Snelle zoetzure Komkommerschijfjes

4423

Inmaken van groenten – of picklen – is zo oud als de straat en ieder land of regio heeft zo zijn eigen specialiteit. Iedereen die in de Balkan is geweest, heeft bij het aperitief wel eens geproefd van turshi met een glaasje rakija. Ook in Denemarken kan je geen hot dog vinden zonder eigen gepicklede komkommer en veel gerechten komen met een agurkesalat.

Het woord pickle is afgeleid van ons woord pekel. Het is het proces van het bewaren van (meestal) groenten door anaerobe fermentatie in pekel (een oplossing van zout op water), het marineren of het opslaan in een zure oplossing (op basis van azijn).

Het resultaat is dat deze procedure een zoute of zure smaak geeft aan je eten. En dat hebben we nu net nodig. Vandaag maken we dus de Zweedse versie van gepicklede komkommers, pressgurka, omdat we binnenkort een paar gerechten zullen maken, waar bij we deze zoetzure toets nodig hebben.

Het is een snelle manier want je kan de schijfjes komkommer reeds na 5 tot 6 uur gebruiken. In de Zweedse versie wordt ook dille en mosterdzaadjes gebruikt. Die vervangen we door de zeer geurige allspice of Jamaica pepper.

0197

Wat heb je nodig?

  • 1 komkommer
  • 1 EL zout
  • 1 ½ cup water
  • ½ cup witte wijnazijn
  • 1 cup suiker
  • 1 laurierblad
  • 2 allspice bessen

Hoe maak je het? 

Neem een mandoline en snij de komkommer zo dun mogelijk. Neem een vergiet en leg er de schijfjes komkommer in. Bestrooi ze met zout en laat gedurende een halfuur staan.

Ondertussen doen we het water, de azijn, suiker, het laurierblad and allspice bessen in een sauspan, die we tot aan de kook brengen. Haal dan van het vuur en laat afkoelen.

Je zal zien dat de schijfjes komkommer veel vocht hebben afgegeven. Spoel het zout van de komkommer en knijp er zoveel mogelijk vocht uit. De schijfjes gaan dan in een gesteriliseerde pot. Giet er de vloeistof over, tot ze volledig bedekt zijn.

Laat ze nu nog een vijftal uur in de koelkast afkoelen vooraleer je ze gaat gebruiken. Ze bewaren ongeveer 5 dagen.

NM.

Gegrilde rundstong met asperges, radijzen en komkommer

5647

Toen onze grootmoeders nog leefden was rundstong eten de doodgewoonste zaak van de wereld. Zijn waren eigenlijk de voorlopers van ‘nose to tail’ koken, waarbij alles van een dier gegeten werd, van neus tot staart. Nu halen we onze neus op voor slachtafval, want zo wordt het genoemd. Eigenlijk is het  geen afval, het eten er van is gewoon uit de mode geraakt. Slachtafval nam al in de creatieve keuken van het moderne Rome een voorname rol in en werd er “quinto quarto” genoemd, het vijfde kwartier (zie andere recepten). In het Engels wordt het offal genoemd (meervoud), voor alles dat geen spier of been is. De Fransen noemen het abat.

We hebben lang geleden eens bij de vrienden van Nullam een peiling gehouden om jullie zwart beest te leren kennen. En bij velen kwam koetong in de madeirasaus naar voren. Ook Nullam zal dit niet meer klaarmaken, waarschijnlijk omwille van overdaad tijdens mijn jeugd. Ik meen mij een periode ter herinneren uit mijn jeugd dat koetong of rundstong enorm in de mode was en je kon geen feest hebben of het stond op het menu.

Toch denk ik dat het eerder de madeirasaus (zie recept) was die begon te vervelen, want een tijdje geleden wou ik rundstong. Maar ik wou er wel een hedendaagse versie van maken. Het resultaat is dit geworden: de rundstong wordt na het gaarkoken versneden en gegrild en opgediend met asperges, snel in de pan gebakken radijzen met een pesto van witte miso. Ik wou ook nog wat zuur aan dit gerecht toevoegen, en dat zijn de zoetzure komkommerschijfjes geworden. Wel, het is misschien een wat ongewone combinatie maar het was een zeer geslaagde lekkere lunch. En vermits er toch een kleine revival bezig is van het vijfde kwartier, hebben we misschien toch een paar verlichte geesten kunnen overtuigen om het eens te proberen.

5638

Wat heb je nodig?

  • 1 rundstong
  • 1 sjalot
  • 2 blaadjes laurier en takje tijm
  • 1 stengel selder
  • 1 wortel
  • Komkommer
  • Asperges
  • Radijzen
  • Witte miso

Hoe maak je het?

Rundstong klaarmaken duurt even want het is orgaanvlees. Dus vooraleer de rundstong  te koken laten we ze eerst enkel uren weken in gezouten water. Zo blijft de tong mooi wit. Giet het water weg en spoel de tong af onder koud stromend water.

Zet een grote pot water op en breng aan de kook. De tong moet onder water kunnen staan. Snij ondertussen de selder en wortel in grove stukken en snipper de sjalotten fijn.

