Category Archives: In The Mix

Een rubriek waar iedereen zijn ding kan vinden. Je hebt een feestje en zoekt een mixed drink of cocktail die je gemakkelijk en zonder stress kan maken? Je wil op de hoogte blijven van de nieuwe tendenzen in premium spirits, cocktailbars en bartenders? Of je zoekt informatie over bijvoorbeeld single malt whisky? Dan zit je hier goed, heel goed! NM

inthemix-1

After-Dinner Drinks & Cocktails, It's Coffee Time!!!

Grappa Cappuccino

Nullam was gisteravond laat nog buiten. Het was berekoud en het begon net te sneeuwen. Ik had echt zin in een opwarmertje, zo een drankje waar je helemaal warm van wordt. Het moet niet altijd warme chocolademelk zijn, het mag ook eens iets sterker zijn. We hebben hier op Nullam al een hele serie van dergelijke drankjes staan, zoals de bij de skiërs populaire Bombardino (op basis van Advokaat en Amaretto diSaronno- zie artikel)), of de diSaronno Darkness (zie artikel), om er maar een paar te noemen.

We kozen deze keer voor een cappuccino van grappa, een opwarmer waarmee je een gemiddeld arctisch front kan weerstaan. Vraag met niet waarom maar deze cappuccino doet me altijd denken aan regen die hevig op de vensterramen tikt en honden voor een open haard.

Deze combinatie van bittere koffie waaraan we een beetje zoet hebben toegevoegd, de fluwelen toets van melkschuim en de alcohol in de grappa doen wonderen. Een heel lekker en functioneel drankje, dat snel en gemakkelijk te maken is, ideaal als je verkleumd van de skipiste of een boswandeling komt.

Wat heb je nodig ?

  • 2 maal 100 ml espresso
  • 20 ml grappa
  • 2 EL suiker
  • 200 ml volle melk (of bijvoorbeeld amandelmelk)
  • cacaopoeder

Hoe maak je het ?

Verdeel de grappa over twee hoge glazen. Maak de espresso’s en voeg aan elke espresso een EL suiker toe. Laat de suiker oplossen. Giet de espresso in de glazen.

Maak het melkschuim en giet die voorzichtig op de koffie-grappa vloeistof. Werk af met wat cacaopoeder. Serveer er een amarettikoekje bij.

Geniet!

NM.

Whisky Whiskey Bourbon Rye

In the Mix Old Pal cocktail

De traditionele nieuwjaarsrecepties zijn voorbij, en dat zijn altijd een goede netwerkevents. En het is ook altijd leuk om een praatje te slaan met een oude kennis of vriend die je al lange tijd niet meer gezien hebt. In het Engels noemt dit een ‘Old Pal’, en laat dit nu toevallig de naam zijn van de cocktail waar we het vandaag gaan overhebben. Een ideale wintercocktail trouwens.

In onze serie  “De 25 meest iconische cocktails” mag de Old Pal niet ontbreken, een cocktail uit de familie van de Negroni en de Boulevardier. Alhoewel de Old Pal overschaduwd wordt door de twee vorige cocktails mogen we deze toch niet over het hoofd zien, zeker omdat rye whiskey aan een soort revival bezig is (zie onze artikelen over de Rye van Biercée en Woodford Reserve). De Old Pal werd oorspronkelijk gemaakt met Canadese rye whisky (in plaats van gin) en droge – dry – Franse vermout (in plaats van zoete – sweet – vermout). De vermout speelt een beetje moderator tussen de twee dominante smaken van de Campari en Rye.

De Old Pal kwam voor het eerst voor in Harry MacElhone’s klassieker uit 1922, het “ABC of Mixing Cocktails”. De Old Pal kreeg zijn naam door dat Harry MacElhone deze creatie opdroeg aan zijn oude vriend – old pal – Sparrow Robertson, een sportjournalist voor de New York Herald in Parijs .

