Het ABC van de keukenterminologie, Keukentechnieken en weetjes, La Douce France - Frankrijk, Uit de oude doos, Wie is ....

Pont Neuf frieten

2280

Het is zeker niet de bedoeling om een polemiek te starten over waar juist de frieten werden uitgevonden, maar een tijdje geleden liep ik door de Nieuwbrugstraat – rue du Pont Neuf – in Brussel. Het deed me denken aan die grote dikke frieten, Pont-Neuf genaamd. Eén ding is zeker, ze werden niet in de Nieuwbrugstraat in Brussel uitgevonden, maar wel in Parijs, en daar bestaat geen twijfel over.

De Pont-Neuf is naam van de oudste brug over de Seine in Parijs. De eerste steen van deze   brug werd gelegd op 31 mei 1578, door koning Henri III, daarin bijgestaan door zijn moeder Catherina de Médici. Dit was één van zijn prestige projecten, namelijk een 276 meter lange brug bouwen die de quai de l’École, l’île du Palais en de quai des Augustins zou verbinden.

Het bouwen duurde een tijdje want de stenen brug werd pas rond 1607 in gebruik genomen. Een paar jaar later bruiste de brug van de activiteit en de talrijke winkeltjes gaande van speelgoedwinkels, straatmuzikanten, schoenpoetsers tot hondencoiffeurs maar ook openluchtkeukens die aan de vele voorbijgangers hun waar aan de man brachten. Zij waren vooral bekend voor hun beroemde appelbeignets en pommes de terre frites du Pont-Neuf.  De winkels verdwenen in 1852.

Pont-neuf frieten zijn dikke frieten – bâtonnets – en zouden genoemd zijn naar de vierkante pijlers van deze brug. Op de brug staat ook het standbeeld van Henri IV en in oude kookboeken vind je soms de ‘garnituur Henri IV’ terug, waarin de Pont-Neuf frieten vermeld worden.

Hoe maak je het?

Volgens de regels van het versnijden, de “taillage”, zijn deze frieten ongeveer 6 tot 7 centimeter lang en 1 centimeter dik.

Bij het versnijden let je best op de stabiliteit van de aardappel om snijwonden te vermijden. Snij er dus eerst de uiteinden en de zijkanten af. Snij ze pas dan in dikke schijven en vervolgens in frieten van 1 centimeter dik.

Bakken net als gewone frieten.

NM.

Rubs, Kruidenmixen, Vinaigrettes en Sausen, Salads & Side Dishes, Wat gebeurt er op ..., Wie is ....

Caesar Salad

Caesar salad: puur toeval

9065

Mexico – Tijuana, 4 juli 1924 – US Independence Day.

Tijuana, bijgenaamd speeltuin van de duivel, was een aantrekkingspool voor Amerikanen tijdens de drooglegging. Alcohol was verboden, dus gingen ze maar over de grens om te ontsnappen aan de strenge regels. De grenscafés en casino’s deden er gouden zaken. In de keukens van één van hen, Cardini’s café in Tijuana, is er die dag lichte paniek want er is veel meer volk gekomen dan Caesar Cardini lrgverwacht voor deze speciale feestdag en ze zitten al vroeg door hun voorraden heen. Caesar Cardini kwam dan op het lumineuze idee om met de laatste ingrediënten een salade te maken, maar dan wel op spectaculaire wijze klaargemaakt voor de neus van de klanten : “give the people a little show and they’ll never realize it’s only a salad“. De Caesar Salad was geboren en van overal kwam men kijken naar zaalbereiding van Cardini en zijn befaamde salade. Cardini had veel klanten onder de sterren uit Hollywood, vandaar dat deze salade snel zeer populair werd in Hollywood en zich zo als een lopend vuurtje verder verspreidde.

Cardini opende eind de jaren 30 een kleine delicatessenwinkel in Los Angeles en in 1948, wegens de wereldwijde grote vraag naar de dressing, bracht hij deze professioneel op de markt.

Wat heb je nodig?

  • Romeinse sla
  • Croutons
  • Dressing

9050

Hoe maak je het?

De originele Caesar salade werd gemaakt met Romeinse sla, croutons en een rijke dressing van eigeel, parmezaan, look, citroensap en Worcestershire saus. In tegenstelling tot wat men eerst dacht zat er geen ansjovis in, maar de Worcestershire saus zelf heeft een lichte ansjovissmaak.

Hoe maak je croutons?

Neem was sneden wit brood en snij in blokjes. Meng deze blokjes met olijfolie, lookpoeder en zout en bak ze in een pan of in de oven tot ze goudbruin zijn.

