Category Archives: Vlees

Vlees is het spierweefsel van gewervelde dieren. In de brede zin van het woord omvat het alle dierlijke weefsels, inclusief organen zoals lever of nieren. In deze rubriek slaat de term uitsluitend op het spierweefsel van zoogdieren die gekweekt zijn voor consumptie door de mens.

Varkenskroon met tuinbonen en munt

2325

Tuinbonen zijn één van die groenten waar ik graag mee werk. Verse tuinbonen zijn een beetje zoet en hebben een zachte romige textuur. Tuinbonen (fèves des marais, Fava bean, Broad bean en Windsor bean) zijn eigenlijk de koningen van de bonen omwille van hun rijke smaak. Ze groeien de laatste jaren duidelijk in populariteit maar zijn nog niet volledig ingeburgerd, want ik zie nog te veel mensen raar kijken naar deze niet zo gewoon uitziende bonen.

Bij de Oude Grieken warden bonen gebruikt om te stemmen: de witte bonen waren voor en de zwarte bonen waren een tegenstem. De groene tuinboon had dan weer profetische eigenschappen. En in de Caucasus en in Bosnië worden deze bonen nog steeds gebruikt als geluksbrenger en voor waarzeggerij (Favomancy – van faba, het Latijnse woord voor boon). In Bosnië waar ik toch een aantal jaren heb rondgelopen, noemt het “bacanje graha”. De 41 bonen worden op een speciaal bord gegooid en dan volgens een uiteraard geheime en zeer ingewikkelde formule in groepjes verdeeld en die groepjes worden dan geïnterpreteerd door de waarzegger, om je al dan niet een gelukkige toekomst te voorspellen. Ik werd een toekomst als blonde adonis voorspeld. Zo zie je maar, het werkt dus.

In ieder geval, bonen worden met geluk geassocieerd. Het kuisen van verse tuinbonen vraagt een beetje voorbereiding, maar je inspanningen zullen beloond worden. Je moet ze dus uit hun peul halen en je mag ook nog het (soms taaie) vliesje verwijderen vooraleer je de tuinbonen kan bereiden. Indien je te weinig tijd hebt kan het pellen en blancheren al de dag voordien doen.

2314

We gaan weer de bistro toer op met dit gerecht: een sappige rosé gebakken varkenskotelet, met een smeuïge puree en een slaatje van tuinbonen en verse munt. Ook deze varkenskroon komt van bij onze favoriete leverancier van topkwaliteit varkensvlees, namelijk Vleeshalle Van Landschoot G.& Zn. (Prins Boudewijnlaan 22 te 9991 Adegem – Tel.: +32 50 729544).

Ik neem aan dat iedereen wel een varkenskroon kan bakken en een puree maken, dus geven we jullie het recept van het slaatje van tuinbonen. Dit vegetarisch recept kan je zowel warm als koud serveren.

Wat heb je nodig?

  • 1 kilogram tuinbonen
  • 1/2 citroen
  • Verse muntblaadjes
  • Jonge groene blaadjes
  • Parmezaanse kaas
  • Olijfolie
  • Grof zeezout
  • Zwarte peper

Hoe maak je het?

Tuinbonen klaarmaken is een beetje werk want ze moeten dus eigenlijk dubbel gepeld worden. Er zitten ongeveer 4 tot 5 tuinbonen per peul. Maar eens ze gepeld zijn kan je ze gemakkelijk verwerken.

Blancheer de uit de peul gehaalde tuinbonen gedurende 5 tot 8 minuten in ongezouten kokend water. Giet af en laat uitlekken. Ik giet ze in een kom met ijswater zodat ze hun mooie groen kleur behouden. Wanneer de tuinbonen afgekoeld zijn, kan je gemakkelijk het vliesje verwijderen.

Voor een koud slaatje van groene tuinbonen voeg je wat olijfolie en het sap van een halve citroen toe en wat fijn gesnipperde muntblaadjes (eventueel ook wat jonge groen blaadjes sla). Afwerken met een draai van de pepermolen en wat grof zeezout.

Je kan de tuinbonen ook in een warm slaatje verwerken, door ze even op te warmen in boter of olijfolie. Afwerken met de muntblaadjes en een beetje geraspte Parmezaanse kaas. Kruiden met peper en zout.

NM.

Kip met bospaddenstoelen en riesling

9777

Luxemburg,het kleine land met de grote wijnen (Charles De Gaulle).

