Skopje (Macedonië)

Nullam ging in 2011 terug naar Skopje, de hoofdstad van Macedonië. Nullam heeft daar vier jaar van zijn leven doorgebracht en er veel mooie herinneringen en vrienden aan over gehouden. In Skopje wonen ongeveer 700.000 inwoners en dat is ongeveer 1/3 van de totale bevolking. De officiële taal is het Macedonisch en het officiële alfabet is Cyrillisch. Skopje is oude stad, die de last van een lange en woelige geschiedenis draagt. Het is hier niet de plaats voor een les geschiedenis, maar de overheersing door de Turken, het uiteenvallen van ex-Joegoslavië, de onafhankelijkheid, de spillover van de problemen in Kosovo, en het intern conflict tussen de etnische Macedoniërs (67%) en de Albanese minderheid (23%), de problemen met Griekenland over de naam en de moeilijke weg naar Europa zijn maar een paar van die grote mijlpalen. Deze hebben allemaal hun sporen achtergelaten in één of meerdere aspecten van de samenleving. Tegelijkertijd is het een moderne hoofdstad met vele culturele en natuurlijke bezienswaardigheden. Er is geen enkele stad die zo een performant publiek WiFi netwerk heeft (zelfs tot in de taxi’s toe!!!).

Skopje, de hoofdstad, is gelegen in de vallei van de Vardar rivier en ligt op 240 m boven de zeespiegel. De stad is omgeven door verschillende bergketens:  Skopska Crna Gora in het noorden, Vodno en Jakupica naar het zuiden toe. De Vardar verdeelt de stad in een zuidelijk en noordelijk deel.  De berg Vodno biedt vele mogelijkheden voor wandelaars, fietsers en parasailers maar ook voor de gewone toeristen omdat je van op vele plaatsen een schitterend panorama kan bewonderen van Skopje en verre omgeving. Het hoogste punt van Vodno is op 1066 meter boven de zeespiegel en is de plaats waar het 66 meter hoge Millenium Cross werd gebouwd.

Zie je de sportieve inspanning niet zitten kan je deze tocht ook met de wagen doen, of nieuw sedert een paar maanden, met een hypermoderne kabellift. Van al deze inspanningen en de overvloed aan mooie beelden op je netvlies kan je natuurlijk wel honger krijgen. Geen probleem, halverwege op de berg vind je de in 1164 gebouwde klooster van San (Sveti) Pantelejmon waar je kan genieten van  de locale specialiteiten, onder andere traag geroosterd lam aan het spit met gebakken aardappelen, tavče gravče  (een traditionele bonenschotel) en pikante paprika’s (peceni piperki so luk). San Pantelejmon is een restaurant met een groot open lucht terras en met prachtig uitzicht over de stad. Vergeet ook niet een bezoekje te brengen aan de gebouwen van de abdij met prachtige fresco’s en unieke byzantijnse kunst, voorlopers van de latere renaissance.

“Is Skopje veranderd? ” is de vraag die ik telkens krijg. En inderdaad, Skopje is veranderd, vooral het stadsbeeld. Het centrum van de stad is momenteel een bouwwerf waar overal grote, bombastische  monumenten worden neergezet. Smaak is subjectief natuurlijk, maar het is zeker niet mijn stijl en ik vind dat er weinig lijn in zit en dat het allemaal een beetje van het goede teveel is.

Skopje, dankzij zijn ligging, profiteert van een continentaal klimaat met mediterrane invloeden, waardoor het meestal zeer warm en zonnig is. Er wordt dus veel buiten geleefd en restaurants en bars hebben er grote terrassen. Hippe, moderne koffiebars in loungestijl schieten er als paddenstoelen uit de grond. Je kan er tot ’s avonds laat kan genieten van allerlei lekkers, het uitzicht en de continue stroom van voorbijgangers.

Skopje culinair

Ook op culinair vlak veranderde er wel wat. Er kwamen heel wat restaurants bij. De klassiekers die inspelen op de traditionele keuken (het Balkan comfort food) zijn gebleven. Naast diegene die een mix aanbieden van tradioneel met een moderne toets én Italiaans, zijn er heel wat nieuwe zaken bijgekomen: mexicaans, sushi, chinees enz.

Het is onmogelijk om alles te gaan opnoemen maar één nieuwkomer wou ik jullie toch niet onthouden, namelijk steakhouse Koliba (Naum Naumovski Borce 62 Skopje). Macedonië is het land bij uitstek van varkens- en lamsvlees, dus een steakhouse ligt daar niet zo voor de hand. Het werd mij sterk aangeraden door vrienden, dus moest ik het toch eens uit testen. En het was méér dan de moeite waard. Ik heb er geproefd van een enorm verse en perfect gekruide steak tartare (ook al een niet voor de hand liggend recept in deze contreien), gevolgd door een t-bone en een Fiorentina. Steak Fiorentina is een Toscaanse specialiteit (Bistecca alla Fiorentina) waarbij een dikke t-bone of porterhouse gekruid wordt met zout, zwarte peper en olijfolie en gegrild op hout of houtskool. Het lijkt simpel maar het is een kunst om deze grote lap vlees mals te houden. Een dikke proficiat voor de grillmaster van Koliba want de Fiorentina was uitzonderlijk lekker, net als de t-bone trouwens.  Naast deze steaks kan je er ook nog rib-eye, porterhouse, Kansas city strip steak, Texas beef burger, Tournedos steak krijgen samen met de nodige salades. Een aanrader!!!

