Scones

3398

We zijn weeral een paar dagen dichter bij Moederdag en voor diegenen die moeder willen verrassen met een ontbijt of brunch geven we twee recepten voor scones. Ze zijn zoooo lekker, net uit de oven, met een assortiment lekkere confituren of een dot opgeklopte slagroom.

Scones zijn, zelfs voor de niet keukenprinsen en prinsessen, redelijk gemakkelijk te maken. Het woord scone zou van het oud-Nederlandse woord schoonbrood komen. Scones komen uit Schotland en origineel werden ze in een pan gebakken en hadden ze een driehoekige vorm. De eerste scones waren nogal plat en het is pas met de opkomst van bakpoeder dat de scones werden zoals we ze nu kennen.

Zoals bij elke vorm van patisserie is precies bij het afwegen van de ingrediënten belangrijk. Maar de sleutel tot succes is het mengen, liefst met de hand en zeker niet overmengen. Eerst de droge elementen mengen, dan mag de boter erbij. De bedoeling is om het vet te verdelen over de droge elementen en contact te laten maken met bloem. Belangrijk is ook dat de boter koud is, zodat je precies grove broodkruimels krijgt en geen zachte deeg. Je krijgt zo lagen van boter die met bloem omgeven is en losse bloem. Gluten doen hun werk én de boter smelt door de warmte en dit zorgt uiteindelijk voor een luchtige scone.

Wil je dadels of andere dingen toevoegen aan je scones, dan moet het nu gebeuren. Dan pas mogen de natte ingrediënten er aan toegevoegd worden, in een putje in het midden. Tijdens deze fase van het mengen gebruik ik een vork of een mes. En terug, niet teveel mengen, want dan worden er teveel gluten gemaakt en krijg je harde en droge scones.

Je moet een zachte, plakkerige deeg hebben die je verder verwerkt op een bebloemd werkblad. Nog even licht kneden en in stukken snijden. En zo snel mogelijk bakken, want er zit bakpoeder in, en dat gaat beginnen werken.

We geven je twee versies, één met zelfrijzende bloem en één met gewone patisseriebloem, waar we bakpoeder aan toevoegen.

3423

Botermelk scones met zelfrijzende bloem

Wat heb je nodig?

  • 2 cups zelfrijzende bloem
  • 1 EL suiker
  • Snuifje zout
  • 60 gram boter (koud, en in stukjes gesneden)
  • ¾ cup botermelk
  • Wat extra botermelk
  • Confituur of slagroom

Hoe maak je het?

Verwarm de oven voor op 200 graden.

Neem een bakplaat en leg een vel bakpapier op. Zeef de bloem in een grote mengkom, samen met de suiker en een snuifje zout. Doe er de blokjes boter bij en wrijf met de vingertoppen de boter in de bloem tot de mengeling op grove broodkruimels lijkt.

Maak een putje in het midden en giet er de botermelk in. Meng tot je een plakkerig deeg hebt. Strooi wat bloem op je werkblad. Meng het deeg nog een beetje meer tot de ingrediënten zich goed vermengd hebben.

Neem een bebloemde deegrol en rol het deeg uit tot een dikte van ongeveer 2 cm dikte. Neem een vorm naar keuze en steek er de individuele scones uit (of snij het deeg in stukken voor een ruwere versie). Je zou ongeveer 12 scones moeten hebben.

Leg deze verspreid op de bakplaat en borstel er wat botermelk over.  Scones hebben ruimte nodig om een mooie korst te krijgen. Zet de bakplaat in de oven en bak de scones gedurende 12 tot 15 minuten. Ze moeten mooi goudbruin zijn en hol klinken als je er met je vingers op klopt. Serveer warm met jam of met opgeklopte slagroom.

Botermelk Scones met patisseriebloem

Wat heb je nodig?

  • 2 ½ cups patisseriebloem
  • 2 EL suiker
  • 2 ½ theelepels bakpoeder
  • ½ theelepel baking soda
  • Een snuifje zout
  • 75 gram boter (koud, in stukjes gesneden)
  • 250 ml botermelk
  • 1 ei

Hoe maak je het?

Zelfde procedure als hierboven. Meng het ei met de botermelk vooraleer je deze in het putje giet.

NM.

