Category Archives: Fingerfood & Aperitiefhapjes

Ben je op zoek naar amuses, fingerfood of heerlijke aperitiefhapjes in een glaasje? Amuse betekent ‘plezier’ in het Frans. In deze categorie kan je alle soorten hapjes vinden die een plezier zijn om te maken  én om te eten!

Lidl receptjes

LIDL leverde dit jaar hele grote inspanningen rond duurzame vis (zie artikel). Pakweg 10 jaar geleden vond je geen enkele vis met het label “duurzaam”, nu zijn het er over de 900. LIDL maakte er eind 2016 een doel van: alle verse vis die verkocht werd in de LIDL winkels zou duurzaam zijn. Dat hebben ze ook bereikt. Het volgende doel was dit jaar dat ook alle diepvriesvis moest duurzaam zijn. Heel ambitieuze doelstellingen voor een retailer, maar een bewijs dat duurzaamheid, kwaliteit en een lage prijs wel hand in hand kunnen gaan. Lidl kiest er bewust voor om binnen één productgroep alles 100% duurzaam te maken. Zo verdwijnt de keuzestress bij de klant omdat ze alleen nog duurzame vis aanbieden.

Het verhaal kreeg je al in een vorig artikel, vandaag geven we jullie nog de receptuur mee van 4 lekkere aperitiefhapjes met duurzame vis. Alle recepturen zijn voor 4 personen

TONIJNDIP MET CRACKERS

Ideaal hapje om al op tafel te zetten. Zij die er al zijn kunnen al beginnen in afwachting van de late aankomers of terwijl je nog wat laatste voorbereidingen in je keuken doet. 

Wat heb je nodig?

  • 30 g walnoten
  • 2 lente-uitjes (grof gesneden)
  • 2 takjes peterselie
  • 60 g mayonaise
  • 250 g roomkaas (type Philadelphia)
  • 200 g tonijn
  • zwarte peper
  • fleur de sel
  • verse kruiden om af te werken (optioneel)
  • toastjes – crackers

Hoe maak je het?

  1. hak de peterselie, walnoten en ui en hou apart
  2. doe de mayonaise, roomkaas en tonijn in een foodprocessor 
  3. breng op smaak met peper en zout
  4. schep de dip over in een mooi kommetje en werk af met de peterselie, walnoten en ui
  5. versier met nog wat verse kruiden
  6. serveer met toastjes

MOSSELTJES MET LOOKBOTER

Mosseltjes met lookboter zijn om duimen en vingers af te likken. Alles op voorhand klaarmaken en net voor opdienen 5 minuten onder de grill. 

Wat heb je nodig?

  • 1 kg mosselen
  • 1 ui (grof gehakt)
  • 1 stengel selder (grof gesneden)
  • 1 bosje peterselie
  • 4 teentjes knoflook
  • 100 g boter
  • peper
  • zout

Hoe maak je het?

  1. spoel de mosselen grondig, doe ze met de ui en selder in een panen breng afgedekt aan de kook. Schud af en toe om, tot alle mosselen open zijn.
  2. schep de mosselen met een schuimspaan uit de pan en laat even afkoelen. Haal van elke mossel één schelphelft weg.
  3. pluk de blaadjes van de takjes peterselie en hak ze fijn. Pel en snipper de knoflook.
  4. meng de boter met de peterselie en de knoflook. Breng op smaak met peper en zout.
  5. schep bij de mosselen in de schelp telkens een koffielepeltje kruidenboter.
  6. verwarm de ovengrill voor, leg de mosselen op een met bakpapier bedekte ovenschaal en zet ze 5 minuten onder de grill
  7. serveer in een schaal gevuld met zout, dan blijven ze mooi liggen

KABELJAUWKROKETJES MET LOOKMAYO

Dit is een gefrituurd hapje en ook deze party snack kan je op voorhand maken.

Wat heb je nodig?

  • 200 g bloemige aardappelen
  • 100 g kabeljauwfilet
  • 1 eidooier
  • 2 eiwitten
  • 50 g bloem
  • 50 g broodkruim of panko
  • mayo
  • 1 teentje look

Hoe maak je het?

