140 bpm kruidenmix

3435

De tweede kruidenmengeling voor deze zomer is gemaakt op basis van koriander. Koriander is een kruid dat deze meeste mensen wel graag hebben – vooral de verse korianderblaadjes – maar je moet er wel voorzichtig mee omspringen want de smaak kan overweldigend zijn. De bolvormige zaadjes hebben daarentegen een gans andere smaak – citrusschil en salie – en worden vooral gebruikt in de Indische en Zuid-Amerikaanse keuken. Zowel de blaadjes als de zaadjes worden al van bij de Egyptenaren gebruikt voor culinaire en medische doeleinden.

Koriander is ook gekend als cilantro, de Spaanse naam. Gemalen korianderpoeder combineert goed in kruidenmengelingen met komijnpoeder en karwijzaad. Voor deze 140 bpm kruidenmix hebben we de zaadjes eerst op een laag vuur in een antikleefpan geroosterd tot ze die lekkere, indringende geur van aromatische oliën loslaten en dan fijngemalen in onze oude aftandse koffiemolen. De andere bestanddelen van deze mix zijn paprikapoeder, zout en vers gemalen zwarte peper.

140bpm-1

Ook deze mix werd overvloedig getest en bijgesteld. Uiteindelijk kwamen we tot de conclusie dat de 140 bpm mix het best tot zijn recht kwam bij vis en kip, en dat ligt natuurlijk vooral aan de specifieke smaak van de korianderzaadjes. De mix is niet pikant maar geeft een diepe, intense smaak aan gegrilde vis en kip.

3918

Wat heb je nodig?

  • 1 EL korianderbollen
  • ½ EL paprikapoeder
  • ¼ EL zout
  • ¼ EL zwarte peper

Hoe maak je het?

Maal de korianderbollen na het roosteren fijn in een oude koffiemolen of in een vijzel en meng er de resten van de specerijen bij.

Je kan deze mix gemakkelijk één maand bewaren in een goed gesloten container.

NM.

NM Chill & Grill final

BBQ Kruidenmengsel

5712

Weer of geen weer, we beginnen aan de week van de barbecue.  Gedurende één volledige week zullen we alle blogposten op Nullam wijden aan de BBQ. We beginnen met een stevige kruidenmengeling, een echte goede rub speciaal voor runds-of varkensvlees.

Ik koop nooit voorgekruid of voorgemarineerd vlees voor de BBQ. Noem me koppig maar ik wil de kwaliteit en versheid van het vlees zien en ik wil zelf de uiteindelijke smaak bepalen door eigen rubs en marinades te gebruiken.  Ik heb het niet zo voor die rode smurrie waarvan je niet weet wat erin noch eronder zit.

Elke gepatenteerde barbecuespecialist heeft zeker één of meerdere geheime kruidenmengelingen in zijn mouw steken. Denk nu niet dat deze mysterieuze mengelingen het resultaat zijn van doorgedreven alchemie van Panoramix of deel uitmaken van één of andere geheim BBQ rituaal. Neen, een rub of kruidenmengeling is een simpele manier om extra smaak aan je vlees te geven alvorens het te grillen of het mals te houden, zodat het eindresultaat beter is.

Een droge rub voegt niet alleen smaak toe maar voorziet ook je vlees van een extra laagje, een soort coating. Het is belangrijk om te weten welke kruiden je moet gebruiken, maar het is al even belangrijk om te weten hoe je het kruidenmengsel moet aanbrengen.

Het volgende pittige (maar niet pikante) kruidenmengsel  bevat niet alleen smaakmakers, maar ook wat bruine suiker – die helpt bij het karameliseren, het bruinen van je vlees, en lookpoeder dat een smaakmaker is maar ook helpt bij het mals houden van je vlees.

2266

Wat heb je nodig?

  • 2 EL lookpoeder
  • 1 theelepel komijnpoeder
  • 2 theelepels gerookt paprikapoeder
  • 1 EL cayenne peper
  • 2 theelepels bruine suiker
  • 2 theelepels chilipoeder
  • ½ theelepel zout
  • 2 theelepels gemalen zwarte peper

Hoe maak je het?

Alle ingrediënten mengen en bewaren in een afsluitbare pot.

NM Chill & Grill final

Hoe aanbrengen?

Strooi de rub op het vlees, zodat het aan alle kanten is aangebracht en gelijkmatige verdeeld is.

