Vis

Dorade in zoutkorst

1049

Van de beste dingen in het leven moet je genieten in hun eenvoudigste vorm. Vis gebakken in een zoutkorst is daar een perfect voorbeeld van. De techniek is zo oud als zout zelf en is simpel as pompwater, maar geeft een briljant eindresultaat.  De presentatie van de vis in de harde zoutkorst en vooral het openen van de zoutkorst aan tafel is ook een beetje spectaculair. Maar in ieder geval, zeer gemakkelijk thuis na te doen.

Ik weet dat vele mensen de volledige klaargemaakte vis met kop en staart liever niet zien en wachten tot ze de bereide stukken vis op hun bord krijgen, maar voor dit gerecht moet je echt maar eens een uitzondering maken. En voor diegene die gaan zeggen dat het veel werk en moeite voor niets is, probeer het eens, ik ben er zeker van dat je je mening herziet.

In de kuststreken van de Adriatische Zee is het bakken van vis in een zoutkorst dagelijkse kost . Pesce al Sale is vis die wordt klaargemaakt in de oven met weinig of geen toegevoegde smaakstoffen. De vis wordt enkel geserveerd met een fijn straaltje goede olijfolie, een beetje oregano en een schijfje citroen.

Het zout gemengd met opgeklopt eiwit vormt een zegel rond de vis zodat het vocht in de vis blijft en de vis succulent maakt.

1059

Wat heb je nodig?

  • 2 dorade
  • 6 eiwitten
  • Zout (naar keuze)
  • Verse tijm
  • Verse rozemarijn
  • Goede olijfolie
  • 1 citroen, in stukken gesneden

Hoe maak je het?

Verwarm de oven voor op 200 graden. Maak de vis schoon. Steek wat takjes tijm en/of rozemarijn in de buikholte, kruiden die ook met peper en zout en steek er een stukje citroen bij.

We gaan nu de mengeling voor de zoutkorst maken. Je zou het kunnen doen met zout alleen, maar het is beter om het zout vochtig te maken met water of eiwit.

Klop de eiwitten op tot je stijve pieken hebt en doe er dan geleidelijk aan het zout bij, tot het eiwitmengsel verzadigd is. Ik heb hiervoor gros sel seché de guérande –  gedroogd grof zeezout – gebruikt. De regel is ongeveer een halve kilo zout per halve kilo vis.

Neem een braadslede en lepel wat van het mengsel op de bodem, ongeveer de grootte van de vis. Leg de vis er op en doe de rest van het mengsel over de vis. Zorg ervoor dat er geen openingen zijn. Zet de braadslede in de warme oven.

Bak in de oven gedurende 25 tot 30 minuten. De korst zal goudbruin zijn en heel hard. Neem een zwaar koksmes, een houten lepel of een hamer en breek de korst. Verwijder de stukken korst tot de vis blootligt. Verwijder het eventuele overtollige zout met een borsteltje en haal de vis uit de korst. Verdeel de filets over de borden, giet er een fijn straaltje van je beste olijfolie over en strooi er wat gedroogde oregano over. Geef er een stukje citroen bij, dien op en geniet.

NM.

Vegetarisch

Pittig vegetarisch slaatje met kikkererwten

7960

Dagen Zonder Vlees DZV is een frisse bewustwordingscampagne over de impact van onze voedingsgewoontes op het milieu. Het opzet is simpel: 40 dagen minder vlees en vis eten. En dat met zo veel mogelijk mensen. Samen besparen we zo veel mogelijk  op onze ecologische voetafdruk. Samen verleggen we onze culinaire horizonten. DZV is geen pleidooi voor het volledige vegetarisme, maar een gezamenlijke uitdaging voor duurzamere voedingsgewoontes.

dagenzondervleesVeertig dagen zonder vlees of vis, dat krijg ik eerlijk gezegd niet verkocht bij de Nullammers maar af en toe kan wel. Ik denk niet zozeer dat minder vlees eten het probleem is maar wel minder vis.