  1. kook de geschilde aardappelen gaar in licht gezouten water
  2. giet af, haal door een zeef en werk af met boter en een eierdooier
  3. kook de kabeljauw en prak fijn met een vork
  4. meng de aardappelpuree met de kabeljauw en laat een nachtje staan in de koelkast
  5. rol bolletjes ban het mengsel, en haal ze vervolgens door bloem, eiwit en broodkruim
  6. maak de mayo met de look
  7. frituur de kroketten goudgeel in verse olie en serveer met de lookmayo

LUCHTIG ROEREITJE MET GEROOKTE FOREL

Dit is één van mijn favoriete hapjes. Lekker en het presenteert ook heel mooi! Ook een voordeel is dat je het meeste al op voorhand kan maken. 

Wat heb je nodig?

  • 4 eieren
  • 150 ml room (half opgeklopt)
  • 1 forelfilet in blokjes gesneden
  • wat groen om af te werken (bieslook, dille, ..)

Hoe maak je het?

Breek de eieren, kruid met cayennepeper, peper, zout en nootmuskaat. Maak een roereitje (nog nat van structuur). Als het eitje klaar is, doe het dan in een koude kom. Laat even afkoelen, en spatel er dan de half opgeklopte room en de bieslook of dille onder. Doe in de eitjes en laat opstijven in de frigo. Werk af met de blokjes forel, dille of bieslook.

Sashimi van tonijn en Martini Riserva Speciale bitter gel

Sashimi of in het Japans 刺身 is een Japans gerecht van verse, rauwe vis (en schelpdieren) die met een zeer scherp mes in dunne schijfjes gesneden wordt. De sashimi wordt gewoonlijk geserveerd met verschillende sauzen en versiering. Voor de volgende aflevering  van #AperitivoEstivo pasten we deze techniek toe op tonijn, en maakten er twee Italiaanse sausjes bij. De eerste is een frisse emulsie van olijfolie en de zeste en sap van citroen. De tweede is een crème van zure room en mascarpone, terug opgefrist met zeste en sap van limoen en basilicum. En om de smakencombinatie compleet te maken, geven we er wat gel van Martini Riserva Speciale bitter bij. Want die bitter-zoete toetsen gaan wonderwel samen met de rauwe tonijn. Italiaanser kan het niet!

Wat heb je nodig? Voor 4 personen

  • 200 gram tonijn
  • roze peperbollen
  • zout
IN THE MIX BICICLETTA

Voor de Martini Riserva Speciale bitter gel

  • 150 gram Martini bitter
  • 5 gram agar agar

Eetbare bloemen

geschaafde amandelen

mascarpone

zure room verse basilicumblaadjes

zeste en sap van 2 citroenen

olijfolie

Hoe maak je het?

Martini Riserva Speciale bitter gel

Laat de Martini bitter opwarmen in een pan, maar ga niet boven de 82 graden. Haal van het vuur en meng er de agar agar onder. Goed roeren tot alles afgekoeld is. Giet in een rechthoekige ondiepe schaal en zet dit weg in de diepvriezer (droogvriezen)

Emulsie van olijfolie, zeste en sap van citroen

Een emulsie is een mengsel dat bestaat uit niet mengbare vloeistoffen die normaal gezien geen stabiel en homogeen mensgel vormen, in dit geval olijfolie en citroensap. Dus hebben we een emulgator nodig. Meng alle ingrediënten en voeg er Xanthaangom aan toe of een ander verdikkingsmiddel. Zet weg in de koelkast.

Crème van zure room, mascarpone, basilicum en zeste en sap van limoen

Meng 2 EL zure room en 1 EL mascarpone in een mengkom. Rasp er de zeste van  1 limoen boven en meng er 2 EL limoensap bij. Breng op smaak met basilicum en grof zeezout. Zet weg in de koelkast zodat de smaken kunnen mengen.

Snij de rauwe tonijn met een heel scherp mes in fijne sneetjes. Kruiden met roze peper en wat grof zeezout. Rol losjes op en leg op een serveerschotel of individueel bord. Spuit de verschillende sausjes rond de sashimi van tonijn. Haal de opgesteven gel van Martini Bitter uit de diepvries en laat op kamertemperatuur komen. Steek er rondjes uit en dresseer deze op het bord. Versier met geschaafde amandelen en eetbare bloemen. 

Smakelijk!

NM.

Guanciale Nullam style

Guanciale is Italiaans voor hoofdkussen maar het is ook badass gepekelde varkenswang. Yep! Indien je nog nooit deze vette, gezouten varkenswang geproefd hebt, ga dan nu onmiddellijk op zoek in je lokale carniceria, want je weet echt niet wat je gemist hebt.

