Keukentechnieken en weetjes

Bloed in de keuken: bloedappelsienen

De recepten met bloedappelsien kan je onderaan vinden

De Bloedappelsien

Deze keer geen recept maar even uw aandacht voor het minder gekende broertje van de gewone sinaasappel: de bloedappelsien. In tegenstelling tot de redelijk zoete navels smaken bloedappelsienen ietwat zurig, wat voor mij het sap veel lekkerder maakt dan het sap van navels. Daarnaast zijn bloedappelsienen zeer gezond wegens de uitzonderlijk krachtige anti-oxidantia die ze bevatten en de grote hoeveelheden vitamine C.

Maar blijkbaar denkt niet iedereen daar zo over, want de vonk slaat toch niet echt over.  Bloedappelsienen zijn ook maar de eerste maanden van het jaar beschikbaar en ook dat zal wel niet bijdragen om ze bekender en populairder te maken. Het heeft meer dan waarschijnlijk ook met de benaming te maken:  de (soms maar symbolische) associatie van eten met bloed (denk bijvoorbeeld maar aan bloedworst), wekt bij velen al aversie op. Deze weerstand is vaak ten onrechte, maar probeer dit beeld of de perceptie maar eens te veranderen.

Een bloedappelsien is een sinaasappel met rood vluchtvlees en is rond 1850 in het Middellandse Zeegebied ontstaan als resultaat van mutatie. De mutatie werd in de loop der jaren verfijnd tot de bloedappelsien die we nu kennen. De bekendste rassen zijn Sanguinello, Moro en Tarocco. Moro en Tarocco verwijzen respectievelijk naar de kleur en vorm van de vruchten. ‘Moro’ is Italiaans voor ‘Moors’ omwille van de donkere huid en de ‘tarocco’ heeft een ovale vorm, vandaar de naam (Italiaans voor speelgoedtol).

Arancia Rossa di Sicilia

De beste bloedappelsienen zijn afkomstig vooral uit Sicilië (Italië) en in mindere mate uit Spanje. De Arancia Rossa di Sicilia (Red Orange of Sicily) heeft beschermde oorsprongsbenaming.

Een bloedappelsien ‘bloedt’ als je hem opensnijdt. Het zijn de overvloedig aanwezige kleurstoffen, anthocyanen genoemd, die aan de schil, het vruchtvlees en het sap die mooie donkerrode kleur geven zijn. Bloedappelsienen gebruik je in de keuken net zoals de klassieke appelsien. Maar door de mooie kleur van het sap en het vruchtvlees heb je natuurlijk een extra troef in de hand.

In sorbets, cocktails en dressing kan je het visuele effect van de donkerrode kleur uitspelen, terwijl je het mooie vruchtvlees kan gebruiken in slaatjes. En de wat zurige smaak gaat dan weer zeer goed samen met scampi, tijgergarnalen of sint-jacobschelpen. Of vervang de gewone appelsien door bloedappelsien voor deze onweerstaanbare chocolade- en appelsiencake (zie recept). Of maak er een Cosmopolitan cocktail (zie recept) mee of deze leuke verfrissende cocktail mee (zie recept).

NM.

In the Mix: Cosmopolitan
In the Mix: de bloedappelsien 75
BLOEDAPPELSIEN BOURBON SMASH
IN THE MIX OLD TOM SANGUINELLO
OVENGEROOSTERDE KIP MET PASTINAAK, TIJM en BLOEDAPPELSIEN
Chocolade en Appelsiencake
Gin & Sloe Gin

Left Hook Gin!

4418

Uppercut Gin heeft een klein broertje gekregen, de Left Hook Gin!

Uppercut Dry Gin, een premium gin van Manuel Wouters van SIPS, heeft er een broertje bij. De jongste telg van de ginfamilie luistert naar de naam Left Hook Gin! Het is een pittige, karaktervolle gin op basis van onder andere roze peper, foelie, dragon en rawitpepertjes. De Left Hook gin wordt net als zijn broertje gepresenteerd in een prachtige fles met een oude vorm, een origineel retro label en gewaxte dop. Wederom een fijn artisanaal Belgisch topproduct van hoogstaande kwaliteit.

