In #POTD - Picture of the Day - zal ik regelmatig een foto publiceren, niet noodzakelijk van iets culinair. Het kan ook kunst of travel of gewoon iets puur toevallig zijn.
">
In #POTD – Picture of the Day – zal ik regelmatig een foto publiceren, niet noodzakelijk van iets culinair. Het kan ook kunst of travel of gewoon iets puur toevallig zijn.
The Rollright Stones is een oude site gelegen in Cotswold in Engeland. Het complex bestaat uit drie hoofdelementen: de stenen cirkel van The King’s Men, de rechtopstaande King Stone en een oude grafkamer, de Whispering Knights. Net als in Stonehenge worden ook hier regelmatig evenementen gehouden voor de zomer- en winterzonnewende
The King’s Men
Deze ceremoniële stenen cirkel werd rond 2500 vC opgericht. Er schieten nog zeventig stenen van sterk verweerde lokale kalksteen over, in een nogal onregelmatige ring van ongeveer 31 meter breed. Het aantal stenen is in de loop der jaren veranderd, want stenen werden weggehaald om bruggen en dergelijke te maken, vandaar de openingen die nu zichtbaar zijn.
Twee stenen direct buiten de ring markeren de poortvormige ingang naar de cirkel tegenover de hoogste steen.
Deze vorm – met dicht bij elkaar geplaatste stenen, een portaalingang en genivelleerd interieur – is zeer kenmerkend voor andere stenen cirkels in het Lake District (Long Meg, Penrith, Castlerigg en Swinside). Er zijn er ook een paar in Oost-Ierland. Het is daarom heel waarschijnlijk dat de mensen die de King’s Men bouwden uit een van die gebieden kwamen. Toen ze de behoefte voelden om een stenen cirkel te bouwen voor ceremoniële bijeenkomsten, ontwierpen ze deze in de architecturale vorm die ze kenden.
De King Stone
De Whispering Knights
The Three Fairies Sculpture
The Rollright Stones Praktische Informatie
Rollright Road, Little Rollright, Chipping Norton OX7 5QB, Verenigd Koninkrijk
Geen enkel gebouw spreekt meer tot de verbeelding dan de mysterieuze Rosslyn Chapel. De kapel – voluit de Collegiate Chapel of St. Matthew – is zowat met alles verbonden geweest, van de Tempeliers tot de lost ark of the covenant, de Heilige Graal, de vrijmetselaars en ga maar door. De kapel speelde ook een belangrijke rol in The Da Vinci Code van Dan Brown.
Waar je oog ook passeert in de Rosslyn-kapel, het zal een snijwerk of pilaar, een baas of een symbolisch beeld oplichten, met een verhaal erachter. Een hele intrigerende puzzel!
Wat weten we zeker over de Rosslyn Chapel?
De kapel kan je vinden in de stad Roslin, ongeveer 11 kilometer ten zuiden van Edinburgh. Ze werd in 1446 opgericht door Sir William St. Clair, de derde en laatste St. Clair, Prins van Orkney. De St. Clairs (later Sinclairs) hadden een lange geschiedenis in Schotland, met wortels in de Orkney-eilanden en Noorwegen. Een zekere William St. Clair vocht in de Slag bij Hastings samen met zijn neef, Willem de Veroveraar, en kreeg later de baronie van Rosslyn van koning Malcolm Canmore van Schotland. Een andere William St. Clair was een van de heren die was aangesteld om het hart van Robert the Bruce naar het Heilige Land te brengen, maar hij werd onderweg in Spanje vermoord.
De William St. Clair die de Rosslyn-kapel bouwde, had grootse plannen. Hij was van plan om de Collegiate Chapel of St. Matthew te bouwen, het middelpunt van een onderwijsinstelling. Hij stichtte het stadje Rosslyn (nu Roslin) om zijn arbeiders te huisvesten, huurde meestermetselaars in en hield toezicht op de oprichting van dit prachtige gotisch gebouw met een overvloed aan houtsnijwerk.