Guanciale heeft ongeveer de textuur van spek maar heeft een diepere smaak. Je kan het rauw eten – in flinterdun gesneden versie – of je bakt het in de pan en voegt het toe aan stoofpotjes of soepen. Maar het is vooral een onmisbaar ingrediënt in Bucatini all’Amatriciana (zie recept) of Pasta alla Gricia (zie recept).

Maar het is ook heel lekker bij de aperitief. En we gaan het niet kopen maar zelf bereiden, want dit is het leukste.

Het hoofdingrediënt zijn varkenswangen. Tenzij je een beenhouwer hebt die de volledig varkenswang van de varkenskop kan en wil snijden, kan je de al gekuiste versie die je in elke winkel ziet, gebruiken.

Deze gaan we pekelen, drogen en opeten. Nog één raad, maak er genoeg, want ze zijn heel lekker, dus heel snel op. Ik heb er onmiddellijk twee kilo gemaakt. Let ook op, ik geef enkel indicaties voor de gebruikte ingrediënten, omdat de ratio gewicht varkenswangen versus specerijenmengeling belangrijk is.

Wat heb je nodig?

  • 2 kilo varkenswangen
  • 2 theelepels geplette zwarte peperbollen
  • 2 theelepels rode chilipepervlokken
  • 1 theelepel geroosterde venkelzaadjes
  • 3 laurierbladen, gemalen
  • 5 EL grof zeezout
  • 2 ½ EL chilipoeder
  • 1 steranijs
  • 1 EL geel mosterdpoeder

Hoe maak je het?

We beginnen met het droogdeppen van de varkenswangen. Vervolgens gaan we ze goed doorprikken zodat de specerijenmix goed kan binnendringen.

Vervolgens maken we de specerijenmengeling. Ik heb er wat rode chilipepervlokken en chilipoeder bijgedaan, omdat ik er een beetje kick wou aangeven. Wil je dit niet, verhoog dan de hoeveelheid zout, zwarte peper en venkelzaadjes evenredig.

Ratio

Weeg de varkenswangen. Het gewicht van de mix van specerijen moet ongeveer 8 tot 10% van het gewicht van de varkenswangen zijn. Ten eerste omdat je de varkenswangen hier volledig moet mee insmeren, maar moet ook voldoende over zijn om te pekelen.

Wrijf dus de varkenswangen volledig in met de specerijenmix. Steek ze in een doorzichtige plastic zak en leg ze dan plat in een voldoende grote schaal. Hier komt nog een gewicht op om het pekelen en vooral het vocht afdrijven te helpen. Schrijf je begingewicht op en zet weg in de koelkast.

Na twee dagen mag je de varkenswangen omdraaien. Zorg ervoor dat de specerijen goed verdeeld zijn. Laat nu nog twee dagen verder pekelen in de koelkast. Met grote stukken varkenswang mag je zelfs tot tweemaal 1 week gaan. Gebruik de rest van de kruidenmix voor het einde van dit proces.

Haal uit de koelkast en weeg de varkenswangen. Je zou een vochtverlies van ongeveer 10 % moeten hebben, aangezien het zout het vocht uit de varkenswangen haalt.

Spoel af onder koud water en dep ze droog.

Aromaten

Een tip: wil je nog een beetje meer experimenteren, smeer de varkenswangen nu in met Fernet-Branca, een amaro die meer bitter dan zoet is. Laat dit goed intrekken, en dep terug droog.

Maak een kruidenmix van zwarte peper en venkelzaad. en strooi deze over de varkenswangen. Maak een gaatje in de varkenswangen en ga er met beenhouwerskoord door, zodat ze ze kunnen ophangen. Liefst in een koele, donkere ruimte, met een maximum vochtigheidsgraad van 60-70 %.

Mangia!

Je hebt ongeveer nog 3 tot 4 weken nodig om ze te laten drogen, of een 30 % gewichtsverlies. Maar dat hangt af van je eigen voorkeur. Ik moet me al bedwingen om er na 1 week niet aan te zitten.

Zij die een roker bezitten, kunnen ze ook roken!

 

NM.

