9 mei is de Dag van Europa en daarom zetten we Orvieto in Umbrië in de kijker (lees hier ons reisverslag). Orvieto is een klein, compact stadje maar er is heel veel te zien en te doen. We blijven in de Italiaanse sfeer met een mixed drink op basis van Cynar, zoete rode vermout en een lichte rye whiskey: Little Italy.
Cynar
Italiaanse kruidenlikeuren – amaro (mv amari) – bieden heel wat mogelijkheden als hoofdingrediënt of als subtiele en bittere toets in cocktails.
De verborgen parel onder de bitters – amari – is Cynar, een kruidige, bitterzoete Italiaanse drank op basis van artisjok. Lekker in bijvoorbeeld een klassieke Cynar Spritz: die maak je met gelijke delen (50 ml) Cynar, prosecco en sodawater.
Cynar werd in Italië gelanceerd in 1952. Ondernemer Angelo Dalle Molle experimenteerde met cynarine, een bittere stof uit de wortels en bladeren van artisjok. Hij verfijnde de smaak met 13 kruiden en planten tot een diepbruine bitterzoete likeur. Cynar was geboren en zag zijn succes snel uitbreiden over de landsgrenzen.
Jack Daniel’s Rye
Het assortiment van Jack Daniel’s groeide in 2017 met de introductie van hun Tennessee Rye whiskey – de eerste whisky uit de distilleerderij met een mash die anders is dan de klassieke Tennessee Whiskey sinds de Prohibition! Deze Rye heeft een samenstelling van 70% rogge, met 18% maïs en 12% gemoute gerst (malted barley), en geniet dezelfde koolfiltratie ( charcoal filtration) als hun andere uitdrukkingen.
Wat heb je nodig?
60 ml rye whiskey
15 ml Cynar
20 ml zoete rode vermout
Hoe maak je het?
Doe alle ingrediënten in een met ijsblokken gevuld mengglas. Roer tot de juiste afkoeling en verwatering en giet door een zeef in een voorgekoeld glas. Werk af met een kers of een zeste van citroen.
Wereldwijd beroemd om zijn witte wijn en buitengewoon mooie kathedraal, maar er is echter veel meer te zien in de Umbrische stad Orvieto dan op het eerste gezicht lijkt. Orvieto is mijn favoriete dagtrip vanuit Rome (één uur met de trein vanuit Roma Termini) en een stad waar ik graag terugkom. Orvieto, gelegen in het zuiden van Umbrië heeft een van de meest fascinerende kathedralen in heel Italië, samen met een prachtig landschap en lekkere trattoria’s.
Met zijn Etruskische erfgoed en beroemde keramiek is het een geweldige stad voor kunst- en cultuurliefhebbers, maar met de typische charme van een kleine stad is het ook een geweldig alternatief voor steden in Toscane als je weinig tijd hebt of op zoek bent naar een ontsnapping uit Rome. Orvieto is niet groot, maar bijzonder sfeervol. En hoewel je Orvieto gemakkelijk in 24 uren kunt bezoeken, moedig ik iedereen altijd aan om te blijven overnachten, omdat er genoeg te zien is – en de stad heeft ‘s nachts een heerlijke sfeer.
Of je nu alleen reist, met kinderen op bezoek bent of op zoek bent naar een romantisch uitje, Orvieto voldoet aan alle eisen.
Mijn favorieten
Het stadscentrum
Het stadscentrum is compact, maar heeft een verwarrend gebrek aan lineariteit; je kunt urenlang door de smalle straatjes dwalen zonder ooit helemaal zeker te zijn waar je uitkomt (ik spreek uit ervaring). De gebouwen stralen een gouden gloed uit – bijna alles is gemaakt van tufsteen (tufa), het lokale vulkanische gesteente – wat een gevoel van warmte geeft aan de middeleeuwse paleizen en kerken, en hoewel de prachtige kathedraal van de stad wit glanst, is ook deze gemaakt van tufsteen, zij het bekleed met marmer.