Rosslyn Chapel is een architectoraal wonder
Alhoewel men 40 jaar aan de kapel gewerkt heeft, is ze nooit afgeraakt. En toch is dit een heel indrukwekkend gebouw, denk maar aan het gebeeldhouwd plafond van sterren, de waterspuwers (gargoyles), de rozen en een duif met een olijftak (een symbool van de Tempeliers). De vaardigheid en kunst in de steengravures is verbazingwekkend en het bewijs van een enorm ambacht dat nu niet meetr bestaat. Ook buiten in de tuin heb je ogen tekort. De Rosslyn-kapel is eigenlijk niet zo groot maar je verliest gemakkelijk een uur met het bewonderen van het fijn gedetailleerd metselwerk.
Het hoogtepunt van de kapel, in termen van verfijnd steenmetselwerk, is de beroemde “Apprentice Pillar“. Volgens de legende werd de pilaar uitgehouwen door een leerling-steenhouwer terwijl de meestermetselaar weg was. Toen de meestermetselaar de pilaar zag, besefte hij dat de vaardigheid van de leerling de zijne ver overtrof en een bedreiging voor zijn positie zou vormen. Daarom doodde hij hem met een slag van een hamer. Het is maar een legende natuurlijk.
Praktische Info Rosslyn Chapel
Adres: Chapel Loan Roslin Midlothian EH25 9PU Scotland, UK
Rosslyn Chapel ligt ongeveer 11 kilometer ten zuiden van Edinburgh. Als je geen auto hebt, rijdt bus 37 van het stadscentrum van Edinburgh naar het dorp Roslin in ongeveer 45 minuten.
Le Havre is een stad in Normandië met ongeveer 300.000 inwoners en is de tweede haven van Frankrijk en de grootste containerhaven. De stad en de haven werdens tijdens WOII platgegooid en in de jaren 50 grotendeels herbouwd met beton. De door de in Elsene geboren architect Auguste Perret gedirigeerde wederopbouw met beton klinkt eigenlijk weinig pittoresk en toch zijn – niet alleen – liefhebbers van architectuur dol op deze havenstad.
Architect Auguste Perret (bijgenaamd ‘de betondichter’) zorgde namelijk voor een unieke eenheid van stijl in de naoorlogse binnenstad, met moderne architectuur die op de Werelderfgoedlijst staat en ook door Unesco erkend is.
Een zomer in Le Havre – Un été au Havre.
Daarnaast lokt de Le Havre elk jaar duizenden toeristen door te investeren in tijdelijke en permanente kunstwerken. Er staan heel wat culturele events gepland en daarnaast ook opvallende kunst.
De kleurrijke containers van Vincent Ganivet
De “Catène de Containers” van Vincent Ganivet werden ingehuldigd in 2017 ter gelegenheid van het 500-jarig jubileum van Le Havre. Deze installatie is in korte tijd één van de blikvangers van deze maritieme metropool zijn de kleurrijke Catène de Containers van Vincent Ganivet, ook wel de ‘Eiffeltoren van Le Havre’ genoemd. Als een gigantische set bouwstenen heeft de kunstenaar een reeks veelkleurige zeecontainers samengesteld, die twee monumentale bogen vormen die tussen de stad en de zee staan.
De haven, de zee, de betonnen architectuur en de moderne kunstwerken vormen een uniek stadsbeeld. Een bezoekje waard.
Op 14 juli wordt de nationale feestdag van Frankrijk (quatorze juillet). Op deze dag wordt de bestorming van de Bastille-gevangenis gevierd, en daarmee begon in 1789 de Franse Revolutie. Formeel is dit niet helemaal juist: men viert de eerste verjaardag van de bestorming van de Bastille, het feest van de Franse federatie. Dat was een patriottisch feest op 14 juli 1790 om de eenheid van Frankrijk te benadrukken.
Het is pas in 1880 dat deze dag tot nationale feestdag werd verklaard.
Metro
Maar Bastille is natuurlijk ook de naam van een station van de Parijse metro (lijn 1,5 en 8). Het ligt dichtbij de plaats waar zich vroeger de Bastille bevond (nu Place de la Bastille). Het station ging in 1900 open.
Het station ligt op de grens van het 4e, 11e en 12e arrondissement. Het is naast de Marais één van mijn favoriete buurten in Parijs. Ze ligt tussen deze straten Rue de la Roquette, Rue de la Charonne, Rue du Faubourg Saint-Antoine en Avenue Ledru-Rollin. Een beetje een alternatieve buurt met leuke winkeltjes en restaurants. Eén daarvan is Café Moderne.
