Category Archives: Vangst van de dag … Vis, Schaal- en Schelpdieren

In deze rubriek kan je alle mogelijke recepten met vis, schaal- en schelpdieren vinden (zeevruchten zijn schaal- en schelpdieren). We hebben ze voor jullie gemak in 3 categorieën ingedeeld:

Vis

Schaaldieren: voorbeelden van schaaldieren zijn:

  • Kreeft – Langoustine – Rivierkreeft)
  • Garnalen – Scampi – Gamba
  • Krab

Schelpdieren: Schelpdieren vallen onder de weekdieren. Onder de naam schelpdieren vallen meerdere soorten tweekleppige weekdieren, zeeslakken en schelpen. Voorbeelden van schelpdieren zijn:

  • Mosselen
  • Oesters
  • Mesheften
  • Sint-Jakobsschelpen of coquilles Saint-Jacques
  • Kokkels – Vongole – Venusschelpen – Clams
  • Slakken – Escargots
  • Inktvissen

Vis

Crudo van zeebaars

Vandaag staat een crudo van zeebaars op het menu. Zeebaars – bar de mer – is te vinden in de Middellandse Zee en heeft mager vlees met een lichte, delicate smaak. Ze worden verkocht van september tot en met april. En moeten minsten 36 cm lang zijn om verkocht te mogen worden. De grotere exemplaren zijn ideaal om te fileren. Voor deze crudo moet je vis heel vers zijn.

Wat is nu een crudo en wat is het verschil met andere rauwe bereidingen?

Crudo, Sashimi, Tartare, Ceviche, Tiradito en Carpaccio?

Laten we beginnen met de meest algemene term. Crudo is Italiaans en Spaans voor rauw of ongekookt, vis of vlees genappeerd met een dressing of vinaigrette. Het is eerder een algemene term en er is geen speciale techniek voor nodig.

Carpaccio is een type crudo waarbij het ongekookte ingrediënt flinterdun wordt gesneden. Ook hier komt er een vinaigrette aan te pas.

Nog een andere vorm van crudo is tartaar of tartare. Het verschil met carpaccio is de vorm waarin het ongekookte ingrediënt is gesneden. Een tartaar is eerder in blokjes gesneden dan in schijfjes.

Sashimi is een ook rauwe bereiding maar is geen crudo. Sashimi is delicaat gesneden rauwe vis, zonder vinaigrette of dressing. Het gaat hier vooral over de kwaliteit van de vis, die gedood wordt ike jimi stijl, door een nagel door de hersenen te jagen, waardoor de smaak en textuur beter behouden blijft.

Ceviche is dan weer geen crudo maar is toch verwant. Het gaat om rauwe vis of zeevruchten die in citrussap gegaard worden. De oorsprong ligt in Zuid-Amerika.

Tiradito is een mix van alle dingen waar we het hierboven over hebben gehad; het is gemaakt van rauwe vis, in dunne plakjes gesneden (zoals carpaccio of sashimi) en vervolgens gemarineerd in een zuur mengsel (zoals ceviche). Het marineren duren echter maar ongeveer 20 minuten, in plaats van de langere marinade die een ceviche normaal krijgt. Tiradito maakt deel uit van de Nikkei-keuken, een vorm van Japans-Peruaanse keuken die is ontstaan na een 19e-eeuwse toestroom van Japanse immigranten naar Peru.

Wat heb je nodig?

  • 2 roma tomaten
  • ½ citroen
  • zeebaars
  • zwarte olijven
  • 1 rode ajuin
  • 100 ml vers citroensap
  • olijfolie
  • grof zeezout
  • rucola

Hoe maak je het?

Rasp de romatomaten op een rasp tot al het vlees is geraspt en er alleen vel over is. Het vel mag weg. Kruid de geraspte tomaat met wat zout.

Snij de halve citroen in kleine partjes.

Snij de visfilets met een scherp mes – in een hoek van 45 graden – in plakjes van maximum 1 cm dik. Snij in één vlotte beweging.

Schik de zeebaars op voorgekoelde borden. Schep er een beetje geraspte tomaat omheen. Strooi er stukjes citroen over.

