Category Archives: Vinaigrette – Dressing

Een vinaigrette is een dressing voor (groene) slaatjes op basis van olie en azijn in de verhouding 3 delen olie en 1 deel azijn. Is er verschil tussen vinaigrette en dressing? De termen worden vaak door elkaar gebruikt, maar betekenen ze ook hetzelfde? Ja, maar ook neen. Een dressing is een koude saus op basis van olie. Vinaigrette is Frans voor dressing op basis van olie én azijn. Elke vinaigrette is dus een dressing, maar niet elke dressing is een vinaigrette. Een dressing kan bijvoorbeeld ook een yoghurt basis hebben

Gegrilde Steak met ansjovis kappertjes saus

Het wordt mooi weer dus weekend en dus kunnen we de BBQ gebruiken. Geen probleem als je geen BBQ of grill hebt, je kan de steak ook in een grillpan bakken. De saus is een smaakbommetje met heel veel groene kruiden en aromaten zoals kappertjes en ansjovis. Let dus op met het toevoegen van zout. Je kan deze saus gemakkelijk een dag op voorhand maken en bewaren in de koelkast. Zo gaan de smaken zich nog beter mengen.

Wat heb je nodig?

  • Steak naar keuze
  • olijfolie
  • platte peterselie, fijn gesnipperd
  • 1 sjalot, fijn gesnipperd
  • 6 ansjovisfilets, in stukjes gesneden
  • 2 EL verse dragon, fijn gesnipperd
  • 2 EL bieslook, fijn gesnipperd
  • 2 EL vers citroensap
  • 1 EL kappers, afgespoeld
  • 1 EL rodewijnazijn
  • 1 teentje look , fijn gesnipperd
  • 1 theelepel tijm
  • Peper en zout

Hoe maak je het?

Je mise en place is het fijn snipperen van de ingrediënten voor de saus. En dat is het. Doe alle ingrediënten – niet de steak – in een kom en meng. Laat de smaken mengen op kamertemperatuur gedurende een uur.

Haal de steak een uur voor grillen of bakken uit de koelkast en laat ook deze op kamertemperatuur komen.

Kruid de steak met peper en zout en bak of grill volgens keuze. Haal de steak van de grill en laat even rusten vooraleer je gaat snijden. Snij de steak in dunne sneetjes en leg op een serveerschaal.

Nappeer met de saus en dien op.

NM.

GENTS-ITALIAANSE OLIJFOLIE Casa Astrid maakt internationaal furore

 “Toen ik in 2009 in Italië arriveerde, kende ik nog niet eens het verschil tussen een bananenboom en een olijfboom”. Vandaag kaapt de voormalige elektronicatopman, Gentenaar Jean-Luc Decroo (60), met zijn eigen extra vierge olijfolie Casa Astrid – gekweekt in de groene heuvels rond Assisi (Umbrië) – de ene internationale medaille na de andere weg. “Wat begon als een interesse groeide uit tot een hobby, een passie en uiteindelijk een obsessie.” Weldra hoopt Decroo zijn ‘adoptieplan voor olijfbomen’ in New York uit te rollen.

Casa Astrid

Jean-Luc maakte enkele decennia lang het mooie weer als topman in de elektronica business. Maar van de ene dag op de andere was het voor hem helemaal op en wilde hij die ene droom die hij samen met zijn vrouw Astrid koesterde, realiseren: een eigen plekje in Italië. Ze lieten hun oog vallen op een eeuwenoud landhuis in de groene heuvels rond Assisi, Umbrië. Ze doopten het domein tot ‘Casa Astrid’ en begonnen met een zeer ingrijpende renovatie tot B&B. Tijdens de verbouwingen kregen ze van een buurman te horen dat er op het landgoed ooit heerlijke olijfolie gekweekt werd, maar dat de olijfgaard in onbruik was geraakt. Het leek alsof de Gentenaar accuut besmet raakte. Met de hulp van lokale boeren bracht hij de olijfgaard terug in oorspronkelijke staat, vastbesloten om de eeuwenoude traditie nieuw leven in te blazen.

De eerste oogst volgde in 2013. Er werd bijgestuurd, processen verfijnd en héél veel bijgeleerd. En dit jaar mocht de biologische extra vierge olijfolie van Casa Astrid al liefst drie medailles in ontvangst nemen. Zilver in Japan en Goud in New York én Italië. De erkenning uit Italië doet Jean-Luc het meest deugd. Van stilzitten is er uiteraard geen sprake. Na een intensieve cursus is hij sinds dit jaar ook trotse houder van een certificaat van olijfolie sommelier. “Want”, zo zegt hij, “olijfolie is net zo complex en divers in smaak als wijn.”