Panzanella

6675

Panzanella is een klassiek voorgerecht uit Toscane en Umbrië en komt eigenlijk uit de armemensenkeuken, want het slaatje bestaat uit oud brood en nog wat restjes uit de keuken. Het wordt ook soms panmolle genoemd. Er bestaan natuurlijk weer eindeloze variaties van dit gerecht, maar waar niet over gedebatteerd wordt is het belangrijkste ingrediënt, namelijk het rustieke zoutloze brood – pan sciocco – genaamd. Dus geen fluffy wit brood zoals wij ze hier kennen, want het brood moet zijn vorm houden.

Liefst is het brood voor panzanella al een dag of twee oud. De kunst is natuurlijk om te zorgen dat je brood niet oud smaakt, en daarvoor heb je iets vochtig nodig. In de oude tijd werd daarom het brood met water besprenkeld, of het werd in water geweekt en dan uitgewrongen. Met als resultaat twee verschillende texturen. De toenmalige Toscaanse boeren hadden toen misschien enkel water, maar nu hebben we meer oplossingen voorhanden, zoals het sap van de tomaten die je zal gebruiken, of azijn of je laat gewoon de vinaigrette zijn werk doen. Het is wat zoeken naar de gulden middenweg tussen droog en geweekt brood. Ik persoonlijk kies voor de azijn vanwege de zing die je aan het brood geeft.

Naast brood zijn tomaten een belangrijke factor. Mijn voorkeur gaat naar rijpe San Marzanotomaten, die ik op voorhand in twee snij en met zout besprenkel. De sappen die zo vrijkomen gebruik ik in de vinaigrette.

Het volgende ingrediënt is ajuin. Terug zeer persoonlijk maar in dit type slaatje heb ik liefst ajuin van het zachtere, eerder zoete type. Lente-uitjes zijn iets te sterk van smaak.

Vervolgens zijn we bij de pepers aanbeland. Liefst rode en gele pepers, liefst rauw voor het crunchy element. In Italië is dit geen probleem maar onze overal te vinden rode en groene paprika’s hebben niet zoveel zon gezien als hun Italiaanse tegenhangers, vandaar dat ik voor de geroosterde versie kies.

En dan zijn we bij de afwerking gekomen. We beginnen met wat blaadjes basilicum, een perfecte combinatie met de tomaten en de olijfolie. Nu nog wat smaakmakers die de sla in evenwicht brengen, want we hebben nog geen zout en vooral zoete smaken. Ik kies voor het zuur van kappertjes, wat fijn gesnipperde look om in de dressing te verwerken en ik durf er wel eens een stukje gezouten ansjovis in pletten. Je ziet het niet maar de subtiele smaak is wel aanwezig. Nog een vleugje goede balsamico en mijn panzanella is klaar.

6668

Wat heb je nodig?

  • San Marzanotomaten (of andere rijpe tomaten)
  • Basilicumblaadjes
  • Ajuin
  • Rode en gele paprika
  • Oud brood
  • Olijfolie
  • Balsamico azijn
  • Kappertjes
  • Ansjovis
  • Vers gemalen peper en zout

Hoe maak je het?

Laten we beginnen met het roosteren van paprika’s. Verwarm de oven tot 200 graden Celsius. Snij de rode en gele paprika’s in twee, verwijder de zaadlijsten en de zaadjes, en leg ze met de snijkant naar beneden in een ovenschotel. Zet in de oven gedurende 10 tot 15 minuten tot het vel zwartgeblakerd is. Haal uit de oven en doe de paprika’s in een plastiekzak die je sluit. Laat afkoelen. Wanneer de paprika’s afgekoeld zijn, haal je ze uit de zak. Je kan nu heel gemakkelijk het vel verwijderen. Snij of breek de paprika’s in grote stukken en besprenkel met wat olijfolie.

In plaats van de paprika’s in de oven te roosteren, kan je ze ook direct over een vlam roosteren. Snij de stukken rode paprika in beetgare stukjes.

Nu de oven toch op staat kunnen we in dezelfde beweging ook te tomaten roosteren. Snij ze in de lengte in twee, strooi er wat peper en zout over en besprenkel met olijfolie en laat ze traag roosteren tot ze mooi zacht zijn en lichtjes gekarameliseerd. Het laatste halfuur mag je de grove stukken brood in de oven doen. Zoals reeds hierboven vermeld, breek ik het brood in stukken en laat die even in het sap van de gesneden tomaten liggen, vooraleer ik ze ga roosteren. Haal de stukken brood er uit en laat ook de tomaten afkoelen.