Werk af met zwarte olijven, rode ajuin en rucola. Bestrooi met grof zeezout en besprenkel met wat goede olie.

NM.

Vis

Tartaar van zeebaars en courgette op Baskische wijze

We eindigen de De Zomer Van Nullam en onze culinaire toer doorheen Europa in het Baskenland. Het Baskenland heeft vele lekkere gerechten waarvan er op Nullam al een aantal de revue zijn gepasseerd. Vandaag een lekkere tartaar van zeebaars op smaak gebracht met Piment d’Espelette.

Piment d’Espelette, een fijne smaakmaker

Espelette chilipoeder (of piment d’Espelette of Ezpeletako biperra) is het bekendste product van het Baskenland en het sleutelingrediënt voor bijvoorbeeld pipérade. Piment d’Espelette komt oorspronkelijk uit Mexico en kwam door Christoffel Columbus bij ons terecht in de 16e eeuw. Piment d’Espelette vind je meestal in verse, gedroogde en gemalen vorm. Het is pittig maar het brandt niet. Het poeder heeft ongeveer 1500 tot 2500 eenheden op de Scoville schaal, dus is het zeker niet pikant. Heb je geen piment d’Espelette in huis en je wil dit recept toch maken, gebruik dan een combinatie van ½ theelepel zoet paprikapoeder, ½ theelepel gerookt paprikapoeder en ¼ theelepel cayennepeper en je hebt een goede vervanger naar smaak toe.

Wat heb je nodig?

  • 400 gram zeebaarsfilets zonder vel
  • 2 kleine courgettes
  • 1 gele paprika
  • 2 lente-uitjes
  • 1 citroen
  • 1 theelepel Piment d’Espelette
  • olijfolie
  • peper en grof zeezout

Hoe maak je het?

Snij de gele paprika in kleine blokjes. Doe hetzelfde met de courgette. Doe de blokjes van beide groenten in een zeef en bestrooi met zout. Laat ongeveer 20 minuten rusten en uitlekken.

Check de zeebaars filets voor graten en snij in kleine stukjes. Snij de lente-uitjes in fijne stukjes en meng deze met de zeebaars. Giet er een beetje olijfolie over. Bestrooi met de zeste van een citroen, een beetje grof zeezout en een goed theelepel Piment d’Espelette. Zet 10 minuten weg in de koelkast.

Net voor je klaar bent om te serveren haal je de tartare uit de koelkast. Voeg er de blokjes groenten bij en het sap van een citroen en meng voorzichtig. Controleer de kruiding en dien onmiddellijk op.

NM.

Heerlijk lekkere geroosterde kip op baskische wijze
Schaaldieren, Schelpdieren

Risotto met zeevruchten

Dit is ons beste risotto recept ooit. Met een beetje knowhow is deze romige, umami-rijke risotto met perfect gekookte rijst gegarandeerd. Lees verder hoe je deze Italiaanse klassieker onder de knie krijgt

Risotto maken is kunst

Het maken van risotto is voor mij een kunst, waarbij je alle zintuigen moet gebruiken om tot een perfect gerecht te komen: zien, ruiken, voelen maar ook luisteren. Eigenlijk een heel therapeutische bezigheid na een dagje stress. Schenk je zelf een glas wijn, zet wat muziek op en neem je favoriete pan en houten lepel en geniet.

Risotto lijkt heel eenvoudig om te maken, maar het is een gerecht dat je onverdeelde aandacht van start tot einde nodig heeft. Die 20 tot 25 minuten ben je bezig met je risotto en niets anders. Klik hier voor onze risotto rijst tip, Acquerello Carnaroli Risotto .

Il riso nasce nell’acqua e muore nel vino

In Piemonte zeggen ze dat rijst geboren wordt in water en sterft in de wijn. Een scheutje wijn is misschien iets dat gemakkelijk weg te laten is, maar het zal het verschil maken voor het afgewerkte gerecht. De zuurgraad van de wijn helpt de rijkdom van de umami-rijke bouillon, zetmeelrijke rijst, parmezaan en boter te doorbreken. Klik hier voor meer info over onze wijnsuggestie, een witte Žilavka van Podrumi Andrija, te koop bij Wines Out of the Boxxx (klik hier).