Duw de rub in het vlees zodat het eraan kleeft. Je mag het er zelfs in masseren, zodat het er tijdens het bakken goed indringt.

Wikkel het vlees in plastiekfolie – NIET in aluminiumfolie – en bewaar in de ijskast tot gebruik. Laat 1 tot 2 uur intrekken, dat is meer dan genoeg.

Laat in ieder geval het vlees terug op kamertemperatuur komen vooraleer je het bakt.

NM.

Romige Risotto met chorizo en groene erwten

0734

De varkenspopulatie heeft het zwaar te verduren deze dagen. Overal waar je kijkt of gaat is er wel iets te doen rond het thema varken en er worden massaal worsten gemaakt en gegeten.

Kolbászfesztival

Vorige week tussen 28 en 31 oktober vond in Békéscsaba (Hongarije) het Csaba worsten Festival plaats (Kolbászfesztival). Dit festival, georganiseerd sedert 1996, dat meer dan 100.000 bezoekers kent gaat er prat op dat zij het grootste festival (rond voedsel) van de wereld zijn. Alles staat er in het teken van alle mogelijke tradities rond het slachten, worsten maken en natuurlijk …proeven. Duizenden meters met paprika gevulde worsten – kolbász – belanden op de grill. De ingrediënten van Kolbász zijn verschillende stukken varkensvlees, paprika, zout, karwijzaad en look, maar ze worden ook gerookt en dat geeft de worsten die zeer typische smaak, een beetje zoals de Poolse tegenhanger, de kiełbasa.

British Sausage Week

Op 31 oktober startte vervolgens de British Sausage Week. Geen Kolbász hier maar worsten die luisteren naar de namen Cumberland, Yorkshire, Lincolnshire en Pork & apple (uit West Country). De activiteiten rond het best verkopende Britse voedselproduct loopt 1 week, tot 6 november, en rocklegende Noddy Holder werd als boegbeeld – the King of the Sizzle – voor deze campagne gekozen. Noddy Holder was in een vorig leven de frontman van de groep Slade.

Bangers

En dan nu de kwisvraag: Britse worsten worden ‘Bangers’ genoemd, maar weet U ook waarom? Deze bijnaam is afkomstig uit de Tweede Wereldoorlog. Tijdens de voedselschaarste hadden deze worsten een te hoog watergehalte. Het water in de worst vormde zich bij het braden om tot stoom en de worsten hadden de gewoonte te ontploffen met een ‘bang’.

Rakija

Wanneer de laatste echte zonnestralen verdwenen zijn en de eerste vrieskoude zijn intrede heeft gedaan is het in de Balkan tijd voor twee zeer belangrijke activiteiten. De meeste mensen op het platteland hebben fruitbomen staan die overladen zijn met rijpe vruchten.  Mobiele traditionele distillerijen gaan van huis tot huis om het fruit te verwerken tot rakija, het plaatselijke vuurwater op basis van gefermenteerd fruit. Aangezien het er nog steeds redelijk ambachtelijk aan toe gaat kan het aantal graden nogal oplopen (tot 50-60%), dus moet men natuurlijk eens testen. Iedere familie heeft zo zijn eigen geheim recept én de beste rakija. Het maken van rakija gaat ook meestal gepaard met het slachten van het eigen gekweekte varken. Ook dit gebeurt op traditionele wijze en wordt ook meestal samen met de buren gevierd. En er belandt altijd wel één exemplaar op de grill. Echt leuk om eens mee te maken, het zware hoofd de volgende dag moet je er maar bijnemen. Dit zijn maar een paar tradities, maar ze tonen dat er nogal wat aandacht besteed wordt aan het wisselen van de seizoenen: het einde van de zomer, de herfst en het zich klaarmaken voor de strenge winters.

Matanza

Ook in Spanje komen ganse families samen in de herfst voor de ‘Matanza’, het slachten van het varken. Het slachten, koken en worsten maken wordt traditioneel nog in familieverband gedaan. Er wordt natuurlijk ook wat gekookt en de bota of porrón doen verschillende keren de ronde. Eens de chorizo gemaakt is, wordt hij onder de familie verdeeld en wordt hij opgehangen om te drogen. Chorizo ​​is dus een Spaanse worst, gemaakt van varkensvlees die bestaat in verschillende soorten. De meeste chorizo ​​die je koopt in de winkel is de gedroogde versie. Kijk uit voor de “verse” chorizo​​, die zachter is en gemakkelijker om mee te koken. Chorizo ​​krijgt zijn karakteristieke smaak van de Spaanse paprika (zoet of pikant) waarin het vlees gemarineerd is.