Ondertussen hebben we toch al een aantal dagen meegedaan.

Ook vandaag gaan we voor een vegetarisch slaatje van ovengeroosterde groenten, waarin alles zit wat je nodig hebt voor een gezonde voeding: zoete aardappelen, courgette en vooral kikkererwten. Die zijn gewoon supergezond! Dit alles afgewerkt met een pittige dressing op basis van piri piri.

Wat heb je nodig?  

  • 1 rode paprika (zaadjes en zaadlijsten verwijderd)
  • zoete aardappelen
  • 2 courgettes
  • 1 rode ajuin
  • 2 blikken kikkererwten
  • Piri piri of andere pikante saus
  • brood

Hoe maak je het ?

Verwarm de oven op 200 graden. Snij de groenten in beetgare stukken. Neem een vuurvaste schotel of een braadslede en schik er de stukken paprika, ajuin, zoete aardappelen en courgette in. Besprenkel met olijfolie. Kruiden met peper en zout en specerijen naar keuze (bijvoorbeeld ras el hanout).

Laat gedurende 30 minuten garen in de oven, tot de groenten bruine randen vertonen.

Giet de kikkererwten in een kom en meng ze met de piri piri dressing. Meng deze onder de geroosterde groenten.

Serveer warm of koud, met Marokkaans brood.

NM.

7963

Nullam bakt het Bruin ... desserts en andere guilty pleasures

Mousse au citron

8097

Even tussendoor en naar aanleiding van het artikel over de ontelbare mogelijkheden met zeste en sap van een citroen, dit luchtige en romige dessert dat de smaak van citroen perfect illustreert. Citroen is niet alleen verfrissend bij warme temperaturen maar is ook ideaal om de smaken te neutraliseren tussen twee gerechten in (zoals bijvoorbeeld een citroensorbet).

Deze lichte en friszure mousse zal op je tong smelten, je smaakpapillen prikkelen en is de perfecte manier om een etentje te beëindigen. Het uitleggen van hoe je dit dessertje maakt duurt langer dan het maken zelf.

Wat heb je nodig? voor ongeveer 8 tot 10 personen

  • 8 eieren
  • 1 ¼ cup suiker
  • Snuifje zout
  • Het sap en de zeste van 4 citroenen
  • 1 cup room
  • 1 theelepel vanilla extract
  • braambessen

Hoe maak je het?

Neem een pan met dikke bodem en doe er 4 eieren en 4 eigelen in. Bewaar de overblijvende eiwitten want we gaan die straks gebruiken. Doe er de suiker, het citroensap en de zeste bij en roer tot je een gladde massa hebt. Zet de pan op een middelmatig vuur en laat langzaam en al roerend indikken.

Na ongeveer 10 minuten zou je de consistentie moet hebben verkregen dan een dikke crème. Haal van het vuur en giet door een fijne zeef in een kom. Laat afkoelen, eventueel onder wat plastiekfolie.

Klop de eiwitten met de suiker tot ze goed stijf zijn. Voeg deze voorzichtig bij de afgekoelde crème.

Als laatste gaan we de room opkloppen met het vanilla extract, tot hij mooi stijf is. Voeg deze eveneens bij de crème.

Lepel dit mengsel in individuele potjes en laat afkoelen in de koelkast. Versier met een braambes net voor het opdienen. Je kan dit frisse dessert dus gemakkelijk op voorhand maken.

NM.

Keukentechnieken en weetjes

De citroen: het gele werkpaard

0103

We are living in a world today where lemonade is made from artificial flavors and furniture polish is made from real lemons. ~Alfred E. Newman

Hier bij Nullam zitten we niet om een provocerende uitspraak meer of minder verlegen, kwestie van het debat wat aan te zwengelen. De uitspraak hier boven is eigenlijk volledig terecht: omdat het allemaal zo snel moet gaan, lopen we dikwijls voorbij aan de echte smaken van fruit en groenten, want geen enkele winkelversie kan tippen aan de smaak van vers geperst citroensap of vers geraspte zeste.