Wat heb je nodig?

  • 3 EL olijfolie
  • 1 bol venkel, fijngehakt
  • 2 teentjes knoflook, fijn gesnipperd
  • 1/2 theelepel venkelzaad
  • 2 EL tomatenpuree
  • 200 gram carnaroli of arborio rijst
  • 150 ml witte wijn
  • 1,2 liter vis of lichte kippenbouillon
  • 150 gram kerstomaatjes, gehalveerd
  • 200 gram kokkels of venusschelpen
  • 400 gram inktvisringen
  • 200 gram scampi
  • 75 gram parmezaan, fijn geraspt
  • goede boter
  • citroen
  • platte peterselie

Hoe maak je het?

Verhit de olijfolie in een grote, diepe pan op middelhoog vuur en voeg de stukjes venkel en een snufje zout toe. Laat 15 minuten garen tot de venkel zacht is en begint te karamelliseren. Voeg dan de knoflook en venkelzaadjes toe en kook een minuut. Roer dan de tomatenpuree erdoor en kook nog eens 2 minuten. Voeg de rijst toe en kook al roerend 2 minuten tot alle rijstkorrels bedekt zijn met olie. Giet de wijn erbij en laat 2-3 minuten borrelen.

Doe de bouillon in een pan en verwarm tot net onder sudderen. Giet een pollepel bouillon op de rijst: hete stoom zal uit de pan komen en de rijst kan het vocht beginnen absorberen. De bouillon moet echt volledig geabsorbeerd zijn vooraleer je er de volgende bij doet. Het proces versnellen heeft echt geen zin.

Laat 15 minuten koken en proef dan de rijst. Roer regelmatig om. Wanneer de rijst al dente is – beetgaar – ben je er. Voeg de kerstomaatjes, kokkels, inktvis en scampi toe en kook zachtjes tot de mosselen opengaan en de garnalen roze worden. Voeg meer bouillon toe zodat de risotto pittig blijft.

Mantecare il risotto

Controleer de kruiding. We werken af met de rest van boter en de parmezaanse kaas (mantecare). Deze maken je risotto smeuïg. Druppel er wat citroensap over. Laat de risotto enkele minuten rusten onder deksel, schep in ondiepe kommen of borden, bestrooi met peterselie en serveer met partjes citroen.

NM.

#UNCORKED Žilavka Andrija
Schaaldieren, Vinaigrette - Dressing

Scampi in remoulade saus

Remouladesaus

Wanneer het warm weer is is het niet altijd eenvoudig om een gerecht te kiezen, want je wil geen uren in een warme keuken staan. Vandaar dit koud gerecht van scampi met een klassieke saus uit de Franse keuken, remoulade.

Remouladesaus onstond rond de zeventiende eeuw in Frankrijk. De naam van de saus komt uit het dialect van Picardië, ramolas. En dit betekent mierikswortel. Het woord ramolas zelf is afgeleid van het Latijnse armoracea.

De saus heeft sedertdien een evolutie doorgemaakt. Origineel werd ze gemaakt met eidooier, olie en azijn of citroensap, mosterd, mierikswortel, gehakte augurken, peterselie, kervel, dragon en bieslook en wat ansjovispuree. En heel dikwijls werd er ook geraspte groene selder aan toegevoegd. Inderdaad, nogal uitgesproken smaken want de saus was bedoeld om de smaak van bedorven vlees of vis te verbergen.

In Louisiana met zijn heel uitgesproken Franse invloeden is remoulade heel populair en is ze iets pikanter omdat ze er paprika en of ketchup aan toe voegen.

Wij serveren onze koude scampi met in remoulade saus. Ook lekker in een broodje trouwens!

Wat heb je nodig?

  • 1 citroen, zeste en sap
  • 5 EL mayonaise (of aïoli)
  • een snuifje zout
  • 1 EL fijn gesnipperde peterselie
  • 1 EL fijn gesnipperde dragon
  • 1 EL mierikswortel saus
  • 1 theelepel moster
  • ¼ theelepel cayennepeper
  • gekookte scampi voor 4 personen
  • rucola

Hoe maak je het?