Hoe maak je de dressing?

Oorspronkelijk werd de saus gemaakt met rauw eigeel maar het gevaar voor Salmonella werd te groot. Ei werd dan maar vervangen door mayonaise. Wil je toch ei op een veilige manier gebruiken, leg dan je ei gedurende 45 seconden in kokend water – niet langer – en laat het afkoelen. Meng het eigeel met  de andere ingrediënten en je dressing is klaar.

Cardini’s original Caesar dressing

Lijkt dit allemaal te moeilijk dan is er toch een zeer goede oplossing, namelijk de originele saus van de maestro himself, en te vinden bij Delhaize. Ik ben eigenlijk geen voorstander van kant en klare sausen maar dit is een pure dressing gemaakt met hoge kwaliteitsingrediënten zonder kunstmatige toevoegingen, zoals geur- en smaakstoffen. Cardini’s original Caesar dressing bevat alle originele ingrediënten, die je ook proeft, is romig en vrij dik en heeft ook de nodige zuurte.

De originele Caesar Salad is door de jaren heen ook geëvolueerd van voor- en bijgerecht naar hoofdgerecht: je voegt er gewoon reepjes gegrilde kip, steak of scampi’s bij en je hebt een volledige maaltijd.

NM.

 

Nullam goes ... Travels and Hotspots, Restaurants, Rubs, Kruidenmixen, Vinaigrettes en Sausen, Scandinavië

Nullam goes Kopenhagen

3830

Kopenhagen ligt op slechts een paar uur vliegafstand en is een zeer interessante citytrip. Het is de grootste stad van Denemarken en trekt toeristen aan die op zoek zijn naar charme en culturele identiteit. Het is tevens één van de oudste hoofdsteden van Europa met een koninklijk tintje, want de Deense monarchie is één van de oudste in de wereld. Kopenhagen is de centrale toegangspoort tot de Baltische Zee en de verbinding tussen Europa en Scandinavië. De stad geeft je een warm gevoel vanwege de sfeer, de aandacht voor fietspaden, top klasse design, de geur van lekkere maar dure koffie en de vele modewinkels, bars en restaurants. Het is dus eigenlijk niet verwonderlijk dat Denen bekend staan als de gelukkigste mensen op deze planeet.

Een wandeling door Kopenhagen

Deze dynamische stad heeft veel te bieden: leuke musea (zoals de Ny Carlsberg Glyptotek), ontspanning in de tuinen van Tivoli, veel kanalen en water en een interessante architectuur met een smaakvolle mix van modern en oud. Het centrum van de stad is compact en kan gemakkelijk te voet worden gedaan. Elke reisgids bied je vele mogelijkheden tot wandelen. Je kan je wandeling bijvoorbeeld beginnen aan de Rådhuspladsen, dat het nieuwere deel van Kopenhagen verbindt met het oudere voetgangersgedeelte. Een wandeling via de bekende winkelstraat Strøget brengt je aan de Rundetårn of ronde toren, de oudste en nog werkende sterrenwacht van Europa, een zeer populaire attractie met een magnifiek zicht op de stad. Vandaar wandel je door naar het kleurrijke en altijd drukke Nyhavn – nieuwe haven of kanaaldistrict – bekend van alle postkaarten. Nyhavn is heel duidelijk the place to be: een 300 meter lang kanaal in 1673 gegraven om schepen de mogelijkheid te geven hun goederen in de stad te lossen. Nu vooral een pleisterplaats voor koppeltjes genietend van een dure koffie, toeristen die de mooie oude gevels proberen te fotograferen en bezoekers van de vele cafés, bars en restaurants.

3571

Als je de juiste brug over het water neemt kom je terecht in het idyllische Christianshavn. Het was vroeger een arbeiderswijk maar is nu de trendy place to be geworden, met zijn kanalen, oude gebouwen en geplaveide straten. Eén daarvan is de Strandgade waar je aan nummer 93 restaurant Noma zal vinden. Noma is de samentrekking van de nieuwe nordisk mad – Noords eten – en is gelegen in een oud warenhuis. René Redzepi staat er achter het fornuis en dankzij zijn creaties is Noma in 2010 en 2011 verkozen tot beste restaurant van de wereld.