We hebben de laatste tijd veel vragen binnen gekregen over citroenen en het gebruik van de zeste, vandaar dat we er een blogpost gaan aan wijden. De citroen is één van de belangrijkste ingrediënten en smaakmakers in de keuken, denk maar aan al die heerlijkheden die je met citroenen maakt. Citroenen hebben een consistente smaak het ganse jaar door en zijn niet alleen een rijk aan vitamine C, maar geven aan talrijke gerechten net dat ietsje meer, en niet alleen aan desserts dus. Zowel hartige als zoete gerechten profiteren van de scherpe, frisse smaak van citroenen.

Wat gebruik je?

7958

Van een citroen kan je werkelijk alles gebruiken: zowel het sap, het vruchtvlees, als de schil. Kies je citroenen in functie van waarvoor je ze gaat gebruiken. Er zijn feitelijk maar twee soorten citroenen op de markt: grote met een dikke schil en kleine met een dunne schil. De een geeft al wat meer sap dan de andere. Het is dus eigenlijk een beetje “wegen met het blote oog” en constant proeven, en dat is waar het om gaat bij koken. We koken met producten van de natuur en deze variëren per definitie.

Wat kan je doen met het sap van de citroen?

Kleinere citroenen met een dunne schil zijn ideaal om uit te persen omdat ze meer sap bevatten. Hoe zwaarder, hoe meer sap ze bevatten. Als je citroenen wil persen, hou ze dan op kamertemperatuur, omdat ze dan gemakkelijker hun sap loslaten. Rol de citroen met je handpalm een paar keer over en weer op je keukenblad, om ze gemakkelijker te kunnen uitpersen.

Citroensap wordt natuurlijk veel gebruikt in desserts maar het werd eerst gebruikt om rauwe vis te ‘koken’. Zonder citroen zou er geen ceviche geweest zijn. Ceviche ontstond in Peru als een manier om vis te bewaren vooraleer koeltechnieken bestonden. In Tahiti en Peru gebruiken ze deze techniek al eeuwen om verse gevangen vis te marineren (en te koken) in citroen- of limoensap.

Het sap van de citroen kan ook gebruikt worden als een substituut voor azijn, als je een dressing of  vinaigrette met een lichtere smaak wil.

7950

Citroensap helpt ook om je vlees malser te maken. Een marinade gemaakt met citroensap of wijn gaat door een chemische reactie, veroorzaakt door het zuur in citroen of wijn, inwerken op het bindweefsel van het vlees. Daardoor wordt je vlees malser en vermindert de tijd die warmte nodig heeft om collageen om te zetten in gelatine. Deze techniek werkt enkel maar als je vlees lang genoeg laat marineren.

Een paar druppels citroensap voorkomen (eigenlijk vertragen) verkleuring van appelen, avocado, aardappelschijfjes etcetera, die normaal gaan oxideren bij blootstelling aan de lucht.  En met een paar druppels citroensap in het kookwater vermijd je ook verkleuring bij het koken van bloemkool of aardappelen waardoor ze mooi wit blijven.

Wat doe je met het vruchtvlees van de citroen?

Ook het vruchtvlees van de citroen wordt gebruikt, bijvoorbeeld in tajines. In zout ingemaakte citroenen zijn minder scherp van smaak maar voegen een unieke en exotische tint toe aan de Noord-Afrikaanse keuken en geven ook net dat beetje extra smaak aan vele andere gerechten. Probeer de normale hoeveelheid zout te verminderen om de zoutheid van ingemaakte citroenen hun werk te laten doen. Combineer voor een geslaagde en smaakvolle tajine de schil van ingemaakte citroenen met groene olijven.

Wat kan je doen met citroenrasp of zeste?