Waarom gebruikte hij Canadese rye whisky? Wel, we zitten in volle Drooglegging (Prohibition). In zijn volgende boek uit 1927 “Barflies and Cocktails” verwisselde MacElhone trouwens de rye voor bourbon en noemde deze cocktail de Boulevardier (zie artikel). En de Old Pal werd een klassieker.

Harry MacElhone is de notoire Ierse bartender en uitbater van Harry’s New York Bar in Parijs (zie foto hieronder), een bar die openging in 1922, waar zovele klassiekers ontstonden en waar zo vele beroemdheden aan de toog hebben gezeten.

Wat heb je nodig?

  1. 4.5 cl Rye
  2. 2.5 cl Campari
  3. 2.5 cl Droge Vermout
  4. Zeste van een appelsien

Hoe maak je het?

Ik heb geen Rye gebruikt in mijn versie, maar de Founder’s Reserve Single Malt Graanjenever 12 years old van stokerij De Moor uit Aalst. Het is een 12 jaar oude single malt graanjenever van 43%, traditioneel dubbel gestookt uit 100% mout in koperen alambiek die daarna nog eens 12 jaar gerijpt heeft op gebruikte Franse eiken wijnvaten. En ik heb de Campari vervangen door de Bitter van Biercée (zie artikel)

Doe de drie bestanddelen in een cocktailshaker. Voeg er ijs bij en shake goed. Giet de inhoud van de shaker in een coupevormig cocktailglas en versier met een stukje zeste van appelsien.

NM.

Gin & Sloe Gin

Sloe gin

1 Comment

Nostalgie

Sloe Gin werd traditioneel gedronken tijdens de donkere koude winterdagen, liefst voor een knetterend haardvuur. Of je nam wat sloe gin mee in een hip flask (zie artikel) tijdens je winterse wandeling , want je krijgt er echt warm van. Het zijn eigenlijk de Amerikanen die er een zomers drankje van gemaakt hebben, door er citrus en sodawater aan toe te voegen. En zo werd de sloe gin Fizz geboren.

Tijdens de jaren 60 en 70 verdwenen cocktails in het algemeen wat uit het beeld, dus ook sloe gin. En vooral sloe gin gemaakt volgens de oude formule, die verdween helemaal. Een nieuw soort sloe gin kwam naar boven, gemaakt met neutrale spirit waaraan sloebessen smaak werd toegevoegd. En mensen vergaten hoe echte sloe gin smaakte en hoe lekker het eigenlijk is. Ook ik.

Tijdens één van mijn tochten door het pre-Brexitse VK, ontdekte ik in een lokale Country Store ergens te velde in Dorset een volledige legplank met verschillende soorten sloe gin. Waarschijnlijk omwille van een nostalgische impuls begon ik het aanbod te bestuderen en kocht ik een fles goede artisanale sloe gin, omdat je met sloe gin veel meer kan doen dan puur drinken of als sloe gin fizz (zie receptuur). Dat wordt de volgende weken wel duidelijk.

Sloe Gin tips

Een paar tips bij de aankoop, want er is ook heel wat goedkope rommel op de markt. Tenzij je natuurlijk sleedoornbessen kan vinden en zelf je sloe gin maakt.

Probeer je te informeren over hoe de sloe gin gemaakt wordt, vooral dat hij met gin wordt gemaakt en niet met neutrale spirit. De goede sloe gins hebben een complex smaakprofiel in tegenstelling tot de goedkope waar suikersmaak overheerst. Er zit sowieso suiker in Sloe Gin omdat suiker gebruikt wordt om het sap uit de sleedoornbessen te onttrekken. Je zoekt dus best naar een evenwicht tussen zoet en wat bitter.

De meeste sloe gins hebben rond de 25 % ABV (tenzij bvb Ableforth’s Bathtub Gin Sloe Gin 33.8 % of Mason’s Slow Distilled Sloe Gin 42 %), het zijn dus likeuren die meer suiker per liter bevatten dan de normale spirits. Dat wil ook zeggen dat eens de fles open is, je die in de koelkast moet bewaren, want likeuren verliezen na verloop van tijd hun smaak door het lage ABV. Bewaren in de koelkast remt dit proces af.