Wat de olie van Casa Astrid zo uniek maakt?

De olijven worden extra vroeg geplukt, wanneer ze nog groen zijn. Op die manier behouden ze alle oxidanten en vitaminen. Al het goede van de olijfolie komt zo ook effectief in de fles terecht. De olijven zijn amper van de bomen, of ze zitten al in de persen. De eerste 24 uur zijn cruciaal.” Decroo volgt zijn olijven gedurende het hele proces nauwgezet op en waakt streng over de kwaliteit en de zuiverheid van zijn product. “Een olijf wordt onschuldig geboren. Het is aan de boer om die olijf volgens de regels van de kunst te verwerken tot heerlijke olie.” Casa Astrid draagt ook haar steentje bij aan het milieu. De kweek gebeurt nagenoeg volledig biologisch. Alle producten worden ecologisch verpakt. Is je fles leeg dan kan je gewoon een ecologische navulling bestellen. De olie wordt gebotteld in roestvrije stalen flessen om een optimale bewaring te garanderen. “Licht is namelijk één van de grootste vijanden van olijfolie. Een doorzichtige fles is dus een absolute no-go.”

De toekomst?

De komende jaren wil Casa Astrid sterk uitbreiden, tot wel 7.500 bomen. Dat doet Jean-Luc onder andere met de hulp van adoptieouders. Je kan namelijk een boompje adopteren, voor jezelf of als een origineel cadeau. De boom krijgt dan een houten naamplaatje om en de kersverse adoptieouder ontvangt drie jaar lang premium olijfolie van Casa Astrid. Leuk extraatje: je staat tijdens de adoptieperiode steevast in contact met je boompje via WhatsApp. “De boom houdt je met berichtjes en foto’s op de hoogte van haar doen en laten, iedere ‘knipbeurt’ en hoe het met de olijfjes gesteld is. Voor elke geadopteerde boom planten we een nieuw jong boompje voor de volgende generatie. Het concept is een groot succes en ik ben volop bezig om ook mensen in de Verenigde Staten de kans te geven een boompje te adopteren. We gaan dit ontwikkelen met de hulp van enkele culinaire contacten die we legden in New-York.”

A taste of Assisi

Hoeft het nog gezegd dat Jean-Luc niets liever doet dan de passie voor zijn product met anderen te delen? Daarom organiseert hij in oktober, volop in de oogstperiode, een culinaire driedaagse: ‘A taste of Assisi’. Tijdens het bezoek aan Casa Astrid kunnen de gasten de olijfoogst van dichtbij beleven. Als je wil, mag je zelfs een handje toesteken. Je krijgt verder een unieke blik achter de schermen. En natuurlijk hoort het proeven van olijfolie met een echte wijnsommelier, geheel volgens de regels van de kunst, er eveneens bij. Daarnaast word je helemaal ondergedompeld in de culinaire ontdekkingen die de streek van Umbrïe herbergt.

Leuke weetjes

  • De olijfgaard van Casa Astrid telt 1.500 boompjes
  • Italië produceert zo’n 171.000 ton olijven op jaarbasis
  • In een goed jaar geeft één boompje zo’n 1,5l olie
  • In één fles olijfolie van 0,5l zitten ongeveer 7kg tot 12,5kg olijven, afhankelijk van de oogstperiode
  • De oudste bomen van Jean-Luc zijn ongeveer honderd jaar
  • Jean-Luc begint zijn dag steevast met een lepel olijfolie
  • Olijfolie is een bron van vitamine E en antioxidanten

Gebakken Krielaardappelen met Dragon Dressing

Dragon is in de Franse keuken een echte klassieker. Dragon wordt onder andere gebruikt om smaak te geven aan warme sausen zoals witte wijnsaus, bearnaisesaus of choronsaus (zie recept).  Om de pittige smaak van de dragon te behouden voeg je de dragonblaadjes best vlak voor het serveren toe en niet tijdens de bereiding.

Maar dragon zorgt ook voor een verfijnde toets in koude sausen, zoals tartaar, vinaigrette, kruidenboter en deze koude dressing op basis van dragon. De dragon zal de smaak van de andere aromaten versterken. Je kan het ook gebruiken om de smaak van andere kruiden te accentueren.