Nullam mocht de gin al eens voorproeven en was danig onder de indruk: het alcoholgehalte van 47.2% is iets minder dan zijn broertje de Uppercut. Maar de Left Hook Gin laat een leuke tinteling na in je mond, en hij ruikt ook goed dankzij de specerijen. Een hele leuke nieuwkomer. Drink hem met een Fentimans Light Tonic Water en wat roze peperbolletjes als garnituur… de perfecte combinatie.

Cheers!

NM.

Vis

Kabeljauwhaasje met een krokant korstje van kruidige broodkruimels

4819

We zijn allemaal druk bezig en wanneer je weinig tijd hebt om boodschappen te doen of te koken is de verleiding misschien groot om iets uit pakjes of blik te gaan maken of al vooraf klaargemaakte gerechten te kopen. Je ziet het in de supermarkt, het assortiment ‘bistro’ of ‘tv’ dinners wordt almaar groter.

Toch hoeft dit niet, er zijn genoeg snelle én gezonde recepten met een minimum aan ingrediënten die iedereen bijna met zijn ogen dicht kan maken. Op Nullam kan je veel dergelijke snelle maar lekkere en gezonde gerechten vinden. Kijk maar eens rond en zoek naar het ‘Nullam doet het in 30 minuten’ logo.

Vandaag maken we vis in de oven klaar. Ik heb voor dit gerecht kabeljauwhaasjes gebruikt, maar een andere stevige witte vis gaat natuurlijk ook. We maken zelf onze kruidige broodkruimels in plaats van paneermeel.

Wat heb je nodig?

  • 4 visfilets van ongeveer 200 gram
  • Olijfolie
  • Boter
  • Zeezout en vers gemalen peper
  • Wit brood (liefst een paar dagen oud en zonder de korsten)
  • 2 teentjes look
  • 1 EL olijfolie
  • Wat fijngehakte platte peterselie
  • De zeste van een citroen
  • 1 theelepel komijnpoeder
  • 1 theelepel paprika
  • wat chilivlokken
  • 2 EL pijnboompitten

Hoe maak je het?

We gaan eerst het broodmengsel maken voor het knapperige korstje. Snij de korsten van het brood en breek het in stukken. Doe het brood in een cutter met de teentjes look, de olie, platte peterselie, de zeste van de citroen, het komijnpoeder, de paprika en de chilivlokken. Cutter tot je grove broodkruimels hebt.

Verwarm de oven voor op 180 graden. Sprenkel wat olijfolie over de vis en kruid met peper en zout. Schik de visfilets in een licht beboterde ovenschotel en bedek met de broodkruimels. Giet er een fijn straaltje olijfolie over of een leg er een klein klontje boter op. Zet de schaal in de oven en bak gedurende 15 tot 20 minuten of tot de vis gaar is (of laat zachtjes garen onder de grill).

Werk af met wat geroosterde pijnboompitten.

NM.

Rubs, Kruidenmixen, Vinaigrettes en Sausen, Vegetarisch

Pesto van salie en walnoten: een symfonie van herfstkleuren en smaken

0719

Een gunstige wind deed een grote hoeveelheid salie in de Nullam Microwaveum keuken belanden. Verse salie is één van die kruiden waar je van houdt of niet. De smaak is, vind ik, niet gemakkelijk te beschrijven: salie heeft een sterke eigenzinnige smaak, is sterk aromatisch, het heeft iets prikkelend en iets bitter. Als je het één keer geroken hebt zal je het nooit meer vergeten.  Het wordt meestal alleen in warme gerechten gebruikt en door de sterke smaak moet je wel een beetje opletten met de hoeveelheid die je gebruikt. Het meest gekende gerecht dat met salie gemaakt wordt is “saltimbocca alla Romana”: opgerold kalfsvlees, prosciutto en salie, opgediend met een saus op basis van Marsalawijn. Salie moet je dus combineren met andere ingrediënten met een sterke smaak, want ander proef je enkel de salie.