De Deense keuken

Dansk Kokken of de Deense keuken heeft een grote evolutie doorgemaakt, van simpele boerenkeuken met enkel maar maar wat smørrebrød naar verfijnde keuken, onder invloed van onder andere de Franse keuken. Niet alleen in Kopenhagen, maar ook in de andere provincies zijn tal van sterrenrestaurants te vinden. De Denen zeggen dat ze de beste keuken van Scandinavië hebben, en ik ben geneigd om ze gelijk te geven. Het is in ieder geval de meest open en verfijnde keuken van alle Scandinavische landen.

Een Deens ontbijt is een perfecte start voor een dagje wandelen. Veel zelfgemaakt lekker brood met een assortiment Deense kazen, salami, ei en gerookte vis. Maar ook de zoetebekken komen aan hun trekken met Deens wienerbrød, zijnde alle mogelijke soorten zoete heerlijke ontbijtkoeken. Deze ontbijtkoeken – in het Engels Danish pastry en in het Frans Viennoiserie genoemd – komen eigenlijk uit Wenen (en zijn dus Turks van oorsprong). In 1870 was er een grote staking van de Kopenhaagse bakkers en daarom werden er toen massaal Weense bakkers ingevoerd om dit probleem te verhelpen. Vandaar dat Wienerbrød de specialiteit van Denemarken is. Deze broodjes trouwens ook Danish pastry genoemd in de rest van Scandinavië.

3745

Smørrebrød

De favoriete lunch is terug een Deense specialiteit, namelijk smørrebrød. Je kunt er gewoon niet naast kijken want ze zijn alom tegenwoordig, van de gewone cantine tot in de luxe restaurants. Een beboterd sneetje roggebrood – rugbrød of rye bread – belegd met vlees, vis of kaas en wat groenten, zoals komkommer. Teveel om op te noemen eigenlijk, want werkelijk alles is mogelijk, van de basisversie met een soort smeerkaas tot de luxeversie met kaviaar. Visueel is een mooi gepresenteerd assortiment smørrebrød zeer leuk om naar te kijken, maar ook heel lekker en de perfecte lunch.

Persoonlijk vond ik smørrebrød met pakjes koude roastbeef, overgoten met remoulade, wat geraspte verse mierikswortel en krokant gefrituurde ajuin een aanrader.

Het avondeten begint vroeg want rond 18.30 uur zitten de restaurants al goed vol. Naast de obligate haringschotel kan je er genieten van lokale specialiteiten zoals onder andere Deense gehaktballen (frikadeller), geroosterd lam (lammesteg), geroosterd varkensvlees met rode kool (flaeskesteg med rødkål), rundsvlees (bøf) en lever met gebakken ajuin (lever med løg) maar ook veel vis natuurlijk: rejer (kleine garnaaltjes), laks (zalm), makrel (makreel) en rødspaette (pladijs).

Remouladesaus

De Deense keuken is duidelijk geïnspireerd door de Franse keuken want remouladesaus is er zeer populair (net zoals in Duitsland en Zweden) en wordt zowat bij alles geserveerd, ook bij hotdogs en frieten. Remouladesaus wordt gemaakt op basis van mayonaise, waaraan extra mosterd, gehakte kappertjes, gehakte peterselie, gehakte augurken, gehakte kervel en gehakte dragon wordt toegevoegd, en eventueel wat kurkuma of een hard gekookte eierdooier voor de gele kleur.

Je kan dit alles doorspoelen met een lokaal biertje, Carlsberg of Tuborg, of met aquavit, die andere nationale trots uit Aalborg. Ik kom in een volgend artikel zeker terug op mijn bezoek aan Murdoch’s Books & Ale. Kortom, Kopenhagen, zeker aan te raden als city trip.

NM.

Keukentechnieken en weetjes, Nullam bakt het Bruin ... desserts en andere guilty pleasures, Nullam goes ... Travels and Hotspots, Scandinavië, Wat gebeurt er op ...

Nullam goes Kopenhagen: crèpes Suzette

3874

Vandaag – 6 mei – is jaren geleden uitgeroepen tot de internationale dag van de crèpes Suzette. Een crèpe Suzette is een vers gebakken dunne pannekoek die wordt overgoten met vers appelsiensap en likeur en dan geflambeerd. Het resulaat is een dikke, stroperige gecarameliseerde saus. Crèpes Suzette zijn niet alleen zeer lekker maar werden vroeger altijd klaargemaakt aan tafel, waarbij het flamberen zorgde voor het wow-effect. Ze waren in die tijd het toppunt van gesofistikeerdheid. Een stijfdeftig geklede ober rolde een karretje tot aan je tafel en maakte de crèpes suzette klaar voor de neus van de tafelgenoten. Het was puur entertainment maar een ober of maître d’hôtel die wist wat hij deed en het ook nog goed kon uitleggen kreeg gemakkelijk de zaal mee en na het moment sûprème van de voorstelling, het flamberen, toverde hij die lekkere crèpes Suzette op je bord.

