In deze rubriek vind je een overzicht van alle artikels rond lifestyle. Het is niet de core business van Nullam Microwaveum, maar als het onderwerp interessant genoeg is en het past binnen onze filosofie, dan schrijven we erover.
NM.">
In deze rubriek vind je een overzicht van alle artikels rond lifestyle. Het is niet de core business van Nullam Microwaveum, maar als het onderwerp interessant genoeg is en het past binnen onze filosofie, dan schrijven we erover.
Het is niet echt mijn ding. Maar toch moet het, omdat we allemaal beweging nodig hebben, en niet alleen tijdens Covid-19. Dus ja, ik doe het ook af en toe, maar ik moet me er wel voor opladen. Persoonlijk verkies ik dan sneeuw en vrieskou om in te wandelen. En meestal neem ik dan een heupflesje met iets lekkers mee. En ik ben blijkbaar niet alleen want dit is één van de populaire artikels op nullam (Zie onderaan).
Op mijn laatste wandeling in de vrieskou had ik mijn heupfles gevuld met een Manhattan (zie receptuur). Daar krijg je sowieso warm van.
In de heupfles gerijpt
Een Manhattan is nogal boozy, en niet iedereen lust dit. Dus heb ik die in een wat grotere hoeveelheid gemaakt – prebatched – en die in mijn heupfles gedurende twee weken laten rijpen. Ik heb er ook een klein beetje water bijgedaan voor de verwatering. En kijk, door de cocktail te laten rijpen – ageing – werd die plots heel zacht en glad.
En nu waren er plotseling meer geïnteresseerde mede-bubbel- wandelaars.
Wat heb je nodig?
60 ml Rye (ik gebruikte Rittenhouse Rye 100 Proof )
30 ml zoete vermout (ik gebruikte Carpano Antica Formula)
2 dashes Angostura Bitters
15 ml water
Hoe maak je het?
Giet alle ingrediënten in je heupfles. Laat de inhoud ongeveer twee weken rusten. Drink van de heupfles want ik vermoed dat je geen ijsblokken meebrengt op een wandeling. Maar thuis kan je er wel een ijsblok bijdoen.
Tournée Minérale is terug voor een vijfde editie en roept alle Belgen op om in februari – voor het eerst of opnieuw – een maand ‘nee’ te zeggen tegen alcohol. Ik wens iedereen die het doet of probeert veel sukses. Ik zal het vandaag hebben over water, namelijk Perrier. En ook zij kozen – want eerder was er al Veuve Clicquot en Yayoi Kusama (zie artikel) – voor een top Japanse kunstenaar. Goede keuze, want dit slaat zeker aan bij de jeugd, die Murakami heel goed kent door zijn manga’s.
Perrier en kunstenaars
De samenwerking tussen Perrier en Murakami maakt deel uit van een lange traditie van relaties tussen PERRIER en invloedrijke kunstenaars: Andy Warhol, Salvador Dalí, Bernard Villemot, Raymond Savignac, Carlu en Jean-Gabriel Domergue, om er maar enkel op te noemen.
Takashi Murakami is de nieuwste kunstenaar in het rijtje. De samenwerking is geïnspireerd op zijn kleurrijke universum en de culturele popgeest van Perrier. De flessen van Perrier zijn versierd met illustraties van Takashi Murakami, met zijn emblematisch lachend bloemmotief en zijn twee mascottes Kaikai en Kiki, die de iconische groene flesjes een vleugje kleur en vreugde geven.
De samenwerking tussen Perrier en Murakami is vermoedelijk niet heel toevallig want Perrier komt heel vaak voort in zijn werk.
Daarenboven lijdt Murakami aan een gastro-intestinale aandoening en werd Perrier aanbevolen. Tot zijn verbazing verbeterde zijn maagconditie en ging hij verder met het opnemen van de drank in zijn werken.
En zijn favoriete drank is een Siberian Express, gemaakt van Smirnoff vodka, Perrier en citroensap.
Wie is Takashi Murakami?
Hij is geboren in 1962 in Tokyo en laat zich inspireren door de traditionele Japanse schilderkunst (nihonga), science fiction, manga en internationale kunst. Hij maakt schilderijen, sculpturen en films die vol zitten met repetitieve motieven en karakters met wisselende kenmerken, onstaan uit zijn verbeelding. Zijn omvangrijke en gevarieerde werk belichaamt de ontmoeting tussen cultuur, geschiedenis en schone kunsten.