Neem een grote mengkom en roer de mayonaise los met het citroensap, de zeste van de citroen, een snuifje zout, fijn gesnipperde platte peterselie end ragon, mierikswortelsaus, een klein beetje mosterd. Ik doe er ook een beetje cayennepeper bij.

Dek af en zet weg in de koelkast. Kook de scampit tot ze gaar zijn. Laat uitlekken en afkoelen.

Meng de scampi met de remoulade en lepel deze op een bord met rucola. Bestrooi met wat fijn gesnipperde dragon.

NM.

Vis

Ceviche van zeebaars

We kreunen onder de hitte van de hittegolf en koken in een warme keuken is echt niet aangenaam. Onze suggestie is daarom ceviche, omdat je geen warmtebron nodig hebt, en omdat het verfrissend lekker is. Deze ceviche is met zeebaars maar je kan ook dorade (zeebrasem) of een andere stevige witte vis gebruiken. Zie ook de wijnsuggestie onderaan.

Ceviche of Tartare

Ceviche is het nationale gerecht van Peru. De Peruviaanse keuken is een amalgaam van verschillende invloeden. De Incas marineerden vis in bier en vruchtensap. De Spaanse conquistadores brachten de limoenen en ajuinen mee en de Japanse immigranten brachten de sashimi manier om vis te snijden mee. Deze verschillende stijlen en ingrediënten kwamen tezamen in Lima, de stad der koningen, en de ceviche was geboren.

Het steringrediënt van ceviche is verse vis, eigenlijk alle soorten zeevruchten (fruto del mar), samen met nog een paar andere, eenvoudige ingrediënten, zoals sap van limoen, chilipepers en rode ajuin. Dat zijn de basisingrediënten voor ceviche en daarmee kan je verder experimenteren.

De vis of zeevruchten worden in kleine blokjes gesneden en worden gekookt – gegaard – zonder warmtebron. Ze garen door ze te laten marineren in limoensap. Ideaal is limoensap omdat de limoen de hoogste zuurtegraad van alle citrusvruchten heeft en daardoor kookt de vis veel sneller. Je kan ook andere citrusvruchten gebruiken, maar dan heb je een iets langere gaartijd. Je ziet de vis letterlijk veranderen van wit naar opaak, en dan is hij klaar

Bij warm weer is dit een ideaal en verfrissend voor- of hoofdgerecht. De receptuur is voor 4 personen.

Wijnsuggestie

De wijnkeuze wordt bepaald door het uitgesproken zuurgehalte en de rauwe vis. Dus het type wijn dat daar het beste bij past, is een droge witte wijn met eveneens uitgesproken frisse zuren, niet teveel alcohol en geen hout. Daarnaast heeft de wijn fruitigheid nodig om de pittigheid van de chilipeper op te kunnen vangen. Sauvignon Blanc, droge Riesling of Rueda Verdejo zijn daarom uitstekende wijnkeuzes.

Wat heb je nodig?

  • 600 gram zeebaars
  • 1 rode ajuin
  • rucola
  • 1 rode paprika en/of chilipeper
  • fleur de sel
  • zwarte peper
  • goede fruitige olijfolie
  • piment d’Espelette

Hoe maak je het?

Laat de zeebaars fileren en ontvellen door je visboer. Neem een scherp mes en snij diagonaal in fijne plakjes. Leg deze op een serveerschaal.

Neem een kom en doe er de zeste en het sap van 1 limoen, zout en peper en een snuifje piment d’Espelette in. Voeg er een beetje olijfolie aan toe. Meng goed dooreen. Lepel dit over de vis en zet weg in de koelkast. Wanneer de plakjes zeebaars opaak geworden zijn is je vis klaar.

Werk af met wat lamellen rode ajuin, fijn gesneden rode paprika en rucola.

NM.