Wanneer het water het kookpunt heeft bereikt, haal je de tong eruit en spoel ze af onder koud water, evenals de kom. Zo vermijd je dat er veel eiwitten vrijkomen en je het kookvocht voortdurend moet afschuimen.

Leg de tong opnieuw in de pan en laat ongeveer 2 tot 3 uur koken, samen met de groenten en een blaadje laurier. Verwijder met een schuimspaan de eventuele vrijgekomen eiwitten

De tong moet gaar zijn (meestal als het vel begint los te komen). Haal de tong uit de pan en pel onmiddellijk, terwijl ze nog warm is. Laat de tong afkoelen.

Maak ondertussen de snelle zoetzure komkommerschijfjes. Klik hier voor het recept.

Kuis de asperges met een dunschiller en kook ze gaar. Klik hier voor het recept.

Maak een pesto van witte miso en kuis de radijzen. Klik hier voor het recept.

Snij de tong in mooie sneden, te beginnen van het puntje. Kruiden met peper en zout en kort bakken op de grill. Warm opdienen met alle andere ingrediënten. En smakelijk!

NM.

Slaatje van asperges met pancetta en bloedworst

5261

Je had nog één receptje met asperges tegoed. Deze keer maken we een nogal ongewoon maar heel lekker slaatje van gebakken of gewoone gekookte asperges en die combineren we met wat gemengde sla en een lichte vinaigrette. We voegen er wat stukjes rokerig smakende pancetta en gebakken bloedworst bij. Eventueel kan je er nog een gepocheerd ei aan toe voegen.

Keuze van de wijn

Asperges zijn niet de gemakkelijkste groenten om een passende wijn bij te kiezen. Ik sukkel daar al lang mee en ik weet uit gesprekken met vrienden en kennissen dat ik zeker niet de enige ben. Nullam is dan maar bij de specialisten te rade gegaan en een ontmoeting inclusief degustatie door de wijnaankoper van Delhaize heeft. Voor dit slaatje met pancetta, bloedworst en groene asperges stelt hij een Saumur-Champigny uit de Loirevallei voor: een cuvée Thierry Germain 2010. Het is een betaalbare rode wijn gemaakt van de Cabernet Franc druif met een fruitig aroma en met de smaak van rode en zwarte bessen. En ik moet het toegeven, de wijn past wonderwel bij dit voorgerecht. Bedankt Delhaize. Ik hoop hiermee ook een aantal anderen verder geholpen hebben.

1185
Wat heb je nodig?

  • 100 gram pancetta
  • bloedworst, in schijfjes van 1-2 cm dik gesneden
  • 4 grote eieren
  • Gemengde sla
  • een bundel groene asperges
  • Olie
  • zout en peper

voor de lichte vinaigrette

  • 1 EL sherryazijn (of frambozenazijn)
  • 3 EL olijfolie
  • ½ theelepel mosterd
  • 1 theelepel honing

Hoe maak je het?

Je kan de asperges gewoon koken, maar ik verkies voor dit gerecht om ze in de oven te bakken. Of je kookt ze in water en legt ze daarna kort even op de grill.

Plaats de asperges in een ovenschaal, besprenkel met olijfolie en bak in een op 200 graden voorverwarmde oven. Bak ze gedurende 6 tot 8 minuten en draai ze dan om.

Meng de olijfolie, sherryazijn, mosterd en honing in een kom en breng op smaak met een snuifje zout en wat vers gemalen peper.

Bak ondertussen de gerookte pancetta in een klein beetje olie goudbruin en laat uitlekken op wat keukenpapier. Bak de schijfjes bloedworst in dezelfde pan tot de buitenkant een krokant korstje heeft.

Wil je hierbij nog een gepocheerd ei serveren, dan is het nu het moment om het klaar te maken.

Plaats een klein handvol blaadjes sla op een bord  samen met de asperges en besprenkel met de dressing. Schik de bloedworst en de pancetta errond en werd eventueel af met een gepocheerd ei.

NM.

De aspergekoker van Demeyere

1100 aspergekoker

Wist je dat je sommige groenten best verticaal kookt? Met deze unieke kookpot van Demeyere komen de zachtere aspergepunten boven het water uit en worden ze gestoomd in plaats van tot pulp gekookt. Want de puntjes, die zijn juist het lekkerste, toch? Ook ideaal voor het blancheren, koken en stomen van groenten zoals witloof of schorseneren. Eerder een pasta-lover? Met het mandje haal je je pasta veilig uit het water.

  • Handige inzetmand met haakje 2 jaar garantie
  • 3-lagige capsulebodem van 4mm dikte
  • Geschikt voor alle vuren, inclusief inductie
  • Vaatwasserbestendig
  • 10 jaar beperkte garantie
  • Ø 16 cm – 4,5 l

Handige inzetmand met haakje

De aspergekoker is een hoge, smalle kookpot/pan met een aspergemand met haakje. Zeer handig, haal je asperges of andere groenten uit het water, zonder het kookvocht -een perfecte basis voor soep- te verspillen. Hang het mandje op de rand van de pot met het handige haakje.

1100 asperkoker b

3-lagige capsulebodem

Snel aan tafel. De 3-lagige capsulebodem, de gepolijst hoogwaardig roestvrij stalen wanden 18/10 en het goed passend deksel brengen het water snel tot het kookpunt.