BBQ

Romige Risotto met chorizo en groene erwten

We gaan onze risotto maken met de typische rijst voor risotto, de arborio of carnaroli. Ze bevatten beide zeer veel zetmeel zodat je een dikke, romige en smeuïge risotto krijgt: je kookt de zachtere buitenkant van de korrel terwijl het hardere midden dat vol zetmeel zit, zijn textuur bewaart en je zo een al dente resultaat krijgt. Carnaroli “superfino” heeft mijn voorkeur: het bevat meer zetmeel dan arborio, heeft een iets langere korrel en behoudt iets beter zijn vorm.

Wat heb je nodig? Voor 4 personen

  • 1 EL olijfolie
  • 100 gram gerookte spek, in blokjes gesneden
  • 2 sjalotten, fijn gesneden
  • 2 teentjes look, geplet
  • 300 gram risotto rijst (carnaroli of arborio)
  • 300 gram chorizo, in schijfjes gesneden
  • 1 liter bouillon
  • 300 gram groene erwten

Hoe maak je het?

Zet de pan met je bouillon op een rustig vuurtje en hou een pollepel bij de hand.

Verwarm de olie in een middelgrote pan en doe er de spek, de fijn gesnipperde sjalotten, de look en de schijfjes chorizo bij. Laat zachtjes sudderen gedurende 8 minuten en roer af en toe eens om zodat alles gelijkmatig gaart.

Doe er dan de rijst bij. Meng goed dooreen zodat de rijst het vocht van de pan kan opnemen. Doe er vervolgens de warme bouillon bij, net genoeg zodat de rijst bedekt is. Laat nu rustig verder sudderen tot alle vloeistof is opgenomen door de rijst. Voeg er nu een pollepel bouillon bij en laat terug sudderen tot de vloeistof verdampt is. Herhaal dit tot je rustig verder garende risotto bijna klaar is.

Als je risotto bijna gaar is en net voor de laatste pollepel bouillon mag je de erwten er bij doen. Laat nog een goede 3 tot 4 minuten verder garen en roer regelmatig eens om.

Maar wanneer is mijn risotto nu klaar?

Risotto maken duurt ongeveer 20 minuten koken. Dat betekent dat eens je er aan begint, je niet meer kan weglopen. De regel is dat de hete bouillon dient te worden toegevoegd 1 pollepel per keer zodat het mengsel langzaam gaart. Je mag af en toe wel eens roeren maar al het vocht moet zijn opgenomen, vooraleer je er de volgende lepel bouillon aan toevoegt.

Na ongeveer 20 minuten of wanneer je bouillon bijna op is, kan je een rijstkorrel testen voor textuur. Hij moet zacht zijn met toch nog wat ‘beet’ in het midden.

Bij een klassieke risotto voeg je er op het einde wat boter bij en parmezaan,zodat hij mooi romig en dik is.

NM.

Dubrub Kruidenmix

3307

Wanneer de lente er aan komt is dit voor mij het sein om te beginnen experimenteren met kruiden, want normaal gezien gaan de temperaturen in stijgende lijn en mogen we de barbecue van onder het stof halen. Niemand had echter kunnen voorzien dat het dit jaar zo lang ging duren vooraleer de zon van de partij was. Ieder nadeel heeft zijn voordeel en dus hadden wij wat langer tijd om te experimenteren, te testen en de kruidenmengelingen verder op punt te stellen.

dubrubmix-1 - Copy

We hebben 3 volledige nieuwe rubs gemaakt en vandaag brengen we jullie de eerste in de reeks, de dubrubmix. De naam is gekozen door mijn zoon omdat ik niets creatief kon verzinnen. De kruidenmengeling is niet pikant maar geeft een diepe en intense smaak aan kip en varkensvlees. Daar heb ik (en andere testpersonen) de rub op uitgeprobeerd en komt hij zo het best tot zijn recht. De look is naast een smaakmaker ook een ingrediënt dat je vlees mals zal houden. De suiker zorgt voor het karameliseren. De gedroogde uienvlokken zorgen voor de zoute toets. De rest zijn pure aromaten.

