenomen, geschreven door de abdis van het klooster van Alcantara. Een aantal van deze gerechten worden in Parijs tijdens grote diners geserveerd en worden zelfs beschreven door Brillat-Savarin en anderen.

Tijdens één van deze diners had Juliana een soep geserveerd, waarin veel groenten verwerkt waren die in kleine stukjes gesneden waren. De soep had eigenlijk geen naam had, en één van de aanwezigen stelde voor om ze dan maar ”Julienne” te noemen.  En zo was “in Julienne snijden” geboren.

Stroganof

Maar het verhaal is nog niet gedaan.Na de val van Napoleon en de dood van haar man blijft Juliana in Parijs en ze ontmoet er Graaf Alexander Stroganof, met wie ze later trouwt.  Stroganof hield ervan zijn klassieke Russische gerechten te eten  maar hij had verschrikkelijk slechte tanden, dus moest Juliana zijn vlees in kleine, lange stukjes snijden. Zo droeg Juliana ook nog bij tot het ontstaan van dat andere klassieke gerecht, rundsvlees Stroganoff (of Stroganov).

Julienne al in 1691

Het ganse verhaal is juist, maar het geven van de naam « Julienne » aan de soep is het enige stuk dat betwist wordt. Indien het verhaal niet waar is, is het in ieder geval goed gevonden. De term Julienne wordt trouwens de eerste keer in 1691 in een kookboek van Massialot gebruikt, maar ook daar geen verwijzing naar de oorsprong.

2936

Taillage

Julienne is het snijden van ingrediënten, bijvoorbeeld wortelen, in dunne lange strips. De rauwe groente wordt eerst in een rechthoekige batonnet van exact 7 cm bijgesneden en dan worden er in de lengte schijven van ongeveer 2 mm dik afgesneden. De schijven wordt terug op elkaar gelegd en terug in de lengte in gelijkvormige dunne strips gesneden. Als je de lamellen dan 90 graden draait en in kleine blokjes snijdt, heb je brunoise. Julienne, brunoise, batonnet, enzoverder allemaal vormen van taillage.

Scampi fra diavolo of diabolique is een gerecht dat enorm populair was in de jaren 80. Te populair want je kreeg het overal voorgeschoteld. En geleidelijk aan is het van de menukaarten verdwenen. Toch is en blijft het een lekker, snel gerechtje.

Wat heb je nodig?

  • Scampi
  • Olijfolie
  • 1 wortel
  • 1 rode paprika
  • 1 rode chilipeper
  • 1 teentje knoflook
  • 2 dl witte wijn
  • 1 EL groentenbouillon
  • 2 EL tomatenpuree
  • 2 EL ketchup
  • 3 dl room
  • Wat takjes dragon

2941

Hoe maak je het?

Pel de scampi en verwijder het darmkanaal.

Snij de wortel en de rode paprika in julienne (of brunoise). Bak deze in een sauspan wat aan in olijfolie, samen met het fijn gesnipperde teentje look en de chilipeper. Scampi diabolique moet een beetje pikant zijn maar let wel op met de hoeveelheid chilipeper.

Blus met de witte wijn en de groentenbouillon. Schud eens goed op en doe er rest van de ingrediënten bij: de tomatenpuree, ketchup en de room en laat inkoken. Wanneer de saus mooi gebonden is mag op het laatste moment de dragon er bij (niet vroeger, want dragon gaat een soort olie afscheiden die gaat bovendrijven).  Kruiden met peper en zout.

Bak de scampi kort aan in olijfolie en haal deze snel even door de saus. Dien op met wat krokant frans brood.

NM.

In the Mix: Death in the Afternoon

3305

Op 16 februari 1933 halen de illegale stokerijen in de VS opgelucht adem want het einde van de drooglegging – na bijna 15 jaar – is eindelijk in zicht. Het zal echter nog tot 5 december van hetzelfde jaar duren vooraleer de noodzakelijke ¾ meerderheid van Staten de wet die de drooglegging opheft (het 21ste Amendement) heeft geratificeerd en er terug officieel mag alcohol gedronken worden.