Oesters met Bloody Mary Granita

Een Bloody Mary (zie receptuur) lust iedereen en is gemakkelijk te maken. Mijn plan voor de feestdagen is Bloody Mary’s te serveren op 1 januari – the morning after – want het is een opkikker. Maar ik ga het thema van de Bloody Mary doortrekken in mijn aperitiefhapjes, want ik ga de basis van de Bloody Mary – dus zonder de alcohol – gebruiken om er een granita van te maken en deze te serveren met oesters

Het is en blijft een van de smakelijkste schelpdieren met feestelijk etiket. De tijd dat oesters gereserveerd waren voor de bourgeoisie stamt uit een heel ver verleden. We serveren de oesters met een granita van Bloody Mary, en zelfs op een bedje van granita met wat blaadjes selderstengel. 

 

Wat heb je nodig? voor 10 personen

  • 500 ml tomatensap
  • 45 ml vers geperst limoensap
  • 15 ml Worcestershire sauce
  • 5 ml mierikswortelsaus
  • 2 tot 4 ml Tabasco
  • een snuifje selderijzout
  • zwarte peper
  • stukje selderstengel om te versieren

Hoe maak je het?

Alle ingrediënten – maar niet de vodka – in een grote mengbeker doen. Goed mengen.

In een schaal gieten en in de diepvries zetten. Om de 30 minuten met een vork gaan prakken. Tot de granita korrelig is en goed bevrozen.

Gebruik een oestermes om de oesters te openen. Maak de oester los maar laat deze in de schelp. Lepel wat granita op de schelp. Serveer onmiddellijk.

NM.

 

Aperitiefhapje met peperkoek, foie gras en eendenborst

In de aanloop naar de feesten krijgen jullie van mij nog een amuse met foie gras en peperkoek, deze keer in combinatie met flinterdun gesneden gerookte eendenborst en geroosterde amandelen.

Heel lekker en zeer gemakkelijk te maken aperitiefhapje en ook naar presentatie toe is dit een makkelijke opgave. De enige beslissing die je eigenlijk moet nemen is of je deze aperitiefhapjes presenteert in vierkante toastjes of in de vorm van een driehoek. De Griekse wijsgeer Pythagoras, bekend van De Stelling, stelde eeuwen geleden al dat “in een rechthoekige driehoek de som van de kwadraten van de lengtes van de rechthoekszijden gelijk is aan het kwadraat van de lengte van de schuine zijde”. Hij had natuurlijk overschot van gelijk.

Maar wat heeft dit nu met aperitiefhapjes te maken? Wel, veel eigenlijk. Ik leg uit. Architecten en wiskundigen hadden het al langer door dat het gebruik van diagonalen onder andere een illusie van ruimte creëert.

Deze regel geldt ook in foodstyling omdat een in driehoeken gesneden hapje eerst en vooral meer van de inhoud van het hapje toont dan een vierkant gesneden hapje. Dat betekent dat je zintuigen meer kunnen opnemen van datgene wat ze zien of ruiken of proeven.  Reken het maar na.

Volgens de esthetica is het menselijk oog steeds op zoek naar symmetrie en het is bewezen dat een driehoek gemakkelijker is voor het oog dan een vierkant. Het creëert ook die illusie dat hetgeen je gaat eten groter is. En ervaren foodstylers weten, dat als je een paar driehoekige hapjes naast elkaar presenteert, je een elegante verticale dimensie krijgt, die veel appetijtelijker is en veel meer aanspreekt.

Het is ook proefondervindelijk bewezen dat op staande recepties of buffetten mensen eerder naar driehoekige hapjes gaan grijpen, om de eenvoudige reden dat ze gemakkelijker en vooral properder te verorberen. De smalle puntige kant van de driehoek past goed in de mond en laat je toe het hapje op een elegante manier te eten.

Wat heb je nodig? Voor 4 personen

  • Peperkoek (zonder suiker)
  • 120 gram foie gras mi-cuit
  • gerookte eendenborst, in schijfjes gesneden
  • 1 citroen
  • Zachte boter
  • Platte peterselie, fijn gehakt
  • Amandelschilfers
  • Piment d’Espelette

Hoe maak je het?

Verwijder de korsten van de plakjes peperkoek en snij de vorm bij tot een vierkant of rechthoek.

Meng de boter met de fijn gesnipperde peterselie, de piment d’Espelette en de zeste van citroen. Beboter een kwart van de plakken peperkoek. Leg daarop de fijn gesneden plakjes eendenborst. Leg er een sneetje peperkoek op.

Smeer de helft van de overblijvende plakjes peperkoek in met foie gras en bestrooi met de geroosterde amandelschilfers. Bedek met de overblijvende plakjes peperkoek.

