Category Archives: Fingerfood & Aperitiefhapjes

Ben je op zoek naar amuses, fingerfood of heerlijke aperitiefhapjes in een glaasje? Amuse betekent ‘plezier’ in het Frans. In deze categorie kan je alle soorten hapjes vinden die een plezier zijn om te maken  én om te eten!

Pastrami sandwich

New York Deli

Eén van de beste herinneringen van mijn leven in New York is de pastrami sandwich. De sandwich is gigantisch populair in New York omdat je ze on the go kan eten, en New Yorkers zijn letterlijk altijd onderweg! De sandwich shops – deli’s genoemd als afkorting van delicatessen – zijn over de ganse stad te vinden. De meest legendarische in Manhattan zijn Katz’s, Carnegie Deli, Zabar’s, PJ Bernstein en mijn favoriet, de 2nd Avenue Deli (1442 1st Ave, New York, NY 10021). Dat was voor mij de beste koosjer delicatessenwinkel van NYC. Het is één van die instituten van New York en een must voor elke reis naar NYC.

Pastrami

Pastrami is gepekeld, gerookt rundvlees en een echte smaakbom. Pastrami vindt z’n oorsprong in Roemenië. Daar werd lams- of schapenvlees gerookt en gepekeld voor een langere bewaring. Die Roemeense Joden zetten voet aan wal in New York en bij gebrek aan lams- of schapenvlees, gebruikten ze rundvlees voor hun smaakvolle pastrami. De sandwich werd voor het eerst gemaakt in 1888 door Sussman Volk, die het serveerde in zijn deli op Delancey Street in New York City. Sussman Volk emigreerde eind 19e eeuw uit Litouwen. Hij opende een kleine slagerij in de Lower East Side. Hij raakte bevriend met een andere immigrant uit Roemenië, voor wie hij vlees in zijn grote koelbox bewaarde. In ruil gaf de vriend het recept voor pastrami aan Volk, die het aan zijn klanten begon te serveren. En zo ontstond het rijkelijk belegde broodje pastrami on rye! De kruidige smaak van pastrami gaat perfect samen met zuurdesembrood.

Reuben sandwich

De Reuben Sandwich is een variatie: roggebrood (rye), pastrami (corned beef), kaas, sauerkraut en Russian dressing.

Ook bij ons

Goede pastrami kan je ook bij ons vinden want een aantal kwaliteitszaken maken zelf hun pastrami: denk maar aan De Laet & Van Haver (Butcher’s Store) maar ook Slagerij Mortier in Nevele, die naast hespen ook  de titel van Beste Beenhouwer 2021-2025 in de vitrine mag hangen. En ook Rob Biesmans van Koks&Tales uit Hasselt (zie artikel) is fan, want hij serveert dit regelmatig als barhapje.

Wat heb je nodig?

  • Roggebrood (of zuurdesem of een ander type rustiek brood)
  • pastrami
  • dressing (gemaakt van mayonaise, ketchup, worcestershiresaus, mierikswortel, peper, cayennepeper en zout)
  • Kosher Dill Pickle

Hoe maak je het?

Zet een grote pan op laag vuur en laat wat boter smelten. Leg de snedes brood in de boter en bak langzaam tot ze mooi bruin zijn. Voeg extra boter toe indien nodig en draai de stukken brood voorzichtig om en bruin ook aan de andere kant. Haal van het vuur, snijd doormidden, beleg met pastrami, dressing, pickles en serveer direct.

NM.

Home Made Gravad Lax

Zalm is na kabeljauw de meest verkochte vis in ons land. Ook tijdens de eindejaarsfeesten wordt veel zalm klaargemaakt. Dit kan als voorgerecht zijn, zoals deze koulibiak of als fingerfood bij de aperitief. Ik marineer elk jaar tijdens de feesten een stuk zalm – gravad lax – en kies telkens voor een gepast kruidenmengsel. Zo kan je de smaak gaan sturen.

