Een rubriek waar iedereen zijn ding kan vinden. Je hebt een feestje en zoekt een mixed drink of cocktail die je gemakkelijk en zonder stress kan maken? Je wil op de hoogte blijven van de nieuwe tendenzen in premium spirits, cocktailbars en bartenders? Of je zoekt informatie over bijvoorbeeld single malt whisky? Dan zit je hier goed, heel goed! NM
">
Een rubriek waar iedereen zijn ding kan vinden. Je hebt een feestje en zoekt een mixed drink of cocktail die je gemakkelijk en zonder stress kan maken? Je wil op de hoogte blijven van de nieuwe tendenzen in premium spirits, cocktailbars en bartenders? Of je zoekt informatie over bijvoorbeeld single malt whisky? Dan zit je hier goed, heel goed! NM
Lucien Gaudin (27 september 1886) overleed op 23 september 1934 en was één van de grootste Franse schermers ooit. Hij won verschillende gouden medailles op de Olympische Spelen in 1924 en 1928, zowel met de degen als met de floret. Lucien “l’escrimeur” Gaudin was jarenlang één van de meeste gedecoreerde Franse Olympiërs. Gaudin – bankier van beroep – pleegde in 1934 zelfmoord nadat zijn bedrijf in de financiële problemen raakte.
Dankzij zijn populariteit werd er ook een cocktail naar hem genoemd, de Lucien Gaudin. Deze werd voorhet eerst vermeld in Cocktails de Paris in 1929, toen een zeker Charlie de Coupe d’Honneur won met deze cocktail.
Deze eerste klasse aperitief is echter – onterecht – in de vergetelheid geraakt. Ook bij mij. Het is pas toen mijn maatje Dries Botty Brand Ambassador werd bij Cointreau, dat ik er terug aan dacht.
De Lucien Gaudin is een Franse variant op de Negroni (zie artikel). De basis spirit is gin en deze wordt gecombineerd met Campari. De zoete vermout van de Negroni vervangen we door droge vermout en Cointreau. Het resultaat is een aangenaam zoet en bitter drankje, maar rijk en droog van smaak. Het eerste wat je proeft is de gin, de complexe appelsien/citrus smaken en tegelijk het zoete van de Cointreau en dan pas de bittere finish van de Campari. De Lucien Gaudin ligt goed in de markt bij de liefhebbers van de Negroni en Boulevardier en is een perfect opstart drankje voor zij die de Negroni nog iets te bitter vinden.
Wat heb je nodig?
45 ml London Dry Gin
15 ml Campari
15 ml droge vermout (Dolin Dry of Noilly Prat)
15 ml Cointreau
Hoe maak je het?
Ik kies voor een 3 : 1 verhouding gin/Campari, zoals de Lucien Gaudin oorspronkelijk bedoeld was. De gin was prominent aanwezig en counterde de bittere Campari. Maar eigenlijk kan je alle ingrediënten individueel aanpassen, dus ook naar een 2:1 verhouding.
Meng alle ingrediënten in een gekoeld mengglas gevuld met ijs. Roer (stir) tot je de juiste verwatering en afkoeling hebt, en giet door een zeef in een gekoeld cocktailglas. Een stripje appelsienschil mag er zeker bij.
Een speakeasy cocktail uit de periode van de Drooglegging
Guerlain
In 1853 ontwierp Pierre-François-Pascal Guerlain de Eau de Cologne Impériale voor Keizerin Eugénie haar huwelijk met Napoléon III. Deze parfum werd gebotteld in een hele mooie fles versierd met gouden bijen, het symbool voor royalty. De bij is nog steeds het embleem voor excellence voor het merk Guerlain. Bijen hebben altijd al een belangrijke rol gespeeld, net zoals de honing van de bijtjes.
Speakeasy tijd
De naam van de cocktail voor vandaag is “bee’s knees”. Hebben bijen dan kniën? Neen, het is gewoon ‘slang’ net zoals the cat’s whiskers, the flea’s eyebrows and the snake’s hips. De term Bee’s Knees werd tijdens de drooglegging – the Prohibition – gebruikt als slang voor ‘het beste’ of uitstekend. Deze cocktail werd tijdens deze periode van totaal alcoholverbod gecreëerd. Slang en codewoorden waren toen dus een ware rage, want men moest heel voorzichtig zijn met wat men zei. In die periode werd ook heel veel illegaal gestookt, wat niet altijd de kwaliteit van de spirits ten goede kwam. De Bee’s Knees cocktail is eigenlijk een variatie van een gin sour, waaraan dus honing en citroensap werd toegevoegd om de afschuwelijke geur van ‘bathtub gin’ te camoufleren.
De eenvoud van de Bee’s Knees cocktail is tegelijkertijd ook een deel van zijn magie. Als je op zoek bent naar een verfrissend drankje hoef je echt niet verder te zoeken. Slechts 3 ingrediënten dus mogelijkheid om wat te variëren, maar, een grote MAAR, het moet er wel boenk op zijn, om het met de woorden van een bekend Brand Ambassador te zeggen. En hoe beter de ingrediënten hoe beter het eindresultaat zal zijn.