Neem een grote serveerschotel en schik er de tomaten, de stukje paprika en de stukken brood op. Breek de mozzarella in stukken en verdeel ook deze over de schotel, samen met de basilicumblaadjes en de kappertjes. Kruid met peper en zout.

We maken een dressing van olijfolie en wat goede balsamico. Plet er een stukje ansjovis in, roer even goed om zodat alles gemengd is en giet over de panzanella. Smakelijk eten.

NM.

6671

Mom Gin voor Moederdag

0981

Onze volgende cadotip voor Moederdag komt uit Spanje, één van de grootste ginlanden. González Byass, zowat de bekendste Bodega van Sherry uit Jerez de la Frontera, maakte speciaal voor Moederdag deze nieuwe gin, het broertje van de London Nº 1 Original Blue Gin.

God Save the Gin!

Goede moeders gaan naar de hemel en de malasmadres (de ondeugende mama’s) zorgen voor een feestje. Moeders hebben een meer dan fulltime job, maar Moederdag is hun dag en dan mogen ze wel eens extra verwend worden. Deze MOM gin, speciaal voor hen ontwikkeld, is ideaal om te ontsnappen van de dagelijkse sleur. De MOM gin – gedistilleerd in het Verenigd Koninkrijk – is natuurlijk ook een knipoog naar de verjaardag naar de Queen Mom. God Save the Gin verwijst naar de Britse Royalty. De symboliek van aristocratie, humor en traditie is niet ver weg en de mooie zwarte en magenta designfles drukt die elegantie uit. Delhaize haalde deze Gin naar België, speciaal voor de moeders.

logo_mom

Royal Smoothness

De premium gin zelf is gemaakt van rode bessen en exotische botanicals, zeer aromatisch en fruitig. Hij is maar liefst vier keer gedistilleerd in koperen stills. Een leuke vrouwelijke, modieuze maar toch heel gesofisticeerde gin, met dat knipoogje naar de malasmadres.

De gin met een alcoholpercentage van 39,5% is heel zacht, dankzij de infusie van aardbeien, frambozen, citrus en wat toetsen van koriander en zouthout. Je opent de fles en de geur van rode bessen komt je tegemoet. Vrij droog palet met een middellange afdronk en zelfs licht pikant.

Soy buena malamadre

De MOM Gin is verkrijgbaar bij Delhaize aan 29,95 euro, wat zeer redelijk is en ideaal dus voor een geschenk voor Moederdag. We gebruikten de MOM Gin voor een klassieke Gin & Tonic, zodat je die gemakkelijk zelf kan maken, met ingrediënten die overal te verkrijgen zijn.

De Mom Gin is zeer aromatisch en fruitig dus deden we een strip citroenschil bij om wat meer citruseffect te krijgen. Maar je kan evengoed nog wat extra rood fruit zoals aardbei of framboos en/of blaadjes munt gebruiken. We versierden met wat gedroogde eetbare bloemen. De verhouding gin versus tonic hielden we op 1 tegen 4 omdat zachte karakter te behouden.

Veel plezier ermee. Fijne moederdag,

NM.

 

Champignons à la Grecque

“Tomatoes and oregano make it Italian; wine and tarragon make it French. Sour cream makes it Russian; lemon and cinnamon make it Greek. Soy sauce makes it Chinese; garlic makes it good.”

6167

De quote hierboven is van Alice May Brock, een icoon in de Amerikaanse culinaire wereld. U hebt zich waarschijnlijk ook al dikwijls afgevraagd waarom we een recept Frans, Thais, Belgisch of Italiaans noemen? Heel dikwijls om dat het een nationaal of streekgerecht is maar ook heel dikwijls omdat de gebruikte ingrediënten uit dat land komen of tenminste met dat land geassocieerd worden. En hier wordt om allerlei redenen wel eens een loopje met de waarheid genomen.

à la grecque

Pain à la grecque is helemaal geen Grieks gerecht, maar typisch Brussels. Pain à la grecque  is gemaakt van brood, melk, bruine suiker en kaneel, en is versierd met kristalsuiker. Het Griekse element is het kaneelpoeder. Ook champignons à la grecque is helemaal niet Grieks – ze kennen het daar zelfs niet – maar een aantal van de ingrediënten zoals olijfolie, look en oregano worden wel heel veel gebruikt in de Griekse keuken.