Nog een tip: dragon smaakt fel door, dus met mate gebruiken, zodat het niet gaat overheersen.

Wat heb je nodig?

  • 500 gram nieuwe aardappelen of krieltjes
  • olijfolie
  • 1 EL citroensap
  • 1 teentje look fijn gehakt
  • 2 EL fijn gespipperde dragon
  • 1 theelepel dijon mosterd
  • 2 theelepels kappertjes
  • 1 bussel radijzen
  • een handjevol rucola
  • een handjevol jonge spinazie

Hoe maak je het?

Snij de krieltjes of nieuwe aardappelen overlangs door en leg ze in een ovenschotel. Besprenkel met wat olijfolie. Bak ze af in de oven.
Ondertussen maken we de dressing met de dragon. Doe gewoon alle ingrediënten – uitgezonderd de radijzen – in een blender, samen met een EL koud water.

Pureer tot een gladde massa. Kruiden met peper en zout. Controleer de smaak en voeg wat meer citroensap toe, indien nodig.

Nappeer de borden met de dragon dressing en leg daarop de gebakken patatjes. Versier met de schijfjes radijs en een blaadje rucola. Werk af met een fijn straaltje olijfolie.

NM.

Gegrilde aubergine met chimichurrisaus

Gegrilde aubergines – één van mijn favoriete zomergroenten – is een typisch zuiders gerecht. Bij veel Italiaanse gerechten wordt als contorni heel dikwijls gegrilde aubergine geserveerd. Je kan het ook als vegetarisch gerecht bij de BBQ serveren, maar ook de vleeseters zullen blij zijn.

We serveren de dikke schijven aubergine met een pittige chimichurri saus uit Argentinië. Ook de aubergine gaan we met een kruidenmengeling bestrooien, zodat deze ook wat meer pit krijgt. De aubergine gaat op de grill en krijgt daardoor ook nog wat rook- en grillsmaak. De buitenkant krijgt een mooi korstje en het vruchtvlees binnenin is zacht en smelt in je mond. Je kan deze aubergineschijven warm of op kamertemperatuur serveren.

Wat heb je nodig?

Voor de aubergine

  • 2 grote aubergines , in schijven van ongeveer 1 cm gesneden
  • 2 theelepels chilipoeder
  • 2 theelepels gerookt paprikapoeder (Pimentón de la Vera of Hongaarse paprika)
  • 1 theelepel komijnpoeder
  • 1 theelepel koriander (poeder)
  • Peper en zout
  • Olie om te grillen

Voor de chimichurri

  • 2 teentjes look, fijn gesneden
  • Een handjevol fijn gesneden platte peterselie
  • Een handjevol verse koriander
  • 1 EL gedroogde oregano
  • ¼ theelepel zwarte peper
  • 1 sjallot, fijn gesnipperd
  • 1 pikante chili
  • Het sap en de zeste van een citroen
  • 1 EL rode wijnazijn
  • Zout
  • 75 ml olijfolie

 

Hoe maak je het?

De chimichurri

Doe alle vaste ingrediënten – uitgezonder de olie en het zout – in  een foodprocessor of een vijzel en zorg dat je een fijne massa krijgt. Voeg er net genoeg olie bij tot je een dikke maar toch lopende saus hebt. Doe er een snuifje zout bij tot de smaak goed zit. Zet weg tot je saus nodig hebt.

De aubergine

Zet de grill op een middelmatige temperatuur (ongeveer 180 graden). Doe de kruiden in een kom. Snij de aubergine in schijven van ongeveer 1 cm dikte. Wrijf ze in met wat olijfolie en bestrooi ze met de kruidenmix.

Leg de aubergineschijven op de grill en grill ze tot je grillsporen hebt en draai ze dan om. Haal van de grill wanneer ze gaar zijn. Leg ze op een serveerschaal en giet er wat chimichurri over.

Wijnsuggestie

Serveer er een stevige Cabernet Franc uit Mendoza bij.

NM.

 

Hot and sour savooikool

Savooikool (Brassica oleracea var. sabauda) is één van de variëteiten uit de kolenfamilie. De smaak en ook de textuur van het blad ervoor dat deze kool niet meteen bij de populaire groenten worden gerekend. En toch is de savooi heel gezond en een belangrijke bron van vitamines en voedingsvezels.