De smaken van een goedgemaakte gin kunnen heel complex zijn. We kozen voor een London Dry Gin. Suiker als zoetmaker ligt misschien meer voor de hand maar honing zorgt voor de florale, warme tonen die je niet kan vinden in suiker. Voeg honing toe aan een base spirit zoals gin en je krijgt een interessante complexiteit. Honing is een product van bijen en krijgt zijn smaak van de omgeving waar de bijen rondvliegen. We noemen dat terroir. Die omgeving zal de uiteindelijke smaak van de honing gaan bepalen (net zoals bij wijn of kaas). Kies dus een honing die mooi past bij de smaak van je gin. Het laatste ingrediënt zijn de citroenen. Kies voor citroenen met een aangename aciditeit en veel smaak, niet die hele zure waar je haar van rechtstaat.
Wat heb je nodig?
Voor de honingsiroop
350 gram honing
80 ml warm water
Per cocktail
30 ml vers geperst citroensap
20 ml honingsiroop
60 ml gin
Hoe maak je het?
We beginnen met de honingsiroop. Combineer de honing met warm water en roer tot alles gemengd is. Gebruik onmiddellijk of bewaar in de koelkast (ongeveer 5 dagen)
Combineer de drie ingrediënten in een met ijs gevulde shaker en shake tot je de juiste verkoeling en verwatering hebt. Giet door een fijne zeef in een cocktailglas en versier met een eetbare bloem en of een strip citroen.
Dit is het einde van de vakantie en meteen ook de laatste aflevering van #AperitivoEstivo en we gaan er uit met een knaller van een zomerse aperitief, de Eeyore Requiem. Toen ik de eerste keer de naam van deze cocktail hoorde wist ik ook even niet waar ik het had, want mijn kinderjaren zijn al een tijdje achter de rug. Eeyore (of Iejoor in het Nederlands) is die grijze, altijd pessimistische en gedeprimeerde ezel uit Winnie de Poeh. Van de cocktail zelf – een creatie van Toby Maloney -wordt je enkel heel vrolijk!
De basis is een bitter, origineel Campari, maar je kan ook de Martini bitter gebruiken. Die is nog iets complexer kwa smaak. Iemand zei bitter? Inderdaad want er gaat ook nog Fernet Branca en Cynar bij, de twee buitenbeentjes onder de amaro’s (bitters). Fernet Branca omwille van heel kruidig en Cynar omwille van de artisjokbasis.
De Eeyore Requiem zal zeker bij de liefhebbers van een Negroni in de smaak vallen, maar ook zij die houden van mixed drinks die flirten met de zoet-bitter grens. Er zit in de Eeyore Requiem cocktail een kleine hoeveelheid gin, maar het is de bitter die als basis spirit fungeert. De Cynar en Fernet Branca zorgen dan voor de complexiteit en kruidigheid. De botanicals van de gin voegen er nog een extra laag aan toe. De zoete witte vermout Dolin Blanc zorgt voor het evenwicht met de bitters. De orange bitters en de zeste van appelsien versterken dan weer de citrussmaak van de Campari of Martini Bitter.
Het resultaat is een lichte (in ABV) maar toch heel complexe, zomerse aperitivo. Deze Eeyore’s Requiem is mijn zomerse ontdekking!
Wat heb je nodig?
45 ml Campari of Martini Riserva Speciale Bitter
15 ml Gin
7.5 ml Cynar
7.5 ml Fernet Branca
30 ml Dolin Blanc vermout
15 druppels orange bitters
3 zestes van appelsien
Hoe maak je het?
Giet alle ingrediënten voor de Eeyore Requiem – uitgezonderd de zeste – in een mengglas gevuld met ijs. Roer om met een barlepel tot de juiste afkoeling en verwatering en giet door een zeef in gekoelde coupette of cocktailglas. Last but not least, kneus de drie zestes van appelsien boven het glas.
Woord van de week: Ciao Bella
Ciao Bella – en niet Bella Ciao – betekent letterlijk hallo (of tot ziens) schoonheid. Bella refereert naar een vrouwelijke persoon. In de superlatieve vorm zegt men eerder ciao bellissima. Ik koos voor Ciao Bella omdat dit het einde van de reeks Aperitivo Estivo is. Daarmee hebben we jullie een zomer lang laten kennismaken met Italiaanse drankjes, gerechten, muziek en woorden of uitdrukkingen. We hopen dat jullie ervan genoten hebben of dat in ieder geval jullie kennis voor het aankomende kwisseizoen is toegenomen. Er zitten zeker een aantal dingen tussen waar jullie mee kunnen uitpakken. Capito? Tot volgend jaar, met een nieuwe serie.
Suggestie bij de aperitivo
Onze suggestie is eigenlijk een zomerse symfonie van zachte mozzarella, parmaham en gegrilde witte perzik. Mozzarella di Bufala Campana, gegrilde witte perziken en prosciutto di Parma zijn de drie sterren van dit geweldig lekkere recept. Werkelijk om duimen en vingers van af te likken.
De link naar de receptuur vind je hieronder. Trouwens, op 1 september begint in Parma het 21ste Festival del Prosciutto di Parma. Het festival – volledig in teken van de lekkere Parmaham – duurt tot 9 september en is een ideale gelegenheid om de sites waar de Parmaham gemaakt wordt te bezoeken (Finestre Aperte). Maar ook in Parma zelf is heel wat te doen rond de ham. Wij waren er vorig jaar bij. De link naar ons reisverslag staat hieronder.