Een paar maanden terug was ik uitgenodigd op een  door “La Commission de Promotion des Vins & Crémants de Luxembourg” georganiseerd event, een diner met tasting van aangepaste wijnen in het gezelschap van een tiental Luxemburgse wijnmakers. Het heel gezellige en interessante etentje was heel leerrijk omdat de wijnmakers elk hun verhaal konden doen en wij honderduit vragen konden stellen. De wijnmakers hadden vanzelfsprekend hun beste wijnen meegebracht, en dit bevestigde alleen maar wat ik vorig jaar al had kunnen ondervinden: er zit topkwaliteit bij (zie artikel). 0581Ik ga ze niet allemaal bespreken, maar één wijn had me bijzonder gecharmeerd, namelijk de Riesling Palmberg 2012, Domaine viticole Mme Aly Duhr et fils. De broertjes Duhr zijn ongetwijfeld de jongste wijnmakers in Luxemburg. Deze getalenteerde twintigers maken de wijn voor het sinds 1872 bestaande Maison Duhr. De 18 hectare wijngaarden in Ahn, Wormeldange, Machtum, Grevenmacher en Mertert brengen ongeveer 150.000 flessen per jaar op, voornamelijk voor de Luxemburgse markt. Ongeveer 70% van de wijn wordt gerijpt in Bordeaux vaten en de overige 30% in inox containers. Hun Riesling – de koning van de wijnen – wordt geteeld op de best georiënteerde wijngaarden. De Riesling Palmberg is viriel, maar heeft veel elegantie en finesse en een bouquet dat me bekoorde.

Maison Aly Duhr Praktische Info

Ik ga zeker eens een bezoekje brengen bij mijn volgende trip naar de Moezel. Een wijnhuis om in de gaten te houden.

Maison Ms. Aly Duhr & Fils
9 & 16 rue Aly-Duhr, 5401 Ahn, Luxembourg

http://www.alyduhr.lu/

9776
Wat heb je nodig? voor 6 personen

  • 1 grote kip
  • 35 cl riesling
  • 600 gram girolles of een mengeling van bospaddenstoelen
  • 2 courgettes
  • een goede klont boter (ongeveer 50 gram)
  • 20 cl room
  • 2 sjalotten
  • 1 EL olijfolie
  • Platte peterselie
  • Peper en zout

2273

Hoe maak je het? 

Snij de kip vakkundig in acht stukken, kruiden met peper en zout bak ze aan in olijfolie en de helft van de boter. Wanneer de stukken kip mooi goudbruin zijn (na ongeveer 10 minuten) mag je er de fijn gesnipperde sjalotten bij doen. Stoof deze nog twee minuten mee en verminder dan het vuur tot zeer laag. Deglaceer met de riesling, dek af en laat het geheel nog 30 minuten verder sudderen.

Snij de courgettes in staafjes. Je kan de stukken courgette meebakken maar ik verkies ze apart te grillen of te bakken, en ze pas op het laatste moment bij de kip te doen, zodat ze nog krokant zijn.

Maak de paddenstoelen schoon met een borsteltje en snij ze in stukken indien nodig. Bak de paddenstoelen in de rest van de boter op een hoog vuur, tot dat al het natuurlijk vocht verdampt is.

We maken nu de saus. Haal de kip uit de pan en hou ondertussen warm. Verhoog het vuur en giet de room in de pan en laat een paar minuten indikken. Indien je saus te vloeibaar is, kan je een lepeltje maïzena oplossen in wat koud water en onder de saus mengen.

Wanneer de saus voldoende gereduceerd is, mogen de stukken courgette en de kip er terug in. Controleer de kruiding en warm nog even door. Werk af met fijn gesneden peterselie. Doe er ook de gebakken girolles bij of geef er deze apart bij.

Geef er gebakken kriel- of ratte aardappelen bij en een glaasje Luxemburgse Riesling Grand cru.

NM.

Varkenshaasje geglazuurd met rode miso

2143We hebben hier op Nullam al een aantal met miso gemaakte gerechten gepubliceerd, onder andere

Er ontbrak dus nog een vleesgerecht. Miso is voor velen nog onbekend maar je kan er werkelijk zeer veel mee doen en het is een echte smaakbom. We zijn blij dat we toch al een aantal onder jullie hebben kunnen overtuigen om miso te gebruiken in de dagelijkse keuken, want miso is veel meer dan alleen maar soep. Zoals je kon lezen in de vorige artikelen zijn er verschillende soorten miso, die elk hun eigen smaak en intensiteit hebben.

We maken vandaag dit varkenshaasje met rode miso en slechts een paar andere ingrediënten. Rode miso of akamiso ondergaat een verouderingsproces tussen de 1 en 3 jaar en wordt gemaakt van sojabonen die gisten met gerst. Door de grotere hoeveelheid gebruikte sojabonen, de langere gisting én de reactie van Maillard verandert de kleur langzaam van wit naar rood en zelfs zwart. In vergelijking met de witte miso die we in de andere recepten gebruikt hebben is deze rode iets zouter en heeft hij een veel diepere en intensere smaak, die umami benadert.

Wat heb je nodig?

  • 1 varkenshaasje (ongeveer ½ kilo)
  • 2 EL rode miso
  • 2 EL honing
  • 2 teentjes look, fijn gesnipperd
  • 1 EL rijstazijn
  • 1/2 EL sesamolie
  • 2 EL plantaardige olie

Hoe maak je het?

Neem een kleine sauspan en doe er de rode miso, honing, sesamolie, look en rijstazijn in en voeg er eveneens 175 ml water bij.

Breng snel aan de kook en laat dan vervolgens op een zeer zacht vuurtje reduceren (ongeveer 8 minuten).