Vroeger werden trouwens trouwens veel gerechten bereid, of afgewerkt, of versneden aan tafel. Niet alleen gerechten met flamberen maar ook bijvoorbeeld de Caesar salad werd ‘à la minute’ aan tafel gemaakt. Spijtig genoeg is dit allemaal verdwenen, omdat de huidige obers het niet meer kunnen, wegens plaatsgebrek, omdat het nogal arbeidsintensief is, omwille van de brandverzekering, enzoverder.

3873

Crèpes Suzette: een culinair accident?

Crèpes Suzette bestaan al van het einde van de 19e eeuw en er zijn ook hier weer verschillende versies over het ontstaan. Henri Charpentier, 14 jarige ober in de Café de Paris in Monte Carlo zou de uitvinder zijn. Edward VII, Prince of Wales had als dessert pannenkoeken gevraagd en Henri had de bereiding verknoeid, maar had de pannenkoeken toch geserveerd. Door het laten verbranden had hij een gecarameliseerde saus gekregen die in de smaak van de Prins en zijn entourage was gevallen. De toenmalige vriendin van de Prins van Wales noemde Suzette en de rest kent U.  Het lijkt natuurlijk een beetje onwaarschijnlijk dat een 14-jarige een Prins zou bediend hebben in plaats van de hoofdober. Vandaar nog een paar andere versies.  In 1896 verscheen een kookboek van Oscar Tschirky van het Waldorf Astoria Hotel in New York, met daarin een gelijkaardig recept. Hij noemde de pannenkoeken echter ‘Casino style’. Een andere versie is dat een zekere chef Joseph de crèpes Suzette heeft gemaakt voor een Franse actrice Suzanne ‘Suzette’ Reichenberg. Ook hier heeft de chef de saus per ongeluk laten verbranden.

nullam goes

Zoals gezegd, het aan tafel koken is verdwenen. En toch heb ik een plaats gevonden waar men de authentieke crèpes Suzette nog volledig aan tafel bereidt, flamberen inclusief. Mocht je ooit op citytrip in Kopenhagen (Denemarken) zijn, stap dan ZEKER eens binnen bij Murdoch’s Books & Ale, gelegen op korte wandelafstand van het populaire Nyhavn (Murdoch’s Books & Ale, Bredgade 37 DK-1260 Copenhagen). Murdoch’s Books & Ale is een gezellige brasserie waar je rustig de krant kan lezen of een goed boek, maar ook genieten van lekker eten. Het is ingericht als een stijlvolle Engelse pub met veel leder en grote boekenkasten. En ze hebben er hele lekkere crèpes Suzette, voor je neus aan tafel gemaakt, volgens de regels van de kunst. Nullam heeft het voor u getest, het is een aanrader!

Hoe maak je het?

Bak eerst dunne pannenkoeken volgens je favoriete gerecht en vouw ze in 4 op.

Doe wat boter in een goede steelpan en leg er de opgevouwde pannenkoeken in. Neem wat suikerklontjes en wrijf er mee over de schil van de appelsienen. Gooi de klontjes daarna bij de pannenkoeken. Laat rustig smelten over een laag vuurtje, zodat de suiker kan carameliseren. Draai de crèpes om.

Neem de appelsien en pers het sap uit boven de pan. Voeg nog wat boter bij en laat rustig reduceren. Wanneer je ziet dat je saus dik is geworden, verhoog je het vuur en laat borrelen. Voeg nog een goede eetlepel boter bij je mooie glanzende saus. Doe er een goede scheut Cognac bij.

Nu komt het wow-gedeelte. Begin er niet aan als je dit niet gewoon bent of als je niet goed voorbereid bent. Doe dit ook niet in de nabijheid van gordijnen en zet zeker je dampkap af. Giet een goede scheut Triple Sec in de pan en flambeer. Laat de vlammen uitdoven door wat aan je pan te schudden zodat de smaken goed mengen en blus verder met vers appelsiensap.

Doof de vlammen, leg de crèpes of een bord, lepel wat saus errond en werk af met een bol ijs en wat amandelschilfers.

NM.

Keukentechnieken en weetjes

Wokken in 5 stappen

Wokken in 5 stappen

Wokken of roerbakken is een gezonde manier van koken. Je gebruikt weinig olie en je ingrediënten blijven knapperig en behouden al hun voedingstoffen.  Roerbakken is roeren, bakken en omdraaien en duurt slechts enkele minuten, als je de volgende stappen in het oog houdt.