Je kan savooi natuurlijk in een lekkere stamppot verwerken en serveren met lekkere braadworsten, maar er zijn meer opties voorhanden. Ik heb dit gerecht voor de eerste keer uitgeprobeerd op Thanksgiving en het was een groot succes, zelfs bij de kleine Nullam’s die normaal gezien hun neus ophalen voor savooi en spruiten. Ondertussen heb ik de receptuur nog een beetje bijgewerkt.

Om de bladeren iets zachter te maken en de kooktijd te verminderen heb ik ze eerst in gezouten water geblancheerd. Daarna heb ik ze in grove stukken gesneden. Ik koos voor een bereiding waarbij ik de stukken geblancheerde savooikool zeer snel aanbak in olijfolie met een teentje look en rode chilipeper, om er een pikante toets aan te geven (hot). Eens de stukken savooi gaar zijn, mogen ze uit de pan en overgiet je ze met de vinaigrette, op basis van rode wijnazijn (zuur) en maple syrup (zoet). En dat geeft je een lekker hot and sour savooischotel, een ideaal bijgerecht. Je kan zelf spelen met de hoeveelheden om de nadruk op heet of op zuur te leggen, volgens je eigen voorkeur. En je kan deze techniek ook gemakkelijk op spruiten toepassen.

Wat heb je nodig? Voor ongeveer 8 porties

  • 1 savooikool (of 1 kilo spruiten)
  • 4 EL olijfolie
  • 1 teentje look
  • 60 ml rode wijnazijn
  • 1 EL esdoornsiroop (maple syrup)
  • 2 pompoenzaadjes (pepitas)
  • 3 takjes verse tijm
  • ½ theelepel rode chilipepervlokken

Hoe maak je het?

De vinaigrette

Meng de rode wijnazijn, de maple syrup, een snuifje zout en een draai van de pepermolen in een mengkommetje en roer even om.

De Savooikool

Verwijder de buitenste bladeren van de savooi. Verwijder de harde nerven van de andere bladeren en snij deze in beetklare stukken. Blancheer een minuut in gezouten water. Laat uitlekken.

Verwarm de olijfolie in een pan en doe er het fijn gesnipperd teentje look en de rode chilipepervlokken bij. Laat een minuutje garen zonder dat de look aanbrand. Bak hierin nu de grove stukken savooi tot ze gaar zijn.

Wanneer de stukken savooi gaar zijn mogen deze uit de pan en in een serveerkom- of schotel. Giet er de vinaigrette over en werk af met de takjes tijm en eventueel wat geroosterde zonnebloempitten en fijn gesneden lente-uitjes. Dien warm op.

NM.

 

Home made Gravad Lax met gepickelde prei en hofmeestersaus

6262

Landen met barse winters en harde levensomstandigheden hebben zich hieraan ook culinair aangepast. De Scandinaven bijvoorbeeld zijn meesters in het bewaren van eten. Zalm, één van de voornaamste levensmiddelen, werd al in de Middeleeuwen gepekeld, en oorspronkelijk bewaarden ze deze gezouten vis onder de grond om hem zo nog langer te kunnen bewaren. Uiteindelijk werd deze techniek de basis van één van de meest gekende Scandinavische klassiekers, de gravad lax of gravlax (grav betekent gat in de grond en lax is zalm, dus in de grond begraven zalm).

Gravad lax wordt meestal als aperitiefhapje – fingerfood – gegeten of als deel van een smörgåsbord. De zalm wordt heel dun gesneden en wordt  opgediend met hovmästarsås, een sausje van mosterd, olie, azijn en dille. Ook deze saus bestaat al sedert 1600 en werd toen al bij gravad lax geserveerd.

Hovmästarsås of saus van de hofmeester werd zo genoemd omdat de hofmeester (Magister curiae in het latijn) in vervlogen tijden lid was van de karolingische ministerialiteit en verantwoordelijk voor het hof- en huishouden van de leenheer, dus onder andere het organiseren van feestelijkheden. Later evolueerde de job van hofmeester naar de positie van butler of kelner. In ieder geval, de hofmeester was de man die de saus maakte.

Het voordeel van dit recept is dat je alles op voorhand kan maken. De prei bewaar je zelfs lange tijd in de afgekoelde kookvloeistof in de koelkast.

6256

Gravad lax

Om de zalm te marineren gebruikte ik vodka, maar je kan dit ook doen met gin, grappa of andere alcohol. Dit is de basisversie en hieraan kan je dus aromaten toevoegen zoals jeneverbessen, roze peper, enzovoort.