Snij beide in driehoekjes en alterneer deze op een serveerschaal.

NM.

Symfonie van zachte mozzarella, parmaham en gegrilde perzik

Zaterdag begon in Parma (Emilia-Romagna – Italië) de twintigste editie van het Parma Ham Festival. Het festival loopt tot 10 september en biedt de bezoekers via de “Finestre Aperte” – Open Deuren – de gelegenheid om het productieproces te bezichtigen en natuurlijk de befaamde én heerlijke prosciutto di Parma te proeven. Wij gaan vrijdag en zaterdag even kijken in Parma, maar brengen nu al dit gerecht, een symfonie van zachte mozzarella, parmaham en gegrilde witte perzik. Mozzarella di Bufala Campana, gegrilde witte perziken en prosciutto di Parma zijn de drie sterren van dit geweldig lekkere recept. Werkelijk om duimen en vingers van af te likken.

Mozzarella di Bufala is een mozzarella gemaakt van de melk van de waterbuffel. Deze melk is zeer rijk en dat vertaalt zich ook in de productie: je hebt slechts 5 liter nodig om 1 kilo mozzarella te maken tegenover 8 liter koemelk. Mozzarella komt van het werkwoord “mozzare” en betekent afsnijden. Bij het maken van de kaas met de handen ontstaan slierten, en die worden met een vloeiende beweging van duim en wijsvinger afgeknipt en tot bollen gevormd. Gebruik voor dit recept goede, verse mozzarella die lekker zacht en vochtig is. Ik gebruik voor dit recpt altijd witte perziken, omdat ik ze hier voor beter geschikt vind dan de gele.

Wat heb je nodig?

  • Mozzarella di Bufala
  • Witte perziken, rijp maar stevig
  • olijfolie
  • Prosciutto di Parma – Parmaham
  • Verse basilicum
  • Rucola of raketsla
  • Wat vers citroensap
  • Zout en vers gemalen zwarte peper

Hoe maak je het?

Maak je borden volledig klaar voor je de perziken op de grill doet, want je wil dit gerecht serveren terwijl de perziken nog warm zijn.

Breek of snijd de mozzarella in beetgare broken en verdeel deze over een serveerschotel of individuele borden. Versier met wat verse basilicumblaadjes. Doe de rucola in een mengkom en druppel er de olijfolie en wat druppels citroensap over. Meng dooreen en schik ook dit op de serveerschotel. Druppel ook wat goede olijfolie over de mozzarella. Kruiden met peper en zout. Verdeel nu de parmaham over de schotel.

Nu moet het snel gaan. Snij de witte perziken in vier, smeer de snijzijde in met een klein beetje olijfolie en leg ze op de hete grill. Als ze beginnen te bruinen, draai je ze een kwartslag om. Laat ook deze zijde bruin worden en schik de stukken warme witte perzik op de serveerschotel en dien warm op.

NM.

Confituur van Bacon

Bacon Jam: mijn favoriete fingerfood

Confituur van bacon diende voor mij het volledige gamma van smaken hebben: wat zoet, wat zout, wat gerookt en wat pikant. Dit zou voor mij dicht bij umami zijn. Na wat recepten te hebben samen gezocht vond ik er geen enkel dat daaraan voldeed. Dan maar een basisrecept proberen samen te stellen en de ingrediënten er bij passen die voor mijn smaak een perfecte confituur van bacon zouden benaderen.

Ik heb een aantal personen laten blind proeven en die wisten niet waar ze het hadden, ook omdat je deze textuur niet met spek associeert en ook omdat de verschillende smaken hun werk doen en de pure smaak van spek wat zullen maskeren. Maar ze waren wel unaniem dat het lekker was.

De eerste stap was de witte labojas aantrekken want het werd een dagje experimenteren.

Het basisingrediënt is natuurlijk spek. We kozen voor een mooi stuk gerookte spek. De andere ingrediënten voor de basis zijn ajuin, look en ciderazijn.

Uiteindelijk kwamen we uit bij maple syrup, een scheutje Jack Daniel’s Tennessee Whiskey, een niet typische bourbon whiskey waarin ook wat maple syrup verwerkt is, komijnpoeder en wat rode chilipeper (een mengeling van chipotle en ancho chili). Verder hebben we er ook een kopje espresso en wat bruine suiker (voor de karamelisatie) bijgedaan. Niet zo heel vreemd omdat vele van deze ingrediënten ook in rubs gebruikt worden.