Wat heb je nodig?

Een wok, een spatule en olie. Je hebt een wok nodig en geen pan. Een ronde wok met bolle bodem werkt best op gas terwijl een platte bodem beter is voor electriciteit. Een goede wok is gemaakt van carbon staal en vind je gemakkelijk in Aziatische winkels. Je vindt tegenwoordig ook Teflonwoks maar deze geven je niet dezelfde rijke smaak.

Vooraleer je de wok gebruikt moet je die eerst klaarmaken voor gebruik. Zet de wok op het vuur tot hij begint te roken en giet er een lepel plantaardige olie in (arachide bvb.). Haal de wok van het vuur, wrijf de ganse wok in en verwijder de overtollige olie. Je wok is nu klaar voor gebruik. Kies voor een wok met een goede, lange steel. Roerbakken is zoals het woord het zegt, bakken en roeren, dus zorg ook voor een spatule of een goede lepel.

Wokken moet snel gaan, kies dus voor een olie met een hoog rookpunt, zoals bijvoorbeeld zonnebloemolie (ongeveer 180 graden). Oliën met een laag rookpunt laten gemakkelijk je ingrediënten verbranden. Ook olijfolie is niet aan te raden omdat het vecht met de smaak van vele Chinese ingredënten. Je olie is klaar om de ingrediënten er bij te doen als ze licht begint te roken.

Verzorg je mise en place

Eens je begint te wokken gaat het snel. Bereid dus al je ingrediënten voor zodat je de tijd van het roerbakken tot het mininum beperkt. Eens je begint is er geen tijd meer om groenten te snijden en om goed te wokken heb je beide handen nodig. Snij zowel vlees als groenten in kleine en gelijke stukken zodat ze gelijkmatig gaar worden. Blancheer desnoods op voorhand groenten die een iets langere gaartijd nodig hebben. Als je rijst of noedels gaat verwerken moeten die ook op voorhand gemaakt worden. Zorg er ook voor dat alles zo droog mogelijk is, dat vermijdt spatten van hete olie.

Smaakmakers

Je hebt niet altijd veel ingrediënten nodig om een lekker wokgerecht te maken. Liefst alles op voorhand kruiden. Vele wokgerechten beginnen met het frituren van look, al dan niet met gember of hete pepers. Laat deze niet verbranden maar mooi bruin worden. Pas dan voegen we de andere ingrediënten toe. De olie zorgt er voor dat de smaak uit de look, gember of pepers gehaald wordt en aan je andere ingrediënten wordt gegeven.

Eerst vlees, dan pas de groenten

Dit is de gouden regel. Vlees heeft een iets langere gaartijd dan groenten. Vlees daarenboven moet ook zeer snel op een hoog vuur dichtgeschroeid worden, om zijn smaak niet te verliezen en van binnen sappig te blijven. Ook het vlees moet je op voorhand kruiden of marineren. Kook je vlees en groenten samen riskeer je een stoofpot-effect want de temperatuur in je wok zakt naar beneden en er komt teveel vocht vrij met als resultaat dat niet alles gaar zal zijn. Wil je vlees met noedels of rijst roerbakken, dan nog is het eerst vlees en dan de rest.

Als je gerecht het toelaat, haal het vlees uit de wok vooraleer je aan de groenten begint. En zorg dat je wok droog is vooraleer je er terug olie bij doet, dit terug om spatten te vermijden.

Saus

Na roerbakken van het vlees en de groenten is het tijd om voor de saus te zorgen. Dit is echt pas op het allerlaatste moment, terug om het stoven te vermijden, want de sausen die je toevoegt bevatten vocht. Je voegt je saus naar keuze toe, alles nog eens goed dooreen mengen en laten warm worden en je gerecht is klaar. Idem voor marinades, pas op het einde toevoegen. Gebruik je een saus die maïzena bevat, maak dan een opening in het midden van je wok, giet je vocht beetje bij beetje in de opening en laat dit eerst indikken vooraleer je verder dooreen mengt.

Veel wokplezier.

NM.