Zucchero is de artiestennaam van Adelmo Fornaciari (geboren op 25 september 1955 in Roncocesi – Emilia-Romagna), een stadje tussen Modena en Parma. Zucchero is al lang één van de favorieten van Nullam en hij kon dus niet ontbreken in onze #AperitivoEstivo reeks.
We kozen voor een nummer van Zucchero en wijlen Luciano Pavarotti. Het werd al in 1992 geschreven door Zucchero, maar de versie mat Pavarotti is de mooiste. Beide zijn afkomstig uit de buurt van Modena. Het is een live nummer uit het mooiste concert ooit van Zucchero (in de Royal Albert Hall 2004). Bij het zingen van Miserere kan je bijna in de ziel van Pavarotti gaan kijken. Zijn ogen zijn heel expressief. Het was één van zijn laatste publieke optredens en je voelt en hoort het in zijn stem dat Pavarotti allerlei emoties ondergaat. Maar het blijft een schitterend nummer… kippevel ….
In Aperitivo Estivo Aflevering 9 mengen we één van de populairste Italiaanse drankjes Aperol met een amaro en een zuur tot een heel fris zomers drankje, met als resultaat een carrousel van smaken in je mond. Verder op het menu, verderlichte gnocchi op basis van ricotta en muziek van Jovanotti. Verder hebben we het over uitstelgedrag. Zeker lezen, tenzij je iets dringenders te doen hebt 🙂
Aperol
Aperol is een oranjekleurige Italiaanse aperitieflikeur, wat bitter van smaak zoals Campari maar zoeter, met toetsen van appelsien, gentiaan, rabarber en wat aromatische kruiden. De Aperol Spritz is een zeer populaire aperitivo in Noord-Italië, meer specifiek in de Veneto regio en aan het Gardameer: licht in alcoholgehalte (11%), verfrissend en een fel oranje kleurtje. Koppel daaraan een blitze marketingcampagne die zich ook naar de jeugd richt, en je hebt de formule voor een succesverhaal: Aperol Spritz.
Aperol bestaat al sinds 1919. Het werd gelanceerd op de Internationale Beurs van Padua door de broers Barbieri. Het werd toen heel snel populair. Aperol kende een hele grote bekendheid in de jaren 60 door een TV reclameblok “Il Carosello”. De Italiaanse acteur Tino Buazzelli sloeg zich tijdens deze clip op het voorhoofd en riep “Ah, Aperol”. Deze catch phrase verspreidde zich als een lopend vuur door Italië.
De zoete Aperol, met toetsen van appelsien, gentiaan, rabarber en wat aromatische kruiden, combineren we met een Amaro – Italiaans voor bitter – waarin we gelijkaardige smaken terugvinden: Amaro Ramazotti.
Deze Amaro Ramazotti van 30 graden uit Milaan bevat digestieve elementen en heeft een uitgesproken appelsiensmaak, maar je herkent ook gentiaan, rabarber en kaneel. Hij wordt veel als aperitief – on the rocks – genuttigd. Maar Amaro Ramazotti is ook een perfecte after dinner slaapmuts, en om helemaal decadent te doen, geserveerd met wat donkere chocolade.
Het derde element is vers citroensap om wat friszuur toe te voegen en om dat ‘dikke’ mondgevoel van de Aperol en amaro te verminderen.
Wat heb je nodig?
30 ml Amaro Ramazotti 15m ml Aperol 15 ml citroensap
Hoe maak je het?
Combineer al de ingrediënten in een mengglas gevuld met ijsblokken. Roeren tot je de juiste verkoeling en verwatering hebt. Giet door een zeef in een vooraf gekoeld glas. Werk af met een zeste van citroen.
Woord van de week: Chi tempo e tempo aspetta, tempo perde
Chi tempo ha e tempo aspetta, tempo perde. Het is eigenlijk een uitnodiging of oproep om onmiddellijk te handelen en niet uit te stellen tot het laatste moment. Uitstelgedrag of procrastinatie is tijdverlies en heeft niet zoveel zin want het zorgt bij velen enkel voor extra stress. De believers zullen dan weer zeggen dat ze veel beter werken op deze manier en dat wachten tot het laatste moment ook zijn voordelen heeft. Denk er maar even over na. In ieder geval, je kan het nu ook in het Italiaans zeggen.
Suggestie bij de aperitivo:
Vandaag doen we iets met de keizerin van de tomaten, de Pomodoro San Marzano dell’Agro Sarnese-Nocerino. San Marzano tomaten hebben in vergelijking met andere tomaten veel dikker vruchtvlees, minder zaden en zijn veel intenser van smaak. Geliefd bij chefs over de ganse wereld is dit de ideale tomaat voor een echte tomatensaus. Bij deze lekkere tomatensaus geven we gnocchi, maar deze keer maken we een lichtere versie van gnocchi, dus niet op basis van aardappelen, maar met ricotta. De traditionele gnocchi op basis van aardappel komen uit Firenze, maar deze lichtere versie wordt vooral gemaakt in het zuiden, in de wondermooie streek rond Amalfi. Daar worden ze ndundari genoemd.