Koulibiak

Zalm in bladerdeeg is een klassiek feestgerecht voor kerst en oudjaar. Deze Saumon en Croûte komt uit de Franse keuken maar eigenlijk is het een Russisch gerecht, naar onze contreien gebracht door de grote Franse chef Auguste Escoffier.

Hoe maak je Gravad Lax?

Zalm, één van de voornaamste levensmiddelen, werd al in de Middeleeuwen gepekeld, en oorspronkelijk bewaarden ze deze gezouten vis onder de grond om hem zo nog langer te kunnen bewaren. Uiteindelijk werd deze techniek de basis van één van de meest gekende Scandinavische klassiekers, de gravad lax of gravlax (grav betekent gat in de grond en lax is zalm, dus in de grond begraven zalm).

Gravad lax wordt meestal als aperitiefhapje – fingerfood – gegeten. Denk maar aan het Zweedse smörgåsbord (Maar met Kerst heet het alleen geen smörgåsbord maar een Julbord)

Je kan er bijvoorbeeld hovmästarsås bij geven (zie recept onderaan), een sausje van mosterd, olie, azijn en dille.

Veel plezier!

Wat heb je nodig?

  • 500 gram zalm met vel
  • 40 gram grof zeezout
  • 40 gram suiker
  • 1 EL roze peperbessen
  • 1 klein bosje dille

Hoe maak je het?

Dep de zalm droog met keukenpapier en ga met je handen over het vlees om te zien of er losse graten zijn – als die er zijn, gebruik dan een pincet om ze eruit te trekken.

Doe het zout, de suiker, de roze peperbessen en een snuifje versgemalen peper in een kommetje. Voeg er de fijngehakte dille toe en meng alles door elkaar. Strooi de helft van het mengsel in een kleine ovenschaal. Leg de zalmfilet hierop, met de vleeskant naar beneden. Strooi de rest van je kruiden erover. Als je weet waar je mee bezig bent, kan je verder kan, zoals bijvoorbeeld wat zeste van citroen over de zalm strooien of jeneverbessen of de zalm besprenkelen met gin of vodka.

Bedek de schaal met vershoudfolie. Leg een plankje op de zalm en een gewicht (of een paar blikken of flessen). Zet weg in de koelkast voor minimaal 12 uur of maximaal 4 dagen, en draai de vis om de 12 uur of zo. Hoe langer je het laat staan, hoe beter de zalm zal marineren.

Voor het serveren de zalm uitpakken en de marinade voorzichtig afvegen met keukenpapier. Of spoel de vis onder koud, zacht stromend water om hem van het zout en de korrels te ontdoen. Het is niet nodig om dit grondig te doen, de grove laag verwijderen is voldoende. 

Je kunt de vis klassiek met een trancheermes in lange dunne plakjes snijden, het vel achterlatend. Of het vel verwijderen en recht naar beneden snijden. Serveer de gesneden vis als fingerfood op een grote schaal of individuele borden met bijvoorbeeld roggebrood en dille en mosterdsaus of granaatappelpitten.

NM.

Burrata met venkelconfituur

Burrata is fotogeniek én superlekker!

Dit recept is eenvoudig uit te voeren, maar het is ongelooflijk lekker en zal zeker indruk maken op uw familie en vrienden. Je kan het als voorgerecht serveren of als aperitiefhapje.

Venkel is zeer gezond en bevat weinig calorieën. Het is een vetvrije groente en een goede bron van mineralen. Maar vooral, venkel bevordert de spijsvertering en verdrijft het hongergevoel. Je kan zowel de naar anijs smakende knol gebruiken maar ook de stelen en het loof, bijvoorbeeld als garnituur.

Van de venkel maken we een confituur en die serveren we met burrata, superlekker en ook heel fotogeniek. Je kent het wel, het moment waarop het mes de mozzarella wegsnijdt en een dikke berg stracciatella en room vrijgeeft. Burrata in combinatie met verse rijpe tomaten en een scheutje olijfolie … er is niets beters.