7945

Zeste is het buitenste gekleurde deel van de schillen van citrusvruchten. De zeste bevat een essentiële olie die aan je gerechten een intense smaak van citroen geeft zonder er vloeistof aan toe te voegen. Grote citroenen met een dikke schil zijn ideaal om de zeste ervan los te maken, omdat een dikke schil dit gemakkelijker toelaat. Zeker vermijden om het wit onder de schil mee te raspen want dit heeft een bittere smaak.

Er zijn verschillende soorten instrumenten te verkrijgen om een citroen te raspen (zesteur of zestemes). De meest gekende heeft een handvat en een gebogen, klein blad met 5 kleine oogjes of gaatjes met een scherpe rand, waardoor je mooie strips of slierten verkrijgt. Een ander soort zijn de raspen gemaakt van microplane die een nog fijnere rasp geven. Je kan de schil ook verwijderen met een dunschiller en deze strips dan in julienne snijden (bvb om limoncello te maken).

Als je voor een gerecht de zeste van een citroen nodig hebt vergeet dan niet deze mooi te boenen met water om de dunne waslaag te verwijderen. Deze worden aangebracht om de citroen tegen uitdrogen te bewaren. Als een citroen gebruikt voor het sap en de zeste, eerst de zeste verwijderen en dan pas uitpersen.

equivalent FINAL

Heb je teveel zeste, dan kan je de rest in een ijsblokvorm doen, water erover en in de diepvriezer bewaren. Ook het resterende sap kan je zo invriezen. Doe de ingevroren blokjes daarna wel in een vrieszakje.

Je kan het sap en de zeste of rasp onderling omwisselen: 1 middelgrote citroen = 1 eetlepel citroenrasp = 2 tot 3 eetlepels citroensap (ongeveer).

Hopelijk hebben we hiermee toch een aantal van jullie vragen beantwoord.

NM.

 

Het ABC van de keukenterminologie, Keukentechnieken en weetjes

De kurkentrekker

2903

Er zijn zo van die voorwerpen die jaren geleden werden uitgevonden en die je echt niet meer zou kunnen missen, zoals bijvoorbeeld de kurk en de kurkentrekker. De eerste sporen van kurk dateren al van de tijd van de Grieken en de Romeinen, die kurk gebruikten om hun bewaarpotten dicht te maken. Maar de kurk verdween zowat uit het beeld en werd vervangen door houten peggen en hennep afsluiters enzovoort.  Het zoeken naar de juiste maar vooral naar een goede afsluiter voor een fles bleef maar duren. De kurk en de kurkentrekker doken pas terug op in de 17de en 18de eeuw, niet toevallig de periode dat een andere pater, Dom Pérignon, champagne uitvond in de abdij van de Benedictijnen in Hautvillers in 1668. De techniek van glasblazen liet toe om flessen te maken en vooral de commercialisering van de wijn liet toe om flessen wijn te verkopen. Dus had men een instrument nodig om zo snel mogelijk de kurk uit de fles te halen. In het begin bevestigde men een koord rond de kurk om die zo uit de fles te trekken, maar deze techniek was niet zo handig.

3405-0

En toen kwam de dominee

In 1795 vond Samuel Henshall, een Engelse dominee, de moderne kurkentrekker uit. De religieuze carrière van Samuel Henshall was geen succes, vandaar dat hij veel tijd had om zich met andere, meer wereldse zaken bezig te houden. Zijn kurkentrekker bestond uit een spiraal en een handvat, met daartussen een ronde schijf die er voor zorgde dat de kurkentrekker niet te diep in de fles zou draaien. De ronde schijf met dezelfde diameter als de kurk – de “Henshall button”, zette zich vast op de kurk, en door het draaien van het handvat brak het waterdichte zegel van de kurk met de flessenhals. Geniaal in zijn eenvoud en één van die dingen waarvan je je afvraagt waarom niemand daar eerder had aan gedacht. Hij werd op 24 augustus 1795 beloond met het patent voor zijn uitvinding.