Murakami exposeerde in ‘s werelds meest vooraanstaande kunstinstellingen en is ook bekend om zijn samenwerking met muzikanten, waaronder Billie Eilish, Kanye West en Pharrell Williams. Hij regisseert en produceert ook video’s en animatiefilms.
Takashi Murakami en Superflat
Het is een beetje eigen aan de hedendaagse kunst, maar Murakami is een figuur die verdeeldheid zaait: door sommigen geprezen vanwege zijn samensmelting van hoge en lage stijlen, door anderen beschimpt vanwege zijn commerciële gladheid en drang naar aandacht van de media. Zijn stijl wordt Superflat genoemd. Hij is met Perrier niet aan zijn proefstuk toe, want hij werkte eerder al samen met Louis Vuitton, één van de eerste mashups tussen topkunst en luxe producten.
Veuve Clicquot Yayoi Kusama Limited Edition fles en beeld
Het beroemde champagnehuis Veuve Clicqot werkte samen met de Japanse kunstenares met als resultaat een verbluffend beeld en een Limited Edition fles champagne. De kans dat je deze fles gekocht hebt is heel miniem, want ze was enkel via presale te krijgen aan de zachte prijs van rond de 200 Euro. En toch wil ik er even bij stilstaan omdat de moderne Japanse kunst meer en meer met horeca geassocieerd wordt. Later deze week volgt nog een ander voorbeeld.
Wie is Yayoi Kusama?
Ze werd geboren op 22 maart 1929 in Matsumoto (Japan) en maakt al sinds de jaren 60 furore in de internationale kunstwereld. Ze wordt soms de Polkadot Princes genoemd omwille van haar werk vol stippen, ronde patronen, pompoenen, licht en spiegels.
Ze is ondertussen al meer dan 90 jaar oud en is een hele markante verschijning, omwille van de onafscheidelijke rode pruik en kleding die eigenlijk haar kunstwerken zijn. Ze verliet Japan op heel jonge leeftijd om zich in New York onder te dompelen in de moderne kunst. Ze brak internationaal door met haar spiegelinstallatie ‘Infinity Mirror Room – phalli’s field’.
Ze woont al 40 jaar vrijwillig in een psychiatrische inrichting. Stoppen met werken is voor haar geen optie, omdat ze mentaal op de been moet blijven. Het is iemand die op indrukwekkende wijze haar dagelijkse worsteling met obsessies en psychische problemen vertaalt naar schitterende kunst.
Champagne en polkadots
De connectie lijkt in eerste instantie ongelijk, maar het is een link die Veuve Clicquot snel realiseerde toen ze kunstenaar Yayoi Kusama erbij haalden om een nieuwe collector’s edition-fles te ontwerpen met het favoriete onderwerp van de kunstenaar, de stip. En die stip – of polkadot – gebruikt ze als een brug naar de beroemdste kwaliteit van champagne. en dat is de bubbel.
Die polkadots zie je in haar heel kleurrijke werken als stippen of als lichten. En het zijn die befaamde polkadots die je op de Veuve Clicquot verpakking, fles en beeld ziet.
2020 is een jaar om te vergeten, om vele redenen. Het is het einde van het jaar en dus nemen we even de tijd om terug te blikken op de figuurlijke en letterlijke zin van het jaar 2020. We hadden het al over “Je staat op mute”, de letterlijke zin van 2020 en over het gebruik van powerpoint in tijden van Covid-19. Vandaag hebben we het onder andere over nieuwe kunstvormen, zoals Screen Horror via Zoom, memes, Tik Tok en Dadaïsme.
Zoom: Someone has joined the meeting: Screen Horror
De populariteit van The Blair Witch Project en vooral Paranormal Activity gaven een enorme boost aan de Found Footage horrorfilms: films die gedeeltelijk of volledig gepresenteerd worden alsof ze op gemaakte video-opnames gevonden zijn. De afgelopen jaren lijkt er echter een nieuw subgenre binnen de Found Footage horrorfilms te verschijnen: Screen Horror. Wat is nu Screen Horror? Het is een film die zich volledig afspeelt op een beeldscherm van een pc. Dit jaar is Host verschenen, een perfect voorbeeld van dit genre.