Umbrië is erg trots op zijn eten en wijn, en terecht. Het is ook de thuisbasis van olijfolie, truffels en charcuterie om maar een paar lokale specialiteiten te noemen. Ook duif is een lokale delicatesse. In het middeleeuwse centrum zie je overal etalages van salumeriamet hoofden van wilde zwijnen en massa’s lokale delicatessen.
Orvieto heeft ook genoeg trattoria waar je kan genieten van de specialiteiten uit eigen keuken.
Duomo di Orvieto
Met zijn indrukwekkende façade en sierlijke fresco’s wordt de 14e-eeuwse Duomo di Orvieto beschouwd als een van de mooiste van heel Italië. De kathedraal is gedecoreerd in gotische en romaanse stijlen en domineert het centrale plein van de stad, hoewel deze al van een afstand kunt zien, zelfs als je op het omliggende platteland bent. De bas-reliëfs en beelden op de façade vertegenwoordigen verhalen uit het Nieuwe en Oude Testament en bevinden zich onder gouden mozaïeken en een groot roosvenster. Het interieur is eerder somber van stijl, met uitzondering van de prachtige kapel van San Brizio, met de dramatische fresco’s die het Laatste Oordeel uitbeelden (een project gestart door Beato Angelico en voltooid door Luca Signorelli). Vasari, een 16e-eeuwse Italiaanse schilder en historicus, geloofde dat Michelangelo de fresco’s zo bewonderde dat hij ze gebruikte als inspiratie om zijn eigen Laatste Oordeel in de Sixtijnse Kapel te schilderen.
De werken aan de kathedraal begonnen in 1290 en duurden 300 jaar.
Orvieto is heel fotogeniek
Orvieto biedt veel mooie hoekjes, betoverende doorkijkjes en fotogenieke details. Loop even binnen bij het Palazzo Filippeschi-Simoncelli, met een prachtige binnenplaats, zoek er naar het prachtige uithangbord van de calzolaio (schoenmaker), en let op de rijen brievenbussen en kunstig uitgewerkte deurkloppers.
Torre del Moro
Een van de vele middeleeuwse torens van Orvieto, de klokkentoren Torre del Moro, is de beste plek voor een panoramisch uitzicht over de stad. Er zijn 240 treden naar de top, maar het is een gemakkelijke klim en je zult worden beloond voor je inspanningen! De openingstijden variëren per seizoen, maar als je een bezoek brengt in de wintermaanden, heb je geluk want je kan de tijd nemen om de zonsondergang te zien en de stad overal om je heen te zien gloeien.
Bewonder het uitzicht over het Umbrische landschap
Wandel over de Via Ripa Medici en de Vicolo Malcorini (doe dit niet als je problemen met je hart hebt…) en geniet van het uitzicht over het Umbrische landschap. Bij helder weer kun je heel ver kijken!
Pozzo di San Patrizio
In Orvieto mag je de kans niet missen om de Pozzo di San Patrizzio af te dalen – 62 meter diep – via twee hellingen in een dubbele helix. Gebouwd in de 16e eeuw door Antonio da Sangallo de Jongere, een van de toonaangevende architecten van de hoogrenaissance in Italië. Het is een prachtige site met 248 treden en 70 ramen met moderne verlichting. De put werd gebouwd in opdracht van paus Clemens VII, die na de plundering van Rome naar Orvieto was gevlucht om ervoor te zorgen dat de stad een onafhankelijke watervoorziening zou behouden.
Cinco de Mayo ofwel 5 mei is een jaarlijkse feestdag in Mexico, niet te verwarren met de dag van de onafhankelijkheid op 16 september. De Mexicanen herdenken op 5 mei de overwinning op het Franse leger in de slag van Puebla.
Makkelijker te maken dan deze heerlijke Tex Mex stoofpot met kip kan niet ! Deze bom vol smaken serveer je zo, of met rijst of met authentiek maisbrood (cornbread) voor een smakelijk diner of lunch waar het hele gezin van zal genieten. En onderaan kan je de receptuur vinden voor een lekker drankje met tequila.