Café Moderne
Café Moderne ziet er uit als een typische Parijse Bistro maar het is veel meer dan dat. Binnenin is een cocktailbar (waar ooit nog Jennifer Le Nechet werkte, de 2016 Diageo World Class Winner), met heel leuke Franse twists op de klassiekers. Op het menu staan vooral meatballs en burgers, in verschillende variaties en smaken. Keuze genoeg en heel lekker. Je voelt je direct thuis in dit restaurant in een gezellige Parijse buurt. Goede wijn, vriendelijke bediening en heerlijk Parijs eten zoals het bedoeld is. Ook de prijs-kwaliteit is helemaal in orde!
All that we see or seem Is but a dream within a dream.
“A Dream Within A Dream” van Edgar Allan Poe
Kunnen we de werkelijkheid – ‘all that we see’ – scheiden van de illusie – ‘all that we seem’? En hoe?
Het kortgedicht “A Dream Within A Dream” van Edgar Allan Poe stelt de aard van de realiteit en het menselijk bestaan in vraag. Fundamentele percepties zijn misschien niet wat ze lijken te zijn.
Zou deze kat dagdromen of mijmeren over de kwetsbaarheid en vluchtigheid van alles? Vraagt ze zich af of alles wat we doen een blijvend of echt effect heeft?
Poe neemt het idee van een dagdroom en verdraait dit zodanig dat de perceptie van de werkelijkheid plaatsvindt op twee niveaus afstand van de realiteit: een innerlijke droom binnen een buitenste droom.
Is het leven niets anders dan een reeks onwerkelijke gebeurtenissen die de geest verzint binnen een onwerkelijke omgeving?
Het Coronavirus heeft de wereld grondig veranderd. Ook op menselijk vlak. Wordt het ooit nog terug ‘normaal’? Of blijft deze onwezenlijke situatie bestaan? Of leven we in een droom?
Arromanches-les-Bains is een gemeente in het Franse departement Calvados (Normandië) en telt 532 inwoners. Arromanches-les-Bains is bekend voor de Mulberryhaven, gelegen op het D-day strand GoldBeach.
Tijdens de voorbereiding van Operatie Overlord besloten de geallieerden om twee kunstmatige havens in Normandië te bouwen. Dit was essentieel om versterkingen en materiaal op het vasteland te krijgen.
De oplossing van de geallieerden was om in Groot-Brittannië onderdelen voor twee kunstmatige havens te vervaardigen, over het Kanaal te slepen en ter plekke te monteren. Eén haven was gepland in de Amerikaanse landingszone genaamd Omaha Beach (Vierville-sur-Mer), codenaam ‘Mulberry A’, de tweede (‘Mulberry B’) in Arromanches bij Gold Beach, de Britse landingszone. De 50e Britse Infanteriedivisie die hier landde op 6 juni 1944, veroverde Arromanches diezelfde avond. Op 14 juni was de eerste drijvende weg operationeel. Maar van 19 tot 22 juni raasde een storm door het Kanaal en beschadigde de havens. Mulberry A bleek volledig onbruikbaar.
De overblijfselen van de kunstmatige haven van Arromanches – de Phoenix caissons – zijn nog altijd zichtbaar.
Praktische info
Musée du Débarquement Place du 6 Juin 14117 Arromanches
Ronde bioscoop waarin op negen verschillende schermen de film ‘Normandy’s 100 Days’ wordt geprojecteerd. De film toont beelden uit het huidige Normandië en beelden uit 1944.
Stockholm is een hele leuke city tripbestemming. Eén van de attracties is de metro, niet omwille van de properheid van de stations en de stiptheid van de metro, maar ommdat het eigenlijk één langgerekte kunstgalerij is. De Tunnelbana, of T-Bana werd in 1950 operationeel en bestaat uit een rode, groene en blauwe lijn die kruisen in station T-Centralen.
We hebben de metrostations ongeveer allemaal bezocht en ik heb er één lukraak uitgekozen, namelijk Solna Centrum, op de blauwe lijn. Dit station opende in 1975 en is gekenmerkt door een helder groen en rood landschap – het groen is het bos en het rood een avondzon die achter de boomtoppen ondergaat. Heel tijdloos.