De uitvinding van de kurkentrekker,  die het openen van flessen nu wel heel eenvoudig maakte, zorgde voor de doorbraak van de wijnverkoop in flessen. Dit toen revolutionaire voorwerp werd enorm populair en de eerste en mooi afgewerkte versies werden echte verzamelobjecten.

6278

Helixofielen

En wie verzamelobject zegt, zegt verzamelaars. Ze worden helixofielen genoemd en naast de nationale verenigingen bestaat er ook een grote internationale club, de International Correspondence of Corkscrew Addicts (ICCA), met eigen vakblad “the Bottle Scrue Times “. Voor de geïnteresseerden, hun volgende Algemene Vergadering gaat dit jaar door in Chicago van 10 tot 14 september: “from the soaring architecture to a fantastic history, Addicts and Go-Withs will enjoy a week of camaraderie, culture, corkscrews, and a meeting that will offer Chicago’s own distinctive flair”.

NM.

 

 

De Baltische Staten

Nullam goes Trakai

6060
Het stadje Trakai, ongeveer 6500 inwoners, is gelegen op ongeveer 25 km van Vilnius, de hoofdstad van Litouwen. We komen later nog wel eens op Vilnius terug, maar vandaag dus Trakai. Trakai bevindt zich in een werkelijk schitterende, bijna idyllische omgeving. Prachtige natuur en ongeveer 200 grote en kleine meren met als absoluut hoogtepunt, het mooie ‘rode ‘ kasteel van Trakai, gelegen aan het grootste en bekendste meer Galvė. De bouw van het kasteel dat op een eiland ligt, startte al in de 14e eeuw en de stad Trakai kreeg in de 15e eeuw stadsrechten van groothertog Vytautas de Grote. Op het stadswapen van Trakai bevindt zich een afbeelding van Johannes de doper.

Trakai en het kasteel – dat in verschillende fases werd gebouwd, heeft van bij het begin al een belangrijke strategische en politieke betekenis gehad. Getuige daarvan de woorden van Gilbert de Lannoy, een Vlaming nota bene: “The old castle stands on one side of the lake, in open ground, another one stands in the middle of a second lake, and is within a cannon shot of the old one. It is completely new, built from bricks following French pattern”. Gilbert de Lannoy ofte Guillebert de Lannoy schreef dit in 1414 in zijn boek ‘Voyages et Ambassades’. Hij was toen een soort mobiel en reizend diplomaat voor Filips de Goede, de Hertog van Bourgondië. De Lannoy was daarnaast ook gouverneur van het Fort van Sluis en Ridder van het Gulden Vlies. Hij vervulde talrijke belangrijke politieke missies, onder andere naar Trakai. Vermoedelijk dus onze eerste ambassadeur. Ik had voordien nog nooit van Gilbert de Lannoy gehoord en heb het ter plaatse puur toevallig ontdekt.

6048

Trakai is dankzij het drukbezochte kasteel een toeristische trekpleister geworden. Maar ook de andere historische momumenten en de prachtige natuur met uitgestrekte bossen die uitnodigen tot wandelen, trekken vele toeristen aan. Voor diegene die het allemaal liever van op het water bekijken is alles voorzien. Je kan er overal bootjes huren. En het Galvė meer heeft trouwens de langste kajak- en kanobanen van Europa. Toen ik er de laatste keer was, waren de Nieuw-Zeelandse roeiteams onder de twintig jaar zich daar aan het voorbereiden op het WK Roeien.