De uiteindelijke versie zoals hieronder beschreven is heel lekker en kan je gewoon bij het ontbijt serveren op toast, of als aperitiefhapje of bij gegrild of geroosterd vlees.

Wat heb je nodig?

  • ½ kilo gerookte spek
  • 1 ajuin
  • 4 teentjes knoflook
  • 1/4 cup ciderazijn
  • 1 espresso
  • 1/4 cup bruine suiker
  • 1/4 cup maple syrup
  • 1/4 cup Jack Daniel’s whiskey
  • 1 EL chilipepervlokken
  • 1/2 theelepel komijn
  • Eventueel wat vers gemalen zwarte peper

Hoe maak je het?

Snij de gerookte spek in kleine stukjes en bak deze in een pan met zware bodem op een middelhoog vuur. Ik heb hiervoor geen vetstof gebruikt en het vet van de spek zijn werk laten doen. Roer af en toe om. Wanneer de stukjes krokant beginnen te worden, ben je klaar. Giet het overtollige vet weg, maar hou ongeveer een eetlepel over.

Voeg er nu de fijn gesnipperde ajuin bij en laat deze onder voortdurend roeren zacht worden. Dit zal ongeveer 5 minuten duren. Nu mag de fijn gesneden look er bij. Deze laten we maximum één minuutje mee bakken. De ajuin en de look mogen niet verbranden. Verlaag desnoods je vuur.

We gaan de inhoud van de pan nu blussen met de vloeibare ingrediënten, te beginnen met de ciderazijn, de espresso en de whisky. Verlaag het vuur en doe er nu de zoete bestanddelen bij: maple syrup en de bruine suiker. Deze moeten bij het inkoken voor de zoete toets en voor het stroperige effect van je confituur zorgen.

Als laatste mogen de kruiden erbij die voor het pittige en pikante effect gaan zorgen, namelijk de gedroogde rode chilivlokken en het komijnpoeder.

Laat dit nu minstens een uur sudderen of tot je een stroperige consistentie ziet. Je confituur is klaar. Haal van het vuur en laat wat afkoelen. Giet de massa in een blender en pureer tot je de juiste textuur hebt (niet te dik en niet te glad).

Je kan dit makkelijk tot 4 weken in de koelkast bewaren.

NM.

In maple syrup geglaceerde spekreepjes

Vandaag 17 december is National Maple Syrup Day in de Verenigde Staten. Maple syrup of esdoornsiroop is een heel belangrijk product in de geschiedenis van het ontstaan van de Verenigde Staten, vooral dan in de noord-westelijke staten. Het wordt er trouwens nog altijd aanzien als vloeibaar goud. Nullam heeft hier al een hele reeks artikelen en recepten aan gewijd ( zie Varkenskroon met maple siroop en zwarte peper, in maple syrup geroosterde pompoenConfituur van bacon, en zo meer.

Je moet natuurlijk opletten voor de nepsiroop of diegene van mindere kwaliteit, die heel dikwijls aangelengd is. De echte kost natuurlijk iets meer, maar ze is het meer dan waard. Ik heb het geluk een goede leverancier te hebben van maple syrup, namelijk Little Charlie’s Sugarbush uit Jay Peak (Vermont). Hun maple syrup is wat wij een erkend en beschermd streekproduct noemen, dat van de hoogste kwaliteit is, want er wordt door controleorganen nauwgezet toegezien op het zeer arbeidsintensieve productieproces.

Ons recept van confituur van bacon is een groot succes en zij die deze overheerlijke confituur al gemaakt hebben blijven deze in grote hoeveelheden maken, want dit is een lekker en vooral verrassend aperitiefhapje.

Deze keer gaan we terug voor een combinatie van bacon en maple syrup, want deze smaakcombinatie is een winnend team. Je kan de sneetjes bacon bij andere aperitiefhapjes serveren of als je een aperitief op basis van bourbon of whisky geeft, zelfs in het glas. Ze zijn redelijk verslavend, want door de bereiding worden ze net als snoepjes, met zoete, zoute en gerookte accenten. Geloof me, je zal moeilijk van deze party snack kunnen blijven. En maak er zeker genoeg, want ik kan je nu al garanderen dat ze niet allemaal op tafel zullen raken. Ik spreek uit ervaring.

Wat heb je nodig?