Salie of Salvia officinalis wordt al eeuwenlang als de wonderplant beschouwd wegens de helende of reddende eigenschappen die het zou hebben.

We gaan vandaag een pesto maken waarin we de fluwelen zachte blaadjes salie gaan verwerken met walnoten, die eveneens een uitgesproken smaak hebben. Deze niet zo typische pesto in combinatie met lekkere verse pasta is één van mijn favoriete gerechten, die ik om één of andere reden associeer met herfstweer. Een aanrader dus, ook omdat het ganse gerecht klaar is in een handomdraai.

Wat heb je nodig?

  • Een handvol jonge blaadjes salie, stengels verwijderd
  • 1 teentje knoflook
  • 1 theelepel geraspte citroenschil
  • ½  kopje gemalen walnoten
  • ½  kop geraspte Parmezaanse kaas
  • ½  kopje extra vergine olijfolie

Hoe maak je het?

Snij de salieblaadjes fijn met de hand, niet in een blender of keukenrobot. Gebruik hiervoor een fijn mes of een mezzaluna (halve maan- of wiegemes). Hak daarna de walnoten fijn en het teentje look. Voeg er nu ook alle andere ingrediënten bij in een kom en meng dooreen.  Proef even en voeg zout toe volgens smaak en meer parmezaan indien nodig. Het moet een dik mengsel zijn.

De pesto van salie en walnoten is heerlijk bij pasta. Kies voor een soort pasta die de saus goed opneemt (zoals fettuccine). Doe wat van de pesto in een grote serveerkom. Kook de pasta al dente en voeg op het einde van de kooktijd een paar lepels pasta water bij de pesto. Giet de pasta af en doe de uitgelekte pasta onmiddellijk in de serveerkom en meng dooreen. Serveer en doe op elk bord nog wat vers geraspte parmezaan.

NM.

Breakfast & Brunch, Fingerfood & Aperitiefhapjes

Mozzarella in carrozza

0852

Je hebt er de laatste dagen niet kunnen naast kijken: het brood was alomtegenwoordig in de media, want het was terug de nationale Dag van het Brood. En elk jaar in oktober roept de broodsector iedereen op om die dag boterhammetjes te smeren voor die leuke collega, beste vriend of tofste klasgenoot. Nullam ging de uitdaging aan en wij smeren ons broodje voor alle collega’s van Nullam en voor alle bezoekers van onze blog die ons elke dag plezieren met leuke en positieve reacties. Bij deze bedankt.

Speciaal voor jullie hebben we dit lekkere broodje met prosciutto di Parma, salie en heerlijke gesmolten mozzarella gemaakt. Dit krokante lunchbroodje is Italiaans van oorsprong en is een variatie van een antipasto tipico uit Napels, namelijk mozzarella in carrozza (mozzarella in een koets). Verse schijfjes mozzarella worden er tussen twee sneetjes brood gelegd, door een geklutst ei gehaald en in de pan gebakken. Nullam heeft er prosciutto aan toegevoegd en wat blaadjes verse salie om jouw broodje die heerlijke doordringende smaak te geven.

Heb je meer tijd of heb je nog wat tomatensaus over, dan kan je deze er bij serveren en het geheel afwerken met wat platte peterselie.

0855

Wat heb je nodig? Voor 4 personen

  • 2 bollen mozzarella, in schijfjes gesneden
  • 8 sneden brood
  • 4 sneden prosciutto di Parma
  • 8 grote blaadjes verse salie
  • 2 EL bloem, gekruid met peper en zout
  • 2 eieren, geklutst met een beetje melk en gekruid met peper en zout
  • Olijfolie voor het bakken

Hoe maak je het?

Leg de vier sneden brood op je werkplank en verdeel er de schijfjes mozzarella over. Daarbovenop gaan de sneden prosciutto en twee blaadjes verse salie. Leg er de tweede snede brood op.

Neem twee diepe borden: in het eerste doe je de bloem die gekruid is met peper en zout en in het tweede bord de geklutste eieren.