Trakai is zeer interessant vooral vanwege de zeer kleine etnische minderheid die er woont, de Karaïm. Het zijn de nazaten van Tataarse karaïeten die in de 14e eeuw door Vytautas de Grote van de Krim naar zijn rijk werden gehaald. Ze vestigden zich voornamelijk in Trakai en kregen redelijk wat autonomie. Trakai was toen trouwens de hoofdstad. Het is een beetje moeilijk uit te leggen waar ze juist vandaan komen – de geïnteresseerden moeten het maar even opzoeken – maar de taal van de Karaïm, het Karaïms, behoort tot de Turkse talen en is beïnvloed door het Hebreeuws. Ze hebben naast het Turks ook het jodendom en de bijhorende leefgewoonten weten te behouden. Het is blijkbaar allemaal een beetje gevoelig en controversieel, maar in het straatbeeld van Trakai herken je duidelijk beide invloeden. Er zijn niet alleen de typische houten huizen in Karaimų straat en te midden daarvan vind je de synagoge van Trakai, de Kenesa.

6088

De Karaïm hebben ook hun eigen gerechten. Groot was mijn verbazing toen ik op de menukaart de namen van gerechten terugvond die ik ook in de Balkan had leren kennen. Achteraf bekeken en toen ik wat meer te weten was gekomen over de Karaïm, was dit niet zo verwonderlijk meer, gezien de gemeenschappelijke Turkse invloeden. Je kan rond het meer geen café of restaurant vinden waar ze niet de typische kybyn of kibin van de Karaïm serveren. Het is een in de oven gebakken deeggerecht in de vorm van een halve maan en dat gevuld wordt met vlees. Voor de kenners van de keuken van Turkije of de Balkan is dit zeker niet onbekend.

Mocht je in de buurt zijn, en je hebt graag rust, kalmte, water en bossen, dan is Trakai zeker een aanrader.

NM.

 

 

Vis

Paling gekarameliseerd met honing en ketjap manis

4894

Een tijdje geleden heb ik nog eens een avondje palingsound bijgewoond en dat heeft me zin doen krijgen in paling. Je vindt recepten met paling terug in alle grote keukens en in vele landen heeft het ook de status van delicatesse. Hier bij ons in Europa is naast de klassieke recepten ook de gerookte paling een groot succes of denk maar aan paling in gelei in het Verenigd Koninkrijk. Ook in Italië en zeker in Napels en omstreken staat het zeker op het menu van kerstavond voor het Feest van de Zeven Vissen (festa dei sette pesci).

Maar ook in Azië staat deze vlezige, smaakvolle vis die rijk aan olie is, al eeuwen op het menu. In de Japanse keuken is unagi (de zoetwaterpaling) zeer populair in de zomermaanden.  Japanse zomers zijn zeer heet en vochtig en om de zomermoeheid tegen te gaan is het de gewoonte om in de maand juli paling te eten omdat deze vitaminerijke vis je extra stamina geeft en je wapent  tegen de hitte. En midden juli vindt het traditionele feest van de os plaats, “doyo ushi no hi”. Dan hangt gans Japan vol met reclameborden voor unagi. Populaire gerechten zoals unagi no kabayaki, unajū en unadon staan dan overal op het menu. Unadon is de samentrekking van unagi-donburi: het zijn filets van paling die bestreken zijn met een marinade op basis van sojasaus, vervolgens eerst gekarameliseerd worden en dan gegrild, en geserveerd over stomende witte rijst.

Toen ik mijn recepten aan het zoeken was naar een gepast recept, viel ik op een oud recept van Geert Van Hecke van de Karmeliet in Brugge. Ik moet het ooit in 2001 ergens uitgeknipt hebben en ik herinner me nog dat ik het toen het dikwijls gemaakt heb. Het is echt een eenvoudig maar toch zeer geraffineerd gerechtje. Maar succes gegarandeerd.

4876

Wat heb je nodig? voor 4 personen

  • 4 rivierpalingen
  • 1 EL honing
  • 2 EL ketjap manis (of sojasaus)
  • 2 EL balsamico
  • 2 fijn gehakte sjalotten
  • 3 EL olijfolie

Hoe maak je het?

Het recept is eigenlijk geïnspireerd op unagi-donburi. Ik heb de originele sojasaus vervangen door de iets zoetere ketjap manis. Ontdoe de paling van de graat of vraag het aan je visboer. Of laat hem in zijn geheel. Snijd de paling in stukken van ongeveer vijf centimeter.