Host gaat over zes vrienden die een seance houden, wat uitmondt in een hele hoop ellende. Dit klinkt niet als het meest originele plot ooit, maar wat deze film uniek maakt, is dat de hele film een Zoom call is. Zoom is dus niet alleen een tool om met je collega’s te communiceren. Host – geregisseerd door Rob Savage – komt wel erg heel dichtbij. Het bijzondere aan de productie van deze film is dat alle acteurs zelf de camera’s en lichten moesten opzetten en hun stunts zelf uitvoeren, omdat omwille van Covid-19 niet iedereen in één studio aanwezig kon zijn. Rob Savage moest dan zijn acteurs digitaal regisseren. En toch duurde het slechts twaalf weken om deze film te maken en te produceren, Rotten Tomatoes geeft deze film 100 %.
Memes: politieke kunst?
2020 was ook het jaar dat Den Donald bleef venijn spuien op zijn geliefkoosde Twitter. Maar hij deed ook een aantal bijzarre optredens. Denk maar aan zijn verschijning met bijbel tegenover het Witte Huis, of gezeten aan een veel te klein bureautje of zijn parade buiten het Walter Reed National Military Medical Center, terwijl hij werd behandeld voor Covid-19. De Quarantaine Breinen maakten er memes van vol humor of verontwaardiging, die zeer toegankelijk, direct en heel effectief waren. Deze memes verspreiden zich supersnel op sociale media. Zowat iedereen deelde ze en zo werden ze beste beste politieke advertenties ooit. Deze iconische single frame memes – er moeten er tienduizenden zijn – zullen vermoedelijk Den Donald zijn nalatenschap vormen.
Sommige memes werden heel gesofisticeerd door middel van video collage, lip-syncs, gephotoshopte beelden, muziekje erbij enzovoort. Is dit een nieuwe vorm van digitale kunst? Of een nieuwe manier om aan politiek te gaan doen: enkel beelden en geen tekst meer?
TikTok
Nothing Makes Sense: dat was zowat de kernboodschap van 2020. Het medium dat voor mij het absurde van 2020 het beste blootlegde was TikTok. Je moest zelfs geen bericht hebben, zolang je maar een dansje deed was het goed. Stel dat onze planeet binnen 1000 jaar nog bestaat en een bewoner ontdekt de TikToks van nu, wat gaat die zich voor vragen stellen. Shit-posting werd het werkwoord van 2020.
Everybody can Dada/TikTok
Het doet me allemaal een beetje denken aan het Dadaïsme. Dit ontstond aan het einde van WO I in het Cabaret Voltaire in Zurich. Zij kwamen met het Dada idee, dat paste bij het gemoed van die periode. Alles en niets en lachen in het gezicht van de ineenstorting het maatschappelijke bindweefsel: ‘It’s not Dada that is nonsense–but the essence of our age that is nonsense.’
Dadaïsten omarmden chaos en onzin. Ze gaven de voorkeur aan collage en montage, of het nu fotografie, typografie of beeldhouwkunst was. De botsing van dissonante ideeën en beelden was een manier om kijkers uit hun verdoving te schrikken.
Everythingis stupid, so let’s make stupid art
Kijk naar wat verschijnt op sociale media en je kan alleen maar vaststellen dat het gezond verstand verdwenen is. En dat veel van dat online gedrag, niet alleen polariserend werkt, maar nog meer bijdraagt tot het aftakelen van het gezond verstand.
Het Covid-19 virus was daarvoor de ideale brandversneller. 2020 werd het jaar van shit-posting, trolling en een voorliefde voor slechte dingen. Er hangt een geur van fatalisme in de lucht. But who cares?
2020 is een jaar om te vergeten, om vele redenen. Het is het einde van het jaar en dus nemen we even de tijd om terug te blikken op de figuurlijke en letterlijke zin van het jaar 2020. We hadden het al over “Je staat op mute”, de letterlijke zin van 2020. Vandaag hebben we het over de powerpoint in tijden van Covid-19. En communicatie.
Nothing made sense this year – Deel 2 De Powerpoint
De rechthoek was alomtegenwoordig in 2020. En ik heb het hier niet over de tweedimensionale meetkundige figuur met vier zijden en vier rechte hoeken, maar over het scherm van onze TV, van onze laptop en over de Powerpoint. 2020 maakte het nog maar eens pijnlijk duidelijk dat Powerpoint een wondermiddel kan zijn, maar ook een communicatieve valkuil.