Als je een fles sloe gin ziet met een laag ABV, dan is de kans groot dat deze gemaakt is met neutrale spirit en niet met gin. Waarom maakt men dan eigenlijk Sloe gin met gin? Zonder de toegevoegde gin zou je sloe gin minder ABV hebben dan een glas wijn. En het zou een zoute boel zijn. Dus door de gin breng je het ABV naar omhoog en kan je een mooi smaakprofiel creeren door en subtiel spel tussen de sloe gin bessen en de jeneverbessen en andere botanicals.

Mijn favorieten

Ik heb in de afgelopen twee jaar nog een paar artisanale sloe gin’s gekocht en een paar aanraders zoals de Sipsmith Sloe Gin, Hayman’s Sloe Gin, en deMonkey 47 Sloe Gin. Mijn favorieten blijven de Sacred Organic Sloe Gin (zie artikel) en de  Ableforth’s Bathtub Gin Sloe Gin.

Wordt vervolgd

In de volgende dagen en weken mag je van ons een sloe gin fizz (zie recept) verwachten, een leuke rode cocktail en we gaan ook koken met sloe gin, namelijk eendenborst met sloe gin saus (zie recept).  en een crumble van pruimen met sloe gin ( zie recept). Stay tuned!

NM.

It's Coffee Time!!!, Wat gebeurt er op ..., Whisky Whiskey Bourbon Rye, Wie is ....

Scottish Coffee

25 januari is Burns Night

Auld Lang Syne van Robert Burns

De kans is groot dat je dit liedje al een paar keer luidkeels hebt meegezongen. Auld Lang Syne – herinnering aan vervlogen tijden – is een gedicht en oude Schotse ballade van de hand van de Schotse dichter Robert Burns. Hij heeft het zelf op muziek gezet, hoewel de melodie die wij kennen niet de originele is. Auld Lang Syne wordt traditioneel gezongen op Hogmanay, de overgang van het oude naar het nieuwe jaar, maar zeker ook op Burns Night.

Robert Burns werd geboren op 25 januari 1759 en overleed op 37-jarige leeftijd in Dumfries op 21 juli 1796. Burns heeft heel wat gedichten geschreven en bijgedragen tot de Schotse cultuur en was zeer populair. Een paar jaar na zijn dood besloten vrienden zijn verjaardag te herdenken en zo werd 25 januari Burns Night.

Wat doe je op Burns Night?

Burns Night is een viering volledig gewijd aan de gedichten van Robert Burns, Haggis en whisky. Op het menu staat meestal cock-a-leekie soup , een soep gemaakt van kip en prei, de klassieker Haggis, neeps and tatties, en als dessert cranachan of bannocks (zie artikel).

Na de verwelkoming wordt meestal getoost en een woord van dank uitgesproken (de Selkirk Grace van Robert Burns). Na de soep is het tijd voor het plechtig moment en wordt de haggis binnengebracht op een streepje doedelzakmuziek. De haggis wordt aangesneden en “Address to a Haggis“, het meest bekende gedicht van Burns wordt voorgelezen. De haggis wordt geserveerd met een puree van aardappelen (tatties), en de klassieke neeps (van het Engelse turnip).

Na de haggis is het tijd voor meer getoost ter ere van de onsterfelijke Robert Burns. De traditionele drank op deze festiviteit is natuurlijk whisky.

Na het dessert, de toosts en nadat voldoende whisky is gevloeid kan de avond beëindigd worden met het zingen van “Auld Lang Syne“. Er zijn drie coupletten en bij het eerste gaat iedereen in een kring staan en geef je elkaar de hand bij het zingen. Bij het tweede couplet haak je de armen in elkaar en bij het derde couplet wordt de kringen zowel kleiner als groter gemaakt.

Een leuke avond, opgedragen aan een grote Schot, een grote dichter en herinneringen aan vervlogen tijden waarbij de welsprekendheid en de haggis centraal staan.

