Tatakisalade van rundvlees, radijs en koriandersalsa

Geïnspireerd door de Japanse keuken, zal deze tatakisalade met gemarineerd rundvlees en radijs je smaakpapillen zeker verrukken! Dit lichte voorgerecht serveren we met een koriandersaus. Zie onderaan dit recept voor nog meer tataki recepten.

Tataki

Tataki of in het Japans たたきof tosa-mi betekent in blokjes gehakt. Het is een oude bereidingswijze waarbij (gemarineerd) vlees of vis kort en snel gebakken wordt en dan heel dun wordt gesneden. Tataki zou zijn uitgevonden in de 16de eeuw in Nagasaki door een echte samoerai, Sakamoto Ryoma.

Wat heb je nodig?

  • 400 gram rosbief of ander rundsvlees
  • 1 bosje radijs
  • 8 takjes koriander
  • 1 teentje knoflook
  • 1 stukje gember
  • sap van 1 citroen
  • 3 EL sojasaus
  • 3 EL sushi azijn

Hoe maak je het?

Verhit de olie in een grote pan en braad het vlees op hoog vuur aan alle kanten ongeveer 2 minuten per kant aan. Dompel het in een grote kom met water gevuld met ijsblokjes om het koken te stoppen. Droog af.

Snij de gember en het teentje knoflook in een kom en giet er de azijn, sojasaus en citroensap erbij.

Meng goed en giet de inhoud van de kom in een plastiekzak. Leg het vlees erin en schud de zak een beetje zodat deze de saus opneemt. Sluit de zak goed af. Laat minimaal 4 uur marineren.

Snij de radijsjes met een mandoline in dunne plakjes. Haal het vlees uit de zak en snijd het in zo dun mogelijke plakjes. Om het je gemakkelijker te maken, kun je het 20 minuten in de vriezer leggen voordat je het aansnijdt.

Neem 3 EL van de marinade en meng dit met de blaadjes verse koriander. Leg een paar reepjes vlees op een bord, leg er een paar plakjes radijs op, garneer met enkele druppels koriandersaus, een draai de pepermolen en geniet.

NM.

In the Mix Gancia Americano

Elk jaar tijdens de Zomer van Nullam houden we één of andere vergeten spirit uit de rekken. En dit jaar gaan we voor Gancia, een klassieker, een icoon uit Italië dat al jaren bestaat. En ons eerste drankje is de Gancia Americano.

Gancia

In 1850 stichtte de Gancia familie hun wijnmakerij in hun prachtige wijngaarden in Canelli in Piemonte. Het was daar dat Carlo Gancia de eerste Italiaanse mousserende wijn produceerde, waarbij hij de technieken toepaste die hij in de Champagne in Frankrijk had geleerd. Deze innovatieve wijn wordt nog steeds geproduceerd en is een premium Asti DOCG, gerijpt gedurende ten minste 24 maanden. 

Tegen 1870 was Gancia een officiële leverancier van het Koninklijk Huis van Savoye. Een onderscheidend kenmerk van onze wijnmakerij zijn onze kelders – ook wel ondergrondse kathedralen genoemd vanwege hun ongelooflijk mooie architectuur. De kelders zijn uitgegraven in de tufsteengrond en behouden de koele, stabiele temperaturen die perfect zijn voor het maken en bewaren van wijn.

Gancia produceert onder andere stille en mousserende wijnen gemaakt van druiven zoals Brachetto , Chardonnay , Pinot noir , Pinot grigio en Pinot bianco.  Gancia produceert ook Rosso, Bianco en Extra Dry vermout.

Gancia Aperitivo Originale

Het bedrijf is vooral bekend om zijn Gancia Aperitivo Originale, de klassieke Italiaanse specialiteit. De natuurlijke basis van wijn in combinatie met een geheime mix van kruiden, fruit en planten en mede ook het lage alcoholpercentage (14,5%) maken het tot de perfecte keuze voor de moderne consument van tegenwoordig, die ten volste kan genieten van de verfrissende smaak, het dorstlessende karakter en het eetlust bevorderende karakter van Gancia.