Schelpdieren

Warme octopus en aardappelsalade

Insalata tiepida di polpo e patate

Traditioneel tijdens De Zomer Van Nullam gaan we op zoek naar recepten uit landen die wel eens jullie reisbestemming zou kunnen zijn. Vandaag komt Italïe met de Ligurische Rivièra aan de beurt, met deze insalata tiepida di polpo e patate. Deze warme octopus en aardappelsalade is een rijke en substantiële secondo piatto – tweede gang – met mediterrane smaken en gegarneerd met een citroenvinaigrette.

We kozen voor de grote polpo maar je kan dit gerecht even goed mken met de kleine baby octopus (moscardini).

De warme octopus en aardappelsalade is in feite een zomers gerecht uit de Italiaanse traditie dat nooit uit de mode raakt. Het is een gerecht dat gewoon de mediterrane smaken versterkt. Malse blokjes gegrilde octopus en gekookte aardappelen, geurige en verse platte peterselie en tot slot de aromatische toets van een citroen vinaigrette. Als je eenmaal hebt ontdekt hoe je octopus moet schoonmaken en hoelang je die moet koken, zal dit recept niet meer op je menu ontbreken.

Wat heb je nodig?

  • 1 kg polpo
  • 400 gram kookaardappelen
  • 4 kleine zucchini (courgette)
  • look
  • groene olijven
  • platte peterselie of bieslook
  • 20 cl witte wijn
  • grof zeezout

Hoe maak je het?

De timing van dit gerecht is belangrijk, want alle onderdelen moeten warm zijn.

Kook de aardappelen tot ze beetgaar zijn.

Snij de mini courgettes in de lengte door. Strijk ze in met olijfolie en gril ze mooi goudbruin.

Kook de schoongemaakte octopus in gezouten water en de witte wijn (ongeveer 20 minuten – afhankelijk van de grootte). Laat uitlekken en bak deze kort aan op een hete grill. Snij in kleinere stukken.

Maak een vinaigrette van olijfolie en citroensap en voeg er de fijn gesnipperde platte peterselie bij.

Schik alles op een serveerschotel. Kruiden met zwarte peper en grof zeezout. Giet er de vinaigrette over en werk af met groene olijven.

NM.

Vis

Zeetong meunière

Sole meunière

Zeetong (of sole) meunière is dé klassieke bereiding bij uitstek van deze fijne vis. Je kan deze bereiding eten langs de kust van Normandië tot Friesland, want het is een echte Noordzeevis. Het recept komt uit de Normandische keuken en was het favoriete gerecht van de zonnekoning Lodewijk XIV.

Sole à la meunière is een licht bebloemde gebakken tong, geserveerd met goede boter, fijn gesnipperde peterselie en afgewerkt met citroensap. Meunière – van meunier (molenaar) – verwijst naar het gebruik van bloem. Door bloem te gebruiken krijg je een vis met een licht krokant korstje, die niet aan de pan kleeft.

Het is een gerecht dat ik ook heel dikwijls klaarmaak als ik buitenlands bezoek heb, omdat de meesten de vis niet kennen of deze bereiding. Ik zeg er dan ook bij dat volgens de vissers een tong 3 keer moet zwemmen: in de zee, in de boter en in de maag. Of ik laat ze deze quote van de Amerikaanse TV chef Julia Child lezen. Toen ze de eerste keer sole meunière at omschreef ze het zo:

“Perfectly browned in a sputtering butter sauce with a sprinkling of chopped parsley on top. I lifted a forkful of fish to my mouth, took a bite, and chewed slowly. The flesh of the sole was delicate, with a light but distinct taste of the ocean that blended marvelously with the browned butter. It was a morsel of perfection.”

Wat heb je nodig?

  • 4 zeetongen ontveld (ongeveer 350 gram per persoon)
  • 200 gram boter
  • peper
  • zout
  • bloem
  • citroensap van anderhalve citroen

Hoe maak je het?

Snij de staart van de vis. Snij in een gebogen lijn de kop eraf. Knip ook het buitenste randje – de zijgraten – van de tong weg. Enkel het dunne randje mag weg. De bredere rand van de vis is bijzonder lekker, want tussen de graten zitten kleine stukjes visvlees. Spoel desnoods de vis even onder de kraan. Dep droog.

Kruid de tongen langs beide zijden met wat peper van de molen en een beetje zout en bestuif ze met bloem. Verwijder de overtallige bloem.