Geschikt voor alle vuren, inclusief inductie

De producten van Demeyere zijn geschikt voor alle vuren. De magnetische bodem maakt de producten van Demeyere uiterst geschikt voor koken op inductie.

Vaatwasserbestendig

Koken is één, afwassen is een andere klus. Zet de aspergekoker na gebruik in de vaatwasser en het werk zit erop.

NM.

Asperges op Vlaamse wijze

8056

Lekker, voedzaam en gezond

De asperge was al gekend ten tijde van de Egyptenaren en de Grieken, maar het waren de Romeinen die de teelt verder hebben ontwikkeld. Het is een groente die altijd verbonden is geweest aan rijke fijnproevers en koningen, vandaar dat ze ook de groente van de koningen wordt genoemd. Lodewijk XIV was zo gek op asperges dat de Koninklijke tuinen werden aangepast met verwarmde bedden zodat hij het ganse jaar door asperges kon eten. Het is pas vanaf de 19de eeuw dat asperges betaalbaar werden voor iedereen.

De koningin der groenten bestaat in witte en groene vorm. De witte zijn onder de grond gegroeid en hebben geen licht gezien, terwijl de groene wel boven de grond hebben gegroeid.

Wanneer je asperges koopt, zorg er dan voor dat ze zo vers mogelijk zijn.

Asperges schoonmaken

Voor je ze kan gebruiken in een gerecht moeten ze eerst gekuist en getrimd worden. Breek het uiteinde van de asperge af: het moet er zonder probleem afbreken (je moet de knak horen) en niet plooien, want anders heb je oude asperges. De volgende stap is de asperges schillen, van de kop naar de voet toe. Ofwel gebruik je een speciale dunschiller voor asperges, ofwel een scherp keukenmes. De bedoeling is de asperges zachter te maken en door er een dun laagje af te halen, kan het water gemakkelijker binnendringen.

Asperges koken

De volgende stap is de asperges koken. Vul een aspergekoker van Demeyere – of een andere grote pot – met water, voeg er zout aan toe en breng aan de kook.

Het ideale scenario is de asperges rechtop koken met de toppen net boven water. Bind ze ook samen met keukenkoord. Zodra het water kookt de asperges voorzichtig in de pot laten zakken en het vuur ietsje verminderen.

Asperges zijn een product van de natuur, daarom is het moeilijk om exact te zeggen hoelang je ze moet koken (afhankelijk van dikte, versheid enz.), maar het zal gewoonlijk rond de 10 minuten zijn. Controleer dit door met een vork in het onderste gedeelte te prikken. Ze moeten zacht zijn maar je moet toch nog een beetje weerstand voelen. Zet het vuur dan af en laat nog een paar minuutjes doorgaren. Haal ze voorzichtig uit de pot en laat ze uitlekken op een keukenhanddoek.

Wat heb je nodig? Voor 4 personen

  • asperges
  • 4 eieren
  • 1/3 van een bos peterselie
  • 200 gram boter
  • vers gemalen peper en zout

Hoe maak je het?

Kook de eieren hard in 10 minuten, giet het water af, spoel ze onder koud water en laat  afkoelen.

Hak de peterselie fijn. Snij de gekookte eieren in grove stukken en prak ze verder fijn met een vork. Meng er de fijngehakte peterselie door.

Smelt ondertussen de boter op een zacht vuurtje. Zeker niet laten pruttelen of bruin worden.

Verdeel en schik de gekookte asperges op de borden. Lepel de eieren er over, kruiden met peper en zout (en eventueel een snuifje nootmuskaat). Lepel de gesmolten boter over en rond de asperges.

NM.

 

Keftedes van lamsvlees met orzo en yoghurtdressing

nullam goes greek-2 copy3376Ons tweede gerecht tijdens de Griekse week is lamsvlees met typische Griekse deegwaren, orzo. Trouwens, alle ingrediënten voor dit gerecht kan je in Delhaize vinden. Orzo is Italiaans voor gerst en wordt soms ook risoni genoemd. Het is een korte macaroni in de vorm van, maar groter dan een rijstkorrel en is dus geen rijst. Het wordt vaak Griekse rijst (kritharáki of manéstra) genoemd, maar het is dus wel degelijk pasta. Orzo komt voor in alle keukens van de Middellandse Zee, en ook in Delhaize.

Gekookte orzo is zeer veelzijdig en combineert gemakkelijk in een slaatje met rode ajuin en verse kruiden zoals munt en koriander, of met rucola en rode quinoa (zie foto’s). De verse kruiden zijn de smaakmakers en de rode ajuin en quinoa zorgen voor de crunch.

Je kan ook de orzo klaarmaken als een risotto, door hem eerst aan te bakken in boter, er kippenbouillon bijdoen. Net zoals een risotto laat je het vocht eerst absorberen vooral je er de volgende lepel op giet. Dit neemt ongeveer 20 minuten in beslag, tot de orzo al dente is. Je kan er de laatste minuut nog wat jonge spinazie in laten warm worden. Haal van het vuur en werk af met wat citroensap en wat gebrokkelde feta.