Champignons worden wel veel gebruikt in de Griekse keuken, maar dan vooral gefrituurd of gebakken en bijna nooit in tomatensaus.

Nu we dit mysterie hebben opgelost, het recept. Vroeger had elke beenhouwer dit in zijn assortiment maar je ziet dit minder en minder. Nochtans is dit een lekker vegetarisch recept, of een bijgerecht bij bijvoorbeeld gegrilde vis of geroosterd en gebakken varkens- of kalfsvlees of bij charcuterie.

We pasten het klassieke recept een beetje aan, door er gekruide croutons bij te serveren en we sneden de champignons niet in schijfjes. Rooster eerst de korianderbollen in een droge pan voor meer aroma.

Wat heb je nodig? Voor 4 personen

  • 300 gram kerstomaten
  • 2 teentjes look
  • 1 sjalot
  • Een theelepel gedroogde oregano
  • 1 laurierblad
  • 75 ml droge witte vermout (Noilly Prat)
  • 600 gram witte champignons de Paris
  • 1 theelepel korianderbollen
  • 2 EL olijfolie
  • Sap van een halve citroen
  • Platte peterselie
  • Wit brood voor de croutons

Hoe maak je het ?

Doe de kerstomaten, look, sjalot, oregano en vermouth in de keukenrobot en pureer. Giet door een fijne zeef en gebruik de bolle kant van een lepel om al het sap er uit te halen. Breng aan de kook in een sauspan en voeg er de champignons, het laurierblad, de korianderbollen en een lepel olijfolie. Verminder het vuur. Laat een dertig minuten rustig sudderen.

Na dertig minuten haal je de pan van het vuur, voeg er het citroensap bij en giet over in een kom. Laat afkoelen in de koelkast.

Snij het brood in croutons en bak ze bruin in de resterende lepel olijfolie. Laat afkoelen. Neem een platte serveerschaal en giet er een goede soeplepel van het kookvocht in. Haal de krokante croutons snel door het vocht, haal ze er uit en haal ze door de fijn gesneden platte peterselie.

Verdeel de champignons over de borden of serveer op toast. Versier met de croutons.

NM.

6170

Gekarameliseerde artisjok met pijnboompitten en zeste van citroen

0062 - Copy Sagra del Carciofi

Zoek het maar eens op in Google, maar mei is de maand bij uitstek voor de artisjokken. Castroville, een klein stadje in Californië en gezegend met het perfecte klimaat voor het telen van artisjok, viert al meer dan 50 jaar het Artisjok festival. Maar ook in Italië zijn de festivals ter ere van de artisjok (sagra del carciofo) niet meer bij te houden (in Brindisi, Ramacca, Niscemi, Cerda enzovoort).

Een artisjokkenhart hebben

Veel voedingsproducten en ingrediënten komen voor in spreekwoorden, zo ook de artisjok. “Een artisjokkenhart hebben” of het Franse “avoir un coeur d’artichaut” zijn spreekwoorden uit de vroege 19e eeuw. Ze verwijzen naar iemand die veel minnaars heeft, want hij of zij verdelen hun liefde over vele personen, zoals de vele blaadjes van de artisjok (une feuille pour tout le monde). En het hart is natuurlijk het centrale deel van de groente, waarrond de blaadjes zitten.

Norma Jean Baker

Het spreekwoord bestond al heel lang toen op 1 juni 1926 Norma marilyn-monroe-artichoke-queenJean Baker wordt geboren. Ze werd het sekssymbool van de volgende decennia onder haar pseudoniem Marilyn Monroe, en is dat eigenlijk altijd gebleven. Wat weinigen weten is dat ze haar mondaine carrière begon met het winnen van de titel ‘Miss Artisjok’ in 1947. Toeval of niet maar Marilyn Monroe wordt een liederlijk leven toegeschreven en zelfs vorige haalde ze weer de krantenkoppen met één of andere relatie. Duidelijk een ‘artisjokkenhart’!

Wij gaan artisjokken klaarmaken, deze keer niet de klassieke Carciofi alla Romana (zie recept), maar wel in honing gekarameliseerde artisjokken – carciofi caramellati – afgewerkt met zeste van citroen. Een heel lekker bijgerecht.

Wat heb je nodig? Voor 4 personen

  • 8 stevige artisjokken
  • 1 citroen
  • 2 EL pijnboompitten
  • 2 EL acaciahoning
  • Olijfolie
  • Peper en zout

Hoe maak je het?