Wat heb je nodig?

  • 500 gram venkel
  • 500 ml azijn (chardonnay, appel, witte balsamico, …)
  • 500 gram suiker
  • burrata
  • olijfolie
  • baguette

Hoe maak je het?

Venkelconfituur

Snijd eerst de groene stelen, eventuele bruine delen en een reepje van de onderkant af. Het fijne groen kun je apart houden als garnering. 

Snijd de bol in dunne plakjes van ongeveer 2 mm dik (bij voorkeur met een mandoline).

Meng in een pan de suiker en azijn. Breng zachtjes aan de kook en laat de suiker oplossen. Verhoog het vuur en reduceer de vloeistof tot ¼ van het oorspronkelijke volume en voeg vervolgens gesneden venkel toe.

Kook op hoog vuur, onder voortdurend roeren om te voorkomen dat de suiker aanbrandt. De venkel is klaar als hij er glazig uitziet en je een plakkerige, confituurachtige consistentie hebt.

Haal de venkel uit de pan en zet weg in de koelkast om af te koelen.

Afwerking

Nappeer wat van de venkelconfituur op een bord. Leg er een stukje burrata bij. Werk af met wat groen van de venkel en een fijn straaltje olijfolie. Strooi er wat grof zeezout over en serveer met geroosterd stokbrood.

NM.

Tataki van zalm met Ponzu en jalapeño

こんにちは

今日はご機嫌いかがですか?Hoe voel je je vandaag? Hopelijk goed want we hebben een lekker gerechtje op het menu. Tataki van heel kortgebakken zalm met ponzu saus, jalapeño en afgewerkt met geroosterde sesamzaadjes.

Tataki of in het Japans たたきof tosa-mi betekent in blokjes gehakt. Het is een oude bereidingswijze waarbij (gemarineerd) vlees of vis kort en snel gebakken wordt en dan heel dun wordt gesneden. Tataki zou zijn uitgevonden in de 16de eeuw in Nagasaki door een echte samoerai, Sakamoto Ryoma.

Ponzu is een saus/vinaigrette uit de Japanse keuken op basis van citrusvruchten. De saus is eerder friszuur, met een dunne, waterige consistentie. Ponzu shōyu of ponzu jōyu is ponzu-saus waaraan sojasaus is toegevoegd, Je kan er ook nog kombu of dashi of bonito vlokken aan toevoegen, maar bij dit gerecht hoeft dit niet.

Het is een gerecht uit de klassieke Japanse keuken dat je gemakkelijk thuis kan maken. En waarom is dit nu zo lekker? Heel eenvoudig, omwille van de zijdezachte textuur en de frisse, zoete smaak van de rauwe zalm. Daarbij komt de textuur en smaak van de heel kort gebakken zalm, de pittige ponzu saus en de hete chilipepers die de rijkdom van de zalm compenseren.

Ik serveer dit als aperitiefhapje, maar je kan het ook als voorgerecht op tafel zetten.

Wat heb je nodig?

  • sesamolie
  • 200 gram zalm met vel
  • 100 ml ponzu saus
  • 1 jalapeño of andere hete chili, heel dun gesneden
  • 2 theelepels geroosterde sesamzaadjes

Hoe maak je het?

Doe een EL sesamzaadolie in een antikleefpan en leg er de zalm in, met de velkant naar beneden. Na 20 seconden draai je de zalm om en bak je de andere kant ook nog eens 20 seconden. Haal de zalm uit de pan en laat afkoelen. Verwijder het vel en snij in heel dunne plakjes. Leg deze op een serveerschaal en lepel er wat ponzu over. Werk af met de fijn gesneden chilipeper.