Wij kozen echter voor een zomers slaatje van orzo met een frisse dressing op basis van Griekse yoghurt en munt, met gegrilde sneden lamsschouder en huisgemaakte meatballs van lamsvlees. We brengen veel van de onderdelen op smaak met oregano, één van de belangrijkste ingrediënten in de Griekse keuken. Als je al in Griekenland bent geweest heb je het waarschijnlijk al geproefd maar zeker ook geroken want oreganooros ganos of vreugde van de berg – groeit er weelderig op de heuvels en verspreidt bij broeierige hitte een zoet en geurig parfum in de lucht. Ken je dit gerecht niet dan is het een leuke inleiding tot de Griekse keuken, en, ken je het wel, dan hoop ik dat dit mooie herinneringen oproept van mooie stranden en landschappen, zwoele avonden en lekker eten en drinken. Zoek je nog een ander keftedes gerecht, bijvoorbeeld met varkensgehakt, klik dan hier.

2675

Wat heb je nodig?

  • Brood
  • Melk
  • ½ kilo lamsgehakt (voor 4 personen)
  • Lamsschoudersneden
  • 1 ei
  • Rode ajuin
  • Platte peterselie
  • Verse muntblaadjes
  • Look
  • Gedroogde oregano
  • Citroen
  • Orzo
  • Feta (optioneel)
  • Griekse yoghurt

Hoe maak je het?

We maken eerst de keftedes, de Griekse meatballs. Week wat brood in melk. Neem een grote mengkom en doe er het gehakt lamsvlees in en meng er een ei door. Rasp een ajuin over de mengkom. Snipper twee teentjes look en doe er dan de kruiden bij: verse fijn gehakte platte peterselie en munt en een EL gedroogde oregano. Als laatste mag er de zeste van 1 citroen bij en het uitgewrongen geweekt brood. Kruid met verse zwarte peper en wat zout. Meng alles goed dooreen en maak ballen de grootte van een golfbal. Zet deze even weg in de koelkast.

Kook ondertussen de orzo volgens de gebruiksaanwijzingen. Giet het water af en laat uitlekken en afkoelen in een vergiet. Meng de orzo met de rode ajuin en wat fijn gesneden munt en rucola. Kruiden met wat peper en zout. Of maak de orzo klaar als een risotto, zoals hierboven beschreven.

4370

Vul een serveerkommetje met Griekse yoghurt en meng er wat gesnipperde muntblaadjes en gedroogde oregano onder. Meng er ook wat zeste van citroen onder en wat gedroogde oregano. Zo krijg je een frisse dressing voor je slaatje van orzo, ook heel lekker bij de keftedes.

Haal de meatballs uit de koelkast. Warm wat olijfolie op in een pan en bak de lamsgehaktballen tot ze mooi goudbruin en gaar zijn. Bak het de sneden lamsschouder op de grill of in een grillpan tot ze gaar zijn. Werk af met wat gedroogde oregano.

NM.

Salade van orzo met verse kruiden

2684 Orzo is Italiaans voor gerst en wordt soms ook risoni genoemd. Het is een korte macaroni in de vorm van maar groter dan een rijstkorrel en is dus geen rijst. Het wordt vaak ten onrechte Griekse rijst (kritharáki of manéstra) genoemd. Je vindt orzo echter in het volledige gebied van de Middelandse Zee. Bij de Turken noemt het şehriye en in vele landen van de Balkan noemen ze het risi. Maar het is dus wel degelijk pasta.

Ik gebruik orzo niet alleen in soepen of in stoofpotjes (zie arni giouvetsi), maar heel dikwijls ook in salades, die ik als hoofd- of bijgerecht serveer. Het is voor mij de ideale zomerse partysalade voor een BBQ, tuinfeest of picnic. Je kan er echt vele leuke dingen mee doen, het bewijs dat een slaatje niet altijd gewoontjes is. Voeg er je favoriete ingrediënten aan toe en zorg voor een lekkere romige en friszure dressing en je hebt een succesgerecht voor je tuinfeest.

Het slaatje hieronder is een variante op het thema rood-wit-groen waarbij we kozen voor fris en crunchy: frisse komkommer gecombineerd met lekkere tomaten en een frisse, smaakvolle kruiden, zoals verse munt en platte peterselie. Persoonlijk snij ik er ook wat kappertjes in en durf ik er ook wat rode chilipeper bij doen, om het slaatje wat meer kick te geven. In de dressing zit ook wat zeste van de citroen verwerkt, om het frisse karakter van het slaatje te benadrukken.

Zoek je nog een ander slaatje met orzo, klik dan op deze link: Griekse meatballs (keftedes) met een frisse salade van orzo en yoghurtdressing.

2697

Wat heb je nodig?

  • 1 pak orzo
  • olijfolie
  • de zeste van 1 citroen
  • platte peterselie
  • verse muntblaadjes
  • lente-uitjes
  • 1 komkommer
  • Een paar romatomaten
  • Peper en zout
  • Rode chilipepervlokken (optie)
  • Kappertjes (optie)

Voor de dressing

  • 1 EL citroensap
  • 3 EL olijfolie
  • 1 theelepel zeste van een citroen
  • 1 teentje look (optie)

Hoe maak je het?