Soep

Romige butternut squash soep met krokante chorizoschijfjes

7033

Wärmer für Körper und Seele

Na de milde jaarwisseling gaan deze dagen de temperaturen weer naar beneden, richting vriespunt. En zeg nu zelf, wat is er lekkerder op een koude winteravond dan een bord dampend hete soep? Het woord soep komt van soppen, namelijk een stukje brood doppen in een warme vloeistof. Sedert de grottenbewoners de eerste vloeistoffen opwarmden in primitieve ketels heeft de soep een grote evolutie doorgemaakt en is een culinair en cultureel icoon geworden. Italiaanse ribollita, borscht uit het koude Oost-Europa en mediterrane vissoepen zijn maar enkele voorbeelden van deze iconen en de tijd dat er alleen maar tomatensoep met balletjes was ligt ook al heel lang achter ons. Moderne soepen zijn hip en gehypet en hebben hun intrede gedaan in de fijne gourmetkeuken. Ze worden ook steeds ingewikkelder constructies, waarbij met verschillende smaken en texturen gegoocheld wordt. Dus gedaan de tijd waarbij de restjes van groenten in kokend water verdwenen.

We kozen voor een comfort food soep met als basis butternut squash of flespompoen, één van mijn favoriete muskaatpompoenen. Deze leent zich perfect voor winterse gerechten, geroosterd, gebakken, in pasta of in soepen. Wat de courgette van culinaire betekenis is in de zomer, is de butternut squash dat in de winter.

Je kan er echt verfijnde soepen van maken met een fluwelen tekstuur. Er staan er al een paar op Nullam, waaronder deze heerlijke soep van geroosterde butternut squash, een echte Wärmer für Körper und Seele.

Deze keer een alternatieve versie – de butternut squash wordt niet geroosterd en heeft dus een andere smaak. We voegden er wat room aan toe en werkten de soep af met gebakken schijfjes chorizo.

Wat heb je nodig?

  • 2 butternut squash
  • 1 liter kippenbouillon (warm)
  • 20 cl room
  • chorizo

Hoe maak je het?

Butternut Squash moeten zeer hard zijn, dus het vraagt enige voorzichtigheid om ze in stukken te snijden. Verwijder eerst de schil met een goede dunschiller en snij ze pas dan in twee. Verijder de pitten en snij dan verder in blokjes.

Breng de bouillon tot kookpunt en doe er de stukken butternut bij. Verminder het vuur en laat ongeveer 20 minuten sudderen.

Haal de pan van het vuur wanneer de stukken butternut gaar zijn en laat even afkoelen. Pureer met een staafmixer of in een blender. Giet er ondertussen in een fijn straaltje de room bij. Controleer de kruiding en hou warm.

Snij de chorizo in fijn schijfjes en bak deze aan beide zijden even aan in wat olijfolie. Wanneer de chorizo klaar is – ongeveer 1 minuut aan elke kant – haal je deze uit de pan en laat de rondjes uitlekken op wat keukenpapier.

Verdeel de soep over de borden, werk af met een paar rondjes chorizo, een fijn lijntje olijfolie en een takje rozemarijn. Geef er een paar krokante toastjes bij.

NM.

Soep

Soep van geroosterde butternut squash

8999

Gisteren hebben we de butternut squash geroosterd en geserveerd als bijgerecht. Vandaag gaan we een stap verder en gaan we soep maken van de geroosterde butternut squash. Een tamelijk dikke soep met heel veel smaak, en je hebt er niet veel voor nodig. Zeer gemakkelijk en snel klaar en gegarandeerd een sukses. De ideale soep om je terug op te warmen na een flinke wandeling in de kou of na een sportieve prestatie.

Hieronder krijg je de basisversie voor deze smakelijke soep. Wil je er wat room bij doen, doe dit dan voor je gaat pureren. Ik persoonlijk doe er  geen room bij, maar fruit een teentje look mee en bij het roosteren van de squash leg ik enkele hete pepertjes in de braadslede, die ik mee in de soep verwerk om ze wat meer pit te geven. Heb je geen pepertjes, strooi er dan wat cayennepeper over.

8992

Wat heb je nodig?

  • 2 EL boter
  • 1 kleine ajuin, fijn gehakt
  • 1 steel selder, fijn gehakt
  • 1 wortel, in stukjes gesneden
  • 2 medium aardappelen, in blokjes gesneden
  • 1 butternut squash, geroosterd en in grove stukken gesneden
  • Zelfgemaakte groentenbouillon
  • Zout en vers gemalen peper

Hoe maak je het?

Smelt de boter in een soepketel die voldoende groot is. Fruit de gesnipperde ajuin, selder, aardappel en de wortel tot ze lichtes beginnen te bruinen. Voeg er de stukken geroosterde squash bij en de groentenbouillon. De groenten moeten volledig onderstaan. Breng aan de kook en verminder dan het vuur. Laat gedurende 40 minuten zachtjes sudderen, tot alle groenten zacht zijn.