De Ponzu saus

  • 4 EL sojasaus
  • 1½ EL limoensap (of citroensap of een mix van beide)
  • 1 theelepel suiker
  • 1 theelepel rijstazijn

Combineer alle ingrediënten en roer om de suiker op te lossen. Deze saus kan je een maand bewaren in de koelkast.

NM.

Varkenshaasje lomo corteza style

Eén van de dingen die ik graag doe in de aanloop naar de eindejaarsfeesten is het maken van vin d’oranges, appellikeur, eggnog of speciale kruidenmixen maar ook zelfgemaakte charcuterie voor bij de aperitief.

Deze keer koos ik voor varkenshaasjes – maar je kan dit evengoed met filet mignon maken – die we in lomo corteza stijl klaarmaken. Lomo de cerdo is Spaans voor varkenshaasje (tenderloin). En dat gaan we behandelen met zout (pekelen) en dan omhuld in kruiden laten drogen. Het is resultaat is een charcuterie delicatesse van mooi gedroogd en gekruid vlees met een kleur tussen roze en rood.

Lomo corteza is de naam voor gezouten (gepekeld) vlees dat met rozemarijn en andere kruiden is behandeld. Dit is heel gemakkelijk om maken en levert een heel lekker aperitiefhapje op.

Wat heb je nodig?

  • 2 varkenshaasjes
  • 800 gram grof zeezout
  • 1 EL suiker
  • 2 EL verse rozemarijn
  • 3 takjes citroentijm
  • 1 EL zwarte peperbollen
  • 1 EL Szechuan peperbollen

Hoe maak je het?

Fase 1

Wrijf de varkenshaasjes goed in met suiker. Neem een brede cakevorm en vul die voor de helft met het grof zeezout. Leg de varkenshaasjes hierop en doe er de rest van het zout over. Waak erover dat je vlees goed bedekt is. Zet dit koel weg gedurende 18 uur. Langer dan 18 uur wordt het vlees iets zouter van smaak.

Fase 2

Haal het vlees uit het zout. je zal zien dat het vlees in hoeveelheid is afgenomen omdat het zout het vocht heeft weggetrokken. Spoel de varkenshaasjes onder koud stromend water en dep ze goed droog.

Fase 3

Neem een propere theedoek. Deze gaan we gebruiken om de varkenshaasjes in te rollen. Nu gaan we de kruiden selecteren. Rozemarijn is een ideaal kruid dat veel smaak afgeeft, maar ook wilde oregano of marjolein geeft een mooi resultaat. Leg dus een paar takjes (of fijngesnipperde) rozemarij) in het midden van je theedoek. Ik doe er ook altijd wat takjes citroentijm bij, voor de frisheid.

Neem minstens 1 EL zwarte peperbollen én Szechuan peperbollen – voor wat meer pit – en plet die lichtjes. Strooi deze over de beide kanten van de varkenshaasjes. Draai deze nu in de theedoek en zet weg in de koelkast. Minstens twee weken en maximum drie weken. Als je de varkenshaasjes in Fase 2 goed hebt drooggedept, mag je geen schimmel krijgen. In ieder geval, na een week eens controleren.

NM.

Japanse Gehaktballetjes Met Zoete Sojasaus

De categorie Meatball Mania in ons archief is een dankbare, want ieder land heeft zo zijn meatball klassieker. En vandaag staan Japanse gehaktballen op het menu. Gehaktballen zijn niet echt Japans, maar het gaat hier om de saus, die met Japanse ingrediënten wordt gemaakt.

De kleine beetgare gehaktballen worden geserveerd in een rijke zoete gember en sojasaus, waar je niet kan van blijven.

Je kan deze gehaktballen ook als aperitiefhapje maken. Gewoon kleinere balletjes maken.

Wat heb je nodig?