Scottish Coffee

Dit jaar eens geen whisky maar een hart- en ledematen verwarmend drankje, dat zeker welkom is bij deze koude temperaturen. We maakten deze Scottish Coffee met Grand Marnier en Monkey Shoulder, een Triple Malt Whisky bestaande uit Single Malt Whisky’s: Glenfiddich (zie artikel), Balvenie and Kininvie. Eigenlijk een blended malt. De naam Monkey Shoulder verwijst naar de schoulderblessure die vele arbeiders kregen bij het continue opscheppen van gerst. Je kan Monkey Shoulder perfect zo drinken maar deze whisky is heel geschikt om te mixen.

Wat heb je nodig ?

  • 15 ml Monkey Shoulder Blended Malt Scotch Whisky
  • 15 ml Grand Marnier
  • Espresso
  • Slagroom
  • Een schijfje appelsien (optioneel)

Hoe maak je het?

Giet de whisky en de Grand Marnier in een toddy glas. Vul aan met vers gemaakte espresso of sterke koffie. Roer even om met een barlepel en spuit er de opgeklopte slagroom op. Versier eventueel met een schijf appelsien.

Slàinte Mhath,

NM.

Andere

Porto voor dummies

We besloten om het jaar te eindigen in schoonheid met een artikel over porto en meer bepaald, witte porto. Porto, vooral de rode dan, wordt heel vaak geassocieerd met een versuikerde fles die al jaren bij oma achteraan de kast staat of de goedkope porto die je in de voetbalkantines te drinken krijgt. Of het doet je denken aan Downton Abbey, waar de mannen na het eten een porto drinken terwijl de vrouwen zich terugtrekken in ‘the parlor’. Maar in tegenstelling tot deze stoffige reputatie heeft porto een rijkdom aan intense smaken die je niet kan vinden in andere wijnen.

Waar komt porto vandaan?

Porto dankt zijn bestaan aan het conflict tussen Frankrijk en Engeland aan het begin van de 18e eeuw. De bijna voltallige Britse Royal Navy blokkeerde de Franse havens, met het doel de Franse economie te schaden. Ze richten veel schade aan de economie aan, maar vooral, ze stopten de export van Franse wijnen over het kanaal. De Britten zochten dan maar wijn bij hun Europese vrienden, namelijk de Portugezen en kochten gigantische hoeveelheden wijn uit de Douro vallei op. Ze versterkten deze wijn met een lokale brandy, om zo het alcoholgehalte op te voeren. Zo werd de wijn niet slecht tijdens de zeetocht naar Engeland. Door het verhoogde alcoholgehalte werd de gisting van de wijn in de vaten gestopt, verhoogde het suikergehalte en werd de wijn zoeter.

De Douro region produceerde al wijnen tijdens de Romeinse periode. De zengende hitte in Douro verplichte de Portugezen om de wijn naar Oporto, met zijn kouder zeeklimaat te vervoeren, om deze al daar op te slaan voor transport. Deze werd porto genoemd.

Het ontstaan van Porto heeft dus wel met de Britten te maken, trouwens vele merken van Porto hebben Engelse namen: Sandeman, Dows, Cockburn, Taylors, Niepoort en Croft om er maar enkele te noemen. De Britten zijn allang niet meer de grootste consumenten van porto – dat zijn de Fransen geworden.

Van welke druiven wordt Porto gemaakt?

Er bestaan ongeveer 70 druiven die voor porto kunnen gebruikt worden. Witte porto wordt meestal gemaakt van de rassen Malvaisa Fina, Códega, Donzelinho Branco en Gouveio. Witte porto wordt gedurende een korte periode gerijpt vooraleer hij gebotteld wordt. Er bestaan oude gerijpte versies maar de meeste worden jong geserveerd, als een frisse aperitief of als mixer met tonic en citroensap of als wijn bij een schotel zeevruchten. De zoetere versies passen dan weer beter bij dessert.