Haal de zeste van de citroen met een dunschiller en snij deze in fijne strips. Pers de citroen uit.

Een artisjok is eigenlijk een distel. Snij de steel van de artisjokken en verwijder ook de onderste taaie bladeren. Vergeet niet de snijkant met wat citroensap in te wrijven want anders wordt hij binnen de kortste keren zwart. Ook de bovenste bladeren mogen er af, want die bevatten weinig of geen vruchtvlees. Snij de artisjokken in vier en verwijder het binnenste haar. Bewaar de in stukken gesneden artisjokken in koud water met wat citroensap tot je klaar bent voor de rest van de bereiding.

Breng een grote pan water aan de kook. Voeg er wat van het citroensap bij, zo blijven de stukken artisjok mooi groen en gaan ze niet verkleuren. Kook de artisjokken tussen de 15 en 40 minuten, afhankelijk van de grootte. Je kan de gaarheid testen door met een vork in de bodem te prikken of door een blaadje los te maken. Als het gemakkelijk los komt is de artisjok gaar. Giet het water af.

Rooster de pijnboompitten goudbruin in een droge pan. Haal ze uit de pan en zet even apart.

Verwarm wat olijfolie in de pan en bak de artisjokken kort aan. Verlaag het vuur en overgiet met de honing en laat rustig karameliseren. Schud de pan regelmatig op. Voeg op het einde de zeste van citroen erbij. Kruiden met peper en zout. Controleer de smaak en voeg eventueel nog een paar druppeltjes vers citroensap toe.

Buon appetito,

NM.

In oloroso sherry gebraiseerde kip met gekonfijte look, groene olijven en pijnboompitten

2190

De Revival van Sherry

Een paar dagen geleden schreven we over de revival van sherry, want het is ideaal weer om sherry te drinken. We zetten in dat artikel ook nog eens alle soorten sherry op een rijtje en spraken wat over food pairing. Maar je kan ook koken met sherry, in dit geval braiseren. Het klinkt misschien wat vreemd, maar koken met sherry en aangepaste sherryazijn werkt echt goed, en dan vooral met kip en konijn. Je krijgt een verrassend lichte en zachte saus, waarin je toetsen zoet en zuur zal herkennen.

Voor deze gebraiseerde kip kozen we voor een oloroso sherry uit Chipiona, een donkerdere, meer complexe en rijkere sherry, met toetsen van karamel, gedroogd fruit en kruiden. Oloroso – wat Spaans is voor geurig – zijn de iets zwaardere sherries die bestaan in droge (seco) en zoete versies. Deze sherry is geurig en heeft een vollere body vanwege de langere rijping op vat. Oloroso vaten (sherry cask) zijn daarom zeer gegeerd voor de rijping van sommige single malt whisky’s (Auchentoshan, Aberlour, Bunnahabhain, Kilchoman’s Loch Gorm, Bowmore – zie artikel –  enzoverder).

9339

Wat heb je nodig?

  • 1 kip, in acht stukken gesneden
  • Een paar lange sjalotten
  • 2 teentjes look, geplet
  • 100 ml Oloroso sherry
  • 50 ml vinagre de Jerez (Xeresazijn)
  • 150 gram groene olijven
  • een paar takjes rozemarijn
  • een handjevol pijnboompitten
  • olijfolie

Voor de gekonfijte look

  • 12 teentjes look
  • 250 ml olijfolie

Hoe maak je het?

We maken eerst de confit d’ail. Neem een kleine sauspan en doe er de teentjes look  en de olijfolie in en zet op het kleinste vuur. Laat dit ongeveer 20 tot 30 minuten pruttelen tot de look gekarameliseerd is. De olijfolie mag niet koken, dus indien je vuur te hard gaat, zet er dan een pan tussen. Haal de teentjes look uit de olie en laat ze uitlekken op keukenpapier. Je kan de look bewaren in de olie in de koelkast. Je kan ook de olie nog verder gebruiken.

Verwarm de oven voor op 160 graden. Warm de olijfolie in een grote pan en bak de stukken kip aan alle kanten mooi goudbruin. Haal de kip uit de pan en schik de stukken in een ovenschotel. Snij de sjalotten overlangs in twee, bak ze in de pan van de kip en doe er na 5 minuten de schijfjes look bij. Deglaceer met de oloroso sherry en de sherry azijn, schraap de aanbaksels los, laat even opkomen en giet dan over de kip.