Giet de inhoud van de pan in een blender (of gebruik een staafmixer) en pureer de soep. Giet de terug in de soepketel, laat zachtjes terug opwarmen en voeg nog wat bouillon bij tot je de gewenste dikte van je soep hebt. Kruiden met peper en zout en heet opdienen. Eventueel afwerken met wat fijn gesnipperde bieslook of platte peterselie.

NM.

Salads & Side Dishes, Soep, Vegetarisch

Geroosterde butternut squash

8992

De vrieskou is weer van de partij en daarom vallen we terug op comforteten met één van die vergeten groeten, namelijk de butternut squash. Butternut squash – of muskaatpompoen of muskuspompoen – is een plant uit de familie van de komkommer en leent zich perfect tot verwerking in vele herfst of wintergerechten. Hij is voor mij de ideale vervanger voor de courgette. Deze langwerpige pompoen zou oorspronkelijk uit Centraal of Zuid-Amerika komen, maar is al jaren ingeburgerd in onze keuken

Deze pompoen is klaar voor consumptie wanneer hij echt beenhard is en bijna niet te snijden. Je kan de pompoen – indien niet beschadigd, dus zonder kneuzingen – gemakkelijk een paar maanden bewaren in een koele en goed verluchte plaats.

De butternut squash is één van mijn favoriete wintergroenten en de smaken komen zeer goed tot uiting wanneer je deze in de oven roostert . Echt comfort food. Een beetje zoet en wat nootachtig, en aangevuld met wat vers gemalen zwarte peper en zout en de verse tijm, heb je een heerlijk bijgerecht. Dit wordt ook de basis voor de verdere verwerking van de stukken squash in een soep of in een couscous. Of snij in heel dunne strips en maak er frieten van.

Wat heb je nodig?

  • 1 butternut squash (muskaatpompoen of muskuspompoen)
  • Olijfolie
  • Verse tijm
  • Peper en zout

8940

Hoe maak je het?

Zet de temperatuur van de oven op 180 graden.  Snij de pompoen in de lengte door en verdeel in 4 stukken. Verwijder de schil en de zaadjes en leg de stukken squash met de snijzijde naar boven in een braadslede.

Sprenkel wat olijfolie over de stukken (en eventueel wat blokjes boter zodat de squash mooi karameliseert), kruid met peper en zout en de verse tijm.

Zet de braadslede in de oven gedurende 45 tot 50 minuten, tot de squash gaar is en mooi goudbruin. Strooi er wat zoutvlokken over en serveer als bijgerecht of verwerk in een andere gerecht.

NM.

Keukentechnieken en weetjes

Conversie van cup naar gram

1683

In vele recepten vind je verwijzingen naar cup, soeplepel of tablespoon (TS) en theelepel of teaspoon (ts). In België – en in de meeste landen trouwens – rekenen we met gram en milliliter, het metrieke stelsel, maar er zijn nog landen zoals de VS die een ander systeem gebruiken (het US Standard met onder andere cup, tablespoon en teaspoon). Ook in de vele buitenlandse kookboeken die te verkrijgen zijn kan je dergelijke maten vinden. En vele amateurkoks gebruiken sinds jaren handige maatbekers en lepels in deze maten. Hieronder vind je twee conversietabellen die je kunnen helpen bij het omzetten.

Conversie tabel (Vloeibare Ingrediënten)

Hoeveelheid

Metrieke equivalent
1 teaspoon (ts) 5 ml
1 tablespoon (Ts) 15 ml
1/8 cup 30 ml
1/4 cup 60 ml
1/3 cup 80 ml
1/2 cup 120 ml
2/3 cup 160 ml
3/4 cup 180 ml
1 cup 240 ml
1 1/2 cups 350 ml
2 cups 475 ml
3 cups 700 ml
4 cups 950 ml
NB: Hierboven vind je de precieze omrekening. Wanneer het niet zo precies hoeft te zijn kan je als volgt omzetten: 1 cup = 250 ml

7266

Conversie tabel (niet vloeibare ingrediënten)