Tex Mex
Tex Mex is eigenlijk een mix van de Mexicaanse en Amerikaanse keuken, afgeleid van de culinaire creaties van de Tejano-bevolking (letterlijk betekent het Texas). In wezen lijkt het de amerikanisering te zijn van voedsel dat als traditioneel Mexicaans wordt beschouwd omdat niet altijd alle ingrediënten voorhanden waren, maar ook door het mengen van beide culturen door migratie.
Wat heb je nodig?
100 gram gedroogde zwarte bonen, een nacht geweekt in koud water
500 gram kippenfilet
1 ui
1 rode paprika, zaadjes verwijderd, in stukjes van 2 cm gesneden
1 chilipeper
3 teentjes knoflook
2 theelepels zoet paprikapoeder
1 theelepel komijnpoeder
400 gram tomaten in blokjes
1 courgette, in de lengte gehalveerd, in stukken van 2 cm gesneden
2 EL vers limoensap
Griekse yoghurt, om te serveren
jalapeño pepers
Limoenpartjes
verse korianderblaadjes
Hoe maak je het?
Verwarm de oven voor op 175 ° C. Giet de zwarte bonen af en spoel ze goed af.
Doe een EL olijfolie in een pan met zware bodem en bak de stukken kip op een hoog vuur goudbruin (ongeveer 2 tot 3 minuten). Desnoods in een paar keer. Haal de stukken kip uit de pan en zet even opzij.
Verlaag het vuur naar middelmatig en giet nog een lepel olijfolie in de pan. Begin met de fijn gesnipperde ui te fruiten. Doe er dan het paprikapoeder, de fijn gesneden look, de chilipeper, de stukken paprika en komijnpoeder bij. Laat alles rustig garen zonder aanbranden. Af en toe omroeren. Voeg daar nu de stukken kip onder. Haal van het vuur en doe er de zwarte bonen – black beans – bij, de blokjes tomaten en ongeveer 400 ml bouillon of water. Dek af met een deksel of aluminiumpapier.
Zet je pan in de oven of doe alles in een vuurvaste schotel. Laat dit ongeveer 90 minuten sudderen (afhankelijk van je oven).
Snij de courgette in blokjes en bak deze snel aan. Doe ze de laatste 20 minuten bij de ovenschotel.
De afwerking
Wanneer de kip en de groeten gaar zijn, haal je de schotel uit de oven. Roer het limoensap erdoor. Serveer op borden of in kommetjes. Werk af met een lepeltje Griekse yoghurt, verse korianderblaadjes en stukjes jalapeño en limoen.
De bevrijding is in zicht want de terrassen openen op 8 mei. En geloof me, zelfs al moeten ze sluiten om 22 uur, dit moment waarop zowat iedereen zat te wachten, zal uitbundig gevierd worden. Misschien wel met een shotje. Keuze genoeg maar wij kozen er een specialleken uit, de pickleback en de sipping versie, de pickled surfer.
Shotjes iemand?
The pickleback werd uitgevonden in Philadelphia kort na het nieuwe millenium: een shot Ierse whiskey werd gevolgd door een chaser in de vorm van een shot augurkensap, dit om de hitte van de alcohol te neutraliseren. Door deze nieuwe trend werd het bijproduct van gepekelde of gepicklede augurken een prominente rol gegeven.
Er zijn dus maar twee variabelen – whisky en pekel en toch kun je er mee naar hartelust experimenteren. Look en dille augurken gaan dan weer beter samen met de smaak van een Bowmore12 year old uit Islay. En ga zo maar door. Bourbon of rye werkt ook heel goed.
Nu weet je ook waarom je het pekelsap niet moet weggooien. Inderdaad, duurzaamheid!
De sipping versie: de pickled surfer
Ben je niet zo voor shots of vind je dit een nogal Frankensteiniaanse combinatie, dan hebben we een sipping versie, waarin citrus de redding breng. Limoensap verdoezelt het brandende van de whisky en het zoete van het augurkensap. Denk aan een cocktail tussen een whisky sour en een margarita. Deze Pickled Surfer is trouwens heel lekker met oesters of vongole.