Neem een braadpan die ook in de oven kan of hou een ovenschotel bij de hand. Kruid het varkenshaasje met peper en zout. Doe de olie in de braadpan en bak het varkenshaasje aan alle kanten mooi bruin (ongeveer 7 minuten).

Lepel een paar lepels van het misomengsel over het varkenshaasje en zet dit in een op 200 graden voorverwarmde oven. Het varkenshaasje moet nu verder garen en naargelang de oven zal dit nog tussen de 15 à 20 minuten duren. Het moet zeker nog een beetje roze zien van binnen. Borstel er tijdens het garen eventueel nog wat miso over.

Haal uit de oven wanneer klaar en laat een paar minuten rusten, vooraleer te versnijden. Snij het varkenshaasje in stukken en overgiet met de resterende misosaus.

NM.

2152

Coniglio in agrodolce alla siciliana: zoetzuur konijn

nullam-microwaveum-3074Agrodolce is een weinig gekende kooktechniek. Spijtig want je kan er hele lekkere gerechten mee klaarmaken. Denk maar aan de kalfsrib agrodolce, spareribs agrodolce en de peperonata in agrodolce (klik op de link voor de receptuur). Vandaag zakken we af naar het zuiden van Italië, meer bepaald naar Sicilië voor dit heerlijk konijn in agrodolce. Konijn is heel gezond maar het delicate vlees verdraagt niet heel goed droge warmte, zodat we het bijvoorbeeld niet kunnen roosteren. Maar braiseren lukt wel heel goed.

Dit agrodolce stoofpotje maken in Sicilië klaar wanneer het wat koeler wordt en het tijd is om de olijven te plukken. De stukken konijn worden eerst aangebakken en dan verder gestoofd in kookvocht en met groenten (alla stimpirata). De olijven, zoute kappertjes, azijn en honing zijn de smaakmakers van dienst. Je kan er zelf wat rozijnen bijdoen om een nog diepere zoetzure smaak te krijgen. Om de zoetzure smaak te krijgen wordt een stroperige reductie van rode wijnazijn en honing er op het laatste aan toegevoegd. Serveer met rustiek brood om de lekkere saus op te doppen.

Konijn leent zich perfect voor dit gerecht maar je kan ook kip gebruiken. Gewoon de gaartijd wat verminderen. Voor de avonturiers hebben we nog een tip : je kan dit agrodolce gerecht ook met wild maken zoals bijvoorbeeld everzwijn. Voeg dan wel een beetje donkere chocolade bij je saus voor een hele rijke smaak.

Wat heb je nodig ?  voor 6 personen

  • 125 ml droge witte wijn
  • 2 medium ajuinen, fijn gesnipperd
  • ½ kilo romatomaten
  • 1 konijn, in stukken gesneden
  • Olijfolie
  • Zout en peper
  • 200 gram groene selder, in stukjes gesneden
  • 200 gram wortel, in stukjes gesneden
  • 100 gram groene olijven
  • 1 laurierblad
  • 2 EL kappertjes
  • 2 EL pijnboompitten
  • 3 EL rode wijnazijn
  • 1 EL honing
  • 400 gram aardappelen

nullam-microwaveum-3073

Hoe maak je het ?

Kruid de stukken konijn met peper en zout. Verwarm 2 EL olijfolie op een middelmatig vuur in een grote pan met zwarte bodem en bak de stukken konijn tot ze goudbruin zijn, maar niet volledig gaar (ongeveer 5 tot 8 minuten). Draai af en toe om. Wanneer alle stukken gebakken zijn mag je ze uit pan halen en warm houden op een serveerschaal. Verhoog de temperatuur en deglaceer de pan met de witte wijn. Laat deze gedurende een paar minuten inkoken. Giet de reductie over de stukken konijn.

Doe nog een EL olijfolie in de pan en doe er de fijn gesneden ajuin bij. Laat de ajuin gedurende ongeveer drie minuten garen zonder bruin worden. Vervolgens mogen de selder, wortelen en de aardappelblokjes erbij. Laat verder garen onder voortduren omroeren. Als laatste mag je er de stukken tomaat, kappertjes en het laurierblad er bij doen. Kook nog een vijftal minuten. Leg hier de stukken konijn op en overgiet met de reductie. Dek af en zet weg in de oven of laat verder sudderen op een laag vuur.

Ondertussen maken we de agrodolce saus klaar. Doe de azijn en honing in een sauspannetje en breng aan de kook. Verminder dan het vuur en laat tot ongeveer de helft reduceren. Giet deze ingedikte saus over stukken konijn wanneer deze bijna gaar zijn.

De olijven mogen er de laatste vijf minuten bij. Rooster de pijnboompitten in een droge pan en strooi deze over je stukken konijn bij het opdienen.

Verdeel de stukken konijn over de borden en serveer warm.

NM.

nullam-microwaveum-3071

Insalata di coniglio con asparagi e crostini

Super Sappig Konijn door oliocottura techniek

Deze zomer heeft Nullam veel geëxperimenteerd met konfijten in olijfolie op lage temperatuur, een techniek die de Italianen oliocottura noemen. Deze techniek van slow cooking avant la lettre bestaat al honderden jaren en bestaat er in voedsel volledig onder te dompelen in olijfolie en te garen op een temperatuur tussen de 40 en 80 graden.