De Drooglegging (Prohibition)

In december 1917 werd het 18de Amendement goedgekeurd in het Amerikaanse Congres en vervolgens naar de verschillende Staten gestuurd voor ratificatie. Het 18de Amendement verbood het produceren, verkopen en transporteren van alcohol en likeuren voor persoonlijk gebruik. De Prohibition of de Drooglegging was een feit. Een speciale eenheid van de Schatkist opende jacht op de illegale stokers van moonshine en op de mafia die erg groot geld mee verdiende. Het is ook tijdens die periode dat velen het verbod omzeilden door weekendtrips naar Mexico. Tijdens die periode ontstond in Tijuana trouwens ook de Caesar Salad (zie recept).

Om het einde van de drooglegging te herdenken hebben we voor een speciale cocktail gekozen. Aan de andere kant van de wereld, in Europa, schreef Ernest Hemingway in 1932 het boek ‘Death in the Afternoon’, een non fictieverhaal over de Spaanse stierengevechten. Zoals jullie waarschijnlijk weten bracht Hemingway het grootste gedeelte van zijn tijd door met drinken in bars en schreef hij tussendoor ook wel eens een boek. Death in the afternoon is niet alleen de titel van een boek maar ook van een sterke cocktail door Hemingway himself uitgevonden toen hij in Parijs verbleef. De cocktail is gemaakt op basis van Absint en ijskoude Champagne, geschonken in een champagneglas, waardoor je een soort lichtgroen, decadent en melkachtig bubbelend drankje verkrijgt.

einde-drooglegging

Hemingway was duidelijk een fan van absinthe. Ook ik ben altijd gefascineerd geweest door het verhaal van Absinthe. Absinthe komt oorspronkelijk uit Zwitserland en had een zeer hoog alcoholpercentage. Maar het was niet de alcohol die Absinthe beroemd (of berucht) maakte maar de ingrediënten: anijs, venkel en artemisia absinthium, die thujon zou bevatten. En deze organische verbinding werd nu precies verantwoordelijk geacht voor de psychedelische effecten die Absinthe drinkers meemaakten en die leidden tot geweld, moorden en naakt rondlopen. Met als gevolg dat Absinthe verboden werd.

Thujon werkt wel op de neurotransmitters in de hersenen en het gehalte in Absinthe en vermout is daarom door de Europese Unie aan banden gelegd, maar zou nu toch niet verantwoordelijk zijn voor alle onheil dat door Absinthe werd aangericht. In ieder geval, Absinthe is terug vrij te verkrijgen in de handel.

Wat heb je nodig?

  • Champagneglas type flute
  • Absinthe 55°
  • Champagne Brut, koud

Hoe maak je het?

Absinthe is straf spul. Tijdens de voorbereiding van dit artikel heb ik de cocktail uitgeprobeerd met zowel Absint van 55 en 68 graden. Ik was al redelijk Absente minded met de versie van 55 graden. Ik heb ook een beetje met verschillende types champagneglazen gespeeld maar een flute was voor mij de beste keuze, omdat het eerst en vooral heel feestelijk is, maar de lange kelk met hoge voet zorgt er ook voor dat het je glas bij de steel kan vasthouden en de inhoud beter kan bekijken. Want naast de smaak is er ook het visuele effect van deze cocktail, namelijk deze toch wel speciale en spontane emulsie van absinthe met de koude champagne waardoor je dat lichtgroene effect krijgt.

Vul dus de bodem van een champagneglas met een shot absinthe en giet er de koude champagne op (verhouding ongeveer 1 op 4).  Bij het originele recept van Hemingway stond een voetnoot dat je er zo 4 tot 5 traag moest drinken. Niet aan te raden!

Boek suggestie: The Paris Wife door Paula Maclain

NM.