Verwarm de olijfolie in een grote pan met anti-kleeflaag. Neem een broodje en wentel het snel door de gekruide bloem en vervolgens door het geklutste ei en leg voorzichtig in de pan. Bak de broodjes ongeveer 3 minuten per kant tot ze mooi krokant en goudbruin zijn. Duw er met een spatel op terwijl ze bakken.

Snij de gebakken broodjes bijvoorbeeld in driehoekjes en bestrooi met wat grof zeezout. Dien warm op.

NM.

0703

Fingerfood & Aperitiefhapjes, Salads & Side Dishes, Vegetarisch, Vinaigrette - Dressing

Artisjokblaadjes met de perfecte vinaigrette

0224

De artisjok is door de Arabieren via Andalucia in onze contreien binnengebracht. Het zijn eigenlijk de bloemknoppen van de distelplant. Artisjokken zijn eigenlijk heel mooi van vorm en kleur: van bijna purper tot fel groen, van de grote Israëlische versie tot kleine Franse artisjok, en alles daar tussenin. En toch zie ik veel mensen er straal voorbijlopen in de winkel of er even naar kijken met een groot vraagteken in hun blik: wat doe ik hiermee of hoe begin ik er aan?

Hier een paar weetjes en adviezen om jullie op weg te zetten. Artisjokken vind je tegenwoordig het hele jaar rond maar ze zijn op hun best in de maanden juni en juli. Het is een gesofisticeerde vorm van een salade, maar duurt wel iets langer om klaar te maken. Niet onlogisch, maar hoe groter de artisjok, hoe langer de gaartijd. De grotere durven ook al eens iets bitterder te zijn dan de kleine versie. Ga voor artisjokken die nog heel gesloten zijn.

Stomen of koken?

Je kan de artisjokken stomen of koken in water. De stam of stengel moet er af en voor de rest doe je wat citroen (om het verkleuren tegen te gaan) en zout bij het water. Om te testen of je artisjok gaar is trek je er een blaadje af. Als het er gemakkelijk af gaat is je artisjok klaar. Om echt zeker te zijn moet je wel aan de binnenkant ofwel de dikste kant van het blaadje bijten. Dat is het enige deel van het blaadje dat eetbaar is. Haal de gare artisjokken uit het kookwater en gebruik het kookwater om eieren te koken. Deze krijgen dan een lichtgroene kleur.

Artisjokken eet je volgens de regels van de kunst met de hand. Je trekt er de blaadjes af en schraapt er met je tanden het vruchtvlees van, het onderste vlezige deel. De onderste, buitenste blaadjes zijn de meest ‘ taaie’, maar naarmate je naar de binnenste blaadjes gaat wordt de smaak van de blaadjes fijner en delicater. En ook de zachte bodem – het hart van de artisjok – is een delicatesse.

Er zijn verschillende mogelijkheden om artisjokken te eten. Wij kozen deze keer voor de koude versie, en die heeft enkel een vinaigrette nodig, meer niet. Een klassiek voorgerecht uit de Franse keuken, maar nog steeds heel gesofisticeerd en trendy.

0212

De perfecte vinaigrette

1. De verhoudingen

Een veel gedebatteerd onderwerp, niet alleen over de ingrediënten, de verhoudingen en de manier waarop je ze klaarmaakt. Ik begin altijd met een snuifje zout te laten oplossen in 1 EL witte wijnazijn. Daar worden dan 3 EL olie aan toegevoegd: 2 EL plantaardige olie (meestal zonnebloemolie) en 1 EL olijfolie (liefst “extra vergine” voor de smaak). Je zal zien dat deze mengeling na een paar minuten begint te schiften en dat willen we natuurlijk niet. Een vinaigrette is een onstabiele emulsie, twee vloeistoffen bijeen die eigenlijk niet mengbaar zijn, dus hebben we een bindmiddel nodig.