Iemand die niet mocht ontbreken in deze tiendelige serie is Jovanotti. Jovanotti is de artiestennaam van de Italiaanse singer-songwriter Lorenzo Cherubini. De naam Jovanotti refereert aan het Italiaanse woord Giovanotto (jonge man). Deze Italiaanse superster heeft geen enkele moeite om voetbalstadions en grote concertzalen te vullen. Bekende platen van zijn hand zijn ‘L’Ombelico Del Mondo‘ en ‘Serenata Rap‘.
Zijn carrière begon eind de jaren 80 met een dj-set en hij groeit al snel uit tot poprapper en dj, die vooral elementen uit de wereldmuziek combineert en zo een nieuwe, unieke Italiaanse muziekvorm creërt. Ik ontdekte Jovanotti in de jaren 90 op Marktrock in Leuven en was er helemaal weg van. Hij werkte samen met de groten der aarde en is ondertussen al toe aan 14 studioalbums.
Zijn half gezongen, half gesproken stijl heeft veel weg van een lezing door een Beat Poet. We kozen voor één van zijn eerste grote hits uit 1992, Ragazzo Fortunato.
Wanneer je dit artikel leest zit ik in Juillac-le-Coq (in de buurt van Cognac), in de befaamde Le Logis Grey Goose. Grey Goose premium vodka ontstond ongeveer 20 jaar geleden in deze regio. Deze 17de eeuwse prachtige manoir is het spirituele huis van Grey Goose en wordt onder andere gebruikt voor opleidingen. Eén van de signature cocktails van Grey Goose is deze fizz cocktail, genaamd Le Grand Fizz, gemaakt met Grey Goose, vlierbloesemlikeur van St-Germain, limoensap en sodawater. Een huwelijk van subtiele smaken en aroma’s. Fris, fruitig en sprankelend, dus ideaal voor je zomerparty..
“GET THE BEST OUT OF THE VERY BEST INGREDIENTS, AND LET THE QUALITY SPEAK FOR ITSELF.”
François Thibault – Grey Goose Cellar master
Grey Goose Vodka
Grey Goose wordt van het fijnste Franse graan uit Picardië en bronwater uit Gensac-la-Pallue gemaakt. De geur is licht zoet en de smaak is zacht en vol. Het is één van de snelst groeiende super premium vodka’s ter wereld. Deze premium vodka wordt dan ook gemaakt in de beroemde Cognacstreek in het westen van Frankrijk. Mede door de kennis en ervaring van de mensen in de Cognacstreek wordt er een sublieme premium vodka gevormd. Grey Goose wordt 5 keer gedistilleerd en verkrijgt hierdoor zijn zachte, verfijnde smaak. François Thibault overziet rigoureus alle stappen van het proces, dus van het veld tot de fles. Grey Goose is een elegante vodka, om puur van te genieten.
St-Germain likeur
St-Germain is een artisanale likeur gemaakt van verse vlierbloesems. De bloesems worden aan het eind van de lente geoogst in de Savoie om vervolgens te worden verwerkt tot een unieke, moderne likeur die inmiddels in de bekendste bars ter wereld wordt gebruikt. St-Germain is het perfecte ingrediënt voor het bereiden van de meest uiteenlopende cocktails met een subtiele fruitig-florale toets.
St-Germain likeur wordt gemaakt op basis van met de hand en in de lente geplukte vlierbloesems, die overvloedig groeien op de Franse Alpentoppen. Alles wordt met de hand gemaakt en geselecteerd, wat natuurlijk voor kwaliteit zorgt. Zo worden ook de vlierbloesems per fiets naar de opslagplaats gebracht . De smaak van vlierbloesem wordt aangevuld met tonen van onder meer limoen, peer en passievrucht die samen een harmonieuze balans vormen. Draai de stop van de mooie art deco fles en snuif de intense geuren van bloemen en fruit op. Onweerstaanbaar.
Wat heb je nodig?
35 ml Grey Goose vodka
15 ml St-Germain likeur
20 ml limoensap
60 ml spuitwater
Hoe maak je het?
Giet alle ingrediënten in een groot met ijsblokken gevuld (wijn)glas. Roer even om en versier met stukjes verse limoen.
Iedereen heeft zo wel enkele flessen drank in de barkast staan die je niet alle dagen gebruikt of zelfs vergeet. Tot je er letterlijk en figuurlijk het stof afdoet en de inhoud van de fles eens herbekijkt. Bij mij is dat Strega, de goudgele Italiaanse amaro en aperitivo. Van in het begin van deze blog maakten we al recepturen met Liquore Strega. Het is misschien de niet meest voor de hand liggende spirit voor een bartender, omwille van het smaakprofiel of de kleur, maar toch is er zoveel moois mee te doen.
Strega betekent heks en Benevento, het stadje in Italië waar Strega werd uitgevonden stond toen bekend als heksenstad. Vele mixed drinks en cocktails gemaakt met Liquore Strega hebben het woord heks in de titel. Liquore Strega mag wat mij betreft meedoen in de boom van Italiaanse bitters, vermouts en andere spirits want Strega heeft echt een heel interessant smaakprofiel: zeer kruidig, maar toch zoeter dan de meeste aperitivi.