Laat de kip braiseren in de oven tot de stukken kip gaar zijn (ongeveer 45 minuten tot een uur). De olijven mogen er 20 minuten voor tijd bij. Leg op het laatste moment nog een paar takjes rozemarijn bij de kip.

Serveer de kip met de olijven, de sjalotten en de gekonfijte look. Strooi er de geroosterde pijnboompitten over.

NM.

Churros

nullam goes Espana

Churros als ontbijt

Het populaire ontbijt in Andalusië zijn churros, een snack gemaakt van gefrituurd deeg. Er bestaan twee soorten: de dunne versie, die soms geknoopt is en de lange, dikke churros (porra). Churros zijn ook heel populair in Portugal, Latijns-Amerika en op de Sinksenfoor.

Churros eet je best met een dikke chocolademelk, waarin je de churros doopt. Je mag gerust een beetje suiker over de churros strooien want traditioneel zijn ze een beetje aan de zoute kant.

Jerez de la Frontera: de beste churros

We gaan niet zelf churros maken want we hebben een kleine fotoreportage gemaakt van de man die de beste churros maakt, namelijk in het midden van het historische centrum van Jerez de la Frontera, de grootste stad in de Spaanse provincie Càdiz. Via een tip ben ik bij hem terecht gekomen. Als je van de Plaza del Arenal via de Calle Lanceria naar de calle Doña Blanca wandelt kom je op het Plaza o Mercado Central de Abastos, en het eerste wat je ziet is de enorme rookpluim, en pas dan de kiosk waarin de churros gemaakt worden.

6122

In de kiosk zijn er drie churrerías gevestigd waar mannen verse churros maken die je ter plaatse verorbert of je gaat er mee op een terrasje zitten. Het was druk aan de kiosk en het was dus niet zo eenvoudig om een interview af te nemen en foto’s te nemen, want de klanten bleven maar toestromen. Het deeg voor de churros is een eeuwenoud – en geheim – familierecept. Zoals je kan zien wordt het deeg in cirkels in de kokende olie gespoten. Tijdens het frituren wordt de sliert churros met een soort breinaalden ondergedompeld en heen en weer bewogen zodat ze langs alle kanten bruin worden. Wanneer de churros klaar zijn – het frituren duurt een drietal minuten – wordt de sliert met behulp van de twee breinaalden uit het frituurvet getild. De knapperige, krokante churros worden onmiddellijk versneden en ingepakt en indien gewenst met een beetje suiker bestrooid. Zeer leuke en aangename man!

6201

Ik ben helemaal geen zoete ontbijter en had mijn bedenkingen bij deze zoete churros als ontbijt maar tot mijn grote verbazing zijn ze eerder aan de zoute kant. En je kan ze helemaal niet vergelijken met de churros die je hier kan krijgen. Ik ben dan maar met mijn churros, net zoals een echte inwoner, aan een tafeltje van de lokale bar gaan zitten en heb een warme chocolademelk besteld. Heerlijk lekker om de churros in te doppen, maar wel veel dikker en sterker dan de chocolademelk die wij kennen.

6183

Café Cortado

Een ontbijt zonder koffie dat gaat niet, dus ook maar een cortado besteld. Een cortado is een solo espresso waaraan warme of gestoomde melk is toegevoegd. Cortado komt van het Spaanse woord cortar, wat snijden betekent. De koffie wordt “gesneden” door gestoomde melk, meestal zonder schuim in tegenstelling tot de macchiato (verhouding van 1:1 of 1:2 met de melk). De Cortado heeft iets meer melk dan de Manchado ( una mancha betekent een vlek). De melk dient om de bitterheid van de koffie te verdoezelen, vandaar dat je er ook een klein glaasje water bij krijgt. De cortado is gelijkaardig aan de Italiaanse macchiato (alhoewel die meer melkschuim bevat) en wordt in Andalusië meestal in een glas geserveerd.

NM.

Tomato rallado

6731

Vandaag beginnen we aan een reeks Spaanse recepten omdat het ons een leuk idee leek om eens de eetgewoonten van een land te beschrijven van ontbijt tot avondeten. We kozen voor Spanje omdat we hier op Nullam eigenlijk nog maar weinig met Spanje hebben gedaan.

De Spaanse keuken

De Spaanse keuken is gelijkaardig aan andere Mediterrane keukens wegens het gebruik van olijfolie als meest gebruikte vetstof bij het koken, het belang van brood bij de dagelijkse maaltijden en de productie en consumptie van wijn. Maar er zijn natuurlijk ook grote onderlinge verschillen.