2. Bindmiddel

In commerciële dressings wordt lecithine gebruikt, een stof die in eigeel zit en gebruikt wordt als je mayonaise maakt (Kijk maar op de verpakking, het zijn de E-nummers van E400 tot E499). Je zou dus eigeel of zelfs koude puree kunnen gebruiken als emulgator, maar de meest populaire zijn miso, tahini, mosterdpoeder en natuurlijk mosterd zelf. Dijon mosterd is de meest natuurlijke partner voor een vinaigrette, omdat het bijkomend voordeel van Dijon mosterd is, dat hij op basis van witte wijnazijn is gemaakt. Je vinaigrette zal daarom dikker zijn en veel langer stabiel blijven. Om de smaak minder zuur en minder zout te maken, kan je er een klein beetje suiker bijdoen, maar ik kies voor honing, omdat deze de smaak van de mosterd versterkt, wat suiker niet doet.

3. Met wat maak je de vinaigrette?

De samenstelling van de vinaigrette zit nu goed, ook de dikte en de stabiliteit, nu nog een woordje over hoe we de vinaigrette maken. Gebruiken we een garde, een blender of gaan we voor de klassieke konfituurpot? Een vinaigrette maken met een garde lukt, maar het is hard labeur en je moet lang genoeg kloppen vooraleer je de perfecte emulsie hebt en je vinagrette stabiel is. Met een blender daarentegen zwier je molecules van de olie en de azijn zo hard uit elkaar dat ze uren nodig hebben om elkaar terug te vinden en je vinaigrette doen schiften. Ideaal voor grote hoeveelheden natuurlijk maar je vinaigrette wordt wel heel dik. Maar ze blijft zo wel enkele dagen stabiel.

Ideaal is nog altijd de methode met de konfituurpot. Meng eerst de andere bestanddelen, vooraleer je er de olie bijdoet. Deze methode is goed voor kleine hoeveelheden en de vinaigrette is minder dik en blijft ongeveer 90 minuten stabiel. En je hebt minder afwas dan de blender methode.

0215

Wat heb je nodig? Voor 4 personen

  • 4 artisjokken
  • Peper en zout
  • 1 citroen, in 4 gesneden

Voor de perfecte vinaigrette

  • 25 ml olijfolie
  • 75 ml plantaardige olie
  • 2 EL Dijon mosterd
  • 25 ml witte wijnazijn
  • Een snuifje zout

Hoe maak je het ?

Verwijder de stammen van de artisjokken en leg ze in een diepe pan. Vul de pan met water, een snuifje zout en de stukken citroen. Breng aan de kook en laat gedurende 40 minuten rustig sudderen. Ik leg een zwaar deksel op de artisjokken, zodat ze onder water blijven. Controleer de gaarheid door een blaadje er af te halen en er op te bijten.

Maak de vinaigrette door alle bestanddelen goed te mengen. Kruiden met peper en zout. Besprenkel de artisjokken met de vinaigrette. Nog een tip: zorg dat de artisjokbladeren droog zijn vooraleer je de vinaigrette er opdoet, want anders gaan ze de vinaigrette afstoten. En wacht sowieso tot het laatste moment om de vinaigrette aan te brengen.

NM.

 

Vegetarisch, Warme sausen

Geroosterde aardpeer met een dressing van bruine boter en ciderazijn

3369

De aardpeer is één van die vergeten groenten waar vele mensen gewoon voorbijlopen, ook omdat ze meestal in een hoekje van de groentewinkel worden weggemoffeld. In het Frans worden ze topinambour genoemd, en in het Engels heeft de naam iets meer prestige gekregen, namelijk Jerusalem artichoke. Aardpeer heeft echter niets met Jerusalem te maken, want de plant komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika. De Huronindianen gebruikten de aardpeer al in 1600. De Engelse naam is vermoedelijk een verbastering van girasole articiocco, het Italiaanse woord voor zonnebloemartisjok.

De geur van aardpeer lijkt inderdaad een beetje op die van de artisjok, maar toch kan je ze moeilijk verwarren, zeker niet kwa uiterlijk. De aardpeer is een wortelknol, met andere woorden, we gebruiken in de keuken enkel het ondergrondse gedeelte.