Verhit de helft van de boter in een grote pan, op een matig vuur. Bak eventueel twee tongen tegelijk. Hou de eerste vissen warm onder aluminiumfolie op een verwarmde serveerschaal, terwijl u de volgende twee tongen bakt.

Laat de vis(sen) ongeveer 2 tot 3 minuten bakken. Schud regelmatig even met de pan, zodat de zeetongen in geen geval blijven kleven. Draai ze vervolgens voorzichtig om en bak nog eens 2 minuten. Mocht de boter te warm worden, doe je er wat koude boter bij.

Leg de tongen op een warm bord. Verminder het vuur tot matig en doe er de rest van de koude boter in. Wanneer de boter bruist, kruid je met peper en zout en doe je er een flinke scheut citroensap bij, en de fijn gesnipperde peterselie. Zet de pan van het vuur.

Serveer de zeetong op een warm bord en lepel er wat botersaus op.

Smakelijk,

NM.

Schaaldieren, Uit de oude doos, Vinaigrette - Dressing

Garnalencocktail uit de oude doos

De garnalencocktail is een gerecht uit de oude doos. Dit iconisch voorgerecht ‘prawn cocktail‘ ontstond in de jaren 60 in het Verenigd Koninkrijk. Het was de tijd van de minirokken en de Beatles. Deze creatie van Fanny Craddock waaide snel over naar onze contreien. Je kon in de jaren 1960 naar geen feest of dineetje gaan of er stond garnalencocktail op het menu. Er hingen altijd wat scampi’s over de rand van het glas. Eigenlijk geen zicht maar toen heel revolutionair.

Teveel is teveel, dus dit voorgerecht verdween rond de jaren 80 van het menu. En toch blijft het iets lekker, vandaar dat we het nog even in de kijker zetten. In deze oude klassieker zijn het de kleine dingen die het verschil maken: goede scampi’s, verse sla en een lekker sausje gemaakt met whisky, cayennepeper en een paar druppeltjes Worcestershiresaus voor de kick. Dat recept kan je onderaan vinden. Smakelijk!

Wat heb je nodig?

Ingredients

  • 400 gram gekookte scampi
  • 4 kleine slaatjes
  • radijsjes
  • bieslook
  • een snuifje zoet paprikapoeder

Hoe maak je het?

Dresseer de blaadjes sla op de bodem van een groot glas. Meng de scampi’s met de whisky cocktailsaus en dresseer deze op de sla. Hang enkele scampi’s op de rand van het glas. Werk af met stukjes radijs, gesnipperde bieslook en een snuifje paprikapoeder.

Zelfgemaakte whisky cocktailsaus

Deze whisky cocktailsaus is een echte klassieker en mag dus niet ontbreken in de garnalencoctail.

De whisky zorgt voor de echte cocktailsmaak en geeft de saus een lekkere kick, samen met de cayennepeper en de worcestershiresaus.

Wat heb je nodig?

NM.

Meatballs, Schelpdieren

Spaanse surf ‘n turf

Meatballs, inktvis, vongole en chorizo

Als je in de archieven van Nullam Microwaveum bladert kom je zeker de categorie Meatball Mania tegen. Het is een verzameling van recepten met meatballs van over gans de wereld, want ieder land heeft zo zijn klassieker. Het recept van vandaag zijn Spaanse albondigas (gehaktballen) maar in Surf & Turf versie, dus gecombineerd met zeevruchten. De gehaktballen garen verder in een rijke tomatensaus, waaraan we chorizo, inktvisringen en vongole aan toe voegen.

Het resultaat is een kruidig Surf & Turf stoofpotje met een hele rijke smaak. De hoeveelheden voor dit recept zijn genoeg voor 4 personen.

Que aproveche, amigo.

Wat heb je nodig?

  • 400 gram varkensgehakt
  • 300 gram chorizo
  • 300 gram inktvisringen
  • 400 gram vongole
  • 2 EL droge sherry
  • 3 sjalotten
  • 3 teentjes look
  • 100 ml witte wijn
  • 1 blik tomatenblokjes (400 gram)
  • platte peterselie
  • 1 eigeel
  • 50 gram broodkruimels
  • 1 EL pimentón de la Vera (gerookt paprikapoeder)

Hoe maak je het?