Kook de orzo volgens de gebruiksaanwijzing. Zorg er voor de orzo niet te ver te koken. Giet af en spoel even onder koud water. Laat de orzo uitlekken en afkoelen en giet in een grote slakom of serveerschotel.

Giet er een beetje olijfolie bij. Verwijder de schil van de komkommer en snij in kleine blokjes. Verwijder het binnenste van de tomaten en snij ook deze in kleine blokjes. Snij de lenteuitjes in kleine stukken. Dit mag allemaal bij de orzo.

Nu rest ons enkel nog de kruiden en de dressing.

Neem de muntblaadjes en rol ze op. Snij ze vervolgens in strips. Snij ook de platte peterselie fijn. Meng de kruiden door de andere ingrediënten.

Maak de vinaigrette en giet over de salade. Controleer de kruiding. Indien de salade te droog is, doe je er nog wat olijfolie bij.

Serveer de salade van orzo als een bijgerecht of geef er gegrild vlees bij, zoals merguez, souvlaki, meatballs of lamskoteletjes.

NM.

 

In the Mix: The Negroni

7762

We nemen even een pauze met onze Spaanse gerechten want we zitten in Panicale in Umbrië voor de Grote Olijvenpluk. We schakelen hier bij Nullam zomaar van het ene land naar het andere, want zo flexibel zijn we hier wel. Vermoedelijk dankzij de vele yogaoefeningen, die uiteindelijk toch hun vruchten hebben afgeworpen.

Aperitivo time

We gaan olijven plukken die we dan in de plaatselijke coöperatieve tot mooie lichtgroene olijfolie van superkwaliteit laten persen. Maar om onze eigen olijfolie te hebben moeten we dus meer dan 500 kilogram olijven hebben. Olijven plukken is manueel werk en redelijk arbeidsintensief. Het begint al met het leggen van de grote netten rond de bomen want daar vang je de olijven in op. Daarnaast  worden de rijpe olijven met de handen van de takken geritst. Er komt ook flink wat klimwerk aan te pas want ook de bovenste takken worden geplukt. De geplukte olijven worden in bakken of zakken gegoten en moeten op het einde van de pluk terug naar boven op de berg worden gebracht. Tot zover een korte samenvatting van het plukken.

Maar we doen dit graag, ook al omdat de weergoden met ons zijn – het is meer dan twintig graden en er schijnt een stralend zonnetje. We hebben ook een schitterend zicht op het mooie Lago Trasimeno, wat het allemaal wat draaglijker maakt. En er is de lunchpause. Italië en meer bepaald Umbrië hebben genoeg lekkernijen voor een heerlijke picnic en die kent u ongetwijfeld. Maar we gaan het in dit artikel over onze aperitief hebben, de Negroni.

De Negroni

Graaf Camillo Negroni was aan het genieten van een Americano, maar wou blijkbaar iets met wat meer alcohol en vroeg de barman om in zijn volgende cocktail de soda te vervangen door gin. We zijn in 1919 in Caffè Casoni in Firenze. De barman verving de soda door gin en versierde de cocktail met een gekruld streepje appelsienschil, zodat iedereen kon zien dat het geen Americano was. U moet weten dat in die tijd de gin helemaal niet te vergelijken was met de gin nu, en zeker niet zo verfijnd. Maar toch moet deze nieuwe samenstelling in de smaak gevallen zijn want de graaf kon zijn familie overtuigen om te investeren in een vooraf gemengde Negroni cocktail. Ze startten de Negroni distillerie in Treviso en verkochten deze versie als de Antico Negroni.

De eerste referentie naar de Negroni kwam van Orson Welles, die enkele jaren na het einde van de Tweede Wereldoorlog in Rome werkte. Hij schreef over Negroni naar het thuisfront dat “The bitters are excellent for your liver, the gin is bad for you. They balance each other.” In ieder geval, de Negroni moet indruk gemaakt hebben.

Zoals reeds gezegd, intussen is de kwaliteit van de gin er enorm op vooruitgegaan en ook het aanbod. Er wordt aangeraden om deze cocktail met eerder neutrale gin zoals London Dry Gin of Beefeater 24 te maken, maar nu er zo een groot aanbod van verschillende soorten gin is, is het leuk om een beetje te experimenteren. In de loop der jaren is de kwaliteit van de gin sterk verbeterd, zodar ook de hoeveelheid gin in deze cocktail toegenomen.

Ratio

We maken de Negroni met gelijke hoeveelheden gin, rode vermouth (half zoet) en Campari (een bitter). Maar er zijn ontelbare varianten ontstaan, zoals de Negroski (met vodka in plaats van gin)  of de Raultini (met Aperol in plaats van Campari).

Wat heb je nodig?

  • 1 deel Gin
  • 1 deel Campari
  • 1 deel rode vermouth

Hoe maak je het?

Serveer de  Negroni in een laag cocktailglas. Meng de drie ingrediënten.

De Negroni wordt on the rocks geserveerd, dus over ijsblokken gegoten. Versier met een gekruld stukje appelsienschil.

NM.