Aardpeer heeft een zachte, zoete en een beetje nootachtige smaak en is bijzonder voedzaam en licht verteerbaar. Het is ook wetenschappelijk aangetoond dat de plant een geneeskrachtige werking heeft, niet alleen voor mensen met diabetes of suikerziekte.

De aardpeer is een knolgewas, dus bij aankoop zoek je vaste, harde knollen met een zachte huid, die niet te vuil zijn en een mooie rozerode kleur hebben, zonder vlekken (verkleuring). Ik persoonlijk schil ze niet – zeker niet voor dit gerecht – maar spoel ze even vluchtig af onder de kraan.

Aardpeer, net zoals pastinaak en wortelen, is op zijn best geroosterd in de oven.  We serveren de geroosterde aardperen met een dressing van warme bruine boter en zoet-zure azijn.

2797

Wat heb je nodig?

  • 1 kilo aardperen
  • 2 fijn gesnipperde sjalotten
  • 2 teentjes look
  • 60 ml ciderazijn
  • Verse tijm
  • ½ theelepel rode chilipepervlokken
  • 1 EL honing
  • Olijfolie
  • 2 EL ongezouten boter
  • ½ kilo spinazie
  • Fijn gesnipperde bieslook

Hoe maak je het? 

Verwarm de oven voor op 175 graden. Schil de aardperen en snij ze overlangs in twee. Schik ze op een ovenplaat en besprenkel met olijfolie, wat verse tijm, fijn gesnipperde look en wat zout.

Zet in de oven en rooster gedurende ongeveer een uur, of tot de aardperen gaar en mooi goudbruin zijn. Verwijder de tijm en de look.

De dressing

Terwijl de aardperen in de oven zitten, maken we de saus. Laat de ciderazijn op het vuur in een klein pannetje reduceren tot ongeveer 3 EL. Giet in een kommetje en voeg er de fijn gesnipperde sjalot bij, de rode chilipepervlokken en de honing.

Beurre noisette

We maken nu de beurre noisette. Doe de klont boter in hetzelfde pannetje en laat op een zacht vuurtje opwarmen tot deze licht goudbruin gekleurd is. Giet de beurre noisette bij het azijnmengsel en kruid met peper en zout.

Meng de spinazie met de ovengeroosterde aardperen, de fijn gesnipperde bieslook en de vinaigrette.

Dien lauwwarm op.

NM.

Nullam bakt het Bruin ... desserts en andere guilty pleasures

Koffie-walnotencake

2274

Nullam is niet echt een zoetebek maar deze cake is werkelijk om van te smullen. Hij scoort weliswaar redelijk hoog op de caloriemeter, maar viel blijkbaar heel erg in de smaak want hij was even snel verdwenen als sneeuw voor de zon. Een gezegde dat duidelijk dateert uit vervlogen tijden toen er nog zon was. En ik ben waarschijnlijk niet de enige die snakt naar een beetje zon. In afwachting van betere tijden, deze lekkere cake die de afwezigheid van de zon dan maar moet compenseren.

De koffie en walnotencake bestaat uit twee lagen luchtige sponge cake (de Engelse versie van onze biscuit) verbonden door en afgewerkt met een zoete glazuur met koffiesmaak. Walnoten en koffie gaan kwa smaak heel goed samen, en die decadent rijke smakencombinatie vind je terug zowel in het deeg als in de glazuur.

Onderaan geven we nog wat alternatieve versies voor de afwerking mee en een tip om de cake vochtiger en iets rijker van smaak te maken, namelijk een koffiesiroop.

Wat heb je nodig?

Voor de cake

  • 2 EL instant koffie
  • 200 gram ongezouten boter
  • 200 gram suiker
  • 4 eieren
  • 200 gram zelfrijzende bloem
  • 1 theelepel bakpoeder
  • 100 gram walnoten

Voor de glazuur

  • 2 EL instant koffie
  • 150 ongezouten boter
  • 300 gram poedersuiker

Hoe maak je het?