Wat heb je nodig?
150 ml Bulleit Bourbon of Irish whiskey
90 ml augurkensap ( beste keuze is de zoetere versie)
45 ml vers geperst limoensap
Hoe maak je het?
Giet de whisky, het augurkensap en het limoensap in een met ijsblokken gevulde mengbeker en roer tot de mixed drink koud genoeg is. Vul 2 longdrinkglazen met ijs. Giet de cocktail in de glazen. Werk af met een stukje limoen en een paar schijfjes augurk.
Tijd om nog eens wat klassiekers boven te halen. En vooral deze vergeten klassieke saus, de Villette saus. Past ideaal bij een mooi stuk gebakken of gegrild vlees en is heel gemakkelijk te maken. Deze klassieker heeft de storm der tijden overleefd en is het beste bewijs dat er nog iets meer is dan sausen uit glazen potten of knijpflessen.
La Villette was ooit het mekka van de Parijse slagerij
In 1859 besloot Parijs om enorme slachthuizen te bouwen tussen het Ourcq-kanaal en de vestingswerken. Acht jaar later werden die met veel tamtam ingehuldigd. De wijk blijft meer dan een eeuw lang het mekka van de slagerij. De Côte de boeufVillette getuigt van deze gouden eeuw, net als de entrecôte Bercy (zie artikel). Beide herinneren ons aan de hoogtijdagen van de slagerij en de wijnhandelaren die zich in het Bercy-district vestigden.
1 entrecôte (reken ongeveer 250 tot 300 g per persoon)
6 fijngehakte sjalotten (of een grote wijn ajuin)
50 gram boter
1 EL fijn gehakte platte peterselie
40 ml witte wijn
40 ml wijnazijn
20 ml room
Peper en zout uit de molen
Hoe maak je het?
Haal de entrecote op tijd uit de koelkast en laat deze op kamertemperatuur komen.
Smelt 50 gram boter in een hete pan (op middelhoog vuur). Als de boter bruist, doe je de entrecôte erin en schroei deze aan beide kanten dicht. Laat dan verder garen tot de juiste cuisson. Wanneer de entrecote gaar is zoals jij het wil, haal dan uit de pan en zet weg onder aluminiumfolie. Laat deze even rusten vooraleer aan te snijden.
De saus
Snij de sjalotjes fijn en doe ze in een pan met de wijn en azijn op laag vuur. Laat reduceren – inkoken – tot zowat alle vloeistof is verdampt. Doe de room er bij en laat de saus inkoken. Doe er wat fijn gesnipperde peterselie bij. Dien warm op.
Maman Brigitte is een hele toegankelijke rum die niet in je kast mag ontbreken. Deze rum wordt op de markt gebracht door Bert Bruyneel van Rasta Morris. Ben je op zoek naar een sipping rum, dan moet je niet verder zoeken want voor 34,99 euro staat deze fantastische blend in jouw kast.
Wie is Maman Brigitte?
Maman Brigitte is een loa – of lwa – uit de Haïtiaanse voodoo sfeer. Een loa is een geest en die bevinden zich tussen Bondye (Bon Dieu) en de mensen. Een loa wordt niet aanbeden maar wordt gediend. Vandaar dat er nog steeds op de naamdag van Maman Brigitte rum wordt geofferd. Deze godin van de voodoo is de echtgenote van Baron Samedi en drinkt rum doordrenkt met chilipepers. Haar symbool is de zwarte haan.
Dit was in het kort het verhaal achter de naam. Maar ik weet zeker dat Bert hier nog een veel sappiger versie van kan vertellen.
Wie is Bert Bruyneel?