NM goes Bologna

0849a

9 mei is de Dag van Europa

Vandaag wordt in de 28 lidstaten van de Europese Unie feest gevierd want 9 mei is Europadag. Deze dag wordt ook soms Schumandag genoemd, naar de Franse Minister van Buitenlandse Zaken, Robert Schuman. 9 mei is de herinnering aan die historische verklaring van Schuman op 9 mei 1950, en dit was zowat het begin van deEuropese Unie zoals we die nu kennen. Sedert 1950 is er natuurlijk al van alles gebeurd in de Europese Unie, maar 9 mei is en blijft één van de symbolen die voor eenheid en integratie van alle Europeanen moeten zorgen. Ook Nullam doet hier aan mee, en zoals elk jaar stellen we een lidstaat in de kijker.

Bologna

Dit jaar kozen we voor Italië en meer bepaald Bologna, de hoofdstad van de regio Emilia – Romagna. De stad Bologna is gekend als « La Dotta, La Rossa, La Grassa » : de geleerde, de rode en de dikke, verwijzend naar respectievelijk de meer dan duizend jaar oude universiteit, de rode daken en huizen en het ongelofelijke aanbod aan delicatessen. Als gastronoom ben je echt in het paradijs, maar ook de architectuur en de shopping zijn een aanrader. Het gevarieerde aanbod maakt van Bologna een heel aangename citytrip bestemming. Bologna is een stad voor alle seizoenen. Je hoeft je weinig zorgen te maken over het weer want er zijn ongeveer 40 kilometer galerijen en portieken, zodat je altijd beschut bent. Volg de portieken tot de Monte della Guardia waar de Santuario di Madonna di San Luca staat en je hebt een prachtig uitzicht over de rode daken van Bologna.

0896

Wat is er te zien in Bologna?

De Torens

Bologna is ook de stad van de 3 T’s, namelijk Torens (torri), Tagliatelle en Tortellini. Over laatste twee straks meer. Rond de dertiende eeuw stonden er ongeveer 180 torens. Niemand weet nog waarom er toen zoveel torens gebouwd werden, maar het zou vermoedelijk om zich te verdedigen geweest zijn. De meeste torens zijn ondertussen ingestort of afgebroken maar er zijn er nog een aantal overgebleven. De meest bekende zijn Le due Torri (de Asinelli (97 m) en de Garisenda (48 m)), het symbool van Bologna. Naast de torens zijn er ook veel versterkte stadspoorten (torresotti), deze maakten deel uit van de stadswal (Mura dei torresotti or Cerchia dei Mille), maar deze is volledig vernield.

Piazza di Porta Ravegnana

De Universiteit van Bologna en de Palazzo dell’Archiginnasio

In 1088 werd in Bologna de eerste universiteit van de westerse wereld gebouwd. Bologna heeft altijd veel studenten van over gans de wereld aangetrokken, maar ook schrijvers en intellectuelen. Vandaar de naam La Dotta, de geleerde. De universitaire musea, de Stabat Mater zaal en bibliotheek zijn zeker een bezoekje waard maar wat je zeker niet mag missen is het anatomisch theater, waar eeuwen geleden de eerste dissecties werden uitgevoerd. Het Anatomisch theater van de Archiginnasio werd gebouwd in 1637 in de vorm van een amfitheater. Volledig in prachtig hout met hele mooie standbeelden (van onder andere Hippocrates en Claudius Galenus) en bustes van bekende medische geleerden. Zoek naar het standbeeld van de dokter met een neus in zijn hand!

Palazzo dell’Archiginnasio, Piazza Galvani, 1 – 40124 Bologna (BO) http://www.archiginnasio.it/

De Basilica di San Petronio

Ook aan impressionante gebouwen geen gebrek, zoals deze Sint-Petroniusbasiliek, één van de grootste basilieken ter wereld. De bouw startte in 1390 en duurde een paar eeuwen. Sint Petronius was de bisschop van Bologna in de 5e eeuw. Rechts van de basiliek, enkele paleizen: Palazzo dei Notai, Palazzo d’Accursio, Palazzo del Podestà en de Palazzo dei Banchi, met zijn spectaculair mooie voorgevel.

Piazza Maggiore

3039

Fontana del Nettuno

Op de Piazza Maggiore staat het standbeeld van Neptunus. De trappen van deze gigantische fontein zijn de ontmoetingsplaats voor studenten en verliefde koppeltjes. De reuze grote Neptunus kijkt toe.

Dit prachtige kunstwerk werd rond 1560 gebouwd door de Vlaamse beeldhouwer Giambologna, in dienst van de familie de Medici uit Florence. Behalve een prachtig kunstwerk is de fontein ook een ontmoetingsplek. Studenten hangen op de trappen van de fontein en verliefde stelletjes staren samen in het water. Neptunus, omringd door naakte zeemeerminnen kijkt tevreden toe. Het is eigenlijk een worden dat hij dit beeld mocht maken want het is zeer erotisch.