Je moet Strega enkel in de juiste niche zetten en je bent vertrokken. Combineer Strega met andere Italiaanse producten – met een lichter of minder viscoos smaakprofiel: met de bubbels van Prosecco voor een Strega Spritz of on the rocks met een twist. De combinatie Strega – cognac en Strega – gin werken ook heel goed.
Deze Italian Dandy werkt voor mij heel goed. De combinatie Strega (amaro) met een zoete vermout en een likeur op basis van appelsien is een aanrader. Vandaar zijn plaats in de lijst van tien beste #AperitivoEstivo. Tot zover Aflevering 8! Tot volgende week!.
Strega Liquore, een zachte, bitterzoete likeur met fijne notities van kruiden en vanille. Strega – een bitter (amaro) wordt al sinds 1860 geproduceerd in Benevento in Campania. Het is eigenlijk een digestief van 40 graden, gemaakt van ongeveer 70 aromatische kruiden. Strega betekent heks en zou genoemd zijn naar de heksen die toendertijd rondvlogen in Campania. De gele kleur komt van saffraan. ErnestHemingway, schrijver en beroepsdrinker, die ook lange tijd in Italië verbleef, vermeld Strega in één van zijn boeken – A Farewell to Arms – maar hij zelf verkoos grappa, wegens het hogere alcoholgehalte. En in The Godfather van Mario Puzo zie je ook regelmatig Strega verschijnen, want het was het favoriete drankje van John “Johnny” Fontane. Met Liquore Strega maak je de West Coast Cocktail (zie artikel).
Wat heb je nodig?
45 ml Liquore Strega
45 ml rode zoete vermout
10 ml Triple Sec – Orange Liqueur – Curaçao
2 dashes of Angostura bitters
Hoe maak je het?
Giet alles in een mengglas gevuld met ijsblokken. Roer met een barlepel tot je de juiste verkoeling en dillutie (verwatering) hebt. Giet door een zeef in een cocktailglas.
Woord van de week: Salute, a cent’anni
De meest voorkomende toast in Italië bij het klinken met de wijnglazen is salute, wat gezondheid betekent.Maar je kan ook Salute, a cent’ anni zeggen, waarmee je alle klinkers een leeftijd van 100 jaar toewenst. De kans is groot dat ze echt 100 jaar worden want Italië heeft een hele grote hoeveelheid eeuwelingen en dat zou te maken hebben met het Mediterraans dieet. In Sardinië is er een grote concentratie aan honderdjarigen maar ook in Acciaroli (Amalfikust). Daar zijn 2000 inwoners en 300 zijn meer dan 100 jaar. Acciaroli kwam hier al aan bod op deze blog want Ernest Hemingway baseerde er zijn klassieker “Old Man and the Sea” op.
Suggestie bij de aperitivo: Zalm Saltimbocca
Vandaag staat er zalm saltimbocca op het menu. De klassieke saltimbocca alla Romana is een klassieker uit de Romeinse keuken, gemaakt met kalfsvlees, prosciutto, kappers en salie. Saltimbocca is Italiaans voor ‘springt in je mond’ en dat doen de smaken van dit gerecht ook.
Wij gaan er een variant met verse zalm van maken, waarbij we de zalm gaan omwikkelen in Prosciutto di Parma. Zalm is gezond want het is een vette vis en bevat een grote hoeveelheid – meervoudig onverzadigde – omega3 vetzuren. Serveer deze zalm saltimbocca als voorgerecht of als hoofdgerecht met verse pasta. Zorg er voor dat de stukken ongeveer even groot en dik zijn, zo heb je geen problemen met verschillende gaartijden.
Paolo Conte is een Italiaanse zanger – componist en tekstschrijver. Op 81-jarige leeftijd lokt hij nog steeds volle zalen met zijn zeer herkenbare doorrookte stem. Net die korrelige stem geeft extra charme aan zijn soms nogal melancholische liedjes. Maar hij is ook bekend om zijn lichtvoetige meezingers: “It’s wonderful”, “Via Con Me” en “Happy Feet” om er maar enkele te noemen.
Zijn eerste grote hit was ‘Max’ maar Conte kan verschillende stijlen aan, alhoewel jazz zijn grote liefde blijft. We kozen vandaag een nummer uit 1979 met een culinaire toets, namelijk ‘Un Gelato Al Limon‘
Un gelato al limon, gelato al limon gelato al limon Sprofondati in fondo a una citta Un gelato al limon e vero limon Ti piace? Mentre un’altra estate passeraLiberta e perline colorate, ecco quello che io ti drao E la sensualita delle vita disperate Ecco il dono che io ti faro
16 augustus is National Rum Day, een ideale gelegenheid om op deze dag je favoriete rum nog eens boven te halen. De eerste referentie van rum vinden we 1703 in de toenmalige Britse kolonie Barbados, wat Mount Gay Rum de oudste rum ter wereld maakt. Volgens andere bronnen komt de eerste rum – toen nog aguadiente (brandend water) genoemd – van het Spaanse eiland Hispaniola. En dat kennen we beter als Cuba. Bezoekers van Cuba leerden een gans ander type rum kennen: niet de zware, donkere eerder medicinale rum uit New England, maar een lichte, frisse rum. Deze rum zorgde voor een stijlbreuk, dixit Basil Woon, journalist en autoriteit op het vlak van rum.