Gewicht in gram
Ingrediënt
1 cup
3/4 cup
2/3 cup
1/2 cup
1/3 cup
1/4 cup
2 TS
Bloem 120 g 90 g 80 g 60 g 40 g 30 g 15 g
Bloem – gezeefd 110 g 80 g 70 g 55 g 35 g 27 g 13 g
Suiker 200 g 150 g 130 g 100 g 65 g 50 g 25 g
Bruine suiker 180 g 135 g 120 g 90 g 60 g 45 g 23 g
Rijst – niet gekookt 190 g 140 g 125 g 95 g 65 g 48 g 24 g
Couscous –niet gekookt 180 g 135 g 120 g 90 g 60 g 45 g 22 g
Tafelzout 300 g 230 g 200 g 150 g 100 g 75 g 40 g
Boter 240 g 180 g 160 g 120 g 80 g 60 g 30 g
Noten – gehakt 150 g 110 g 100 g 75 g 50 g 40 g 20 g
Parmezaan, geraspt 90 g 65 g 60 g 45 g 30 g 22 g 11 g
Honing 340 g 255 g 227 g 170 g 113 g 85 g 43 g

1 cup gedroogde pasta is bijvoorbeeld 100 gram

Nullam bakt het Bruin ... desserts en andere guilty pleasures

Gekoelde gebakken citroenpudding

2439

Op 17 februari begon in Menton de 79ste editie van het Feest van de Citroen, een uniek evenement dat jaarlijks ongeveer 250.000 bezoekers lokt. Menton, de ‘parel van Frankrijk’ en gelegen aan de Azurenkust, ligt op de grens met Italië en staat die dagen volledig in het teken van de citroen. Door zijn ligging aan de Middellandse Zee heeft Menton een uniek zacht microklimaat, ideaal voor citrusbomen. De knalgele citroenen van Menton hebben een delicate geur, veel sap, lekkere pulp en een dikke schil vol van essentiële oliën.

Het Feest van de Citroen verdient dus een speciaal gerecht. We hebben gekozen voor een interessant dessert met een nogal speciale textuur, een pudding die we eerst bakken en daarna koelen. Ik heb hem in een grote ovenschaal gemaakt maar je kan hem evengoed in individuele schaaltjes maken.

Wat heb je nodig? Voor 6 personen

  • 60 gram zachte ongezouten boter
  • 220 gram suiker
  • 1 EL marmelade (citroen of appelsien)
  • 3 eieren, wit van geel gescheiden
  • 60 gram zelfrijzende bloem
  • 350 ml melk
  • Zeste van 2 citroenen
  • 80 ml vers geperst citroensap

Hoe maak je het?

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Neem een diepe ovenschaal en smeer die lichtjes in met boter.

We beginnen met de boter te cremeren. Klop de zachte boter en de suiker op met een mixer gedurende ongeveer 10 minuten tot het mengsel bleek van kleur geworden is. Voeg er op het laatste de marmelade bij. Het is belangrijk van lang genoeg op te kloppen zodat je deeg smeuïg is en de suiker volledig is opgelost.

Na tien minuten opkloppen voegen we er één voor één de eierdooiers bij. Goed blijven opkloppen na elke eierdooier.

Nu gaan we afwisselend in drie keer de bloem en de melk er onder mengen. We zijn bijna klaar, er rest ons enkel nog de zeste en het sap van de citroen er bij te doen. Je hebt nu een glad en soepel beslag. Zet deze even aan de kant.

De volgende stap is het opkloppen van de eiwitten. Zorg er voor dat je een zeer propere kom hebt, want anders lukt dit niet. Klop de eiwitten op tot zachte pieken.

Neem een spatule en vouw voorzichtig de opgeklopte eiwitten onder het botermengsel. Best niet alles in één keer maar in drie keer. Gewoon voorzichtig er in vouwen en niet meer mengen want je deeg moet luchtig blijven. Giet dit nu in je beboterde ovenschaal.

Neem een diepe braadslede en zet er de beboterde ovenschaal in en doe er genoeg warm water bij dat de ovenschaal tot boven de helft onder staat. Dek de ovenschaal af met wat aluminiumfolie en bak in de oven gedurende 15 minuten. Haal er dan de folie af en bak nog dertig minuten verder, of tot de pudding mooi goudbruin is.

Zet de oven af en laat de pudding nog 15 minuten ‘zetten’ in de oven, zo valt hij zeker niet in elkaar. We laten de pudding nu nog een uurtje in de koelkast koud worden. Ik heb de pudding enkel met wat poedersuiker versierd maar laat je fantasie gerust werken.

NM.

????????????????????????????????????

Een passie voor koken

Nullam Microwaveum brengt je tijdens de lente nieuwe gerechten, heerlijke drankjes tips voor uitstapjes in binnen- en buitenland! Blijf op de hoogte en like de facebook pagina! Bedankt daarvoor.

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com