Mercato di Mezzo

En nu zijn we bij de gastronomie aanbeland, want tussen de Piazza Maggiore en de Piazza della Mercanzia, ligt het paradijs voor foodies: de Quadrilatero. De Quadrilatero is een aantal gekasseide kleine straatjes met tientallen winkels en kraampjes, waar je zowat alle delicatessen uit Italië kan vinden. Deze markt bestaat al van de tijd van de Romeinen. De namen van de kleine straatjes zijn afgeleid van de beroepen of gilden die er werkzaam waren (bvb via Pescherie was de straat van de visboeren). Beenhouwers, visboeren, juweliers, leerbewerking, kapers, schilders, kaaswinkels, maar ook de salaroli (zij die het vlees pekelen) hadden er hun hoofdkwartier. De straatjes zijn niet zo breed en staan dan nog eens overladen vol met vers fruit en groenten. Ook Eataly kan je in de Quadrilatero vinden. Werkelijk verbluffend! Heel druk, maar heel gezellig en je weet niet waar eerst gekeken.

Via Drapperie, via Pescherie, via Rizzoli, via Orefici, via Caprarie, via Castiglione en via Farini

De culinaire specialiteiten van La Grassa

Van al dat wandelen zou je zowaar honger krijgen, gelukkig er is keuze genoeg. Ga dus niet naar Bologna als je op dieet bent.

0976

Mortadella

Voor de kleine honger kan je een heerlijke mortadella Panini nemen, want mortadella is één van de specialiteiten van Bologna. En heel lekker met een glaasje Pignoletto Frizzante, gemaakt van 100% pignoletto druiven. Pignoletto is de regionale druif die alleen geteeld wordt op de heuvels van de streek rond Bologna. Mortadella bestaat al minstens van 1233, want Boccaccio vermeldde het toen al in zijn Decamerone. Mortadella di Bologna is een worst – salume – van varkensvlees en vet (verhouding 7:3) op smaak gebracht met peperbollen, pistachios, blauwe bosbessen, wijn, suiker en olijven en verpakt in een rundsblaas. Het zijn waarschijnlijk de blauwe bosbessen – myrtle – die voor de naam zorgden (mirtatum), maar het kan evengoed van vijzel (mortar) zijn, want de kruiden worden eerst platgemalen. Lucrezia Borgia kreeg zelfs mortadella als geschenk voor haar bruiloft, het moet dus altijd al speciaal en kostbaar geweest zijn.

Salumeria Simoni, via Drapperie 5/2a

0972

Tortellini

Heb je niet genoeg met een panini met mortadella, ga dan voor een portie dampende tortellini, vaak gevuld met mortadella.

De overlevering wil dat Lucrezia Borgia – en dat moet een ongelofelijke schoonheid geweest zijn want ook de tagliatelle werd naar haar genoemd – op doorreis was op het platteland en daar die avond wou overnachten in een kleine herberg. De herbergier was zo van zijn melk door de schoonheid van Lucrezia Borgia, dat hij ’s avonds naar haar kamer sliep en door het sleutelgat keek. Tot zijn grote spijt was het enige wat hij echter kon zien haar navel. En dat gaf hem de inspiratie om diezelfde avond nog tortellini uit te vinden (zie artikel Tortellini in Brodo).

Panificio Atti via Caprarie 7 en via Drapperie 6: handgemaakte tortellini in een mooie vintage doos.

Tamburini via Caprarie 1: een instituut in Bologna: probeer zeker de tortellini al ragù.

Tagliatelle

De schoonheid van Lucrezia Borgia – blond haar en grijze ogen – staat centraal in dit verhaal. Toen Lucrezia op weg was naar Ferrara voor haar derde huwelijk maakte ze een tussenstop in Bologna. De toenmalige burgemeester van Bologna, Giovanni II van Bentivoglio gaf zijn persoonlijke chef Zefirano de opdracht om een glorieus banket klaar te maken in haar eer. En één van de gerechten was een nieuw soort pasta, gemaakt door vellen lasagna te snijden in lange strips, omdat deze hem deden denken aan het mooie blonde haar van Lucrezia Borgia. En zo was de tagliatelle geboren (zie ook dit artikel). Taglia betekent snijden. Je kan de vellen deeg snijden met je pastamachine of met de hand. Volgens de Kamer van Koophandel van Bologna moet tagliatelle exact 8 mm breed zijn (het heeft iets te maken met le due torri (zie boven).

Dante Zanetti via Pescherie Vecchie 6/b alle soorten handgemaakte pasta maar ook torta di riso.

0866

Pasta Bolognese

Bologna is een echte culinaire hoofdstad want ook ragù bolognese komt van daar. Als je tagliatelle en tortellini hebt, moet je toch ook een saus hebben. Volgens het officiële recept zijn de belangrijkste ingrediënten rundsgehakt en tomatensaus en die moet uren garen. Eet de ragù niet met spaghetti, want dat is een belediging in Bologna.

0922

De beste gelato in Bologna

Een ijsje gaat er altijd in en aan gelateria’s geen gebrek. Maar stop zeker eens bij Sorbetteria Castiglione (dichtbij de Porta Castiglione). Deze klassieke ijstempel serveert de beste pistachio en gianduia.

Sorbetteria Castiglione Via Castiglione 44

http://www.lasorbetteria.it/

Wat moet je zeker doen in Bologna? Aperitivo!