“Rum, by the grace of a family named Bacardi and of the American prohibition, had become, in fact, a gentleman’s drink.”
Rum werd niet alleen meer geassocieerd met piraten en zatte matrozen, maar werd een modieuze basis spirit voor talloze hippe cocktails.
Onze cocktail voor National Rum Day is de Lytton Fizz, ontworpen voor een rumcompetitie in 2005 door John Myers, een veteraan van de cocktailscene. De Lytton Fizz is een perfecte mix van klassiek en modern en drinkt vlotjes. Gewoon een lekker drankje. De Lytton Fizz werd oorspronkelijk gemaakt met Blackstrap rum, maar ik hou niet zo van de smaak van molasse, dus koos ik voor een andere type rum, namelijk de Santa Teresa 1796 rum uit Venezuela (zie artikel).
Het leuke aan deze mixed drink is het samenspel van de muntblaadjes, de Thaise basilicumblaadjes, falernum, het limoensap en deAngostura bitters. Combineer dit met een goede rum en ginger ale, en je hebt een winnende combinatie.
Wist je trouwens dat rum in de vroege jaren 1800 door velen gebruikt werd om hun haar te wassen? Want in die tijd geloofden ze echt dat rum magische eigenschappen had en haarverlies kon tegengaan. En dat je er dikker haar door kreeg.
Wat heb je nodig?
4 verse muntblaadjes
3 Thai basilicumblaadjes (verkrijgbaar in Delhaize)
Allora, we zijn ondertussen al aan de zevende aflevering van #AperitivoEstivo. Slecht nieuws want dat betekent dat we naar het einde van het zomerverlof gaan. Maar we hebben nog enkele lekkernijen voor jullie in petto, onder andere deze aperitivo die luistert naar de naam Grand Rouge. Slechts drie ingrediënten: bitter, zoet en zuur. Deze zomerse verfrissende mixed drink moet dus perfect in balans zijn om een knaller te zijn. Maar ik ben er wel helemaal weg van. Buona giornata!
Wat heb je nodig?
45 ml Martini Riserva Speciale bitter (of Campari)
15 ml Grand Marnier
60 ml sap van roze pompelmoes
1 zeste van appelsien
Hoe maak je het?
Vul een cocktailshaker met ijsblokken en doe er de 3 ingrediënten bij. Goed shaken en door een zeef in een coupe glas gieten. Je kan deze Grand Rouge ook in een highball serveren, maar ik vind een coupette veel mooier en eleganter. Kneus de zeste over het glas en versier je mixed drink met dit stukje zeste.
Woord van de week: sputa il rospo
Sputa il rospo is Italiaans voor gooi het eruit. Even alles eruit gooien en je hart luchten kan deugd doen. Bepaalde zaken zitten je dwars en voor je het weet wordt je overvallen door frustratie. Frustratie is een vorm van emotie en een zeer onaangenaam gevoel. Het gaat niet zoals je wil en dat maakt je geïrriteerd of teleurgesteld. Je merkt het overal dat mensen het moeilijk hebben om hier mee om te gaan. Kijk maar eens rond op sociale media, die heel vaak gebruikt wordt om hele persoonlijke frustratie te melden. Sociale media fungeert dan als uitlaatklep en zo nieuwe energie putten. Maar je persoonlijke frustratie ligt nu wel op de – virtuele – straat, voor de ganse wereld.
Suggestie bij de aperitivo
Onze aperitivo is gemaakt met Martini Riserva Speciale bitter en die vinden we ook terug in onze suggestie: sashimi van tonijn met een gel van de Martini Bitter. Sashimi of in het Japans 刺身 is een Japans gerecht van verse, rauwe vis (en schelpdieren) die met een zeer scherp mes in dunne schijfjes gesneden wordt. De sashimi wordt gewoonlijk geserveerd met verschillende sauzen en versiering. Voor de volgende aflevering van #AperitivoEstivo pasten we deze techniek toe op tonijn, en maakten er twee Italiaanse sausjes bij. De eerste is een frisse emulsie van olijfolie en de zeste en sap van citroen. De tweede is een crème van zure room en mascarpone, terug opgefrist met zeste en sap van limoen en basilicum. En om de smakencombinatie compleet te maken, geven we er wat gel van Martini Riserva Speciale bitter bij. Want die bitter-zoete toetsen gaan wonderwel samen met de rauwe tonijn. Italiaanser kan het niet!
Muziek bij de aperitivo
Luca Carboni werd geboren in Bologna, het paradijs voor elke foodie (zie artikel). In 1987 bracht hij het album Luca Carboni uit, waaruit een hele resem hits kwamen: “Silvia lo sai” maar vooral het mooie en meeslepende “Farfallina” waarmee hij de internationale hitlijsten veroverde. Ik was nooit sterk in biologie maar wat ik nooit zal vergeten is dat vlinders tot de familie van de schubvleugeligen behoren. Het verhaal gaat over een vlinder die opgroeit en er komen nogal wat zware thema’s aan bod.
Un fiore in bocca Può servire Non ci giurerei Ma dove voli Farfallina Non vedi che son qui Come un fiore Come un prato Fossi in te Mi appoggerei Per raccontarmi Per esempio Come vivi tu
Voor de zesde aflevering van #AperitivoEstivo kozen we voor een speelse variant van de Manhattan, de Little Italy.