Eens de druiven geplukt en geperst zijn wordt een neutrale alcohol bij het druivensap gedaan om te komen tot aan alcoholpercentage tussen 19 en 22%. Dit stopt enerzijds de gisting en zorgt ervoor dat porto voldoet aan voorwaarden voor de Europese beschermde oorsprongsbenaming (BOB). De neutrale alcohol komt vooral uit de Cognac (Frankrijk) of La Mancha (Spanje)

De wijn gaat dan in eiken vaten voor het rijpingsproces en in deze fase wordt het onderscheid tussen de verschillende soorten porto gemaakt.

Porto voor en na

Witte porto op zich kan een heel verkwikkende aperitief zijn tijdens de zomer, of je kan de droge witte gaan mixen met tonic. De zoete witte porto kan je dan weer als basis voor sangria gebruiken.

De zoete porto heeft een lichtere houtsmaak met smaken die variëren van honing over karamel tot hazelnoten. De droge porto wordt langer op vaten gerijpt en heeft daardoor meer de smaak van hout en noten. Een Niepoort Dry is bijvoorbeeld een ideale aperitief: een blend van op eik gerijpte wijnen (gemiddeld 36 maanden) met een lichte smaak van tabak en overduidelijke toetsen van noten en amandelen. Maar kan ook geserveerd worden met tonic en een schijf citroen of zeste van citroen. De Niepoort 10 jaar oude witte porto is omwille van de langere rijping en de smaak van appelsien, gedroogde vijgen en noten, dan weer eerder een porto die je bij het dessert serveert of na het eten.

Witte porto en de WP&T variatie op de G&T

Witte porto kan dus met tonic. Het is niet alleen verfrissend in de zomer, maar de intense smaken van porto zorgen ervoor dat dit alternatief voor Gin & Tonic ook in de winter kan gedronken worden. De Witte Porto & Tonic (WP&T) is niet zo scherp als de G&T of Lillet (zie artikel), is wat zoet maar niet te zoet en zal je appetijt bevorderen.

WP&T

  • 2 maatjes Fevertree
  • 1 maatje witte porto

Een strip citroenschil of een schijfje citroen of een schijfje appelsien (afhankelijk van de smaak van je witte porto)

Giet de tonic over een met ijs gevuld highball glas, en dan de port. Roer even om en voeg er de citroen of appelsien bij.

WP&T: de varianten

Ik geef je nog een andere versie mee, die ietsje meer voorbereiding vraagt, maar dit is wel mijn favoriete versie, de WP&T met gembersiroop.

Breng gelijke delen suiker en water aan de kook met daarin een stukje gember. Laat afkoelen en filter.

  • 1 ½ maatje Witte Porto
  • ½ maatje gembersiroop
  • ½ maatje vers geperst citroensap

Giet alles in een met ijs gevulde shaker. Vul een Collins glas met ijs en giet de inhoud van de shaker hier over. Vul aan met tonic.

NM.

Rum

In the Mix Eggnog

Eggnog: lekker maar straf

Eén van onze laatste experimenten dit jaar was eggnog, vooral bekend in de Angelsaksische landen, maar wegens het succes van kerstmarkten ook al in onze contreien bekend. Het woord eggnog komt van nog, een Oud Engels woord voor bier, en noggin was de beker waaruit het gedronken werd.

Het drankje eggnog is verwant aan de posset (zie artikel madeleines met frisse citroen posset), een dik drankje gemaakt van eieren, melk en een versterkte wijn (zoals Madeira). Zowel eggnog en posset waren drankjes met een hoog alcoholgehalte en toen eerder voor de rijke klasse bestemd, omdat zij het geld hadden om de ingrediënten te kopen.

Eggnog perfect serve

Jerry Thomas, de auteur van de in 1862 verschenen bijbel van de bartenders (The Bartenders Guide), maakte toen eggnog met een volledig ei, 60 ml brandy, 30 ml rum, 60 ml melk en 30 ml gewone siroop. Dit alles ging in de shaker voor een dry shake en pas dan gingen de ijsblokken erbij voor een hard shake. En dan een double strain in één of twee glazen met een beetje nootmuskaat erover.

Opgelet want eggnog is straf spul, waarmee je je schoonmoeder op kerstavond KO maakt.