De rub een uur voor gebruik (hoe langer, hoe beter eigenlijk) op het droog gedepte vlees aanbrengen en laten intrekken.

Deze pittige en heel lekker ruikende rub is kwa smaak goed in balans. Wil je een pikanter kruidenmengsel, geen probleem, deze komen er de volgende dagen en weken aan.

3832

Wat heb je nodig?

  • 1 EL + 1 theelepel lookpoeder
  • 1 EL paprikapoeder
  • 1 EL zout
  • 1 EL bruine suiker
  • 2 theelepels zwarte peper
  • 2 theelepels komijnpoeder
  • 2 theelepels gedroogde uienvlokken of -poeder
  • 2 theelepels rode chilipepervlokken
  • 1 theelepel kaneelpoeder
  • 1 theelepel korianderpoeder

Hoe maak je het?

We beginnen met de grove elementen fijn te malen. Neem een antikleefpan en rooster de korianderbollen tot ze beginnen te geuren. Haal ze uit de pan en laat ze afkoelen. Doe dan ze in een oude koffiemolen samen met de rode chilipepervlokken en de ajuinvlokken en maal ze fijn. Meng met de rest van de ingrediënten.

Je kan deze rub een maand in een gesloten container bewaren.

NM.

Reflections IX: Pitlochry

7834a

De zalmtrek

Pitlochry is een klein stadje in oh zo gastvrije Perthshire in Schotland. Deze foto werd genomen boven op het Pitlochry Power Station, een dam over de Tummel Rivier. De zalm moet van de Tummel via dit stuwmeer richting de Highlands zwemmen. En om het hoogteverschil van 310 meter te kunnen overbruggen, werd een Fish Ladder gebouwd, bestaande uit 34 grote waterbakken, zodat de zalm onbelemmerd de reis stroomopwaarts kan maken.

Pitlochry is heel dicht bij de Edradour whisky Distillery.

7830

 

Kip au vin jaune en morieljes

1504

Vin jaune uit Jura

Jura, de kleinste wijnregio in Frankrijk is gelegen tussen Bourgondië en Zwitserland, en is gekend voor zijn Comté kaas, obscure druivensoorten, speciale wijnen en één van de klassiekers uit de Franse keuken, kip met gele wijn en morieljes. Vin jaune of gele wijn – de wijn is echt geel – heeft een diepgele kleur van honing en wordt enkel in de Jura gemaakt. Je zou omwille van de kleur kunnen denken dat het een zoete wijn, maar hij smaakt eerder naar walnoot en lijkt kwa smaak meer op een dry fino Sherry.

100% Savagnin druiven

De Vin Jaune wordt gemaakt van 100% savagnin druiven. Andere druivensoorten uit de Jura zijn Chardonnay, poulsard, trousseau en pinot noir (ze maken dus niet alleen gele wijn, maar ook wit, rood, rosé en crémant). Jura telt vier BOB of AOC – Appellation d’origine contrôlée of  Beschermde Oorsprongsbenaming: Château-Chalon AOC, Arbois Vin Jaune AOC, Côtes du Jura Vin Jaune AOC en Vin Jaune de L’Etoile.

Het geheim van de gele kleur en de zeer karakteristieke smaak van deze wijn is te wijten aan het rijpingsproces en de late oogst van de savagnin druiven (eind oktober) wanneer de druiven genoeg suiker hebben aangemaakt om tot een alcoholpercentage van 13 tot 15 graden te komen. Daarnaast blijft deze wijn zes (6) jaar en drie (3) maanden rijpen op eikenhouten vaten. Door het feit dat er ondertussen vloeistof verdampt en er niet wordt bijgevuld (ouillage), ontwikkelt zich een film van gist – le voile – op het wijnoppervlak. Inderdaad, een zeer lange rijpingstijd, want dat betekent ook dat er na die tijd maar tweederde van de vloeistof meer overschiet. Het verlies noemt men trouwens ‘la part des anges’ (net als de Angel’s Share bij whisky).

Typische fles: de clavelin

Naast de speciale smaak en de speciale gele kleur kan je een fles gele wijn onmiddellijk herkennen aan de vorm: vin jaune wordt gebottled in een clavelin, een typische fles met een inhoud van 62 cl die enkel voor de vin jaune du Jura mag gebruikt worden.