Wat heb je nodig?

  • 1 stuk zalm (ongeveer 600 gram, met vel, ontdaan van graten)
  • 200 gram zout
  • 100 gram suiker
  • 150 ml vodka

Hoe maak je het?

Leg de zalmfilets met het vel naar boven in een glazen of keramieken schaal. Bedek met het zout en de suiker en overgiet met de vodka. Dek af met plastiekfilm en zet een nachtje in de koelkast.

De volgende morgen haal je de stukken zalm uit de schoten en spoel ze grondig onder koud stromend water. Dep droog met keukenpapier. De zalm is nu klaar voor gebruik.

Gepickelde prei

Gepickelde prei is gemakkelijk te maken, gewoon spelen met de verhouding zout en azijn tot je de goede te pakken hebt.

Wat heb je nodig?

  • 6 stengels prei
  • 1 liter water
  • 25 gram grof zout
  • 35ml witte wijnazijn

Hoe maak je het?

Maak de preistengels proper. Snij deze in stukken van ongeveer 6 centimeter en snij ieder stuk in julienne.  Gooi de stukken prei in het kokende water, met het zout en de azijn. Laat ongeveer 25 minuten sudderen. Haal de stukken prei uit de vloeistof en spoel af met koud water. Laat ondertussen de kookvloeistof afkoelen. Bewaar de prei in de afkoelde vloeistof tot je ze nodig hebt.

6234

Hovmästarsås

Wat heb je nodig?

Zweedse mosterd is niet pikant en redelijk zoet. Je kan Dijon mosterd gebruiken, maar voeg er dan wat suiker bij. Of experimenteer met andere types milde mosterd en de verhoudingen tussen suiker en azijn..

Wat heb je nodig?

  • 4 EL Dijon mosterd
  • 1 EL witte azijn
  • 1 EL suiker
  • Een snuifje peper en een draai van de pepermolen
  • 8 EL plantaardige olie
  • 2 tot 3 EL fijngehakte dille

Hoe maak je het?

Doe de mosterd, azijn, suiker, zout en peper in een mengkom en klop er langzaam de olie onder. Meng er een deel van de fijn gehakte dille in controleer de kruiding en de smaak. Voeg meer dille toe, en andere ingrediënten indien nodig.

6220

Afwerking

Snij een deel van de zalm in fijne strips voor de West Coast aperitief (zie recept). Schik wat gepickelde prei op een bord en wat stukjes fijn gesneden zalm. Lepel er wat hofmeestersaus rond en werk af met fijn gehakte dille en wat preischeuten. Smakelijk.

NM.

Slaatje van geroosterde bulgur, witte miso dressing en gefrituurde zoete aardappel met norizout

7357

Vandaag gaan we voor zomers en gezond en een mix van smaken uit verschillende wereldkeukens. Met de bulgur hebben we een ingrediënt uit het Midden-Oosten, de witte miso en nori komen uit de Japanse keuken en de zoete aardappel komt uit de Nieuwe wereld. De feta komt dan weer uit de Griekse keuken.

We willen voor een crunchy salade en daarom gaan we de bulgur eerst roosteren en dan laten opzwellen met bouillon. De vinaigrette met witte miso, sojasaus en vissaus – de zoute elementen – combineren we met het zoet van vers geperst sinaasappelsap. Maar de echte smaakbom in dit gerecht is het norizout. Je kan dit norizout naast dit slaatje ook op andere gerechten gebruiken.

Lekker zomers en gezond!

Hoe maak je het?

De geroosterde bulgur

  • Bulgur
  • Groenten- of kippenbouillon

Verwarm een halve EL olijfolie in een antikleefpan en rooster de bulgur gedurende 3 tot 4 minuten op een middelmatig vuur. Goed blijven omroeren. Wanneer de bulgur begint bruin te kleuren voeg je de bouillon erbij en laat je de bulgur op een zacht vuurtje het vocht absorberen. De bulgur mag beetgaar zijn. Laat afkoelen en uitlekken in een fijne zeef.

