Category Archives: La Douce France – Frankrijk

We selecteerden voor jou een aantal verborgen parels in Frankrijk: een  bijzondere stad of een landvorm die je nergens anders vindt, een eeuwenoude kasteelruïne of een sprookjesachtige dorp

La Douce France - Frankrijk

Godewaarsvelde (Frankrijk)

Godewaarsvelde is een gemeente in de Franse Westhoek – net over de grens – in het Franse Noorderdepartement. De gemeente telt ongeveer 2000 inwoners. In het plaatselijke Frans-Vlaamse dialect en in de Westhoek wordt van Godsvelde gesproken. Het paalt aan Heuvelland, een gemeente in West-Vlaanderen.  In de buurt zijn er leuke kleine dorpjes die luisteren naar de naam Boeschepe, Steenvoorde, Terdegem, Hondegem, Sint-Silvesterkappel enzoverder maar ook de Katsberg (Monts-des-Cats) met de prachtige abdij. Prachtige streek, ideaal voor een weekendtrip!

Nostalgie naar formica en sanseveria’s

Picon is nostalgie. Nostalgie naar familiebezoeken in de grensstreek met Frankrijk. Nostalgie naar bruine kroegen uit de jaren 70 gekenmerkt door TL-buizen, sanseveria’s, kanten gordijnen en formicatafeltjes.

Nu noemen we het kitsch en ongezellig maar toen waren al die elementen in harmonie. En wat er ook niet mocht ontbreken was de Picon Amer. Elk van die cafeetjes in de grensstreek of in Noord-Frankrijk had zijn eigen recept voor Picon vin blanc en Picon bière, uiteraard het beste van de ganse streek.

Godewaarsvelde: Au repos Du Guerrier

In Godewaersvelde zijn genoeg authentieke restaurantjes waar je lekker kan eten. En vooral authentiek: denk maar aan potjesvlees (Pot’je vleesh), flamiche, rillette enzoverder. Maar als je dan toch in Godewaersvelde bent moet je zeker eens binnen gaan in Au Repos du Guerrier, een café gehouden door Yvonne Dupont, Vontje’ zoals ze zelf zegt. Haar estaminet heeft een Franse naam, Au Repos du Guerrier, maar ze is altijd een Vlaams volksmeisje gebleven. En mengt de twee talen alsof het niets is, doorspekt met lokale woordenschat (vlamsch) .

Drink er zeker een Picon Vin Blanc uitgeschonken op een formica-toog uit de jaren vijftig. En luister naar de verhalen van Yvonne over de beroemdheden die ze over de vloer kreeg, hoeveel geld ze haar wouden geven voor haar formicatoog en tafels en over haar dochters.

Yvonne is ondertussen al ver in de 80, maar is nog steeds aanwezig. En zij was trouwens de inspiratie voor de Week van de Picon op Nullam Microwaveum

Godsegentje

Praktische informatie

Au Repos Du Guerrier 46 Rue du Général Devinck, 59270 Godewaersvelde, Frankrijk

La Douce France - Frankrijk, Photography #potd

6 juni 1944 D Day

Remembering D-Day

Tijdens de Tweede Wereldoorlog (1939-1945) was de Slag om Normandië, die duurde van juni 1944 tot augustus 1944, het begin van de bevrijding van de geallieerden van Nazi-Duitsland.

Met de codenaam Operation Overlord begon de strijd op 6 juni 1944, ook bekend als D-Day, toen zo’n 156.000 Amerikaanse, Britse en Canadese troepen landden op vijf stranden langs een 70 km lange zone van de zwaar versterkte kust van Normandië.

De invasie was één van de grootste amfibische militaire aanvallen in de geschiedenis en vereiste een uitgebreide planning. Vóór D-Day voerden de geallieerden een grootschalige misleidingsactie uit om de Duitsers te misleiden over het beoogde doelwit voor invasie.

Eind augustus 1944 was heel Noord-Frankrijk bevrijd en de volgende lente hadden de geallieerden finaal de Duitsers verslagen. De landingen in Normandië worden het begin van het einde van de oorlog in Europa genoemd.