  • 1 bussel lente-uitjes
  • 500 gram gehakt varken – kalf
  • 20 g geraspte gember
  • 1 ei
  • 2 theelepels geroosterde sesamolie
  • 1 EL maizena
  • 1 EL sesamzaadjes

voor de zoete sojasaus

  • 30 gram geraspte gember
  • 3 EL sojasaus
  • 125 ml dashi
  • 2 EL suiker
  • 3 EL mirin
  • 3 EL rijstazijn
  • 1 theelepel maizena

Hoe maak je het?

Meng het gehakt met de fijn gesnipperde groene delen van de lente-uitjes, de geraspte gember, een geklopt ei, sesamolie, de maizena en peper en zout. Maak hiervan kleine gehaktballen. Zet die even weg in de koelkast.

Bak deze in een pan in plantaardige olie of in de oven, tot ze mooi goudbruin zijn.

Ondertussen maken we de saus. Van het sap op van de geraspte gember en doe dit met de andere ingrediënten voor de saus in een kleine mengkom.

Wanneer je meatballs klaar zijn, mag je de saus er over gieten en en nog een minuutje laten opwarmen en indikken.

Serveer de Japanse gehaktballen met fijn gesnipperde lente-uitjes en geroosterde sesamzaadjes.

NM.

Food pairing: Rillettes & Jack Daniel’s Straight Rye

Jack Daniel’s Rye Whiskey

Jack Daniel’s Rye Whiskey is 70% Rye, 18% maïs en 12% malted barley en 100% Jack Daniels, gemaakt met het natuurlijke bron water van de Cave Spring Hollow grotten nabij de distilleerderij van Jack Daniels, en de traditionele houtskoolfiltering. Deze Rye whiskey van de master distiller Jeff Arnett is er één met een spicy en complexe smaak die toch makkelijk te drinken is door zijn soepele smaak. Het is het eerste nieuwe Jack Daniel’s recept in 150 jaar. Deze Rye is echt een gunstkoopje (prijs net onder de 30 euro).

Rillettes & Rye, een match made in heaven

Net zoals vele whisky fans ben ik de laatste jaren meer rye gaan drinken. Deze categorie whisky is de laatste jaren gaan bommen omwille van zijn charme: zachtheid en kruidigheid. De hootskoolfiltering – charcoal filtration – zorgt voor die typische zachtheid en differentieert de Tennessee Whiskey van bourbon en andere bruine spirits. Daardoor krijg je een heel drinkbare whiskey. Deze Rye is gerijpt op vaten van Amerikaanse eik en gebotteld op 45% ABV. Deze mix werkt, waardoor deze Rye rijk genoeg is, licht kruidig en peperig met lichte toetsen van karamel. Ideaal voor een neat perfect serve.

Waarom nu deze uitleg? Omdat deze Jack Rye wonderbaarlijk mooi combineert met rillettes de porc. Misschien niet zo voor de hand liggend maar een food pairing die kan tellen. De uiteengetrokken lang gegaarde filamenten van varkensvlees gemengd met de juiste hoeveeldheid vet gaan in harmonie met de kruidigheid en peperigheid van de rijke rye.

Een aanrader voor jouw feestelijke aperitief.

NM.

Gambas al Ajillo

6516

Nullam goes España

Het volgende gerecht zijn deze om vingers en duimen af te likken Gambas al Ajillo. Het is een klassieke tapas uit het zuiden van Spanje. Maar omdat ze zo lekker zijn worden ze ook als voorgerecht geserveerd, in grotere porties dus.

Het is algemeen geweten dat vele van de toprestaurants in Spanje gevestigd zijn en ook in de moleculaire keuken zijn ze te vinden in het koppeleton. Toch vind ik de eenvoudige keuken van de tabernas, marisquerias, en casas de comidas veruit het best. Vele Spaanse gerechten zijn eenvoudig, snel klaar en helemaal niet moeilijk te maken. En dat blijft nog altijd de grote kunst: iets heel lekker maken met slechts 3 tot 5 ingrediënten.