Als basisspirit kozen we voor de Belgian Rye van Distilleerderij van Biercée, een 100% Belgisch en biologisch product. En aangezien we een twist op de klassieke Manhattan maken, kozen we voor Cynar, om het geheel een licht bittere kruidige kant mee te geven. Dat versterken we ook door deze Little Italy te versieren met een blaadje artisjok.
Cynar werd in Italië gelanceerd in 1952. Ondernemer Angelo Dalle Molle experimenteerde met cynarine, een bittere stof uit de wortels en bladeren van artisjok. Hij verfijnde de smaak met 13 kruiden en planten tot een diepbruine bitterzoete likeur. Cynar was geboren en zag zijn succes snel uitbreiden over de landsgrenzen. Cynar maakt sinds 1995 deel uit van de Campari Group.
Vervolgens hebben we nog een zoete vermout nodig. Hier kozen we niet voor één vermout, maar voor een blend van twee zoete vermouts, Cinzano Vermouth “1757” Rosso en Forest Vermouth Rouge (zie artikel)met zijn warme aroma’s van chocolade, vanille, peer en kaneel en een zachte, halfzoete afdronk. Ik heb deze twee dagen op voorhand geblend.
Het resultaat is heerlijk en mijn type drankje: boozy (door de Rye) en voor de rest flirtend met de mooie zone tussen zoet en bitter! Een aanrader!
Wat heb je nodig?
35 ml Rye
20 ml Cynar
30 ml zoete rode vermout
4 dashes orange bitters
Hoe maak je het?
Giet de Rye, Cynar en vermout in een mengglas en voeg 4 druppeltjes Orange Bitter toe. Vul het mengglas met ijsblokken en stir ongeveer 30 seconden. Strain – giet door een fijne zeef – in een gekoeld glas. Versier met een blaadje artisjok en kneus er een stukje zeste van appelsien over. Koel serveren.
Woord van de week: Mozzafiato
Het is vakantie en velen kozen een mooi plekje ergens op deze planeet om even uit de dagelijkse sleur weg te zijn. Op sociale media zie de vakantiefoto’s voorbij komen, en er zijn er bij die echt mozzafiato zijn. Mozzafiato (stupefacente, strabiliante, che lascia a bocca aperta) betekent adembenemend, zaken waarvan je mond gaat openvallen.
Suggestie bij de aperitivo: Kippenlevers in boter en salie
Slachtafval en orgaanvlees namen al in de creatieve keuken van het moderne Rome een voorname rol in en werd er “quinto quarto” genoemd, het vijfde kwartier (zie andere recepten). In het Engels wordt het offal genoemd (meervoud), voor alles dat geen spier of been is. De Fransen noemen het abat.
We bereiden daarom kippenlevers in het kader van onze reeks #AperitivoEstivo op Toscaanse wijze, dat wil zeggen gebakken in de boter en op smaak gebracht met salie. Heel lekker en snel klaar. Kippenlevers verdienen het echt om meer op het menu te staan. We gaan ze snel opbakken zodat ze van binnen nog mooi roze zijn en niet uitgedroogd. Ze zijn zacht van smaak dus mogen ze goed gekruid zijn. En klaargemaakt met ingrediënten met veel karakter zoals bijvoorbeeld granaatappelsaus, balsamico of oude graanmosterd. We kozen voor salie als smaakmaker. Receptuur: klik hier
Muziek bij de aperitivo: Laura Pausini
Op 21 oktober 2018 concerteert ze in Vorst Nationaal want dit is het jaar van de muzikale terugkeer van Laura Pausini. Na een uitverkochte wereldtournee in 2016 kondigde Laura Pausini haar terugkeer aan in 2018. Ze begon haar muzikale carrière in 1993 met een overwinning op het prestigieuze Sanremo festival. En dit op 18-jarige leeftijd. Ze heeft ondertussen al heel wat (muzikale) watertjes doorzwommen en is heel populair in Europa, de Verenigde Staten en Latijns-Amerika waar ze ook coach van The Voice is. Laura was in 2007 de eerste vrouw die optrad in het San Siro-stadion in Milaan en trad onmiddellijk op de bres voor de slachtoffers van de aardbevingen in Italië: Amiche per L’Abruzzo. Met een reeks concerten probeerde ze samen met enkele andere grote Italiaanse artiesten geld in te zamelen voor de slachtoffers.
Primavera in Anticipo – Laura Pausini feat. Giorgia – Amiche per L’Abruzzo
Per questo nei polmoni cambia l’aria
Del resto sei
Sei tutto il buono che c’è
Ahahah lo so
Questa primavera in anticipo
Ahahah l’esempio che dimostra quanto effetto hai su me
Voor de vijfde aflevering van #AperitivoEstivo – we zitten in de helft – gaan we even grasduinen in de wereld van de opera. Drama verkoopt, moet Puccini (zie artikel) gedacht hebben, toen hij in 1887 zijn wereldberoemde opera Tosca schreef. Tosca is het verhaal van Mario Cavaradossi, een revolutionair en zijn lief Floria Tosca. Hij wordt gemarteld door Scarpia, een politiebaas, om verraad te plegen. Maar het is uiteindelijk Tosca, die het niet meer kan aanzien, en die alles verraadt. En Cavaradossi wordt veroordeeld tot het vuurpeloton. We luisteren daarom naar de dramatische aria uit deze opera, ‘E lucevan le stelle’. Ondertussen maken we de cocktail van de week, een verrassende variant op de Negroni, maar niet met gin maar met tequila. Ook voor onze foodpairing – pasta alla Norma – zitten we in de wereld van de opera, maar dan bij de opera Norma van Vincenzo Bellini. Het woord van de week is culaccino.