Verwarm de oven voor op 180 graden. Neem een ovenschaal en leg er de walnoten in en zet deze ongeveer 8 minuten in de oven. Laaf afkoelen en hou wat halve walnoten over voor de versiering van de cake. De rest gaat in het deeg voor de cake en mag fijn gehakt worden (met een koksmes of in de keukenrobot).

Neem 2 ronde cakevormen van 20 cm en wrijf deze in met boter of gebruik bakpapier om de cakes er gemakkelijker te kunnen uithalen.

Los de 2 EL instant koffie op in 1 EL kokend water en laat afkoelen.

Klop de boter en de suiker op tot deze licht en luchtig is geworden en voeg er dan één voor één de eieren bij. Goed mengen vooraleer je het volgende ei erbij doet. Vouw er dan de gezeefde bloem en het bakpoeder. Gezeefde bloem is luchtiger en maakt de cake lichter. En als laatste mogen de fijn gehakte walnoten en de koffie er bij.

Verdeel het deeg over de twee bakvormen en zet deze in het midden van de oven. Bak de sponge cakes gedurende 20 tot 25 minuten, tot ze mooi goudbruin zijn en nog een beetje veren als je er op drukt. Haal uit de oven en verwijder de springvormen en laat de biscuits afkoelen.

Ondertussen maken we de glazuur. Los de andere 2 EL instant koffie op in 1 EL kokend water en laat afkoelen.

Klop de zachte boter op met het poedersuiker tot het mengsel bleek en fluffy is, voeg er dan de koffie bij.

We gaan nu de cake afwerken. Neem een serveerbord en leg er een cake op. Smeer de helft van de glazuur met een paletmes of spatel op de cake en leg er de tweede cake bovenop. Verspreid nu de rest van de glazuur op de bovenste cake en versier met de overblijvende halve walnoten.

Alternatieve versie.

Om de cake nog een iets rijker en vochtiger smaak te geven kan je de twee helften overgieten met een beetje suikersiroop waaraan je nog wat koffie-extract hebt toegevoegd. Maak een suikersiroop van 55 ml water en 50 suiker en voeg er 1 EL instant koffie bij.

In plaats van de glazuur kan je de cake ook versieren met een klassieke crème au beurre waaraan je de koffie toevoegt. Of je gaat voor een nog iets romiger versie die je maakt van 100 gram poedersuiker, 150 ml room en 100 gram mascarpone, terug aangevuld met de koffie.

NM.

De rest van Europa, Photography #potd

Zomertijd

Zomertijd

De zomertijd begint op de laatste zondag van maart en eindigt op  de laatste zondag van oktober (het begin van de wintertijd). In de nacht van zaterdag op zondag worden de klokken om 2 uur een uur vooruit gezet, dus van 2 naar 3 uur (ezelsbruggetje: in het voorjaar gaat de klok een uur vooruit).

Het astronomisch uurwerk (Pražský Orloj) op het stadhuis in Praag (zie ons verslag van de ideale citytrip) bestaat uit drie delen:
  • Helemaal bovenaan achter twee luiken is er een soort poppenkast uit de 19e eeuw waaruit op elk uur de figuren van de apostelen te voorschijn komen.
  • Onderaan in een cirkelvormige kalender, zie je de taferelen van de maanden en de seizoenen en voor elke dag de heilige.
  • En in het midden, het oudste en meest vernuftige deel, een uurwerk uit 1410.

Het is een van de grootste trekpleisters van Praag (klik hier voor meer foto’s). Het uurwerk geeft vijf soorten tijd aan:

– de plaatselijke tijd van Praag.
– de tijd, gemeten in een verdeling van 12 ‘uren’ tussen zonsopgang en zonsondergang, de zogenoemde ‘ongelijke uren’; zij zijn van dag tot dag langer of korter vermits de periode tussen zonsopgang en zonsondergang elke dag verschilt.
– de tijd, gemeten in een verdeling van 24 uren die aangeeft hoelang de zon verwijderd is van het moment van zonsondergang, die ook wel Boheemse of Italiaanse uren worden genoemd.
– de plaats van de zon in de zodiak of dierenriem.
– en de sterrentijd.