Ik heb dit jaar 4 flessen gemaakt. Eén alvast om te bewaren tot kerst volgend jaar. Er zijn al jaren discussies aan de gang dat je eggnog niet kan bewaren omwille van eieren, maar ik ben geloof daar niets van. De fles staat nu op een koele donkere plek in mijn kelder. Ik heb ook nog twee flessen gemaakt met twee soorten rum (3/4 Mount Gay Black Barrel en 1/4 Appleton Estate Rum) en nog een fles met Mount Gay Black Barrel rum en met de Belle Fleur eau de vie van Jigger’s (zie artikel). Volgens de believers moet je eggnog op dezelfde dag maken én drinken. Mijn eggnog zal op kerstavond exact drie (3) weken oud zijn. Nu, ik heb er zowat om de twee dagen al eens van geproefd, en mijn eggnog wordt beter met de dag: de smaak wordt voller en ronder en de alcohol komt er goed door.  De believers hebben dus ongelijk!

Wat heb je nodig ?

  • 8 eieren, eigeel van eiwit gescheiden
  • 140 gram suiker
  • 700 ml volle melk
  • 480 ml room
  • 480 ml rum (of een mix van rum en brandy)
  • Vers gemalen nootmuskaat

Hoe maak je het ?

Het geheim van deze licht en luchtige eggnog is de toevoeging van opgeklopte eiwitten.

Klop de eiwitten met de mixer op tot ze de consistentie van scheercrème hebben, net zoals meringue maken. Verminder de snelheid van de mixer en voeg er de helft van de suiker bij. Zet even opzij.

Doe de overblijvende suiker in de kom met de eigelen en klop deze op tot bleek en schuimig. Voeg er nu langzaam de melk, room en de alcohol bij. Meng even goed door op lage snelheid.

Neem een spatule en vouw voorzichtig de eiwitten bij het eigeelmengsel.

Je eggnog is nu klaar om te serveren. Werk af met wat vers gemalen nootmuskaat en een toefje slagroom.

NM.

Whisky Whiskey Bourbon Rye

Woodford Reserve Kentucky Straight Rye

Introductie van een a-typische bourbon in zeer beperkte oplage

De Woodford Reserve Distillery in Versailles, Kentucky is zowat de bakermat van bourbon whiskey.  Gevestigd op de plaats waar Elijah Pepper in 1812 startte met het maken van whiskey en waar James Christopher Crow het productieproces revolutionair veranderde, is Woodford Reserve vandaag dé referentie in bourbon whiskey. Tot voor kort was in België enkel de Woodford Reserve Kentucky Straight Bourbon te koop. Nu komt daar – zij het in een erg beperkte kwantiteit – de Woodford Reserve Kentucky Straight Rye whiskey bij. Van de Woodford Reserve Kentucky Straight Rye whiskey zullen in ons land slechts 300 flessen beschikbaar zijn. 

Rye tasting in Bar Burbure

De Woordford Reserve Straight Rye is dus onze volgende geschenktip. Nullam woonde de tasting van deze Rye bij in Bar Burbure op het Zuid in Antwerpen. Nate Booker, Brand Ambassador voor Woordford Reserve liep ons door de verschillende producten van Woodford, waaronder de nieuwe Rye en een aantal heel unieke pareltjes, die helaas hier niet te verkrijgen zijn. Rye is aan een renaissance bezig en vele ervaren Bourbon producenten voegen nu ook een Rye toe aan hun gamma. Het duurde 10 jaar vooraleer Chris Morris, master distiller bij Woodford, vond dat deze Rye op punt stond. Qua smaak vind ik deze Rye dan ook eerder aanleunen naar een Bourbon: wat licht zoete toetsen maar toch niet zoet, een duidelijk fruitig en kruidig smaakprofiel met wat peper, en een hint van appel en noten. Een aanrader. Het team van Jurgen Lijcops had twee speciale cocktails gemaakt met deze nieuwe Rye, een Mint Julep en een Manhattan terwijl buiten Bar Burbure een varkentje aan het spit op ons aan het wachten was. Meer foto’s van dit event kan je hier vinden.