Bert Bruyneel richtte in 2010 Asta Morris op. In het begin vooral om artikelen over whisky te schrijven maar al heel snel werd hij onafhankelijke bottelaar. Onder zijn merk Asta Morris brengt hij talrijke kwaliteitswhiskies uit Schotland en Japan bij ons op de markt. En daar ziiten heel wat pareltjes bij ( denk maar aan de Glorious Bastard – zie artikel). Dat Bert een neus heeft voor kwaliteit, daar mag geen twijfel over bestaan, want vele van zijn producten vinden hun weg in de betere restaurants en bars. Hij deed ook al eens een uitstapje in de gin en begon enkele jaren geleden met exclusieve rums te bottelen onder de naam Rasta Morris.
Deze rums zijn eerder voorbestemd voor de kenners en de betere zaken. Maar Bert wou ook eens een laagdrempelig instapmodel op de markt brengen, en dat is deze Maman Brigitte geworden. Het is een Caraibische blend, met andere woorden een samenvoeging van drie verschillende rums: een 8 jaar oude rum uit Barbados voor de structuur, de 5 jaar oude Domenicaanse voor de body en de 3 jaar oude Jamaicaanse rum zorgt voor de funkiness.
De juiste keuze maken voor de onderdelen van een blend, wel dat is vakwerk. En het is zo dat een professioneel als Bert telkens weer topproducten aflevert. Nogmaals, deze Maman Brigitte mag niet ontbreken in je kast!
Wat ga je proeven?
Deze rum van 43 % ABV heeft genoeg body en is dus krachtig genoeg. Daar zorgt onze Domenicaanse vriend voor. Maar ook het mondgevoel is belangrijk: deze rum voelt heel zacht en elegant aan. Maar het is vooral uitkijken naar de funkiness van de Jamaicaanse component. En hier komt het volle, rijpe exotisch fruit naar boven. Banaan maar ook licht dominerende ananas. Ook vanille is aanwezig net als een vleugje karamel, alhoewel deze rum niet excessief zoet is.
Het leuke van deze sipping rum is dat de Maman Brigitte een gelaagdheid heeft die je van een instaprum niet zou verwachten. Wat wil dat zeggen? Zonder in vaktermen te vervallen, krijg je bij het proeven (sippen) eerst een zacht en elegant mondgevoel, gevolgd door een paar lichte explosies van andere smaken.
Waar vind je Maman Brigitte?
Maman Brigitte is te koop bij Colruyt aan een advies verkooprijs van 34.99€
Vorige week was ik op stap tussen Kieldrecht en het Verdronken Land van Saeftinghe. En dat is een hele mooie streek. Groot was mijn geluk omdat er nog een aantal velden met prachtige gele tulpen te zien waren. Je kan het niet ontkennen, bloemen doen iets met ons. Ze brengen letterlijk kleur in ons leven en ze geven ons weer frisse energie. En ik word daar heel vrolijk van.
Bloemen hebben ook een spirituele betekenis en functie, ook tulpen. En elke kleur heeft zo zijn betekenis. De gele tulpen staan symbool voor energie, vrolijkheid, vreugde, groei, kracht, warmte, zon en een nieuw begin of de lente. Dus als je iemand vrolijk wil maken geef dan gele tulpen.
Tulipan
De tulp lijkt een oer-Hollands product, maar de oorsprong ervan ligt in Centraal-Azië. De tulp stond altijd symbool voor het leven en de vruchtbaarheid. Tulpen sierden de hoofddeksels (‘tulipan’) van de Perzen en daar ligt meteen de oorsprong van het hedendaagse woord tulband. Het is pas rond 1600 dat de tulp in Nederland terecht kwam. In het begin waren het vooral de rijken die gecharmeerd werden door de verscheidenheid aan kleuren en vormen. De tulp was een symbool voor welvaart en financiële vruchtbaarheid omdat het een bloem was die alleen voor de rijken betaalbaar was.
Het veredelen van tulpen – met andere woorden het kweken van nieuwe soorten – begon pas rond 1900. Nieuwe soorten en kleuren waren tot dan het werk van de wind of insecten. De bedoeling was niet alleen in te spelen op de wensen van de klant, maar vooral om sterkere rassen te kweken die beter bestand waren tegen ziekte.