Eén van de data om niet meer te vergeten in dit annus horribilis is 25 april. We zijn ongeveer 6 weken in lockdown en het Covid-19 Feestcomité bestaande uit de diverse regeringen, experten, virologen en andere betweters besluit om het land te verblijden met de versoepelingen. We zullen het waarschijnlijk nooit weten, maar één of ander genie moet op dat overlegcomité gesuggereerd hebben om een powerpoint te gebruiken om al die fases uit te leggen aan het gepeupel. En één of meerdere excellenties hebben dit idee toch goedgekeurd. Waar ging het dan fout? Mozes was de eerste om powerpoint te gebruiken om zijn 10 geboden uit te leggen, dus een nieuwe tool is het niet.
De Magische Rechthoek
Onbegrijpelijk! Niet alleen de powerpoint an sich, maar vooral de beslissing om zo te gaan communiceren naar een bevolking die snakt naar antwoorden.
Een bevolking die voor het eerst geconfronteerd werd met een onbekend virus Covid-19, met verplicht thuiswerk, gesloten horeca, winkels en scholen, online shoppen, … kortom maatregelen die het dagelijkse leven ondersteboven keerden. Team 11 Miljoen had veel vragen, maar de antwoorden kwamen maar niet. Onze retina’s werden dagelijks overvloedig gebombardeerd met nieuwe info en onze virologen blonken zeker niet uit in eensgezindheid.
In ieder geval, onze toenmalige premier Wilmès werd die bewuste dag voor de leeuwen gegooid en mocht de gefaseerde versoepeling uitleggen aan Team 11 Miljoen: in vier talen, met twee gebarentolken en een onbegrijpelijke en pijnlijk lange powerpoint. Niks dialoog, niks empathie, niks overzicht. Katastrofale communicatie! Team 11 miljoen was nog meer de kluts kwijt en ging dan maar zelf ‘communiceren’ op sociale media.
Kan het ook anders?
Jawel, de prijs voor de beste communicatie en Best Useof MicrosoftOffice gaat naar Andrew Cuomo en zijn Powerpoint presentaties.
Andrew Mark Cuomo is al sinds 2011 de 56ste gouverneur van de staat New York. Cuomo overziet een bevolking van bijna 20 miljoen, moest harde maatregelen nemen om de pandemie vooral in New York City onder controle te krijgen. En hij had daarbij nog eens af te rekenen met den Donald. Bij momenten een heel uitzichtloze situatie.
Zijn dagelijkse persconferenties waren lessen in communicatie. De absolute horror in New York werd vertaald in expressieve rechthoeken. En dialoog met het publiek. En zijn helden uit de zorg stonden op elke slide. Empathisch! De wrange berichtgeving en slogans kwam in een eenvoudige, maar vette font. Less is more. Schermvriendelijk! Iets komisch eenvoudigs was alles wat onze hersenen toen aankonden. Eigenlijk heel surrealistisch en heel Belgisch. Maar het werkte!
2020 is een jaar om te vergeten, om vele redenen. Het is het einde van het jaar en dus nemen we even de tijd om terug te blikken op de figuurlijke en letterlijke zin van het jaar 2020. We beginnen met de letterlijke zin van 2020.
Nothing made sense this year – Deel 1 New Way of Working
Video- en conference calls moeten zowat het meest gebruikte medium van 2020 geweest zijn. Indien het werkte was het een ideale manier om face to face meetings te vervangen. Je kon een echte conversatie hebben en je kon net als bij een gewone meeting ook de verbale en non-verbale tekenen oppikken. Het nieuwe normaal! In deze ongekende tijden werden thuiswerk en videocalls de nieuwe norm en haalden de meeste bedrijven de handleidingen voor flexibel werken van onder het stof. Maar deze calls waren ook een goudmijn voor grappige situaties.