Woodfords Rye onderscheidt zich van zijn Straight Bourbon broertje door een (nog) hoger gehalte aan rogge als grondstof. Voor Straight Bourbon gebruikt Woodford een verhouding van 72% maïs, 10% gemoute gerst en 18% rogge. In de Straight Rye mix loop het aandeel rogge op tot maar liefst 53%, wat resulteert in een uitgesproken kruidige smaak.

In navolging van James Christopher Crow, die halfweg de 19e eeuw het productieproces van bourbon danig revolutioneerde door onder meer de introductie van sour mash fermentatie, het distilleren in pot stills en het laten rijpen van de whiskey in eiken vaten, experimenteert Woodford Reserve vandaag de dag nog steeds met de verschillende variabelen in het productieproces om nieuwe expressies te creëren. Zo is er naast de Straight Bourbon en Straight Rye ook de Double Oaked variant die na volle rijping op vat een tweede rijping ondergaat in eiken vaten die evenwel een iets andere voorbehandeling genoten. Op deze Woodford Reserve expressie is het bij ons voorlopig echter nog even wachten…

Praktische Info

Woodford Reserve Kentucky Straight Rye whiskey: 49 euro (70 cl). In de supermarkt zal u hem dus niet vinden. Wel in premium bars en bij een beperkt aantal gespecialiseerde handelaars. Of je kan de Rye – al dan niet puur of tegen de achtergrond van een cocktail –  degusteren bij een aantal premium bars.

NM.

Amaro - Bitters

Fernet-Branca

Fernet-Branca

Ode aan de pop art

 

Fernet-Branca is een special geval amaro want hij ligt aan het andere einde van het spectrum, want meer bitter dan zoet. Het drankje is naast Italië, enorm populair in San Francisco en Argentinië (zie artikel). Fernet Branca wordt al sedert 1845 volgens hetzelfde recept op basis van 30 verschillende kruiden gemaakt. Fernet werd gecreëerd door de auto-didactische apotheker Bernardino Branca en de naam Fernet die er aan toegevoegd werd, zou een fictieve Zweedse dokter geweest zijn, eigenlijk om meer geneeskundige credibiliteit aan het drankje te geven.

Ode aan de pop art

Bij ons is Fernet-Branca vooral bekend als digestief, maar in Argentinië is het in combinatie met Coca-Cola de nationale mixdrank bij uitstek. Hoe het ook zij, mag het bittere drankje in geen enkele barkast ontbreken. Voor de feestdagen hulden de makers hun kenmerkende fles in al even opvallende metalen kokers die alledrie refereren naar bekende pop art kunstenaars. Hierbij werd zelfs het Branca-logo niet gespaard. Benieuwd of u de drie kunstenaars herkent…

Aanbevolen verkoopprijs: 20,59 €

Campari, It's Coffee Time!!!, Vermout - Vermouth

In the Mix Cold Brewed Coffee Negroni

Onze cocktail van de dag is een cold brewed coffee Negroni. Er staan al verschillende versie’s van de Negroni op onze website (zie Archief), maar voor deze versie gaan we de gin vervangen door de in onze Mizudashi koud gebrouwen koffie (zie artikel).  Een Mizudashi is een glazen kan met filterhouder van Hario, de Japanse specialist in glazen parafernalia voor koffieliefhebbers.  De Mizudashi is speciaal geschikt voor het traag en koud brouwen van koffie. Mizudashi is een ‘Cold Brew’ techniek waarbij je vanaf de start koud water gebruikt in plaats van warm water. Het brouwproces duurt lang en precies door dit langzame proces komen de smaken van de koffie vrij. Je krijgt een hele milde, fluwelen en zelfs lichtzoete smaak (wat de normale smaak is van koffiebonen) met weinig of geen bitterheid. Je vermijdt daardoor de oxidatie door de hoge temperatuur en dus minder tannine en minder cafeïne. Het zijn vooral die laatste twee die de bitterheid van koffie veroorzaken.