De vinaigrette

  • 2 EL witte miso
  • 1 1/2 EL vers geperst appelsiensap
  • 1 theelepel sojasaus
  • 1 theelepel vissaus

Alles samenmengen

7367

Het norizout

  • Nori geroosterde zeewiervellen
  • 2 EL sesamzaadjes
  • ½ theelepel grof zeezout
  • ½ theelepel rode chilipepervlokken
  • Zeste van appelsien

Nori wordt ongeveer gemaakt zoals papier. De fijngemalen zeewierpulp wordt in een platte zeef geschept en gedroogd tot dunne vellen van zo’n 18 op 20 centimeter. Neem twee bladen nori  geroosterde zeewiervellen, hou ze heel kort boven een vlam zodat ze krokant worden, en scheur ze in kleine stukken. Rooster twee EL sesamzaadjes. Laat afkoelen.

Doe de stukken nori, de sesamzaadjes, een ½ theelepel grof zeezout (ik gebruikte Cypriotische zoutkristallen) en een ½ theelepel rode chilipepervlokken in een blender en pulseer tot je bijna poeder hebt. Voeg er wat zeste van een appelsien bij.

De Afwerking

Schik de sla op een bord. Strooi er de geroosterde bulgur over. Werk af met enkele stukjes feta en een lepeltje misodressing.

De geroosterde sticks van zoete aardappel

Bak de sticks van zoete aardappel zoals gewone frieten. Haal ze uit de frituurpan en haal ze door het norizout. Leg wat sticks op de sla. Strooi nog wat norizout op de sla. Geef er de rest van de sticks bij.

NM.

Gegrilde dorade met ladolemono saus

4871

Nullam heeft het geluk gehad veel tijd te hebben kunnen doorbrengen in Griekenland, niet alleen op de eilanden maar vooral op het vasteland in Athene en Thessaloniki. Eén van de plaatsen waar ik mijn hart verloren heb is Polichrono op het schiereiland Kassandra, één van de drie vingers van Chalkidiki (de twee andere zijn Mount Athos and Sithonia). Polichrono is gelegen op ongeveer 100 km van Thessaloniki in een prachtige omgeving van olijfbomen, mooie kleurrijke bloemen en een lange zandstranden.

Polichrono is vooral een aanrader voor zijn gastvrijheid en lekker eten. En omdat het omgeven is door zee staan er natuurlijk veel vis en zeevruchten op het menu van de lokale tavernes (ταβέρνα). En van deze gezellige taverne atmosfeer op een zwoele zomeravond met een lekker wijntje en een visgerecht, wel daar hou ik van. De meest populaire visgerechten zijn lavraki (zeebaars) en tsipoúra (τσιπούρα).

Vandaag maken we tsipoúra op de grill klaar en geven er de heerlijke ladolemono saus – zie recept – bij.

Tsipoúra is bij ons gekend als dorade of (goudbrasem) en kan je gemakkelijk bij je lokale visboer vinden. En anders gebruik je maar een andere stevige vis. Dorade is een hele lekkere vis, dus we gaan de smaken van de vis laten primeren en er niet veel bijdoen. Gewoon de buikholte opvullen met wat verse kruiden (marjolein, oregano, tijm).

4863

Wat heb je nodig?

  • Dorade
  • 1 rode chilipeper
  • Look
  • Lente-uitjes
  • Citroen
  • Kruiden

4883

Hoe maak je het?

Dep de vis droog met keukenpapier en snij deze met een scherp mes diagonaal in. Vul de buikholte van de vis met kruiden, zoals tijm, marjolein, gedroogde oregano en eventueel wat citroenbladeren.

Wrijf de vis in met olie en kruid met zout. Zorg ervoor dat je barbecue heet is maar zonder vlammen. Leg er de vis op, ideaal met het dikste gedeelte op het warmste gedeelte van de grill.

Laat de vis gaar worden op de BBQ. Dit duurt tussen de 8 en 10 minuten. Draai de vis halverwege voorzichtig om. Laat de vis voor de rest zoveel mogelijk liggen omdat je anders de huid gaat breken.

Maak ondertussen de ladolemono. Het recept kan je hier vinden. Haal de vis van de gril en leg op een serveerschotel. Haal de doradefilets van de graat en leg op een bord en lepel er wat ladolemono rond. Geef er ook wat geroosterde look, gegrilde chilipeper en lente-uitjes bij.

Je kan ook de vis roosteren in de oven op een temperatuur van 200 graden. De gaartijd is ongeveer hetzelfde.

NM.

