Bologna: de galerijen opgenomen op de werelderfgoedlijst

De portici van Bologna zijn UNESCO werelderfgoed!

Het gevarieerde aanbod maakt van Bologna een heel aangename citytrip bestemming. Bologna is een stad voor alle seizoenen. Je hoeft je weinig zorgen te maken over het weer want er zijn ongeveer 40 kilometer galerijen en portieken, zodat je altijd beschut bent. Volg de portieken tot de Monte della Guardia waar de Santuario di Madonna di San Luca staat en je hebt een prachtig uitzicht over de rode daken van Bologna.

De mooiste galerijen zijn de portico dei Servi en dia aan het Piazza Cavour, waar de portico tussen 1862 en 1865 prachtig beschilderd werd door Gaetano Lodi. En je kan ook nog de oude portici bewonderen, zoals de houten portico van Casa Isolani, een enorme houten arcade uit de romaans-gotische periode. Ook de houten portici van Palazzo Grassi en die van de Case Seracchioli behoren tot de oudste van de stad.

Portico della Morte (zie foto boven het artikel)

De Booggang van de Dood, aan de Via de’ Musei dankt zijn lugubere naam aan het nabijgelegen voormalige ziekenhuis, waarin nu het Museo Civico Archeologico is gevestigd. De leden van de Compagnia della Morte zorgden voor de ernstig zieken en begeleidden ook de ter dood veroordeelden. Ze kwamen zo vaak in aanraking met de dood dat dit hele stukje galerij hiernaar werd vernoemd.

Sinds 1825 is in deze portico Libreria Nanni gevestigd, waar de jonge Pier Paolo Pasolini regelmatig te gast zou zijn geweest. In een interview in 1971 zei hij: ‘Il Portico della Morte è il più bel ricordo di Bologna. Mi ricorda l’Idiota di Dostoevskij, mi ricorda il Macbeth di Shakespeare, mi ricorda i primi libri. A quindici anni ho cominciato a comprare lì i miei primi libri, ed è stato bellissimo, perché non si legge mai più, in tutta la vita, con la gioia con cui si leggeva allora.’

Italiaanse cultuurgoed

Naast de 42 kilometer in het centrum zijn er ook nog 20 kilometer (nieuwere) galerijen in andere wijken. Van die 42 kilometer zijn er dus 12 erkend als werelderfgoed. Ook de 14e-eeuwse fresco’s van Padua (Urbs Picta) en de Montecatini Terme vielen in de prijzen.

Bologna werkte al jaren aan de kandidatuur en presenteerde de galerijen als het symbool van een duurzame stedelijke levensstijl. Binnen de galerijen zijn publieke en religieuze gebouwen voor alle sociale klassen. De arcades zijn door de eeuwen heen gebouwd volgens eenzelfde model. Ze vormen een verbinding tussen de openbare ruimte en private panden. Overigens kwam het idee ooit voort uit woningnood. Toen de stad in de 14e eeuw snel groeide besloot men dat er extra woonruimte op zuilen gebouwd mocht worden, waardoor de straat toch de gewenste breedte behield.

NM.