Vincent van Gogh
Kunstschilders – later ook fotografen – vonden een dankbaar onderwerp in de kleurenpacht van de tulpen. Er zijn er teveel om op te noemen maar één van de bekendste werken zijn de “Bollenvelden” van Vincent van Gogh (1883}
Keukenhof
De liefhebbers van bloemen moeten zeker eens een bezoekje brengen aan de Keukenhof, een bloemenpark ten noordwesten van Lisse, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Een ware bloemenpracht.
Praktische Info: Stationsweg 166A, 2161 AM Lisse, Nederland
In Italië krijg je vaak een dun stukje citroenschil bij je espresso. Maar wat is nu het geheim achter dit gebruik? Volgens sommige barista’s zou de aromatische olie in de zeste van citroen bedoeld zijn om slechtgemaakte koffie te maskeren. Volgens anderen is het een oud gebruik en moet de zeste eerst rond de rand van je espressotasje gewreven worden.
Een andere mythe beweert dat citroen tijdens de waterschaarste in de Tweede Wereldoorlog een alternatief vormde voor de toen broodnodige ontsmetting, dus om ziekte te onderdrukken. Maar misschien is het gewoon een oude marketinggimmick.
Research heeft ons dus niet veel verder geholpen. In ieder geval brengt me dit bij een cocktail op basis van koffie, waarin een andere Italiaans geheim zit: de hazelnootlikeur van Quaglia Nocciola Liquore
Quaglia Nocciola Liquore
Quaglia Nocciola Liquore is een ambachtelijk vervaardigde hazelnootlikeur. Deze heeft een ABV van 25,00 % en wordt gemaakt door de Antica Distilleria Quaglia uit Castelnuovo Don Bosco, een stadje gelegen tussen Asti en Turijn in Piemonte.
Rijk en uitgesproken qua karakter, waarbij het beste van hazelnoot in zowel de geur, smaak als afdronk aanhoudt. Dit wordt ondersteund door zachte toetsen van zoetigheden en een licht kruidige zweem.
Met Quaglia Nocciola voeg je eenvoudig een verrassende twist aan cocktails en mixed drinks toe, maar probeer deze ook zeker eens in combinatie met koffie of gewoon met ijs Ook dan is dit een aanrader!
The Italian Secret
Deze cocktail is geïnspireerd op de Italiaanse traditie om een schijfje citroen toe te voegen aan sterke Italiaanse gebrande koffie. Je kan de koffie die je nodig hebt voor deze mixed drink maken met een Bialetti voor een eerder sterke mokka of je gebruikt een espressomachine. In beide gevallen zal je zien dat de citroen de bittere tonen zal aanvullen. Experimenteren dus.
Naast de espresso hebben we nog amaro, grappa en hazelnotenlikeur nodig. Kies een eerder neutrale – niet te kruidige – amaro. En voor de grappa vond ik een iets oudere of gerijpte grappa de beste keuze. En voor de hazelnotenlikeur kan je Frangelico gebruiken, maar deze Italian Secret wordt veel beter met Nocciola, het geheim ingrediënt.
Wat heb je nodig?
15 ml Romano Levi Grappa
15 ml Quaglia Nocciola Liquore (of Frangelico)
15 ml amaro (bvb Amaro Averna)
60 ml espresso
stukje zeste van citroen
Hoe maak je het?
Voeg de ingrediënten toe aan een met ijsblokken gevulde cocktailshaker. Hard shaken en dubbel zeven in een mooi glas. Garneer met een stukje zeste van citroen.
21 april is de verjaardag van het ontstaan van Rome. Volgens de legende werd Rome gesticht op 21 april in het jaar 753 voor Christus door de tweelingbroers Romulus en Remus. Romulus werd de eerste koning van Rome. In Rome, de hoofdstad van Lazio, zelf vinden voor deze gelegenheid allerlei festiviteiten plaats. Zo worden op 21 april de Spaanse Trappen omgetoverd in een bloemenzee van azaleas.