Turf: de meatballs

Smelt de boter in een pan met zware bodem. Fruit er de fijn gesnipperde sjalotten in. Na ongeveer 5 minuten mag je er het paprikapoeder bij doen en de geplette look. Roer goed om en laat nog een minuutje verder garen. Blus met de sherry. Giet dit alles in een grote mengkom, samen met de broodkruimels. Kruiden met peper en zout. Laat afkoelen.

Meng er vervolgens het gehakt en een eigeel door. Meng goed en maak er kleine gehaktballen van. Doe wat olijfolie in de pan en bak de gehaktballen tot ze wat kleur hebben. Ongeveer 5 minuten, want ze zullen verder garen in de saus. Haal de gehaktballen uit de pan en zet ze even opzij.

Surf

Bak nu de stukjes chorizo in de pan met een fijn gesnipperd teentje look. Doe er de inktvisringen bij en geef ze een beetje kleur. Blussen met de witte wijn, en even goed roeren. Nu mogen de tomatenblokjes erbij. Laat de saus even sudderen. Doe er de gehaktballen in en laat deze even doorwarmen. Als laatste mogen de vongole erbij. Na 5 minuten zouden ze allemaal moeten open zijn. Verwijder de gesloten vongole. Werk af met wat platte peterselie. Serveer met stukjes rustiek brood.

Je ziet, dit is een gemakkelijk recept. Het enige waar je rekening moet mee houden zijn de verschillende gaartijden van bijvoorbeeld de inktvisringen, chorizo en vongole.

NM.

Spaanse Albóndigas
Schelpdieren

Vongole in pittige tomatenbouillon en lookmayo

Vandaag 21 maart begint de lente. Ook bij mij beginnen de opeenvolgende dagen lockdown zijn tol te eisen. Dus zetten dan maar een zonnig receptje op het menu, kwestie van onze gemoedstoestand te verbeteren. Je kan deze vongole ook buiten op de grill klaarmaken, maar ik doe het binnen in één grote pan met zware bodem. Je ziet aan de ingrediënten dat dit een smaakbom is, dus neem de tijd om de bouillon te maken, zodat de smaken ten volle tot hun recht komen.

Smakelijk en bijf gezond!

Wat heb je nodig?

  • 1/2 kilo vongole, kokkels of venusschelpen
  • 1/2 citroen
  • 4 teentjes look
  • mayonaise
  • 2 sjalotten
  • 1 rode chilipeper
  • 2 EL tomatenconcentraat
  • 1 doosje kerstomaten
  • 200 ml droge witte wijn
  • 6 EL boter
  • Bieslook of platte peterselie
  • rustiek brood

Hoe maak je het?

Lookmayo

Plet een teentje look met een koksmes en hak heel fijn. Meng met de mayonaise en de zeste en het sap van een halve citroen. Kruid met een snuifje zout.

Tomatenbouillon

Neem een pan met zware bodem en warm twee lepels olijfolie. Voeg er de gesnipperde sjalotten, de chilipeper en de resterende fijn gesnipperde look bij. Laat een tweetal minuten fruiten op een zacht vuur. Doe er vervolgens het tomatenconcentraat bij. Roer gedurende 1 minuut. De tomatenpasta zal donker worden. Nu mogen de kersttomaatjes erbij en een snuifje zout. Laat de kerstomaatjes garen tot ze hun vocht verliezen. Dat duurt ongeveer een viertal minuutjes. Nu mag de wijn erbij en mag je alles laten inkoken.

Wanneer de alcohol verdampt is doe je de vongole in de pan. Schud even goed op en laat verder garen tot alle schelpen open zijn. Verwijder de schelpen die niet open zijn en haal van het vuur. Bestrooi met de fijn gesneden bieslook en dien op.

Je kan het rustiek brood grillen, door er met olijfolie te besprenkelen en wat zout, en ze even op de grill te leggen. Serveer met de vongole en de lookmayo.

NM.