Na een dagje citytrippen moet je zeker meedoen aan de aperitivo, tussen 19 en 21 uur, liefst op een groot terras met zicht. Geniet er van een aperitief (van het Latijn aperire, openen). De aperitief vervangt je avondmaal niet, het is slechts een opener. Je drankje komt met een aantal kleine hapjes (in de prijs inbegrepen) of je mag ze zelf gaan kiezen. Terwijl je geniet van je aperitief en de hapjes kan je gluren naar de constante mensenstroom. Aperitivo is vooral een Noord-Italiaanse traditie.

Cafe Zanarini Piazza Galvani, 1, 40124 Bologna

https://www.facebook.com/CaffeZanarini

3138

Mijn favoriete restaurants

Drogheria della Rosa

Fantastische ervaring in een oude apotheek, omgevormd tot bistro. Reserveren is echt nodig.

Via Cartoleria, 10, 40124 Bologna

http://www.drogheriadellarosa.it/

Ristorante la Colombina

Non un ristorante, non un’enoteca, non un’osteria ma tutte queste cose insieme. Dit zinnetje legt alles uit. Gewoon top. Ook zeer goede wijnen. Reserveren nodig.

Vicolo Colombina, 5, 40123 Bologna

http://www.vicolocolombina.it/sito/pagine/home.php

Trattoria Serghei

Ideaal voor een authentieke lunch. Traditionele keuken in een Bolognees instituut. Geen website maar je kan ze op facebook vinden.

Via Piella, 12, 40126 Bologna

NM.

In the Mix: Disaronno Darkness

1326

Na de verandering naar winteruur is er veel minder licht, en nu begint het ook merkelijk kouder te worden. Er zijn wat feestdagen geweest en dan doe je al wel eens een uitstapje of ga je al eens wandelen. Om de koude weg te jagen en je verkleumde vingers terug bruikbaar te maken stelt “In the Mix” je dit lekkere warme drankje voor: het combineert warmte en duisternis. Zijn naam Disaronno Darkness, op basis van amaretto en cognac.

1256

Amaretto mag niet worden verward met Amaro, een andere familie van Italiaanse likeuren die hoewel ze ook ietwat zoet zijn, zich toch onderscheiden door de sterkere, bittere smaak van de kruiden.

Amaretto DiSaronno heeft een unieke en sterke merkidentiteit. Het heeft een direkt herkenbare karakteristieke, bitterzoete amandelsmaak (mandorla amara) alhoewel er geen amandelen of noten in zitten. Maar niet alleen de smaak is karakteristiek, ook het aroma – eveneens onmiddellijk herkenbaar – én zeker de fles. De unieke vierkante fles geeft Amaretto de uitstraling van kwaliteit, traditie en klasse en werd in de jaren 70 ontworpen door een glasmaker uit het wereldberoemde Murano (Venetië).

De marketing van deze Amaretto wordt altijd geassocieerd met romantiek. Het verhaal van Disaronno begint al in 1525 tijdens de Renaissance. Bernardino Luini, een leerling van Leonardo da Vinci krijgt de opdracht om in Saronno een fresco van de Madonna dei Miracoli te schilderen. Hij koos een beeldschoon meisje dat in de plaatselijke herberg werkte als model en muze. Na afloop en als blijk van haar dankbaarheid gaf ze de schilder een fles met een amberkleurige likeur, geurig en zacht als zijde. En zo is het allemaal begonnen.

Disaronno Darkness is dus een koffie op basis van likeur waar bij de zoete marsepeinsmaak van de Amaretto in evenwicht gehouden worden door de kenmerkende rijke warmte van de Cognac en de bitterheid van de espresso. Wie kan aan deze verleiding weerstaan? Perfekt dus voor dit koude weer.

Jigger of Pony?

Tip: Een jigger of barmaatje gebruik je voor het afmeten van een bepaalde hoeveelheden drank bij het bereiden van cocktails. De twee verschillende kanten hebben ook een verschillende inhoud. De kant met de meeste inhoud wordt jigger genoemd (50 ml), de kant met de minste pony (25 ml). Maar dit kan verschillen. Heb je geen barmaat? Geen probleem, veelal worden ook de volgende onderling verwisselbare maten gebruikt:  een shot of 2.5 cl of 25 ml.

1249

Wat heb je nodig?

  • 25 ml Cognac (bvb Remy Martin VSOP)
  • 25 ml Disaronno Amaretto
  • Espresso of sterke zwarte koffie
  • Slagroom, licht opgeklopt
  • 1 snuifje cacao poeder
  • 1 theelepel suiker

Hoe maak je het?

Giet de hoeveelheid Amaretto Disaronno  en  cognac in het glas. Voeg er de koffie en de suiker bij. Roer voorzichtig. Strooi er wat cacaopoeder over en giet dan de room voorzichtig over de achterkant van een lepel in het glas zodat je een mooie laag boven de koffie krijgt.

Deze rijke, zijdezachte warme drank is perfect na een lange wandeling maar ook als afsluiter van een etentje.

NM.

Een passie voor koken

Nullam Microwaveum brengt je tijdens de lente nieuwe gerechten, heerlijke drankjes tips voor uitstapjes in binnen- en buitenland! Blijf op de hoogte en like de facebook pagina! Bedankt daarvoor.

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com