Cazuela

Je hebt hier zelfs geen pan voor nodig want gambas al ajillo worden gemaakt in een cazuela, en deze mag rechtstreeks op het vuur of op de grill. Een cazuela is een typisch aardewerken of keramieken potje dat je overal kan vinden. Heb je geen cazuela in huis dan nog is er geen man overboord, want je kan dit gerecht evengoed in een pan maken.

Met dit recept voldoen we ook aan de vraag van een aantal lezers om wat meer recepten voor aperitiefhapjes te publiceren.

nullam goes Espana

Wat heb je nodig? voor 6 personen

  • Olijfolie
  • Look, veel look (ongeveer 10 teentjes)
  • Een paar rode chilipepers
  • ½ kilo scampis of gambas
  • Platte peterselie
  • Een paar sneetjes rustiek brood

Hoe maak je het?

Je kan dit gerecht op de grill maken. Zet de cazuela’s op de grill en giet er wat olijfolie in. Wanneer de olijfolie warm is mogen de fijn gesnipperde teentjes look en de fijn gesneden chilipepers verdeeld worden over de aarden kommetjes. Roer af en toe eens om tot de look lichtbruin is geworden (slechts een paar minuten). Nu mogen de gambas erbij. Kruiden met peper en zout. Roer eens om zodat de gambas aan alle kanten de olie kunnen opnemen. Na een drietal minuten zijn de gambas roze van kleur en dus klaar. Indien de gambas verbranden vooral ze gaar zijn schuif je de cazuela’s naar een minder heet gedeelte van de grill.

Haal de cazuela’s van de grill, bestrooi met platte peterselie en serveer warm op, met wat rustiek brood, zodat je die heerlijke lookolie kan opscheppen.

Je kan dit gerecht evengoed in een pan klaarmaken, het is dezelfde werkwijze.

NM.

Ajo Blanco

Voor de ‘Zomer Van Nullam‘ gaan we even op bezoek in het fascinerende Andalusië. Dit gebied, altijd een kruispunt geweest van vele beschavingen (zoals de Grieken, de Romeinen, de Vandalen en de Kastiljanen van El Cid) is slechts met een paar zeemijlen afgescheiden van Noord-Afrika. Andalusië – Al-Andalus – is vooral zwaar beïnvloed door de Moorse overheersing. Vanzelfsprekend niet alleen in de architectuur – het Alhambra in Granada, de Alcazar in Sevilla en Jerez) maar ook in de culinaire gebruiken, zoals tapas. Ook het gebruik van zoete ingrediënten in hartige gerechten is zo een typische Maghrebijnse techniek.

De Sherry driehoek

Deze vooral agrarische regio kent hete zomers en milde winters, dus een goed klimaat voor de productie van olijven en olijfolie en natuurlijk druiven. Vooral de Palomino Fino druif die gekweekt wordt in de magische driehoek gevormd door Puerto de Santa María, Jerez de la Frontera en Sanlúcar de Barrameda. Van deze druif wordt sherry gemaakt en dus ook sherryazijn, die we nodig hebben om ajo blanco soep de diepe intensiteit te geven.

Ajo blanco of gazpacho?

De ajoblanco of ajo blanco is zo een typisch gerecht met Moorse invloeden, namelijk de toevoeging van zoete groene druiven en een azijn die een friszure maar ook zoete smaak heeft. Dat maakt deze ajo blanco een perfect en verfrissend antwoord op de hete temperaturen in Andalusië.

Deze ajoblanco is ouder dan gazpacho. De originele gazpacho was water dat aangedikt werd met brood en amandelen en op smaak gebracht met look. Pas later toen de conquistadores de tomaten meebrachten uit de nieuwe wereld werden er tomaten bij gedaan en ontstond de gekende rode gazpacho.

Wat heb je nodig?

  • 115 gram wit brood
  • 115 gram geblancheerde amandelen
  • 2 teentjes look
  • 75 ml olijfolie
  • 1 ½ EL sherryazijn
  • Geroosterde amandelschijfjes
  • Groene druiven
  • pimentón de La Vera
  • Peper en zout

Hoe maak je het?