Gele wijn kan je zeer gemakkelijk jaren in je kelder bewaren, zelfs tot 15 jaar en meer. Het is een wijn met een uniek aroma dat je best op kamertemperatuur drinkt (tussen de 15 en 18 graden) en om hem nog meer aan zuurstof bloot te stellen is het ook aangeraden om de wijn een paar uur op voorhand te ontkurken en zelfs te decanteren.

1536

De klassieker: Poulet au vin jaune et aux morilles

Dit weekend – 3 en 4 februari – heeft zoals als ieder jaar in het begin van februari “La Percée du Vin Jaune” plaats. Het is een plaatselijk festival georganiseerd om het vrijgeven van de nieuwe jaargang van de vin jaune te vieren, die zoals eerder vermeld al bijna 7 jaar op vat gerijpt is. Dit jaar is het de beurt aan Voiteur om het festival te organiseren. En natuurlijk staat deze tweedaagse volledig in het teken van de vin jaune en gerechten die met vin jaune gemaakt worden. De klassieker bij uitstek is kip met vin jaune en morieljes, twee heel uitzonderlijke smaken die dit een topgerecht maken.

Morieljes

Verse morieljes (morilles – morchella – spugnole  – Morcheln) zijn echte voorjaarspaddenstoelen en dus te vinden vanaf ongeveer eind maart tot de maand mei te vinden. Het zijn wilde paddestoelen die zeer moeilijk te vinden te zijn, enkel in het wild, dus zijn ze ook verschrikkelijk duur. Daarvoor krijg je wel topkwaliteit in de plaats want wat een aroma en wat een diepe en kruidige smaak. Aangezien de verse morieljes nog niet verkrijgbaar zijn, heb ik de gedroogde versie gebruikt, die je natuurlijk eerst moet hydrateren in een lauwe vloeistof (50 gr gedroogde morieljes worden ongeveer 400 gram gehydrateerd). Af en toe eens aan de kom schudden want ze durven nogal wat zand te bevatten.

1543

 

Wat heb je nodig?

  • 1 kip in 8 stukken verdeeld
  • 35 cl vin jaune
  • 35cl kippenbouillon
  • 35 cl room
  • 100 gram verse of gedroogde morieljes
  • 1 klontje boter
  • 2 eetlepels olie
  • Zout en peper

Hoe maak je het? 

Hydrateer de gedroogde morieljes gedurende 30 minuten in lauw water. Af en toe eens omroeren zodat het zand naar de bodem zakt en ze uit de kom halen met een schuimspaan.

Kruid de stukken kip met peper en zout. Verhit de boter en olie in een pan met zware bodem en kleur de stukken mooi bruin aan elke kant. Wanneer de kip mooi goudbruin is ze uit de pan halen en het overtollige vet verwijderen.

Deglaceer met de kippenbouillon, de vin jaune en room. Verminder het vuur tot middelmatig en leg de stukken kip terug in de pan en laat verder sudderen gedurende 30 minuten.

Haal de suprêmes (de stukken kippenwit) uit de pan en hou ze warm. Laat de rest nog 10 minuten verder garen. Voeg de uitgelekte morieljes bij de kip en laat nog eens 10 minuten verder garen op een lager vuur. Leg de andere stukken er terug om ze nog eens goed te doorwarmen. Controleer de kruiding en als de kip gaar is mag je gaan serveren. Het is moeilijk om geuren te beschrijven, maar de geuren die vrijkomen tijdens deze bereiding, ja, gewoon fantastisch.

Ik heb deze kip au vin jaune geserveerd met krielaardappelen, gebakken in eendevet.

NM.

Perfect geroosterde kip

8875

Bacon: dood door een kip

Op 9 april 1626 overleed  Francis Bacon was een Brits staatsman en filosoof, en is vooral bekend als de auteur van ‘Novum Organum’, een boek over de methodologie van wetenschappelijk onderzoek. Hij is zeker niet de vader van het moderne wetenschappelijk onderzoek, maar heeft er veel door zijn experimenteel onderzoek veel toe bijgedragen. Er zijn ook geruchten als zou hij de auteur zijn van een aantal werken van Shakespeare.