We hebben een beetje geëxperimenteerd met de hoeveelheden koffie en water om een meer geconcentreerde koffie te krijgen. En deze koffie zal de gin vervangen in de Negroni. Een klassieke Negroni wordt gemaakt met gelijke delen gin, Campari en vermout, maar hier gaan we de dosis koffie verhogen tot 1 1/2 maatje.Voor de rest volgen we de klassieke receptuur van de Negroni, met Campari, want Campari en koffie gaan wonderwel goed samen. De bittere tonen van de Campari vermengen zich met de milde, aardse smaken van de koffie. Een heel geslaagde Negroni.

Wat heb je nodig?

  • 1 1/2 deel cold brewed coffee
  • 1 deel Campari
  • 1 deel rode zoete vermout (Vermouth del Professore rosso)
  • een stukje appelsienschil

Hoe maak je het?

Giet de verschillende bestanddelen in een mixing glas gevuld met ijsblokken. Belangrijk is de verwatering en de koeling. Dus goed roeren met een barlepel. Dan door een zeef in het glas gieten en pas dan eventueel nog een ijsblokje toevoegen. Serveer de  Negroni bij voorkeur in een tumbler of laag cocktailglas. Neem een stukje appelsienschil en kneus dit boven je glas zodat de etherische oliën vrijkomen boven de drank. En doe er dan het stukje schil bij.

CinCin,

NM.

Whisky Whiskey Bourbon Rye

In the Mix: the Penicillin

Diegenen die Nullam al van in het begin volgen weten dat er hier al veel cocktails gepasseerd zijn met een geschiedenis. Denk maar aan de Negroni (zie receptuur) of veel van de cocktails die in Harry’s New York Bar in Parijs werden gecreëerd. Want het gaat ons niet alleen om de cocktail, maar vooral ook het verhaal:  waar, door wie en onder welke omstandigheden hij is uitgevonden. En je hebt het kunnen volgen, er zijn leuke verhalen bij, soms heel erg gecontesteerd door de nabestaanden van de betrokken partijen, onderlinge familieruzies en ga zo maar door.

De meeste van die klassiekers zijn gemakkelijk 50 tot 100 jaar oud. En ze hebben allemaal de tand des tijds overleefd en staan in elke goede cocktailbar op het menu. En toch gaan we het vandaag hebben over The Penicillin, een cocktail die pas sinds 2005 bestaat en op die korte tijd ook al de wereld veroverd heeft. The Penicillin staat in mijn lijst van de 25 meest iconische cocktails.

The Penicillin is een creatie van de toen 21-jarige Australiër Sam Ross van The Milk & Honey Bar in New York. Hij probeerde een variant te maken op de Gold Rush en Bee Knee’s cocktail, met als resultaat The Penicillin. Hij vond dat deze cocktail hetzelfde helende effect had als chicken noodle soup (door New Yorkers Jewish Penicillin genoemd), vandaar de naam.

Beneden vind je de originele receptuur, maar Dieter Van Roy van Cocktailbar Bijou (zie foto) maakt een hele sterke eigen versie van The Penicillin.

Wat heb je nodig? voor 1 cocktail

  • 60 ml blended whisky
  • 40 ml een rokerige Islay single malt zoals Laphroaig of Talisker
  • 20 ml vers geperst citroensap
  • 20 ml honinggembersiroop
  • Gekonfijte gember voor de versiering

Hoe maak je het?

De honinggembersiroop

Maak een honing gembersiroop van 250 ml water, 250 ml honing en een groot stuk gember. Breng aan de kook, verminder de temperatuur en laat nog een 5 tal minuten sudderen op een klein vuurtje. Laat een nachtje afkoelen en filter.

Combineer de blended malt, het citroensap en de honinggembersiroop in een met ijs gevulde shaker. Neem een tumbler met een ijsblok, shake de vloeistoffen in de shaker en giet door een barzeef in het glas. Werk af met de Laphroaig of Talisker en versier met een stukje gekonfijte gember op een stokje.

NM.