Pictures by Nullam Microwaveum

Normandy American Cemetery and Memorial – Colleville-sur-Mer, Calvados, Frankrijk

Deutscher Soldatenfriedhof – Les Noires Terres, 14230 La Cambe, Calvado, Frankrijk

La Douce France - Frankrijk

Nullam goes Giverny – de tuinen van Monet

In de voetsporen van Claude Monet

Nullam goes is onze rubriek over reizen en deze keer kozen we voor een leuke culturele uitstap. Normandië is meer dan Calvados, cider, pannenkoeken en kaas, je kan er namelijk ook de mooie tuinen van Claude Monet bezoeken. Giverny, is een klein dorpje in Hoog Normandië in het departement Eure en één van de toeristische topattracties. Het was de woonplaats van de Franse impressionistische schilder Claude Monet (1883-1926) die er een prachtige tuin had, te bewonderen op enkele van zijn schilderijen. Denk maar aan ‘De waterlelies’, om er maar één te noemen. Het is inderdaad een attractie die heel veel toeristen aantrekt en het kan er heel druk zijn met lange wachtrijen tot gevolg. Het is dus aangeraden om je tickets op voorhand te bestellen via de website van de Fondation Claude Monet, om het nodeloze wachten in de hitte te vermijden.

De Bloementuin en de Japanse watertuin

De Fondation Claude Monet heeft het huis en de tuinen van Monet gerestaureerd. Er zijn twee gedeelten, namelijk de Bloementuin ‘ Le Clos Normand’ en de iets lager gelegen Japanse watertuin met de beroemde Japanse bruggen die maar liefst 45 keer in zijn schilderijen te zien zijn. Ik ken te weinig van bloemen om ze bij naam te noemen, maar er zijn heel wat prachtige exemplaren te bewonderen in  de kleurrijke tuin. Monet kocht in 1893 het lager gelegen weiland aan de overkant van de spoorweg en dankzij het omleiden van de rivier de Ru kon hij er een mooie naturalistische watertuin ontwerpen met tal van vijvers en pittoreske Japanse bruggetjes. En daar is het soms drummen want iedereen wil er wel op de foto.

Tijdens je rondgang in de tuinen zal je dikwijls een aha moment hebben, want je herkent zo de mooie taferelen die Monet schilderde: het Japanse bruggetje, de treurwilgen, het bootje en natuurlijk de prachtige waterlelies die tot in de late herfst in bloei staan.

Aan het einde van de toer kom je dan bij het huis waar Claude Monet met zijn familie gewoond heeft. Je kan er alle kamers bezoeken waardoor je een goed beeld krijgt hoe deze bijzondere schilder hier geleefd heeft. De extra grote ramen in zijn slaap- en werkkamer boden hem een prachtig uitzicht op de tuinen. Voor de foodies, vergeet zeker niet langs de grote keuken te gaan, met zijn grote collectie koperen potten.

Het is zowat normaal geworden dat iedere VIP een eigen kookboek heeft, dus ook Claude Monet. Maar in tegenstelling tot vele VIPs kon Monet wel goed koken. En als U dan toch in de buurt bent, hou dan een korte tussenstop in Les Andelys, waar je de mooie overblijfselen van het kasteel kan bezoeken, met als extra een impressionant en prachtig uitzicht over de streek.

NM.

La Douce France - Frankrijk, Photography #potd

Gele Koolzaadvelden

Geel is een kleur die onmiddellijk doet denken aan de stralende zon en vooral, het is een heel vrolijke kleur. Tijdens een tocht door de Frans-Vlaanderen, in de Franse Westhoek, werd ik getroffen door de enorme uitgestrekte velden koolzaadplanten. Je kon de gele vlekken in het landschap al van heel ver zien liggen.

Koolzaadolie

De meeste koks gebruiken een assortiment oliën en koolzaadolie is daar zeker bij, omdat de smaak van koolzaadolie heel mild en neutraal is in vergelijking met bijvoorbeeld sterk smakende olijfolie. Koolzaadolie is een plantaardige olie die wordt gewonnen uit de zaden van koolzaad (Brassica Napus). Deze olie wordt nog niet zolang in de keuken gebruikt, omdat ze niet voor menselijke consumptie geschikt was wegens teveel erucazuur. Nog niet zo lang geleden werden speciale koolzaadolierassen ontwikkeld (canola-olie en andere dubbelnul koolzaadrassen), die wel geschikt zijn voor menselijke consumptie. Koolzaadolie is een belangrijke bron van Omega-6 is (meervoudig onverzadigde vetzuren), en remt de aanmaak van cholesterol.