Er zijn een aantal regels die je moet respecteren, want geduld en precisie zijn de boodschap. Het voedsel moet echt volledig ondergedompeld zijn in de olie. De temperatuur van de olie moet altijd constant zijn, dus je gebruikt best een goede kookthermometer. Temperatuur en gaartijden zijn sterk afhankelijk van de grootte van de te koken stukken vlees, vis of groenten, de behandeling die het voor het koken heeft ondergaan en de gebruikte apparatuur. Vlees, in tegenstelling tot vis of groenten, hoeft dus langer te garen. Het is dus een beetje zoeken en spelen met temperaturen en tijden, want de bedoeling is de fijnheid van het vlees te beschermen. Gebruik ook goede olijfolie, het maakt echt een verschil. Ik gebruikte zelf de olijfolie van De Grote Olijvenpluk (zie hier).

Konijn is mals en fijndradig vlees, dus met ongeveer twee uren op een temperatuur van om en rond de 65 graden kom je er zeker. Het resultaat is een zeer mals en sappig vlees met een heerlijke natuurlijke smaak, want door de volledige onderdompeling tijdens de oliocottura blijft het vocht in het vlees. Dit in tegenstelling tot langdurig koken in water: je krijgt een geweldige bouillon, maar een waardeloos stuk gekookt vlees.

En als ik jullie een raad mag geven, maak dan ook de asperges klaar in oliocottura. Je gaat niet weten wat je proeft. Asperges bevatten in water oplosbare natuurlijke smaakmakers, die bij oliocottura dus niet verdampen, maar in de asperges blijven. Een wereld van verschil.

Nog een tip: vooraleer je de konijneruggen in de olijfolie gaart, kan je ze een nacht – in de koelkast – vacuüm verpakt in aromaten laten trekken (rozemarijn, salie, look, zeste van citroen, laurier, …). Deze procedure zal nog meer de smaak en het aroma van het vlees ten goede komen en de vezels verzachten.

Wat heb je nodig?

  • 3 konijn ruggen
  • Witte asperges
  • Ruccola
  • Mayonaise
  • Parmezaanse kaas
  • Wit brood

Hoe maak je het?

Zet een grote zware pan met olijfolie of een zacht vuurtje. De temperatuur van de olie moet rond de 65 graden blijven. Leg er de stukken konijnerug in, met een teentje look en een paar takjes tijm. De ruggen moeten onder zitten.

Laat de ruggen ongeveer twee uur garen. Hou de temperatuur constant rond de 65 graden. Controleer de gaarheid na twee uur. Normaal zijn de ruggen gaar, anders doe je nog een beetje verder.

We gaan dit recept als lauwwarme salade serveren, dus moet alles klaar zijn tegen het moment dat de ruggen klaar zijn.

Maak de mayonaise. Snij of breek het wit brood in stukken en bak het lichtjes bruin in wat olijfolie. Laat de croutons uitlekken op wat keukenpapier. Kook de asperges beetgaar, liefst dus ook oliocottura.

Wanneer de konijneruggen gaar zijn haal je ze uit de olie en laat ze even aflekken. Het vlees van de rug is mooi mals en kort van draad, dus gemakkelijk in stukken te trekken. Laat dus niet afkoelen en trek er stukjes vlees af. Doe wat mayonaise in een mengkom, voeg er de stukken konijnerug bij, wat verse blaadjes tijm, kruiden met peper en zout en meng dooreen.

Leg wat ruccola op een bord en wat witte asperges. Lepel er wat van de konijnerug op. Werk af met wat geschaafde stukken Parmezaanse kaas en wat croutons.

NM.

Gebakken kipfilet met boerenkool en quinoa

5337

Bosto Grains vervolledigt rijstgamma met oergranen Quinoa en Spelt Belgische rijstmerk verovert nu ook vaste stek in oerkeuken

Quinoa, spelt, boekweit, haver, gerst, gierst, kamut… Deze heerlijke granen maken nauwelijks deel uit van ons eetpatroon, terwijl ze heel veel goede eigenschappen bevatten. En dat heeft ook Bosto goed begrepen. Het Belgische rijstmerk – dat al sinds 1947 één van de belangrijkste producenten in voorverpakte kwaliteitsrijst op de Belgische markt is – besloot om haar gamma uit te breiden met Bosto Grains. Goed nieuws voor ons, want wij gebruiken heel veel quinoa in onze recepten (kijk maar eens in ons archief).

Oergranen zoals quinoa en spelt worden in verpakkingen van telkens 275 gram aangeboden, al dan niet vermengd met zilvervliesrijst en andere granen. Bovendien zijn de Quinoa en Quinoa drie kleuren 100% biologisch. Hiermee wil Bosto meesurfen op de trend van het koken met oergranen. En omdat het gezond en lekker is, en een perfect alternatief voor gewone rijst.

