Het meesterteken van Maker’s Mark whisky

Maker’s Mark is een premium bourbon whiskey die small batch wordt geproduceerd. Naast mais wordt gebruik gemaakt van rode wintertarwe. De kenmerkende combinatie van maïs, rogge, en rode wintertarwe en de zachte en rijke zoetige smaak maakt de Maker’s Mark één van de meest bekende bourbons van de wereld. Ik heb altijd een fles in huis. Heel herkenbaar aan het rode wassen zegel.

Maar ik was altijd al geïntrigeerd door de naam, Maker’s Mark. Dus ging ik op zoek. Op zilver en goud staat altijd een meesterteken, zodat je onmiddellijk kon zien wie de zilver- of goudsmid was. Daarnaast staat er meestal ook een gehalteteken op, om fraude tegen te gaan. Meesterteken is Maker’s Mark in het Engels, en laat nou net dit merk ook een meesterteken hebben.

Wat is het Maker’s Mark?

Wanneer je een fles Maker’s Mark bourbon oppakt, is het eerste wat je opvalt waarschijnlijk de rode was die langs de hals van de fles druipt. Het maakt de fles – dus ook het merk – heel herkenbaar. Maar dit is niet het meesterteken van Maker’s Mark. Het meesterteken kan je op het etiket terugvinden: een heel klein symbool op het etiket in de buurt van de twee letters M, een symbool waar vaak overgekeken wordt, maar dat eigenlijk heel veel betekenis heeft.

Het merkteken zijn de letters S, I en V in een cirkel die wordt bedekt door een ster linksonder. Het werd ontworpen door Margie Samuels in 1953, toen de Kentucky straight bourbon whisky voor het eerst werd gemaakt door haar man, Bill Samuels Sr. Maar zij was wel het brein achter de ganse operatie.

De S in het logo is een subtiele knipoog naar de erfenis van de familie Samuels. Samuels Sr. is een distilleerder van de vierde generatie, dus de Romeinse cijfers “IV” vertegenwoordigen zijn afkomst.

En het stersymbool? De originele Maker’s Mark bourbon-whisky, samen met alle andere expressies, wordt gemaakt waar het allemaal begon, in de Star Hill Farm in Loretto, Kentucky, de “Bluegrass State”.

De geschiedenis van het meesterteken op zilver

Het afgeslagen meesterteken op zilver (of goud) had als oorspronkelijk doel om zilversmeden die zich niet aan de gestelde zilvergehaltes hielden te kunnen ontmaskeren. Zilverwerk werd vroeger vooral als geldbelegging beschouwd. In periode van oorlog of crisis werd het zilverwerk al snel gesmolten en weer ten gelde gemaakt. Het was dus van het hoogste belang dat het aangegeven zilvergehalte klopte.

Rond 1860 werd het meesterteken om andere reden belangrijk

Na de wereldtentoonstelling te Londen in Crystal Palace in 1851 ontstond er belangstelling voor antiek zilver. Men ging antiek zilver verzamelen en dan worden het jaartal en het meesterteken belangrijker dan de waarde aan zilver. Schoonheid, vakmanschap, zeldzaamheid en leeftijd worden nu veel belangrijker.

Hoe ziet een meesterteken eruit?

Een meesterteken is een zilverkeur waarvan de afmetingen verschillen. Ook de contouren verschillen ook per meester. Het meesterteken bestaat meestal uit letters met soms een symbool of een afbeelding. Vroeger waren veel zilversmeden analfabeet en werd er vaker gekozen voor alleen maar een afbeelding als meesterteken die vaak betrekking had op de achternaam of op het beroep. De latere meestertekens zijn meestal initialen met een symbool.

Gehaltestempels

Daarnaast staat er meestal ook een gehalteteken (uitgedrukt in duizendsten) voor de volgende gehaltes: voor goud 585 (14k), 750 (18k), 833 (20k) en 916 (22k); voor zilver 835 en 925 (sterling).

De gehaltestempels zijn het oudst. In Engeland werd in 1300 voor het eerst een keur van een gekroond luipaard, een heraldische figuur, in zilver geslagen. In 1363 werd in Engeland het inslaan van een geregistreerd meesterteken verplicht om een zilveren of gouden voorwerp met de maker te verbinden en oneerlijke zilversmeden op te kunnen sporen. De landen op het Europese vasteland hebben het Engelse voorbeeld steeds gevolgd.

NM.