Steenvoorde

Deze foto’s zijn genomen in Steenvoorde, een gemeente in Houtland. De windmolens van het Noorden zijn onlosmakelijk verbonden met het landschap van Vlaanderen en zijn getuigenissen van landelijk erfgoed. De Noordmeulen van Steenvoorde of Moulin du Nord is een windmolen, te vinden op de weg naar Wormhout. Het is houten staakmolen die dienst deed als korenmolen en nu een officieel historisch monument is. De oudst bekende vermeldingen van een windmolen dateren van ca. 1180: “niemand aldaar mag een wind- of watermolen bezitten zonder toelating van de abt” van de abdij van Sint–Winoksbergen te Wormhout.

NM.

La Douce France - Frankrijk, Photography #potd

Le mur des je t’aime – Parijs

Een leuke uitstap bij je volgende bezoek aan Parijs is “Le mur des je t’aime”. Deze muur kan je vinden aan de voet van Mortmartre op de Place des Abesses, square Jehan Rictus.

De muur is een initiatief uit 2000 van Frédéric Baron, een Frans kalligraaf en Claire Kito. Hij vond dat naast Valentijn, de dag van de geliefden, zij ook een vaste ontmoetingplaats moesten hebben, waar de liefde zich vertaalt in alle talen.

De muur is 40 vierkante meter groot, bestaat uit 612 grote tegels waarop 311 keer Ik Hou Van Jou staat in 250 talen. De rode verfspatten symboliseren gebroken harten.

Naast de muur is de buurt van de Place des Abesses gewoon leuk om te vertoeven omwille van de leuke winkels, de vele cafeetjes en lekkere restaurants.

NM.

Nog meer tekenen van liefde?

Bridges of love & Love Locks
Het ABC van de keukenterminologie, Keukentechnieken en weetjes, La Douce France - Frankrijk, Uit de oude doos, Wie is ....

Pont Neuf frieten

2280

Het is zeker niet de bedoeling om een polemiek te starten over waar juist de frieten werden uitgevonden, maar een tijdje geleden liep ik door de Nieuwbrugstraat – rue du Pont Neuf – in Brussel. Het deed me denken aan die grote dikke frieten, Pont-Neuf genaamd. Eén ding is zeker, ze werden niet in de Nieuwbrugstraat in Brussel uitgevonden, maar wel in Parijs, en daar bestaat geen twijfel over.

De Pont-Neuf is naam van de oudste brug over de Seine in Parijs. De eerste steen van deze   brug werd gelegd op 31 mei 1578, door koning Henri III, daarin bijgestaan door zijn moeder Catherina de Médici. Dit was één van zijn prestige projecten, namelijk een 276 meter lange brug bouwen die de quai de l’École, l’île du Palais en de quai des Augustins zou verbinden.

Het bouwen duurde een tijdje want de stenen brug werd pas rond 1607 in gebruik genomen. Een paar jaar later bruiste de brug van de activiteit en de talrijke winkeltjes gaande van speelgoedwinkels, straatmuzikanten, schoenpoetsers tot hondencoiffeurs maar ook openluchtkeukens die aan de vele voorbijgangers hun waar aan de man brachten. Zij waren vooral bekend voor hun beroemde appelbeignets en pommes de terre frites du Pont-Neuf.  De winkels verdwenen in 1852.

Pont-neuf frieten zijn dikke frieten – bâtonnets – en zouden genoemd zijn naar de vierkante pijlers van deze brug. Op de brug staat ook het standbeeld van Henri IV en in oude kookboeken vind je soms de ‘garnituur Henri IV’ terug, waarin de Pont-Neuf frieten vermeld worden.

Hoe maak je het?

Volgens de regels van het versnijden, de “taillage”, zijn deze frieten ongeveer 6 tot 7 centimeter lang en 1 centimeter dik.

Bij het versnijden let je best op de stabiliteit van de aardappel om snijwonden te vermijden. Snij er dus eerst de uiteinden en de zijkanten af. Snij ze pas dan in dikke schijven en vervolgens in frieten van 1 centimeter dik.

Bakken net als gewone frieten.

NM.