Quinoa (Bio)

Quinoa is een vrucht van een plant die gekweekt wordt in Zuid-Amerika en al door de Inca’s werd geteeld en gegeten. Quinoa bevat heel veel vezels, is een bron van eiwitten en is bovendien glutenvrij. Het heeft een volle aardse smaak en een knapperige structuur. Je bereidt en eet het zoals rijst. De Quinoa uit het Bosto Grains gamma is bovendien 100% biologisch.

Quinoa 3 Kleuren (Bio)

Naast de ‘gewone’ quinoa is er ook een variant in drie kleuren. Deze mix van witte, zwarte en rode quinoa is net zo gezond, verantwoord en 100% biologisch. De volle, aardse smaak van de verschillende kleuren quinoa is quasi gelijk. Alleen zorgt het voor een kleurrijker en bijgevolg origineler gerecht!

Ons recept

We maken met de Bosto Bio Quinoa in 3 kleuren een lekker eenpansgerecht van gebakken kipfilets, boerenkool en quinoa en serveren er een pittige vinaigrette bij. Dit gerecht is ideaal voor een doordeweekse dag, want je maakt dit klaar in ongeveer een half uur. En het zit boordevol lekkere en gezonde ingrediënten. Daarenboven ziet het er ook mooi uit door de verschillende kleuren.

5334

Wat heb je nodig ?

  • 4 kipfilets
  • Boerenkool (kale)
  • 3 EL Dijon mosterd
  • 2 EL Maple syrup of honing
  • 1 EL verse geperst citroensap
  • Gedroogde cranberries
  • 1 pakje Bosto Quinoa Bio 3 kleuren

Hoe maak je het ?

Kruid de kip met peper en zout en bak deze bruin in olijfolie. Haal de kip uit de pan en verminder het vuur. Doe de stukken boerenkool in de pan, giet er wat groentenbouillon over en laat deze garen (ongeveer 20 minuten op een zacht vuurtje). Hou rekening met de gaartijd van de quinoa (zie verpakking en voeg deze er op het laatste bij. Controleer de kruiding en roer af en toe eens om. Voeg er bouillon bij mocht het vocht te snel verdampen.

Neem de kippenfilets en breek er beetgare stuken af. Deze mogen op het allerlaatste nog eens in de pan zodat deze nog even kunnen doorwarmen.

Maak ondertussen de vinaigrette. Doe de Dijon mosterd, de maple syrup of honing, het citroensap en 3 EL olijfolie in een kom en meng goed dooreen. Je kan er eventueel wat gedroogde veenbessen (cranberries) bij doen. Giet de helft van de vinaigrette in de pan. Hoe de rest om te verdelen over de borden.

NM.

Choron saus

1127

Vandaag op onze nationale feestdag een nationaal gerecht, namelijk biefstuk met frieten. We kozen voor West-Vlaams rood rund met handgemaakte frieten en choronsaus. Choronsaus is een béarnaise saus, per toeval uitgevonden door de Franse chef Alexandre Étienne Choron, waaraan men op het einde een beetje tomates à l’étouffée toevoegt.

De Snelkookpan

Tomates à l’étouffée komt van een oude kooktechniek (cuisson à l’étouffée), toen men nog snelkookpannen gebruikte. De tomaten worden onder hoge druk gekookt waarbij de kooktemperatuur hoger is dan 100° Celsius en de gerechten sneller gaar zijn. Het is eigenlijk een soort stoven in eigen nat in een hogedrukpan. De tomaten zijn veel sneller klaar, de vitaminen blijven behouden en de smaak is beter. De tomates à l’étouffée worden in de snelkookpan gegaard, dan gereduceerd en vervolgens door de chinees gehaald.

De snelkookpan werd uitgevonden door Denis Papin, een Fransman en ook de choronsaus is een Franse uitvinding? Waarom dan dit op onze nationale feestdag. Wel, omdat er ook een Belgische kantje aanzit. De basis van béarnaise en choronsaus is een gastrique, een zure basis voor botersausen.

Wat is Gastrique?

Gastrique is een reductie van witte wijn, sjalotten, dragonstengels, bouquet garni en wat geplette peperbollen. Zuur is de sleutel tot succes bij botersausen. Gastrique is geen Belgische uitvinding want Universeel plantenextrakt Louis Vedyal gebruikt door Escoffier, maar een Belg heeft wel in 1890 een plantenextract gemaakt met met de samenstelling van Escoffiers basissaus. Zijn naam: Louis Védy uit Brussel. Zijn Universeel plantenextract Gastrique bearnaise 250ml Louis Vedy is nog altijd verkrijgbaar, zelfs in de meeste supermarkten en is zowat een onfeilbaar hulpmiddel bij het maken van onder andere béarnaise. Het extract zorgt voor een constante zuurtegraad bij de aanmaak van bearnaisesaus. En deze constante is van fundamenteel belang voor het lukken van de saus, want de zuurte vormt een evenwicht met het zoete van de boter. Dit was een revolutionaire doorbraak in sausland, want béarnaise is een nogal broze saus, en met dit plantenextract kan je bijna niet meer missen, want het maakt de consistentie van je saus stabieler. En er is ook een Gents tintje want het productieadres is dat van Tierentyn mosterd op de Groentenmarkt in Gent.