  • ½ kilo gesneden spek (gezouten of gerookt)
  • Maple syrup
  • Bruine suiker (optioneel)

Hoe maak je het?

Verwarm de oven op 160 graden.

Giet de maple syrup in een kom en haal de sneetjes spek door de siroop. Leg de sneetjes spek op een bakplaat (eventueel op bakpapier). Strooi er eventueel wat bruine suiker over, maar dat hoeft niet echt. Het helpt vooral bij het karameliseren.

Zet de bakplaat in een voorverwarmde oven en draai halverwege om. Na 15 minuten controleer je de spek, vooral of hij al krokant genoeg is. Indien niet, laat je de bakplaat nog een paar minuutjes in de oven.

Haal de sneetjes spek van de bakplaat en laat ze afkoelen op een bord.

En nu moet je even wachten, als je kan natuurlijk. Ik was daarnet even naar de foto’s aan het kijken en ik had zin om met mijn hand door het scherm te gaan.

NM.

 

Croquilles, een aperitiefhapje van Artagan

nullam-microwaveum-6526

Smelt, val en bezwijk voor de Croquilles …

Krokant, zacht smeltend, delicaat en geparfumeerd in één, zijn de Croquilles het gedroomde huwelijk tussen een knapperige biscuitkorst en een zacht hart van escargot. De lichte biscuit bevat een smaakvolle bereiding op basis van escargotvlees, boter, look en peterselie. Deze ideale aperitiefhapjes zullen alle fijnproevers doen
smelten en brengen de toets van een authentiek streekgerecht op tafel tijdens uw diners of feestjes.

Richtprijs: croquilles met escargots, lookboter en peterselie (12 stuks) € 5,19

Het assortiment van Artagan, exclusief verkrijgbaar bij Delhaize, stelt naast de heerlijke Croquilles nog vier andere streekgerechten voor, alle even smakelijk als authentiek: zie artikel

Artagan: hedendaagse smaak en traditie eindelijk verzoend …

Lekkers voor één, lekkers voor allen!

De bereide gerechten van Artagan, geïnspireerd op de traditionele keuken van onze grootmoeders, voeren ons terug naar onze kindertijd met de verleidelijke geuren van de keuken van vroeger.
Dit jaar breidt het gamma verder uit, tot groot genoegen van alle liefhebbers van smakelijke gerechtjes en lekkere aperitiefhapjes!

NM.

Geroosterde pecannoten met rozemarijn

1976

Going nuts

Ben jij nog op zoek naar een ideetje voor je volgende cocktailuurtje of naar iets klein bij je aperitief voor de komende feesten, zoek dan niet verder. Deze in de oven krokant geroosterde pecannoten zijn echt verrukkelijk en het is zeer moeilijk om er van te blijven. Of heb je nu een minder groot budget of houd je gewoon van originele zelfgemaakte spulletjes, dan is dit een perfect geschenk.

De smaak van de pecannoten, het zoete van de honing, de subtiele toets van de rozemarijn, in combinatie met grof zeezout of fleur de sel maken dit de ideale “borrelnoot”. Het klaarmaken is geen harde noot om te kraken want in maximum 20 minuten ben je klaar. Het is tevens een leuke cadeautip: gewoon deze noten verpakken in een mooi doosje of schaaltje en je maakt er zeker iemand gelukkig mee.

Watheb je nodig?

  • 2 cups pecannoten
  • 2 EL boter
  • 1 theelepel grof zeezout of fleur de sel
  • ½ theelepel vers gemalen peper
  • 3 takjes rozemarijn
  • 4 EL honing

1972

Hoe maak je het?

Neem een sauspan en laat de boter zachtjes smelten. Haal van het vuur en voeg er peper en zout bij, de pecannoten, de honing en de rozemarijn.

Meng alles goed door elkaar en giet uit in een grote ovenschotel.

Zet in een op 165 º C verwarmde oven tot je ziet dat de pecannoten geroosterd zijn. Afhankelijk van je oven duurt dit ongeveer 10 tot 15 minuten.

Laat de pecannoten afkoelen, bestrooi ze dan met wat grof zeezout of fleur de sel  en schik ze op een serveerschaaltje. En probeer er dan maar eens van te blijven.

Mocht je er om één of andere reden toch nog wat overhebben, gebruik ze dan in een slaatje of serveer ze bij bijvoorbeeld gebakken brie.

Vandaag de borrelnoot, morgen volgt de borrel 🙂

NM.