Bak de paling krokant en mooi goudbruin in wat olijfolie. Giet het vet weg en deglaceer de pan met een eetlepel honing. Laat vervolgens op een zacht vuurtje karameliseren. Neem daarna de paling uit de pan en deglaceer opnieuw met 2 EL ketjap manis en 2 EL balsamico.

Laat nog even goed doorwarmen. Schep wat witte rijst op een bord en schik er de stukken paling op. Lepel er wat saus over. Of serveer de paling op een bedje van sla.

NM.

Photography #potd

De Groenplaats in Antwerpen

3850 - Copy

De Groenplaats, een plein met bomen en bankjes in het centrum van Antwerpen is een gekende ‘rustplaats’ waar het leuk vertoeven is, zeker wanneer de zon van de partij is. Errond zijn vele terrassen en cafés. In het midden van het plein staat het standbeeld van Rubens en in de achtergrond zie je de beschermde voorgevel van het Hilton hotel.

NM.

Varken - Pork - Porc

Varkenshaasje gemarineerd in gemberlooksaus

4470

Gember en look gecombineerd zijn smaakmakers die veel in de Thaïse en Indische keuken gebruikt worden. Ze zijn de basis voor veel marinades waarin je vlees en of groenten kort of lang marineert en dan snel aanbakt. Het resultaat is een delicieuse smaakbom. Het belangrijkste is ze beide te gebruiken in gelijke hoeveelheden, zodat het een de ander niet overtroeft. Ideaal is de gember te raspen zodat de sappen vrijkomen en de look fijn te snipperen en er dan (bijvoorbeeld in een vijzel) een soort pasta van te maken. Dat is de basis, en eens je deze onder de knie hebt kan je heel gemakkelijk ingrediënten toevoegen volgens je eigen smaak, zoals bijvoorbeeld chilipepers, zout of limoensap. We voegen er een beetje azijn aan toe, die zowat de rol vervult van bindmiddel (vocht) en bewaarmiddel. Ik maak altijd een grote hoeveelheid van dit mengsel en bewaar dit in een container in de koelkast, zodat ik deze smaakbom altijd klaar voor gebruik heb.

Met dit gerecht kan je terug alle kanten uit want je kan het vlees al een dag op voorhand marineren en zowel op de barbecue als in een grillpan klaarmaken, of zelfs in de wok. Ik koos voor een varkenshaasje omdat dit het mooiste stukje van het varken is, een lange vezelspier met weinig bindweefsel en weinig vet.

Je kan een varkenshaasje zowel puur als gemarineerd klaarmaken. Een varkenshaasje is volledig ontvliesd zodat het zeer vlot en snel smaken van een marinade opneemt. De enige voorwaarde is de braadtijd kort te houden: zeer snel en op hoge temperatuur dichtschroeien want het vlees moet sappig blijven binnenin.
3720

Wat heb je nodig? voor 6 personen

  • 2 varkenshaasjes (elk tussen de 400 en 600 gram)
  • 1 bos lente-uitjes, diagonaal gesneden

Voor de marinade

  • Plantaardige olie
  • 4 teentjes look, fijn gehakt
  • 2 EL geraspte gember
  • 2 EL sojasaus
  • 2 1/2 EL vissaus (nam pla)
  • 2 EL azijn
  • 1 1/2 EL suiker
  • peper

Hoe maak je het?

We maken eerst de marinade. Neem en grote glazen of keramieken kom en doe er de olie, look, geraspte gember, sojasaus, vissaus, azijn en suiker in. Meng goed dooreen en kruid met peper. Haal er 3 EL marinade uit en zet apart. Leg en wentel de varkenshaasjes in de marinade. Dek af met plastiekfolie en zet weg in de koelkast.