Gastrique

Maak de gastrique op voorhand want hij moet afkoelen. Ik maak de gastrique altijd in grote hoeveelheden want je kan die gemakkelijk invriezen.

Wat heb je nodig? voor 4 personen

  • ½ liter witte wijn
  • ½ liter azijn
  • ½ liter water
  • 1 bouquet garni
  • peterseliestengels
  • 3 sjalotten, fijn gesnipperd)
  • 1 EL geplette peperbolletjes

Hoe maak je het ?

Alle ingrediënten in een sauspan en laten reduceren tot je ongeveer 1 deciliter vloeistof over hebt. Zeven en laten afkoelen.

Choronsaus

Wat heb je nodig? voor 4 personen

  • 150 g boter
  • 3 dooiers
  • 3 eierdopjes gastrique
  • Enkele takjes dragon
  • Een beetje kervel (optioneel)
  • peper en zout
  • eventueel nog een paar druppeltjes citroen
  • 150 gram tomatenblokjes
  • 1 EL geconcentreerde tomatenpuree

Hoe maak je het?

Begin met de boter traag en zachtjes te laten smelten op een heel laag vuur. Verwijder het eischuim van de gesmolten boter. Dit is de boter klaren (geklaarde boter).

Laat de tomatenblokjes met het concentraat ongeveer 20 minuten zacht sudderen op een klein vuurtje. De tomatenpuree gaat karameliseren en maakt je choronsaus minder zuur. Haal eventueel door de chinees. Bevochtig eventueel met wat fond indien te droog.

Klop de eierdooiers op in een andere pan. Belangrijk is de dooiers lang genoeg en goed op te kloppen. Een saus op basis van eierdooiers heeft een zekere hoeveelheid vocht nodig om de dooiers mee op te kloppen, dus voegen we er de afgekoelde gastrique bij. Blijven kloppen. Het moet schuimen. De gastrique bepaalt de unieke smaak van de béarnaise/choronsaus.

Dit mengsel gaan we nu langzaam opwarmen op een zacht vuurtje. Als je de saus te warm opklopt, gaat ze schiften. Blijven opkloppen tot je een schuimende mousseline hebt. Giet nu zeer langzaam en onder voortdurend kloppen de geklaarde boter erbij.

Meng de tomaten onder je béarnaise. Controleer de smaak en werk af met peper en zout en eventueel nog enkele druppels citroensap. Afwerken met de blaadjes dragon en kervel.

Serveer bij de steak, niet op de steak. De temperatuur van de steak is veel hoger dan die van de saus, dus ze zou kunnen schiften.

NM.

Gekonfijte kip met look en verse tuinkruiden

8094

Op het einde van de maand juli en begin augustus staat er altijd wel ergens ter wereld een groot lookfestival op de agenda. Zoals elk jaar op 25 juli is het Dia del Blusa in Vitoria in Spaans Baskenland. Traditioneel wordt op die dag de look in stringen gebonden en je vind er ook allerlei kraampjes en activiteiten met look. Maar het allergrootste lookfestival ter wereld wordt georganiseerd in Gilroy (Californië), de grootste producent van look ter wereld. Gilroy is daarom erkend als lookhoofdstad van de wereld. Er wordt echt van alles rond look georganiseerd, zoals kookwedstrijden en demonstraties met topchefs en … het eten van de limited edition garlic ice cream, enkel verkrijgbaar gedurende het festival (van 29 tot 31 juli).

Konfijten

Konfijten, van het Franse confit, is een oude traditionele kooktechniek om voedsel voor langere tijd  te kunnen bewaren. Deze techniek dateert vanuit de periode dat er geen koelkasten waren  en voedsel bewaard werd onder lagen vet, wijn of siroop. Vlees confits, meestal gemaakt met eend (confit de canard), gans (confit d’oie) of varkensvlees (confit de porc), net als vis confits, worden traag gekookt en vervolgens gekoeld in hun eigen vet om zo het vlees beter te kunnen bewaren en het vleesvocht binnen te houden.

Onze koelkasten hebben deze techniek eigenlijk totaal overbodig gemaakt, ware het niet dat we confit maken om  de smaak van de ingrediënten te versterken en een malse textuur te verkrijgen. De kip of eend is door het konfijten zo rijk aan smaak geworden en heeft een zachte, malse tekstuur gekregen dat we om deze redenen deze techniek eeuwig zullen blijven gebruiken. De liefhebbers van kip met knapperig vel zullen dit gerechtje zeker lusten. Gebruik voor dit recept enkel bouten om zo een optimale extra rijke smaak te verkrijgen.

Wat heb je nodig?

  • 6 kippenbouten
  • 10 teentjes knoflook, gepeld
  • verse rozemarijn, tijm of oregano takjes
  • Zout en peper naar smaak
  • 2 EL olijfolie

Hoe maak je het?

Verwarm de oven voor op 100 graden.