Na het voltooien van de muren vonden kunstenaars Karl-Olov Björk en Anders Åberg dat ze iets misten. Dus bleven ze verschillende details en scènes aan het bos toevoegen. Dit resulteerde in scènes die enkele van de meest besproken maatschappelijke problemen in het Zweden van de jaren 70 illustreerden; het milieu, ontbossing en de ontvolking van plattelandsgebieden.
Belgische begrafenissen zijn zwart, ingetogen en sober en staan heel ver af van de kleurrijke traditie waarmee de dood in de Mexicaanse cultuur wordt beleefd. Op de dag van de doden – of el día de los muertos – worden de doden met kunst, muziek en vrolijkheid herdacht. De traditie van Día de Muertos vindt elk jaar plaats op 1 en 2 november, dus op onze Allerheiligen en Allerzielen.
De Dag van de Doden komt op buitenstaanders vaak vreemd en luguber over, maar toch is het visueel heel mooi en uitbundig. In de periode rond de dag van de doden maakt men de graven van dierbaren schoon en versiert deze heel kleurrijk. Men bezoekt de graven van dierbaren en offert er voedsel en drank. Na afloop eet en drinkt men het vaak zelf op, omdat men gelooft dat de zielen van de doden de ziel van het voedsel tot zich hebben genomen. Men gaat er dan ook van uit dat het voedsel geen voedingswaarde meer heeft.
Schedels zijn een veelvoorkomend symbool op deze dag. Al bij de Maya’s en Azteken bewaarde men schedels en stelde deze tijdens rituelen tentoon om dood en wedergeboorte te symboliseren.
La Misión de San Xavier del Bac
De Mission San Xavier del Bac is een historische Spaanse katholieke missie, ongeveer 10 kilometer van Tucson (Arizona), gelegen in de Tohono O’odham Nation San Xavier Indian Reservation. Ze werd opgericht in 1692 door Pater Eusebio Kino en is de oudste Europese nederzetting. Ze werd genaamd naar Francis Xavier, de oprichter van de Jezuïten.
Het kerkje dat je op de foto ziet werd in 1770 door een aanval van de Apache indianen verwoest.
Deze zin komt uit de film “Every Day’s a Holiday” met en geschreven door Mae West. Deze film kwam uit in 1937. Mae West speelt er de rol van Peaches O’Day, een oplichtster die bevriend raakt met de commissaris die haar eigenlijk moet oppakken. Om de arrestatie te vermijden verandert ze in de verleidelijke Parisienne, Mademoiselle Fifi.
Mae West
Mary Jane West was een Amerikaans actrice, scenariste, toneelschrijfster en sekssymbool, die in de jaren dertig met haar suggestieve en seksueel getinte dialogen zeer populair werd, maar ook veel controverse veroorzaakte. Deze dialogen verkenden vaak de grenzen van wat de censuur toestond.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog (1939-1945) was de Slag om Normandië, die duurde van juni 1944 tot augustus 1944, het begin van de bevrijding van de geallieerden van Nazi-Duitsland.
Met de codenaam Operation Overlord begon de strijd op 6 juni 1944, ook bekend als D-Day, toen zo’n 156.000 Amerikaanse, Britse en Canadese troepen landden op vijf stranden langs een 70 km lange zone van de zwaar versterkte kust van Normandië.
De invasie was één van de grootste amfibische militaire aanvallen in de geschiedenis en vereiste een uitgebreide planning. Vóór D-Day voerden de geallieerden een grootschalige misleidingsactie uit om de Duitsers te misleiden over het beoogde doelwit voor invasie.
Eind augustus 1944 was heel Noord-Frankrijk bevrijd en de volgende lente hadden de geallieerden finaal de Duitsers verslagen. De landingen in Normandië worden het begin van het einde van de oorlog in Europa genoemd.
Pictures by Nullam Microwaveum
Normandy American Cemetery and Memorial – Colleville-sur-Mer, Calvados, Frankrijk
Deutscher Soldatenfriedhof – Les Noires Terres, 14230 La Cambe, Calvado, Frankrijk