Gancia Americano

Gancia Americano is een aperitief op basis van wijn dat sinds 1950 populair is in Italië. Gemaakt door concentraties van kruiden zoals alsem, sandelhout en bittere sinaasappel te combineren met jonge wijn, wordt het traditioneel voor de maaltijd geserveerd als aperitief. Als een verfrissende spritz in combinatie met Prosecco maar kan op zichzelf worden gedronken met ijs.  

Perfect Serve

Gancia Aperitivo Originale staat voor la vita Italiana! Ideaal als aperitief voor het diner, maar ook gewoon lekker op een zomers terras, puur of met ijsblokjes,

Cin cin, maak er een mooi feestje van!

NM.

Bologna: de galerijen opgenomen op de werelderfgoedlijst

De portici van Bologna zijn UNESCO werelderfgoed!

Het gevarieerde aanbod maakt van Bologna een heel aangename citytrip bestemming. Bologna is een stad voor alle seizoenen. Je hoeft je weinig zorgen te maken over het weer want er zijn ongeveer 40 kilometer galerijen en portieken, zodat je altijd beschut bent. Volg de portieken tot de Monte della Guardia waar de Santuario di Madonna di San Luca staat en je hebt een prachtig uitzicht over de rode daken van Bologna.

De mooiste galerijen zijn de portico dei Servi en dia aan het Piazza Cavour, waar de portico tussen 1862 en 1865 prachtig beschilderd werd door Gaetano Lodi. En je kan ook nog de oude portici bewonderen, zoals de houten portico van Casa Isolani, een enorme houten arcade uit de romaans-gotische periode. Ook de houten portici van Palazzo Grassi en die van de Case Seracchioli behoren tot de oudste van de stad.

Portico della Morte (zie foto boven het artikel)

De Booggang van de Dood, aan de Via de’ Musei dankt zijn lugubere naam aan het nabijgelegen voormalige ziekenhuis, waarin nu het Museo Civico Archeologico is gevestigd. De leden van de Compagnia della Morte zorgden voor de ernstig zieken en begeleidden ook de ter dood veroordeelden. Ze kwamen zo vaak in aanraking met de dood dat dit hele stukje galerij hiernaar werd vernoemd.

Sinds 1825 is in deze portico Libreria Nanni gevestigd, waar de jonge Pier Paolo Pasolini regelmatig te gast zou zijn geweest. In een interview in 1971 zei hij: ‘Il Portico della Morte è il più bel ricordo di Bologna. Mi ricorda l’Idiota di Dostoevskij, mi ricorda il Macbeth di Shakespeare, mi ricorda i primi libri. A quindici anni ho cominciato a comprare lì i miei primi libri, ed è stato bellissimo, perché non si legge mai più, in tutta la vita, con la gioia con cui si leggeva allora.’

Italiaanse cultuurgoed

Naast de 42 kilometer in het centrum zijn er ook nog 20 kilometer (nieuwere) galerijen in andere wijken. Van die 42 kilometer zijn er dus 12 erkend als werelderfgoed. Ook de 14e-eeuwse fresco’s van Padua (Urbs Picta) en de Montecatini Terme vielen in de prijzen.

Bologna werkte al jaren aan de kandidatuur en presenteerde de galerijen als het symbool van een duurzame stedelijke levensstijl. Binnen de galerijen zijn publieke en religieuze gebouwen voor alle sociale klassen. De arcades zijn door de eeuwen heen gebouwd volgens eenzelfde model. Ze vormen een verbinding tussen de openbare ruimte en private panden. Overigens kwam het idee ooit voort uit woningnood. Toen de stad in de 14e eeuw snel groeide besloot men dat er extra woonruimte op zuilen gebouwd mocht worden, waardoor de straat toch de gewenste breedte behield.

NM.