Verdeel de kippebouten in één laag over een ovenschotel met hoge rand. Leg de teentjes knoflook en de verse kruiden tussen de bouten. Besprenkel met de twee eetlepels olijfolie en kruid met peper en zout en zet in de oven gedurende 1 uur.

Na 1 uur verhoog je de temperatuur van de oven tot 175 graden en rooster verder gedurende 1 uur en 30 minuten, tot het vel van de bouten goudbruin is.

Wanneer je kippebouten gaar zijn en het vel is knapperig, haal je de schotel uit de oven. Ofwel eet je de kip onmiddellijk op ofwel kan je de stukken kip koud gebruiken in een slaatje of in pasta.

Indien je de kip niet onmiddellijk gebruikt, laat je de stukken best afkoelen in hun eigen vet (ongeveer 15 tot 20 minuten). Wanneer ze voldoende koud zijn haal je ze uit de schotel en laat ze afdruipen op wat keukenpapier. Haal het vlees van de benen, versnipper in beetgare stukjes en ze zijn klaar voor gebruik in je salade of pasta.

Wil je de stukken kip pas later gebruiken, doe ze dan geheel of in stukken in een luchtdichte container en overgiet met het vloeibare vet. Je kan de kip zo ongeveer 1 week in de koelkast bewaren of enkele maanden in de diepvriezer. Om de kip terug te gebruiken, neem je enkele eetlepels van het vet en bak de stukken kip even aan tot ze krokant zijn.

NM.

Garlic Festival Gilroy California
Garlic Festival Gilroy California

Gesmoorde kip met citroen en oregano aardappelen

3343

Zondag is voor de meesten een trage dag. Je hebt geen verplichtingen en je kan dus uitslapen en lekker genieten van een vrije dag. Je kan de tijd nemen voor een lekker en uitgebreid ontbijt en ook wat lunch en avondeten betreft staan er meestal gemakkelijke dingen op het menu. Ook bij Nullam is de zondag een vrije dag en staat er regelmatig een geroosterde kip op het programma.

Deze keer gaan we niet roosteren maar maken we een gesmoorde kip met citroen en oregano aardappelen klaar. We gaan dus braiseren of smoren in onze favoriete gietijzeren pan.

Braiseren

Het doel is het garen en zacht maken van een product, in dit geval kip, dat een wat langere bereiding nodig heeft. Braiseren is bereiden op lage temperatuur, rond de 175 graden Celsius. Braiseren is een combinatie van braden en stoven: dus we braden de kip en aardappelen snel aan in wat vetstof en laten deze verder stoven in een pan met dikke bodem (eventueel met het deksel erop). Ik gebruik hiervoor een zware gietijzeren pan. De bedoeling is dat de pan met de dikke bodem de warmte goed vasthoudt. Na het braden worden de smaakstoffen er aan toegevoegd, voor dit recept peper en zout, zeste van de citroen, laurierblaadjes, de teentjes look, de oregano, de chilivlokken en het paprikapoeder een kaneelstokje. Braiseren is ook een natte techniek, dus gaan we na het braden vocht toevoegen om de pan te blussen, in dit geval witte wijn (of water) en citroensap, zodat de temperatuur daalt. Nu kan het deksel er op. Het deksel zorgt ervoor dat er condens ontstaat – de in de pan aanwezige vloeistof verdampt, condenseert tegen het deksel en zo terug in de pan terecht komt. Daardoor krijg je binding en een dikke saus. En als je de lijst van smaakmakers hebt gezien, dan weet je dat je een hele lekkere, kruidige dikke saus krijgt.

3350
Wat heb je nodig?

  • 1 kip
  • 1 EL olijfolie
  • 2 ajuinen, in stukken gesneden
  • ongeveer 600 gram vastkokende aardappelen, in stukken gesneden
  • 4 laurierblaadjes
  • ½ cup witte wijn (of water)
  • 8 teentjes knoflook, gepeld
  • het sap en de zeste van 2 citroenen
  • 1 EL gedroogde oregano
  • een snuifje chilivlokken
  • wat gerookt paprikapoeder (Hongaars of ander)
  • 1 kaneelstokje
  • wat fijn gehakte platte peterselie

Hoe maak je het?

Ontbeen de kip en snij de borsten en billen in grote stukken, en ook alle andere eetbare delen van de kip. Braadt de stukken kip in de pan tot ze mooi goudbruin zijn. Haal ze even uit de pan en hou ze warm.

Doe nu de aardappelen, ajuin en laurierblaadjes in de pan en bestrooi met wat paprikapoeder. Bak kort aan en blus – deglaceer – dan met de wijn. Schraap de bruine aanbaksel van de bodem van de pan.

De stukken kip mogen nu terug in de pan, samen met alle andere ingrediënten, met uitzondering van de peterselie. Kruiden met peper en zout.

Dek de pan af met een deksle en zet in een op 175 graden voorverwarmde oven gedurende ongeveer 50 minuten tot een uur of tot alles gaar is. Voeg indien nodig wat meer wijn en citroensap toe, om uitdrogen te voorkomen en draai de stukken kip even om.
Haal de pan uit de oven en bestrooi met wat fijn gesneden platte peterselie. Dien warm op.