De Spaanse Trappen van Rome
Een plaats in Rome waar het altijd heel druk is zijn de fameuze ‘Spaanse trappen’ in Rome. Ze zijn gebouwd in Rococo-stijl tussen 1723 en 1726, en lopen van het plein Piazza di Spagna richting de Franse kloosterkerk Trinità dei Monti.
De trappen bestaan uit 135 treden en drie verschillende terrassen, verwijzend naar de Trinità – de drie-eenheid. Bovenaan de trappen bij de Egyptische obelisk, en bij een drukke toeristenmassa, heb je een schitterend uitzicht.
De naam is misschien wat verwarrend, aangezien de trappen werden gebouwd in opdracht van Lodewijk XII. Als het aan de Fransen had gelegen had er bij de trappen ook een groot standbeeld van de Franse koning Lodewijk XII gestaan. Maar de toenmalige paus liet dit echter niet toe, waardoor de bouw enige vertraging opliep.
In de 17e eeuw was de Spaanse ambassade op het plein onderaan de trappen, vandaar toch de naam ‘Spaanse trappen’. De officiële naam is ook niet Spaanse trappen, maar Scalinata della Trinità dei Monti.
Fontana della Barcaccia
Op de Piazza di Spagna staat een fontein van Pietro Bernini, de Fontana della Barcaccia, letterlijk ‘Fontein van de oude/lelijke schuit’. Dit verwijst niet naar de lelijkheid van het standbeeld, maar naar het verhaal dat de rivier de Tiber in 1598 buiten zijn oever trad en bij deze ernstige overstroming het lelijke bootje op deze plek belandde. En dit was de inspiratie voor Bernini.
Waar liggen de Spaanse trappen?
De Spaanse trappen eindigen bovenopeen heuvel (Pincio). Vanaf daar ben je dichtbij Villa Borghese (met de Galleria Borghese) en de 16e eeuwse Villa Medici. De Trinita dei Monti kerk bovenaan de trappen kan je gratis bezoeken (tip: de de imposante muurschilderingen, zoals de kruisafneming van Volterra).
Het gebied rondom de Piazza di Spagna is ook een luxueus winkelgebied met als hoogtepunt de Via Condotti.
Vandaag 21 april is de verjaardag van het ontstaan van Rome. Volgens de legende werd Rome gesticht op 21 april in het jaar 753 voor Christus door de tweelingbroers Romulus en Remus. Romulus werd de eerste koning van Rome.
Saltimbocca alla Romana
Rome heeft een hele rijke keuken en om de verjaardag te vieren, maken we elk jaar een Romeins gerecht. Deze keer de klassieke saltimbocca alla Romana, een onvervalste klassieker uit de Romeinse keuken. Saltimbocca is Italiaans voor ‘springt in je mond’ en dat doen de smaken van dit gerecht ook.
Secondo piatto
Saltimbocca (letterlijke vertaling: spring-in-de-mond) komt uit Rome, maar het gerecht is al sinds het einde van de 19e eeuw ook in de overige regio’s van Italië ingeburgerd. Thans is het een van meest typische Italiaanse gerechten.
Voor deze secondo piatto hebben we kalfsvlees (kalfslapjes), prosciutto, en salie nodig. En cocktailprikkers of tandenstokers (zie artikel)
Sla de lapjes kalfsvlees zo plat mogelijk met een vleesmal (vleesklopper). Leg op ieder lapje een plakje prosciutto en een paar blaadjes salie. Rol op en maak vast met een tandenstoker – zie artikel.
Verhit de helft van de olie en de boter in een pan, en bak hierin kalfslapjes in korte tijd aan beide zijden bruin. Blus met de witte wijn toe.
Roer de bruine bakresten los en laat inkoken tot de wijn verdampt is en het vlees zacht en mals (ongeveer 5 tot 10 minuten).
Serveer de kalfslapjes op een voorverwarmde schaal op en giet er de saus overheen. Geef er verse tagliatelle bij.
Nullam Microwaveum brengt je tijdens de lente nieuwe gerechten, heerlijke drankjes tips voor uitstapjes in binnen- en buitenland! Blijf op de hoogte en like de facebook pagina! Bedankt daarvoor.