Er moest sociaal contact gerecreëerd door middel van videocalls. Gaandeweg raakten we ook vertrouwd met de technische snufjes van Zoom en Teams. Sommigen althans. We hebben allemaal de videocall meegemaakt waarin een kat door het beeld liep, waar iemand zijn achtergrond had vergeten aanpassen, kinderen kwamen kijken, of een collega die niet de gepaste kledij had. En met de videocall kwamen ook de klassiek geworden technische problemen: video start niet, video blijft hangen, oh, ik had internet problemen, de klassieke telaatkomer en ga zo maar door.
Kan iedereen mijn scherm zien?
Eén van de klassiekers tijdens zowat elke virtuele meeting is deze “Kan iedereen mijn scherm zien?” waarop iedereen in koor antwoordt“Ja, we kunnen uw scherm zien.” Maar het wordt conference call humor wanneer de persoon die zijn scherm deelt, vergeet de rest van zijn vensters te sluiten. Zodra het delen van het scherm begint, kan je niets meer op je bureaublad verbergen voor iedereen in het gesprek. Inclusief je bol.com of zalando shopping list. Of je privé facebook chat.
Met deze videocalls ging ook een aangepaste woordenschat gepaard. De Virtual Meeting Bingo was geboren. En net zoals in een gewone meeting konden we de klassiekers aftikken.
Deze nieuwe vorm van vergaderen verliep meestal zo:
Wachten op de host om de meeting te starten
Hopen dat iedereen de juiste link gebruikte
De regenboog van virtuele achtergronden
awkward silence
Er was altijd wel iemand die zijn audio of video niet kon starten
Niet kunnen kiezen tussen hoofdtelefoon en systeem audio
Wanneer komt de kat of baby in beeld?
De echte meeting begint pas een kwartier na de start
Problemen met de verbinding: “Wat ik van plan was, was <kan niet horen> door <gedempte geluiden> te gebruiken en dan kunnen we misschien <volledige stilte> proberen“
Videocall Chaos: “Nu, ik denk – sorry, ga je gang … Oh, oké. Ik wilde net zeggen dat we – oeps … Oké, ga jij maar en dan ga ik?”
En we eindigden klassiek met ‘stay safe’
“Hallo? Hallo, kan je me horen? … Kan je me nu horen?”
Maar de zin van het jaar 2020 is voor mij ‘je staat op mute’. Het gebeurde zowat in ongeveer alle videocalls en groeide voor mij uit tot één van de meest vervelende zinnen van deze NWOW. En er is dringend nood aan een Mute etiquette.
Indien iedereen de techniek van de videocall beheerst is de flow hetzelfde als een gewone meeting. En kan je op dezelfde manier verbale en non verbale signalen oppikken. En toch zijn er de klassiek geworden situaties. Je stelt een vraag, zonder iemand specifiek aan te duiden, en iedereen antwoord. Het resultaat is precies het geluid van een horde copulerende sprinkhanen. Of het wordt stil aan de overkant want een collega aan wie een vraag werd gesteld reageert niet. We weten allemaal dat er technisch een vertraging is tussen vraag en antwoord, maar het heeft heel dikwijls ook te maken met focus. Is de collega met iets anders bezig? Zit hij in een ander programma of is hij de vaatwasser aan het vullen? Of is de kat op zijn/haar schoot gesprongen? Of met het huiswerk van de kinderen bezig?
De Mute/Unmute knop kan dus tot hilarische toestanden leiden: denk maar aan bepaalde achtergrondgeluiden: blaffende honden, hoestbuien of negatieve commentaren die ongewild de ether ingaan.
Maar het is vooral grappig wanneer iemand niet doorheeft dat de mute knop nog aanstaat:“Hallo? Hallo, kan je me horen? … Kan je me nu horen?”, gepaard gaande met wilde gebaren.In het prille begin had je een ervaren liplezer nodig, maar nu is het oh zo voorspelbaar geworden.
Animal Farm verscheen in 1945 in Groot-Brittannië, waardoor 2020 het 75-jarig jubileum is van zijn lancering. Animal Farm zou het eerste commerciële succes van Orwell – echte naam Eric Arthur Blair – worden. Hij zou volgen met zijn dystopisch Nineteen Eighty-Four, een roman die hij schreef toen hij geïsoleerd was van de rest van de wereld op het eiland Jura, stervend aan tuberculose.
Het pad van Animal Farm naar de boekhandels was bezaaid met obstakels. Diverse publicatiehuizen deinsden terug voor de vernietigende satire op de Sovjet-Unie, een bondgenoot van Groot-Brittannië in oorlogstijd. Het was een politieke ‘hot potato’.