NM.
3993

Rozemarijnspiesjes van kruidig rundsvlees met mierikswortelcrème

6459

Vandaag 10 augustus is de feestdag van de Heilige Laurentius. Sint Laurent was de allereerste grillmaster vanwege zijn onafscheidelijk attribuut: een vleesrooster.  Laurentius is dan ook de patroonheilige van alle koks die zich bezig houden met het roosteren en braden van vlees. Het verhaal gaat dat men Laurentius boven het vuur legde op een groot rooster, zodat hij levend werd gegrild. Hij zou toen ook de volgende magische woorden hebben uitgesproken: “Draai me om want ik ben al genoeg gebakken aan deze zijde”.

Bij ons werden veel kerken naar hem genoemd maar verder gaat deze dag onopgemerkt voorbij. In Italië is 10 augustus weleen heel speciale dag: la Notte di San Lorenzo is de nacht van de wensen (La Notte dei Desideri) en vele Italianen hopen vanavond een vallende ster te zien en dan een wens te doen. Die traditie om een wens te maken is gebaseerd op de oorspronkelijke de wens om het lijden van Laurentius te laten stoppen en de vallende sterren stellen tranen van pijn voor. Heel symbolisch van oorsprong maar nu wensen de Italianen vooral eeuwige liefde, rijkdom en succes. Dus als je vanavond een vallende ster ziet, vergeet dan niet de volgende magische woorden uit te spreken:  “Stella, mia bella Stella, desidero che…”, gevolgd door je wens.

Wij maken voor deze gelegenheid wat aparte spiesjes voor op de BBQ (of in  de grillpan). Dun gesneden reepjes steak, kruidig gemarineerd met een lekkere saus op basis van mierikswortel.

Wat heb je nodig? Voor 2 personen

1 steak naar keuze (ongeveer 2 cm dik), dun gesneden, tegen de draad gesneden

Voor de marinade:

  • 4 takjes rozemarijn
  • 2 EL dijon mosterd
  • 2 teentjes look, fijn gesnipperd
  • 1 EL sojasaus
  • 1 theelepel verse tijm
  • 1/8 teaspoon gerookt paprikapoeder
  • 1/3 cup olijfolie

6456

Voor de mierikswortelcrème:

  • 1/2 cup crème fraîche
  • zeste van een citroen
  • 2-3 EL mierikswortel
  • Zout en vers gemalen peper

Hoe maak je het?

We beginnen met de marinade. Meng de mosterd, look, sojasaus, tijm,  gerookt paprikapoeder en olijfolie in een glazen kom en zet even opzij. Deze hoeveelheden zijn genoeg om twee steaks te marineren.

Waarom een glazen kom voor marinades?

Een marinade voegt smaak toe aan vlees en zorgt er ook voor dat je vlees mals blijft. Wat veel mensen vergeten, en zeker bij warm weer, is dat de kom even belangrijk is als de marinade zelf. Scheurende of te kleine plastiekzakken of plastieken doosjes die gaan lekken in je koelkast zorgen voor bacteriële besmetting en voor ziekte.

Gebruik een glazen kom om te marineren zodat je voedsel smaakvol maar vooral veilig is. Marinades maak je met olie dus ontstaan er moleculaire bindingen met de plastiek. Zelfs na goed afwassen zal plastiek nog dikwijls de kleur of geur hebben van een marinade. Dus je loopt het risico dat je volgende lading brownies wel eens een honing-mosterd of looksmaak zou kunnen hebben. Dat heb je niet met glas. Glazen kommen zijn ook veel gemakkelijker proper te maken (en te houden) dan plastiek omdat ze beter afwassen

De mierikswortelcrème

Maak de mierikswortel volledig zelf of gebruik een bereide mierikswortelsaus. Bij de verse mierikswortel doen we wat crème fraîche, de zeste van een citroen, afkruiden met peper en zout en versier eventueel met wat roze peperkorrels.

De rozemarijn

Neem stevige takjes rozemarijn en verwijder de meeste blaadjes van de stam. Laat een drietal centimeter over. Maak een scherpe punt aan de andere zijde zodat jet de dunne strips vlees er makkelijk kan over schuiven.

De steak

We gaan de steak in dunne strips snijden, tegen de draad. En tip om dat iets gemakkelijker te kunnen doen is de steak ongeveer 30 tot 45 minuten in de diepvriezer te leggen. Leg de dunne strips in de marinade of neem een borstel en strijk iedere strip in met de marinade.

Leg op een serveerschotel, dek af en bewaar gedurende een uur in de koelkast.

Een tip: om te vermijden dat de rozemarijn aan het uiteinde van de spiesjes gaat verbranden, kan je ze losjes omwikkelen met aluminiumfolie.

Bak de rozemarijnspiesjes op de BBQ of in een hete grillpan. De spiesjes hebben niet zo veel tijd nodig om te garen, maximum twee minuten per kant.

Werk de rozemarijnspiezen af met wat fleur de sel en dien op met de mierikswortelcrème.  Smakelijk eten en veel succes met de vallende sterren. Make a wish!

NM.