De culinaire gewoonten zijn Spanje zijn nogal sterk bepaald en beïnvloed door de religieuze strubbelingen die het land heeft gekend. Na het verdrijven van de Moren in 1492 en met de opkomst van het katholicisme en de Inquisitie lag de klemtoon op varkensvlees en dat is zo gebleven. Het eten van varkensvlees was tijdens die woelige periode een manier om te tonen dat je geen moslim was. Het grootste gedeelte van de gerechten zijn eerder heel lekkere familiegerechten en niet zo verfijnd maar ze teren wel op de pure smaken.

6182

Het Ontbijt

Het ontbijt – desayuno – is meestal een café con leche, meestal met één of andere zoetigheid erbij: churros – zie recept – met suiker en warme, dikke chocolademelk, een croissant, of een ander gebakje.

Wij kozen voor de Andalusische tomato rallado of pan con tomate. In Cataluña wordt het dan weer Pa amb Tomaquet of Pan a la Catalana. Het bestaat uit vers geroosterd brood, waarop eventueel een teentje is gewreven, een beetje olijfolie en een saus van geraspte tomaat, een beetje zout en fijn gesneden jamón serrano. Jamón serrano is een rauwe ham uit de bergen van Andalusië. De gezouten ham wordt door de berglucht gedroogd (serrano betekent berg in het Spaans). Het is één van de eenvoudigste vormen van tapas en een heel lekker en stevig ontbijt, gemaakt met steengoede, zuivere en pure producten. Zoiets mag je me elke dag voorschotelen.

6507

Wat heb je nodig?

  • Stokbrood of een rustiek brood (liefst een dag oud)
  • Jamón serrano
  • Twee rijpe tomaten
  • een teentje look
  • Olijfolie
  • Een snuifje zout

Hoe maak je het?

Tomato rallado is eigenlijk een ideale manier om van je oud brood af te raken. Snij de baguette of het rustiek brood in grote stukken en rooster ze onder grill.

Neem een grote kom waarin je de tomaat kan opvangen. Rasp de rijpe tomaten over de rasp. Het sap en het vlees gaat in de kom en het vel zal overblijven. Dit gaat zeer vlot en snel. Het is dezelfde techniek die we gebruiken om een gazpacho te maken. Waarom gebruiken we geen keukenrobot of blender? Omdat de textuur en smaak anders zijn. Roer eens goed om en je bent klaar.

Neem een stuk geroosterd brood en wrijf het in met een teentje look. Giet een beetje goede olijfolie over het stuk brood en lepel er wat van de tomato rallado over. Werk af met een snuifje zout en wat lekkere sneetjes jamón serrano.

NM.

Het zijn vijgen na Pasen

NullamMicrowaveum vijg LSG 2011

Vijgen na Pasen

In de middeleeuwen was de winterperiode traditioneel de tijd van grote feesten. In het begin van de lente zat men stilaan door de vleesvoorraden heen en moest er afgeremd worden. De katholieke kerk zorgde dus voor afremming door talrijke vastendagen te organiseren, zoals de vrijdag en de veertigdaagse vasten in de aanloop naar Pasen. Er mocht op die dagen geen vlees gegeten worden, wel vis, groenten en kaas. De rijken in die tijd aten meer exotische zaken die uit Turkije werden aangevoerd, zoals rozijnen, dadels, gedroogd fruit en ook vijgen. Als de vijgen te laat aankwamen uit het verre Turkije – dus na de vasten – sprak men van vijgen na Pasen. Ze waren dus overbodig geworden, want na de vasten mocht men terug vlees gaan eten. Vandaar de oorsprong van het gezegde ‘vijgen na Pasen’. Palmzondag had toen trouwens in die tijd de bijnaam ‘vijgenzondag’ omdat op die dag enkel vijgen werden gegeten.

Salade met steak, verse vijgen, radicchio, rucola en mozzarella

We gaan voor deze gelegenheid een slaatje maken dat zowel als voorgerecht als hoofdgerecht kan dienen. En laat de steak weg en je hebt een vegetarisch gerecht. Deze salade ziet er niet alleen heel mooi uit wegens de verschillende kleuren van de ingrediënten, maar is een ware smaakbom. Radicchio, lid van de witlooffamilie, is een klein rond kropje met wijnrode bladeren en witte nerven. Radicchio zorgt niet alleen voor de kleur, maar ook voor een licht bittere toets. Zo krijg je een frisse sla waarin alle smaaksensaties vertegenwoordigd zijn. Succes verzekerd.

sal_7492

Wat heb je nodig?