En toch werden Animal Farm en 1984 meesterwerken en verplichte lektuur in vele scholen. Orwell is zeer leesbaar en hanteert een zwierige prozastijl, met verborgen betekenissen en de heerlijke alter ego’s van de dieren.
Animal Farm had lang geleden naar de stoffige zolders van de geschiedenis gestuurd kunnen geweest zijn ware het niet dat Orwells weergave van zijn dierlijke protagonisten en hun karaktereigenschappen en gedrag heel duidelijk en geloofwaardig waren. Denk maar aan Old Major, Snowball, Boxer en Napoleon. En dat komt door de echte landbouwervaring van Orwell: hij woonde namelijk van 1936 tot 1940 op een boerderij in Herefordshire.
Tijdens #DeZomerVanNullam proberen we tussendoor ook wat te lezen. In Book Of The Day stellen we Drinking French voor, het nieuwste boek van David Lebovitz.
Drinking French
Het nieuwste boek van David Lebovitz bevat zowat 160 recepten gemaakt met iconische dranken van Frankrijk: van café-specialiteiten zoals warme chocolademelk, tisanes en infusies en gekoelde chocolade frappés, tot klassieke Franse aperitieven, likeuren, crèmes, wijnen, punches en likeuren die je zelf kan maken.
Met Drinking French gaat hij heel diep in de cultuur van het drinken in Frankrijk, van niet alcoholisch tot alcoholisch. Er komen heel wat bekende Franse producten aan bod, ook regionale. En er staan ook heel wat cocktailrecepten in uit zijn favoriete trendy Parijse cocktailbars in. Omdat de aperitief cultuur in Frankrijk niet alleen drinken is, staan er ook veel recepten voor aperitiefhapjes in (een volledig hoofdstuk), en vele leuke verhalen. Een heel leuk boek ook omwille van sommige vergeten en of onbekende likeuren. Life in Paris and beyond!
David Lebovitz
David Lebovitz is een Amerikaanse chef, blogger en schrijver en auteur van een aantal New York Times bestsellers zoals My Paris Kitchen, The Sweet Life in Paris en Room For Dessert .
De trend momenteel zijn drankjes met spirits met een lager alcoholgehalte, zodat je er eigenlijk de ganse namiddag kan van drinken – genieten – zonder dat je na een paar mixed drinks een dutje moet doen. Of dat je de volgende morgen wakker wordt en niet meer weet wat er de avond voordien gebeurde. Low ABV is een trend die zich snel aan het doorzetten is. Ook omdat het seizoen van stranden en buitenshuisactiviteiten is aangebroken. We hebben dus wat meer tijd om te genieten en hier en daar tijdens de vakantie een aperitivo mee te pakken. Dit type drankjes is de ideale overgang van een namiddag naar avond, naar de aperitief: een drankje voor het eten, dat je appetijt aanwakkert.
We gaan hier bij Nullam 12 weken lang spritzes en sippers de revue laten passeren. We hebben ons laten inspireren door wat er in de landen rondom ons bestaat: Spaanse claritos (wijn en soda), spritzers (likeur en soda), drankjes met champagne (mimosa en bellini), thee- en koffiecocktails, sangrias, porrones, micheladas (zie artikel) en zo verder.
Martini Fiero en Tonic
MARTINI Fiero en tonic zijn voor elkaar gemaakt – deze hedendaagse vermout is een mix van citrus en bitterzoete sinaasappel met frisse witte wijnen – een perfect aperitief wanneer je Fiero mengt met tonic. De nieuwe Fiero gaat naar smaak iets meer richting Aperol. Je kan de Fiero puur drinken met wat ijs en een schijfje appelsien. Een lekkere aperitief en laag in alcohol want een alcoholpercentage van maar 14.9%. Gaan we mixen met tonic dan halen we dat alcoholpercentage nog meer naar beneden. En het ziet er ook mooi uit: een aantrekkelijke, vurige kleur.
Aperitivo met Martini Fiero?
Met de Martini Fiero en tonic heb je een ideaal Mediterraans aperitief in huis. Fiero is een vermout gemaakt op basis van Italiaanse wijn en de fruitige tonen zijn van bloedappelsienen en andere citrusvruchten.