Dat filosofen raar uit de hoek kunnen komen is algemeen geweten. Zijn dood is namelijk veroorzaakt door een kip. Inderdaad, ook ik fronste mijn wenkbrauwen bij het lezen. Zoals reeds hoger gezegd was hij vooral bezig met experimenteel wetenschappelijk onderzoek, een van zijn laatste proeven was het onderzoek naar de bewarende kwaliteiten van sneeuw. Hij bedolf een kip onder de sneeuw om te onderzoeken hoelang het vlees zou bewaren in extreme koude. Hij deed daarbij een longontsteking op en overleed kort daarna op de leeftijd van 65 jaar. Einde ook van het onderzoek en we zijn dientengevolge onmiddellijk overgeschakeld naar de ijskast, wegens kleiner risico op longontsteking.

Ondertussen aan de andere kant van het kanaal

In diezelfde periode aan de andere kant van het kanaal, in Frankrijk dus, was Henri IV (1553-1610) de toenmalige koning. Die had kip-1 copygeen tijd om zich met kippen bezig te houden, want hij was druk bezig met een land dat geteisterd werd door oorlogen tussen de katholieken en de protestanten (de Hugenotenoorlogen) en de Drie-Hendriken-Oorlog, een oorlog zoals het woord het zegt, tussen 3 Hendriken. Hendrik IV of “le bon roi Henri” was een goede koning voor het volk, want hij bestreed de corruptie, legde wegen aan en hervormde de belastingen. Hij veranderde maar liefst zes (6) keer van geloof, had zes (6) kinderen uit twee huwelijken en nog eens elf (11) buitenechtelijke kinderen uit een resem verhoudingen. En dat in volle oorlogsperiode.

Maar, het moet gezegd zijn, hij deed er alles aan om de welvaart ter verhogen want het welzijn van het volk lag hem nauw aan het hart. Hij is de man van de uitspraak hierboven, want het was zijn grote wens dat hij de welvaart zo zou verbeteren dat iedere familie elke zondag een kip in de pot kon hebben. Het hoeft niet te verbazen maar Hendrik IV was zeer populair (en niet enkel bij de vrouwen).

1459

Perfect in de oven geroosterde kip

Een recept met bacon had iets te voor de hand gelegen, dus dan maar een recept voor kip in de oven, een zondagse klassieker ten huize Nullam. Wetenschappelijk onderzoek, binnenshuis weliswaar, heeft zijn vruchten afgeworpen en na talrijke experimenten werden we beloond met de perfecte in de oven geroosterde kip: krokant en kruidig vel, sappig van binnen en perfect gegaard en wat een smaak.

De conclusies van ons wetenschappelijk onderzoek:

  1. Oven op 180 graden
  2. Een braadkip van goede kwaliteit
  3. Kruid de binnenholte van de kip met peper en zout. Snij een citroen in twee helften en duw één helft met een paar takjes rozemarijn in de holte.
  4. Plet een teentje look met een zwaar mes en meng dit met wat boter. Kruiden met peper en zout. Breng de boter aan onder het vel (aan de filetkant) door het vel zachtjes met je vingers los te maken.
  5. Leg de kip in een braadslede of ovenschotel. Knijp de overblijvende citroen uit boven de kip en leg het stukje uitgeperste citroen bij de kip, samen met nog een paar teentjes look. Giet wat olijfolie op de kip. Kruid met peper en zout (ik doe er nog wat za’atar en wat eigen gemaakte kruidenmengeling op).
  6. Rooster in de oven gedurende 1 uur (of tot de kip gaar is). Geniet ondertussen van het heerlijke aroma dat je keuken zal vullen.
  7. Smakelijk eten

NM.

Chilipeper Limoen Zout

5603

Goed kruiden is belangrijk

Ik heb al verschillende keren gewezen op het belang van goed te kruiden bij het koken en dit tijdens het kookproces ook regelmatig te controleren en aan te passen. Gerechten die niet of te weinig gekruid of teveel zijn niet helemaal aangenaam. Zout is de eerste en meest gebruikte smaakmaker. Wil je meer weten over de verschillende soorten zout in de keuken, lees dan Cum Grano Salis – met een korrel zout. Daarnaast hebben we hier bij Nullam ook al een aantal kruidenmixen voorgesteld (zie de rubriek Rubs en Kruidenmixen) , omdat je daarmee de smaak van je gerechten beter kan in de verf zetten. Het hoeft allemaal niet te ingewikkeld te zijn maar de juiste combinatie van de juiste kruiden kan een heel gebalanceerde smaakmaker zijn die je gerecht extra in de verf zet.