  • Steak (tussenrib, …)
  • Olijfolie
  • Grof zout
  • Versgemalen peper

Voor de salade:

  • 6 verse vijgen in vier gesneden
  • Raketsla (Rucola)
  • 1 radicchio
  • 1 tot 2 bollen mozzarella
  • 8 reepjes pancetta of spek (gebakken tot ze krokant zijn)

Voor de dressing:

  • Een handvol basilicumblaadjes
  • 1 EL kappertjes
  • 1 theelepel dijon mosterd
  • De zeste van 1 citroen
  • Het sap van 1 citroen
  • 1 teentje look, zeer fijn versnipperd
  • Olijfolie
  • 50 g parmezaan

Hoe maak je het?

De steak met peper en zout kruiden en bakken in de pan of op de grill. Laten afkoelen (op een omgekeerd soepbord zodat de sappen er kunnen uitlopen). Snij in zeer fijne reepjes.

De dressing: doe de look, kappertjes, mosterd en zeste en sap van de citroen in de foodprocessor of blender, tot alles goed vermengd is. Doe er dan de olijfolie en de parmezaan bij en meng nog een beetje verder tot je een smeuïge saus hebt. Kruiden met peper en zout.

We gaan nu je gerecht dresseren op een grote serveerschotel. Begin met de wijnrode blaadjes radicchio en groene raketsla te verspreiden over de schotel. Snij de paarse vijgen in twee of in vier delen en dresseer op je schotel. Snij de bollen witte mozzarella in fijne schijfjes en leg op de sla. Brokkel de reepjes krokante spek in stukjes en verspreid over de sla, evenals de fijngesneden steak. Kruiden met peper en zout en afwerken met de dressing.

NM.

Bosch viert alle mama’s!

146390_MUM5_Neuheitenfolder_v1.indd

Zoals elk jaar voorzien we onze lezers met enkele tips voor moederdag. De eerste tips komen van Bosch. Gepassioneerd, ordelijk, nieuwsgierig, actief, zorgzaam,… Een moeder bezit veel kwaliteiten. De kleinhuishoudelijke apparaten van Bosch spelen daar perfect op in en cleaner_ENG_080115
ondersteunen mama’s in hun drukke leven. Niets belet de papa’s echter om ook met de apparaten aan de slag te gaan… Voor meer tips, zie ons artikel ‘Stilte is goud’.

 

Alles-in-één

Kneden, mixen, opkloppen, vermalen, snijden… de MUM5 kan het allemaal! Koken en bakken was nog nooit zo eenvoudig met deze nieuwe keukenrobot van Bosch. Eenmaal aangeschaft is hij niet meer uit je keuken weg te denken! Daarnaast heeft hij een mooi design en is hij verkrijgbaar in verschillende kleuren.

Richtprijs: 339,99€

 

Weg met stof

De Zoo’o ProAnimal is een draadloze steelstofzuiger, ideaal om kruimels en verdwaalde spinnenwebben op het plafond snel te verwijderen. Hij is licht, heeft een grote autonomie en hetzelfde vermogen als een stofzuiger met snoer. Deze stofzuiger is daarnaast ook uiterst geschikt voor mensen met huisdieren: in een mum van tijd is uw vloer haarvrij. Dankzij zijn praktisch design is de Zoo’o ProAnimal ook gemakkelijk te gebruiken voor het stofzuigen van auto’s.

Richtprijs: 369,99 tot 379,99€

MCIM00702012_8555-1

Nooit meer een bad hair day 

Met de nieuwe haardroger proSalon PHD5987 ziet mama’s haar er altijd perfect uit, op elk moment van de dag. Dit apparaat heeft een groot vermogen (2.200 W) en is voorzien van drie temperatuurstanden (+ coolshot) en twee blaasstanden (+ turbo).

Richtprijs: 44,99€

NM.

 

Een passie voor koken

Nullam Microwaveum brengt je tijdens de lente nieuwe gerechten, heerlijke drankjes tips voor uitstapjes in binnen- en buitenland! Blijf op de hoogte en like de facebook pagina! Bedankt daarvoor.

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com