De ideale foodpairing is dan een hartig, zout aperitiefhapje of gerecht. Bijvoorbeeld zwarte en groene olijven, Italiaanse charcuterie maar ook Parmezaanse kaas.
Wat heb je nodig?
75 ml MARTINI Fiero
75 ml Tonic
Hoe maak je het?
Vul een groot glas met ijsblokken. Giet gelijke delen Martini Fiero en tonic water in het glas. Roer even om met een barlepel. Versier met een schijfje appelsien. En geniet van je zomer.
Mei Plasticvrij is een initiatief waar Klean Kanteen graag zijn schouders onder zet, omdat we allemaal een verantwoordelijkheid hebben en ook effectief een verschil kunnen betekenen en aldus een positieve bijdrage kunnen leveren.
De flessen van Klean Kanteen worden aangeprezen als de beste op de markt. En ik ben het daar volledig mee eens. De gans familie Nullam gebruikt al jaren Klean Kanteen, vandaar dat hun producten heel regelmatig op onze blog verschijnen. Voor #MeiPlasticvrij hebben we het dan ook graag even over de nieuwe TKPro, een langdurig isolerende fles.
Een gouden tip van Nullam: deze flessen kan je ook gebruiken voor je brunch. Maak je Hollandaise saus voor Eggs Benedict op voorhand en bewaar ze in de Klean Kanteen TKPro.
Klean Kanteen: You buy. We donate. Planet wins.
Dat is het credo van Amerikaans drinkflessenmerk Klean Kanteen dat de consument wil stimuleren om altijd en overal een eigen hervulbare RVS drinkfles bij zich te hebben om overmatig (vaak éénmalig) gebruik van drinkbekers of –flessen in wegwerpplastic tegen te gaan. Met als uiteindelijke missie de wereldwijde plastic afvalberg te verminderen.
Klean Kanteen is B-corp gecertificeerd en bovendien lid van One Percent for the Planet. Zo doneert het bedrijf elk jaar 1% van haar omzet aan verschillende projecten die bijdragen tot een betere wereld.
Klean Kanteen: roestvrij staal en verf op waterbasis
Klean Kanteen gaat voor een propere planeet en ontwerpt oersterke en oerdegelijke hervulflessen van roestvrij staal van de beste kwaliteit. Roestvrij staal is een materiaal dat recycleerbaar is en wordt veelvuldig gebruikt in de voeding- en wijnindustrie doordat het geen giftige stoffen bevat en geen smaken opneemt of afgeeft.
Doordat roestvrij staal dus 100% te vertrouwen is komt er geen coating (zoals plastic of epoxy) aan te pas die bij aluminiumflessen wel aanwezig is. Zelfs over de kleurtjes werd nagedacht en wordt er enkel verf gebruikt op waterbasis. Sinds 2018 hebben de flessen van Klean Kanteen een Klean Coat, dit is een nieuwe verfsoort die zo ecologisch en gifvrij mogelijk geproduceerd wordt en toch 4 keer langer meegaat dan de vorige versie.
Een fles van Klean Kanteen is 100% veilig voor uw eigen gezondheid en voor die van onze planeet!
Alle Klean Kanteen producten & de ECOlunchbox Splash Box zijn o.a. verkrijgbaar bij de betere bio/ eco en outdoor speciaalzaak, zoals AS Adventure.
TKPro Thermosfles – 0,5L Langdurig isolerende fles van roestvrij staal met drinkbeker – Klean Kanteen
Thermosfles van roestvrij staal, met dop en deksel van roestvrij staal. De dop heeft enkel nog een silicone ring om het 100% lekvrij te kunnen afsluiten en is dus helemaal plasticvrij.
De dop heeft verschillende uitsteeksels die ervoor zorgen dat deze kan dichtgeschroefd worden. Ook dient het om vloeistof te kunnen laten stromen als de dop lichtjes opengedraaid wordt. De fles kan in alle richtingen gehouden worden om uit te schenken, de dop schenkt in 360°. Bovenop de fles zit een beker.
De drinkfles houdt koffie, soep, pasta, … tot 20 uur warm en houdt ijskoude dranken, cocktails, smoothies, … tot 75 uur op temperatuur.
De TKPro flessen kunnen niet in de microgolf of diepvries, maar kunnen wel in de vaatwas.