Ladolemono saus

4864

Citroenen zijn prominent aanwezig in de Griekse keuken en voegen een zure toets toe aan vele gerechten. Volgens de Griekse mythologie waren citroenen een symbool van liefde en rijkdom. De oude Grieken geloofden ook dat als je zoete dromen wou hebben, je voor het slapengaan dan wat gedroogde citroenbladeren in je kussen moest stoppen. Er zijn weinig Grieken die geen citroenboom hebben in hun tuin en vooral Chios, een klein eiland gelegen op 8 km van de Turkse kust, is gekend voor zijn citroencultuur.

Wat is Ladolemono?

Vandaag kiezen we voor het geheim wapen van de Griekse gastronomie. Iedere gastronomie heeft er wel één en de Grieken hebben ladolemono, wat eigenlijk olie en citroen betekent. Het is een super-vinaigrette, marinade en saus. Als saus past het perfect bij gegrild vlees of gegrilde vis, maar ook als marinade voor of tijdens het grillen van vis of vlees. En giet ladolemono over je aardappelen, vooraleer je ze roostert in de oven: heel lekker, fris en zomers.

Het andere belangrijke bestanddeel van ladolemono is olijfolie, en we gebruiken hiervoor natuurlijk Griekse olijfolie. En niet zomaar een olijfolie, maar een olijfolie gemaakt van de Koroneiki olijf. De wereldberoemde Koroneiki boom is vooral bekend vanwege de buitengewone kwaliteit olijven die deze boom produceert en deze vindt je vooral in het gebied rond Koroni een stadje in het uiterste zuiden van de Peloponnesos. Deze kleine olijf is niet eenvoudig te verbouwen maar levert een hoge productie olijfolie (27%) van uitzonderlijke kwaliteit op.

Basisversie

De basisversie van ladolemono is mosterd, vers geperst citroensap, gedroogde (of verse) oregano en olijfolie. Maar je kan gemakkelijk variëren met deze vinaigrette of saus, door er een teentje geplette look of een pikante peper bij te doen. Nullam houdt van ladolemono omdat het nog maar eens bewijst dat je ook een smaakbom kan maken met weinig ingrediënten.

4859

Wat heb je nodig?

  • 60 ml vers geperst citroensap
  • 1 EL Dijon mosterd
  • 1 EL gedroogde oregano
  • 120 ml olijfolie
  • Peper en zout

Hoe maak je het?

Ladolemono is heel gemakkelijk te maken, maar je moet wel de verhouding citroensap en olijfolie respecteren. Neem een mengkom met platte bodem (een cul-de-poule) en klop de mosterd, oregano en citroensap op. Voeg er geleidelijk en al kloppend met een garde de olijfolie in een fijn straaltje aan toe. Kruiden met vers gemalen zwarte peper en zout.

Roer eventueel nog eens door de ladolemono net voor het opdienen.

NM.

Slaatje van gegrilde courgette met basilicum, munt en citroen

2464

Met een beetje hulp van de weergoden zullen we de volgende dagen veel – al fresco – buiten kunnen eten. Deze heel warme temperaturen vragen voor lichtere maaltijden, dus kozen we dit keer voor een licht en gezond slaatje. Het voordeel is dat je dit slaatje zowel buiten op de barbecue kan maken of binnen op het vuur in een grillpan. Serveer dit vegetarisch voorgerecht met een fris wit wijntje en geniet van de harmonie van smaken. Kortom, vakantie op je bord.

We grillen fijne strips courgette op de barbecue, laten ze even afkoelen en gieten er dan net voor het serveren de friszure vinaigrette over.

Wat heb je nodig? Voor 4 personen

  • 4 courgetten
  • 1 teentje look
  • Zeste en sap van 1 citroen
  • Verse muntblaadjes
  • Verse basilicum
  • Pijnboompitten (optie)
  • Hazelnoten, geroosterd (optie)

Hoe maak je het?

Snij de courgetten met de mandoline overlangs in dunne strips. Borstel wat olijfolie op de strips courgette. Verwarm de barbecue of een grillpan tot gloeiend heet. Leg de strips op de grill en bak aan weerszijden tot ze gaar zijn. Haal van de grill en zet even apart. Schik de strips courgette op een serveerschaal.

Maak een dressing van olijfolie, het sap van de citroen, het geplette teentje look en breng op smaak met vers gemalen zwarte peper en zout. Giet over de courgette. Verdeel de zeste van de citroen over de salades. Werk af met blaadjes basilicum en munt en wat geroosterde pijnboompitten of hazelnoten.

NM.