Verwarm de grill of een grillpan en kook de stukken varkenshaas op een middelhoog vuur. Draai halverwege om. Normaal heb je voor een varkenshaasje in totaal ongeveer 25 minuten nodig, maar dat is afhankelijk van je grill. Haal van de grill en laat de varkenshaasjes ongeveer 5 minuten rusten.

Snij het vlees in schijfjes, lepel er de resterende marinade over en rond en werk af met de diagonaal gesneden lente-uitjes. Serveer met dampende witte rijst.

NM.

4478

Nullam bakt het Bruin ... desserts en andere guilty pleasures

Shortbread met rozemarijn

2324

Shortbread is één van de culinaire kroonjuwelen van Schotland. Dit kalorierijke maar zeer lekkere koekje zou teruggaan tot de dertiende eeuw en is een variant van de ‘biscuit’ of ‘biscotti’ (een dubbelgebakken koekje). Boter verving gist en zo was de shortbread geboren (short verwijzend naar shortening – vetstof of boter – en niet naar kort). Boter en per definitie ook shortbreadkoekjes waren duur en dus werden de koekjes enkel maar op zeer speciale gelegenheden naar boven gehaald, zoals tijdens de kerst- en nieuwjaarsperiode. En op de Shetland eilanden breken ze traditioneel een versierd shortbreadkoekje – bride’s bonn – op het hoofd van de bruid vooraleer ze haar nieuwe huis binnengaat.

Voor shortbread heb je eigenlijk maar drie basisingredienten nodig: bloem, suiker en boter. Maar wij gaan er nog eentje aan toe voegen, namelijk rozemarijn. Rozemarijn wordt, nog meer dan enig ander kruid, aanzien als een winterkruid. Het wordt in zovele typische winterbereidingen en stoofpotjes gebruikt. Maar rozemarijn gaat ook perfect samen met zoete dingen, zoals bijvoorbeeld deze shortbreadkoekjes. De subtiele maar mysterieuze en intrigerende smaak van dennenaalden maken van deze koekjes een waar genot. Bij mensen die dit koekje voor eerste keer proberen, zie je verwarring: wat is die mysterieuze smaak. Een sterk en robuust kruid mengen met een boterachtig kruimelkoekje lijkt misschien een vreemde kombinatie, maar het is een echte aanrader en past perfect bij de digestief.

2925

Wat heb je nodig? Voor ongeveer 16 koekjes

  • 2 cups bloem
  • ¾ theelepel zout
  • ½ theelepel bakpoeder
  • 1 EL fijn gehakte verse rozemarijn
  • ¾ cup ongezouten boter, zacht
  • 2 EL milde honing
  • ½ cup poedersuiker
  • 1 EL kristalsuiker

Hoe maak je het?

Verwarm de oven voor op 150 graden Celsius. Meng bloem, zout, bakpoeder en rozemarijn in een kom. Meng in een andere grote kom met een mixer op lage snelheid de boter, honing en suiker, doe er vervolgens het bloemmengsel bij. Meng nog een beetje tot je een grof deeg hebt, er mogen nog wat stukjes in zitten.

Doe het deeg in een bolvorm en leg het op een met bloem bestoven werkblad.  Kneed het deeg nog een paar keer goed dooreen en verdeel dan je deeg in twee stukken.

Neem een stuk deeg en rol het met een deegrol uit tot een dikte van ongeveer 8 millimeter. Neem een ronde koekjessnijder en haal zoveel mogelijk ringen uit je deeg. Leg de ronde vormen op een bakplaat. Herhaal dit voor de tweede bol deeg.

Bak de koekjes in het midden van de oven tot ze een mooie gouden kleur vertonen (ongeveer 25 minuten afhankelijk van je oven).  Laat ze volledig afkoelen op een rooster.

NM.

2335

Een passie voor koken

Nullam Microwaveum brengt je tijdens de lente nieuwe gerechten, heerlijke drankjes tips voor uitstapjes in binnen- en buitenland! Blijf op de hoogte en like de facebook pagina! Bedankt daarvoor.

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com