Basilicumzout

Ook met zout kan je heel veel doen. Een paar maanden terug hebben we getoond hoe je basilicumzout kan maken. Eens je de smaak te pakken hebt kan je natuurlijk de basilicum vervangen door andere verse kruiden. Deze zouten kan je dan gebruiken om slaatjes te kruiden, zolang de smaken maar compatibel zijn. Zoals altijd zeg ik er bij dat je zout met mate moet gebruiken.

Chilipeper Limoen Zout

Vandaag stellen we jullie nog zo een smaakbom voor, namelijk zout gemengd met vlokken van gedroogde chilipeper, paprikapoeder en de zeste van limoen. Een heel frivole combinatie want de chilipeper zorgt voor wat pikant terwijl de zeste van de limoen voor het frisse en het zure zorgt. Haal enkel het dunne bovenlaagje van de limoen want het wit daaronder is bitter. De rode paprika is voor de kleur, en mits je de goede paprika in je voorraadkast hebt, ook nog wat gerookt en wat zoet.

Dit is een ideale mix om bepaalde slaatjes te kruiden (waarop geen zware vinaigrette bij past), maar hij past evengoed op gegrild of gebakken vlees of vis. Ook bij gegrilde groenten, zoals courgette, geeft deze zoutmix net dat tikkeltje meer diepte en smaak. Let wel op, dit zout gebruik je om op het einde te kruiden, bij de afwerking van je gerecht. En waarom het niet eens een keer gebruiken met watermeloen, al dan niet gegrild?

Wat heb je nodig?

  • 100 gram grof zout (zeezout, Maldon, …)
  • De zeste van twee limoenen
  • 1/2 theelepel rode chilipeper vlokken
  • 1/4 rode paprika

Hoe maak je het?

Doe alle ingrediënten – NIET het zout – in een keukenrobot. Pulseer net genoeg tot alles goed gemengd is maar niet verpulverd. Nu mag het zout er bij. Pulseer nog een paar keer kort om het zout er onder te mengen.

Bewaar het zout in een afgesloten container (ongeveer 3 maanden).

NM.

NM Chill & Grill final

Basilicumzout

441410 augustus is la notte di San Lorenzo, de nacht van de vallende sterren en dan worden alle dromen werkelijkheid. Het is ook de dag van Sint Laurentius, de patroonheilige van de BBQ. Traditiegetrouw krijgen jullie één week lang BBQ recepten bij Nullam. Niet de klassieke barbecue toestanden, maar recepten die je helpen om jouw BBQ toch dat beetje anders te maken. We beginnen vandaag bij het begin, namelijk een smaakmaker. We hebben een lang artikel gewijd aan de verschillende soorten zout (Cum Grano Salis – met een korrel zout). We gaan nu één van die soorten zout gebruiken om basilicumzout te maken.

Het is een fantastische smaakmaker maar ook een ideale manier als je teveel basilicum hebt. Het aroma van dit basilicumzout is geweldig, het is een beetje de basilicumversie van selderijzout. Strooi dit zout op lekkere rijpe tomaten of op een slaatje of verwerk het in pastasaus.

Wat heb je nodig?

  • Basilicum
  • Zout (grof zeezout of Maldon zeezout)

Hoe maak je het?

Neem twee goeie handenvol basilicumblaadjes en spoel ze even af onder koud stromend water. Laat uitlekken en droog af met keukenpapier. Doe deze in de keukenrobot met 3 EL grof zeezout of Maldonzout. Pulseer tot de basilicumblaadjes volledig fijngemalen zijn en het zout mooi emeraldgroen geworden is. Proef er eens van en je zult zien dat het zout volledig de smaak van basilicum heeft opgenomen.

Het zout is wel vochtig en dat gaan we nu drogen in de oven. Je hoeft daar niet speciaal of onmiddellijk de oven voor aanzetten, je kan gerust wachten tot je de oven voorverwarmt voor iets anders of iets uit de oven gehaald hebt en deze dan laat afkoelen. In ieder geval, je hebt een lage temperatuur nodig – ongeveer 100 graden – gedurende ongeveer een uur. Verspreid het basilicumzout op een silpat of ovenschaal. Na vijf minuten is je keuken gevuld met die heerlijke geur van basilicum. Na het drogen is het zout iets lichter van kleur geworden. Mocht je zout door het drogen wat aangekoekt zijn, ga er dan even met een keukenrol over of doe het in een vijzel.