Neem een kom en breek het brood in stukken. Giet er het koude water over en laat een vijftal minuten weken.

We gebruiken een blender of keukenrobot om de basis voor de ajo blanco te maken, namelijk een puree van de look, de amandelen en het uitgeknepen brood.

Pureren tot alles goed fijn en gemengd is. We gaan er nu de vloeibare elementen aan toe voegen, namelijk sherryazijn ongeveer 600 ml koud water. Pureer tot je een gladde massa hebt.

Ajo Blanco is een soep uit Andalusië, dus gebruiken we een sherryazijn (of xeresazijn) uit Jerez de la Frontera. Hoe langer deze sherryazijn op vaten gerijpt heeft, hoe donkerder en hoe intenser de smaak. Alhoewel deze sherry een redelijk hoge zuurtegraad heeft is hij toch zoet van smaak. Indien de soep te dik is voeg er meer water aan toe. Kruiden met peper en zout.

De bedoeling is dat je deze soep op voorhand maakt, want ze moet nu ongeveer 2 uur chillen in de koelkast. Ajo Blanco is een soep die koud wordt gegeten als antwoord op de verschroeiende hitte in Andalusië.

Rooster wat amandelschijfjes in een anti-kleefpan en snij de groen druiven in twee. Schep de soep in borden of in verrines (aperitiefglaasjes), werk af met wat halve druiven en wat amandelschilfertjes.

Deze soep is door het gebruik van pure ingrediënten met uitgesproken aroma’s, een explosie van smaken. Je kan ze nog intenser maken door bijvoorbeeld de geblancheerde amandelen eerst te roosteren vooraleer je ze pureert. Je kan ze ook afwerken met een snuifje pimentón de La Vera vallei, een paprikapoeder met een unieke gerookte smaak uit Extremadura.

NM.

Amuse-bouche van foie gras, peperkoek en kaki 

Amuse-bouche

We noemen het veelal amuse maar de volledige term in het Frans is amuse-gueule of amusebouche, letterlijk ‘plezier voor de mond’.

De amuses verschenen in de jaren 80, samen met de opkomst van de nouvelle cuisine. En die stond voor kleinere en minder zware gerechten en interser smaken. De amuse-bouches konden kleine bordjes zijn met gewoonweg olijven of tapenade maar al snel werd duidelijk dat de chef hier een showcase kon van maken en zijn grote ideen in kleine hapjes kon vertalen

En zo werd een gewoon hapje een bonus, tot zelfs een aparte categorie in de betere zaken, lees sterrenrestaurants. Het werd ook een logistieke opgave, met als gevolg een apart station in de keuken en een gevarieerde collectie van amuselepels, bordjes, kommetjes, verrines (glaasjes), demitasse kopjes enzoverder.

Voor de eindejaarsfeesten houden we het simpel. Geen langdurige aperitieven, maar snelle hapjes! Ze zijn even schattig om te zien als lekker om in te bijten en vooral snel klaar te maken. Tel tot drie en heet de gasten welkom, de hapjes staan ​​al klaar!

Kaki, een kleurrijke vrucht, afkomstig uit Azië, is alomtegenwoordig in de winter. We combineren deze sappige zoete oorsterse vrucht met foie gras en krokante peperkoek.

Wat heb je nodig?

  • 1 kaki (persimmon)
  • Foie gras
  • Peperkoek

Hoe maak je het?

Neem een paar sneetjes peperkoek en laat die op lage temperatuur uitdrogen in de oven, tot deze krokant is. Laat afkoelen en breek in stukjes. Of doe de sneetjes in de toaster en snij in stukjes, op maat van je aperitieflepel.

Snij de kaki in stukjes, en ook de foie gras. Dresseer alles mooi op een lepeltje.

NM.