NM.

Lam - Agneau - Lamb

Lamsbout Kleftiko

5315

Pasen vieren we thuis met de familie of met vrienden. Nullam koos daarom voor een ovengerecht, omdat we dan de tijd die we in de keuken spenderen tot een minimum kunnen beperken. Het gerecht gaat vroeg de oven in (sto fourno), zodat we gezellig kunnen aperitieven met onze gasten.

Wat is Kleftiko?

Kleftiko is een Grieks gerecht met een geschiedenis. De naam kleftiko komt van kleftis (κλέφτης), dat rover betekent.Want de rovende bendes (kleftouria) die zich in de bergen verscholen kookten het lamsvlees dat ze stolen in verborgen, ondergrondse bolvormige ovens in een pithari (een grote keramieken pot). In de moderne versie wordt het lamsvlees verpakt in bak- of aluminiumpapier, om hetzelfde effect te krijgen. Deze moderne versie – een soort en papillotte techniek – zorgt ervoor dat het lamsvlees verzegeld is, zodat het sappig blijft. Ik verkies een lamsbout, die door de trage garing heel sappig en mals wordt. Het resultaat is een stuk lamsvlees dat in je mond smelt, met lekkere aardappelen die de smaken van de ingrediënten hebben opgenomen. Serveer met een Griekse sla en een lekkere Griekse yoghurt en muntsaus. Onweerstaanbaar en bijna geen werk. En goedgekeurd door onze Griekse grootmoeder (γιαγια).

Wat heb je nodig ?

  • 1 lamsbout
  • 6 teentjes look
  • Oregano
  • Kaneelpoeder
  • 3 laurierblaadjes
  • Zeste en sap van  1 citroen
  • 1 kilo aardappelen

Hoe maak je het?

De marinade

Maak een pasta van de teentjes look en een snuifje zout. Je kan dit in een vijzel doen of in een blender. Voeg er de kruiden bij, de zeste van de citroen, kaneelpoeder, peper en 2 EL olijfolie. Neem een scherp mes en prik je lamsbout op verschillende plaatsen en wrijf er de pasta in. Neem een grote plastiekzak en doe er de lamsbout in. Giet daar nu het sap van minstens 1 citroen bij. Sluit de zak af en laat deze een nachtje rusten op een koele plaats.

Het verzegelen van de lamsbout

Belangrijk is dat je de volgende morgen de lamsbout een uur op kamertemperatuur laat komen vooraleer je begint te koken. Neem een grote ovenschotel en leg er twee lange stukken papier of folie in, en nog een stuk in de breedte (dus in de vorm van een kruis. Snij de aardappelen in de lengte in stukken en leg deze op de bodem van je braadslede. Kruiden met peper en zout en oregano. Giet er de marinade over. Leg hierop de lamsbout en de laurierblaadjes en verzegel nu de lamsbout, door de stukken folie naar binnen te vouwen. Zet in de oven op 140 tot 160 graden en laat ongeveer 3 uur garen (afhankelijk natuurlijk van de grootte van je lamsbout.

Het geheim van deze traag gegaarde lamsbout is het pakketje te openen net voor de lamsbout gaar en deze nog een beetje in de oven te laten op een hogere temperatuur zodat hij mooi bruin wordt en krokant aan de buitenkant. Haal uit de oven en laat even rusten vooraleer je begint te snijden. Zo kunnen de sappen zich stabiliseren.

Serveer met bijvoorbeeld een Griekse sla en Griekse yoghurt waaraan je fijngesnipperde muntblaadjes, wat citroensap en een lepeltje olijfolie toevoegt.

NM.

Een passie voor koken

Nullam Microwaveum brengt je tijdens de lente nieuwe gerechten, heerlijke drankjes tips voor uitstapjes in binnen- en buitenland! Blijf op de hoogte en like de facebook pagina! Bedankt daarvoor.

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com