De Agavoni
De Negroni is een klassieke Campari cocktail waar we al uitvoerig over bericht hebben. En we hebben ook al wat varianten gemaakt. Vandaag kozen we voor een Negroni op basis van tequila, een creatie van de Duitse bartender, stoker en auteur Bastian Heuser.
Silver, blanco of witte tequila is de meest voorkomende tequila en wordt onmiddellijk na distillatie gebotteld. Hij is dus niet gerijpt. Probeer een 100% agave te gebruiken om de gin te vervangen. De toetsen van citrus in de Campari wordt versterkt door de druppeltjes orange bitters en de etherische oliën die vrijkomen door het kneuzen van de zeste van pompelmoes. Dit alles samen zorgt voor een pittige variant van de klassieke negroni, waarin de tequila nieuw leven blaast.
Wat heb je nodig?
20 ml silver tequila
20 ml zoete vermout Carpano Antica Formula
20 ml Campari
2 dashes orange bitters
zeste van roze pomplemoes
Hoe maak je het?
Vul een old fashioned glas met ijs. Doe er de tequila, zoete vermout, Campari en de orange bitters bij. Stir tot voldoende gemengd en gekoeld. Kneus er de zeste van de roze pompelmoes over en versier met een stukje zeste.
Woord van de week: culaccino
Culaccìno is afgeleid van het woord culo (letterlijk de kont, het achterste). Culaccino wordt gebruikt om het laatste stukje van een salami of stuk brood aan te duiden, maar culaccino betekent ook de afdruk van een nat glas op een tafel. Dat weten we dan ook weer! Oh, het meervoud is culaccini.
Suggestie bij de aperitivo: Pasta alla Norma (receptuur)
Ma questo e Norma!
Vincenzo Bellini (1801–1835) was één van de meest succesvolle Italiaanse componisten. Tijdens één van zijn vakanties aan het mooie Lago di Como, waar hij te gast was bij diva Giuditta Pasta, schreef hij de opera Norma, en creëerde hij voor haar de rol van Norma. Norma is zijn meest gekende opera en het stuk ‘Casta Diva‘, één van de meest dramatische episodes in de opera, werd onsterfelijk gemaakt door Maria Callas (beluister hier). Deze opera werd voor het eerst opgevoerd op 26 december 1831 in het Teatro alla Scala in Milan.
“Un opéra doit faire couler les larmes, causer l’horreur et amener la mort grâce au chant” en dat is Norma zeker. Maar ook eten brengt dezelfde emoties teweeg. Het verhaal van deze Pasta alla Norma, een typisch Siciliaans gerecht is ook doorspekt met emoties. Toen de auteur Nino Martaglio dit gerecht voor de eerste keer proefde was hij zo ontroerd door de uitzonderlijke smaak en zei toen het volgende: “Ma questo e Norma!“.
Una vera Norma werd het synoniem voor alles was uitzonderlijk van schoonheid of smaak was. En Pasta alla Norma was geboren.
Muziek bij de aperitivo: “E lucevan le stelle” uit Tosca van Giacomo Puccini
Tosca is een opera met drama pur sang, gebaseerd op een driehoeksverhouding waarbij op het einde iedereen sterft. Drama verkoopt dus, maar het is wel veruit mijn lievelingsopera, met onvergetelijke aria’s zoals Vissi d’Arte en het dramatische ‘E lucevan le stelle’ .
“E lucevan le stelle” (“En de sterren blonken”) wordt gezongen door Mario Cavaradossi, terwijl hij op het dak van Castel Sant’Angelo wacht op zijn executie.
E lucevan le stelle is één van de meeste beroemde opera aria’s geschreven in B mineur voor een tenor. Het begint heel stil (Andante lento appassionato molto) en dan komt het stuk voor klarinet. En dan mag de tenor zich volledig laten gaan. De techniek noemt spinto, waarbij de stem van een sopraan of tenor het gewicht van een lyrisch en/of dramatisch stuk moet aankunnen, vooral de grote muzikale climax (squillo). Ze gaan als het ware door een muzikale muur. Pavarotti kon dit, vandaar dat we voor zijn versie van E lucevan le stellekozen.
Voor zij die willen meebrullen, hier een stukje van de tekst
E lucevan le stelle,
Ed olezzava la terra
Stridea l’uscio dell’orto
E un passo sfiorava la rena.
Entrava ella fragrante,
Mi cadea fra la braccia.
O dolci baci, o languide carezze,
Mentr’io fremente le belle forme disciogliea dai veli!
Svanì per sempre il sogno mio d’amore.
L’ora è fuggita, e muoio disperato!
E muoio disperato! E non ho amato mai tanto la vita!
Tanto la vita!
">