NM.

Sint-Jakobsschelpen met miso mosterdsaus

2270

Sint-Jakobsschelpen of coquilles Saint-Jacques behoren tot mijn favoriete zeevruchten, dus ze staan heel regelmatig op het menu. Correct gebakken – mét een gekarameliseerd korstje – ontdek je onder andere toetsen van zoet en zout. Maar, er zijn wel een paar belangrijke tips waar je moet rekening mee houden. Ga voor de grote Sint-Jakobsschelpen, niet van die kleine vernepelingskes. Ze moeten mooi ivoorkleurig en zo droog mogelijk zijn. Teveel vloeistof wijst op bewaarproducten. Ze moeten ook heel vers zijn. Kook ze zo snel mogelijk na aankoop. Als je ze toch nog een nachtje moet bewaren, bewaar ze dan koud op ijs in de koelkast.

De Sint-Jakobsschelpen gaan bij het bakken in een handomdraai van mals, zacht en juicy naar droog en rubberachtig. Je moet ze dus eigenlijk van het vuur (én uit de pan) halen vooraleer het te laat is. Je pan blijft, zelfs van het vuur, warmte afgeven en de Sint-Jakobsschelpen zijn proteïne, dus ze blijven verder garen. Haal ze van het vuur wanneer ze nog ongeveer een minuutje moeten doorgaan. Zo vermijd je overkookte Sint-Jakobsschelpen.

Je hebt bij de visboer mooie Sint-Jakobsschelpen uitgekozen en we gaven je alvast wat technische tips mee. Je hebt alleen een zware pan nodig en een vetstof met een hoog rookpunt (zoals bijvoorbeeld geklaarde boter, plantaardige olie of vet van spek). Doe een klein beetje olie (of de vetstof die je gebruikt) op je Sint-Jakobsschelpen voor het bakken en kruid met peper en zout. De rest van de vetstof gaat in de pan. Wanneer de vetstof goed warm is mogen de Sint-Jakobsschelpen in de pan. Regel nummer één: laat genoeg plaats tussen de Sint-Jakobsschelpen zodat ze ruimte hebben. Voor regel nummer twee: leg ze volgens de wijzer van het uurwerk in je pan. Bak ze in de pan op een middelmatig vuur. Draai ze na ongeveer drie minuten om. Als je zeker wil zijn of ze klaar zijn, snij je er één door. Wanneer de Sint-Jakobsschelp van binnen licht glazig is (medium) dan is ze gaar. Probeer ze een mooi bruin korstje te geven zonder ze te over bakken. Vergeet regel nummer één niet en je mag ze ook gerust een minuutje laten rusten vooraleer ze op te dienen.

We proberen de Sint-Jakobsschelpen niet altijd op dezelfde manier klaar te maken. Deze keer kozen we met de miso mosterdsaus voor een Oosterse toets.

2267

Wat heb je nodig?

  • Sint-Jacobsschelpen
  • 2 EL olijfolie
  • 1 EL boter
  • 2 EL mirin
  • 3 EL rijstazijn
  • 1 EL sojasaus
  • 2 EL witte miso en 2 EL water
  • 1 EL mosterd
  • 2 EL water
  • 2 EL geroosterde sesamzaadjes
  • Lente-uitjes

Hoe maak je het?

Bak de Sint-Jakobsschelpen volgens de regels van de kunst, zoals hierboven uitgelegd. Bak ze voor 1 minuut aan elke kant en haal ze uit de pan. Hou ze warm onder aluminiumpapier.

Verminder het vuur tot middelmatig, en voeg de boter, mirin, rijstazijn, sojasaus, miso, mosterd en water toe. Laat de saus goed opborrelen en doe er dan nog eens de Sint-Jakobsschelpen bij. Laat deze gedurende 1 tot 2 minuten verder garen.

Serveer warm op een bord. Lepel er een lepeltje saus rond en werk al met de sesamzaadjes en fijn gesneden lente-uitjes.

NM.

Een passie voor koken

Nullam Microwaveum brengt je tijdens de lente nieuwe gerechten, heerlijke drankjes tips voor uitstapjes in binnen- en buitenland! Blijf op de hoogte en like de facebook pagina! Bedankt daarvoor.

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com