Nog een woordje over de wijn. Macedonië is een wijnland, met witte en rode wijnen die gemakkellijk de competitie met goed Franse en Italiaanse wijnen kunnen aangaan. Ik heb tijdens deze trip een nieuwe jonge wijn geproefd, een werkelijk schitterende cuvée Kamnik van 2008, die perfect paste bij deze steakgerechten. De Cuvée Kamnik heeft een alcoholpercentage van 13.4% en wordt gemaakt op basis van de Sangiovese, Nebiolo, Aglianico, Primitivo en Syrah druiven. Macedonië heeft altijd al goede wijnen gehad maar deze kan gemakkelijk de concurrentie aan met buitenlandse topwijnen. Het heeft me altijd verwonderd waarom een land dat zo een wijntraditie heeft (en goede tot zeer goede wijnen produceert) niet een betere buitenlandse handel visie heeft (maar ik denk dat ik het antwoord wel ken).

Ik was werkelijk onder de indruk van deze wijn en wou dus natuurlijk naar de bron, een voor mij oude bekende, namelijk hotel, restaurant en enotheek Kamnik, beter bekend als de Hunter’s lodge. Kamnik, gelegen in de Butel wijk, een beetje buiten het centrum van de stad, is gekend voor zijn wildgerechten: van zelfgemaakte salami van allerlei soorten wild tot superlekkere wildschotels en stoofpotjes. Niet goedkoop maar gelegen in een prachtig kader en volledig ingericht in jachtstijl. Kamnik, lid van de Wine Knights, pakt het zeer professioneel aan: naast de gekende rode en witte wijnen en de nieuwe cuvée Kamnik heb ik er ook een aantal van hun nieuw assortiment geproefd: wow! Het goede nieuws is dat ze volledig klaar zijn voor toeristen die één of meerdere flessen willen mee naar huis nemen. Je kan natuurlijk alles bezoeken en mocht je zin hebben om te gaan jagen, dat kan want Kamnik heeft zijn eigen jachtterrein. Wil je hier meer over weten, gewoon de linken volgen. Zie ook de gallerij voor wat foto’s.

 

Van vis tot deurklink tot trouwjurk

Ik kan jullie niet alles meegeven in dit artikel maar ik wou jullie wel nog wat foto’s meegeven van mijn bezoek aan de twee openlucht markten in Skopje, porta Bunjakovec en Bit Pazar. Beide zijn uniek en kan je alleen nog in die regio vinden. Om de dag te starten en voldoende kracht op te doen ben ik begonnen met een traditioneel ontbijt, namelijk vers gemaakte burek met yoghurt. Vandaar richting porta Bunjakovec waar dagelijks een kleine maar drukke en leuke openlucht markt doorgaat. Je kan er werkelijk van alles vinden. De verkopers zijn privé personen met wat fruit en groenten uit de tuin of landbouwers uit de streek. Groenten en fruit zijn de hoofdbrok maar je kan er alles vinden, tot deurklinken toe. Natuurlijk kon ik niet weerstaan aan de standen met kruiden met onder andere zachte milde paprika tot echt pikante enzoverder.

Na een Turkse koffie ging de tocht verder naar het andere gedeelte van Skopje, gelegen aan de overkant van de rivier. Bit Pazar (de oude bazaar) is een typische bazaar doordrongen van Islaminvloeden. De Bazaar zou trouwens een kopij zijn van de bazaar van Bagdad. Dit grote complex was vroeger ingedeeld  in 18 loten, volgens het aantal ambachten in die tijd (van koperslagers tot schoenmakers). Nu nog steeds is de verschillende koopwaar sterk gecompartimentaliseerd. Het meest prominente stuk is het levendige overdekte gedeelte (de bezistan) waar je de tearooms en cafeetjes vind. Nog meer dan de markt van Bunjakovec kan je hier alles vinden, van traditioneel houtwerk tot Albanese trouwjurken én natuurlijk de nodige namaakspullen. Het is er onwaarschijnlijk druk en vermoeiend (zie foto), zeker als je alles wil doen. Benny B. van de VT4 smaakpolitie zou er waarschijnlijk ter plaatse een vierdubbele beroerte krijgen maar dit is echt leuk om doen. Ik hoop dan ook dat dit stukje culturele authenticiteit dan ook nooit mag verdwijnen.

Tot zover deze Nullam goes Skopje. Onmogelijk om jullie alles mee te geven, maar hopelijk worden jullie genoeg geprikkeld door deze korte reportage om Skopje eens te bezoeken.

NM.